Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 7 Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων

Άρθρο 7 Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων

1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων.
2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν. Μεταξύ των δράσεων που αναλαμβάνουν τα φιλοζωικά σωματεία και οι φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα δυνάμει σχετικών συμβάσεων με τους δήμους μπορεί να συγκαταλέγεται η έκδοση των εγγράφων που απαιτούνται για την υλοποίηση υιοθεσίας σύμφωνα με το άρθρο 9. Οι βασικοί όροι συνεργασίας του δήμου με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα κάθε δήμου.
3. Κάθε δήμος ή συνεργαζόμενοι δήμοι ή σύνδεσμοι δήμων ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία, καταφύγια και αποτεφρωτήρια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
5. Η διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάς υλοποιείται ως εξής:
(α) Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς περισυλλέγονται από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς. Για τον σκοπό αυτό, κάθε δήμος οφείλει να διαθέτει τουλάχιστον ένα όχημα περισυλλογής ειδικά διαμορφωμένο για τον σκοπό αυτό. Οι δήμοι και το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης μπορούν να καταρτίζουν προγράμματα εκπαίδευσης του προσωπικού τους για τον σκοπό αυτό από πιστοποιημένους εκπαιδευτές. Τα συνεργεία περισυλλογής αδέσποτων ζώων συντροφιάς εποπτεύονται, ως προς τις επιτρεπόμενες μεθόδους αιχμαλωσίας των ζώων αυτών, από κτηνίατρο της αρμόδιας κτηνιατρικής υπηρεσίας του δήμου και, όπου αυτή δεν έχει συσταθεί, από κτηνίατρο της οικείας περιφερειακής ενότητας.
(β) Τα ζώα που περισυλλέγονται επειδή περιφέρονται σε δημόσιους χώρους ελέγχονται για ηλεκτρονική σήμανση:
(βα) Αν δεν έχουν σήμανση θεωρούνται αυτόματα αδέσποτα και:
(βαα) Οδηγούνται στα δημοτικά κτηνιατρεία ή σε συνεργαζόμενα με τον δήμο κτηνιατρεία, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, αποπαρασιτώνονται, εμβολιάζονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση και καταγράφονται στο ΕΜΖΣ ως αδέσποτα με προσωρινό ιδιοκτήτη τον δήμο.
(βαβ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
(βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
(βαδ) Μετά την παροχή της αναγκαίας κτηνιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, τα περισυλλεγέντα ζώα συντροφιάς οδηγούνται στα διαθέσιμα καταφύγια, δημοτικά, διαδημοτικά ή μη δημοτικά ή στα συνεργαζόμενα με έγγραφη συμφωνία φιλοζωικά σωματεία και οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό να υιοθετηθούν κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9. Εάν φιλοζωικό σωματείο ή οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή φυσικό πρόσωπο που διαθέτει αδειοδοτημένο καταφύγιο το επιθυμεί, είναι δυνατή η μεταβίβαση της προσωρινής ιδιοκτησίας ενός αδέσποτου σε αυτά, με αντίστοιχη ενημέρωση του ΕΜΖΣ.
(βαε) Αν δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις σε καταφύγια ή δεν βρεθεί ανάδοχος για ένα ζώο ή αυτό δεν υιοθετηθεί, τότε το ζώο επιστρέφεται στο οικείο περιβάλλον του. Δεν επιτρέπεται επαναφορά των αδέσποτων ζώων σε απόσταση μικρότερη των διακοσίων (200) μέτρων περιμετρικά από νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, στους χώρους αποβίβασης και επιβίβασης ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, στα λιμάνια, στα αεροδρόμια, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, στους περιφραγμένους αρχαιολογικούς χώρους και στους περιφραγμένους χώρους του Οργανισμού Κεντρικών Αγορών και Αλιείας ΑΕ και της Κεντρικής Αγοράς Θεσσαλονίκης ΑΕ, καθώς και σε χώρους σφαγείων ή όπου συγκεντρώνονται ή υπάρχουν σκουπίδια.
(ββ) Αν έχουν σήμανση, από την οποία προκύπτει ότι είναι ήδη καταχωρημένα στον δήμο ως αδέσποτα, τότε ενημερώνονται τα στοιχεία παρακολούθησης του ζώου. Εφόσον το ζώο δεν παρουσιάζει κλινικά προβλήματα ελευθερώνεται στο ίδιο σημείο, εκτός αν προκύπτουν οι περιορισμοί της υποπερ. (βαε), οπότε μεταφέρεται σε άλλη κατάλληλη περιοχή.
(βγ) Αν έχουν σήμανση από την οποία προκύπτει ότι είναι δεσποζόμενα, τότε ελέγχεται αν το ζώο έχει δηλωθεί ως απολεσθέν. Σε καταφατική περίπτωση, ενημερώνεται ο ιδιοκτήτης για να το παραλάβει. Αν δεν υπάρχει δήλωση απώλειας, διερευνάται εάν συντρέχει περίπτωση εγκατάλειψης και ενημερώνεται η Ελληνική Αστυνομία.
(γ) Σε περίπτωση που το δημοτικό ή διαδημοτικό καταφύγιο δεν έχει διαθέσιμες θέσεις για τη φιλοξενία αδέσποτων ζώων, ο δήμος μπορεί να επιλέγει να επαναφέρει ζώα από το καταφύγιο στο οικείο τους περιβάλλον, ώστε να κενωθούν θέσεις για άλλα ζώα τα οποία είτε χρειάζονται φροντίδα εντός καταφυγίου είτε είναι νεαρής ηλικίας. Σε κάθε περίπτωση, ζώα ηλικίας μικρότερης των πέντε (5) μηνών δεν επανεντάσσονται στο οικείο τους περιβάλλον και υιοθετούνται κατά προτεραιότητα.
(δ) Την ευθύνη για τη φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν οι δήμοι, οι οποίοι οφείλουν να δημιουργήσουν σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά, καθώς και τα συνεργαζόμενα με τους δήμους φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Η παροχή τροφής, νερού και ιατροφαρμακευτικής φροντίδας σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες επιτρέπεται, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής για όλους, καθώς και οι κανόνες ευζωίας των ζώων.
(ε) Το συνεργείο περισυλλογής αδέσποτων ζώων συντροφιάς του οικείου δήμου μεριμνά και για την ενεργητική διαχείριση των καταγεγραμμένων αδέσποτων που ζουν εκτός καταφυγίου, όπως ενδεικτικά για τη μεταφορά τους με σκοπό την ετήσια κτηνιατρική εξέταση και τον αντιλυσσικό εμβολιασμό, την παρέμβαση σε περίπτωση δημιουργίας επιθετικής αγέλης αδέσποτων, τη χορήγηση φαρμάκων και την επικαιροποίηση της καταγραφής τους.
6. Επιτρέπεται η περισυλλογή και η φιλοξενία αδέσποτου ζώου και από εγγεγραμμένα στο οικείο μητρώο της παρ. 23 του άρθρου 2 φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια, καθώς και από ιδιώτες που διαθέτουν αδειοδοτημένα καταφύγια. Στην περίπτωση αυτή τα ζώα καταχωρούνται στο ΕΜΖΣ με προσωρινό ιδιοκτήτη το ως άνω σωματείο ή οργάνωση ή ιδιοκτήτη καταφυγίου, οι οποίοι μεριμνούν για την υιοθεσία τους κατά το άρθρο 9. Τα ζώα αυτά δεν εξαιρούνται από τα προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων ζώων του οικείου δήμου για την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, τη στείρωση και τη συνολική μέριμνα για την ευζωία τους. Επιτρέπεται, επίσης, η μεταφορά αδέσποτων ζώων από φιλόζωους ιδιώτες σε δημοτικό κτηνιατρείο ή κτηνιατρείο με το οποίο είναι συμβεβλημένος ο δήμος, προκειμένου να εφαρμοστεί η διαδικασία της περ. β της παρ. 5 ή σε μη συμβεβλημένο με τον δήμο κτηνιατρείο, εφόσον ο ιδιώτης επιθυμεί να καλύψει το αντίστοιχο κόστος.
7. Οι στειρώσεις αδέσποτων ζώων συντροφιάς, όπως επίσης η σήμανση, η καταγραφή καθώς και λοιπές ιατρικές πράξεις περίθαλψής τους, μπορούν να πραγματοποιούνται δωρεάν και από εθελοντές επαγγελματίες κτηνιάτρους, που έχουν την ελληνική υπηκοότητα ή την υπηκοότητα άλλου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεντρώνουν όλες τις προϋποθέσεις, προκειμένου να ασκήσουν νόμιμα το επάγγελμα του κτηνιάτρου στην Ελλάδα, οι οποίοι οφείλουν να υποβάλουν σχετική δήλωση στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΓΕΩΤΕΕ). Για την πραγματοποίηση των στειρώσεων, της σήμανσης και της καταγραφής των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από εθελοντές κτηνίατρους μπορούν να διατίθενται οι εγκαταστάσεις των κτηνιατρείων των αρμόδιων υπηρεσιών κτηνιατρικής της οικείας περιφέρειας, περιφερειακής ενότητας ή του δήμου ή άλλοι χώροι που ανήκουν στην οικεία περιφέρεια ή στον δήμο ή σε συνδέσμους δήμων, υπό την εποπτεία των αρμόδιων υπηρεσιών των δήμων. Για τον ίδιο σκοπό μπορούν να διατίθενται και οι χώροι ιδιωτικών κτηνιατρείων.
8. Σε κάθε δήμο συγκροτείται, με απόφαση του δημάρχου, πενταμελής Επιτροπή Παρακολούθησης του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς και πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων. Στην Επιτροπή μετέχουν:
(α) Δύο (2) μέλη που ορίζονται από φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων και δραστηριοποιούνται στον δήμο.
(β) Ένας (1) κτηνίατρος που ορίζεται από τον οικείο δήμο και ο οποίος είναι, κατά προτίμηση, ο υπεύθυνος του προγράμματος διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και, ελλείψει αυτού, άλλος ιδιώτης κτηνίατρος.
(γ) Ένας (1) επαγγελματίας εκπαιδευτής, μέλος νομίμως αναγνωρισμένου επαγγελματικού σωματείου εκπαιδευτών σκύλων και, ελλείψει αυτού, εκπαιδευμένος υπάλληλος του οικείου δήμου.
(δ) Ένας (1) εκπρόσωπος που ορίζεται από τον οικείο δήμο, με τον αναπληρωτή του.
9. Η Επιτροπή της παρ. 7 έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες:
(α) Αποφασίζει για την επικινδυνότητα ενός ζώου συντροφιάς και για την αναγκαιότητα πραγματοποίησης ευθανασίας ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς, σύμφωνα με τη γνωμάτευση κτηνιάτρου.
(β) Εισηγείται στις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων.
(γ) Συντάσσει ετήσια έκθεση προς το δημοτικό συμβούλιο σχετικά με την πρόοδο της υλοποίησης του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων του δήμου και διατυπώνει προτάσεις για τη βελτίωσή του.
10. Στην περίπτωση που στο πλαίσιο της Επιτροπής της παρ. 7 διαπιστώνεται διαφωνία για την επικινδυνότητα ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς ή για την αναγκαιότητα της πραγματοποίησης ευθανασίας, την οριστική απόφαση λαμβάνει ειδική επιστημονική επιτροπή που συγκροτείται σε κάθε δήμο με απόφαση του δημάρχου και αποτελείται από:
(α) Έναν (1) κτηνίατρο της κτηνιατρικής υπηρεσίας της οικείας περιφερειακής ενότητας, με τον αναπληρωτή του.
(β) Έναν (1) ιδιώτη κτηνίατρο που ασκεί νόμιμα το επάγγελμα στην Ελλάδα και δραστηριοποιείται στην περιοχή δικαιοδοσίας του δήμου ή όμορου δήμου, με τον αναπληρωτή του.
(γ) Έναν (1) κτηνίατρο που ασκεί νόμιμα το επάγγελμα στην Ελλάδα και συνεργάζεται με φιλοζωικό σωματείο ή φιλοζωική οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που δραστηριοποιείται στην περιοχή δικαιοδοσίας του δήμου ή όμορου δήμου, με τον αναπληρωτή του.
Σε περίπτωση επιθετικού ζώου του οποίου η επιθετικότητα δεν οφείλεται σε παθολογικά αίτια, ο δήμος μπορεί να ζητήσει τη γνώμη επαγγελματία εκπαιδευτή σκύλων, μέλους νομίμως αναγνωρισμένου επαγγελματικού σωματείου εκπαιδευτών σκύλων.
11. Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
12. Για την υλοποίηση του επιχειρησιακού προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων και πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων ο δήμος μπορεί να συνάψει προγραμματική σύμβαση του άρθρου 100 του ν. 3852/2010 (Α’ 87) με αναπτυξιακό οργανισμό του άρθρου 2 του ν. 4674/2020 (Α’ 53) ή με δίκτυα δήμων και περιφερειών σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
13. Οι δήμοι δεν μπορούν να επιβάλουν ειδικά δημοτικά τέλη σχετικά με την ιδιοκτησία ζώων συντροφιάς.

