1. Οι θέσεις προσωπικού πλήρους απασχόλησης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο Δημόσιο, στα ν.π.δ.δ. και στους ο.τ.α. α’ και β’ βαθμού, μετατρέπονται σε οργανικές θέσεις μόνιμων υπαλλήλων.
2. Οι θέσεις που μετατρέπονται, εντάσσονται σε υφιστάμενους κλάδους αντίστοιχης ή παρεμφερούς ειδικότητας ή, αν δεν υπάρχουν, σε συνιστώμενους κλάδους αντίστοιχης ειδικότητας.
3. Η μετατροπή των οργανικών θέσεων, η ένταξή τους σε κλάδους ή η σύσταση κλάδων γίνεται με την πράξη διορισμού του προσωπικού που υπηρετεί στις μετατρεπόμενες θέσεις. Η πράξη διορισμού μπορεί να είναι ενιαία για όλο το διοριζόμενο προσωπικό κάθε φορέα ή ενιαία κατά κλάδο ή κλάδους προσωπικού και εκδίδεται εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού.
4. Οι διοριζόμενοι κατά τα ανωτέρω, κατατάσσονται με στο βαθμό και το μισθολογικό που κατέχουν κατά την ημερομηνία διορισμού και εφόσον δεν έχουν συμπληρώσει διετή συνεχή υπηρεσία, διανύουν δοκιμαστική υπηρεσία κατά το άρθρο 40 του Υπαλληλικού Κώδικα. Για τη συμπλήρωση του χρόνου δοκιμαστικής υπηρεσίας στη μόνιμη θέση υπολογίζεται και ο χρόνος υπηρεσίας τους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στην υπηρεσία που διορίζονται.
5. Οι διοριζόμενοι κατά τα ανωτέρω συνεχίζουν να διατηρούν το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς που κατείχαν προ του διορισμού τους σε θέσεις μονίμων υπαλλήλων
6. Δεν υπάγεται στις διατάξεις του προηγούμενου άρθρου το παρακάτω προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου:
α. το ειδικό επιστημονικό προσωπικό των Ανεξάρτητων Αρχών
β. οι νομικοί συνεργάτες και οι δικηγόροι που απασχολούνται στο δημόσιο και εκείνοι των οποίων η σχέση εργασίας προσομοιάζει με αυτή της εντολής
γ. οι δημοσιογράφοι
7. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και του αρμόδιου Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης δύνανται να εξαιρούνται από τη μετατροπή και άλλες ειδικότητες προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ή να μετατρέπονται εξαιρεθείσες κατηγορίες και να ρυθμίζονται λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου αυτού.
Ήρθε η ώρα της δικαίωσης γιατί αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν υπήρχε ποτέ το δήθεν συνταγματικό κώλυμα αλλά έλλειψη σοβαρής πολιτικής βούλησης.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ ΤΟΝ ΑΡΜΟΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ. ΤΥΧΟΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΠΡΟΣΚΡΟΥΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΑΦΟΥ ΌΛΟΙ Ή ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΌΤΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ. ΑΠΌ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΔΙΑΛΟΓΟ ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΕ Η ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΜΕ ΜΕΣΟΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΘΙΓΕΙ Η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΚΑΘ΄ΌΤΙ ΑΠΌ ΤΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ν.2190( ΠΕΠΟΝΗ) ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΑΣΕΠ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΙΔΑΧ. ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΚΑΜΨΕΙ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΥΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ. ΆΡΑΓΕ ΌΛΟΙ ΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΜΕ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΣ?» ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΓΕΝΙΚΟΤΗΣ, ΕΚΕΙ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΣ»
Σωστη κινηση η μονιμοποιηση των υπαλληλων ΙΔΑΧ.
Πρεπει, ωστόσο, να συμπεριληφθουν και τα ΝΠΙΔ των ΟΤΑ α’ και β’ Βαθμου κλπ.
Επιπλέον, όσον αφορά τους υπαλλήλους ΙΔΑΧ, να προβλεφθεί το δικαίωμα να εξαιρεθούν από τη μονιμοποίηση για όσους έχουν τουλάχιστον πάνω από 28 έτη υπηρεσίας και όσους έχουν κατοχυρωμένα – θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα καθώς επίσης και να μη χανουν τις αποζημιωσεις που διακιούνται, έτσι ώστε να μη δημιουργηθούν νέες αδικίες, δεδομένου ότι σκοπός του νόμου αυτού είναι και η αποκατάσταση αδικιών.
Επιτέλους μία ρύθμιση που αποτελεί καταρχήν μία ηθική δικαίωση αυτών που προσφέρουν οι ΙΔΑΧ στο Ελληνικό Δημόσιο. Και επιτέλους υπάρχει ένας Υπουργός που και λόγω επαγγέλματος ξέρει το αντικείμενο. Και τέλος ελπίζω να αντέξει στον πόλεμο των συμφερόντων που βρίσκονται απέναντι σε αυτό το άρθρο.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.ΣΩΣΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ.
Σωστή η κατεύθυνση του νομοσχεδίου, χωρίς όμως να περιλαμβάνει για ακόμα μία φορά τους ΙΔΑΧ των Δημοτικών Επιχειρήσεων (ΟΤΑ), οι οποίοι μονίμως βρίσκονται σε μειονεκτική θέση καθώς για την περίπτωσή τους ισχύει πάντα μόνο ο,τιδήποτε αρνητικό αφορά το δημόσιο τομέα και ποτέ κάτι θετικό. Οφείλει να υπάρξει μέριμνα και για τη συγκεκριμένη και αδικημένη κατηγορία υπαλλήλων.
Κύριε Υπουργέ,
Ζητάμε κάτι απόλυτα δίκαιο και λογικό. Στο άρθρο 15 πρέπει να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι ΙΔΑΧ που απασχολούνται σε Δημοτικές Επιχειρήσεις. Είναι άδικο να μονιμοποιούνται υπάλληλοι ΙΔΑΧ στο Δημόσιο, σε ΝΠΔΔ και ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού και να μένουν απ’ έξω υπάλληλοι ΝΠΙΔ ΟΤΑ που κάνουν ακριβώς τις ίδιες δουλειές, στις ίδιες υπηρεσίες των δήμων και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις με πολλά περισσότερα τυπικά αλλά και ουσιαστικά προσόντα. Η συγκεκριμένη κατηγορία υπαλλήλων των Δημοτικών Επιχειρήσεων μάλιστα, υπάγεται διαρκώς σε όλες τις δυσμενείς ρυθμίσεις του στενού Δημόσιου Τομέα, ενώ πάντα εξαιρείται από ευνοϊκές ρυθμίσεις.
Θα ήθελα με την ευκαιρία (επειδή δεν κατέστη δυνατόν να πάρω οποιαδήποτε απάντηση επί του θέματος από το υπουργείο) να αναφέρω ένα ακόμα παράδειγμα αποκλεισμού από ευνοϊκή ρύθμιση και αδικίας εις βάρος των ΙΔΑΧ ΝΠΙΔ και να ληφθεί και αυτό υπόψη στην αποκατάσταση των αδικιών που επιθυμεί να άρει το παρόν νομοσχέδιο και την ίση μεταχείριση στη δημόσια διοίκηση. Σύμφωνα με την εγκύκλιο ΔΙΔΑΔ/Φ.31.40/1888/17324/29-10-2014 (ΑΔΑ:79ΩΕΧ-ΧΑΒ) του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης που εκδόθηκε στις 29/10/2014 και έκανε δεκτή σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τέθηκε σε εφαρμογή η αναδρομική αναγνώριση συνάφειας διδακτορικού διπλώματος ή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στις περιπτώσεις, όπου, ενώ είχε κατατεθεί, η σχετική απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου εκδόθηκε μετά την έναρξη ισχύος του ν.4024/2011 (την 1η.11.2011). Σύμφωνα λοιπόν με την εγκύκλιο το Υπουργείο αποφάσισε «Οι υπηρεσίες που διαθέτουν υπαλλήλους που είχαν υποβάλει αίτηση αναγνώρισης συνάφειας μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών ή διδακτορικού διπλώματος πριν από την έναρξη ισχύος των διατάξεων του Κεφαλαίου Β’ του ν.4024/2011, ήτοι πριν την 1η-11-2011 και η συνάφειά τους αναγνωρίστηκε μετά την ημερομηνία αυτή, θα πρέπει να προβούν σε τροποποίηση των διαπιστωτικών πράξεων, που είχαν εκδοθεί για την κατάταξη των υπαλλήλων στους νέους βαθμούς του ν.4024/2011, συνυπολογίζοντας στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας των υπαλλήλων αυτών, βάσει του οποίου κατατάχθηκαν την 1η.11.2011, τα δύο (2) ή έξι (6) έτη αντίστοιχα».
Γιατί εξαιρέθηκαν και πάλι οι ΙΔΑΧ ΝΠΙΔ από αυτή τη ρύθμιση? Και στην περίπτωση των ΙΔΑΧ ΝΠΙΔ ενταχθήκαμε στο ενιαίο μισθολόγιο την 1.1.2013 και καταταχθήκαμε σε βαθμίδες, χωρίς όμως να ληφθούν υπόψη μεταπτυχιακά και διδακτορικά που είχαμε μεν καταθέσει (μήνες και χρόνια πριν) αλλά δεν είχε ακόμα αναγνωριστεί η συνάφειά τους, με αποτέλεσμα την τοποθέτηση σε κατώτερη βαθμίδα.
Γιατί δεν εφαρμόζεται η εγκύκλιος αναλογικά και στους ΙΔΑΧ ΝΠΙΔ από την 1.1.2013 που εντάχθηκαν στο ενιαίο μισθολόγιο, σύμφωνα μάλιστα με τα όσα ρητά αναφέρονται στην περ.12 της υποπαραγράφου Γ.1 της παραγράφου Γ του άρθρου 1 του Ν.4093/2012 (ΦΕΚ 222 α’) περί «αναλογικής εφαρμογής και στο προσωπικό των ΝΠΙΔ που ανήκουν στο κράτος ή σε ΝΠΔΔ ή σε ΟΤΑ, των διατάξεων του κεφ. 2 του Ν.4024/2011 που αφορούν το βαθμολογικό και μισθολογικό των υπαλλήλων του άρθρου 4 του ίδιου νόμου»?
