1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων.
2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν. Μεταξύ των δράσεων που αναλαμβάνουν τα φιλοζωικά σωματεία και οι φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα δυνάμει σχετικών συμβάσεων με τους δήμους μπορεί να συγκαταλέγεται η έκδοση των εγγράφων που απαιτούνται για την υλοποίηση υιοθεσίας σύμφωνα με το άρθρο 9. Οι βασικοί όροι συνεργασίας του δήμου με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα κάθε δήμου.
3. Κάθε δήμος ή συνεργαζόμενοι δήμοι ή σύνδεσμοι δήμων ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία, καταφύγια και αποτεφρωτήρια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
5. Η διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάς υλοποιείται ως εξής:
(α) Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς περισυλλέγονται από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς. Για τον σκοπό αυτό, κάθε δήμος οφείλει να διαθέτει τουλάχιστον ένα όχημα περισυλλογής ειδικά διαμορφωμένο για τον σκοπό αυτό. Οι δήμοι και το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης μπορούν να καταρτίζουν προγράμματα εκπαίδευσης του προσωπικού τους για τον σκοπό αυτό από πιστοποιημένους εκπαιδευτές. Τα συνεργεία περισυλλογής αδέσποτων ζώων συντροφιάς εποπτεύονται, ως προς τις επιτρεπόμενες μεθόδους αιχμαλωσίας των ζώων αυτών, από κτηνίατρο της αρμόδιας κτηνιατρικής υπηρεσίας του δήμου και, όπου αυτή δεν έχει συσταθεί, από κτηνίατρο της οικείας περιφερειακής ενότητας.
(β) Τα ζώα που περισυλλέγονται επειδή περιφέρονται σε δημόσιους χώρους ελέγχονται για ηλεκτρονική σήμανση:
(βα) Αν δεν έχουν σήμανση θεωρούνται αυτόματα αδέσποτα και:
(βαα) Οδηγούνται στα δημοτικά κτηνιατρεία ή σε συνεργαζόμενα με τον δήμο κτηνιατρεία, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, αποπαρασιτώνονται, εμβολιάζονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση και καταγράφονται στο ΕΜΖΣ ως αδέσποτα με προσωρινό ιδιοκτήτη τον δήμο.
(βαβ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
(βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
(βαδ) Μετά την παροχή της αναγκαίας κτηνιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, τα περισυλλεγέντα ζώα συντροφιάς οδηγούνται στα διαθέσιμα καταφύγια, δημοτικά, διαδημοτικά ή μη δημοτικά ή στα συνεργαζόμενα με έγγραφη συμφωνία φιλοζωικά σωματεία και οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό να υιοθετηθούν κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9. Εάν φιλοζωικό σωματείο ή οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή φυσικό πρόσωπο που διαθέτει αδειοδοτημένο καταφύγιο το επιθυμεί, είναι δυνατή η μεταβίβαση της προσωρινής ιδιοκτησίας ενός αδέσποτου σε αυτά, με αντίστοιχη ενημέρωση του ΕΜΖΣ.
(βαε) Αν δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις σε καταφύγια ή δεν βρεθεί ανάδοχος για ένα ζώο ή αυτό δεν υιοθετηθεί, τότε το ζώο επιστρέφεται στο οικείο περιβάλλον του. Δεν επιτρέπεται επαναφορά των αδέσποτων ζώων σε απόσταση μικρότερη των διακοσίων (200) μέτρων περιμετρικά από νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, στους χώρους αποβίβασης και επιβίβασης ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, στα λιμάνια, στα αεροδρόμια, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, στους περιφραγμένους αρχαιολογικούς χώρους και στους περιφραγμένους χώρους του Οργανισμού Κεντρικών Αγορών και Αλιείας ΑΕ και της Κεντρικής Αγοράς Θεσσαλονίκης ΑΕ, καθώς και σε χώρους σφαγείων ή όπου συγκεντρώνονται ή υπάρχουν σκουπίδια.
(ββ) Αν έχουν σήμανση, από την οποία προκύπτει ότι είναι ήδη καταχωρημένα στον δήμο ως αδέσποτα, τότε ενημερώνονται τα στοιχεία παρακολούθησης του ζώου. Εφόσον το ζώο δεν παρουσιάζει κλινικά προβλήματα ελευθερώνεται στο ίδιο σημείο, εκτός αν προκύπτουν οι περιορισμοί της υποπερ. (βαε), οπότε μεταφέρεται σε άλλη κατάλληλη περιοχή.
(βγ) Αν έχουν σήμανση από την οποία προκύπτει ότι είναι δεσποζόμενα, τότε ελέγχεται αν το ζώο έχει δηλωθεί ως απολεσθέν. Σε καταφατική περίπτωση, ενημερώνεται ο ιδιοκτήτης για να το παραλάβει. Αν δεν υπάρχει δήλωση απώλειας, διερευνάται εάν συντρέχει περίπτωση εγκατάλειψης και ενημερώνεται η Ελληνική Αστυνομία.
(γ) Σε περίπτωση που το δημοτικό ή διαδημοτικό καταφύγιο δεν έχει διαθέσιμες θέσεις για τη φιλοξενία αδέσποτων ζώων, ο δήμος μπορεί να επιλέγει να επαναφέρει ζώα από το καταφύγιο στο οικείο τους περιβάλλον, ώστε να κενωθούν θέσεις για άλλα ζώα τα οποία είτε χρειάζονται φροντίδα εντός καταφυγίου είτε είναι νεαρής ηλικίας. Σε κάθε περίπτωση, ζώα ηλικίας μικρότερης των πέντε (5) μηνών δεν επανεντάσσονται στο οικείο τους περιβάλλον και υιοθετούνται κατά προτεραιότητα.
(δ) Την ευθύνη για τη φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν οι δήμοι, οι οποίοι οφείλουν να δημιουργήσουν σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά, καθώς και τα συνεργαζόμενα με τους δήμους φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Η παροχή τροφής, νερού και ιατροφαρμακευτικής φροντίδας σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες επιτρέπεται, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής για όλους, καθώς και οι κανόνες ευζωίας των ζώων.
(ε) Το συνεργείο περισυλλογής αδέσποτων ζώων συντροφιάς του οικείου δήμου μεριμνά και για την ενεργητική διαχείριση των καταγεγραμμένων αδέσποτων που ζουν εκτός καταφυγίου, όπως ενδεικτικά για τη μεταφορά τους με σκοπό την ετήσια κτηνιατρική εξέταση και τον αντιλυσσικό εμβολιασμό, την παρέμβαση σε περίπτωση δημιουργίας επιθετικής αγέλης αδέσποτων, τη χορήγηση φαρμάκων και την επικαιροποίηση της καταγραφής τους.
6. Επιτρέπεται η περισυλλογή και η φιλοξενία αδέσποτου ζώου και από εγγεγραμμένα στο οικείο μητρώο της παρ. 23 του άρθρου 2 φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια, καθώς και από ιδιώτες που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια. Στην περίπτωση αυτή τα ζώα καταχωρούνται στο ΕΜΖΣ με προσωρινό ιδιοκτήτη το ως άνω σωματείο ή οργάνωση ή ιδιοκτήτη καταφυγίου, οι οποίοι μεριμνούν για την υιοθεσία τους κατά το άρθρο 9. Τα ζώα αυτά δεν εξαιρούνται από τα προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων ζώων του οικείου δήμου για την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, τη στείρωση και τη συνολική μέριμνα για την ευζωία τους. Επιτρέπεται, επίσης, η μεταφορά αδέσποτων ζώων από φιλόζωους ιδιώτες σε δημοτικό κτηνιατρείο ή κτηνιατρείο με το οποίο είναι συμβεβλημένος ο δήμος, προκειμένου να εφαρμοστεί η διαδικασία της περ. β της παρ. 5 ή σε μη συμβεβλημένο με τον δήμο κτηνιατρείο, εφόσον ο ιδιώτης επιθυμεί να καλύψει το αντίστοιχο κόστος.
7. Οι στειρώσεις αδέσποτων ζώων συντροφιάς, όπως επίσης η σήμανση, η καταγραφή καθώς και λοιπές ιατρικές πράξεις περίθαλψής τους, μπορούν να πραγματοποιούνται δωρεάν και από εθελοντές επαγγελματίες κτηνιάτρους, που έχουν την ελληνική υπηκοότητα ή την υπηκοότητα άλλου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεντρώνουν όλες τις προϋποθέσεις, προκειμένου να ασκήσουν νόμιμα το επάγγελμα του κτηνιάτρου στην Ελλάδα, οι οποίοι οφείλουν να υποβάλουν σχετική δήλωση στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΓΕΩΤΕΕ). Για την πραγματοποίηση των στειρώσεων, της σήμανσης και της καταγραφής των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από εθελοντές κτηνίατρους μπορούν να διατίθενται οι εγκαταστάσεις των κτηνιατρείων των αρμόδιων υπηρεσιών κτηνιατρικής της οικείας περιφέρειας, περιφερειακής ενότητας ή του δήμου ή άλλοι χώροι που ανήκουν στην οικεία περιφέρεια ή στον δήμο ή σε συνδέσμους δήμων, υπό την εποπτεία των αρμόδιων υπηρεσιών των δήμων. Για τον ίδιο σκοπό μπορούν να διατίθενται και οι χώροι ιδιωτικών κτηνιατρείων.
8. Σε κάθε δήμο συγκροτείται, με απόφαση του δημάρχου, πενταμελής Επιτροπή Παρακολούθησης του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς και πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων. Στην Επιτροπή μετέχουν:
(α) Δύο (2) μέλη που ορίζονται από φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων και δραστηριοποιούνται στον δήμο.
(β) Ένας (1) κτηνίατρος που ορίζεται από τον οικείο δήμο και ο οποίος είναι, κατά προτίμηση, ο υπεύθυνος του προγράμματος διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και, ελλείψει αυτού, άλλος ιδιώτης κτηνίατρος.
(γ) Ένας (1) επαγγελματίας εκπαιδευτής, μέλος νομίμως αναγνωρισμένου επαγγελματικού σωματείου εκπαιδευτών σκύλων και, ελλείψει αυτού, εκπαιδευμένος υπάλληλος του οικείου δήμου.
(δ) Ένας (1) εκπρόσωπος που ορίζεται από τον οικείο δήμο, με τον αναπληρωτή του.
9. Η Επιτροπή της παρ. 7 έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες:
(α) Αποφασίζει για την επικινδυνότητα ενός ζώου συντροφιάς και για την αναγκαιότητα πραγματοποίησης ευθανασίας ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς, σύμφωνα με τη γνωμάτευση κτηνιάτρου.
(β) Εισηγείται στις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων.
(γ) Συντάσσει ετήσια έκθεση προς το δημοτικό συμβούλιο σχετικά με την πρόοδο της υλοποίησης του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων του δήμου και διατυπώνει προτάσεις για τη βελτίωσή του.
10. Στην περίπτωση που στο πλαίσιο της Επιτροπής της παρ. 7 διαπιστώνεται διαφωνία για την επικινδυνότητα ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς ή για την αναγκαιότητα της πραγματοποίησης ευθανασίας, την οριστική απόφαση λαμβάνει ειδική επιστημονική επιτροπή που συγκροτείται σε κάθε δήμο με απόφαση του δημάρχου και αποτελείται από:
(α) Έναν (1) κτηνίατρο της κτηνιατρικής υπηρεσίας της οικείας περιφερειακής ενότητας, με τον αναπληρωτή του.
(β) Έναν (1) ιδιώτη κτηνίατρο που ασκεί νόμιμα το επάγγελμα στην Ελλάδα και δραστηριοποιείται στην περιοχή δικαιοδοσίας του δήμου ή όμορου δήμου, με τον αναπληρωτή του.
(γ) Έναν (1) κτηνίατρο που ασκεί νόμιμα το επάγγελμα στην Ελλάδα και συνεργάζεται με φιλοζωικό σωματείο ή φιλοζωική οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που δραστηριοποιείται στην περιοχή δικαιοδοσίας του δήμου ή όμορου δήμου, με τον αναπληρωτή του.
Σε περίπτωση επιθετικού ζώου του οποίου η επιθετικότητα δεν οφείλεται σε παθολογικά αίτια, ο δήμος μπορεί να ζητήσει τη γνώμη επαγγελματία εκπαιδευτή σκύλων, μέλους νομίμως αναγνωρισμένου επαγγελματικού σωματείου εκπαιδευτών σκύλων.
11. Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
12. Για την υλοποίηση του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων και πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων ο δήμος μπορεί να συνάψει προγραμματική σύμβαση του άρθρου 100 του ν. 3852/2010 (Α’ 87) με αναπτυξιακό οργανισμό του άρθρου 2 του ν. 4674/2020 (Α’ 53) ή με δίκτυα δήμων και περιφερειών σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
13. Οι δήμοι δεν μπορούν να επιβάλουν ειδικά δημοτικά τέλη σχετικά με την ιδιοκτησία ζώων συντροφιάς.
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Παράγραφος 2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν. Μεταξύ των δράσεων που αναλαμβάνουν τα φιλοζωικά σωματεία και οι φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα δυνάμει σχετικών συμβάσεων με τους δήμους μπορεί να συγκαταλέγεται η έκδοση των εγγράφων που απαιτούνται για την υλοποίηση υιοθεσίας σύμφωνα με το άρθρο 9. Οι βασικοί όροι συνεργασίας του δήμου με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα κάθε δήμου.
Παρατήρηση
Θα πρέπει η έκδοση των εγγράφων που απαιτούνται για την υλοποίηση υιοθεσίας να είναι αποκλειστική υποχρέωση των Δήμων καθώς αυτοί είναι μοναδικοί αρμόδιοι για την περισυλλογή και διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της συγκεκριμένης αρμοδιότητα ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα.
Παράγραφος 3. Κάθε δήμος ή συνεργαζόμενοι δήμοι ή σύνδεσμοι δήμων ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία, καταφύγια και αποτεφρωτήρια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
Παρατήρηση
Κάθε δήμος ή συνεργαζόμενοι δήμοι θα πρέπει να διαθέτουν, αντί των οικονομικά ασύμφορων μικρών καταφυγίων λίγων θέσεων, μεγάλες περιφραγμένες εκτάσεις εντός των οποίων θα φιλοξενείται τα αδέσποτα που θα περισυλλέγονται. Οι χώροι αυτοί θα πληρούν όλες τις προβλεπόμενες από το νόμο συνθήκες για την ευζωία τους όπως, η προστασία τους από το κρύο και τη ζέστη, η απρόσκοπτη πρόσβαση σε φαγητό και νερό και η αποτροπή ανεπιθύμητων ζευγαρωμάτων. Με τον τρόπο αυτό δεν θα χρειάζεται να γίνονται επανεντάξεις αδέσποτων, οι οποίες δεν διαφέρουν από την εγκατάλειψη, παρά μόνο θα υιοθετούνται. Επίσης με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται τα τροχαία ατυχήματα, οι κακοποιήσεις, οι φώλες αλλά και διασφαλίζεται η δημόσια υγεία και ασφάλεια. Η παραπάνω πρόταση έχει κατατεθεί τον Απρίλιο του 2018 στο αρμόδιο Υπουργείο από την ΠΕΔ Ηπείρου (απόψεις δήμου Ιωαννιτών για νομοσχέδιο που αφορούσε τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα, άρθρο 18).
Στον δήμο Ιωαννιτών έχουμε ετησίως περίπου 150 περιπτώσεις δαγκώματος ανθρώπων από σκύλους. Δεν είναι εύκολο να προβλεφθεί η συμπεριφορά ενός ζώου, που θα επανενταχθεί όπως προβλέπεται, αν στην πορεία της ζωής του κακοποιηθεί.
Παράγραφος 5. Εδάφιο (βαδ) Μετά την παροχή της αναγκαίας κτηνιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, τα περισυλλεγέντα ζώα συντροφιάς οδηγούνται στα διαθέσιμα καταφύγια, δημοτικά, διαδημοτικά ή μη δημοτικά ή στα συνεργαζόμενα με έγγραφη συμφωνία φιλοζωικά σωματεία και οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό να υιοθετηθούν κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9. Εάν φιλοζωικό σωματείο ή οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή φυσικό πρόσωπο που διαθέτει αδειοδοτημένο καταφύγιο το επιθυμεί, είναι δυνατή η μεταβίβαση της προσωρινής ιδιοκτησίας ενός αδέσποτου σε αυτά, με αντίστοιχη ενημέρωση του ΕΜΖΣ. Εδάφιο (δ) Την ευθύνη για τη φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν οι δήμοι, οι οποίοι οφείλουν να δημιουργήσουν σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά, καθώς και τα συνεργαζόμενα με τους δήμους φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Η παροχή τροφής, νερού και ιατροφαρμακευτικής φροντίδας σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες επιτρέπεται, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής για όλους, καθώς και οι κανόνες ευζωίας των ζώων.