Σχόλια 1 2 3 4 5 6 … 14
  • 15 Μαΐου 2021, 23:48 | Παναγιώτα κουρτη

    Οι δήμοι όλοι να έχουν όχι μόνο οχήματα αλλά εξοπλισμό περισυλλογης. Κλουβιά για σκύλους και γάτες παγίδες για σκύλους και γάτες αποχή για γάτες και αναισθητικό όπλο για τα φοβικα σκυλιά. Το να έχουν ένα όχημα χωρίς εξοπλισμό δεν έχει αποτέλεσμα. Και να έχει το συνεργείο περισυλλογης πάντα κτηνίατρο μαζί για την αναισθησία. Όχι να τα κλωτσάει ο κάθε ψυχακιας όπως στο Δήμο Αχαρνών.

  • 15 Μαΐου 2021, 20:27 | Απόστολος

    συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).15 Μαΐου 2021, 11:26 | ΕΡΙΕΤΤΑ ΚΑΡΡΑΜόνιμος ΣύνδεσμοςΆρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.

  • 15 Μαΐου 2021, 20:36 | Elias tsolis

    Καλησπέρα σας,

    1) Ο όρος «αδέσποτα» μπορεί να εφαρμοστεί σε περιστέρια, κύκνους, κότες κ άλλα ζώα (πχ. καστοριά); Τα ζώα πόλης δεν είναι «Αδέσποτα».