Δε θα έπρεπε λοιπόν, στο πλαίσιο της ίσης και δίκαιης μεταχείρισης αλλά και των παραπάνω νόμων και εγκυκλίων να ισχύσει αυτή η αναδρομική αναγνώριση και για τους ΙΔΑΧ ΝΠΙΔ από την 1.1.2013 που ενταχθήκαμε στο ενιαίο μισθολόγιο?
Διαβάζω κάποια σχόλια ορισμένων υπαλλήλων ΙΔΑΧ, οι οποίοι προφανώς βρίσκονται κοντά στη σύνταξη και προτείνουν να τους δοθεί το δικαίωμα να παραμείνουν με την εν λόγω σχέση εργασίας προκειμένου να μην απωλέσουν 12 μισθούς λόγω κάποιας αποζημίωσης που δικαιούται την οποία θα λάβουν εφόσον συνταξιοτοτηθούν με τη μέχρι σήμερα ισχύουσα σχέση εργασίας τους. Οι εν λόγω υπάλληλοι, οι οποίοι λειτουργούν προς ιδίον όφελος τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, προσβάλλουν αφενός τον εαυτό τους και αφετέρου όλους τους λοιπούς συναδέλφους καθώς πάγιο αίτημα των ιδίων (ίσως κάποια χρόνια πριν) αλλά και γενικότερα όλων των υπαλλήλων ήταν η «μία και ενιαία μόνιμη σχέση εργασίας σε όλο το Δημόσιο τομέα». Λυπάμαι ειλικρινά για κάποιους συναδέλφους «γνωστούς-αγνώστους» που λειτουργούσαν και λειτουργούν κατά το δοκούν προσβάλλοντας τους νέους συναδέλφους του Δημοσίου αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Τέτοιου είδους άνθρωποι έφεραν τη χώρα μας στη θέση που βρίσκεται σήμερα.
Θα ήθελα επίσης να τονίσω την ανάγκη για απενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού η οποία καλλιεργήθηκε από τα κόμματα των Μνημονίων και συνεχίζεται με την ίδια ένταση. Η Δημοκρατία και η αξιοπρέπεια είναι προ των πυλών. Μόρφωση, δουλειά, ενιαία σχέση εργασίας για όλους.
Κατά τη γνώμη μου, η δια νόμου μετατροπή των απασχολούμενων στο Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ. και τους Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαιού αορίστου χρόνου σε μόνιμους υπαλλήλους εγείρει ζητήματα ως προς τη συμφωνία μιας τέτοιας νομοθετικής ρύθμισης προς το γράμμα και το σκοπό του άρθρου 103 παρ. 8 εδ. γ΄ του Συντάγματος, όπως η εν λόγω διάταξη ισχύει μετά τη Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001. Και τούτο, διότι ναι μεν η απαγόρευση της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου είναι απόλυτη, ωστόσο καταλείπονται περιθώρια διαφορετικών ερμηνειών ως προς τη συνταγματικότητα της δια νόμου μονιμοποίησης προσωπικού που απασχολείται στο Δημόσιο με σχέση ιδιωτικού δικαίου, έστω και αν πρόκειται για συμβασιούχους αορίστου χρόνου. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι, οι αποκλίνουσες απόψεις που έχουν διατυπωθεί στη νομική επιστήμη και θεωρία ως προς το επίμαχο ζήτημα έχουν καταγραφεί και στην Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, που κατατέθηκε στα πλαίσια νομοτεχνικής επεξεργασίας του Ν. 3801/2009, με τον οποίο θεσπίστηκε η «εξομοίωση» των ΙΔΑΧ με τους μονίμους ως προς τη βαθμολογική εξέλιξη, τη δυνατότητα συμμετοχής σε διαδικασίες κρίσης για την κατάληψη θέσεων ευθύνης κ.λπ. Σε κάθε περίπτωση αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον η Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής επί του παρόντος άρθρου του σχεδίου νόμου …
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ.Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΥΒΕΝΗΣΗ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΑΧ ΕΨΑΧΝΕ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΑΠΟΛΥΣΕΙ.
Η ένταξη σε κλάδο ή ειδικότητα να γίνεται σύμφωνα
με τα όσα ορίζει το προσοντολογιο.
Π.Δ. 50/2001 (ΦΕΚ 39Α΄), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τα Π.Δ/τα 347/2003 (315Α΄), 44/2005 (63Α΄), 116/2006 (115Α΄) και 146/2007 (185Α΄), καθώς και με τους Ν. 4115/2013 (24Α΄) και 4148/2013 (99Α΄).
Με τις προβλέψεις του άρθρου 15 δηλ. την μετατροπή των ΙΔΑΧ σε μόνιμους υπαλλήλους:
ι) Επιβραβεύετε υπαλλήλους (ΙΔΑΧ) χαμηλών προσόντων, που κατάφεραν να μπουν στο Δημόσιο χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια.
ii) Δίνετε το μήνυμα σε υπαλλήλους που εργάζονται ήδη στο δημόσιο με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έγιναν επίσης με αδιαφάνεια (δηλαδή χωρίς αναρτημένες προκηρύξεις στο διαύγεια κ.τ.λ.) ότι είναι «δίκαιο?¨και αυτοί με τη σειρά τους να διεκδικήσουν την μονιμοποίησή τους στο δημόσιο.
Επιτέλους πότε σε αυτή τη χώρα η έννοια του δικαίου δεν θα είναι η επιβράβευση του αναξιοκρατικού και της αδιαφάνειας?
Μεγάλη ντροπή και κατάργηση κάθε έννοιας αξιοκρατίας, θα αποτελέσει η μονιμοποίηση των ΙΔΑΧ. Όλων εκείνων δηλαδή που χωρίς διαγωνισμό ΑΣΕΠ, χωρίς κριτήρια, χωρίς προσπάθεια, χωρίς ιδρώτα και αγώνα ζωής, προσπέρασαν άλλους συμπατριώτες τους χρησιμοποιώντας την πίσω πόρτα. Την πόρτα που τους έδειξε ο Πασόκος ή Νεοδημοκράτης βουλευτής. Ξεφτυλίζετε διπλά όλα τα εκείνα τα Ελληνόπουλα που κουράστηκαν-ίδρωσαν, μορφώθηκαν, πολέμησαν στην ζωή τους αλλά είχαν κάποια αξιοπρέπεια να μην ψάχνουν Πασόκους-Νδ βουλευτές για να διοριστούν κάπου. Στο τέλος δεν είχαν την ευκαιρία να διαγωνιστούν και να διεκδικήσουν μια εργασία προκειμένου να φτιάξουν την δική τους ζωή. Την έκλεψαν οι ΙΔΑΧ και μαζί την ζωή κάποιων άλλων. ΝΑΙ-ΝΑΙ έκλεψαν και ζουν την ζωή κάποιων άλλων!!!
Αυτό θέλετε να κάνετε νόμιμο;;; Ντροπή και αίσχος. Για όλες αυτές τις θέσεις των ΙΔΑΧ, κάντε ΤΩΡΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΑΣΕΠ και δώστε την ευκαιρία σε όλους τους άξιους Έλληνες να διεκδικήσουν την ζωή τους σε αυτή τη χώρα. Αλλιώς, κρατήστε τους βολεμένους να σας λιβανίζουν κ Κατρούγκαλε κλπ. όπως έκαναν πριν μερικά χρόνια με το άθλιο Πασοκικό-ΝΔ τερατούργημα.
Η ΗΘΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.
Σύμφωνα με τις αρχές της ίσης μεταχείρισης που πρέπει να διέπει τη Δημόσια Διοίκηση, το άρθρο θα έπρεπε να τροποποιηθεί και να επεκταθεί και να περιλάβει και τους ΙΔΑΧ των Δημοτικών Επιχειρήσεων (ΟΤΑ) –ΝΠΙΔ ΟΤΑ, οι οποίοι μάλιστα υπάγονται διαρκώς σε όλες τις δυσμενείς ρυθμίσεις του στενού Δημόσιου Τομέα (ενιαίο μισθολόγιο, μειώσεις μισθών, κ.λπ.) ενώ εξαιρούνται από ευνοϊκές ρυθμίσεις.
Κύριε Υπουργέ, πολύ ορθά μονιμοποιείτε τους εργαζόμενους με σύμβαση ΙΔΑΧ. Υπάρχει όμως και μία άλλη κατηγορία εργαζομένων σε ΝΠΔΔ που τυπικά δεν έχουν σύμβαση ΙΔΑΧ, αλλά σύμβαση παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών, οι γνωστοί και ως «μπλοκάκηδες», που υποχρεωτικά ασφαλίζονται στο (πρώην) ΤΕΒΕ. Τα άτομα αυτά παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες με τους μόνιμους ΔΥ, δηλ. καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες του Δημοσίου επί πολλά χρόνια. Στην κατηγορία αυτή ανήκει η θυγατέρα μου η οποία επί 10 χρόνια εργάζεται ως γραμματέας σε κλινική του Ιππποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης και αμείβεται (όταν αυτό συμβαίνει) με δελτίο παροχής υπηρεσιών μέσω της Επιτροπής Ερευνών του ΑΠΘ. Σημειωτέον, ότι από τον νόμο προβλέπεται οργανική θέση γραμματέως της συγκεκριμένης κλινικής την οποία και καλύπτει, επί δεκαετία όπως προαναφέρω. Πρόκειται για εικονική νομική σχέση που υποκρύπτι σύμβαση ΙΔΑΧ και συνεπώς νομίζω ότι θα ήταν δίκαιο να περιληφθεί διάταξη που να μονιμοποιεί και τους εργαζόμενους με σύμβαση παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών σε ΝΠΔΔ, εφόσον φυσικά το εν λόγω ΝΠΔΔ είναι ο αποκλειστικός εργοδότης και εφόσον καλύπτον επί χρόνια πάγιες και διαρκείς ανάγκες του.