Παρατήρηση
Θα πρέπει η ιδιοκτησία ενός αδέσποτου να ανήκει μόνο στους Δήμους οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση υιοθεσίας, περισυλλογής και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της συγκεκριμένης αρμοδιότητα ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα.
Τα σημεία ταΐσματος των αδέσποτων θα πρέπει να είναι συγκεκριμένα και να μην επιτρέπεται το τάισμα οπουδήποτε διότι έτσι αναιρούνται οι εξαιρούμενες περιοχές επανένταξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο δήμο Ιωαννιτών, η απομάκρυνση, περισσότερων από 150 αδέσποτων ζώων, από το χώρο του πανεπιστημίου και του νοσοκομείου και επανένταξη τους μετά από διαχείριση σε απομακρυσμένες από τους χώρους αυτούς περιοχές, τα οποία ξαναγύρισαν πίσω καθώς εκεί έβρισκαν τροφή.
Παράγραφος 6. Επιτρέπεται η περισυλλογή και η φιλοξενία αδέσποτου ζώου και από εγγεγραμμένα στο οικείο μητρώο της παρ. 23 του άρθρου 2 φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια, καθώς και από ιδιώτες που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια. Στην περίπτωση αυτή τα ζώα καταχωρούνται στο ΕΜΖΣ με προσωρινό ιδιοκτήτη το ως άνω σωματείο ή οργάνωση ή ιδιοκτήτη καταφυγίου, οι οποίοι μεριμνούν για την υιοθεσία τους κατά το άρθρο 9. Τα ζώα αυτά δεν εξαιρούνται από τα προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων ζώων του οικείου δήμου για την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, τη στείρωση και τη συνολική μέριμνα για την ευζωία τους. Επιτρέπεται, επίσης, η μεταφορά αδέσποτων ζώων από φιλόζωους ιδιώτες σε δημοτικό κτηνιατρείο ή κτηνιατρείο με το οποίο είναι συμβεβλημένος ο δήμος, προκειμένου να εφαρμοστεί η διαδικασία της περ. β της παρ. 5 ή σε μη συμβεβλημένο με τον δήμο κτηνιατρείο, εφόσον ο ιδιώτης επιθυμεί να καλύψει το αντίστοιχο κόστος.
Παρατήρηση
Τα αδέσποτα θα πρέπει να φιλοξενούνται σε δημοτικές δομές και να διαχειρίζονται αποκλειστικά από τους δήμους καθώς η προσωρινή ιδιοκτησία ενός αδέσποτου ανήκει μόνο στους Δήμους οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση υιοθεσίας, περισυλλογής και διαχείρισης τους. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της αρμοδιοτήτων ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται να χρησιμοποιούνται χρήματα των δημοτών για στειρώσεις και περιθάλψεις δεσποζόντων ζώων που θα παρουσιάζονται ως αδέσποτα και είναι αντιδεοντολογικό για τους ιδιώτες κτηνίατρους
Παράγραφος 8. Σε κάθε δήμο συγκροτείται, με απόφαση του δημάρχου, πενταμελής Επιτροπή Παρακολούθησης του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς και πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων. Στην Επιτροπή μετέχουν:
(α) Δύο (2) μέλη που ορίζονται από φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων και δραστηριοποιούνται στον δήμο.
(β) Ένας (1) κτηνίατρος που ορίζεται από τον οικείο δήμο και ο οποίος είναι, κατά προτίμηση, ο υπεύθυνος του προγράμματος διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και, ελλείψει αυτού, άλλος ιδιώτης κτηνίατρος.
(γ) Ένας (1) επαγγελματίας εκπαιδευτής, μέλος νομίμως αναγνωρισμένου επαγγελματικού σωματείου εκπαιδευτών σκύλων και, ελλείψει αυτού, εκπαιδευμένος υπάλληλος του οικείου δήμου.
(δ) Ένας (1) εκπρόσωπος που ορίζεται από τον οικείο δήμο, με τον αναπληρωτή του.
Παρατήρηση
Θα πρέπει στην πενταμελή επιτροπή να μετέχει ισότιμα εκπρόσωπος των κυνηγετικών οργανώσεων (όπως προβλεπόταν και παλιότερα), καθώς πρόκειται για αναγνωρισμένους φορείς από την Ελληνική πολιτεία που διαθέτουν αρμόδια ανακριτικά όργανα εξοπλισμένα με τα απαραίτητα μέσα για την πραγματοποίηση των απαραίτητων ελέγχων σύμφωνα με το άρθρο 22 του παρόντος και στα οποία έχει δοθεί η αρμοδιότητα αυτή από την πολιτεία.
Στηρίζουμε τη δυνατότητα στενής συνεργασίας με δήμους για προγράμματα περίθαλψης και στείρωσης, καθώς και τη δυνατότητα χρηματοδότησης σχετικά, όπως και την ενδελεχή εποπτεία της δουλειάς όλων μας στο πεδίο, με τη δημιουργία σχετικών μητρώων και πλαισίου σωστής λειτουργίας καταφυγίων.
Ένα κύριο σημείο βελτιστοποίησης αφορά τον ορισμό και την κατοχύρωση φιλοζωικών οργανώσεων που δεν διαθέτουν καταφύγιο, στο ίδιο επίπεδο με όσες διαθέτουν.( παρ. 6 και παρ. 5βαδ)
Η υποχρεωτική προυπόθεση αδειοδοτημένου καταφυγίου απαγορεύει στη συντριπτική πλειοψηφία των φιλοζωικών σωματείων να συνεχίσει το έργο της και με τα νέα δεδομένα να μπορεί να οριστεί προσωρινός ιδιοκτήτης.
Το Stray.gr, όπως και εκατοντάδες άλλες οργανώσεις, δεν διαθέτει καταφύγιο και φιλοξενεί ζώα σε σπίτια αναδόχων και εθελοντών, ενώ συνεργάζεται επίσης με επιλεγμένα ενδιαιτήματα.
Στηρίζουμε επίσης την ενδελεχή εποπτεία αλλά και ενίσχυση των δήμων ως προς την αποτελεσματική διαχείριση αδέσποτων ζώων.
Οι δήμοι υποχρεούνται να καταρτίσουν ένα πλήρες επιχειρησιακό σχέδιο για τη διαχείριση των αδέσποτων, για το οποίο θα αξιολογούνται ετησίως, να λειτουργούν ή να είναι συμβεβλημένοι με νόμιμο καταφύγιο, καθώς και να τσιπάρουν και να στειρώνουν όλα τα αδέσποτα ζώα στην ευθύνη τους.
Σο πλαίσιο της προσπάθειάς μας για βελτιστοποίηση του νόμου, προτείνουμε αλλαγές όσον αφορά την πρόκριση υιοθεσίας και την αποτροπή της επανατοποθέτησης ζώων στο περιβάλλον ( παρ. 5βαδ), την απαγόρευση επανατοποθέτησης σε άλλη περιοχή (άρθρο 39 παρ. 6), την αυστηροποίηση του πλαισίου και της αξιολόγησης για τις ευθανασίες και των «επικίνδυνων ζώων» ( παρ.5βαγ)καθώς υπάρχουν πολλές και συνήθεις ανίατες ασθένειες που με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί το ζώο να έχει άριστη ποιότητα ζωής (π.χ. αυτοάνοσα νοσήματα, θυρεοειδής, λοιμώδη νοσήματα γάτας κ.λ.π
Θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί η παρ.5γ διότι ακυρώνει έμεσα την υποχρέωση των Δήμων για στείρωση όλων των αδέσποτων που περισυλλέγουν.
Η πρώτη περίοδος στο σκύλο μπορεί να εμφανιστεί από τον πέμπτο μήνα έως και το δωδέκατο της ζωής του.
Με δεδομένο λοιπόν ότι η στείρωση προτείνεται από το δωδέκατο μήνα ζωής του σκύλου και μετά, εάν επανενταχθεί ένα κουτάβι 6 μηνών αστείρωτο θα δημιουργηθούν με μαθηματική ακρίβεια νέα αδέσποτα.
Συνεπώς ο νόμος θα πρέπει να ορίζει ξεκάθαρα ότι ΔΕΝ επανεντάσσονται στο οικείο τους περιβάλλον αστείρωτα ζώα, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Το ΔΣ του Σωματείου Περίθαλψης και Προστασίας Αδέσποτων Ζώων STRAY.GR
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία της Υγείας των Ζώων, η διαχείριση αλλά και η παρακολούθηση του πληθυσμού των αδεσπότων ζώων είναι δέσμια αρμοδιότητα και του Δήμου (τοπική Αρμόδια Αρχή) για τη διασφάλιση πρωτίστως της κτηνιατρικής Δημόσιας Υγείας (καταπολέμηση και πρόληψη ζωοανθρωπονόσων), αλλά και της υγείας και ευζωίας των ζώων.
Με το παρόν άρθρο γίνεται σαφές ότι παρέχονται αρμοδιότητες διαχείρισης αδεσπότων ζώων σε ΜΚΟ και σε ιδιώτες χωρίς έλεγχο και εποπτεία από τις τοπικές κτηνιατρικές και δημοτικές αρχές (όπως ισχύει στο ν. 4039/2012) και παράλληλα προωθείται η ασυλοποίηση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς
Ενώ στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 7 προβλέπεται η υποχρέωση των Δήμων να διαθέτουν ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, η διάταξη αυτή αποδυναμώνεται και εν τέλει αναιρείται εκκωφαντικά.
Ενώ διατηρείται η υποχρέωση του Δήμου για τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων καθώς και η δυνατότητα συνεργασίας με φιλοζωικά σωματεία κατόπιν έγγραφης συμφωνίας με τον Δήμο για τη διαχείριση, από το σ-ν αφαιρείται η υποχρέωση του Δήμου για συνολική εποπτεία ως προς την διαχείριση των αδέσποτων ζώων όπως ισχύει στον Ν4039/12 άρθρο 9 παρ. 1 «..με τον αρμόδιο Δήμο, ο οποίος έχει τη συνολική εποπτεία των αδέσποτων ζώων συντροφιάς εντός των διοικητικών του ορίων..»
από το σ-ν αφαιρείται η υποχρέωση του Δήμου, να ασκεί εποπτεία στα φιλοζωικά σωματεία στα οποία εκχωρείται η διαχείριση των αδέσποτων ζώων με έγγραφη συμφωνία όπως ίσχυε με το άρθρο 9 παρ 1 του Ν4039/12 «Οι κατά τα ως άνω φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία που εγκρίνονται από τον αρμόδιο Δήμο οφείλουν να διαθέτουν υποδομή, συνιστάμενη στην ύπαρξη κατάλληλων σχετικών εγκαταστάσεων ή οχημάτων μεταφοράς ζώων και ανθρώπινο δυναμικό με εμπειρία στο χειρισμό των ζώων…»
Με το σ-ν η μόνη απαίτηση για την υπογραφή έγγραφης συμφωνίας μεταξύ Δήμου κα φιλοζωικών σωματείων είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς και όχι η ύπαρξη κατάλληλων σχετικών εγκαταστάσεων. Χαρακτηριστικά αναφέρεται η παράγραφος 5 εδάφιο (βαδ) του άρθρου 7 «Μετά την παροχή της αναγκαίας κτηνιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, τα περισυλλεγέντα ζώα συντροφιάς οδηγούνται… ή στα συνεργαζόμενα με έγγραφη συμφωνία φιλοζωικά σωματεία και οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό να υιοθετηθούν κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9.» Το ερώτημα που ανακύπτει είναι που θα φιλοξενούνται σε αυτή την περίπτωση τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς;
Υπενθυμίζεται η διάταξη του άρθρου 4 παρ 13, σύμφωνα με την οποία προβλέπεται ότι τα φιλοζωικά σωματεία μπορούν «να σημαίνουν, να καταγράφουν, στειρώνουν και να εμβολιάζουν τα ζώα συντροφιάς τους δωρεάν» στα κτηνιατρεία των Δήμων.
Η διάταξη αυτή αφενός ανοίγει παράθυρο για την νομιμοποίηση παράνομα αποκτηθέντων ζώων (είτε δεσποζομενα είτε αδέσποτα χωρίς να φέρουν σήμανση) και με αυτό τον τρόπο καταστρατηγείται το άρθρο 12 του ν. 2017/1992 (Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς) όπου στα μέτρα για τη Μείωση του Αριθμού των Αδεσπότων ζώων τα κράτη μέλη πρέπει να περιλαμβάνουν «…γγ. την ενθάρρυνση του ατόμου που βρίσκει έναν αδέσποτο σκύλο ή γάτα να το επισημαίνει στην αρμόδια αρχή».
Επιπλέον η διάταξη αυτή αποτελεί σημαντικό κενό όσον αφορά την ιχνηλασιμότητα των ζώων αφού γεννάται το ερώτημα, ποια είναι η προέλευση των ζώων που δεν είναι καταγεγραμμένα και κατέχονται από φιλοζωικά σωματεία.
Με την διάταξη του άρθρου 7 παράγραφος 6 «Επιτρέπεται η περισυλλογή και η φιλοξενία αδέσποτου ζώου και από εγγεγραμμένα στο οικείο μητρώο της παρ. 23 του άρθρου 2 φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια, καθώς και από ιδιώτες που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια. Στην περίπτωση αυτή τα ζώα καταχωρούνται στο ΕΜΖΣ με προσωρινό ιδιοκτήτη το ως άνω σωματείο ή οργάνωση ή ιδιοκτήτη καταφυγίου, οι οποίοι μεριμνούν για την υιοθεσία τους κατά το άρθρο 9
Παράγραφο 5 εδάφιο (β) και (βα)
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή σύμβαση Ν2017/1992, που έχει υπερνομοθετική ισχύ «αδέσποτο ζώο, εννοούμε κάθε ζώο συντροφιάς, το οποίο είτε δεν έχει σπίτι, είτε βρίσκεται εκτός ορίων του σπιτικού του ιδιοκτήτη του ή του φύλακά του και δεν βρίσκεται υπό την άμεση επίβλεψη ή έλεγχο κανενός ιδιοκτήτη ή φύλακα.
Η μη σήμανση του ζώου από τον ιδιοκτήτη του, δεν το καθιστά αυτόματα αδέσποτο. Σε κανένα ορισμό και σε καμία χώρα το ζώο χωρίς σήμανση και καταγραφή δεν θεωρείται αδέσποτο
Ο ιδιοκτήτης στην περίπτωση που το ζώο δεν έχει σήμανση θεωρείται μη συμμορφούμενος και του επιβάλλονται κυρώσεις.
Παράγραφος 5 εδάφιο Βαδ)
Προβλέπεται ότι φιλοζωικό σωματείο ή οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή φυσικό πρόσωπο που διαθέτει αδειοδοτημένο καταφύγιο το επιθυμεί, είναι δυνατή η μεταβίβαση της προσωρινής ιδιοκτησίας ενός αδέσποτου σε αυτά, με αντίστοιχη ενημέρωση του ΕΜΖΣ. Η δυνατότητα ιδιοκτησίας από νομικά πρόσωπα προβλέπεται και στην παράγραφο 6 του άρθρου 7 που αναφέρθηκε προηγουμένως «..Στην περίπτωση αυτή τα ζώα καταχωρούνται στο ΕΜΖΣ με προσωρινό ιδιοκτήτη το ως άνω σωματείο ή οργάνωση ή ιδιοκτήτη καταφυγίου, οι οποίοι μεριμνούν για την υιοθεσία τους κατά το άρθρο 9…»
Μια ακόμη διάταξη με την οποία νομιμοποιείται η ανάθεση της διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από τους Δήμους σε νομικά και φυσικά πρόσωπα, μέσω της δυνατότητας ιδιοκτησίας αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Ο ορισμός αυτός δε εναρμονίζεται με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς. Η έννοια του ιδιοκτήτη όπως ορίζεται στα ευρωπαϊκά κείμενα, αφορά μόνο φυσικό πρόσωπο που συντηρεί το ζώο συντροφιάς κυρίως μέσα στο σπίτι του για ευχαρίστησή του και σαν σύντροφο του.
Επισημαίνεται ότι η υιοθεσία ζώου έχει την έννοια πράξεως μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που αποσκοπεί στη φροντίδα και την προστασία του ζώου από τον ιδιοκτήτη του και όχι περαιτέρω μεταβίβασή του, σύμφωνα με τις αρχές της υπεύθυνης ιδιοκτησίας.