    2) Θα έπρεπε οι δήμοι να είναι υποχρεωμένοι μαζί με φιλοζωικά σωματεία, για να βάλουν Ταϊστρες κ ποτίστρες σε χώρους με κάμερες για αποφυγή διολιοφθοράς.

    3) Τη κατασκευή σπιτιών για ζώα πόλης.

    4) Τη φιλικότερη δημιουργία χωροταξικών διατάξεων πχ. σε λεωφόρους πράσινες γέφυρες γ ιανα μπορούν τα ζώα να μετακινούνται από το ένα σημείο στο άλλο.

    Με εκτίμηση,
    Ηλίας Τσώλης

  • 15 Μαΐου 2021, 20:28 | ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΛΑΔΑΚΗΣ Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Κτηνιατρικής Ζώων Συντροφιάς

    ΑΡΘΡΟ 7

    1. Οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις των Δήμων είναι δυνητικού χαρακτήρα. Πρέπει να καταγραφούν αναλυτικά, οι κυρώσεις και οι ποινές που θα επιβάλλονται στους Δήμους που δεν εφαρμόζουν ή καταστρατηγούν την εφαρμογή του νόμου.



    2. Οι Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των Δήμων (ΝΠΔΔ), στην διαχείριση των ζώων συντροφιάς που περιγράφονται στο νομοσχέδιο, σε καμία περίπτωση δε πρέπει να μεταβιβάζονται ή να εκχωρούνται σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (Σωματεία και Οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα). Αν μάλιστα αυτό γίνεται και με νομοθετική ρύθμιση, είμαστε κάθετα αντίθετοι.

  • 15 Μαΐου 2021, 17:23 | ΖΩΦΟΡΟΣ ΚΡΗΤΗΣ

    Άρθρο 7 Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων

    http://www.opengov.gr/ypes/?p=7912

    1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων

    Πρόταση να προστεθεί η “επανενταξη” στο

    “το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους”

    2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού

    Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..

    Διότι με αυτό τον τρόπο διαιωνίζεται και πάλι το αναμφισβήτητο ο δήμος να συνεργάζεται με όποιο φιλοζωικό σωματείο δεν του κάνει κριτική ενώ πολλές φορές δημιουργεί φιλοζωικές οργανώσεις «δικές του» για να αποφεύγει την κριτική και να κάνει ότι αυτός νομίζει. Στις περισσότερες περιπτώσεις το “δύναται” μεταφράζεται ως “αν θέλω” με αποτέλεσμα οι περισσότεροι δήμοι να αρνούνται τη συνεργασία.

    3.Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.

    Ένσταση ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού

    Σε πολλούς, κυρίως νησιωτικούς, δήμους η απουσία κτηνιατρικής περίθαλψης για τα ζώα συντροφιάς είναι τεράστιο πρόβλημα και δυστυχώς το παρόν νομοσχέδιο ορίζει ότι οι μικροί δήμοι με λιγότερους από 3.000 κατοίκους δεν υποχρεούνται να δημιουργήσουν καταφύγιο ή δημοτικό κτηνιατρείο, κάτι εξαιρετικά προβληματικό, καθώς ζώα αδέσποτα, που χρήζουν περίθαλψης, στείρωσης υπάρχουν παντού.

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού

    Κάθε δήμος υποχρεούται …………. τουλάχιστον ένα καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφυγίου, ο δε αριθμός των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων του καταφυγίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό 80 για κάθε καταφύγιο. Οι δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 3000 κατοίκων υποχρεούνται μόνο στη δημιουργία κτηνιατρείου.

    4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού

    Προτείνεται η προσθήκη σχετικής διάταξης που να υποχρεώνει τις αρμόδιες υπηρεσίες των Δήμων για τη διακομιδή του νεκρού ζώου συνεπεία εγκληματικής ενέργειας (θανάτωση από δηλητηρίαση, απαγχονισμό, πυροβολισμό κ.ά.), προκειμένου να διενεργηθεί η αναγκαία προς τούτο κτηνιατροδικαστική – τοξικολογική εξέταση – νεκροψία – νεκροτομή, ύστερα από σχετικό αίτημα της αρμόδιας ανακριτικής αρχής που διενεργεί την αστυνομική διερεύνηση του εγκλήματος. ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ και η υποχρέωση των Δήμων για σίτιση των αδέσποτων και τους 12 μήνες το χρόνο.

    5. (βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.

    11. Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού

    Ουδεμία ευθανασία δεν θα πρέπει να επιτρέπεται, χωρίς την έγκριση της 5μελούς και θα πρέπει να καταγραφούν ρητά οι κτηνιατρικοί λόγοι που απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, διαφορετικά ανοίγει ο δρόμος για αυθαίρετες ευθανασίες.
    Η τελευταία πρόταση της παρ. 11 θα πρέπει να αφαιρεθεί γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες κτηνιάτρων και δήμων ή θα πρέπει να οριστούν επακριβώς ποιοι είναι οι κτηνιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν άμεση ευθανασία.

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΥΣ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ

    Στο σημείο αυτό θα καταθέσουμε μια άλλη πρόταση που αποτελεί μίξη με την πρόταση του νομοσχεδίου. Είναι η μόνη πρόταση που μπορεί να αλλάξει την σημερινή κατάσταση ενώ η πρόταση του νομοσχεδίου θα διαιωνίσει με μαθηματική ακρίβεια ,όλες τις δυσλειτουργίες, τις αυθαιρεσίες , τις εναντίον των ζώων ενέργειες της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων.

    Το σκεπτικό της βασίζεται πάνω στην πολυετή εμπειρία από την διαχείριση των Δήμων βάσει του 3170/2003 και 4039/12 ως τροποποιήθηκε. Η δημιουργία της Επιτροπής Παρακολούθησης καμία αλλαγή δεν θα φέρει και θα διαιωνιστεί νομοτελειακά η δυσλειτουργία των Δήμων και οι συνέπειές της στα αδέσποτα. Με την πρότασή μας αφενός «ανακουφίζονται» οι Δήμοι από εργασίες και υπευθυνότητες πάνω στην διαχείριση και αφετέρου, ως προαναφέρουμε, θα λυθούν πάρα πολλά ζητήματα, που ταλάνιζαν Δήμους και Φιλοζωικές Οργανώσεις.

    Δύο είναι κυρίως οι βασικές μας προτάσεις και αφορούν στην 5μελή επιτροπή και το πώς θα πρέπει να είναι δομημένα τα κυνοκομεία των Δήμων.

    Παρακαλούμε θερμότατα να γίνει έστω τώρα δεκτή η πρόταση μας, ώστε πραγματικά κάτι να αλλάξει στην διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους. Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους, ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης. Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης, της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικού φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν. Οι διοικητικές κυρώσεις για τους Δήμους που δεν εκτελούν τις αρμοδιότητες τους για κάθε μια χωριστά να είναι διαβαθμισμένες ανάλογα με το πόσο μικρός ή μεγάλος είναι ο Δήμος και να ξεκινούν από 3.000 για κάθε μη εκτελούμενη αρμοδιότητα έως 50.000 για τους πολύ μεγάλους Δήμους.

    ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

    1ον ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ

    Πολύ βασικό ρόλο στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκ μέρους των Δήμων, αλλά κυρίως στην αποτελεσματικότητα αυτών, θα πρέπει να είναι η γενναία και ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χιλιάδων αδέσποτων χρηματοδότηση των Δήμων από Υπουργείο Εσωτερικών.