Τι θα γίνει με οσους εχουν πανω απο 25 χρονια εργασιας και με τη μονιμοποίηση μάλλον θα χάσουν την οποια αποζημίωση (ανώτερη 15,000 ευρώ),υπάρχει πρόβλεψη ή θα ειναι τα πρώτα θύματα και πάλι οπως οι διαθεσιμότητες?Μηπως να μας επιτρέψουν να αποφασίσουμε αν θέλουμε τη μονιμοποίηση ή να μας το ξεκαθαρίσουν οτι δε θα αλλάξει τίποτε .
Ακόμα μία ρύθμιση που συνεχίζει τη χρόνια αδικία και διάκριση μεταξύ των υπαλλήλων και αφήνει ΕΚΤΟΣ τους υπαλλήλους των Δημοτικών Επιχειρήσεων (ΝΠΙΔ ΟΤΑ), οι οποίοι εργάζονται για τους ίδιους τους δήμους και σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, έχουν και τυπικά μετακινηθεί σε αυτούς (για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα 2+2 ετών, άρθρο 15 του Ν.4257/2014).
Νομίζω ότι το άρθρο αυτό προσωπικά για την δική μου περίπτωση αποκαθιστά την αδικία που βιώνω τα τελευταία 5 χρονιά διότι στην υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας που εργάζομαι τα παραπάνω έτη, κατέχω οργανική θέση, έχω τις ίδιες υποχρεώσεις με τούς υπολοίπους συναδέλφους του κλάδου μου αλλά όχι τα ίδια δικαιώματα. Τοποθετήθηκα στην Υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας κατόπιν μετάταξης μου από την ολυμπιακή αεροπορία (ο διαγωνισμός για την πρόσληψη μου και την μετάταξη μου έγινε με διαδικασίες ασεπ) σε κλάδο της ΥΠΑ ομοίου προσοντολογίου με αυτό που μπήκα στην ολυμπιακή αεροπορία. Οπότε νομίζω ότι αυτό το νομοσχέδιο θα εξαλείψει την αδικία στην μεταχείριση που έχω λόγω της σχέσης εργασίας μου (ΙΔΑΧ).
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6§4 εδ. 7 του Νόμου 4024/2011: «με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης & Οικονομικών, μπορεί να προβλέπεται η αναγνώριση για βαθμολογική & μισθολογική ένταξη και της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι επτά (7) έτη, κατ’ ανώτατο όριο……»
Από το 2013 ο πρώην υπουργός ΥΔΜΗΔ κ. Μανιτάκης έχει δηλώσει ότι το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα έχει ετοιμαστεί, όμως, παρ’ όλα αυτά δεν έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα, αν και εργάζονται ήδη στο δημόσιο πολλοί υπάλληλοι με προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα που συμβάλλουν ουσιαστικά με την εμπειρία τους.
Παρακαλούμε να μεριμνήσετε για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Θα προτείνω κι εγώ συμφωνώντας με όσους το έχουν επισημάνει να δοθεί η δυνατότητα επιλογής στη μονιμοποίηση ή όχι σε υπαλλήλους ΙΔΑΧ που έχουν μεταταχθεί από Ν.Π.Ι.Δ και βρίσκονται πολύ κοντά στην συνταξιοδότησή τους. Πρέπει να διασφαλιστούν τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Η μονιμοποίηση αυτής της κατηγορίας υπαλλήλων δεν ωφελεί ούτε το δημόσιο ούτε τους ίδιους οι οποίοι (σε περίπτωση που μονιμοποιηθούν)θα χάσουν την αποζημίωση των 12 μισθών που την δικαιούνται ως υπάλληλοι ΙΔΑΧ που είναι για περισσότερο από 30 χρόνια.
Καθαγιάζονται όλοι όσοι πέρασαν την πόρτα του δημοσίου με γνωστές διαδικασίες που ορθά καταγγέλλατε μέχρι πρότινος. Οι προερχόμενοι από τους δύο νόμιμους τρόπους (εξετάσεις ΕΣΔΔΑ και ΑΣΕΠ) γίνονται μειοψηφία και ο χορός καλά κρατεί.
Η μετατροπή των θέσεων ΙΔΑΧ σε οργανικές θέσεις μονίμων υπαλλήλων, γίνεται προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία της κινητικότητας. Στο ίδιο πλαίσιο διευκόλυνσης της κινητικότητας πρέπει να ενταχθεί και η δυνατότητα εκπαιδευτικών με δύο ειδικότητες, Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας ( π.χ.εκπαιδευτικός με δύο ειδικότητες: Νηπιαγωγός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και Βρεφονηπιοκόμος στην δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στα ΕΠΑ.Λ.) να μετακινούνται κάθε χρονιά, κάνοντας χρήση και των δύο ειδικοτήτων κατά περίπτωση, με πλήρες ωράριο, για το σύνολο των κενών θέσεων, μεταξύ και των δύο βαθμίδων εκπαίδευσης. Έτσι αξιοποιείται το εκπαιδευτικό προσωπικό κατά περίπτωση, καλύπτοντας ανάγκες του Υ.ΠΟ.ΠΑ.ΙΘ χωρίς επιπλέον κόστος.
Κύριε Υπουργέ,
Σας ενημερώνουμε ότι υπάρχουν εργαζόμενοι στο Δημόσιο Τομέα οι οποίοι είναι επιτυχόντες από τον ΑΣΕΠ και οι οποίοι εργάζονται με ετήσιες ορισμένου χρόνου συμβάσεις πάνω από επτά (7) συνεχόμενα έτη χωρίς ούτε μία ημέρα διακοπής δηλαδή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.Η αγωνία της κάθ’ έτους ανανέωσης είναι μεγάλη χωρίς να μπορούν να προγραμματίσουν τη ζωή τους.
Κρίνεται τον τρόπο που θα τους ελευθερώσετε από αυτό το δυσάρεστο καθεστώς που βιώνουν.
Ευχαριστώ
Ο θεσμός του μόνιμου δημοσίου υπαλλήλου έχει αποδειχτεί προβληματικός. Ουσιαστική αξιολόγηση δεν μπορεί να γίνει με αποτέλεσμα την περιοριμένη παραγωγικότητα. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη για μια θέση ή οργανισμό, υπάρχει πρόβλημα στην κατάργησή της, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι έλληνες φορολογούμενοι. Ακόμα και σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης απιστίας σε βάρος του δημοσίου, υπάρχει πρόβλημα στην παύση εργασίας.
Εξακολουθούμε να ενισχύουμε αδικίες την ώρα που οι 1,5 εκατομύριο άνεργοι υποφέρουν και οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα δουλεύουν σαν σκυλιά για ψίχουλα σε άθλιες εργασιακές συνθήκες και με καμία σιγουριά για το μέλλον.
Δεν υπάρχει καμία λογική σε μια τόσο βιαστική κίνηση που δεσμέυει την κυβέρνηση και τις επόμενες κυβερνήσεις σε αγκυλώσεις που έχουν αποδειχτεί επιζήμιες για τον τόπο.
Παρακαλούμε όπως εξετάσετε την επέκταση του Ν.4257/2014, Άρθρο 15, παράγραφος 1 που αφορά τη δυνατότητα απόσπασης υπαλλήλου Ο.Τ.Α. και Νομικών Προσώπων (ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ) αυτών και ορίζει ακριβώς:
«1.Επιτρέπεται η μετακίνηση υπαλλήλων από δήμο
σε νομικά πρόσωπα ή ιδρύματα του ιδίου δήμου, ή σε
σύνδεσμο στον οποίο συμμετέχει ο δήμος, και αντί−
στροφα, καθώς και μεταξύ των φορέων αυτών και η
διάθεσή τους για την κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών,
για χρονικό διάστημα έως δύο (2) έτη, που μπορεί να
παραταθεί για δύο (2) ακόμα έτη εφόσον υφίσταται
η υπηρεσιακή ανάγκη. Εξαιρείται το προσωπικό του
κλάδου διεκπεραίωσης υποθέσεων πολιτών των ΚΕΠ
το οποίο μπορεί να μετακινείται με την ίδια διαδικασία
σε αντίστοιχη υπηρεσία (ΚΕΠ) εντός του ιδίου δήμου
και διέπεται από τις διατάξεις της παρ. 19 του άρθρου
12 του ν. 4071/2012…»
ώστε να περιλαμβάνει τη δυνατότητα μετακίνησης υπαλλήλων από νομικά πρόσωπα δήμου (ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ) σε θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα (υπουργεία, οργανισμοί) και Αυτοδιοίκησης (π.χ. δήμοι, περιφέρειες, ΚΕΔΕ, ΠΕΔ κτλ) με το ίδιο καθεστώς που ορίζουν οι υπόλοιπες παράγραφοι του ίδιου άρθρου:
«2. Η μετακίνηση διενεργείται με απόφαση του οικεί−
ου Δημάρχου, μετά από αίτημα του φορέα υποδοχής.
Ειδικά η μετακίνηση υπαλλήλου από ή προς σύνδεσμο
Ο.Τ.Α., διενεργείται με κοινή απόφαση του οικείου Δη−
μάρχου και του προέδρου του Συνδέσμου.
3. Με την απόφαση μετακίνησης καθορίζεται ο φο−
ρέας καταβολής των αποδοχών του προσωπικού που
μετακινείται.
4. To προσωπικό μετακινείται με την σχέση που υπη−
ρετεί και εξακολουθεί να διέπεται από το υπηρεσιακό,
μισθολογικό, ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς
στο οποίο υπαγόταν πριν τη μετακίνησή του.
5. Η απόφαση μετακίνησης υπόκειται στον υποχρεω−
τικό έλεγχο νομιμότητας των άρθρων 225 και 238 του
ν. 3852/2010.
6. Μετακινήσεις που έχουν ήδη συντελεστεί, σύμφωνα
με τα ανωτέρω, θεωρούνται νόμιμες και εντάσσονται
στις ανωτέρω ρυθμίσεις».
Η διάταξη αυτή μπορεί να διευκολύνει την κινητικότητα στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού τους.
