Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη ΕΛΠΙΝΙΚΗ ΤΣΕΛΙΚΑ | 29 Δεκεμβρίου 2009, 21:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΠΙΝΙΚΗ ΤΣΕΛΙΚΑ' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 21:09

    Ασφαλώς στο μεταναστευτικό ζήτημα πρέπει να μπει, επιτέλους, μια τάξη και στη χώρα μας. Ασφαλώς τα παιδιά των μεταναστών, που ζουν νόμιμα και επί πολλά χρόνια στην Ελλάδα, πρέπει να αποκτήσουν ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ, όπως συμβαίνει με τα ελληνόπουλα δεύτερης, τρίτης κ.λπ. γενιάς στη Γερμανία, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική. Ασφαλώς και προϋποτίθεται σαφής και τεκμηριωμένη μεταναστευτική πολιτική που να τα ρυθμίζει όλα αυτά και ίσως πολλά άλλα ακόμη. Πρέπει όμως να φτάσει κανείς από το άκρο της παντελούς αγνόησης των μεταναστών στο άλλο άκρο, αυτό της χορήγησης της ελληνικής ιθαγένειας; Φρονώ, ότι η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει στην ΠΟΛΙΤΟΓΡΑΦΗΣΗ των νομίμων μεταναστών και των παιδιών τους δια της χορηγήσεως της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑΣ υπό όρους και προϋποθέσεις, που θα θεσπίσει λαμβάνοντας υπ' όψιν και τα ισχύοντα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με μακρά μεταναστευτική εμπειρία. Τακτοποιούνται έτσι εκρεμμότητες ετών και αδικίες εις βάρος των ξένων συμπολιτών μας και κυρίως των νέων παιδιών, ενώ δεν θα διαταραχθεί η εθνικής καταγωγής συνοχή της οικογένειας του μετανάστη που αποκτά την ελληνική υπηκοότητα χωρίς να υποχρεούται να απαρνηθεί την ιθαγένεια των γονέων και των προγόνων του. Τόσο η Κυβέρνηση όσο και το ΠΑΣΟΚ έχουν πολλούς και έγκριτους νομικούς, που μπορούν να δείξουν τη διαφορά μεταξύ ιθαγένειας και υπηκοότητας και τι συνεπάγεται η χορήγηση της μιάς ή της άλλης. Ως Έλληνες και ως Ελλάδα καμαρώνουμε πάντα για τους ομογενείς μας ανά την υφήλιο και συχνά πυκνά προστρέχουμε σ' αυτούς για να συνδράμουν στην αντιμετώπιση κρίσεων π.χ. στα εθνικά μας θέματα, π.χ. στη διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα, κ.λπ. Αυτοί οι ομογενείς, ακόμα και αν δεν μιλάνε καλά καλά ελληνικά μερικές φορές, διατηρούν τα ήθη και τις παραδόσεις της μητέρας πατρίδας, νοιώθουν στο βάθος της ψυχής τους Έλληνες, αν και υπήκοοι των ΗΠΑ ή άλλων χωρών που τους φιλιξενούν, και κάνουν εκείνη την μεγάλη - ίσως λίγο αστεία για πολλούς εδώ-, παρέλαση στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Πώς θα μας φαινόταν, αν όλοι αυτοί οι απανταχού της γης ομογενείς μας, είχαν χάσει την ελληνική ιθαγένεια και θεωρούνταν ξαφνικά ιθαγενείς της χώρας που τους φιλοξενεί; Ας σκεφτούμε το όλο ζήτημα κάπως πιο ψύχραιμα! Μην φοβόμαστε ότι μπορεί κάποιοι να μας πουν ρατσιστές! Μην φοβόμαστε ότι θα μας πουν εθνικιστές! Δεν πειράζει, αν πρόκειται να γίνει το σωστό.