Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Σοϊλεμέζης | 30 Δεκεμβρίου 2009, 01:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Σοϊλεμέζης' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 01:56

    Επιδοκιμάζω κατ’ αρχήν την απόφασι του κ. Υπουργού Εσωτερικών για ανάρτησι στο διαδίκτυο της «νομοθετικής πρωτοβουλίας» σχετικά με την «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα» προκειμένου να τεθεί σε «διαβούλευση με τους πολίτες και όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς έως τις 07/01/2010 ώστε στη συνέχεια να κατατεθεί ως Σχέδιο Νόμου προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή». Να υποθέσω καλόπιστα οτι η επιλογή εκκινεί απο γνήσια δημοκρατική ευαισθησία, επομένως στην περίπτωσι κατα την οποία η υποδοχή του νομοθετικού αυτού προσχέδιου δεν έχει την αναμενόμενη απο τους συντάκτες του γενική επιδοκιμασία και τα σχόλια και οι παρεμβάσεις των πολιτών εκδηλώσουν ισχυρές επιφυλάξεις ή και έντονη αποδοκιμασία, η επιδεικνυόμενη δημοκρατική ευαισθησία των κυβερνητικών ιθυνόντων θα τους οδηγήση σε μια απο τις δύο αποδεκτές δημοκρατικά επιλογές: την ΑΠΟΣΥΡΣΙ του νομοθετήματος ή την διεξαγωγή σχετικού ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ. Επι πλέον παρατηρήσεις: 1. Ξαναδιαβάζω τον τίτλο: «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων…» Τι δουλειά έχουν οι ομογενείς Έλληνες με τους ΑΛΛΟΕΘΝΕΙΣ αλλοδαπούς στο ίδιο καλάθι; Πώς εξισώνονται δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα; Γιατί δεν μπορούν να μπούν οι ομογενείς σε άλλο νομοσχέδιο; [Υποψιάζομαι, κατόπιν μιας πρόχειρης αναγνώσεως, ότι και το ισχύον, «παλαιό» νομοσχέδιο χρήζει διορθώσεως στο συγκεκριμένο σημείο]. 2. Πριν λάβω προσωπικά τελική θέσι, έχω ανάγκη να με πληροφορήσουν οι αρμόδιες κρατικές μας αρχές ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΕΙΑ: Πόσοι είναι οι μετανάστες ΕΝ ΤΩ ΣΥΝΟΛΩ ΤΟΥΣ. Θα ενδιέφερε σ’ αυτό το σημείο καί το πότε και πώς μετρήθηκαν. Επίσης το κατά πόσο το νούμερο είναι τελικό ή αναδιαμορφώνεται καθημερινώς αναλόγως με το πόσοι εισέρχονται παρανόμως στην χώρα μας. Σε περίπτωσι που δεν είναι δυνατόν να δοθή ασφαλής και έγκυρη πληροφόρησι περί του ακριβούς μεγέθους που αφορά τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ των αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν (ΝΟΜΙΜΩΣ ή ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ δεν ενδιαφέρει επι του προκειμένου, καθ’ όσον η νομιμότητα καθορίζεται από πιστοποιητικά, χαρτιά δηλαδή τα οποία εύκολα ή δύσκολα κάποια στιγμή κανείς είναι δυνατόν να τα εξασφαλίση) στην Ελλάδα, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΡΟΝΙΜΟ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ. Κάθε σκεπτόμενος πολίτης αντιλαμβάνεται ότι για μεγάλη πληθυσμιακά ομάδα η εκχώρησι κεκτημένων δικαιωμάτων (ακόμα και της απλής υπηκοότητας) συνιστά αλλοίωσι διαβαθμιζόμενης επικινδυνότητας. Και εν πάσει περιπτώσει, πώς θα λάβη υπεύθυνη θέσι κάποιος για την ενδεχόμενη επίλυση-αντιμετώπιση ενός προβλήματος/ ζητήματος , οποιουδήποτε, όταν δεν γνωρίζει την έκτασι, τα ακριβή δεδομένα, του θέματος; 3. Και τέλος, απαραίτητη προϋπόθεσι για τον αποτελεσματικό και ισότιμο διάλογο (όπως συνήθως και γενικώς συμβαίνει) είναι η αποσαφήνισι των όρων. Εν προκειμένω, θεωρώ απαραίτητη την από κοινού παραδοχή της διαφορετικότητας του σημασιολογικού περιεχομένου των όρων Υπηκοότητα, Ιθαγένεια.