Το άρθρο είναι στη σωστή κατέυθυνση και έπρεπε να έχει γίνει εδω και χρόνια!
Σωστά οι πράξεις αυτές θα πρέπει να διενεργούνται με Υπουργικές Αποφάσεις των αρμόδιων Υπουργών!Θα πρέπει όμως κάθε περίπτωση να εξετάζεται ξεχωριστά και κατά πόσο οι εργαζόμενοι αυτοί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες προκειμένου να μονιμοποιηθούν
Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα επιλογής σε όσους υπαλλήλους ΙΔΑΧ είναι κοντά στη συνταξιοδότηση να επιλέξουν την μονιμότητα ή όχι δεδομένου ότι θα έχουν μεγάλες οικονομικές απώλειες (12 μισθούς!)
Θεωρώ ότι επιτέλους βάζει τέλος σε μία αδικία με χρονικό όριο εως και τα 20 χρόνια.Δεν μπορεί από τη μια να εξισώνονται με τους μόνιμους και απο την άλλη να είναι οι πρώτοι που τους επιβάλλεται οτιδήποτε κακό.Πολλά μπράβο στον υπουργό.
ΒΛΕΠΩ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΕΛΑΤΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΟΣΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕΩ ΚΑΠΟΥ ΒΟΛΕΥΤΗ (ΒΟΥΛΕΥΤΗ) ΝΑ ΒΟΛΕΥΤΟΥΝ, ΤΩΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΗΤΕΡΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ. ΑΠΟ ΟΣΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΚΑΙ 100 ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΡΟΤΑ. ΠΑΛΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ … ΜΟΝΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ.
Η οριζόντια μονιμοποίηση των ΙΔΑΧ δημιουργεί αντίθετη ανισότητα. Με αυτόν τον τρόπο θα μονιμοποιηθούν άνθρωποι που μπήκαν από το παράθυρο χωρίς καμία αξιοκρατική διαδικασία (ΑΣΕΠ). π.χ. οι υπάλληλοι της Ολυμπιακής και άλλων υπηρεσιών που ήταν σε καθεστώς ΙΔΑΧ και όχι μόνιμου υπαλλήλου (έτσι προσλήφθηκαν και γνώριζαν όταν προσλήφθηκαν ότι μπορεί κάποια στιγμή να απολυθούν), τελικά μεταφέρθηκαν στο δημόσιο σαν ΙΔΑΧ για να καλύψουν την ψηφοθηρία των τότε πολιτικών προϊσταμένων και τώρα θα γίνουν μόνιμοι υπάλληλοι του δημοσίου; Όσοι δηλαδή δεν χρησιμοποιήσαν το «μπάρμπα από την κορώνη» και πέρασαν από τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ και πολλές φορές και από αξιολόγηση με γραπτές εξετάσεις, είναι και πάλι τα κορόιδα, όπως αυτοί που πληρώνουν τους φόρους στην ώρα τους και οι έξυπνοι που χρωστάνε αντιμετωπίζονται με περισσότερη επιείκεια από το κράτος φτάνει να πληρώνουν τις μικρές δόσεις τους (λες και αυτοί που είναι σωστοί στις πληρωμές τους το κάνουν γιατί έχουν πολλά χρήματα, δεν έχουν ιδρώσει και δεν έχουν ξενυχτήσει με αγωνία αν θα έχουν για το φαΐ της επόμενης ημέρας, αυτοί για να τα καταφέρουν). Πότε επιτέλους θα πάψει αυτή η απομόνωση και η κοροϊδία προς τους νομοταγείς; Ελπίζαμε ότι το πελατειακό κράτος (έτσι μας έταξαν) θα σταματήσει με την αλλαγή της κατάστασης. Δυστυχώς απ’ ότι παρατηρώ από τις τελευταίες κινήσεις, το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει και δεν δείχνει καν σημάδια κόπωσης ! Λυπάμαι. Μόνη λύση η μετανάστευση σε άλλο πιο δίκαιο κράτος.
Είμαι μηχανικός με προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, η οποία φυσικά δεν έχει αναγνωριστεί κατά την κατάταξή μου.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6§4 εδ. 7 του Νόμου 4024/2011, «με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών, μπορεί να προβλέπεται η αναγνώριση για βαθμολογική και μισθολογική ένταξη και της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι επτά (7) έτη, κατ’ ανώτατο όριο και υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο εδάφιο πέμπτο της παρούσας παραγράφου».
Τέτοιο Προεδρικό Διάταγμα δεν εκδόθηκε ποτέ μέχρι τώρα και νομίζω ότι πρέπει να κάνετε κάτι γι’αυτό. Εφόσον εκδοθεί το προβλεπόμενο ΠΔ, η προϋπηρεσία θα είναι δυνατόν να αναγνωριστεί εφόσον έχει διανυθεί με τα ίδια ή αντίστοιχα τυπικά προσόντα της κατηγορίας στην οποία ανήκει ο υπάλληλος κατά το χρόνο της ένταξης και έτσι θα προσελκυθούν στο δημόσιο τομέα και έμπειρα στελέχη με προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα για να βοηθήσουν τη δημόσια διοίκηση με την εμπειρία τους.
Σχετική επερώτηση έχει γίνει στη βουλή το Μάιο του 2013 από το βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ.Πύρρο Δήμα και ο τότε υπουργός κ.Μανιτάκης είχε απαντήσει ότι από το υπουργείο έχει ολοκληρωθεί η προετοιμασία του Προεδρικού Διατάγματος αναφορικά με την αναγνώριση, για βαθμολογική και μισθολογική ένταξη, της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα, που διαθέτουν ορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του Ν. 4024/2011. Μέχρι σήμερα εκκρεμεί η έκδοση του Π.Δ. και πρέπει να μεριμνήσετε γι’αυτό. Ευχαριστώ πολύ
Κύριε Υπουργέ,είμαστε εκπαιδευτικοί τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης που ετέθησαν σε διαθεσιμότητα και μετατάχθηκαν κάνοντας χρήση του δεύτερου τίτλου σπουδών – δεύτερης ειδικότητας στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Μετά την επαναφορά των τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑ.Λ. με τον παρόντα νόμο
ζητούμε την αναγνώριση της απόδοσης δεύτερης ειδικότητας και την δυνατότητα πραγματοποίησης μετάθεσης, απόσπασης και υπεραριθμίας των εκπαιδευτικών και στις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης, Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας, με βάση και τις δύο ειδικότητες στο σύνολο των οργανικών και λειτουργικών κενών . Για παράδειγμα : Εκπαιδευτικός με πτυχίο Νηπιαγωγού(ΠΕ 60) και Βρεφονηπιοκόμου(18.33) που υπηρετεί σε Νηπιαγωγείο ως Νηπιαγωγός, να μπορεί να μετατεθεί και σε ΕΠΑ.Λ. (στο σύνολο των οργανικών κενών), κάνοντας χρήση του πτυχίου Βρεφονηπιοκομίας, διδάσκοντας τα αντίστοιχα μαθήματα του Τομέα και της Ειδικότητας,ή το αντίθετο (δηλαδή ο Βρεφονηπιοκόμος που υπηρετεί σε ΕΠΑ.Λ. και είναι κάτοχος πτυχίου Νηπιαγωγού να μπορεί να μετακινηθεί σε Νηπιαγωγείο)
Δηλαδή η απόσπαση ή η μετάθεση να μην γίνεται μόνο σε κενά που δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν με αποσπάσεις ή μεταθέσεις εκπαιδευτικών του ίδιου κλάδου ή της ίδιας ειδικότητας αλλά να αποσπώνται ή να μετατίθενται και με βάση τη δεύτερη ειδικότητα τους στο σύνολο των κενών (δηλαδή ο Νηπιαγωγός του παραπάνω παραδείγματος να αποσπάται ή να μετατίθεται στα ΕΠΑ.Λ. σε θέση Βρεφονηπιοκόμου σε όλα τα κενά που υπάρχουν, αξιολογούμενος με όλους τους Βρεφονηπιοκόμους που αιτούνται απόσπαση ή μετάθεση στα ΕΠΑ.Λ. και όχι σε δεύτερη φάση, μόνο για τα κενά που δεν καλύφθηκαν από τους Βρεφονηπιοκόμους, όπως ισχύει σήμερα).
Σας παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπόψη σας το παρόν υπόμνημα καθώς θα συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία των σχολείων και των δύο βαθμίδων αλλά και στην καλύτερη αξιοποίηση του εκπαιδευτικού δυναμικού που ήδη υπηρετεί στο Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας & Θρησκευμάτων, χωρίς να προκαλείται οικονομική επιβάρυνση για το κράτος, επιτρέποντας την εφαρμογή της κινητικότητας.
Με εκτίμηση
Οι εκπαιδευτικοί που ετέθησαν σε διαθεσιμότητα με την εφαρμογή των νόμων 4172/2013 και 4186/2013.
Είναι γνωστό ότι η στη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων προβλεφθηκε, με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολόγιου, η χορήγηση μικρής μισθολογικης διαφοράς, ώστε να μην ξεφτιλιστουν τελείως, λόγω της πλήρους κατάργησης των επιδομάτων που έπαιρναν. Αυτη οδήγησε στον τελικό καθαρό μέσο μισθό των 1.200ευρω για υπάλληλο ΠΕ με Μεταπτυχιακό και άριστη γνώση ξένης γλώσσας…Όμως ακόμα και αυτή η μικρή οικονομικη ανάσα «κόβεται » στη περίπτωση μεταταξης υπαλλήλου ακόμα και σε Υπηρεσίες που απεγνωσμένα ζητούν στελέχωση και έχουν μεγάλο και σημαντικό αντικείμενο. Κι αυτό επειδή έχει ερμηνευθει λάθος (από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους) κατά τη γνώμη μου η νομοθεσία για την εφαρμογή του ενιαίου μισθολόγιου. Πρέπει άμεσα να προβλεφθεί η απόδοση αυτής της διαφοράς στους δικαιούχους, ως απλή αποκατάσταση μιας ΜΕΓΑΛΗΣ αδικίας. Επίσης δεν είναι δυνατόν να υπάρχει εξέλιξη κλιμακιων εντός του αυτού βαθμού, αλλά όχι εξέλιξη βαθμών!!!!! Αυτά δεν γινονται ΠΟΥΘΕΝΑ!! Τέλος πρέπει ΑΜΕΣΑ να υπάρξει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΝΙΑΊΟ ΜΙΣΘΟΛΌΓΙΟΥ με βάση τα τυπικά προσόντα του κάθε υπαλλήλου και να εφαρμοστεί η πρόβλεψη του νόμου του ενιαίου μισθολόγιου για αναγνώριση της προϋπηρεσίας υπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα (μέχρι 7 χρόνια, όπως αναφέρεται).