Παράγραφος 5 εδάφιο (Βαε) και εδάφιο (γ)
Για την επανένταξη του ζώου συντροφιάς καθορίζεται προϋποθέσεις και δεν είναι αυτονόητη πλέον και με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά προωθείται η ασυλοποίηση των ζώων.
« Σε περίπτωση που το δημοτικό ή διαδημοτικό καταφύγιο δεν έχει διαθέσιμες θέσεις για τη φιλοξενία αδέσποτων ζώων, ο δήμος μπορεί να επιλέγει να επαναφέρει ζώα από το καταφύγιο στο οικείο τους περιβάλλον» και « Αν δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις σε καταφύγια ή δεν βρεθεί ανάδοχος για ένα ζώο ή αυτό δεν υιοθετηθεί, τότε το ζώο επιστρέφεται στο οικείο περιβάλλον του…»
με την διάταξη του άρθρου 23 παράγραφος 5 « Τα μη δημοτικά ή μη διαδημοτικά καταφύγια δεν επιτρέπεται να επανατοποθετούν ζώα που φιλοξενούνται σε αυτά στο οικείο περιβάλλον από το οποίο περισυλλέχθηκαν»
Με την έννοια του ανάδοχου, η οποία δεν υπάρχει σε νομοθεσία Ευρωπαϊκής Ένωσης νομιμοποιείται η παραμονή των αδέσποτων ζώων και κατ’ επέκταση και η ασυλοποίηση τους σε παράνομα καταφύγια
Παράγραφος 2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν. Μεταξύ των δράσεων που αναλαμβάνουν τα φιλοζωικά σωματεία και οι φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα δυνάμει σχετικών συμβάσεων με τους δήμους μπορεί να συγκαταλέγεται η έκδοση των εγγράφων που απαιτούνται για την υλοποίηση υιοθεσίας σύμφωνα με το άρθρο 9. Οι βασικοί όροι συνεργασίας του δήμου με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα κάθε δήμου.
Παρατήρηση
Θα πρέπει η έκδοση των εγγράφων που απαιτούνται για την υλοποίηση υιοθεσίας να είναι αποκλειστική υποχρέωση των Δήμων καθώς αυτοί είναι μοναδικοί αρμόδιοι για την περισυλλογή και διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της συγκεκριμένης αρμοδιότητα ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα.
Παράγραφος 3. Κάθε δήμος ή συνεργαζόμενοι δήμοι ή σύνδεσμοι δήμων ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία, καταφύγια και αποτεφρωτήρια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
Παρατήρηση
Κάθε δήμος ή συνεργαζόμενοι δήμοι θα πρέπει να διαθέτουν, αντί των οικονομικά ασύμφορων μικρών καταφυγίων λίγων θέσεων, μεγάλες περιφραγμένες εκτάσεις εντός των οποίων θα φιλοξενείται τα αδέσποτα που θα περισυλλέγονται. Οι χώροι αυτοί θα πληρούν όλες τις προβλεπόμενες από το νόμο συνθήκες για την ευζωία τους όπως, η προστασία τους από το κρύο και τη ζέστη, η απρόσκοπτη πρόσβαση σε φαγητό και νερό και η αποτροπή ανεπιθύμητων ζευγαρωμάτων. Με τον τρόπο αυτό δεν θα χρειάζεται να γίνονται επανεντάξεις αδέσποτων, οι οποίες δεν διαφέρουν από την εγκατάλειψη, παρά μόνο θα υιοθετούνται. Επίσης με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται τα τροχαία ατυχήματα, οι κακοποιήσεις, οι φώλες αλλά και διασφαλίζεται η δημόσια υγεία και ασφάλεια. Η παραπάνω πρόταση έχει κατατεθεί τον Απρίλιο του 2018 στο αρμόδιο Υπουργείο από την ΠΕΔ Ηπείρου (απόψεις δήμου Ιωαννιτών για νομοσχέδιο που αφορούσε τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα, άρθρο 18).
Στον δήμο Ιωαννιτών έχουμε ετησίως περίπου 150 περιπτώσεις δαγκώματος ανθρώπων από σκύλους. Δεν είναι εύκολο να προβλεφθεί η συμπεριφορά ενός ζώου, που θα επανενταχθεί όπως προβλέπεται, αν στην πορεία της ζωής του κακοποιηθεί.
Παράγραφος 5. Εδάφιο (βαδ) Μετά την παροχή της αναγκαίας κτηνιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, τα περισυλλεγέντα ζώα συντροφιάς οδηγούνται στα διαθέσιμα καταφύγια, δημοτικά, διαδημοτικά ή μη δημοτικά ή στα συνεργαζόμενα με έγγραφη συμφωνία φιλοζωικά σωματεία και οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό να υιοθετηθούν κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9. Εάν φιλοζωικό σωματείο ή οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή φυσικό πρόσωπο που διαθέτει αδειοδοτημένο καταφύγιο το επιθυμεί, είναι δυνατή η μεταβίβαση της προσωρινής ιδιοκτησίας ενός αδέσποτου σε αυτά, με αντίστοιχη ενημέρωση του ΕΜΖΣ. Εδάφιο (δ) Την ευθύνη για τη φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν οι δήμοι, οι οποίοι οφείλουν να δημιουργήσουν σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά, καθώς και τα συνεργαζόμενα με τους δήμους φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Η παροχή τροφής, νερού και ιατροφαρμακευτικής φροντίδας σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες επιτρέπεται, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής για όλους, καθώς και οι κανόνες ευζωίας των ζώων.
Παρατήρηση
Θα πρέπει η ιδιοκτησία ενός αδέσποτου να ανήκει μόνο στους Δήμους οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση υιοθεσίας, περισυλλογής και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της συγκεκριμένης αρμοδιότητα ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα.
Τα σημεία ταΐσματος των αδέσποτων θα πρέπει να είναι συγκεκριμένα και να μην επιτρέπεται το τάισμα οπουδήποτε διότι έτσι αναιρούνται οι εξαιρούμενες περιοχές επανένταξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο δήμο Ιωαννιτών, η απομάκρυνση, περισσότερων από 150 αδέσποτων ζώων, από το χώρο του πανεπιστημίου και του νοσοκομείου και επανένταξη τους μετά από διαχείριση σε απομακρυσμένες από τους χώρους αυτούς περιοχές, τα οποία ξαναγύρισαν πίσω καθώς εκεί έβρισκαν τροφή.
Παράγραφος 6. Επιτρέπεται η περισυλλογή και η φιλοξενία αδέσποτου ζώου και από εγγεγραμμένα στο οικείο μητρώο της παρ. 23 του άρθρου 2 φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια, καθώς και από ιδιώτες που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια. Στην περίπτωση αυτή τα ζώα καταχωρούνται στο ΕΜΖΣ με προσωρινό ιδιοκτήτη το ως άνω σωματείο ή οργάνωση ή ιδιοκτήτη καταφυγίου, οι οποίοι μεριμνούν για την υιοθεσία τους κατά το άρθρο 9. Τα ζώα αυτά δεν εξαιρούνται από τα προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων ζώων του οικείου δήμου για την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, τη στείρωση και τη συνολική μέριμνα για την ευζωία τους. Επιτρέπεται, επίσης, η μεταφορά αδέσποτων ζώων από φιλόζωους ιδιώτες σε δημοτικό κτηνιατρείο ή κτηνιατρείο με το οποίο είναι συμβεβλημένος ο δήμος, προκειμένου να εφαρμοστεί η διαδικασία της περ. β της παρ. 5 ή σε μη συμβεβλημένο με τον δήμο κτηνιατρείο, εφόσον ο ιδιώτης επιθυμεί να καλύψει το αντίστοιχο κόστος.
Παρατήρηση
Τα αδέσποτα θα πρέπει να φιλοξενούνται σε δημοτικές δομές και να διαχειρίζονται αποκλειστικά από τους δήμους καθώς η προσωρινή ιδιοκτησία ενός αδέσποτου ανήκει μόνο στους Δήμους οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση υιοθεσίας, περισυλλογής και διαχείρισης τους. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της αρμοδιοτήτων ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται να χρησιμοποιούνται χρήματα των δημοτών για στειρώσεις και περιθάλψεις δεσποζόντων ζώων που θα παρουσιάζονται ως αδέσποτα και είναι αντιδεοντολογικό για τους ιδιώτες κτηνίατρους
Παράγραφος 8. Σε κάθε δήμο συγκροτείται, με απόφαση του δημάρχου, πενταμελής Επιτροπή Παρακολούθησης του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς και πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων. Στην Επιτροπή μετέχουν:
(α) Δύο (2) μέλη που ορίζονται από φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων και δραστηριοποιούνται στον δήμο.
(β) Ένας (1) κτηνίατρος που ορίζεται από τον οικείο δήμο και ο οποίος είναι, κατά προτίμηση, ο υπεύθυνος του προγράμματος διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και, ελλείψει αυτού, άλλος ιδιώτης κτηνίατρος.
(γ) Ένας (1) επαγγελματίας εκπαιδευτής, μέλος νομίμως αναγνωρισμένου επαγγελματικού σωματείου εκπαιδευτών σκύλων και, ελλείψει αυτού, εκπαιδευμένος υπάλληλος του οικείου δήμου.
(δ) Ένας (1) εκπρόσωπος που ορίζεται από τον οικείο δήμο, με τον αναπληρωτή του.
Παρατήρηση
Θα πρέπει στην πενταμελή επιτροπή να μετέχει ισότιμα εκπρόσωπος των κυνηγετικών οργανώσεων (όπως προβλεπόταν και παλιότερα), καθώς πρόκειται για αναγνωρισμένους φορείς από την Ελληνική πολιτεία που διαθέτουν αρμόδια ανακριτικά όργανα εξοπλισμένα με τα απαραίτητα μέσα για την πραγματοποίηση των απαραίτητων ελέγχων σύμφωνα με το άρθρο 22 του παρόντος και στα οποία έχει δοθεί η αρμοδιότητα αυτή από την πολιτεία.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη. Περιγράφει ξεκάθαρα πώς η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιής και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.Εδώ κάτω το απόσπασμα από την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
Αφου στόχος ειναι να μην υπάρχουν αδεσποτα γιατι να δινονται κινητρα για καταφυγια.Τα ζωα στα καταφηγια εξαρτονται απο την φροντιδα των φιλοζωων ,πολλες φορες οι δημοτικες αρχες αδιαφορουν ακομα και για τις στοιχειωδεις αναγκες που ειναι καθαριοητα η υγεια και η τροφη.Ας δοθουν κίνητρα σε φιλόζωους για φιλοξενίες μεχρι την οριστικη υιοθεσία .Υπάρχουν ανθρωποι μοναχικοι που η ενασοληση τους με τα ζωα ειναι ευεργετικη και για τα δυο μερη
1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων
Πρόταση να προστεθεί στο
❖ το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους, την επανένταξη τους
2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..
Διότι με αυτό τον τρόπο διαιωνίζεται και πάλι το αναμφισβήτητο ο δήμος να συνεργάζεται με όποιο φιλοζωικό σωματείο δεν του κάνει κριτική ενώ πολλές φορές δημιουργεί φιλοζωικές οργανώσεις «δικές του» για να αποφεύγει την κριτική και να κάνει ότι αυτός νομίζει. Στις περισσότερες περιπτώσεις το “δύναται” μεταφράζεται ως “αν θέλω” με αποτέλεσμα οι περισσότεροι δήμοι να αρνούνται τη συνεργασία.
3.Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
ΕΝΣΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
Σε πολλούς, κυρίως νησιωτικούς, δήμους η απουσία κτηνιατρικής περίθαλψης για τα ζώα συντροφιάς είναι τεράστιο πρόβλημα και δυστυχώς το παρόν νομοσχέδιο ορίζει ότι οι μικροί δήμοι με λιγότερους από 3.000 κατοίκους δεν υποχρεούνται να δημιουργήσουν καταφύγιο ή δημοτικό κτηνιατρείο, κάτι εξαιρετικά προβληματικό, καθώς ζώα αδέσποτα, που χρήζουν περίθαλψης, στείρωσης υπάρχουν παντού.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Κάθε δήμος υποχρεούται …………. τουλάχιστον ένα καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφυγίου, ο δε αριθμός των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων του καταφυγίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό 80 για κάθε καταφύγιο. Οι δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 3000 κατοίκων υποχρεούνται μόνο στη δημιουργία κτηνιατρείου.
4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Προτείνεται η προσθήκη σχετικής διάταξης που να υποχρεώνει τις αρμόδιες υπηρεσίες των Δήμων για τη διακομιδή του νεκρού ζώου συνεπεία εγκληματικής ενέργειας (θανάτωση από δηλητηρίαση, απαγχονισμό, πυροβολισμό κ.ά.), προκειμένου να διενεργηθεί η αναγκαία προς τούτο κτηνιατροδικαστική – τοξικολογική εξέταση – νεκροψία – νεκροτομή, ύστερα από σχετικό αίτημα της αρμόδιας ανακριτικής αρχής που διενεργεί την αστυνομική διερεύνηση του εγκλήματος. ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ και η υποχρέωση των Δήμων για σίτιση των αδέσποτων και τους 12 μήνες το χρόνο.
5. (βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
11. Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Ουδεμία ευθανασία δεν θα πρέπει να επιτρέπεται, χωρίς την έγκριση της 5μελούς και θα πρέπει να καταγραφούν ρητά οι κτηνιατρικοί λόγοι που απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, διαφορετικά ανοίγει ο δρόμος για αυθαίρετες ευθανασίες.
❖ Η τελευταία πρόταση της παρ. 11 θα πρέπει να αφαιρεθεί γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες κτηνιάτρων και δήμων ή θα πρέπει να οριστούν επακριβώς ποιοι είναι οι κτηνιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν άμεση ευθανασία.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΥΣ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Στο σημείο αυτό θα καταθέσουμε μια άλλη πρόταση που αποτελεί μίξη με την πρόταση του νομοσχεδίου. Είναι η μόνη πρόταση που μπορεί να αλλάξει την σημερινή κατάσταση ενώ η πρόταση του νομοσχεδίου θα διαιωνίσει με μαθηματική ακρίβεια ,όλες τις δυσλειτουργίες, τις αυθαιρεσίες , τις εναντίον των ζώων ενέργειες της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων.
Το σκεπτικό της βασίζεται πάνω στην πολυετή εμπειρία από την διαχείριση των Δήμων βάσει του 3170/2003 και 4039/12 ως τροποποιήθηκε. Η δημιουργία της Επιτροπής Παρακολούθησης καμία αλλαγή δεν θα φέρει και θα διαιωνιστεί νομοτελειακά η δυσλειτουργία των Δήμων και οι συνέπειές της στα αδέσποτα. Με την πρότασή μας αφενός «ανακουφίζονται» οι Δήμοι από εργασίες και υπευθυνότητες πάνω στην διαχείριση και αφετέρου, ως προαναφέρουμε, θα λυθούν πάρα πολλά ζητήματα, που ταλάνιζαν Δήμους και Φιλοζωικές Οργανώσεις.
Δύο είναι κυρίως οι βασικές μας προτάσεις και αφορούν στην 5μελή επιτροπή και το πώς θα πρέπει να είναι δομημένα τα κυνοκομεία των Δήμων.
Παρακαλούμε θερμότατα να γίνει έστω τώρα δεκτή η πρόταση μας, ώστε πραγματικά κάτι να αλλάξει στην διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους. Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους, ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης. Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης, της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικού φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν. Οι διοικητικές κυρώσεις για τους Δήμους που δεν εκτελούν τις αρμοδιότητες τους για κάθε μια χωριστά να είναι διαβαθμισμένες ανάλογα με το πόσο μικρός ή μεγάλος είναι ο Δήμος και να ξεκινούν από 3.000 για κάθε μη εκτελούμενη αρμοδιότητα έως 50.000 για τους πολύ μεγάλους Δήμους.
ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
1ον ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ
Πολύ βασικό ρόλο στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκ μέρους των Δήμων, αλλά κυρίως στην αποτελεσματικότητα αυτών, θα πρέπει να είναι η γενναία και ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χιλιάδων αδέσποτων χρηματοδότηση των Δήμων από Υπουργείο Εσωτερικών.
Οι Δήμοι να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό τουλάχιστον 80% των ετησίων επιλέξιμων δαπανών τους χωρίς πλαφόν, αλλά με βάσει τις πραγματικές ανάγκες, τον αριθμό των αδέσποτων που έχουν και τις ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου για σίτιση, στειρώσεις, θεραπείες κλπ, ενώ το υπόλοιπο 20% να καλύπτεται από τα εισπραχθέντα πρόστιμα για παραβάσεις της νομοθεσίας ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.
