Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Μπάμπης Μ. | 29 Δεκεμβρίου 2009, 17:39
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
«ΟΛΒΙΟΣ ΟΣΤΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ» . (Ευριπίδης από Σαλαμίνα) . Δηλαδή ευτυχισμένοι όσοι από την ιστορία τους έχουν μάθει. Αλλά εμείς δυστυχώς προτιμούμε να ζούμε στη δυστυχία (και την μιζέρια μας). Σε μία Ελλάδα που έχει ζήσει τουλάχιστον τρεις μεγάλες «προσφυγιές» και τους Έλληνες σαν οικονομικούς αλλά και πολιτικούς μετανάστες σε ολόκληρο σχεδόν τον «κόσμο» είναι τουλάχιστον ντροπή να μιλάμε για την ανάγκη ύπαρξης του σχετικού νομοσχεδίου. Σε κάθε Ελληνική οικογένεια σχεδόν υπάρχει ένας συγγενής που ήταν μετανάστης τις προηγούμενες δεκαετίες και βίωσε την απομόνωση και την περιθωριοποίηση (στην αρχή τουλάχιστον) των «πολιτισμένων κοινωνιών» στις οποίες είχε μεταναστεύσει, καθώς και την αγωνία για την εύρεση έστω και μαύρης πολλές φορές εργασίας για να μπορέσει να στείλει κάτι στην οικογένεια του στην πατρίδα του. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την περιθωριοποίηση και την απομόνωση των προσφύγων από την Μικρά Ασία από τους «παλιούς Έλληνες» την δεκαετία του 1920 αλλά και των σύγχρονων προσφύγων από την Σοβιετική Ένωση και τις άλλες ανατολικές χώρες την δεκαετία του 90. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους χαρακτηρισμούς «βρομιάρηδες», «υποανάπτυκτοι», «γύφτοι», «ζώα» που χρησιμοποιούσαν οι ιδιοκτήτες των σπιτιών που νοίκιαζαν οι Έλληνες μετανάστες στην Γερμανία το Βέλγιο τις ΗΠΑ, και την Αυστραλία. Πως θα μας φαίνονταν εάν τα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών δεν γίνονταν ποτέ «πολίτες» των χωρών στις οποίες γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Πως θα αντιδρούσαμε εάν τα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών έμεναν αναλφάβητα και δεν πήγαιναν σχολείο γιατί δεν ήταν πολίτες της χώρας που ζούσαν οι γονείς τους. Ξέρετε καμία χώρα που να αρνήθηκε την Ιθαγένεια στα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών? Μήπως ξέρετε κάποια χώρα που αρνήθηκε σε παιδιά Ελλήνων μεταναστών να αναλάβουν κυβερνητικά αξιώματα? Και τι πάει να πει νόμιμος και παράνομος μετανάστης. Όλοι είναι μετανάστες. Ήρθαν στην χώρα μας όχι γιατί τους αρέσουν οι καταπληκτικές μας παραλίες αλλά γιατί ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο ή και σε πολλές περιπτώσεις απλώς σε ένα αύριο. Πολλές φορές δεν είναι καν επιλογή τους να έρθουν στην χώρα μας απλώς ήταν η μόνη λύση αφού έχουν εκδιωχθεί από την χώρα τους. Εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να φροντίσουμε και να διασφαλίσουμε την συνέχιση του Ελληνικού Έθνους. Τι μας ενώνει σαν λαό; κοινός πολιτισμός, κοινή γλώσσα, κοινά ήθη και έθιμα, ε τότε ας φροντίσουμε να τα μεταδώσουμε στους μετανάστες να τους κάνουμε μέρος της καθημερινής μας ζωής. Ας τους μάθουμε Ελληνικά ας τους εντάξουμε στις κοινωνικές μας δραστηριότητες, ας τους διδάξουμε τον πολιτισμό μας, και τότε σίγουρα θα είναι τόσο Έλληνες όσο και εμείς. Μιλάμε για προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας για υπογεννητικότητα για κατάρρευση του ασφαλιστικού μα συστήματος και αγνοούμε ότι η Αμερικάνικη οικονομία στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην ύπαρξη των μεταναστών όπως παραδέχονται όλα τα μέλη της παρούσας δημοκρατικής αλλά και της προηγούμενης ρεπουμπλικανικής κυβέρνησης των ΗΠΑ. Έχουμε αναλογιστεί τι οφέλη θα είχε για την Ελληνική οικονομία η ένταξη των ανθρώπων αυτών στην παραγωγική διαδικασία; Γιατί να μην αναλάβουν και αυτοί το μερίδιο της ευθύνης και του κόστους που τους αναλογεί για την λειτουργία του συστήματος υγείας που το χρησιμοποιούν όταν χρειάζεται, για την λειτουργία της πόλης στην οποία ζουν, κλπ, κλπ. Και όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν όταν αυτοί οι άνθρωποι είναι «παράνομοι» ή προσωρινοί κάτοικοι και όχι πολίτες αυτής της χώρας. Από όλες τις συνέπειες αυτής της ενέργειας όλοι σχεδόν εστιάζουν στο δικαίωμα «ψήφου» μα αν θυμάμαι καλά το 30% των «Ελλήνων» δεν επιθυμούν να ψηφίζουν (δείτε την τελευταία αποχή) . Άρα το πρόβλημα δεν είναι οι μετανάστες σήμερα και σίγουρα δεν θα είναι στο μέλλον. Ας εστιάσουμε λοιπόν στους όρους και όχι στην αναγκαιότητα ή σκοπιμότητα. Όλοι λοιπόν οι μετανάστες δεύτερης γενιάς που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα θα πρέπει να λάβουν την Ελληνική Ιθαγένεια και να έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με όλους εμάς τους «αυτόχθονες Έλληνες». Αλλά με τους υπόλοιπους μετανάστες τι θα γίνει; Αφού δεν μπορούν να επαναπατρισθούν μήπως θα έπρεπε να δηλωθούν-νομιμοποιηθούν ( με ανθρώπινο τρόπο) για να ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία και να αναλάβουν μαζί με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που τους αναλογούν?