    Οι Δήμοι να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό τουλάχιστον 80% των ετησίων επιλέξιμων δαπανών τους χωρίς πλαφόν, αλλά με βάσει τις πραγματικές ανάγκες, τον αριθμό των αδέσποτων που έχουν και τις ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου για σίτιση, στειρώσεις, θεραπείες κ.λ.π., ενώ το υπόλοιπο 20% να καλύπτεται από τα εισπραχθέντα πρόστιμα για παραβάσεις της νομοθεσίας ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.

    2ον 5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ

    Προτείνουμε αυτές να απεμπλακούν από τους Δήμους. Οι 5μελείς επιτροπές ήταν σημείο μεγάλων προστριβών και αντεγκλήσεων μεταξύ των Δήμων – αιρετών και διοικητικού προσωπικού -, των πολιτών και των φιλοζωικών συλλόγων, ήταν πεδίο καταπάτησης της νομοθεσίας και αυθαιρεσιών, επιβάρυνε δε με επιπλέον εργασία το ήδη υποστελεχωμένο διοικητικό προσωπικό, αλλά και τους αρμόδιους Αντιδημάρχους. Η 5μελής επιτροπή θα πρέπει να στελεχωθεί από ένα τουλάχιστον άτομο, ως ειδικό (επίτροπο ευζωίας), με σπουδές στην ευζωία και τα δικαιώματα των ζώων, που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.

    Πού προτείνουμε να υπάγεται η 5μελής επιτροπή

    Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί σε κάθε Αντιπεριφέρεια Νομού η 3μελής Περιφερειακή Επιτροπή Παρακολούθησης ως παράρτημα της Κεντρικής, τα μέλη της οποίας θα είναι επίσης έμμισθα, όπως και της Κεντρικής, στην οποία θα υπάγεται απευθείας η 5μελής επιτροπή, θα εποπτεύεται από αυτή για την νομιμότητα των πράξεων ή παραλήψεών της και θα ορίζεται από αυτή με καθορισμένο τρόπο.

    Σε περιπτώσεις Δήμων που δεν έχουν τοπικά ή όμορα φιλοζωικά σωματεία ήδη υπάρχει πρόβλεψη νομική και η 5μελής μπορεί να αποτελείται από τους 3 μόνο άλλους εκπροσώπους.

    Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης Αρχή θα αποστέλλει επιστολές:

    α. στο Δήμο και θα ζητά να ορίσει τον εκπρόσωπο του στη 5μελή,

    β. στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών, για να στείλουν κατάσταση των εκπαιδευτών που υπάρχουν σε κάθε Δήμο ή όμορο Δήμο και να επιλέγει τον εκπαιδευτή η Αρχή,

    γ. στους εγκεκριμένους και εγγεγραμμένους στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικούς συλλόγους και ενώσεις, να ορίσουν αυτοί μεταξύ τους, τους εκπροσώπους τους αποφασίζοντας με πλειοψηφία,

    δ. στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο, να αποστείλει κατάσταση των ενεργών κτηνιάτρων στον οικείο Δήμο και θα αποφασίζει ποιος θα ενταχθεί στην 5μελή.

    Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή θα είναι 3μελής και θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Αντιπεριφέρειας, από ένα δικηγόρο μέλος του ΔΣ του τοπικού δικηγορικού συλλόγου και από ένα εκπρόσωπο των φιλοζωικών οργανώσεων του κάθε νομού, που θα εκλέγεται από τις εγκεκριμένες και καταγεγραμμένες στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικές οργανώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να είναι έμμισθη με εξαίρεση τον εκπρόσωπο των φιλοζωικών, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι άμισθος. Η έμμισθη αμοιβή τους θα πιστώνεται στο ΥΠΕΣ.

    ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ 5ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

    Η 5μελής επιτροπή θα έχει στην αρμοδιότητα της και θα αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, επιθετικές συμπεριφορές, λεισμανιακά ζώα με την ιατρική καθοδήγηση του ιδιώτη κτηνιάτρου της 5μελούς και του εκπαιδευτή, θα ορίζει τα σημεία σίτισης και πότισης, θα διατηρεί την λίστα των υπό στείρωση ζώων της κάθε περιοχής του οικείου δήμου, θα προτείνει εκδηλώσεις, ενημερωτικές καμπάνιες και βεβαίως θα συνεργάζεται με τον Δήμο για τα προγράμματα στείρωσης, για τις ποσότητες τροφών που χρειάζεται να προμηθευτεί ο Δήμος, για την διάθεση αυτών σε συλλόγους και απλούς εθελοντές πολίτες, κρατώντας πλήρη στοιχεία για αυτό, και για την διενέργεια στειρώσεων υπό την εποπτεία του Δήμου από εθελοντές κτηνιάτρους Έλληνες ή/και από άλλους Ευρωπαίους.

  • 15 Μαΐου 2021, 16:21 | Βαλάντη Δουλγεράκη

    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!

    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.

    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.

    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει.
    ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ.
    Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!

    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης -όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο-αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.

    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.

    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.

    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!

    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 15 Μαΐου 2021, 15:33 | ΝΙΚΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 15 Μαΐου 2021, 11:02 | ΚΑΛΙΣΤΡΟΥ ΛΑΡΙΣΑ

    Άρθρο 7 Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων
    ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΣΤΟ
    το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους,την επανενταξη τους
    2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.
    ΝΑ ΓΙΝΕΙ
    Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται
    Διοτι με αυτό το τροπο διαιωνιζεται και πάλι το αναμφισβήτητο ο δημος να συνεργάζεται με οποιο φιλοζωικο σωματειο δεν του κανει κριτικη ενώ πολλες φορες δημιουργει φιλοζωικες οργανωσεις «δικες του» για να αποφευγει την κριτική και να κάνει ο,τι αυτος νομιζει .
    Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
    ΝΑ γινει
    Κάθε δημος υποχρεουται………….τουλάχιστον ένα καταφυγιο με κτηνιατρειο εντος του καταφυγιου ,ο δε αριθμός των προσωρινά διαμενόντων αδεσποτων του καταφυγιου δεν μπορει να υπερβαινει τον αριθμό 80 για κάθε καταφυγιο.Οι δημοι με πληθυσμό μικροτερο των 3000 κατοικων υποχρεουνται μονο στη δημιουργία κτηνιατρειου .
    4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).

  • 15 Μαΐου 2021, 11:26 | ΕΡΙΕΤΤΑ ΚΑΡΡΑ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 15 Μαΐου 2021, 11:47 | Mariza

    Η συνεργασία των Δήμων με τα Φιλοζωικά σωματεία πρέπει να είναι υποχρεωτική. Τα ζώα πρέπει να φιλοξενούνται ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ στα καταφύγια και να επανεντάσσονται αμέσως μετά τις ιατρικές πράξεις εκεί απ όπου πάρθηκαν, αν δεν βρεθεί υιοθεσία.

  • 15 Μαΐου 2021, 11:41 | Φροντίζω Φιλοζωικό Πολιτιστικό σωματείο

    Άρθρο 7 Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων
     
    Πρόταση διόρθωση :
     το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους,την επανενταξη τους
     
    2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.
     