Στο άρθρο 15 θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι ΙΔΑΧ που ή πρόσληψή τους έγινε μέσω ΑΣΕΠ και εργάζονται σε ΝΠΙΔ που εποπτεύονται από το κράτος ή είναι ειδικού καθεστώτος. Συγκεκριμένα στο ΓΝ Παπαγεωργίου 1500 ΙΔΑΧ θα είναι εκτός μονιμότητας ενώ το νοσοκομείο συμμετέχει στο ΕΣΥ και οι υπάλληλοι είναι απογεγραμμένοι στο σύστημα του Δημοσίου σαν «υπάλληλοι που εργάζονται στο Δημόσιο». Παρακαλώ να το λάβετε υπ όψιν σας διότι για αυτό το λόγω δημιουργούντε προβλήματα με τη μισθοδοσία, άρνηση αμοιβαίων μεταθέσεων κτλ.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
(Π.Ε.Ε.Δ.Ν.Ε.)
Έτος ίδρυσης 1982 – Έδρα Πειραιάς
Ταχ. Δ/νση : Αλ. Φλέμινγκ 43, 18233 Αγ. Ι. Ρέντη
Τηλ.-FAX γραφείου ΠΕΕΔΝΕ: 210-4810010
Πειραιάς 17/3/2015
Αριθ. Πρωτ.: 6/2015
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
«Για τους Ιδιωτικού Δικαίου Αόριστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) Εκπαιδευτικούς της Δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης (ΔΝΕ) ενόψει της εξαγγελθείσας μονιμοποίησης υπαλλήλων ΙΔΑΧ στο Δημόσιο»
Θεωρούμε βεβαίως θετική την πρόθεση της νέας Κυβέρνησης να μονιμοποιήσει τους ΙΔΑΧ του Δημοσίου, πλην όμως εκφράζουμε με την παρούσα επιστολή και τον φόβο μας ότι εάν το μέτρο είναι οριζόντιου χαρακτήρα οι λιγοστοί πλέον ΙΔΑΧ, Εκπαιδευτικοί της Δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης (ΔΝΕ) θα αντιμετωπισθούν τελικά, για άλλη μια φορά, ως απλοί διοικητικοί υπάλληλοι και όχι ως εκπαιδευτικό προσωπικό.
Θέτοντας πιο σφαιρικά την εικόνα για την κατάσταση στη ΔΝΕ επισημαίνουμε τα έξης:
Στις σχολές της ΔΝΕ υπηρετεί μόνιμο και ΙΔΑΧ Εκπαιδευτικό Προσωπικό (ΕΠ), συγκεκριμένα στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) υπηρετεί μόνιμο ΕΠ ενώ στις υπόλοιπες σχολές δηλαδή στα Κέντρα Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ), στις Σχολές Σωστικών Πυροσβεστικών Μέσων (ΣΣΠΜ) και στη Δημόσια Σχολή Εμπορικού Ναυτικού/Μετεκπαίδευση Θαλαμηπόλων (ΔΣΕΝ/ΜΕΤ/ΘΑΛ/ΛΩΝ) υπηρετεί ΙΔΑΧ ΕΠ.
Η κατάσταση που επικρατεί στη ΔΝΕ είναι τραγική, με την παντελή έλλειψη μόνιμου και ΙΔΑΧ ΕΠ και σε συνδυασμό με το ΠΔ 103/2014 (Οργανισμός ΥΝΑ) που ισχύει ακόμα και σήμερα επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο.
Η ΠΕΕΔΝΕ έχει χαρακτηρίσει το προαναφερόμενο Προεδρικό Διάταγμα ταφόπλακα της ΔΝΕ, γιατί αυτό αποτέλεσε, τεχνηέντως, το εργαλείο, μαζί με το ΠΔ 141/2014, της ανάπτυξης της ιδιωτικής ναυτικής εκπαίδευσης και γιατί «νομιμοποίησε», την σοβαρή έλλειψη σε μόνιμο και ΙΔΑΧ ΕΠ σε όλες τις σχολές της ΔΝΕ, μη λαμβάνοντας υπόψη πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες σε ένα περιβάλλον αυξημένης ζήτησης για το ναυτικό επάγγελμα. Πριν από μια δεκαετία το σύνολο των μονίμων και ΙΔΑΧ ανέρχονταν σε περίπου 220 άτομα, και κάλυπταν σχεδόν το σύνολο των οργανικών θέσεων και μάλιστα σε καθεστώς μειωμένης ζήτησης σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα. Λόγω της φυγής από τις σχολές μόνιμου και ΙΔΑΧ ΕΠ, εξαιτίας κυρίως συνταξιοδοτήσεων, ο αριθμός των κενών οργανικών θέσεων άρχισε να αυξάνεται δραματικά γιατί δεν γίνονταν προσλήψεις. Δημιουργήθηκε έτσι ένα ασφυκτικό και υπό κατάρρευση πλαίσιο λειτουργίας στις σχολές. Το 2014 με το «κούρεμα» των κενών οργανικών θέσεων επανακαθορίστηκε ο αριθμός τους, στον αριθμό των ήδη υπηρετούντων. Έκτοτε συνεχίζεται η φυγή λόγω συνταξιοδοτήσεων.
Σήμερα οι σχολές αδυνατούν να λειτουργήσουν χωρίς την έγκαιρη πρόσληψη των ωρομισθίων καθηγητών πριν την έναρξη του Εκπαιδευτικού Έτους, ο αριθμός των οποίων έχει και αυτός περιοριστεί λόγω επίφασης μνημονικών δεσμεύσεων.
Συνοπτικά αντιπαραθέτουμε για το Εκπαιδευτικό Έτος 2014-2015 τα παρακάτω στοιχεία:
Για τις δέκα ΑΕΝ της Επικράτειας προβλεπόμενες οργανικές θέσεις μόνιμου ΕΠ εκ του νόμου 3450/2006: 212, εκ του ΠΔ 103/2014: 74, απώλεια οργανικών θέσεων 138, ήτοι ποσοστό 65,09%, υπάρχοντες μόνιμοι εκπαιδευτικοί 61, ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί 185, λόγος ωρομισθίων προς μόνιμων ως ποσοστό 303,3%!
Για τα τρία ΚΕΣΕΝ (Πλοιάρχων, Μηχανικών, ΡΗ/ΡΕ), τις δύο ΣΣΠΜ και την σχολή Θαλαμηπόλων εκ των ΠΔ 63/1974, ΠΔ 50/1997, ΒΔ 631/1972 και ΒΔ 200/1973, αντίστοιχα, προβλεπόμενες οργανικές θέσεις ΙΔΑΧ ΕΠ: 48 εκ του ΠΔ 103/2014: 14, απώλεια οργανικών θέσεων 34, ήτοι ποσοστό 70,83%, υπάρχοντες ΙΔΑΧ εκπαιδευτικοί 13, ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί 54, λόγος ωρομισθίων προς ΙΔΑΧ ως ποσοστό 415,4%!
Και ενώ οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί υποτίθεται ότι προσλαμβάνονται για να καλύψουν έκτακτες εκπαιδευτικές ανάγκες, σήμερα στον χώρο της ΔΝΕ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Όσοι νομίζουν ότι μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση πλανώνται πλάνην οικτράν. Κατά συνέπεια εάν δεν καταργηθεί το ΠΔ 103/2014 και εάν δεν γίνει επανασύσταση οργανικών θέσεων, σύμφωνα με τις πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες και φυσικά δεν προσληφθεί ο απαιτούμενος για αυτόν το σκοπό αριθμός μόνιμου και ΙΔΑΧ ΕΠ, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση θα καταρρεύσει. Υπ’ αυτήν την έννοια δεν έχει σημασία εάν στις «κουρεμένες οργανικές θέσεις» θα υπηρετεί ΙΔΑΧ ΕΠ, όπως προβλέπεται από τους οικείους οργανισμούς των σχολών ή εάν για αυτό το ΕΠ θα μεταβληθεί η υπηρεσιακή του κατάσταση και θα γίνει μόνιμο. Σημασία για εμάς έχει να γίνουν προσλήψεις μόνιμου και ΙΔΑΧ ΕΠ για να ανασάνει επιτέλους η Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση.
