• Σχόλιο του χρήστη 'Λορέτα Μακόλεϊ' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 18:32

    Επισκέφτηκα το site για τη διαβούλευση και νοιώθω βαθιά απογοήτευση από τα σχόλια που διάβασα. Είναι κρίμα να μην δίνονται δικαιώματα σε ανθρώπους που τα δικαιούνται ήδη με την παρουσία τους στην ελληνική επικράτεια. Οι μετανάστες έρχονται στην Ελλάδα συχνά με πρόθεση να συνεχίσουν την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Αυτό που βιώνουν, όμως, είναι μια ανοιχτή φυλακή, μια στέρηση του δικαιώματος να επιλέξουν πού θα ζήσουν. Η παρανομία κατασκευάζεται και απόδειξη είναι η συνεχής αλλαγή πολιτικών που άλλοτε νομιμοποιούν και άλλοτε απονομιμοποιούν τους μετανάστες. Οι μετανάστες που θέλουν και ζουν εδώ αρκετά χρόνια, εργάζονται, μεγαλώνουν τα παιδιά τους και νοιώθουν ότι εδώ είναι το σπίτι τους. Το να μην έχουν δικαιώματα οι κάτοικοι μιας χώρας και τα παιδιά τους, δεν θα βελτιώσει τη ζωή για κανένα μας. Αν και μεγάλωσα στην Αφρική, αισθάνομαι Ελληνίδα και Ευρωπαία, γιατί η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γιατί θεωρώ ότι ανεξάρτητα από την προέλευση ή την καταγωγή μου, βρίσκομαι πλέον σε μια χώρα που αγαπώ, στην οποία προσφέρω με την εργασία μου και θεωρώ πατρίδα μου. Η αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας δεν θα αλλοιώσει τον πληθυσμό, αντίθετα θα αναγνωρίσει τον πλούτο της ελληνικής Ιστορίας και εμπειρίας, μέρος της οποίας είμαστε και εμείς οι μετανάστες, Έλληνες από επιλογή. Ας αναστηθεί λοιπόν η δημοκρατία στη χώρα που την γέννησε, χωρίς συγκρίσεις με άλλα κράτη που το μόνο που κατορθώνουν είναι να δημιουργούν σύγχυση και να αποπροσανατολίζουν το διάλογο. Ας είναι η Ελλάδα το θετικό παράδειγμα προς μίμηση. Ένα παράδειγμα δημοκρατικότητας, γενναιοδωρίας και αλληλέγγυας συνύπαρξης, μέσα από πολιτικές που θα αλλάξουν προς το καλύτερο την κοινωνία μας. Αλλά κυρίως πρέπει επιτέλους να αποκτήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, εδώ που ζούμε, όπου στο σχολείο μιλάμε συνεχώς για τη σημασία της δημοκρατίας, νόημα και περιεχόμενο. Στην ελληνική νέα γενιά ανήκουν και τα παιδιά των μεταναστών και αυτά τα παιδιά δεν μπορούν να περιμένουν άλλο. Η δημοκρατία δεν μπορεί να περιμένει άλλο.