2ον 5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Προτείνουμε αυτές να απεμπλακούν από τους Δήμους. Οι 5μελείς επιτροπές ήταν σημείο μεγάλων προστριβών και αντεγκλήσεων μεταξύ των Δήμων – αιρετών και διοικητικού προσωπικού -, των πολιτών και των φιλοζωικών συλλόγων, ήταν πεδίο καταπάτησης της νομοθεσίας και αυθαιρεσιών, επιβάρυνε δε με επιπλέον εργασία το ήδη υποστελεχωμένο διοικητικό προσωπικό, αλλά και τους αρμόδιους Αντιδημάρχους. Η 5μελής επιτροπή θα πρέπει να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.
Πού προτείνουμε να υπάγεται η 5μελής επιτροπή
Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί σε κάθε Αντιπεριφέρεια Νομού η 3μελής Περιφερειακή Επιτροπή Παρακολούθησης ως παράρτημα της Κεντρικής, τα μέλη της οποίας θα είναι επίσης έμμισθα, όπως και της Κεντρικής, στην οποία θα υπάγεται απευθείας η 5μελής επιτροπή, θα εποπτεύεται από αυτή για την νομιμότητα των πράξεων ή παραλήψεών της και θα ορίζεται από αυτή με καθορισμένο τρόπο.
Σε περιπτώσεις Δήμων που δεν έχουν τοπικά ή όμορα φιλοζωικά σωματεία ήδη υπάρχει πρόβλεψη νομική και η 5μελής μπορεί να αποτελείται από τους 3 μόνο άλλους εκπροσώπους.
Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης Αρχή θα αποστέλλει επιστολές:
α. στο Δήμο και θα ζητά να ορίσει τον εκπρόσωπο του στη 5μελή,
β. στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών, για να στείλουν κατάσταση των εκπαιδευτών που υπάρχουν σε κάθε Δήμο ή όμορο Δήμο και να επιλέγει τον εκπαιδευτή η Αρχή,
γ. στους εγκεκριμένους και εγγεγραμμένους στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικούς συλλόγους και ενώσεις, να ορίσουν αυτοί μεταξύ τους, τους εκπροσώπους τους αποφασίζοντας με πλειοψηφία,
δ. στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο, να αποστείλει κατάσταση των ενεργών κτηνιάτρων στον οικείο Δήμο και θα αποφασίζει ποιος θα ενταχθεί στην 5μελή.
Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή θα είναι 3μελής και θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Αντιπεριφέρειας, από ένα δικηγόρο μέλος του ΔΣ του τοπικού δικηγορικού συλλόγου και από ένα εκπρόσωπο των φιλοζωικών οργανώσεων του κάθε νομού, που θα εκλέγεται από τις εγκεκριμένες και καταγεγραμμένες στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικές οργανώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να είναι έμμισθη με εξαίρεση τον εκπρόσωπο των φιλοζωικών, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι άμισθος. Η έμμισθη αμοιβή τους θα πιστώνεται στο ΥΠΕΣ.
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ 5ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Η 5μελής επιτροπή θα έχει στην αρμοδιότητα της και θα αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, επιθετικές συμπεριφορές, λεισμανιακά ζώα με την ιατρική καθοδήγηση του ιδιώτη κτηνιάτρου της 5μελούς και του εκπαιδευτή, θα ορίζει τα σημεία σίτισης και πότισης, θα διατηρεί την λίστα των υπό στείρωση ζώων της κάθε περιοχής του οικείου δήμου, θα προτείνει εκδηλώσεις, ενημερωτικές καμπάνιες και βεβαίως θα συνεργάζεται με τον Δήμο για τα προγράμματα στείρωσης, για τις ποσότητες τροφών που χρειάζεται να προμηθευτεί ο Δήμος, για την διάθεση αυτών σε συλλόγους και απλούς εθελοντές πολίτες, κρατώντας πλήρη στοιχεία για αυτό, και για την διενέργεια στειρώσεων υπό την εποπτεία του Δήμου από εθελοντές κτηνιάτρους Έλληνες ή/και από άλλους Ευρωπαίους.
3ον ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
Για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους Δήμους προτείνουμε την τροποποίηση των ΟΕΥ των Δήμων και την δημιουργία νέας υπηρεσίας, αποτελούμενης από 3 έως 5 άτομα ανάλογα με τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, άρα και του αριθμού των αδέσποτων, με προκήρυξη διαγωνισμού από το κράτος και δη το ΥΠΕΣ, προκειμένου να στελεχωθεί η νέα υπηρεσία, που πιθανόν όμως να μπορεί εν μέρει να στελεχωθεί και από ήδη εργαζόμενους στον Δήμο, που μπορεί να προέλθουν από μια καλύτερη κατανομή του διοικητικού προσωπικού. Θεωρούμε πολύ χρήσιμο και αποτελεσματικό να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ως επιστήμων.
Η συνολική δαπάνη της μισθοδοσίας να ενταχθεί στις επιλέξιμες δαπάνες και να χρηματοδοτείται από το ΥΠΕΣ.
Αντικείμενο της νέας υπηρεσίας
α. Ενέργειες, εκδηλώσεις, ενημερώσεις , έντυπο υλικό που θα συμβάλλουν στην βελτίωση του φιλοζωικού επιπέδου των δημοτών, ενηλίκων και ανηλίκων, δηλ μαθητών, σε συνεργασία με τα φιλοζωικά σωματεία και άλλους φορείς
β. Παροχή πληροφοριών σε κάθε δημότη όσον αφορά θέματα διαχείρισης, ποιος είναι αρμόδιος και που θα πρέπει να απευθύνονται για κάθε ζήτημα που τους απασχολεί σχετικά με τα αδέσποτα
γ. Τήρηση πλήρους και ενημερωμένου ηλεκτρονικού αρχείου για τα αδέσποτα ζώα και για κάθε πράξη που γίνεται γι αυτά π.χ. στείρωση, υιοθεσία, θάνατος, κ.λπ., αλλά και αρχείο για τα δεσποζόμενα ζώα και κάθε μεταβολή σε αυτά
δ. Διοργάνωση προγραμμάτων στείρωσης των αδέσποτων σκύλων και γατών αλλά εθελοντικών στειρώσεων από έλληνες και ξένους ευρωπαίους κτηνιάτρους σε συνεργασία με την 5μελή επιτροπή
ε. Την προώθηση υπευθύνων με διαφάνεια υιοθεσιών αδέσποτων ζώων σε συνεργασία πάντα με την 5μελή επιτροπή και τα φιλοζωικά σωματεία και Ενώσεις, που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο του ΥΠΕΣ
στ. Την τοποθέτηση στα σημεία που επελέγησαν από την 5μελή επιτροπή ταϊστρών και υποδοχέων νερού, την προμήθεια των τροφών, τον ανεφοδιασμό των ταϊστρών, την χορήγηση στους συλλόγους και σε μεμονωμένους πολίτες τροφής για σίτιση σε σημεία που δεν υπάρχουν ταΐστρες και τον έλεγχο αυτών
ζ. Τη δημιουργία Δικτύου Εθελοντών πολιτών για την φιλοξενία χρηζόντων βοήθεια αδέσποτων ζώων και την διευκόλυνση αυτών με τροφές και φάρμακα, π.χ. χάπια για αποπαρασίτωση, αντιβιοτικά, κλπ.
η. Τα άτομα που θα προσλαμβάνονται ή θα προέρχονται από καλύτερο καταμερισμό του ήδη υπάρχοντος προσωπικού θα πρέπει να διαθέτουν στοιχειώδη φιλοζωία και ενσυναίσθηση απέναντι στα ζώα
θ. Την εξασφάλιση της φιλοξενίας ζώων σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου
4. ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ Ή ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ-ΜΙΚΡΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ -ΚΛΙΝΙΚΕΣ
Σε κάθε Δήμο της χώρας ιδρύεται υποχρεωτικά τουλάχιστον μια δομή (στους μεγαλύτερους Δήμους και ανάλογα με τον πληθυσμό των αδέσποτων δεύτερη και Τρίτη δομή) μία Δομή-Δημοτική Κλινική, με υποδομή για την προσωρινή διαβίωση ως 40 ζώων το ανώτερο, με πρόστιμο διοικητικό στην περίπτωση υπέρβασης του αριθμού και για κάθε επιπλέον ζώο, ώστε να σταματήσουν οι σημερινές φρικτές καταστάσεις στα δημοτικά κυνοκομεία.
Ο περιορισμένος αριθμός προσωρινά φιλοξενούμενων ζώων θα δώσει στους Δήμους την δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις της Δομής-Κλινικής και από την άλλη θα εκλείψουν θλιβερές εικόνες πάσης φύσεως των σημερινών κυνοκομείων, που δεν μας τιμούν ως ανθρώπους και ως χώρα, ενώ εκεί μέσα στην κυριολεξία βασανίζονται τα ζώα.
Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα διαθέτουν υποχρεωτικά δημοτικό κτηνιατρείο ιατρικών πράξεων και επεμβάσεων, χώρο κλωβών νοσηλείας, χώρο άσκησης των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων ζώων, αποθήκη τροφών και γενικά ότι προβλέπει ο νόμος 604/77. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης, σχεδιάζονται και λειτουργούν με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον νόμο 604/77.
Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές δύνανται να δημιουργούνται και μέσα στον ιστό της πόλης, όπως συμβαίνει και με τις ιδιωτικές κτηνιατρικές κλινικές ή σε απόσταση το πολύ 5χμ από τον ιστό της πόλης.
Οι δομές αυτές θα λειτουργούν με ένα τουλάχιστον κτηνίατρο ή και περισσότερους ανάλογα τον πληθυσμό των αδέσποτων και τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, θα προσλαμβάνονται με διαγωνισμό από το ΥΠΕΣ, θα μισθοδοτούνται από αυτό, θα λειτουργούν με δυο 8ωρα, όπου είναι πλέον του ενός και θα συμμετέχουν στις εφημερίες των ιδιωτών κτηνιάτρων – που θα πρέπει να θεσμοθετηθούν – οπότε στην περίπτωση της εφημερίας θα μπορεί να νοσηλεύει και δεσποζόμενα ζώα επ’ αμοιβή, η οποία θα καταχωρείται στον ειδικό λογαριασμό για τις ανάγκες των αδέσποτων του Δήμου.
Για τις περιπτώσεις που απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις π.χ. ορθοπεδικά χειρουργεία ο Δήμος θα συμβάλλεται με ιδιώτη τοπικό κτηνίατρο. Στις Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα έχουν άμεση καθημερινή πρόσβαση τα μέλη της 5μελούς επιτροπής, θα στελεχώνονται δε από δύο εργαζόμενους καθαριότητας, σίτισης κλπ των ζώων, που θα προσλαμβάνονται από τους Δήμους και με κριτήριο την φιλοζωία τους. Η Δομή-Δημοτική Κλινική λειτουργεί με την εποπτεία της 5μελούς επιτροπής. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης των ζώων λειτουργούν με προσωπικό του Δήμου.
Σε όλους τους Δήμους θα επιχορηγηθεί η αγορά ενός οχήματος περισυλλογής με τον κατάλληλο εξοπλισμό ενώ στους Δήμους άνω των 150.000 θα επιχορηγηθεί και η αγορά ενός ασθενοφόρου. Οι ετήσιες δαπάνες λειτουργίας των κτηνιατρείων, καθώς και οι άλλες δαπάνες διαχείρισης των ζώων, υποβάλλονται από τα αρμόδια τμήματα των Δήμων στο τέλος κάθε έτους και επιδοτούνται, όπως προαναφέραμε, κατά 80% από ειδικό κονδύλι που διαχειρίζεται το ΥΠΕΣ, χωρίς να προβλέπεται όριο.
Η πρόβλεψη αυτή να έχει ισχύ από το έτος 2022.
1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων
Πρόταση να προστεθεί στο
❖ το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους, την επανένταξη τους
2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..
Διότι με αυτό τον τρόπο διαιωνίζεται και πάλι το αναμφισβήτητο ο δήμος να συνεργάζεται με όποιο φιλοζωικό σωματείο δεν του κάνει κριτική ενώ πολλές φορές δημιουργεί φιλοζωικές οργανώσεις «δικές του» για να αποφεύγει την κριτική και να κάνει ότι αυτός νομίζει. Στις περισσότερες περιπτώσεις το “δύναται” μεταφράζεται ως “αν θέλω” με αποτέλεσμα οι περισσότεροι δήμοι να αρνούνται τη συνεργασία.
3.Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
ΕΝΣΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
Σε πολλούς, κυρίως νησιωτικούς, δήμους η απουσία κτηνιατρικής περίθαλψης για τα ζώα συντροφιάς είναι τεράστιο πρόβλημα και δυστυχώς το παρόν νομοσχέδιο ορίζει ότι οι μικροί δήμοι με λιγότερους από 3.000 κατοίκους δεν υποχρεούνται να δημιουργήσουν καταφύγιο ή δημοτικό κτηνιατρείο, κάτι εξαιρετικά προβληματικό, καθώς ζώα αδέσποτα, που χρήζουν περίθαλψης, στείρωσης υπάρχουν παντού.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Κάθε δήμος υποχρεούται …………. τουλάχιστον ένα καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφυγίου, ο δε αριθμός των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων του καταφυγίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό 80 για κάθε καταφύγιο. Οι δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 3000 κατοίκων υποχρεούνται μόνο στη δημιουργία κτηνιατρείου.
4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Προτείνεται η προσθήκη σχετικής διάταξης που να υποχρεώνει τις αρμόδιες υπηρεσίες των Δήμων για τη διακομιδή του νεκρού ζώου συνεπεία εγκληματικής ενέργειας (θανάτωση από δηλητηρίαση, απαγχονισμό, πυροβολισμό κ.ά.), προκειμένου να διενεργηθεί η αναγκαία προς τούτο κτηνιατροδικαστική – τοξικολογική εξέταση – νεκροψία – νεκροτομή, ύστερα από σχετικό αίτημα της αρμόδιας ανακριτικής αρχής που διενεργεί την αστυνομική διερεύνηση του εγκλήματος. ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ και η υποχρέωση των Δήμων για σίτιση των αδέσποτων και τους 12 μήνες το χρόνο.
5. (βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
11. Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Ουδεμία ευθανασία δεν θα πρέπει να επιτρέπεται, χωρίς την έγκριση της 5μελούς και θα πρέπει να καταγραφούν ρητά οι κτηνιατρικοί λόγοι που απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, διαφορετικά ανοίγει ο δρόμος για αυθαίρετες ευθανασίες.
❖ Η τελευταία πρόταση της παρ. 11 θα πρέπει να αφαιρεθεί γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες κτηνιάτρων και δήμων ή θα πρέπει να οριστούν επακριβώς ποιοι είναι οι κτηνιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν άμεση ευθανασία.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΥΣ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Στο σημείο αυτό θα καταθέσουμε μια άλλη πρόταση που αποτελεί μίξη με την πρόταση του νομοσχεδίου. Είναι η μόνη πρόταση που μπορεί να αλλάξει την σημερινή κατάσταση ενώ η πρόταση του νομοσχεδίου θα διαιωνίσει με μαθηματική ακρίβεια ,όλες τις δυσλειτουργίες, τις αυθαιρεσίες , τις εναντίον των ζώων ενέργειες της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων.
Το σκεπτικό της βασίζεται πάνω στην πολυετή εμπειρία από την διαχείριση των Δήμων βάσει του 3170/2003 και 4039/12 ως τροποποιήθηκε. Η δημιουργία της Επιτροπής Παρακολούθησης καμία αλλαγή δεν θα φέρει και θα διαιωνιστεί νομοτελειακά η δυσλειτουργία των Δήμων και οι συνέπειές της στα αδέσποτα. Με την πρότασή μας αφενός «ανακουφίζονται» οι Δήμοι από εργασίες και υπευθυνότητες πάνω στην διαχείριση και αφετέρου, ως προαναφέρουμε, θα λυθούν πάρα πολλά ζητήματα, που ταλάνιζαν Δήμους και Φιλοζωικές Οργανώσεις.
Δύο είναι κυρίως οι βασικές μας προτάσεις και αφορούν στην 5μελή επιτροπή και το πώς θα πρέπει να είναι δομημένα τα κυνοκομεία των Δήμων.
Παρακαλούμε θερμότατα να γίνει έστω τώρα δεκτή η πρόταση μας, ώστε πραγματικά κάτι να αλλάξει στην διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους. Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους, ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης. Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης, της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικού φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν. Οι διοικητικές κυρώσεις για τους Δήμους που δεν εκτελούν τις αρμοδιότητες τους για κάθε μια χωριστά να είναι διαβαθμισμένες ανάλογα με το πόσο μικρός ή μεγάλος είναι ο Δήμος και να ξεκινούν από 3.000 για κάθε μη εκτελούμενη αρμοδιότητα έως 50.000 για τους πολύ μεγάλους Δήμους.
ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
1ον ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ
Πολύ βασικό ρόλο στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκ μέρους των Δήμων, αλλά κυρίως στην αποτελεσματικότητα αυτών, θα πρέπει να είναι η γενναία και ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χιλιάδων αδέσποτων χρηματοδότηση των Δήμων από Υπουργείο Εσωτερικών.
Οι Δήμοι να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό τουλάχιστον 80% των ετησίων επιλέξιμων δαπανών τους χωρίς πλαφόν, αλλά με βάσει τις πραγματικές ανάγκες, τον αριθμό των αδέσποτων που έχουν και τις ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου για σίτιση, στειρώσεις, θεραπείες κλπ, ενώ το υπόλοιπο 20% να καλύπτεται από τα εισπραχθέντα πρόστιμα για παραβάσεις της νομοθεσίας ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.
2ον 5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Προτείνουμε αυτές να απεμπλακούν από τους Δήμους. Οι 5μελείς επιτροπές ήταν σημείο μεγάλων προστριβών και αντεγκλήσεων μεταξύ των Δήμων – αιρετών και διοικητικού προσωπικού -, των πολιτών και των φιλοζωικών συλλόγων, ήταν πεδίο καταπάτησης της νομοθεσίας και αυθαιρεσιών, επιβάρυνε δε με επιπλέον εργασία το ήδη υποστελεχωμένο διοικητικό προσωπικό, αλλά και τους αρμόδιους Αντιδημάρχους. Η 5μελής επιτροπή θα πρέπει να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.
Πού προτείνουμε να υπάγεται η 5μελής επιτροπή
Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί σε κάθε Αντιπεριφέρεια Νομού η 3μελής Περιφερειακή Επιτροπή Παρακολούθησης ως παράρτημα της Κεντρικής, τα μέλη της οποίας θα είναι επίσης έμμισθα, όπως και της Κεντρικής, στην οποία θα υπάγεται απευθείας η 5μελής επιτροπή, θα εποπτεύεται από αυτή για την νομιμότητα των πράξεων ή παραλήψεών της και θα ορίζεται από αυτή με καθορισμένο τρόπο.
Σε περιπτώσεις Δήμων που δεν έχουν τοπικά ή όμορα φιλοζωικά σωματεία ήδη υπάρχει πρόβλεψη νομική και η 5μελής μπορεί να αποτελείται από τους 3 μόνο άλλους εκπροσώπους.
Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης Αρχή θα αποστέλλει επιστολές:
α. στο Δήμο και θα ζητά να ορίσει τον εκπρόσωπο του στη 5μελή,
β. στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών, για να στείλουν κατάσταση των εκπαιδευτών που υπάρχουν σε κάθε Δήμο ή όμορο Δήμο και να επιλέγει τον εκπαιδευτή η Αρχή,
γ. στους εγκεκριμένους και εγγεγραμμένους στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικούς συλλόγους και ενώσεις, να ορίσουν αυτοί μεταξύ τους, τους εκπροσώπους τους αποφασίζοντας με πλειοψηφία,
δ. στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο, να αποστείλει κατάσταση των ενεργών κτηνιάτρων στον οικείο Δήμο και θα αποφασίζει ποιος θα ενταχθεί στην 5μελή.
Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή θα είναι 3μελής και θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Αντιπεριφέρειας, από ένα δικηγόρο μέλος του ΔΣ του τοπικού δικηγορικού συλλόγου και από ένα εκπρόσωπο των φιλοζωικών οργανώσεων του κάθε νομού, που θα εκλέγεται από τις εγκεκριμένες και καταγεγραμμένες στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικές οργανώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να είναι έμμισθη με εξαίρεση τον εκπρόσωπο των φιλοζωικών, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι άμισθος. Η έμμισθη αμοιβή τους θα πιστώνεται στο ΥΠΕΣ.
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ 5ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Η 5μελής επιτροπή θα έχει στην αρμοδιότητα της και θα αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, επιθετικές συμπεριφορές, λεισμανιακά ζώα με την ιατρική καθοδήγηση του ιδιώτη κτηνιάτρου της 5μελούς και του εκπαιδευτή, θα ορίζει τα σημεία σίτισης και πότισης, θα διατηρεί την λίστα των υπό στείρωση ζώων της κάθε περιοχής του οικείου δήμου, θα προτείνει εκδηλώσεις, ενημερωτικές καμπάνιες και βεβαίως θα συνεργάζεται με τον Δήμο για τα προγράμματα στείρωσης, για τις ποσότητες τροφών που χρειάζεται να προμηθευτεί ο Δήμος, για την διάθεση αυτών σε συλλόγους και απλούς εθελοντές πολίτες, κρατώντας πλήρη στοιχεία για αυτό, και για την διενέργεια στειρώσεων υπό την εποπτεία του Δήμου από εθελοντές κτηνιάτρους Έλληνες ή/και από άλλους Ευρωπαίους.
3ον ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
Για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους Δήμους προτείνουμε την τροποποίηση των ΟΕΥ των Δήμων και την δημιουργία νέας υπηρεσίας, αποτελούμενης από 3 έως 5 άτομα ανάλογα με τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, άρα και του αριθμού των αδέσποτων, με προκήρυξη διαγωνισμού από το κράτος και δη το ΥΠΕΣ, προκειμένου να στελεχωθεί η νέα υπηρεσία, που πιθανόν όμως να μπορεί εν μέρει να στελεχωθεί και από ήδη εργαζόμενους στον Δήμο, που μπορεί να προέλθουν από μια καλύτερη κατανομή του διοικητικού προσωπικού. Θεωρούμε πολύ χρήσιμο και αποτελεσματικό να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ως επιστήμων.
Η συνολική δαπάνη της μισθοδοσίας να ενταχθεί στις επιλέξιμες δαπάνες και να χρηματοδοτείται από το ΥΠΕΣ.
Αντικείμενο της νέας υπηρεσίας
α. Ενέργειες, εκδηλώσεις, ενημερώσεις , έντυπο υλικό που θα συμβάλλουν στην βελτίωση του φιλοζωικού επιπέδου των δημοτών, ενηλίκων και ανηλίκων, δηλ μαθητών, σε συνεργασία με τα φιλοζωικά σωματεία και άλλους φορείς
β. Παροχή πληροφοριών σε κάθε δημότη όσον αφορά θέματα διαχείρισης, ποιος είναι αρμόδιος και που θα πρέπει να απευθύνονται για κάθε ζήτημα που τους απασχολεί σχετικά με τα αδέσποτα
γ. Τήρηση πλήρους και ενημερωμένου ηλεκτρονικού αρχείου για τα αδέσποτα ζώα και για κάθε πράξη που γίνεται γι αυτά π.χ. στείρωση, υιοθεσία, θάνατος, κ.λπ., αλλά και αρχείο για τα δεσποζόμενα ζώα και κάθε μεταβολή σε αυτά
δ. Διοργάνωση προγραμμάτων στείρωσης των αδέσποτων σκύλων και γατών αλλά εθελοντικών στειρώσεων από έλληνες και ξένους ευρωπαίους κτηνιάτρους σε συνεργασία με την 5μελή επιτροπή
ε. Την προώθηση υπευθύνων με διαφάνεια υιοθεσιών αδέσποτων ζώων σε συνεργασία πάντα με την 5μελή επιτροπή και τα φιλοζωικά σωματεία και Ενώσεις, που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο του ΥΠΕΣ
στ. Την τοποθέτηση στα σημεία που επελέγησαν από την 5μελή επιτροπή ταϊστρών και υποδοχέων νερού, την προμήθεια των τροφών, τον ανεφοδιασμό των ταϊστρών, την χορήγηση στους συλλόγους και σε μεμονωμένους πολίτες τροφής για σίτιση σε σημεία που δεν υπάρχουν ταΐστρες και τον έλεγχο αυτών
ζ. Τη δημιουργία Δικτύου Εθελοντών πολιτών για την φιλοξενία χρηζόντων βοήθεια αδέσποτων ζώων και την διευκόλυνση αυτών με τροφές και φάρμακα, π.χ. χάπια για αποπαρασίτωση, αντιβιοτικά, κλπ.
η. Τα άτομα που θα προσλαμβάνονται ή θα προέρχονται από καλύτερο καταμερισμό του ήδη υπάρχοντος προσωπικού θα πρέπει να διαθέτουν στοιχειώδη φιλοζωία και ενσυναίσθηση απέναντι στα ζώα
θ. Την εξασφάλιση της φιλοξενίας ζώων σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου
4. ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ Ή ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ-ΜΙΚΡΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ -ΚΛΙΝΙΚΕΣ
Σε κάθε Δήμο της χώρας ιδρύεται υποχρεωτικά τουλάχιστον μια δομή (στους μεγαλύτερους Δήμους και ανάλογα με τον πληθυσμό των αδέσποτων δεύτερη και Τρίτη δομή) μία Δομή-Δημοτική Κλινική, με υποδομή για την προσωρινή διαβίωση ως 40 ζώων το ανώτερο, με πρόστιμο διοικητικό στην περίπτωση υπέρβασης του αριθμού και για κάθε επιπλέον ζώο, ώστε να σταματήσουν οι σημερινές φρικτές καταστάσεις στα δημοτικά κυνοκομεία.
Ο περιορισμένος αριθμός προσωρινά φιλοξενούμενων ζώων θα δώσει στους Δήμους την δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις της Δομής-Κλινικής και από την άλλη θα εκλείψουν θλιβερές εικόνες πάσης φύσεως των σημερινών κυνοκομείων, που δεν μας τιμούν ως ανθρώπους και ως χώρα, ενώ εκεί μέσα στην κυριολεξία βασανίζονται τα ζώα.
Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα διαθέτουν υποχρεωτικά δημοτικό κτηνιατρείο ιατρικών πράξεων και επεμβάσεων, χώρο κλωβών νοσηλείας, χώρο άσκησης των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων ζώων, αποθήκη τροφών και γενικά ότι προβλέπει ο νόμος 604/77. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης, σχεδιάζονται και λειτουργούν με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον νόμο 604/77.
Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές δύνανται να δημιουργούνται και μέσα στον ιστό της πόλης, όπως συμβαίνει και με τις ιδιωτικές κτηνιατρικές κλινικές ή σε απόσταση το πολύ 5χμ από τον ιστό της πόλης.
Οι δομές αυτές θα λειτουργούν με ένα τουλάχιστον κτηνίατρο ή και περισσότερους ανάλογα τον πληθυσμό των αδέσποτων και τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, θα προσλαμβάνονται με διαγωνισμό από το ΥΠΕΣ, θα μισθοδοτούνται από αυτό, θα λειτουργούν με δυο 8ωρα, όπου είναι πλέον του ενός και θα συμμετέχουν στις εφημερίες των ιδιωτών κτηνιάτρων – που θα πρέπει να θεσμοθετηθούν – οπότε στην περίπτωση της εφημερίας θα μπορεί να νοσηλεύει και δεσποζόμενα ζώα επ’ αμοιβή, η οποία θα καταχωρείται στον ειδικό λογαριασμό για τις ανάγκες των αδέσποτων του Δήμου.
Για τις περιπτώσεις που απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις π.χ. ορθοπεδικά χειρουργεία ο Δήμος θα συμβάλλεται με ιδιώτη τοπικό κτηνίατρο. Στις Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα έχουν άμεση καθημερινή πρόσβαση τα μέλη της 5μελούς επιτροπής, θα στελεχώνονται δε από δύο εργαζόμενους καθαριότητας, σίτισης κλπ των ζώων, που θα προσλαμβάνονται από τους Δήμους και με κριτήριο την φιλοζωία τους. Η Δομή-Δημοτική Κλινική λειτουργεί με την εποπτεία της 5μελούς επιτροπής. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης των ζώων λειτουργούν με προσωπικό του Δήμου.
Σε όλους τους Δήμους θα επιχορηγηθεί η αγορά ενός οχήματος περισυλλογής με τον κατάλληλο εξοπλισμό ενώ στους Δήμους άνω των 150.000 θα επιχορηγηθεί και η αγορά ενός ασθενοφόρου. Οι ετήσιες δαπάνες λειτουργίας των κτηνιατρείων, καθώς και οι άλλες δαπάνες διαχείρισης των ζώων, υποβάλλονται από τα αρμόδια τμήματα των Δήμων στο τέλος κάθε έτους και επιδοτούνται, όπως προαναφέραμε, κατά 80% από ειδικό κονδύλι που διαχειρίζεται το ΥΠΕΣ, χωρίς να προβλέπεται όριο.
Η πρόβλεψη αυτή να έχει ισχύ από το έτος 2022.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
3.3.1.iii. Methods of stray dog control
Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
One
country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
areas “where they knew they would be looked after”.
A further five countries (17%)
(Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
when adopting this approach.
Πρόταση να προστεθεί η “επανενταξη” στο
“το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους”
• Παρ.5 (βαγ) Ουδεμία ευθανασία δεν θα πρέπει να επιτρέπεται, χωρίς την έγκριση της 5μελούς και θα πρέπει να καταγραφούν ρητά οι κτηνιατρικοί λόγοι που απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, διαφορετικά ανοίγει ο δρόμος για αυθαίρετες ευθανασίες.
• Παρ.11 Η τελευταία πρόταση της παρ. 11 θα πρέπει να αφαιρεθεί γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες κτηνιάτρων και δήμων ή θα πρέπει να οριστούν επακριβώς ποιοι είναι οι κτηνιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν άμεση ευθανασία.
) Άρθρο 7 παρ 2
Ο Δήμος δύναται με απόφαση του Δημοτικού Συμβούλιου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της Παρ1 συντάσσοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με Φιλοζωικά Σωματεία και Οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα κλπ.
Επειδή η μέχρι τώρα πρακτική απέδειξε ότι οι Δήμοι με τα Φιλοζωικά Σωματεία της περιοχής τους δεν είχαν τις καλύτερες σχέσεις, ή τα αγνοούσαν παντελώς επειδή τα σωματεία ασκούσαν κριτική για την μη εφαρμογή της νομοθεσίας γι’ αυτό θα πρέπει να διατυπωθεί αλλιώς όπως «Οι Δήμοι υποχρεούνται ή οφείλουν να συνεργάζονται με τα νόμιμα Φιλοζωικά Σωματεία που υπάρχουν στα όρια του Δήμου τους κλπ.»
5) Άρθρο 7 παρ11, Άρθρο 23 παρ 7
Οι αποφάσεις ευθανασίας αναφέρονται πριν την υλοποίηση τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς …..για τουλάχιστον τριάντα (30) ημέρες . Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί εάν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
Μεγάλο παράθυρο για την εξόντωση ζώων συντροφιάς και αραίωσης των καταφυγίων ιδίως. Πρέπει να συμπληρωθεί ότι οι «όποιες ευθανασίες είτε εντός καταφυγίου είτε εκτός αυτού δεν θα πρέπει να γίνονται χωρίς αιτιολογημένη έκθεση του υπεύθυνου κτηνιάτρου προς την 5μελη Επιτροπή του Δήμου για να ακολουθηθεί το προβλεπόμενο πρωτόκολλο ενεργειών (Άρθρο 7 παρ9 &10)»
) Άρθρο 7Παρ 5ζ
« Να μην εγκαταλείπει το ζώο συντροφιάς του. Ειδικά για τους σκύλους και τις γάτες , σε περίπτωση που επιθυμεί να το αποχωριστεί, υποχρεούται να γνωστοποιεί την πρόθεση του αυτή στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου του τόπου της μόνιμης κατοικίας του κλπ.»
Η έννοια της ανωτέρω παραγράφου είναι να περιορίσει την εγκατάλειψη του κατοικίδιου του, η παραπάνω ενέργεια πρέπει να είναι σε δεύτερο στάδιο αφού πρώτα ο ιδιοκτήτης προσπαθήσει να μεταβιβάσει ο ίδιος σε κάποιον άλλο, συγγενή του ή φίλο του σε συνεργασία με τον κτηνίατρο του.
Παράγραφος 2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν. Μεταξύ των δράσεων που αναλαμβάνουν τα φιλοζωικά σωματεία και οι φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα δυνάμει σχετικών συμβάσεων με τους δήμους μπορεί να συγκαταλέγεται η έκδοση των εγγράφων που απαιτούνται για την υλοποίηση υιοθεσίας σύμφωνα με το άρθρο 9. Οι βασικοί όροι συνεργασίας του δήμου με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα κάθε δήμου.
Παρατήρηση
Θα πρέπει η έκδοση των εγγράφων που απαιτούνται για την υλοποίηση υιοθεσίας να είναι αποκλειστική υποχρέωση των Δήμων καθώς αυτοί είναι μοναδικοί αρμόδιοι για την περισυλλογή και διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της συγκεκριμένης αρμοδιότητα ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα.