Εξειδικεύοντας την ζοφερή πραγματικότητα στις σχολές της ΔΝΕ όπου υπηρετεί ΙΔΑΧ ΕΠ, θα πρέπει να σταθούμε και στα εξής:
Μέσα σε ένα, διαχρονικά δομημένο, στρατιωτικού τύπου υπουργείο, που είναι το Υπουργείο Ναυτιλίας, και μέσα σε ένα αντιδημοκρατικό νομικό πλαίσιο που διέπει, όλες τις σχολές της ΔΝΕ μέχρι και σήμερα, πλαίσιο το οποίο έχει καθοριστεί και επί της ουσίας των πραγμάτων, έχει επιβληθεί με νομοθετικά, βασιλικά και προεδρικά διατάγματα της Χούντας, η μεταπολιτευτική Πολιτεία με τον νόμο 2638/1998 επιλέγει να αναβαθμίσει και εν μέρει να εκδημοκρατίσει το νομικό πλαίσιο όχι όλων των σχολών της ΔΝΕ αλλά μόνο των ΑΕΝ. Η Πολιτεία επέλεξε, χωρίς να αλλοιώσει επί της ουσίας τον σκοπό όλων των σχολών της Δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης, να διαχωρίσει και εν συνεχεία να δημιουργήσει εκπαιδευτικούς, στην Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση, δύο ταχυτήτων ως προς την εκ του Συντάγματος προστατευμένη θέση εργασίας που καταλαμβάνει ο κάθε εκπαιδευτικός. Διότι τις οργανικές θέσεις του ΕΠ όλων των σχολών της ΔΝΕ κατελάμβανε αποκλειστικά ΙΔΑΧ ΕΠ, ανεξάρτητα από τη σχολή που υπηρετούσε, συμπεριλαμβανομένων και των πρώην ΑΔΣΕΝ (Ανώτερες Δημόσιες Σχολές Εμπορικού Ναυτικού) που στην πορεία μετεξελίχθηκαν σε ΑΕΝ με τον νόμο 2638 και γιατί με τις προϋποθέσεις που έθετε ο εν λόγω νόμος και σε συνδυασμό με τις μεταβατικές του διατάξεις, το σύνολο σχεδόν του τότε ΙΔΑΧ ΕΠ που υπηρετούσε στις υπό σύσταση ΑΕΝ, κατέλαβε τελικά τις αντίστοιχες εκ του νόμου προβλεπόμενες Βαθμίδες Καθηγητών καθιστώντας αυτούς Μόνιμους Δημόσιους Λειτουργούς και εντάσσοντάς τους στα «ειδικά μισθολόγια». Εν συνεχεία η Πολιτεία, με τον νόμο 3450/2006 επιχειρεί να «ανωτατοποιήσει» τις ΑΕΝ προκειμένου το χορηγούμενο πτυχίο αυτών να θεωρηθεί πτυχίο «τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» και όσοι εκ των διδασκόντων των ΑΕΝ καταλάβουν θέσεις στις νέες βαθμίδες καθηγητών που προβλέπει ο συγκεκριμένος νόμος και με τις προϋποθέσεις που θέτει αυτός αναβαθμίζονται και μισθολογικά με αποτέλεσμα σήμερα στις ΑΕΝ να υπηρετούν Εκπαιδευτικοί δυο ταχυτήτων που αμείβονται με δυο διαφορετικά μισθολόγια ενώ προσφέρουν το ίδιο έργο.
Αυτό το γεγονός αποτελεί εκ των πραγμάτων δυσμενή διάκριση για το υπόλοιπο ΕΠ που υπηρέτησε και εξακολουθεί να υπηρετεί με σύμβαση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου σε σχολές στην Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση πέραν των ΑΕΝ, δηλαδή στα ΚΕΣΕΝ, στις ΣΣΠΜ και στη σχολή Θαλαμηπόλων, και πολύ περισσότερο όταν η ίδια η Πολιτεία δεν νομοθέτησε κατ’ αναλογία των νόμων 2638/1998 και 3450/2006 σε αυτές τις σχολές. Έτσι θεωρούμε ότι η μονιμοποίηση του ΙΔΑΧ ΕΠ της ΔΝΕ πρέπει να επέλθει διαμέσου της δημιουργίας νέου σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου για τα ΚΕΣΕΝ, τις ΣΣΠΜ και της σχολής Μετεκπαίδευσης Θαλαμηπόλων το οποίο θα έχει στόχο τον εκδημοκρατισμό και την αναβάθμιση των εν λόγω σχολών και με απώτερο σκοπό την παροχή γνώσεων που θα καλύπτουν α) τις πραγματικές ανάγκες και τα χαρακτηριστικά των εκπαιδευομένων και β) τις απαιτήσεις της Ναυτιλίας της Χώρας μας.
Κατά τα άλλα και σύμφωνα με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που διέπει την Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση, οι εν λόγω σχολές αν και αδιαβάθμητες, Επιμορφώνουν, Μετεκπαιδεύουν και Πιστοποιούν για την απόκτηση των κατάλληλων Αποδεικτικών Ναυτικής Ικανότητας (ΑΝΙ) μεταξύ των άλλων απόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης των ΑΕΝ και σύμφωνα επίσης με τις επιταγές της Διεθνούς Σύμβασης «Για τα πρότυπα εκπαίδευσης, έκδοσης πιστοποιητικών και τήρησης φυλακών των ναυτικών, 1978», (STCW 1978). Διεθνής Σύμβαση η οποία ενσωματώθηκε στο Εθνικό Δίκαιο με τον νόμο 1314/1993 και εν συνέχεια τροποποιήθηκε (Διάσκεψη Μανίλα) και οι οποίες τροποποιήσεις ενσωματώθηκαν, με το ΠΔ 79, ΦΕΚ 137, Τεύχος Πρώτο, 14 Ιουνίου 2012, επίσης στο Εθνικό Δίκαιο. Κατά συνέπεια το ΙΔΑΧ ΕΠ δικαιούται και το ανάλογο μισθολόγιο σε σχέση με την προσφορά του.
Με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) που υπέγραφε η ΠΕΕΔΝΕ με το Δημόσιο για τους όρους αμοιβής και εργασίας για τους Ιδιωτικού Δικαίου εκπαιδευτικούς της Δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης είχε διασφαλίσει για τα ΙΔΑΧ μέλη της ένα μισθολόγιο ανάλογο του μόνιμου ΕΠ των ΑΕΝ. Και ενώ η ΣΣΕ 2010 της ΠΕΕΔΝΕ τελούσε εν ισχύ αναγκαστικά μέχρι και την 15/5/2013 λόγω της ισχύος της εκδοθείσας ΠΥΣ 6/28-2-2012, για το χρονικό διάστημα 2010-2013 το μισθολόγιο των εν λόγω περικόπηκε πέραν και έξω από τους όρους της ΣΣΕ και παρά το γεγονός ότι το μισθολογικό τους κόστος δεν επιβαρύνει το Κρατικό Προϋπολογισμό αλλά τον ειδικό λογαριασμό του Υπουργείου Ναυτιλίας «Κεφάλαιο Ναυτικής Εκπαίδευσης (ΚΝΕ)». Επιπλέον και κατόπιν ισχύος του νόμου 4024/2011, το 2012 επιχειρήθηκε, «αυθαίρετα», από την τότε Διεύθυνση Πολιτικού Προσωπικού του Υπουργείου Ναυτιλίας οι ΙΔΑΧ εκπαιδευτικοί να ενταχθούν στο «ενιαίο μισθολόγιο» και να αντιμετωπιστούν εν τέλει ως απλοί διοικητικοί υπάλληλοι, μη λαμβάνοντας υπόψη ότι ο οργανισμός των οικείων, και κατά άλλα αδιαβάθμητων, σχολών δεν προσιδιάζει με εκπαιδευτήρια της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά με εκπαιδευτήρια ανώτερης εκπαίδευσης. Με τις παρεμβάσεις της η ΠΕΕΔΝΕ και στηριζόμενη βεβαίως σε γνωμοδοτήσεις νομικών συμβούλων της, αναγνωρισμένου επιστημονικού κύρους, απέτρεψε την ένταξη του ΙΔΑΧ ΕΠ στο «ενιαίο μισθολόγιο». Επιπλέον μετά την κατάργηση των ΣΣΕ και με την εξουσιοδότηση της παραγράφου 3α, του άρθρου 31, του νόμου 4256/2014 (Τουριστικά σκάφη, Νόμος Βαρβιτσιώτη) εκδόθηκε ΚΥΑ (Υπουργού Ναυτιλίας και Οικονομικών) με ισχύ από 8/9/2014 (ΦΕΚ 2381 Β΄/8-9-2014), για τον καθορισμό, εκ νέου, μισθολογίου για το ΙΔΑΧ ΕΠ, και οι συντάκτες αυτής, υπηρεσιακοί παράγοντες της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Ναυτικών του Υπουργείου Ναυτιλίας, δοθείσης ευκαιρίας, τσάκισαν το ήδη συρρικνωμένο, μισθολόγιο των ΙΔΑΧ εκπαιδευτικών της Δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης.
Το ΙΔΑΧ Εκπαιδευτικό Προσωπικό επιζητά την θέση που του αρμόζει στην Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση, λαμβανομένου υπόψη ότι απαρτίζεται από επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων καθώς επίσης και από Αξιωματικούς Εμπορικού Ναυτικού Α΄ Τάξης (τους λεγόμενους ναυτοδασκάλους) όπως εξάλλου απαρτίζεται και το μόνιμο Εκπαιδευτικό Προσωπικό των ΑΕΝ. Υπό αυτήν την έννοια η μονιμοποίηση του στα πλαίσια ενός οριζόντιου μέτρου για την μονιμοποίηση όλων των ΙΔΑΧ του Δημοσίου προϋποθέτει:
την μη ένταξή του στο «ενιαίο μισθολόγιο» αλλά τη διατήρηση του υπάρχοντος, σε διαφορετική περίπτωση, η μονιμοποίηση θα συσσωρεύσει επιπλέον προβλήματα στα ήδη συρρικνωμένα εργασιακά δικαιώματά του.
Κλείνοντας θα θέλαμε να σταθούμε ιδιαίτερα στην κατηγορία των λεγόμενων ναυτοδασκάλων που αποτελούν είδος υπό εξαφάνιση σε Ναυτικές κατά τα άλλα σχολές της Δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης. Οι μόνιμοι και ΙΔΑΧ ναυτοδάσκαλοι είναι απειροελάχιστοι, υπάρχουν σχολές Πλοιάρχων και Μηχανικών σε όλο το φάσμα των σχολών, ΑΕΝ, ΚΕΣΕΝ, κτλ, όπου δεν υφίστανται Πλοίαρχοι και Μηχανικοί του Εμπορικού Ναυτικού. Οι αιτίες αυτής της κατάστασης είναι πολλές και κυρίως: α) παραίτηση από την σχολή λόγω συνταξιοδότησης, β) απαγορευτική είσοδος στην σχολή λόγω απαίτησης για την πρόσληψη αυξημένων ακαδημαϊκών προσόντων (νόμος 3450/2006 για τις ΑΕΝ), γ) απαγορευτική είσοδος στην σχολή λόγω χαμηλού μισθού, δ) παραίτηση από την σχολή λόγω συρρίκνωσης μισθού και για αντιστάθμισμα σταδιοδρομία εκ νέου στο ναυτικό επάγγελμα, ε) πάγωμα προσλήψεων στις σχολές, κ.ά.