    Πρόταση διόρθωσης:
    Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται
     
    Η χρήση της λέξης «δύναται» επιτρέπει σε Δήμους να μην συνεργαστούν με τα τοπικά σωματεία.
     
    4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
     
    Προσθήκη ΣΗΜΑΤΙΚΌ
    1. Να γραφτεί η υποχρέωση των Δήμων για την σίτιση των αδέσποτων καθόλη την διάρκεια του έτους.
    2. Να επιτραπούν στους Δήμους οι προσλήψεις προσωπικού προκειμένου να μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες που προκύπτουν. Όταν οι προσλήψεις μόνιμων ή συμβασιούχων είναι αδύνατες με το υπάρχον σύστημα πως να μπορέσει ο Δήμος να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του;
     
     
     
    βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
     
    Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
     
     ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ
    Θα πρέπει να οριστούν επακριβώς ποιοι είναι οι κτηνιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν άμεση ευθανασία, προκειμένου να αποφευχθούν αυθαιρεσίες.
     
    ΜΙΑ  ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ  ΔΗΜΟΥΣ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ

    Το σκεπτικό της βασίζεται πάνω στην  πολυετή εμπειρία από την διαχείριση των Δήμων  βάσει του  3170/2003 και 4039/12 ως τροποποιήθηκε.

    Δυο είναι κυρίως οι βασικές μας προτάσεις και αφορούν στην 5μελή επιτροπή και το πώς θα πρέπει να είναι δομημένα τα κυνοκομεία των Δήμων
    Παρακαλούμε θερμότατα να γίνει έστω τώρα δεκτή η προτασή μας ,ώστε πραγματικά κάτι να αλλάξει στην διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους.

    ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
     1ον ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ
     Πολύ βασικό ρόλο στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκ μέρους των Δήμων, αλλά κυρίως στην αποτελεσματικότητα αυτών, θα πρέπει να είναι η γενναία και ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χιλιάδων αδέσποτων χρηματοδότηση των Δήμων από Υπουργείο Εσωτερικών
     Οι Δήμοι να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό τουλάχιστον 80% των ετησίων επιλέξιμων δαπανών τους χωρίς πλαφόν, αλλά με βάσει τις πραγματικές ανάγκες, τον αριθμό των αδέσποτων που έχουν και τις ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου για σίτιση, στειρώσεις, θεραπείες κ.λ.π., ενώ το υπόλοιπο 20% να καλύπτεται από τα εισπραχθέντα πρόστιμα για παραβάσεις της νομοθεσίας ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.
     2ον 5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
     Προτείνουμε αυτές να απεμπλακούν από τους Δήμους. Οι 5μελείς επιτροπές ήταν σημείο μεγάλων προστριβών και αντεγκλήσεων μεταξύ των Δήμων- αιρετών και διοικητικού προσωπικού-, των πολιτών και των φιλοζωικών συλλόγων, ήταν πεδίο καταπάτησης της νομοθεσίας και αυθαιρεσιών, επιβάρυνε δε με επιπλέον εργασία το ήδη υποστελεχωμένο διοικητικό προσωπικό, αλλά και τους αρμόδιους Αντιδημάρχους.
     Πού προτείνουμε να υπάγεται η 5μελής επιτροπή
     Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί σε κάθε Αντιπεριφέρεια Νομού η 3μελής Περιφερειακή Επιτροπή Παρακολούθησης ως παράρτημα της Κεντρικής , τα μέλη της οποίας θα είναι επίσης έμμισθα, όπως και της Κεντρικής, στην οποία θα υπάγεται απευθείας η 5μελής επιτροπή, θα εποπτεύεται από αυτή για την νομιμότητα των πράξεων ή παραλείψεών της και θα ορίζεται από αυτή με καθορισμένο τρόπο .
     
    Σε περιπτώσεις Δήμων που δεν έχουν τοπικά ή όμορα φιλοζωικά σωματεία ήδη υπάρχει πρόβλεψη νομική και η 5μελής μπορεί να αποτελείται από τους 3 μόνο άλλους εκπροσώπους.
     Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης Αρχή θα αποστέλλει επιστολές:
    α. στο Δήμο και θα ζητά να ορίσει τον εκπρόσωπο του στη 5μελή ,
    β. στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών, για να στείλουν κατάσταση των εκπαιδευτών που υπάρχουν σε κάθε Δήμο ή όμορο Δήμο και να επιλέγει τον εκπαιδευτή η Αρχή ,
    γ. στους εγκεκριμένους και εγγεγραμμένους στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικούς συλλόγους και ενώσεις, να ορίσουν αυτοί μεταξύ τους, τους εκπροσώπους τους αποφασίζοντας με πλειοψηφία,
     δ. στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο, να αποστείλει κατάσταση των ενεργών κτηνιάτρων στον οικείο Δήμο και θα αποφασίζει ποιος θα ενταχθεί στην 5μελή .
     Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή θα είναι 3μελής και θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Αντιπεριφέρειας, από ένα δικηγόρο μέλος του ΔΣ του τοπικού δικηγορικού συλλόγου και από ένα εκπρόσωπο των φιλοζωικών οργανώσεων του κάθε νομού, που θα εκλέγεται από τις εγκεκριμένες και καταγεγραμμένες στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικές οργανώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να είναι έμμισθη με εξαίρεση  τον εκπρόσωπο των φιλοζωικών, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι άμισθος.
     Η έμμισθη αμοιβή τους θα πιστώνεται στο ΥΠΕΣ.
     ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ 5ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
     Η 5μελής επιτροπή θα έχει στην αρμοδιότητα της και θα αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, επιθετικές συμπεριφορές, λεισμανιακά ζώα με την ιατρική καθοδήγηση του ιδιώτη κτηνιάτρου της 5μελούς και του εκπαιδευτή, θα ορίζει τα σημεία σίτισης και πότισης, θα διατηρεί την λίστα των υπό στείρωση ζώων της κάθε περιοχής του οικείου δήμου, θα προτείνει εκδηλώσεις, ενημερωτικές καμπάνιες και βεβαίως θα συνεργάζεται με τον Δήμο για τα προγράμματα στείρωσης, για τις ποσότητες τροφών που χρειάζεται να προμηθευτεί ο Δήμος, για την διάθεση αυτών σε συλλόγους και απλούς εθελοντές πολίτες κρατώντας πλήρη στοιχεία γι αυτό και για την διενέργεια στειρώσεων υπο την εποπτεία του Δήμου από εθελοντές κτηνιάτρους Έλληνες ή/και από άλλους Ευρωπαίους .
     
