Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη John Smith | 29 Δεκεμβρίου 2009, 18:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'John Smith' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 18:27

    Στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι απόψεις που διατυπώνονται εδώ αφορούν ζητήματα ηθικά, εθνικά, θέματα αντιλήψεων κλπ. Πόσοι όμως σκέφτηκαν και αντιλαμβάνονται το τεράστιο ζήτημα της εφαρμογής αυτού του νόμου στην πράξη; Εργάζομαι σε Υπηρεσία Αστικής Κατάστασης και Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Περιφέρειας και ειδικότερα σε Τμήμα που ασχολείται με το αντικείμενο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου (διαπιστώσεις ιθαγενειών και πολιτογραφήσεις). Το ζήτημα αυτό είναι σημαντικότατο διότι ανεξάρτητα από τις επιθυμίες και τις αντιλήψεις του καθενός εκ των συμπολιτών μας, οι διαδικασίες εφόσον ο νόμος αυτός εφαρμοστεί θα είναι οι ίδιες. Ενημερώνω λοιπόν τους συμπολίτες μας και –δυστυχώς- και τους ιθύνοντες για τα παρακάτω: Α) Η συντριπτική πλειοψηφία των Περιφερειών είναι υποστελεχωμένες. Ιδιαίτερο δε πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι Δ/νσεις και τα Τμήματα Αλλοδαπών. Είναι χαρακτηριστικό ότι τουλάχιστον κατά το ήμισι το προσωπικό τους αποτελείται από συμβασιούχους, οι οποίοι απασχολούνται με τη μία ή την άλλη μορφή εργασίας (συμβάσεις έργου, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, stage). Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπει στο άρθρο 8 τη σύσταση ξεχωριστής Δ/νσης Ιθαγένειας σε κάθε Περιφέρεια της Χώρας. Η Δ/νση αυτή θα πρέπει να στελεχώνεται αποκλειστικά από μόνιμους υπαλλήλους λόγω της σοβαρότητας των αποφάσεων που θα εκδίδει, καθώς δεν πρόκειται για άδειες διαμονής (οι οποίες ούτως ή άλλως συνίστανται στην έκδοση μιας σημαντικής απόφασης, που όμως σε περίπτωση κάποιου λάθους, παραδρομής κλπ εύκολά σχετικά μπορεί να ακυρωθούν ή να ανακληθούν). Β) Ο όγκος της εργασίας θα είναι τεράστιος δεδομένου ότι οι μικρότερες Περιφέρειες της Χώρας έχουν με μία συντηρητική εκτίμηση 30 με 40 χιλιάδες αλλοδαπούς υπηκόους τρίτων χωρών. Οι δε μεγαλύτερες πολύ περισσότερες χιλιάδες. (Για να γίνει αντιληπτή η διαφορά μεταξύ των εργαζομένων και των εξυπηρετούμενων αλλοδαπών, σε κάθε υπάλληλο μόνιμο ή συμβασιούχο αντιστοιχούν από 1000 έως 3000 αλλοδαποί υπήκοοι και αυτό με μια συμβατική εκτίμηση). Οι δε αριθμοί αυτοί αναφέρονται μόνο στους νόμιμα διαμένοντες αλλοδαπούς και σε ορισμένους που για μία περίοδο είχαν άδειες διαμονής ακόμα και αν αργότερα δεν μπόρεσαν να τις ανανεώσουν. Στους ανωτέρω αριθμούς δεν συμπεριλαμβάνονται βέβαια οι παράνομοι αλλοδαποί υπήκοοι και τα τέκνα τους, οποίοι ποτέ δεν είχαν «χαρτιά» όπως συνηθίζουμε να λέμε. Πλην όμως το νομοσχέδιο αυτό δίνει το δικαίωμα σε ένα αρκετά μεγάλο αριθμό από αυτούς να συμπεριληφθούν στις διατάξεις του άρθρου 1. Επίσης με το άρθρο 2 μειώνεται ο χρόνος νόμιμης διαμονής που απαιτείται για την πολιτογράφηση από δέκα έτη κατά την τελευταία δωδεκαετία (όπως ισχύει σήμερα) σε πέντε έτη κατά την τελευταία δεκαετία. Όπως γίνεται φανερό και ο αριθμός των εντασσόμενων σε αυτές τις διατάξεις θα αυξηθεί κατά πολύ. Επίσης θα μπορεί οποιοσδήποτε είχε άδεια διαμονής κατά διαστήματα και ουσιαστικά πηγαινοερχόταν στη Χώρα (μετακλητοί εργάτες, οικονομικά ανεξάρτητα άτομα που διαμένουν για μεγάλο μέρος του χρόνου στην πατρίδα τους) να δικαιούνται την ένταξη τους σε αυτές τις διατάξεις, καθώς ο νόμος δεν προβλέπει αναλογικά τη νόμιμη διαμονή πέντε ετών κατά την τελευταία έστω επταετία. Αντιθέτως, ενώ πριν απαιτείτο τα 5/6 του χρόνου αυτού να έχουν διανυθεί νόμιμα στην Ελλάδα (10 από τα 12 τελευταία έτη), με το νόμο αυτό απαιτείται μόνο το 1/2 του χρόνου (5 από τα 10 τελευταία έτη). Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς θα μπορέσει να εφαρμοστεί στην πράξη ένας τέτοιος νόμος (ανεξάρτητα από οικονομικά, κοινωνικά κλπ αποτελέσματα θετικά ή αρνητικά που μπορεί να έχει). Έχουμε λοιπόν το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου από μία κυβέρνηση ή οποία: α) Μόλις πριν σχεδόν μια εβδομάδα όρισε Γενικούς Γραμματείς Περιφερειών. Όρισε δηλαδή ανθρώπους που αυτή τη στιγμή ενημερώνονται για τα καθήκοντά τους, που δεν είναι δυνατό να γνωρίζουν ακόμα τις ελλείψεις, τα προβλήματα και εν γένει τα ζητήματα των υπηρεσιών τους ώστε να τα μεταφέρουν όπως πρέπει και στα υψηλότερα κλιμάκια της Δημόσιας Διοίκησης και της πολιτικής ηγεσίας, β) Έχει διακηρύξει ότι θα παύσει τις συμβάσεις μίσθωσης έργου μέσα στο 2010 και με δεδομένο ότι στις Περιφέρειες της χώρας ο μεγαλύτερος αριθμός των συμβασιούχων αυτών απασχολείται σε έργο των Δ/νσεων Αστικής Κατάστασης και Αλλοδαπών και Μετανάστευσης, ακριβώς διότι το μόνιμο προσωπικό δεν επαρκεί. (Άλλωστε το πρόβλημα του Δημοσίου δεν είναι μόνο ότι οι Δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπεράριθμοι, το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι βρίσκονται άνισα, ανεπαρκώς και ανορθολογικά κατανεμημένοι στις διάφορες υπηρεσίες, αλλά και μεταξύ κέντρου και περιφέρειας). γ) Προσβλέπει ότι επίσης μέσα στο 2010 θα κάνει την μεταρρύθμιση των διοικητικών Περιφερειών η οποία εφόσον αποφέρει τα αποτελέσματα που έχουν εξαγγελθεί θα απαιτήσει μεγάλες αλλαγές σε διοικητικό επίπεδο και βέβαια σε επίπεδο προσωπικού. Οι δε υπηρεσίες που θα επωμισθούν το βάρος της αλλαγής αυτής θα είναι η τοπική αυτοδιοίκηση και οι Περιφέρειες. Γίνεται αντιληπτό ότι οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που θα απαιτηθούν σε επίπεδο Περιφερειών και των υπηρεσιών τους δεν θα είναι ούτε κάτι που γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, ούτε κάτι νομικά και διοικητικά απλό. Οι βεβαρημένες λοιπόν από την διοικητική αναδιάρθρωση Περιφέρειες της Χώρας θα επωμισθούν ένα ακόμα βάρος με την κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των αλλοδαπών υπηκόων οι οποίοι θα δικαιούνται την ένταξη τους στις διατάξεις αυτού του νόμου. δ) Έχει ανακοινώσει το πάγωμα των προσλήψεων μέχρι το 2011. Οι προσλήψεις δε αυτές θα αφορούν λιγότερους νεοεισερχόμενους από αυτούς που θα αποχωρούν με σύνταξη. Όσοι δε έχουν την εμπειρία του ΑΣΕΠ γνωρίζουν ότι για μία προκήρυξη που εκδίδεται φέτος μπορεί να περάσουν δύο ή και περισσότερα έτη προκειμένου να πληρωθούν όλες οι θέσεις που περιλαμβάνει. Δεδομένου δε ότι όπως προανέφερα για την ορθή εφαρμογή του νόμου αυτού θα απαιτηθεί στελέχωση των Δ/νσεων Ιθαγένειας από μόνιμο προσωπικό υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για το πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη. Στο ζήτημα της ποσοτικής και ποιοτικής στελέχωσης των Δ/νσεων Ιθαγένειας