Η καθιέρωση «ενιαίου μισθολογίου» για το ΙΔΑΧ ΕΠ θα συρρικνώσει περαιτέρω το μισθολόγιο του και ειδικότερα των ναυτοδασκάλων θα εξευτελιστεί γιατί δεν θα ανήκουν στην κατηγορία της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) και ο μισθός των νεοεισερχομένων θα είναι της τάξεως των 500 € σε καθαρές αποδοχές, γεγονός που θα αποτελέσει ισχυρό αντικίνητρο για την είσοδό τους στην Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
Ανδρέας Πιτερός
Ο Γεν. Γραμματέας
Ηλίας Μεσέρδης
Εύστοχη η όλη διαδικασία μετατροπής ΙΔΑΧ σε μόνιμους μιας και διορθώνονται χρόνιες προκαταλήψεις και διαχωρισμοί υπαλλήλων που στην πραγματικότητα πρόσφεραν τις ίδιες υπηρεσίες!Καιρός ήταν να σταματήσει αυτός ο διαχωρισμός που επικρατεί σε πολλές υπηρεσίες του ΔΗΜΟΣΊΟΥ !Λογικές του τύπου α εμείς είμαστε μόνιμοι και εσεις συμβασιούχοι ποτέ δεν λειτουργούσαν θετικά για την εξυπηρέτηση του πολίτη!Ισονομία δικαιοσύνη και οχι διαχωρισμοί!
Επίσης σωστό θα ήταν μιας και απο 2011 έχουν παγώσει οι αλλαγές βαθμών τώρα με την αυτοδίκαια μετατροπή σε μόνιμους υπαλλήλους να διορθωθούν-τοποθετηθούν συνάδελφοι που είναι ‘κολλημένοι» π.χ στον ΣΤ βαθμό (εισαγωγικό) για 6-7 χρόνια !??
Θα παρακαλούσαμε να γίνει πρόβλεψη στο υπό κατάθεση νόμο όταν με το καλό δημοσιευτεί,μιας και δεν είναι λογικό ένας υπάλληλος να παραμένει κολλημένος στον εισαγωγικό βαθμό!
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις χρειάζεται το κράτος μας και όχι ‘διαθεσιμότητες’ που οδηγούν στο δρόμο και στην ανεργεια!! ΜΠΡΑΒΟ σας!
Α) Στο πλαίσιο αποκατάστασης αδικιών των υπαλλήλων αορίστου χρόνου, Θέλω να επισημάνω και το ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ που αποτελεί και πρόβλημα το οποοίο μαστίζει τους υπαλλήλους ΙΔΑΧ του ευρύτερου δημόσιου τομέα, δηλαδή όλους τους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίοι: α)ενώ έχουν προσληφθεί με δαδικασίες που ελέγχονται από το ΑΣΕΠ, β) έχουν μειωθεί δραματικά οι μισθοί τους αφού έχουν ενταχθεί στο ενιαίο μισθολόγιο και γ) η νομοθεσία προβλέπει τη δυνατότητα μετάταξής τους στο στενό δημόσιο τομέα, συνήθως στην πράξη η διαδικασία μετάταξης δεν ολοκληρώνεται, λόγω έλλειψης δυνατότητας μεταφοράς πιστώσεων από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη ούτε η ανθρωπιστική κρίση, ούτε κοινωνικά κριτήρια, ούτε κριτήρια συνυπηρέτησης συζύγων ούτε καν το κριτήριο της κοινής λογικής και της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος λόγω των τρομερών ελλείψεων προσωπικού σε υπηρεσίες της Περιφέρειας.
Το φαινόμενο των ημι – δημοσίων υπαλλήλων που γονατίζουν οικονομικά και μεγαλώνουν τα παιδιά τους από απόσταση, θεωρείται πλέον ως κάτι φυσιολογικό.
ΠΡΟΤΑΣΗ 1: Να τροποποιηθεί ριζικά το θεσμικό πλαίσιο ώστε να είναι δυνατή ακόμη και η εγγραφή νέας πίστωσης για μετάταξη υπαλλήλων από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα στο στενό δημόσιο τομέα σε περίπτωση που ο φορέας υποδοχής έχει έλλειψη προσωπικού.
Β) Εάν δεν είναι επιθυμητό απλώς να τακτοποιηθούν οι παλαιότεροι υπάλληλοι ΙΔΑΧ αλλά υπάρχει βούληση να μην υπάρχουν πλέον ΙΔΑΧ, τότε θα πρέπει να διασφαλιστεί να μην δημιουργούνται νέοι υπάλληλοι ΙΔΑΧ.
ΠΡΟΤΑΣΗ 2: Στην περίπτωση που υπάρχει βούληση να μην υπάρχουν πλέον υπαλληλοι ΙΔΑΧ θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο όταν κάποιος υπαλληλος μεταφέρεται από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα να γίνεται μόνιμος δημόσιος υπάλληλος.
Εξάλλου, είναι γνωστά τα παραδείγματα μεταφοράς υπαλλήλων ευρύτερου δημόσιου τομέα σε υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, όπου οι υπάλληλοι αυτοί δεν γίνονταν δεκτοί επειδή ο κώδικας δικαστικών υπαλλήλων προβλέπει ότι καθήκοντα δικαστικού υπαλλήλου αναλαμβάνουν μόνο μόνιμοι υπάλληλοι ενώ σημειωτεόν ο ίδιος ο κώδικας δικαστικών υπαλλήλων προβλέπει την μετάταξη υπαλλήλων ΙΔΑΧ από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Το πρόβλημα «θεραπεύθηκε» με Νόμο ο οποίος έδινε δικαίωμα στους υπαλλήλους ΙΔΑΧ που είχαν μεταταχθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του, να αναλάβουν ορισμένα καθήκοντα δικαστικού υπαλλήλου.
Παράλληλα, συνεχίζει να ισχύει ο υπάρχων κώδικας που δινει δικαίωμα (και ελπίδα) σε υπαλλήλους του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα να καταθέσουν μια αίτηση η οποία δεν γίνεται αποδεκτή από τη Διοίκηση των Δικαστηρίων ως μη νόμιμη σύμφωνα με τον ίδιο κώδικα.
Είναι προφανές ότι με την παραπάνω ΠΡΟΤΑΣΗ 2 ώστε αυτοδίκαια με την μετάταξη κάποιος να γίνεται και μόνιμος υπάλληλος, λύνεται και αυτό το θέμα των ημι – δικαστικών υπαλλήλων.
.Να συμπληρωθεί το άρθρο 15.1 ….στο Δημόσιο, στα ν.π.δ.δ. και στους ο.τ.α. α’ και β’ βαθμού,ΚΑΙ με την αναφορά στους «υπάλληλους στις Δικαστικές Υπηρεσίες της χώρας »
2.Να τροποποιηθεί το άρθρο 15.2 ώστε η ένταξη να γίνει μόνο σε υφιστάμενους κλάδους αντίστοιχης ή παρεμφερούς ειδικότητας σύμφωνα με τον οργανισμό της κάθε υπηρεσίας και οι οργανικές θέσεις όπου δεν επαρκούν να συσταθούν με την πράξη διορισμού.
3.Να διευκρινιστεί στο άρθρο 15.4 ότι α. Για τον χρόνο δοκιμαστικής υπηρεσίας υπολογίζεται συνολικά χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας 2 ετών σε όποιο φορέα κι αν έχει πραγματοποιηθεί αυτός,και β. ότι για την κατάταξη σε βαθμό και κλιμάκιο υπολογίζεται το σύνολο της μέχρι την ημερομηνία διορισμού πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, σε όποιο φορέα και αν αυτή πραγματοποιήθηκε.
4. Να αναγνωριστεί εμπράκτως η αδικία της διαθεσιμότητας, με την αναγνώριση του χρόνου σε διαθεσιμότητα η οποία δεν είναι συνέπεια πειθαρχικού παραπτώματος, ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας για όλες τις μισθολογικές και βαθμολογικές συνέπειες.(συνταξιοδοτικά αναγνωρίζεται αφού γίνονταν κρατήσεις υπέρ ταμείων).
5.Να τροποποιηθεί το άρθρο 15.5, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού φορέα των υπαλλήλων που θα μετατραπεί η σχέση εργασίας τους.
6. Αν και αφορά το άρθρο 23 του νομοσχεδίου το αναφέρω εδω: Να συμπληρωθεί το 23.3 και με όσους τέθηκαν σε διαθεσιμότητα με το Ν.4093/2012 και να υπάρχει και για αυτούς η δυνατότητα επιστροφής στους φορείς προέλευσης.
Από τη στιγμή που υπάγονται υπάλληλοι των Ο.Τ.Α. α’& β’βαθμού στην προβλεπόμενη στο άρθρο 15 «μετατροπή θέσεων προσωπικού Ι.Δ.Α.Χ. σε θέσεις μονίμων υπαλλήλων», θα έπρεπε να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι Ι.Δ.Α.Χ. των Δημοτικών Επιχειρήσεων των Ο.Τ.Α. (Ν.Π.Ι.Δ.), οι οποίοι απασχολούνται στους δήμους και τις υπηρεσίες τους και πάντα υπάγονται σε όλες τις δυσμενείς ρυθμίσεις, ενώ πάντα εξαιρούνται από τις ευνοϊκές. Δύο ταχύτητες και πάλι, δυσμενής διάκριση, μεγάλη αδικία.
Το θέμα δεν είναι να μονιμοποιηθούν οι ΙΔΑΧ αλλά να αρθεί η μονιμότητα στο δημόσιο τομέα, μήπως και αρχίσει να λειτουργεί περισσότερο αξιοκρατικά και υπεύθυνα.