    3ον ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
     Για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους Δήμους προτείνουμε την τροποποίηση των ΟΕΥ των Δήμων και την δημιουργία νέας υπηρεσίας, αποτελούμενης από 3 έως 5 άτομα ανάλογα με τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, άρα και του αριθμού των αδέσποτων, με προκήρυξη διαγωνισμού από το κράτος και δη το ΥΠΕΣ, προκειμένου να στελεχωθεί η νέα υπηρεσία, που πιθανόν όμως να μπορεί εν μέρει να στελεχωθεί και από ήδη εργαζόμενους στον Δήμο, που μπορεί να προέλθουν από μια καλύτερη κατανομή του διοικητικού προσωπικού.
     Η συνολική δαπάνη της μισθοδοσίας να ενταχθεί στις επιλέξιμες δαπάνες και να χρηματοδοτείται από το ΥΠΕΣ .
     Αντικείμενο της νέας υπηρεσίας
    α. Ενέργειες, εκδηλώσεις , ενημερώσεις , έντυπο υλικό που θα συμβάλλουν στην βελτίωση του φιλοζωικού επιπέδου των δημοτών, ενηλίκων και ανηλίκων , δηλ μαθητών σε συνεργασια με τα φιλοζωικά σωματεία και άλλους φορείς .
     β. Παροχή πληροφοριών σε κάθε δημότη όσον αφορά θέματα διαχείρισης , ποιος είναι αρμόδιος και που θα πρέπει να απευθύνονται για κάθε ζήτημα που τους απασχολεί σχετικά με τα αδέσποτα
     γ. Τήρηση πλήρους και ενημερωμένου ηλεκτρονικού αρχείου για τα αδέσποτα ζώα και για κάθε πράξη που γίνεται γι αυτά πχ στείρωση, υιοθεσία, θάνατος, κ.λπ., αλλά και αρχείο για τα δεσποζόμενα ζώα και κάθε μεταβολή σε αυτά .
     δ. Διοργάνωση  προγραμμάτων στείρωσης των αδεσποτων σκύλων και γατών  αλλά  εθελοντικών στειρώσεων από έλληνες και ξένους ευρωπαίους κτηνιάτρους σε συνεργασία  με την 5μελή επιτροπή.
    ε.Την προώθηση υπευθύνων με διαφάνεια υιοθεσιών αδέσποτων ζώων σε συνεργασία πάντα με την 5μελή επιτροπή και τα φιλοζωικά σωματεία και Ενώσεις, που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο του ΥΠΕΣ
    ζ. Την τοποθέτηση στα σημεία που επελέγησαν από την 5μελή επιτροπή ταϊστρών και υποδοχέων νερού , την προμήθεια των τροφών, τον ανεφοδιασμό των ταϊστρών, την χορήγηση στους συλλόγους και σε μεμονωμένους πολίτες τροφής για σίτιση σε σημεία που δεν υπάρχουν ταΐστρες και τον έλεγχο αυτών
     η. Τη δημιουργία Δικτύου Εθελοντών πολιτών για την φιλοξενία χρηζόντων βοήθεια αδέσποτων ζώων και την διευκόλυνση αυτών με τροφές και φάρμακα, π.χ. χάπια για αποπαρασίτωση, αντιβιοτικά, κ.λ.π.
     θ. Τα άτομα που θα προσλαμβάνονται ή θα προέρχονται από καλύτερο καταμερισμό του ήδη υπάρχοντος προσωπικού θα πρέπει να διαθέτουν στοιχειώδη φιλοζωία και ενσυναίσθηση απέναντι στα ζώα .
    ι. Την εξασφάλιση της φιλοξενίας ζώων σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου
     4.ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ Ή ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ-ΜΙΚΡΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ -ΚΛΙΝΙΚΕΣ  ,
     Σε κάθε Δήμο της χώρας ιδρύεται υποχρεωτικά τουλάχιστον μια δομή ( στους μεγαλύτερους Δήμους και ανάλογα με τον πληθυσμό των αδέσποτων δεύτερη και Τρίτη δομή ) μία Δομή -Δημοτική Κλινική, με υποδομή για την προσωρινή διαβίωση ως 40 ζώων το ανώτερο, με πρόστιμο διοικητικό στην περίπτωση υπέρβασης του αριθμού και για κάθε επιπλέον ζώο, ώστε να σταματήσουν οι σημερινές φριχτές καταστάσεις στα δημοτικά κυνοκομεία.
     Ο περιορισμένος αριθμός προσωρινά φιλοξενούμενων ζώων θα δώσει στους Δήμους την δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις της Δομής-Κλινικής και από την άλλη θα εκλείψουν θλιβερές εικόνες πάσης φύσεως των σημερινών κυνοκομείων, που δεν μας τιμούν ως ανθρώπους και ως χώρα, ενώ εκεί μέσα στην κυριολεξία βασανίζονται τα ζώα .
     Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα διαθέτουν υποχρεωτικά δημοτικό κτηνιατρείο ιατρικών πράξεων και επεμβάσεων, χώρο κλωβών νοσηλείας, χώρο άσκησης των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων ζώων, αποθήκη τροφών και γενικά ότι προβλέπει ο νόμος 604/77. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης, σχεδιάζονται και λειτουργούν με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον νόμο 604/77.
     Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές δύνανται να δημιουργούνται και μέσα στον ιστό της πόλης, όπως συμβαίνει και με τις ιδιωτικές κτηνιατρικές κλινικές ή σε απόσταση το πολύ 5χμ από τον ιστό της πόλης.
     Οι δομές αυτές θα λειτουργούν με  ένα τουλάχιστον κτηνίατρο και περισσότερους ανάλογα τον πληθυσμό των αδέσποτων και τον πληθυσμό του κάθε Δήμου , θα προσλαμβάνονται με διαγωνισμό από το ΥΠΕΣ, θα μισθοδοτούνται από αυτό ,θα λειτουργούν με δυο 8ωρα ,όπου είναι  πλέον του ενός και θα συμμετέχουν στις εφημερίες των ιδιωτών κτηνιάτρων- που θα πρέπει να θεσμοθετηθούν-, οπότε στην περίπτωση της εφημερίας θα μπορεί να νοσηλεύει και δεσποζόμενα ζώα επ’ αμοιβή,η οποία θα καταχωρείται στον ειδικό λογαριασμό για τις ανάγκες των αδέσποτων του Δήμου
     Για τις περιπτώσεις που απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις π.χ. ορθοπεδικά χειρουργεία ο Δήμος θα συμβάλλεται με ιδιώτη τοπικό κτηνίατρο. Στις Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα έχουν άμεση καθημερινή πρόσβαση τα μέλη της 5μελούς επιτροπής, θα στελεχώνονται δε από δύο εργαζόμενους καθαριότητας, σίτισης κλπ των ζώων, που θα προσλαμβάνονται από τους Δήμους και με κριτήριο την φιλοζωία τους .Η Δομή-Δημοτική Κλινική λειτουργεί με την εποπτεία της 5μελούς επιτροπής. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης των ζώων λειτουργούν με προσωπικό του Δήμου.
     Σε όλους τους Δήμους θα επιχορηγηθεί η αγορά ενός οχήματος περισυλλογής με τον κατάλληλο εξοπλισμό ενώ στους Δήμους άνω των 150.000 θα επιχορηγηθεί και η αγορά ενός ασθενοφόρου. Οι ετήσιες δαπάνες λειτουργίας των κτηνιατρείων, καθώς και οι άλλες δαπάνες διαχείρισης των ζώων, υποβάλλονται από τα αρμόδια τμήματα των Δήμων στο τέλος κάθε έτους και επιδοτούνται, όπως προαναφέραμε, κατά 80% από ειδικό κονδύλι που διαχειρίζεται το ΥΠΕΣ, χωρίς να προβλέπεται όριο,
     Η πρόβλεψη αυτή  να έχει ισχύ έναρξης ισχύει από το έτος 2022.

