• Σχόλιο του χρήστη 'Nίκος Ασπιώτης' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 10:29

    Συμφωνώ κατ' αρχήν με την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στα τέκνα των αλλοδαπών, έτσι όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου, με τον όρο ότι αυτή θα παραμένει για όσο χρόνο θα έχουν την Ελλάδα ως μόνιμο τόπο εγκατάστασης. Και αυτό γιατί αν κάποια στιγμή φύγουν για την πατρίδα τους θα εξακολουθήσουν να έχουν την ελληνική ιθαγένεια και θα μπορούν να έρχονται να ψηφίζουν, ενώ οι έλληνες ομογενείς του εξωτερικού δεν θα μπορούν να ψηφίζουν. Αυτό κατά τη γνώμη μου εισάγει μιαν άδικη μεταχείριση εις βάρος τους η οποία είναι απαράδεκτη. Όλοι οι Έλληνες, όπου και αν βρίσκονται, πρέπει να έχουν πολιτικά δικαιώματα, τα οποία ενώ τα αναγνωρίζουν οι χώρες που κατοικούν, τα αρνείται η δική τους πατρίδα. Δεν είναι παράλογο; Ποιος νομοθέτης είναι εκείνος και κυρίως με ποια κριτήρια κρίνει ότι οι Έλληνες του εξωτερικού δεν πρέπει να έχουν λόγο γι' αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα τους; Δεν είναι αντίφαση από τη μια να συστήνουμε του Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού για να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις των αποδήμων με την Ελλάδα και την ίδια στιγμή να μην τους επιτρέπουμε τα δικαιώματα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, που με μεγάλη απλοχεριά (και σωστά)αποδίδουμε στους ξένους; Να αγκαλιάσουμε τους ξένους, αλλά να αγκαλιάσουμε και τους Έλληνες του εξωτερικού, που η ίδια η πατρίδα τους έδιωξε κάποια στιγμή. Γι' αυτό ας φέρετε για συζήτηση και το υπάρχον νομοσχέδιο για τη ψηφοφορία των Ελλήνων του εξωτερικού