Παράγραφος 3. Κάθε δήμος ή συνεργαζόμενοι δήμοι ή σύνδεσμοι δήμων ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία, καταφύγια και αποτεφρωτήρια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
Παρατήρηση
Κάθε δήμος ή συνεργαζόμενοι δήμοι θα πρέπει να διαθέτουν, αντί των οικονομικά ασύμφορων μικρών καταφυγίων λίγων θέσεων, μεγάλες περιφραγμένες εκτάσεις εντός των οποίων θα φιλοξενείται τα αδέσποτα που θα περισυλλέγονται. Οι χώροι αυτοί θα πληρούν όλες τις προβλεπόμενες από το νόμο συνθήκες για την ευζωία τους όπως, η προστασία τους από το κρύο και τη ζέστη, η απρόσκοπτη πρόσβαση σε φαγητό και νερό και η αποτροπή ανεπιθύμητων ζευγαρωμάτων. Με τον τρόπο αυτό δεν θα χρειάζεται να γίνονται επανεντάξεις αδέσποτων, οι οποίες δεν διαφέρουν από την εγκατάλειψη, παρά μόνο θα υιοθετούνται. Επίσης με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται τα τροχαία ατυχήματα, οι κακοποιήσεις, οι φόλες αλλά και διασφαλίζεται η δημόσια υγεία και ασφάλεια. Η παραπάνω πρόταση έχει κατατεθεί τον Απρίλιο του 2018 στο αρμόδιο Υπουργείο από την ΠΕΔ Ηπείρου (απόψεις δήμου Ιωαννιτών για νομοσχέδιο που αφορούσε τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα, άρθρο 18).
Στον δήμο Ιωαννιτών έχουμε ετησίως περίπου 150 περιπτώσεις δαγκώματος ανθρώπων από σκύλους. Δεν είναι εύκολο να προβλεφθεί η συμπεριφορά ενός ζώου, που θα επανενταχθεί όπως προβλέπεται, αν στην πορεία της ζωής του κακοποιηθεί.
Παράγραφος 5. Εδάφιο (βαδ) Μετά την παροχή της αναγκαίας κτηνιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, τα περισυλλεγέντα ζώα συντροφιάς οδηγούνται στα διαθέσιμα καταφύγια, δημοτικά, διαδημοτικά ή μη δημοτικά ή στα συνεργαζόμενα με έγγραφη συμφωνία φιλοζωικά σωματεία και οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό να υιοθετηθούν κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9. Εάν φιλοζωικό σωματείο ή οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή φυσικό πρόσωπο που διαθέτει αδειοδοτημένο καταφύγιο το επιθυμεί, είναι δυνατή η μεταβίβαση της προσωρινής ιδιοκτησίας ενός αδέσποτου σε αυτά, με αντίστοιχη ενημέρωση του ΕΜΖΣ. Εδάφιο (δ) Την ευθύνη για τη φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν οι δήμοι, οι οποίοι οφείλουν να δημιουργήσουν σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά, καθώς και τα συνεργαζόμενα με τους δήμους φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Η παροχή τροφής, νερού και ιατροφαρμακευτικής φροντίδας σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες επιτρέπεται, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής για όλους, καθώς και οι κανόνες ευζωίας των ζώων.
Παρατήρηση
Θα πρέπει η ιδιοκτησία ενός αδέσποτου να ανήκει μόνο στους Δήμους οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση υιοθεσίας, περισυλλογής και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της συγκεκριμένης αρμοδιότητα ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα.
Τα σημεία ταΐσματος των αδέσποτων θα πρέπει να είναι συγκεκριμένα και να μην επιτρέπεται το τάισμα οπουδήποτε διότι έτσι αναιρούνται οι εξαιρούμενες περιοχές επανένταξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο δήμο Ιωαννιτών, η απομάκρυνση, περισσότερων από 150 αδέσποτων ζώων, από το χώρο του πανεπιστημίου και του νοσοκομείου και επανένταξη τους μετά από διαχείριση σε απομακρυσμένες από τους χώρους αυτούς περιοχές, τα οποία ξαναγύρισαν πίσω καθώς εκεί έβρισκαν τροφή.
Παράγραφος 6. Επιτρέπεται η περισυλλογή και η φιλοξενία αδέσποτου ζώου και από εγγεγραμμένα στο οικείο μητρώο της παρ. 23 του άρθρου 2 φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια, καθώς και από ιδιώτες που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια. Στην περίπτωση αυτή τα ζώα καταχωρούνται στο ΕΜΖΣ με προσωρινό ιδιοκτήτη το ως άνω σωματείο ή οργάνωση ή ιδιοκτήτη καταφυγίου, οι οποίοι μεριμνούν για την υιοθεσία τους κατά το άρθρο 9. Τα ζώα αυτά δεν εξαιρούνται από τα προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων ζώων του οικείου δήμου για την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, τη στείρωση και τη συνολική μέριμνα για την ευζωία τους. Επιτρέπεται, επίσης, η μεταφορά αδέσποτων ζώων από φιλόζωους ιδιώτες σε δημοτικό κτηνιατρείο ή κτηνιατρείο με το οποίο είναι συμβεβλημένος ο δήμος, προκειμένου να εφαρμοστεί η διαδικασία της περ. β της παρ. 5 ή σε μη συμβεβλημένο με τον δήμο κτηνιατρείο, εφόσον ο ιδιώτης επιθυμεί να καλύψει το αντίστοιχο κόστος.
Παρατήρηση
Τα αδέσποτα θα πρέπει να φιλοξενούνται σε δημοτικές δομές και να διαχειρίζονται αποκλειστικά από τους δήμους καθώς η προσωρινή ιδιοκτησία ενός αδέσποτου ανήκει μόνο στους Δήμους οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση υιοθεσίας, περισυλλογής και διαχείρισης τους. Κάθε άλλη εκχώρηση από τους Δήμους της αρμοδιοτήτων ελλοχεύει πιθανές παράνομες δοσοληψίες οικονομικού χαρακτήρα. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται να χρησιμοποιούνται χρήματα των δημοτών για στειρώσεις και περιθάλψεις δεσποζόντων ζώων που θα παρουσιάζονται ως αδέσποτα και είναι αντιδεοντολογικό για τους ιδιώτες κτηνίατρους
Παράγραφος 8. Σε κάθε δήμο συγκροτείται, με απόφαση του δημάρχου, πενταμελής Επιτροπή Παρακολούθησης του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς και πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων. Στην Επιτροπή μετέχουν:
(α) Δύο (2) μέλη που ορίζονται από φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων και δραστηριοποιούνται στον δήμο.
(β) Ένας (1) κτηνίατρος που ορίζεται από τον οικείο δήμο και ο οποίος είναι, κατά προτίμηση, ο υπεύθυνος του προγράμματος διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και, ελλείψει αυτού, άλλος ιδιώτης κτηνίατρος.
(γ) Ένας (1) επαγγελματίας εκπαιδευτής, μέλος νομίμως αναγνωρισμένου επαγγελματικού σωματείου εκπαιδευτών σκύλων και, ελλείψει αυτού, εκπαιδευμένος υπάλληλος του οικείου δήμου.
(δ) Ένας (1) εκπρόσωπος που ορίζεται από τον οικείο δήμο, με τον αναπληρωτή του.
Παρατήρηση
Θα πρέπει στην πενταμελή επιτροπή να μετέχει ισότιμα εκπρόσωπος των κυνηγετικών οργανώσεων (όπως προβλεπόταν και παλιότερα), καθώς πρόκειται για αναγνωρισμένους φορείς από την Ελληνική πολιτεία που διαθέτουν αρμόδια ανακριτικά όργανα εξοπλισμένα με τα απαραίτητα μέσα για την πραγματοποίηση των απαραίτητων ελέγχων σύμφωνα με το άρθρο 22 του παρόντος και στα οποία έχει δοθεί η αρμοδιότητα αυτή από την πολιτεία.
1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων
Πρόταση να προστεθεί στο
❖ το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους, την επανένταξη τους
2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..
Διότι με αυτό τον τρόπο διαιωνίζεται και πάλι το αναμφισβήτητο ο δήμος να συνεργάζεται με όποιο φιλοζωικό σωματείο δεν του κάνει κριτική ενώ πολλές φορές δημιουργεί φιλοζωικές οργανώσεις «δικές του» για να αποφεύγει την κριτική και να κάνει ότι αυτός νομίζει. Στις περισσότερες περιπτώσεις το “δύναται” μεταφράζεται ως “αν θέλω” με αποτέλεσμα οι περισσότεροι δήμοι να αρνούνται τη συνεργασία.
3.Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
Ένσταση ΠΦΠΟ
Σε πολλούς, κυρίως νησιωτικούς, δήμους η απουσία κτηνιατρικής περίθαλψης για τα ζώα συντροφιάς είναι τεράστιο πρόβλημα και δυστυχώς το παρόν νομοσχέδιο ορίζει ότι οι μικροί δήμοι με λιγότερους από 3.000 κατοίκους δεν υποχρεούνται να δημιουργήσουν καταφύγιο ή δημοτικό κτηνιατρείο, κάτι εξαιρετικά προβληματικό, καθώς ζώα αδέσποτα, που χρήζουν περίθαλψης, στείρωσης υπάρχουν παντού.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Κάθε δήμος υποχρεούται …………. τουλάχιστον ένα καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφυγίου, ο δε αριθμός των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων του καταφυγίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό 80 για κάθε καταφύγιο. Οι δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 3000 κατοίκων υποχρεούνται μόνο στη δημιουργία κτηνιατρείου.
4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Προτείνεται η προσθήκη σχετικής διάταξης που να υποχρεώνει τις αρμόδιες υπηρεσίες των Δήμων για τη διακομιδή του νεκρού ζώου συνεπεία εγκληματικής ενέργειας (θανάτωση από δηλητηρίαση, απαγχονισμό, πυροβολισμό κ.ά.), προκειμένου να διενεργηθεί η αναγκαία προς τούτο κτηνιατροδικαστική – τοξικολογική εξέταση – νεκροψία – νεκροτομή, ύστερα από σχετικό αίτημα της αρμόδιας ανακριτικής αρχής που διενεργεί την αστυνομική διερεύνηση του εγκλήματος. ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ και η υποχρέωση των Δήμων για σίτιση των αδέσποτων και τους 12 μήνες το χρόνο.
5. (βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
11. Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ
❖ Ουδεμία ευθανασία δεν θα πρέπει να επιτρέπεται, χωρίς την έγκριση της 5μελούς και θα πρέπει να καταγραφούν ρητά οι κτηνιατρικοί λόγοι που απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, διαφορετικά ανοίγει ο δρόμος για αυθαίρετες ευθανασίες.
❖ Η τελευταία πρόταση της παρ. 11 θα πρέπει να αφαιρεθεί γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες κτηνιάτρων και δήμων ή θα πρέπει να οριστούν επακριβώς ποιοι είναι οι κτηνιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν άμεση ευθανασία.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΥΣ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Στο σημείο αυτό θα καταθέσουμε μια άλλη πρόταση που αποτελεί μίξη με την πρόταση του νομοσχεδίου. Είναι η μόνη πρόταση που μπορεί να αλλάξει την σημερινή κατάσταση ενώ η πρόταση του νομοσχεδίου θα διαιωνίσει με μαθηματική ακρίβεια ,όλες τις δυσλειτουργίες, τις αυθαιρεσίες , τις εναντίον των ζώων ενέργειες της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων.
Το σκεπτικό της βασίζεται πάνω στην πολυετή εμπειρία από την διαχείριση των Δήμων βάσει του 3170/2003 και 4039/12 ως τροποποιήθηκε. Η δημιουργία της Επιτροπής Παρακολούθησης καμία αλλαγή δεν θα φέρει και θα διαιωνιστεί νομοτελειακά η δυσλειτουργία των Δήμων και οι συνέπειές της στα αδέσποτα. Με την πρότασή μας αφενός «ανακουφίζονται» οι Δήμοι από εργασίες και υπευθυνότητες πάνω στην διαχείριση και αφετέρου, ως προαναφέρουμε, θα λυθούν πάρα πολλά ζητήματα, που ταλάνιζαν Δήμους και Φιλοζωικές Οργανώσεις.
Δύο είναι κυρίως οι βασικές μας προτάσεις και αφορούν στην 5μελή επιτροπή και το πώς θα πρέπει να είναι δομημένα τα κυνοκομεία των Δήμων.
Παρακαλούμε θερμότατα να γίνει έστω τώρα δεκτή η πρόταση μας, ώστε πραγματικά κάτι να αλλάξει στην διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους. Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους, ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης. Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης, της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικού φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν. Οι διοικητικές κυρώσεις για τους Δήμους που δεν εκτελούν τις αρμοδιότητες τους για κάθε μια χωριστά να είναι διαβαθμισμένες ανάλογα με το πόσο μικρός ή μεγάλος είναι ο Δήμος και να ξεκινούν από 3.000 για κάθε μη εκτελούμενη αρμοδιότητα έως 50.000 για τους πολύ μεγάλους Δήμους.
ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
1ον ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ
Πολύ βασικό ρόλο στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκ μέρους των Δήμων, αλλά κυρίως στην αποτελεσματικότητα αυτών, θα πρέπει να είναι η γενναία και ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χιλιάδων αδέσποτων χρηματοδότηση των Δήμων από Υπουργείο Εσωτερικών.
Οι Δήμοι να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό τουλάχιστον 80% των ετησίων επιλέξιμων δαπανών τους χωρίς πλαφόν, αλλά με βάσει τις πραγματικές ανάγκες, τον αριθμό των αδέσποτων που έχουν και τις ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου για σίτιση, στειρώσεις, θεραπείες κ.λ.π., ενώ το υπόλοιπο 20% να καλύπτεται από τα εισπραχθέντα πρόστιμα για παραβάσεις της νομοθεσίας ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.
2ον 5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Προτείνουμε αυτές να απεμπλακούν από τους Δήμους. Οι 5μελείς επιτροπές ήταν σημείο μεγάλων προστριβών και αντεγκλήσεων μεταξύ των Δήμων – αιρετών και διοικητικού προσωπικού -, των πολιτών και των φιλοζωικών συλλόγων, ήταν πεδίο καταπάτησης της νομοθεσίας και αυθαιρεσιών, επιβάρυνε δε με επιπλέον εργασία το ήδη υποστελεχωμένο διοικητικό προσωπικό, αλλά και τους αρμόδιους Αντιδημάρχους. Η 5μελής επιτροπή θα πρέπει να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.
Πού προτείνουμε να υπάγεται η 5μελής επιτροπή
Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί σε κάθε Αντιπεριφέρεια Νομού η 3μελής Περιφερειακή Επιτροπή Παρακολούθησης ως παράρτημα της Κεντρικής, τα μέλη της οποίας θα είναι επίσης έμμισθα, όπως και της Κεντρικής, στην οποία θα υπάγεται απευθείας η 5μελής επιτροπή, θα εποπτεύεται από αυτή για την νομιμότητα των πράξεων ή παραλήψεών της και θα ορίζεται από αυτή με καθορισμένο τρόπο.
Σε περιπτώσεις Δήμων που δεν έχουν τοπικά ή όμορα φιλοζωικά σωματεία ήδη υπάρχει πρόβλεψη νομική και η 5μελής μπορεί να αποτελείται από τους 3 μόνο άλλους εκπροσώπους.
Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης Αρχή θα αποστέλλει επιστολές:
α. στο Δήμο και θα ζητά να ορίσει τον εκπρόσωπο του στη 5μελή,
β. στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών, για να στείλουν κατάσταση των εκπαιδευτών που υπάρχουν σε κάθε Δήμο ή όμορο Δήμο και να επιλέγει τον εκπαιδευτή η Αρχή,
γ. στους εγκεκριμένους και εγγεγραμμένους στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικούς συλλόγους και ενώσεις, να ορίσουν αυτοί μεταξύ τους, τους εκπροσώπους τους αποφασίζοντας με πλειοψηφία,
δ. στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο, να αποστείλει κατάσταση των ενεργών κτηνιάτρων στον οικείο Δήμο και θα αποφασίζει ποιος θα ενταχθεί στην 5μελή.
Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή θα είναι 3μελής και θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Αντιπεριφέρειας, από ένα δικηγόρο μέλος του ΔΣ του τοπικού δικηγορικού συλλόγου και από ένα εκπρόσωπο των φιλοζωικών οργανώσεων του κάθε νομού, που θα εκλέγεται από τις εγκεκριμένες και καταγεγραμμένες στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικές οργανώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να είναι έμμισθη με εξαίρεση τον εκπρόσωπο των φιλοζωικών, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι άμισθος. Η έμμισθη αμοιβή τους θα πιστώνεται στο ΥΠΕΣ.
