Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Κώστας Μαν | 30 Δεκεμβρίου 2009, 01:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Μαν' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 01:04

    Είμαι περήφανος γιατί είμαι Έλληνας και ας με πληγώνει η πατρίδα μου. Δεν ντρέπομαι να βάζω τη σημαία στο μπαλκόνι του σπιτιού μου στις εθνικές επετείους απλούστατα γιατί δεν είμαι εθνικιστής. Απλά τιμώ αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία. Δεν είμαι όμως ξενοφοβικός. Τα παιδιά των μεταναστών, παράνομων ή νόμιμων που βρήκαν σ αυτήν τη χώρα αποκούμπι, μεγάλωσαν εδώ έκαναν φίλους εδώ, θα ερωτευτούν εδώ θα ζήσουν και θα δουλέψουν εδώ. Τα παιδιά αυτά και πολύ περισσότερο τα δικά τους παιδιά, θα νιώθουν Έλληνες, ίσως πολύ περισσότερο από πολλούς άλλους που θα έχουν την «καθαρότητα» του αίματος. Μόνο ένα λόγο θα έχουν να μισούν αυτόν τον τόπο. Αν εμείς οι «καθαροί» δεν τους σεβόμαστε. Και δεν θα είναι η πρώτη φορά.... Εδώ δεν σεβαστήκαμε τους πρόσφυγες αδελφούς μας από την Μικρά Ασία. Λέω κατ αρχήν ναι στο νομοσχέδιο. Όποιος θέλει την υπηκοότητα, όποιος θέλει την ιθαγένεια, όποιος δηλώνει πίστη σ αυτή τη χώρα και το Σύνταγμά της μπορεί να είναι Έλληνας. Οι ΗΠΑ έγιναν έθνος από Άγγλους, Γάλλους, Ισπανούς, Ιταλούς Έλληνες. Είμαι «Αμερικανοέλληνας» μου είχε δηλώσει πριν 12 χρόνια στο Μπάφαλο των ΗΠΑ ένας άνθρωπος που έσπευσε να με βοηθήσει σε πρόβλημα υγείας που είχα. Τότε μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση που έβαζε τις ΗΠΑ πάνω από την Ελλάδα. Αλλά τότε δεν καταλάβαινα... Αυτός ήξερε. Άραγε πόσα παιδιά Ελλήνων μεταναστών δεν έχουν έρθει ποτέ στη χώρα μας; Άραγε πόσα από τα παιδιά αυτά που έχουν έρθει στην Ελλάδα τον τόπο καταγωγή τους θα επιστρέψουν ποτέ στην χώρα των γονιών τους; Πόσα από αυτά δηλώνουν Έλληνες και όχι Καναδοί Αμερικανοί Γερμανοί; Κάπως έτσι θα γίνει και με τα παιδιά των μεταναστών που έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα.