Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 2Σχόλιο του χρήστη Dimitris Galon | 29 Δεκεμβρίου 2009, 13:02
  • Σχόλιο του χρήστη 'Dimitris Galon' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 13:02

    Κατ΄ αρχάς συγχαρητήρια για την κίνηση της κυβέρνησης η οποία με τον τρόπο αυτό δίνει την δυνατότητα στους μέχρι τώρα “παράνομους“ συμπολίτες μας, να αποκτήσουν τα δικαιώματα που παρέχει το ελληνικό κράτος στους πολίτες του. Ίσως, με αφορμή την κίνηση αυτή, θα έπρεπε για πολλούς από μας να ξεκινήσει ένας επαναπροσδιορισμός βασικών εννοιών όπως Έθνος, Λαός, Φυλή, Εθνική Ταυτότητα, Φυλετική Υπόσταση κλπ.. Είναι γνωστό ότι η έννοια του έθνους και της φυλής (όπως αυτή έγινε γνωστή σαν „Ράτσα“, από το γερμανικό Rasse) είναι δυο ορολογίες διαφορετικές. Φέρνω σαν παράδειγμα το αμερικανικό έθνος, το οποίο αν και έχει εθνική ταυτότητα αποτελείται από πολλές φυλές σαν αποτέλεσμα της μετανάστευσης. Αυτό σημαίνει ότι η διαφορετική φυλετικότητα όχι μόνο δεν εμποδίζει την εθνική ταυτότητα αλλά και την ενισχύει, διευρύνοντας τους εθνικούς πολιτισμικούς ορίζοντες. Επειδή διάβασα σε πολλά σχόλια για το θέμα απόκτησης της γερμανικής υπηκοότητας και επειδή έχω ο ίδιος αποκτήσει την υπηκοότητα αυτή, θα ήθελα να αναφέρω ότι το γερμανικό κράτος δεν δίνει υπηκοότητα μόνο στους Gastarbeiter (= επισκέπτες εργάτες) και σε όσους έχουν γεννηθεί σε γερμανικό έδαφος, αλλά σε όλους όσους εκπληρώνουν τις προϋποθέσεις που θέτει ο γερμανικός νόμος. Το δικαίωμα στην απόκτηση της γερμανικής υπηκοότητας το έχουν όλοι ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκείας, γλώσσας κλπ., φτάνει μόνο να εκπληρώνουν τις απαιτήσεις του νόμου. Για το θέμα της διπλής υπηκοότητας ισχύει πράγματι ότι η Γερμανία θέτει σαν όρο την αποποίηση της αρχικής υπηκοότητας αυτού που ζητά την γερμανική. Αναφέρω όμως ότι όπως αρκετές χώρες, έτσι και η Ελλάδα δεν αποδέχεται την αποποίηση της ελληνικής υπηκοότητας με αποτέλεσμα να ισχύει μια ιδική σύμβαση για πολίτες και των δύο χωρών οι οποίοι φέρουν δυο υπηκοότητες με όλα όσα αυτό συνεπάγεται, δυο ταυτότητες, δυο διαβατήρια κλπ. Νομίζω λοιπόν ότι το ελληνικό κράτος δεν θα μπορούσε ή μάλλον δεν θα έπρεπε να ζητήσει την αποποίηση της αρχικής υπηκοότητας του αιτούντως την ελληνική, καθώς και το ίδιο δεν δίνει την δυνατότητα αυτή στους Έλληνες πολίτες να αποποιηθούν δηλαδή την ελληνική τους υπηκοότητα. Τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι είναι αδιανόητο κάτω από τις σημερινές κοινωνικές, δημογραφικές και κοινωνικές συνθήκες, να τίθεται θέμα μη νομιμοποίησης των μέχρι τώρα „παράνομων“ συμπολιτών μας. Είναι η μόνη δυνατότητα απονομής δικαιοσύνης, στήριξης του κοινωνικού κορμού, στήριξης των θεσμών και στήριξης της ελληνικής κοινωνίας η οποία κινδυνεύει να καταλήξει σε κοινωνία γερόντων. Ευχαριστώ Δημήτρης Γκαλών