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ 5ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Η 5μελής επιτροπή θα έχει στην αρμοδιότητα της και θα αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, επιθετικές συμπεριφορές, λεισμανιακά ζώα με την ιατρική καθοδήγηση του ιδιώτη κτηνιάτρου της 5μελούς και του εκπαιδευτή, θα ορίζει τα σημεία σίτισης και πότισης, θα διατηρεί την λίστα των υπό στείρωση ζώων της κάθε περιοχής του οικείου δήμου, θα προτείνει εκδηλώσεις, ενημερωτικές καμπάνιες και βεβαίως θα συνεργάζεται με τον Δήμο για τα προγράμματα στείρωσης, για τις ποσότητες τροφών που χρειάζεται να προμηθευτεί ο Δήμος, για την διάθεση αυτών σε συλλόγους και απλούς εθελοντές πολίτες, κρατώντας πλήρη στοιχεία για αυτό, και για την διενέργεια στειρώσεων υπό την εποπτεία του Δήμου από εθελοντές κτηνιάτρους Έλληνες ή/και από άλλους Ευρωπαίους.
3ον ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
Για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους Δήμους προτείνουμε την τροποποίηση των ΟΕΥ των Δήμων και την δημιουργία νέας υπηρεσίας, αποτελούμενης από 3 έως 5 άτομα ανάλογα με τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, άρα και του αριθμού των αδέσποτων, με προκήρυξη διαγωνισμού από το κράτος και δη το ΥΠΕΣ, προκειμένου να στελεχωθεί η νέα υπηρεσία, που πιθανόν όμως να μπορεί εν μέρει να στελεχωθεί και από ήδη εργαζόμενους στον Δήμο, που μπορεί να προέλθουν από μια καλύτερη κατανομή του διοικητικού προσωπικού. Θεωρούμε πολύ χρήσιμο και αποτελεσματικό να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ως επιστήμων.
Η συνολική δαπάνη της μισθοδοσίας να ενταχθεί στις επιλέξιμες δαπάνες και να χρηματοδοτείται από το ΥΠΕΣ.
Αντικείμενο της νέας υπηρεσίας
α. Ενέργειες, εκδηλώσεις, ενημερώσεις , έντυπο υλικό που θα συμβάλλουν στην βελτίωση του φιλοζωικού επιπέδου των δημοτών, ενηλίκων και ανηλίκων, δηλ μαθητών, σε συνεργασία με τα φιλοζωικά σωματεία και άλλους φορείς
β. Παροχή πληροφοριών σε κάθε δημότη όσον αφορά θέματα διαχείρισης, ποιος είναι αρμόδιος και που θα πρέπει να απευθύνονται για κάθε ζήτημα που τους απασχολεί σχετικά με τα αδέσποτα
γ. Τήρηση πλήρους και ενημερωμένου ηλεκτρονικού αρχείου για τα αδέσποτα ζώα και για κάθε πράξη που γίνεται γι αυτά π.χ. στείρωση, υιοθεσία, θάνατος, κ.λπ., αλλά και αρχείο για τα δεσποζόμενα ζώα και κάθε μεταβολή σε αυτά
δ. Διοργάνωση προγραμμάτων στείρωσης των αδέσποτων σκύλων και γατών αλλά εθελοντικών στειρώσεων από έλληνες και ξένους ευρωπαίους κτηνιάτρους σε συνεργασία με την 5μελή επιτροπή
ε. Την προώθηση υπευθύνων με διαφάνεια υιοθεσιών αδέσποτων ζώων σε συνεργασία πάντα με την 5μελή επιτροπή και τα φιλοζωικά σωματεία και Ενώσεις, που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο του ΥΠΕΣ
στ. Την τοποθέτηση στα σημεία που επελέγησαν από την 5μελή επιτροπή ταϊστρών και υποδοχέων νερού, την προμήθεια των τροφών, τον ανεφοδιασμό των ταϊστρών, την χορήγηση στους συλλόγους και σε μεμονωμένους πολίτες τροφής για σίτιση σε σημεία που δεν υπάρχουν ταΐστρες και τον έλεγχο αυτών
ζ. Τη δημιουργία Δικτύου Εθελοντών πολιτών για την φιλοξενία χρηζόντων βοήθεια αδέσποτων ζώων και την διευκόλυνση αυτών με τροφές και φάρμακα, π.χ. χάπια για αποπαρασίτωση, αντιβιοτικά, κλπ.
η. Τα άτομα που θα προσλαμβάνονται ή θα προέρχονται από καλύτερο καταμερισμό του ήδη υπάρχοντος προσωπικού θα πρέπει να διαθέτουν στοιχειώδη φιλοζωία και ενσυναίσθηση απέναντι στα ζώα
θ. Την εξασφάλιση της φιλοξενίας ζώων σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου
4. ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ Ή ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ-ΜΙΚΡΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ -ΚΛΙΝΙΚΕΣ ,
Σε κάθε Δήμο της χώρας ιδρύεται υποχρεωτικά τουλάχιστον μια δομή (στους μεγαλύτερους Δήμους και ανάλογα με τον πληθυσμό των αδέσποτων δεύτερη και Τρίτη δομή) μία Δομή-Δημοτική Κλινική, με υποδομή για την προσωρινή διαβίωση ως 40 ζώων το ανώτερο, με πρόστιμο διοικητικό στην περίπτωση υπέρβασης του αριθμού και για κάθε επιπλέον ζώο, ώστε να σταματήσουν οι σημερινές φρικτές καταστάσεις στα δημοτικά κυνοκομεία.
Ο περιορισμένος αριθμός προσωρινά φιλοξενούμενων ζώων θα δώσει στους Δήμους την δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις της Δομής-Κλινικής και από την άλλη θα εκλείψουν θλιβερές εικόνες πάσης φύσεως των σημερινών κυνοκομείων, που δεν μας τιμούν ως ανθρώπους και ως χώρα, ενώ εκεί μέσα στην κυριολεξία βασανίζονται τα ζώα.
Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα διαθέτουν υποχρεωτικά δημοτικό κτηνιατρείο ιατρικών πράξεων και επεμβάσεων, χώρο κλωβών νοσηλείας, χώρο άσκησης των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων ζώων, αποθήκη τροφών και γενικά ότι προβλέπει ο νόμος 604/77. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης, σχεδιάζονται και λειτουργούν με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον νόμο 604/77.
Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές δύνανται να δημιουργούνται και μέσα στον ιστό της πόλης, όπως συμβαίνει και με τις ιδιωτικές κτηνιατρικές κλινικές ή σε απόσταση το πολύ 5χμ από τον ιστό της πόλης.
Οι δομές αυτές θα λειτουργούν με ένα τουλάχιστον κτηνίατρο ή και περισσότερους ανάλογα τον πληθυσμό των αδέσποτων και τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, θα προσλαμβάνονται με διαγωνισμό από το ΥΠΕΣ, θα μισθοδοτούνται από αυτό, θα λειτουργούν με δυο 8ωρα, όπου είναι πλέον του ενός και θα συμμετέχουν στις εφημερίες των ιδιωτών κτηνιάτρων – που θα πρέπει να θεσμοθετηθούν – οπότε στην περίπτωση της εφημερίας θα μπορεί να νοσηλεύει και δεσποζόμενα ζώα επ’ αμοιβή, η οποία θα καταχωρείται στον ειδικό λογαριασμό για τις ανάγκες των αδέσποτων του Δήμου.
Για τις περιπτώσεις που απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις π.χ. ορθοπεδικά χειρουργεία ο Δήμος θα συμβάλλεται με ιδιώτη τοπικό κτηνίατρο. Στις Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα έχουν άμεση καθημερινή πρόσβαση τα μέλη της 5μελούς επιτροπής, θα στελεχώνονται δε από δύο εργαζόμενους καθαριότητας, σίτισης κλπ των ζώων, που θα προσλαμβάνονται από τους Δήμους και με κριτήριο την φιλοζωία τους. Η Δομή-Δημοτική Κλινική λειτουργεί με την εποπτεία της 5μελούς επιτροπής. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης των ζώων λειτουργούν με προσωπικό του Δήμου.
Σε όλους τους Δήμους θα επιχορηγηθεί η αγορά ενός οχήματος περισυλλογής με τον κατάλληλο εξοπλισμό ενώ στους Δήμους άνω των 150.000 θα επιχορηγηθεί και η αγορά ενός ασθενοφόρου. Οι ετήσιες δαπάνες λειτουργίας των κτηνιατρείων, καθώς και οι άλλες δαπάνες διαχείρισης των ζώων, υποβάλλονται από τα αρμόδια τμήματα των Δήμων στο τέλος κάθε έτους και επιδοτούνται, όπως προαναφέραμε, κατά 80% από ειδικό κονδύλι που διαχειρίζεται το ΥΠΕΣ, χωρίς να προβλέπεται όριο.
Η πρόβλεψη αυτή να έχει ισχύ από το έτος 2022.
________________________________________
ΦΙΛΟΖΩΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΚΙΒΩΤΟΣ» ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
Άρθρο 7 παρ11, Άρθρο 23 παρ 7
Οι αποφάσεις ευθανασίας αναφέρονται πριν την υλοποίηση τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς …..για τουλάχιστον τριάντα (30) ημέρες . Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί εάν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
Μεγάλο παράθυρο για την εξόντωση ζώων συντροφιάς και αραίωσης των καταφυγίων ιδίως. Πρέπει να συμπληρωθεί ότι οι «όποιες ευθανασίες είτε εντός καταφυγίου είτε εκτός αυτού δεν θα πρέπει να γίνονται χωρίς αιτιολογημένη έκθεση του υπεύθυνου κτηνιάτρου προς την 5μελη Επιτροπή του Δήμου για να ακολουθηθεί το προβλεπόμενο πρωτόκολλο ενεργειών (Άρθρο 7 παρ9 &10)»
ΦΙΛΟΖΩΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΚΙΒΩΤΟΣ» ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
Άρθρο 7 παρ 2
Ο Δήμος δύναται με απόφαση του Δημοτικού Συμβούλιου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της Παρ1 συντάσσοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με Φιλοζωικά Σωματεία και Οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα κλπ.
Επειδή η μέχρι τώρα πρακτική απέδειξε ότι οι Δήμοι με τα Φιλοζωικά Σωματεία της περιοχής τους δεν είχαν τις καλύτερες σχέσεις, ή τα αγνοούσαν παντελώς επειδή τα σωματεία ασκούσαν κριτική για την μη εφαρμογή της νομοθεσίας γι’ αυτό θα πρέπει να διατυπωθεί αλλιώς όπως «Οι Δήμοι υποχρεούνται ή οφείλουν να συνεργάζονται με τα νόμιμα Φιλοζωικά Σωματεία που υπάρχουν στα όρια του Δήμου τους κλπ.»
ΦΙΛΟΖΩΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΚΙΒΩΤΟΣ» ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
Άρθρο 7Παρ 5ζ
« Να μην εγκαταλείπει το ζώο συντροφιάς του. Ειδικά για τους σκύλους και τις γάτες , σε περίπτωση που επιθυμεί να το αποχωριστεί, υποχρεούται να γνωστοποιεί την πρόθεση του αυτή στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου του τόπου της μόνιμης κατοικίας του κλπ.»
Η έννοια της ανωτέρω παραγράφου είναι να περιορίσει την εγκατάλειψη του κατοικίδιου του, η παραπάνω ενέργεια πρέπει να είναι σε δεύτερο στάδιο αφού πρώτα ο ιδιοκτήτης προσπαθήσει να μεταβιβάσει ο ίδιος σε κάποιον άλλο, συγγενή του ή φίλο του σε συνεργασία με τον κτηνίατρο του.
Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς τώρα ,προτείνω την περισυλλογή τους από ειδικευμένα συνεργεία με πιστοποίηση και την τοποθέτηση τους σε χώρους κατάλληλους για την φιλοξενία ζωών ,που προσδίδουν ευζωία προστασία και περιποίηση συμφώνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Υποχρεωτική σήμανση όλων των των ζώων και δημιουργία ιστοσελίδας για την πιθανή υιοθεσία κάθε αδέσποτου με φωτογραφίες περιγραφή κτλ.Για την διαχείριση, των ζώων συντροφιάς χωρίς ιδιοκτήτη , από τους Δήμους προτείνω να συμμετάσχουν στα δημοτικά συμβούλια για την λήψη αποφάσεων και δράσεων φιλοζωικές εταιρείες και σύλλογοι (π.χ.κυνοφιλικοί και άλλοι φιλοζωικοί ) κατά τόπους όπως και εμπεριστατωμένοι επιστήμονες του χώρου όπως κτηνίατροι ιδιώτες αλλά και δημόσιου. Οι κατά τόπους φιλοζωικοί σύλλογοι (κυνοφιλικοι και άλλοι) έχουν περισσότερη εμπειρία και γνώση του προβλήματος και της διαχείρισης των αδέσποτων ζώων.
Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
· Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
· 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
· ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).
Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .
Στα πλαίσια της Δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης για τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών υπό τον τίτλο «Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς – Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’»
Το Δ.Σ. του Κυνηγετικού Συλλόγου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης που εκπροσωπεί περίπου 1.000 μέλη, καταθέτουμε παρακάτω τις προτάσεις μας συνολικά για το νομοσχέδιο:
4. Άρθρο 7, παρ. 8 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η συμμετοχή εκπροσώπου στην Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης του Νόμου, ενός μέλους της ΚΣΕ και ενός μέλους του Κυνολογικού Ομίλου Ελλάδος (ΚΟΕ). Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ οι κάτοχοι του μεγαλύτερου αριθμού ιδιοκτησίας σκύλων να απουσιάζουν από την Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης του Νόμου.
5 Άρθρο 7, παρ. 8 ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΑΠΌ ΕΙΔΙΚΟΥΣ Να συμμετέχει εκπρόσωπος που σχετίζεται άμεσα με συγκεκριμένες κατηγορίες ζώων εργασίας π.χ. η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος για τα κυνηγετικά σκυλιά, εκπρόσωποι των κτηνοτρόφων για τα ποιμενικά σκυλιά, εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας για σκύλους έρευνας και διάσωσης κλπ., σε κάθε θέμα, συζήτηση και θεσμική διαδικασία που σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με τη συγκεκριμένη κατηγορία σκύλου εργασίας.
Στηρίζω τις θέσεις ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού
1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων
Πρόταση να προστεθεί η “επανένταξη” στο
“το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους”
2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού
Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..
Διότι με αυτό τον τρόπο διαιωνίζεται και πάλι το αναμφισβήτητο ο δήμος να συνεργάζεται με όποιο φιλοζωικό σωματείο δεν του κάνει κριτική ενώ πολλές φορές δημιουργεί φιλοζωικές οργανώσεις «δικές του» για να αποφεύγει την κριτική και να κάνει ότι αυτός νομίζει. Στις περισσότερες περιπτώσεις το “δύναται” μεταφράζεται ως “αν θέλω” με αποτέλεσμα οι περισσότεροι δήμοι να αρνούνται τη συνεργασία.
3.Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
Ένσταση ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού
Σε πολλούς, κυρίως νησιωτικούς, δήμους η απουσία κτηνιατρικής περίθαλψης για τα ζώα συντροφιάς είναι τεράστιο πρόβλημα και δυστυχώς το παρόν νομοσχέδιο ορίζει ότι οι μικροί δήμοι με λιγότερους από 3.000 κατοίκους δεν υποχρεούνται να δημιουργήσουν καταφύγιο ή δημοτικό κτηνιατρείο, κάτι εξαιρετικά προβληματικό, καθώς ζώα αδέσποτα, που χρήζουν περίθαλψης, στείρωσης υπάρχουν παντού.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού
Κάθε δήμος υποχρεούται …………. τουλάχιστον ένα καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφυγίου, ο δε αριθμός των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων του καταφυγίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό 80 για κάθε καταφύγιο. Οι δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 3000 κατοίκων υποχρεούνται μόνο στη δημιουργία κτηνιατρείου.
4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού
Προτείνεται η προσθήκη σχετικής διάταξης που να υποχρεώνει τις αρμόδιες υπηρεσίες των Δήμων για τη διακομιδή του νεκρού ζώου συνεπεία εγκληματικής ενέργειας (θανάτωση από δηλητηρίαση, απαγχονισμό, πυροβολισμό κ.ά.), προκειμένου να διενεργηθεί η αναγκαία προς τούτο κτηνιατροδικαστική – τοξικολογική εξέταση – νεκροψία – νεκροτομή, ύστερα από σχετικό αίτημα της αρμόδιας ανακριτικής αρχής που διενεργεί την αστυνομική διερεύνηση του εγκλήματος. ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ και η υποχρέωση των Δήμων για σίτιση των αδέσποτων και τους 12 μήνες το χρόνο.