    Λεοντιάδου Σοφία
    Πρόεδρος,
    φιλοζωικού πολιτιστικού σωματείου «Φροντίζω» Απ.Μ.Π 9216/1012

  • 15 Μαΐου 2021, 10:30 | Eleni

    Ο Χ Ι ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΤΡΟΦΗΣ ΣΕ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ (5.δ)

    Εκτός από την έκθεση της υγείας μας και της ζωής μας σε κίνδυνο εξαιτίας των γαβγισμάτων και των δαγκωμάτων, ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που ταλαιπωρεί την καθημερινότητά μας είναι η σίτιση των αδέσποτων σκύλων. Από τη στιγμή που ο νόμος επιτρέπει την παροχή τροφής σε αδέσποτα, ο κίνδυνος για την δημόσια υγεία είναι μεγάλος. Τα αδέσποτα σκυλιά που ταΐζει κάθε μοναχική κυρία, θα εγκατασταθούν έξω από το σπίτι της. Σύντομα, τα 1- 2 σκυλιά θα γίνουν 4-5. Ακόμη και στη σπάνια περίπτωση που η ίδια η φιλόζωη κυρία φροντίζει να παρέχει μόνο ξηρά τροφή σε καθαρά πιάτα, ο οποιοσδήποτε διερχόμενος που μόλις έχει φάει σουβλάκια θα τους πετάξει τη συσκευασία με ό,τι έχει απομείνει από πίτες, τζατζίκι, πατάτες, ντομάτες και κρεμμύδια. Άλλος περαστικός γυρνώντας από το κοντινό κρεοπωλείο θα τους ρίξει λίγο ωμό κρέας – κατιμά είτε επειδή έτσι συνηθιζόταν στα δικά του χρόνια είτε επειδή πιστεύει ότι έτσι επιτελεί θεάρεστο έργο. Δημιουργείται τελικά ένας σκουπιδότοπος όπου ο επόμενος περαστικός δεν θα έχει καμία αναστολή να ρίξει τα δικά του αποφάγια, ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΟΙ. Εξυπακούεται ότι, μετά το τάισμα, τα σκυλιά θα αφήσουν τα περιττώματά τους εκεί γύρω, τα οποία θα είναι ανάλογης υφής με την ποιότητα της τροφής που τους πέταξαν. Όμως κανείς από τους πρόθυμους σιτιστές δεν θα σκύψει να τα καθαρίσει, ΑΦΟΥ ΚΑΠΟΥ, ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΑΝ ΔΕΙ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΟΥΡΕΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!!! Κυρίες που αυτοαποκαλούνται φιλόζωες αντί να συμβουλεύουν τους ενδιαφερόμενους σχετικά με τους κανόνες παροχής τροφής σε αδέσποτα σκυλιά, επιδίδονται σε ύβρεις, απειλές έως και εκφοβιστικές καταγγελίες προς τους γείτονες της σιτίστριας που προκαλεί αρχικά το πρόβλημα. Δεν είναι σπάνιες οι φορές που αναρτούν ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ πινακίδες σε δημόσιους χώρους στις οποίες επιλέγουν να αναγράψουν μόνο τα αποσπάσματα του νόμου που τις βολεύουν. Όπως για παράδειγμα: «επιτρέπεται η σίτιση των αδέσποτων», παραλείποντας εντέχνως τη συνέχεια της πρότασης που λέει: «υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής». Δυστυχώς σε αυτή την ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ παρασύρονται και υπάλληλοι των δήμων για τις οποίες δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι δεν το κάνουν για πελατειακούς λόγους. Φανατισμένες φιλόζωες, σε μια θρασύτατη επίδειξη εξουσίας, «συμβουλεύουν» τις σιτίστριες να προσέχουν πού ταΐζουν τα σκυλιά «γιατί κυκλοφορούν σκατόψυχοι», αντί να τους θυμίσουν ότι πρέπει να σέβονται τον συνάνθρωπο γιατί έτσι λέει ο πολιτισμός, η λογική και ο νόμος τον οποίο έχουν γράψει προ πολλού στα παλαιότερα των υποδημάτων τους βαφτίζοντας ως «πράξη πολιτισμού» την ασυδοσία.

    ΑΙΤΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΑΥΣΤΗΡΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΣΕ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΣΕ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΘΕΙ ΩΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΥΓΙΕΙΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ.

  • 15 Μαΐου 2021, 10:01 | ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΝΕΛΑΚΗ

