Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Kostas K | 29 Δεκεμβρίου 2009, 11:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Kostas K' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 11:12

    Πρώτα από όλα υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ υπηκοότητας και ιθαγένειας, και αυτό σκοπίμως αποσιωπάται. (Η τροποποίηση της διαδικασίας απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση.... Ιθαγένεια είναι ο δημοσίου δικαίου δεσμός ενός ατόμου προς την πολιτεία στο λαό της οποίας αυτός ανήκει, βλ. σχετικά Γ. ΜΑΡΙΔΑΚΗ, Ιδιωτικόν Διεθνές Δίκαιον καθά ισχύει εις την Ελλάδα..) Υπήκοος Έλληνας μπορεί να γίνει ένας αλλοδαπός μετά από μακροχρόνια (τουλάχιστον 10 χρόνια) νόμιμη παραμονή στη χώρα (νόμιμη δεν σημαίνει νομιμοποιημένη εκ των υστέρων για ψηφοθηρικούς λόγους) και εφόσον ορκιστεί πίστη στο Σύνταγμα και στα σύμβολα του κράτους, όπως εξ άλλου γίνεται στις άλλες χώρες. Η ιθαγένεια είναι εντελώς άλλο πράγμα. Το ελληνικό δίκαιο της ιθαγένειας είναι δίκαιο του αίματος και εκφράζεται με την αυτοδίκαιη απόκτηση της ιθαγένειας των γονέων (μόνο του πατέρα ώς το 1984) από το παιδί, ανεξάρτητα από τον τόπο όπου αυτό γεννήθηκε. Ο κανόνας λοιπόν είναι πως «Ελληνας γεννιέσαι». Το λεγόμενο δίκαιο του εδάφους χρησιμοποιείται ελάχιστα. Με απλά λόγια, η γέννηση ενός ανθρώπου στην Ελλάδα δεν οδηγεί στην κτήση της ιδιότητας του έλληνα πολίτη. Άρα: 1. Μιλάμε για απονομή υπηκοότητας (citizenship) και ΟΧΙ ιθαγένειας (naturalization) σε αλλοδαπούς. 2. Ελάχιστος χρόνος ΣΥΝΕΧΟΥΣ παραμονής στην Ελλάδα 10 χρόνια 3. Νόμιμη παραμονή και ΟΧΙ εκ των υστέρων και με μη σύννομες διαδικασίες "νομιμοποιημένη". Π.χ. Όσοι εισήλθαν παρανόμως, χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα ή πλαστά έγγραφα, ή παρέμειναν στη χώρα μετά τη λήξη της θεώρησης VISA, είναι ΜΗ ΝΟΜΙΜΟΙ και πρέπει να θεωρούνται ΩΣ ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΘΕΝΤΕΣ. 4.Όρκος πίστης στο Σύνταγμα και τα σύμβολα του κράτους - στρατιωτική θητεία για τους άνδρες.