5. (βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
11. Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού
Ουδεμία ευθανασία δεν θα πρέπει να επιτρέπεται, χωρίς την έγκριση της 5μελούς και θα πρέπει να καταγραφούν ρητά οι κτηνιατρικοί λόγοι που απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, διαφορετικά ανοίγει ο δρόμος για αυθαίρετες ευθανασίες.
Η τελευταία πρόταση της παρ. 11 θα πρέπει να αφαιρεθεί γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες κτηνιάτρων και δήμων ή θα πρέπει να οριστούν επακριβώς ποιοι είναι οι κτηνιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν άμεση ευθανασία.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΥΣ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Στο σημείο αυτό θα καταθέσουμε μια άλλη πρόταση που αποτελεί μίξη με την πρόταση του νομοσχεδίου. Είναι η μόνη πρόταση που μπορεί να αλλάξει την σημερινή κατάσταση ενώ η πρόταση του νομοσχεδίου θα διαιωνίσει με μαθηματική ακρίβεια ,όλες τις δυσλειτουργίες, τις αυθαιρεσίες , τις εναντίον των ζώων ενέργειες της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων.
Το σκεπτικό της βασίζεται πάνω στην πολυετή εμπειρία από την διαχείριση των Δήμων βάσει του 3170/2003 και 4039/12 ως τροποποιήθηκε. Η δημιουργία της Επιτροπής Παρακολούθησης καμία αλλαγή δεν θα φέρει και θα διαιωνιστεί νομοτελειακά η δυσλειτουργία των Δήμων και οι συνέπειές της στα αδέσποτα. Με την πρότασή μας αφενός «ανακουφίζονται» οι Δήμοι από εργασίες και υπευθυνότητες πάνω στην διαχείριση και αφετέρου, ως προαναφέρουμε, θα λυθούν πάρα πολλά ζητήματα, που ταλάνιζαν Δήμους και Φιλοζωικές Οργανώσεις.
Δύο είναι κυρίως οι βασικές μας προτάσεις και αφορούν στην 5μελή επιτροπή και το πώς θα πρέπει να είναι δομημένα τα κυνοκομεία των Δήμων.
Παρακαλούμε θερμότατα να γίνει έστω τώρα δεκτή η πρόταση μας, ώστε πραγματικά κάτι να αλλάξει στην διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους. Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους, ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης. Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης, της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικού φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν. Οι διοικητικές κυρώσεις για τους Δήμους που δεν εκτελούν τις αρμοδιότητες τους για κάθε μια χωριστά να είναι διαβαθμισμένες ανάλογα με το πόσο μικρός ή μεγάλος είναι ο Δήμος και να ξεκινούν από 3.000 για κάθε μη εκτελούμενη αρμοδιότητα έως 50.000 για τους πολύ μεγάλους Δήμους.
ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
1ον ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ
Πολύ βασικό ρόλο στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκ μέρους των Δήμων, αλλά κυρίως στην αποτελεσματικότητα αυτών, θα πρέπει να είναι η γενναία και ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χιλιάδων αδέσποτων χρηματοδότηση των Δήμων από Υπουργείο Εσωτερικών.
Οι Δήμοι να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό τουλάχιστον 80% των ετησίων επιλέξιμων δαπανών τους χωρίς πλαφόν, αλλά με βάσει τις πραγματικές ανάγκες, τον αριθμό των αδέσποτων που έχουν και τις ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου για σίτιση, στειρώσεις, θεραπείες κ.λ.π., ενώ το υπόλοιπο 20% να καλύπτεται από τα εισπραχθέντα πρόστιμα για παραβάσεις της νομοθεσίας ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.
2ον 5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Προτείνουμε αυτές να απεμπλακούν από τους Δήμους. Οι 5μελείς επιτροπές ήταν σημείο μεγάλων προστριβών και αντεγκλήσεων μεταξύ των Δήμων – αιρετών και διοικητικού προσωπικού -, των πολιτών και των φιλοζωικών συλλόγων, ήταν πεδίο καταπάτησης της νομοθεσίας και αυθαιρεσιών, επιβάρυνε δε με επιπλέον εργασία το ήδη υποστελεχωμένο διοικητικό προσωπικό, αλλά και τους αρμόδιους Αντιδημάρχους. Η 5μελής επιτροπή θα πρέπει να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.
Πού προτείνουμε να υπάγεται η 5μελής επιτροπή
Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί σε κάθε Αντιπεριφέρεια Νομού η 3μελής Περιφερειακή Επιτροπή Παρακολούθησης ως παράρτημα της Κεντρικής, τα μέλη της οποίας θα είναι επίσης έμμισθα, όπως και της Κεντρικής, στην οποία θα υπάγεται απευθείας η 5μελής επιτροπή, θα εποπτεύεται από αυτή για την νομιμότητα των πράξεων ή παραλήψεών της και θα ορίζεται από αυτή με καθορισμένο τρόπο.
Σε περιπτώσεις Δήμων που δεν έχουν τοπικά ή όμορα φιλοζωικά σωματεία ήδη υπάρχει πρόβλεψη νομική και η 5μελής μπορεί να αποτελείται από τους 3 μόνο άλλους εκπροσώπους.
Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης Αρχή θα αποστέλλει επιστολές:
α. στο Δήμο και θα ζητά να ορίσει τον εκπρόσωπο του στη 5μελή,
β. στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών, για να στείλουν κατάσταση των εκπαιδευτών που υπάρχουν σε κάθε Δήμο ή όμορο Δήμο και να επιλέγει τον εκπαιδευτή η Αρχή,
γ. στους εγκεκριμένους και εγγεγραμμένους στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικούς συλλόγους και ενώσεις, να ορίσουν αυτοί μεταξύ τους, τους εκπροσώπους τους αποφασίζοντας με πλειοψηφία,
δ. στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο, να αποστείλει κατάσταση των ενεργών κτηνιάτρων στον οικείο Δήμο και θα αποφασίζει ποιος θα ενταχθεί στην 5μελή.
Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή θα είναι 3μελής και θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Αντιπεριφέρειας, από ένα δικηγόρο μέλος του ΔΣ του τοπικού δικηγορικού συλλόγου και από ένα εκπρόσωπο των φιλοζωικών οργανώσεων του κάθε νομού, που θα εκλέγεται από τις εγκεκριμένες και καταγεγραμμένες στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικές οργανώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να είναι έμμισθη με εξαίρεση τον εκπρόσωπο των φιλοζωικών, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι άμισθος. Η έμμισθη αμοιβή τους θα πιστώνεται στο ΥΠΕΣ.
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ 5ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Η 5μελής επιτροπή θα έχει στην αρμοδιότητα της και θα αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, επιθετικές συμπεριφορές, λεισμανιακά ζώα με την ιατρική καθοδήγηση του ιδιώτη κτηνιάτρου της 5μελούς και του εκπαιδευτή, θα ορίζει τα σημεία σίτισης και πότισης, θα διατηρεί την λίστα των υπό στείρωση ζώων της κάθε περιοχής του οικείου δήμου, θα προτείνει εκδηλώσεις, ενημερωτικές καμπάνιες και βεβαίως θα συνεργάζεται με τον Δήμο για τα προγράμματα στείρωσης, για τις ποσότητες τροφών που χρειάζεται να προμηθευτεί ο Δήμος, για την διάθεση αυτών σε συλλόγους και απλούς εθελοντές πολίτες, κρατώντας πλήρη στοιχεία για αυτό, και για την διενέργεια στειρώσεων υπό την εποπτεία του Δήμου από εθελοντές κτηνιάτρους Έλληνες ή/και από άλλους Ευρωπαίους.
3ον ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
Για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους Δήμους προτείνουμε την τροποποίηση των ΟΕΥ των Δήμων και την δημιουργία νέας υπηρεσίας, αποτελούμενης από 3 έως 5 άτομα ανάλογα με τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, άρα και του αριθμού των αδέσποτων, με προκήρυξη διαγωνισμού από το κράτος και δη το ΥΠΕΣ, προκειμένου να στελεχωθεί η νέα υπηρεσία, που πιθανόν όμως να μπορεί εν μέρει να στελεχωθεί και από ήδη εργαζόμενους στον Δήμο, που μπορεί να προέλθουν από μια καλύτερη κατανομή του διοικητικού προσωπικού. Θεωρούμε πολύ χρήσιμο και αποτελεσματικό να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ως επιστήμων.
Η συνολική δαπάνη της μισθοδοσίας να ενταχθεί στις επιλέξιμες δαπάνες και να χρηματοδοτείται από το ΥΠΕΣ.
Αντικείμενο της νέας υπηρεσίας
α. Ενέργειες, εκδηλώσεις, ενημερώσεις , έντυπο υλικό που θα συμβάλλουν στην βελτίωση του φιλοζωικού επιπέδου των δημοτών, ενηλίκων και ανηλίκων, δηλ μαθητών, σε συνεργασία με τα φιλοζωικά σωματεία και άλλους φορείς
β. Παροχή πληροφοριών σε κάθε δημότη όσον αφορά θέματα διαχείρισης, ποιος είναι αρμόδιος και που θα πρέπει να απευθύνονται για κάθε ζήτημα που τους απασχολεί σχετικά με τα αδέσποτα
γ. Τήρηση πλήρους και ενημερωμένου ηλεκτρονικού αρχείου για τα αδέσποτα ζώα και για κάθε πράξη που γίνεται γι’αυτά π.χ. στείρωση, υιοθεσία, θάνατος, κ.λπ., αλλά και αρχείο για τα δεσποζόμενα ζώα και κάθε μεταβολή σε αυτά
δ. Διοργάνωση προγραμμάτων στείρωσης των αδέσποτων σκύλων και γατών αλλά εθελοντικών στειρώσεων από Έλληνες και ξένους ευρωπαίους κτηνιάτρους σε συνεργασία με την 5μελή επιτροπή
ε. Την προώθηση υπευθύνων με διαφάνεια υιοθεσιών αδέσποτων ζώων σε συνεργασία πάντα με την 5μελή επιτροπή και τα φιλοζωικά σωματεία και Ενώσεις, που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο του ΥΠΕΣ
στ. Την τοποθέτηση στα σημεία που επελέγησαν από την 5μελή επιτροπή ταϊστρών και υποδοχέων νερού, την προμήθεια των τροφών, τον ανεφοδιασμό των ταϊστρών, την χορήγηση στους συλλόγους και σε μεμονωμένους πολίτες τροφής για σίτιση σε σημεία που δεν υπάρχουν ταΐστρες και τον έλεγχο αυτών
ζ. Τη δημιουργία Δικτύου Εθελοντών πολιτών για την φιλοξενία χρηζόντων βοήθεια αδέσποτων ζώων και την διευκόλυνση αυτών με τροφές και φάρμακα, π.χ. χάπια για αποπαρασίτωση, αντιβιοτικά, κλπ.
η. Τα άτομα που θα προσλαμβάνονται ή θα προέρχονται από καλύτερο καταμερισμό του ήδη υπάρχοντος προσωπικού θα πρέπει να διαθέτουν στοιχειώδη φιλοζωία και ενσυναίσθηση απέναντι στα ζώα
θ. Την εξασφάλιση της φιλοξενίας ζώων σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου
4. ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ Ή ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ-ΜΙΚΡΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ -ΚΛΙΝΙΚΕΣ ,
Σε κάθε Δήμο της χώρας ιδρύεται υποχρεωτικά τουλάχιστον μια δομή (στους μεγαλύτερους Δήμους και ανάλογα με τον πληθυσμό των αδέσποτων δεύτερη και Τρίτη δομή) μία Δομή-Δημοτική Κλινική, με υποδομή για την προσωρινή διαβίωση ως 40 ζώων το ανώτερο, με πρόστιμο διοικητικό στην περίπτωση υπέρβασης του αριθμού και για κάθε επιπλέον ζώο, ώστε να σταματήσουν οι σημερινές φρικτές καταστάσεις στα δημοτικά κυνοκομεία.
Ο περιορισμένος αριθμός προσωρινά φιλοξενούμενων ζώων θα δώσει στους Δήμους την δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις της Δομής-Κλινικής και από την άλλη θα εκλείψουν θλιβερές εικόνες πάσης φύσεως των σημερινών κυνοκομείων, που δεν μας τιμούν ως ανθρώπους και ως χώρα, ενώ εκεί μέσα στην κυριολεξία βασανίζονται τα ζώα.
Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα διαθέτουν υποχρεωτικά δημοτικό κτηνιατρείο ιατρικών πράξεων και επεμβάσεων, χώρο κλωβών νοσηλείας, χώρο άσκησης των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων ζώων, αποθήκη τροφών και γενικά ότι προβλέπει ο νόμος 604/77. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης, σχεδιάζονται και λειτουργούν με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον νόμο 604/77.
Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές δύνανται να δημιουργούνται και μέσα στον ιστό της πόλης, όπως συμβαίνει και με τις ιδιωτικές κτηνιατρικές κλινικές ή σε απόσταση το πολύ 5χμ από τον ιστό της πόλης.
Οι δομές αυτές θα λειτουργούν με ένα τουλάχιστον κτηνίατρο ή και περισσότερους ανάλογα τον πληθυσμό των αδέσποτων και τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, θα προσλαμβάνονται με διαγωνισμό από το ΥΠΕΣ, θα μισθοδοτούνται από αυτό, θα λειτουργούν με δυο 8ωρα, όπου είναι πλέον του ενός και θα συμμετέχουν στις εφημερίες των ιδιωτών κτηνιάτρων – που θα πρέπει να θεσμοθετηθούν – οπότε στην περίπτωση της εφημερίας θα μπορεί να νοσηλεύει και δεσποζόμενα ζώα επ’ αμοιβή, η οποία θα καταχωρείται στον ειδικό λογαριασμό για τις ανάγκες των αδέσποτων του Δήμου.
Για τις περιπτώσεις που απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις π.χ. ορθοπεδικά χειρουργεία ο Δήμος θα συμβάλλεται με ιδιώτη τοπικό κτηνίατρο. Στις Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα έχουν άμεση καθημερινή πρόσβαση τα μέλη της 5μελούς επιτροπής, θα στελεχώνονται δε από δύο εργαζόμενους καθαριότητας, σίτισης κλπ των ζώων, που θα προσλαμβάνονται από τους Δήμους και με κριτήριο την φιλοζωία τους. Η Δομή-Δημοτική Κλινική λειτουργεί με την εποπτεία της 5μελούς επιτροπής. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης των ζώων λειτουργούν με προσωπικό του Δήμου.
Σε όλους τους Δήμους θα επιχορηγηθεί η αγορά ενός οχήματος περισυλλογής με τον κατάλληλο εξοπλισμό ενώ στους Δήμους άνω των 150.000 θα επιχορηγηθεί και η αγορά ενός ασθενοφόρου. Οι ετήσιες δαπάνες λειτουργίας των κτηνιατρείων, καθώς και οι άλλες δαπάνες διαχείρισης των ζώων, υποβάλλονται από τα αρμόδια τμήματα των Δήμων στο τέλος κάθε έτους και επιδοτούνται, όπως προαναφέραμε, κατά 80% από ειδικό κονδύλι που διαχειρίζεται το ΥΠΕΣ, χωρίς να προβλέπεται όριο.
Η πρόβλεψη αυτή να έχει ισχύ από το έτος 2022.
Να αφαιρεθεί γιατί είναι αόριστο και μπορεί να ερμηνευθεί κατά το δοκούν. Υπάρχουν πολλές και συνήθεις ανίατες ασθένειες που με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί το ζώο να έχει άριστη ποιότητα ζωής (π.χ. αυτοάνοσα νοσήματα, θυρεοειδής, λοιμώδη νοσήματα γάτας κ.λ.π) , αλλιώς υπάρχει περίπτωση να αρχίσουν οι Δήμοι τις ευθανασίες ως εύκολη λύση και χωρίς να συντρέχει πραγματικος λόγος που να το επιβάλλει
Ουδεμία ευθανασία δεν θα πρέπει να επιτρέπεται, χωρίς την έγκριση της 5μελούς και θα πρέπει να καταγραφούν ρητά οι κτηνιατρικοί λόγοι που απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, διαφορετικά ανοίγει ο δρόμος για αυθαίρετες ευθανασίες.
Η τελευταία πρόταση της παρ. 11 θα πρέπει να αφαιρεθεί γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες κτηνιάτρων και δήμων ή θα πρέπει να οριστούν επακριβώς ποιοι είναι οι κτηνιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν άμεση ευθανασία.