πρέπει να συνυπολογισθεί ότι πέρα από την μείωση του απαιτούμενου χρόνου νόμιμης παραμονής στο μισό σε ότι αφορά την πολιτογράφηση δίνεται και το δικαίωμα σε παιδιά μη νόμιμων αλλοδαπών υπηκόων να αποκτήσουν την Ελληνική (και κατ΄επέκταση και την Ευρωπαϊκή) Ιθαγένεια όπως φαίνεται στο άρθρο 1Α.4, με όποιες συνέπειες θα έχει αυτό στην παράνομη μετανάστευση. Επίσης δίνεται το δικαίωμα σε τέκνα αλλοδαπών που έχουν μεταξύ άλλων παρακολουθήσει κάποιες τάξεις ελληνικού σχολείου να πολιτογραφηθούν. Με βάση προηγούμενη εμπειρία από την εφαρμογή του άρθρου 18 παρ. 4 του Ν.3536/07 το οποίο έδινε το δικαίωμα νομιμοποίησης μεταξύ άλλων και σε αλλοδαπούς υπηκόους που είχαν φοιτήσει σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της ημεδαπής, πρέπει να αναμένεται σωρεία πλαστών δικαιολογητικών. Το προσωπικό λοιπόν που πρόκειται να απασχοληθεί στις νεοσυσταθείσες αυτές Διευθύνσεις θα πρέπει να διαθέτει κάποια τουλάχιστον εμπειρία καθώς τα ζητήματα Ιθαγένειας και πολιτογραφήσεων είναι τα πλέον ευαίσθητα σε μια Δ/νση Αλλοδαπών και να αποτελείται αποκλειστικά από μόνιμους υπαλλήλους, οι οποίοι θα μπορούν να έχουν την ευθύνη της υπογραφής τους (πράγμα που οι συνάδελφοι συμβασιούχοι δεν έχουν εκ του νόμου σε τέτοιες περιπτώσεις), καθώς και τη δικαιοδοσία να συναλλάσσονται με εμπλεκόμενες υπηρεσίες (Υπουργεία, Εισαγγελίες, Πρωτοδικεία, Αστυνομικές Δ/νσεις κλπ). Από άποψη αριθμού του απαιτούμενου προσωπικού, όσα προανέφερα μιλούν από μόνα τους ακόμα και σε όσους δεν γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας μιας αντίστοιχής Δ/νσης. Πέρα λοιπόν από αυτόν καθ’ αυτόν το νόμο και τις ατέλειές του, τίθεται το κρισιμότατο ζήτημα του πώς θα εφαρμοστεί. Από πού και τι είδους προσωπικό θα βρεθεί στις ήδη υποστελεχωμένες Περιφέρειες (το οποίο μάλιστα θα πρέπει να διεκπεραιώνει τις διαδικασίες μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες); Ποιος και πότε μπορεί να απαντήσει ουσιαστικά σε αυτά τα ερωτήματα; (Αν βέβαια κανένας μπαίνει στον κόπο να τα διαβάσει και να τα μεταφέρει ορθά στους προϊσταμένους του). Όσοι εργαζόμαστε σε Δ/νσεις και Τμήματα Αλλοδαπών & Μετανάστευσης, αλλά και στις Περιφέρειες γενικότερα έχουμε την εμπειρία του πειράματος. Η συνήθης τακτική ανεξαρτήτως κυβέρνησης είναι η παραχώρηση αρμοδιοτήτων χωρίς καμία απολύτως μέριμνα για την εφαρμογή τους (τελευταίο παράδειγμα της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν ο ελλιπέστατος νόμος για τη σύσταση επιτροπών χορήγησης ασύλου σε πρόσφυγες σε περιφερειακό επίπεδο, τον οποίο η παρούσα κυβέρνηση εξήγγειλε με τη σειρά της ότι θα αλλάξει). Εάν η κυβέρνηση επιθυμούσε να κάνει κάποιες ουσιαστικές τομές σε αυτό το πεδίο θεωρώ ότι θα έπρεπε να ξεκινήσει από την κωδικοποίηση του νόμου της Ιθαγένειας (με διαπίστωση) ο οποίος αποτελείται από διάσπαρτες διατάξεις, ανάλογα με το πότε έχει γεννηθεί ο καθένας, τι είδους γάμο τέλεσαν οι γονείς του κλπ και στον οποίο εφαρμόζονται ακόμα και διατάξεις του προπερασμένου αιώνα. Καθώς ουδεμία πρόβλεψη έχει υπάρξει για την ορθή εφαρμογή του συγκεκριμένου νομοσχεδίου (πέρα από τις εγγενείς αδυναμίες του) θα πρέπει να αναμένουμε και τη σπασμωδική, την ακολουθούμενη από εγκυκλίους επί εγκυκλίων, την αναποτελεσματική και τελικά τη διάτρητη και μη σύννομη εφαρμογή του εάν τελικά ψηφιστεί. Ευχαριστώ