Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Μ.Α. | 29 Δεκεμβρίου 2009, 21:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μ.Α.' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 21:34

    Διαβάζοντας την πρόταση του Υπουργείου και τα υπάρχοντα σχόλια, μου έρχονται οι εξής σκέψεις και ενστάσεις: -Κατ’ αρχάς, Έλληνας δεν είναι αυτός που τυχαίνει να φέρει ελληνικό αίμα… Δεν μπορεί να μην είναι Έλληνας κάποιος που το επιθυμεί, όταν διαμένει σ’ αυτόν τον τόπο, γνωρίζει και σέβεται την ελληνική γλώσσα, τον ελληνικό πολιτισμό, τα ήθη και έθιμά του, ενώ συγχρόνως να θεωρείται Έλληνας αυτός που καίει την ελληνική σημαία… (επίσης εάν ζητήσει π.χ. η Ισινμπάγιεβα ελληνική ιθαγένεια, θα σπεύσουμε όλοι οι «Έλληνες» να της τη δώσουμε, χωρίς να ελέγξουμε αν γνωρίζει ελληνικά ή έχει τη διάθεση να διαμείνει στη χώρα μας…!) -Οι μετανάστες πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους εμάς, εάν θέλουμε να αποκαλούμαστε δημοκρατική και χριστιανική χώρα. Το ότι κάποιος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του για πολιτικούς, οικονομικούς (ακόμη και οικολογικούς) ή άλλους λόγους, για να αναζητήσει μία καλύτερη τύχη, δεν είναι κάτι το μεμπτό. Βέβαια, δεν είναι στην ίδια μοίρα όσοι έχουν εισέλθει νόμιμα στη χώρα κι όσοι έχουν έλθει παράνομα. Δυστυχώς, όμως, εκεί που υπάρχει επιτακτική ανάγκη, δεν έχεις τα μέσα για να αναζητήσεις νόμιμη διαφυγή… Δεν μπορούμε να καταδικάσουμε συνανθρώπους μας στους οποίους η ζωή φέρθηκε πιο σκληρά, γιατί πολύ απλά μπορεί να βρισκόμασταν ή να βρεθούμε στη θέση τους… (Ωστόσο, τα ίδια δικαιώματα δεν θα αποκτήσουν μόνο με τα δεδομένα μέτρα, αλλά μέσα από μία πραγματική και πολύπλευρη ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία.) -Οι προτάσεις μού φαίνονται αρκετά δίκαιες τόσο για ανθρωπιστικούς, όσο και για κοινωνικούς και δημοκρατικούς λόγους. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να τεθούν οι κατάλληλες ρυθμίσεις που θα καταστείλουν τις παράνομες δραστηριότητες και θα διασφαλίσουν ότι η Ελλάδα δεν θα μετατραπεί σε πόλο έλξης μεταναστών. Γι’ αυτό δε χρειάζεται βιασύνη, αλλά καλή διάθεση απ’ τη μια και σύνεση από την άλλη! Η δήλωση του Υπουργού, νομίζω, ότι είναι η ιδανικότερη: «ασφαλίζουμε τα σύνορά μας, αλλά ανοίγουμε την καρδιά μας». Προχωρήστε με προσοχή και διασφαλίστε και τους δύο άξονες αυτής της κατεύθυνσης!