Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Μάρκος Αρβανίτης | 29 Δεκεμβρίου 2009, 21:09
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
H διάταξη για την απόκτηση ελληνικής υπηκοότητας από τέκνο μετανάστη που διαμένει νόμιμα 5 χρόνια στην Ελλάδα είναι πολύ ΠΡΟΧΕΙΡΗ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ για τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Σας δίνω ένα απλό παράδειγμα: Ενας Πακιστανός έχει κάνει τα χαρτιά του προ 5ετίας, πήρε άδεια παραμονής και εργάζεται εδώ. Πηγαίνει στο Πακιστάν, φέρνει μία γυναίκα από εκεί (και στην Αγγλία, το ίδιο κάνουν οι εκεί Πακιστανοί), γεννάει το παιδί του εδώ, αυτομάτως το παιδί γίνεται Έλληνας. Χωρίς ίχνος ελληνικής παιδείας και συνείδησης. Ούτε καν περιμένουμε να τελειώσει το Γυμνάσιο. Επειδή όμως πολλοί μουσουλμάνοι είναι πολύγαμοι, φέρνει ο Πακιστανός και την άλλη γυναίκα, μόνο που δεν την εμφανίζει ως γυναίκα του. Γεννάει και αυτή εδώ, ή απλά την φέρνει έγκυο για να γεννήσει εδώ, ώστε και το παιδί από την άλλη γυναίκα να λάβει ελληνική υπηκοότητα. Υπάρχει ανάγκη διάκρισης των μεταναστών με βάση ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ (και όχι φυλετικά, το τονίζω): Δηλαδή, από τη μια υπάρχουν οι καταγόμενοι από ευρωπαϊκές χώρες ή από χριστιανικά περιβάλλοντα (το δεύτερο το γράφω για να συμπεριλάβω χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, της Αιγύπτου ή και της ευρύτερης Αφρικής ακόμα). Αυτοί οι άνθρωποι εντάσσονται εύκολα ή μπορεί να ενταχθούν εύκολα στην ελληνική κοινωνία. Οι Αλβανοί μετανάστες είναι τέτοιο παράδειγμα ενταξιμότητας. Από την άλλη, υπάρχουν οι Αφροασιάτες μουσουλμάνοι, που ΔΕΝ είναι αφομοιώσιμοι. Στην πρώτη κατηγορία, στους αφομοιώσιμους, είμαι διατεθειμένος να συμπεριλάβω ακόμα και τους Κινέζους. Τα περί μη αφομοιωσιμότητας των μουσουλμάνων Αφροασιατών δεν τα λέω από το μυαλό μου, τα έχει καταδείξει η ευρωπαϊκή εμπειρία εδώ και δεκαετίες. Επιτέλους, δεν θα ανακαλύψουμε εμείς τον τροχό, τον έχουν ανακαλύψει άλλοι πολύ πιο πριν. Μία σωστή μεταναστευτική πολιτική οφείλει να εξετάσει από ποιες χώρες η Ελλάδα μπορεί να δέχεται μετανάστες, με βάση το κριτήριο της πολιτισμικής συγγένειας προς εμάς ή της ενταξιμότητας. Αν η Ελλάδα δώσει στις εκατοντάδες εκατομμυρίων Αφροασιατών μουσουλμάνων την εντύπωση πως είναι το μαιευτήριό τους προκειμένου να αυτοί και τα παιδιά τους μπουν στην ΕΕ, τότε αυτό θα σημάνει το τέλος μας ως κοινωνίας συγκροτημένης και τη δημιουργία τεράστιων μουσουλμανικών γκέτο, όπου θα ισχύει η σαρία. Άμεσο αποτέλεσμα θα είναι η ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των λαϊκών συνοικιών (σε τέτοια συνοικία κατοικώ και εγώ) και της ζωής των κατοίκων τους. Δεν μπορούμε να γίνουμε το καταφύγιο όσων Πακιστανών, Αφγανών, Ιρακινών, Μπαγκλαντεσιανών και Σομαλών αναζητούν καλύτερη τύχη. Ζητώ και εγώ δημοψήφισμα για το μεταναστευτικό!