Πιστεύω ότι πρέπει να εξετασθεί με ιδιαίτερη προσοχή και να δοθεί η δυνατότητα επιλογής στη μονιμοποίηση ή όχι σε υπαλλήλους ΙΔΑΧ που έχουν μεταταχθεί από Ν.Π.Ι.Δ και βρίσκονται πολύ κοντά στην συνταξιοδότησή τους (δηλαδή έχουν ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα) δεν θα ήταν δίκαιο μία τέτοια αλλαγή να τους προκαλέσει ενδεχομένως μία οικονομική απώλεια αυτή της αποζημίωσης των 12 μισθών (€ 15000) που δικαιούνται όλοι οι ΙΔΑΧ όταν παραιτούνται λόγω συνταξιοδότησης.
Το άρθρο είναι στην σωστή κατεύθυνση διορθώνοντας αδικίες ετων
1.Να συμπληρωθεί το άρθρο 15.1 ….στο Δημόσιο, στα ν.π.δ.δ. και στους ο.τ.α. α’ και β’ βαθμού,ΚΑΙ με την αναφορά στους «υπάλληλους στις Δικαστικές Υπηρεσίες της χώρας » 2.Να τροποποιηθεί το άρθρο 15.2 ώστε η ένταξη να γίνει μόνο σε υφιστάμενους κλάδους αντίστοιχης ή παρεμφερούς ειδικότητας σύμφωνα με τον οργανισμό της κάθε υπηρεσίας και οι οργανικές θέσεις όπου δεν επαρκούν να συσταθούν με την πράξη διορισμού. 3.Να διευκρινιστεί στο άρθρο 15.4 ότι α. Για τον χρόνο δοκιμαστικής υπηρεσίας υπολογίζεται συνολικά χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας 2 ετών σε όποιο φορέα κι αν έχει πραγματοποιηθεί αυτός,και β. ότι για την κατάταξη σε βαθμό και κλιμάκιο υπολογίζεται το σύνολο της μέχρι την ημερομηνία διορισμού πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, σε όποιο φορέα και αν αυτή πραγματοποιήθηκε. 4. Να αναγνωριστεί εμπράκτως η αδικία της διαθεσιμότητας, με την αναγνώριση του χρόνου σε διαθεσιμότητα η οποία δεν είναι συνέπεια πειθαρχικού παραπτώματος, ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας για όλες τις μισθολογικές και βαθμολογικές συνέπειες.(συνταξιοδοτικά αναγνωρίζεται αφού γίνονταν κρατήσεις υπέρ ταμείων). 5.Να τροποποιηθεί το άρθρο 15.5, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού φορέα των υπαλλήλων που θα μετατραπεί η σχέση εργασίας τους. 6. Αν και αφορά το άρθρο 23 του νομοσχεδίου το αναφέρω εδω: Να συμπληρωθεί το 23.3 και με όσους τέθηκαν σε διαθεσιμότητα με το Ν.4093/2012 και να υπάρχει και για αυτούς η δυνατότητα επιστροφής στους φορείς προέλευσης.
Στο άρθρο 15 θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι ΙΔΑΧ που ή πρόσληψή τους έγινε μέσω ΑΣΕΠ και εργάζονται σε ΝΠΙΔ που εποπτεύονται από το κράτος ή είναι ειδικού καθεστώτος.
Στο άρθρο 15 του σχεδίου νόμου για τον «εκδημοκρατισμό της Διοίκησης» «Μετατροπή θέσεων προσωπικού ΙΔΑΧ σε θέσεις μονίμων υπαλλήλων» παρ. 1 όπου αναφέρεται «Οι θέσεις προσωπικού πλήρους απασχόλησης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο Δημόσιο, στα ν.π.δ.δ. και στους ο.τ.α. α’ και β’ βαθμού, μετατρέπονται σε οργανικές θέσεις μόνιμων υπαλλήλων.»
Προτείνεται η διατύπωση του άρθρου 15 ως εξής:
«Οι θέσεις προσωπικού πλήρους απασχόλησης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο Δημόσιο, στα ν.π.δ.δ. στους ο.τ.α. α’ και β’ βαθμού και στα Νομικά πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που ανήκουν στο Κράτος ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ. Α., κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής τους, συμπεριλαμβανομένων των Γενικών και Τοπικών Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων, ή επιχορηγούνται τακτικά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από πόρους των ως άνω φορέων κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, μετατρέπονται σε οργανικές θέσεις μόνιμων υπαλλήλων.»
Για τους εξής λόγους:
1) Η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να είναι συμβατή με τις διατάξεις της περ. 12 της υποπαραγράφου Γ1 της παρ. Γ του άρθρου πρώτου του Νόμου 4093/2012 που περιέλαβε στις διατάξεις του ενιαίου μισθολογίου και τους υπαλλήλους των ανωτέρω νομικών προσώπων, αφού όλες οι ανωτέρω κατηγορίες εργαζομένων έχουν υποστεί όλες τις περικοπές που έχουν επιβληθεί στο στενό Δημόσιο τομέα.
2) Στα ανωτέρω Νομικά πρόσωπα έχουν επιβληθεί όλοι οι όροι του Δημόσιου τομέα (κατάταξη σε βαθμούς και κλιμάκια, ΕΑΠ, απογραφή, υπαγωγή στο Ελεγκτικό Συνέδριο, κ.α). Παρόλα αυτά τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων κινούνται στο πλαίσιο των σχέσεων ιδιωτικού δικαίου και ρυθμίζονται από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας. Δηλαδή σε δύο πλαίσια, που το ένα έρχεται σε αντίφαση με το άλλο.
3) Το καθεστώς πρόσληψης των εργαζομένων διέπεται από τις διατάξεις του ν. 2190/94 και 2527/97 (ΑΣΕΠ), δηλαδή προσλαμβάνονται με κριτήρια και διαδικασίες δημοσίου)
4) Η πλειονότητα των εργαζομένων στα ανωτέρω Νομικά πρόσωπα έχει αποκτήσει πλέον των προσόντων τους και υψηλή ειδίκευση στις διαδικασίες δημοσίου που απαιτούνται πλέον, πολλές φορές σε πολλαπλά αντικείμενα, αφού δεν υπάρχει η ανάλογη στελέχωση, έχουν δηλαδή την ικανότητα και την επάρκεια των μονίμων υπαλλήλων του Δημοσίου.
Για τους παραπάνω βάσιμους λόγους και σύμφωνα με τις αρχές της ίσης μεταχείρισης που πρέπει να διέπει τη Δημόσια Διοίκηση, προτείνεται η τροποποίηση και επέκταση του άρθρου.
ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΣΕ Ν.Π.Ι.Δ. ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΑ ΜΕΣΩ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΑΣΕΠ (ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΜΟΡΙΩΝ ΤΟΥ ΑΣΕΠ). ΚΑΤΕΧΩ ΠΤΥΧΙΟ ΑΕΙ, MASTER, PhD, 2 ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΓΝΩΣΗ Η/Υ ΜΕ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ. ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΟΝΙΜΗ ΕΦΟΣΟΝ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΣΕ Ν.Π.Ι.Δ. ΕΓΙΝΕ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ; ΑΝΤΙ ΑΥΤΟΥ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ Ο.Τ.Α. ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΟΤΙ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΜΟΝΙΜΟΙ! ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΡΟΥΣΦΕΤΟΛΟΓΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΩΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΙΜΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΔΙΠΛΕΣ ΚΑΙ ΤΡΙΠΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ, ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΑΙ «ΜΑΥΡΑ»!!
ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΝΑ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΜΟΝΟ ΟΣΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΑΝ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΜΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.-
να προστεθει παραγραφοσ ωσ εξης:
8. οι διοριζομενοι κατα τ΄ανωτερω συνεχιζουν να υπαγονται στις διαταξεις του αρθρου 55 του Π.Δ. 410/88 (ΦΕΚ 191 Α΄)
η ρυθμιση αυτη αφορα την διατηρηση του δικαιωματος καταβολης της αποζημιωσης λογω συνταξιοδοτησης
Υπάρχουν εργαζόμενοι ΙΔΑΧ στους δήμους, οι οποίοι είναι μερικής απασχόλησης με ωράριο εργασίας 5 ή 6 ωρών. Γι’αυτούς τους εργαζομένους τί πρόβλεψη υπάρχει, εφόσον η μονιμότητα, όπως γράφεται στο νομοσχέδιο, αφορά το προσωπικό πλήρους απασχόλησης; Οι εργαζόμενοι αυτοί βρέθηκαν σε αυτό το καθεστώς εργασίας λόγω των συμβάσεων που είχαν πριν, ενώ στην πραγματικότητα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Θεωρώ πως είναι καιρός να αρθεί αυτή η αδικία και παράλληλα με τη μονιμότητά τους να γίνει πρόβλεψη ώστε επιτέλους να αποκτήσουν ωράριο πλήρους απασχόλησης. Η επιβάρυνση του προυπολογισμού θα είναι πολύ μικρή επειδή αφορά στην πραγματικότητα πολύ λίγα άτομα.
Είναι εντελώς άδικο για τους ήδη υπάρχοντες μόνιμους υπαλλήλους στο δημόσιο να μονιμοποιηθούν και υπάλληλοι ΙΔΑΧ που έχουν μεταταχθεί από άλλους κλάδους, ΠΧ της Ολυμπιακής Αεροπορίας, οι οποίοι εργάζονταν σε εντελώς διαφορετικό αντικείμενο (αεροσυνοδοί – σερβίρισμα κλπ) και τους αναγνωρίζονται έτη εργασίας σε αντικείμενο που δεν έχει συνάφεια με το δημόσιο, πέρνουν πολλές φορές μεγαλύτερο βαθμό και ΜΚ από κάποιον υπάλληλο που έχει πτυχίο, έχει δώσει εξετάσεις ΑΣΕΠ για να διοριστεί και έχει επιπλέον εργασιακές γνώσεις και φυσικά δεν του αναγνωρίζονται έτη προυπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα. Ξαφνικά έχουν και την ίδια αντιμετώπιση. Αν μονιμοποιήθούν να ξεκινήσουν με εισαγωγικό ΜΚ κλπ