    1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων
    ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΣΤΟ
    το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους,την επανενταξη τους
    2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.
    ΝΑ ΓΙΝΕΙ
    Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται
    Διοτι με αυτό το τροπο διαιωνιζεται και πάλι το αναμφισβήτητο ο δημος να συνεργάζεται με οποιο φιλοζωικο σωματειο δεν του κανει κριτικη ενώ πολλες φορες δημιουργει φιλοζωικες οργανωσεις «δικες του» για να αποφευγει την κριτική και να κάνει ο,τι αυτος νομιζει .
    Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
    ΝΑ γινει
    Κάθε δημος υποχρεουται………….τουλάχιστον ένα καταφυγιο με κτηνιατρειο εντος του καταφυγιου ,ο δε αριθμός των προσωρινά διαμενόντων αδεσποτων του καταφυγιου δεν μπορει να υπερβαινει τον αριθμό 80 για κάθε καταφυγιο.Οι δημοι με πληθυσμό μικροτερο των 3000 κατοικων υποχρεουνται μονο στη δημιουργία κτηνιατρειου .
    4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
    ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΚΑΠΟΥ και η υποχρεωση των Δήμων για σιτιση των αδεσποτων και τους 12 μηνες το χρονο .
    βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
    Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
    Η τελευταια παραγραφος ή θα πρεπει να φυγει τελειως γιατι μπορει να οδηγησει σε αυθαιρεσιες κτηνιατρων και δημων ή θα πρεπει να οριστουν επακριβως ποιοι είναι οι κτηνιατρικοι λογοι που επιβαλλουν αμεση ευθανασια
    ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΥΣ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
    Στο σημείο αυτό θα καταθέσουμε μια άλλη προταση που αποτελεί μείξη με την πρόταση του νομοσχεδίου .
    Είναι η μονη προταση που μπορει να αλλαξει την σημερινη κατασταση ενώ η προταση του νομοσχεδιου θα διαιωνισει με μαθηματικη ακριβεια ,όλες τις δυσλειτουργίες , τις αυθαιρεσιες , τις εναντιον των ζώων ενεργειες της συντριπτικης πλειοψηφιας των Δημων
    Το σκεπτικό της βασίζεται πάνω στην πολυετή εμπειρία από την διαχείριση των Δήμων βάσει του 3170/2003 και 4039/12 ως τροποποιήθηκε
    Η δημιουργία της Επιτροπής Παρακολούθησης καμία αλλαγή δεν θα φέρεί και θα διαιωνιστεί νομοτελειακά η δυσλειτουργία των Δήμων και οι συνέπειές της στα αδέσποτα .
    Με την πρότασή μας αφενός «ανακουφίζονται» οι Δήμοι από εργασίες και υπευθυνότητες πανω στην διαχείριση και αφετερου ,ως προαναφέρουμε ,θα λυθούν πάρα πολλά ζητήματα ,που ταλάνιζαν Δήμους και Φιλοζωικές Οργανώσεις
    Δυο είναι κυρίως οι βασικές μας προτάσεις και αφορούν στην 5μελή επιτροπή και το πώς θα πρέπει να είναι δομημένα τα κυνοκομεία των Δήμων
    Παρακαλούμε θερμότατα να γίνει έστω τώρα δεκτή η προτασή μας ,ώστε πραγματικά κάτι να αλλάξει στην διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγησουν νομοτελειακά στην συνεχιση της ίδιας κατάστασης
    Οι δηθεν περικοπες χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ να αποφασισει η Επιτροπή παρακολουθησης ,της οποιας η συνθεση με δυο μαλιστα εκπροσωπους των Δήμων και μειοψηφια του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγησει στο να μην γινεται καμια περικοπη χρηματοδότησης χαριν των ζωων και οι Δήμοι θα συνεχισουν να αυθαιρετουν .
    Οι διοικητικες κυρώσεις για τους Δημους που δεν εκτελουν τις αρμοδιότητες τους για κάθε μια χωριστα να είναι διαβαθμισμένες αναλογα με το πσο μικρος ή μεγάλος είναι ο Δήμος και να ξεκινούν από 3.000 για κάθε μη εκτελουμενη αρμοδιότητα εως 50.000 για τους πολύ μεγαλους Δήμους
    ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
    1ον ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ
    Πολύ βασικό ρόλο στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκ μέρους των Δήμων, αλλά κυρίως στην αποτελεσματικότητα αυτών, θα πρέπει να είναι η γενναία και ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χιλιάδων αδέσποτων χρηματοδότηση των Δήμων από Υπουργείο Εσωτερικών
    Οι Δήμοι να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό τουλάχιστον 80% των ετησίων επιλέξιμων δαπανών τους χωρίς πλαφόν, αλλά με βάσει τις πραγματικές ανάγκες, τον αριθμό των αδέσποτων που έχουν και τις ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου για σίτιση, στειρώσεις, θεραπείες κ.λ.π., ενώ το υπόλοιπο 20% να καλύπτεται από τα εισπραχθέντα πρόστιμα για παραβάσεις της νομοθεσίας ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.
    2ον 5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
    Προτείνουμε αυτές να απεμπλακούν από τους Δήμους. Οι 5μελείς επιτροπές ήταν σημείο μεγάλων προστριβών και αντεγκλήσεων μεταξύ των Δήμων- αιρετών και διοικητικού προσωπικού-, των πολιτών και των φιλοζωικών συλλόγων, ήταν πεδίο καταπάτησης της νομοθεσίας και αυθαιρεσιών, επιβάρυνε δε με επιπλέον εργασία το ήδη υποστελεχωμένο διοικητικό προσωπικό, αλλά και τους αρμόδιους Αντιδημάρχους.
    Πού προτείνουμε να υπάγεται η 5μελής επιτροπή
    Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί σε κάθε Αντιπεριφέρεια Νομού η 3μελής Περιφερειακή Επιτροπή Παρακολούθησης ως παράρτημα της Κεντρικής , τα μέλη της οποίας θα είναι επίσης έμμισθα, όπως και της Κεντρικής, στην οποία θα υπάγεται απευθείας η 5μελής επιτροπή, θα εποπτεύεται από αυτή για την νομιμότητα των πράξεων ή παραλείψεών της και θα ορίζεται από αυτή με καθορισμένο τρόπο .
    Σε περιπτώσεις Δήμων που δεν έχουν τοπικά ή όμορα φιλοζωικά σωματεία ήδη υπάρχει πρόβλεψη νομική και η 5μελής μπορεί να αποτελείται από τους 3 μόνο άλλους εκπροσώπους.
    Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης Αρχή θα αποστέλλει επιστολές:
    α. στο Δήμο και θα ζητά να ορίσει τον εκπρόσωπο του στη 5μελή ,
    β. στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών, για να στείλουν κατάσταση των εκπαιδευτών που υπάρχουν σε κάθε Δήμο ή όμορο Δήμο και να επιλέγει τον εκπαιδευτή η Αρχή ,
    γ. στους εγκεκριμένους και εγγεγραμμένους στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικούς συλλόγους και ενώσεις, να ορίσουν αυτοί μεταξύ τους, τους εκπροσώπους τους αποφασίζοντας με πλειοψηφία,
    δ. στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο, να αποστείλει κατάσταση των ενεργών κτηνιάτρων στον οικείο Δήμο και θα αποφασίζει ποιος θα ενταχθεί στην 5μελή .
    Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή θα είναι 3μελής και θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Αντιπεριφέρειας, από ένα δικηγόρο μέλος του ΔΣ του τοπικού δικηγορικού συλλόγου και από ένα εκπρόσωπο των φιλοζωικών οργανώσεων του κάθε νομού, που θα εκλέγεται από τις εγκεκριμένες και καταγεγραμμένες στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικές οργανώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να είναι έμμισθη με εξαίρεση τον εκπρόσωπο των φιλοζωικών, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι άμισθος.
    Η έμμισθη αμοιβή τους θα πιστώνεται στο ΥΠΕΣ.
    ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ 5ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
    Η 5μελής επιτροπή θα έχει στην αρμοδιότητα της και θα αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, επιθετικές συμπεριφορές, λεισμανιακά ζώα με την ιατρική καθοδήγηση του ιδιώτη κτηνιάτρου της 5μελούς και του εκπαιδευτή, θα ορίζει τα σημεία σίτισης και πότισης, θα διατηρεί την λίστα των υπό στείρωση ζώων της κάθε περιοχής του οικείου δήμου, θα προτείνει εκδηλώσεις, ενημερωτικές καμπάνιες και βεβαίως θα συνεργάζεται με τον Δήμο για τα προγράμματα στείρωσης, για τις ποσότητες τροφών που χρειάζεται να προμηθευτεί ο Δήμος, για την διάθεση αυτών σε συλλόγους και απλούς εθελοντές πολίτες κρατώντας πλήρη στοιχεία γι αυτό και για την διενέργεια στειρώσεων υπο την εποπτεία του Δήμου από εθελοντές κτηνιάτρους Έλληνες ή/και από άλλους Ευρωπαίους .
    3ον ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
    Για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους Δήμους προτείνουμε την τροποποίηση των ΟΕΥ των Δήμων και την δημιουργία νέας υπηρεσίας, αποτελούμενης από 3 έως 5 άτομα ανάλογα με τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, άρα και του αριθμού των αδέσποτων, με προκήρυξη διαγωνισμού από το κράτος και δη το ΥΠΕΣ, προκειμένου να στελεχωθεί η νέα υπηρεσία, που πιθανόν όμως να μπορεί εν μέρει να στελεχωθεί και από ήδη εργαζόμενους στον Δήμο, που μπορεί να προέλθουν από μια καλύτερη κατανομή του διοικητικού προσωπικού.
    Η συνολική δαπάνη της μισθοδοσίας να ενταχθεί στις επιλέξιμες δαπάνες και να χρηματοδοτείται από το ΥΠΕΣ .
    Αντικείμενο της νέας υπηρεσίας
    α. Ενέργειες, εκδηλώσεις , ενημερώσεις , έντυπο υλικό που θα συμβάλλουν στην βελτίωση του φιλοζωικού επιπέδου των δημοτών, ενηλίκων και ανηλίκων , δηλ μαθητών σε συνεργασια με τα φιλοζωικά σωματεία καιάλλους φορείς .
    β. Παροχή πληροφοριών σε κάθε δημότη όσον αφορά θέματα διαχείρισης , ποιος είναι αρμόδιος και που θα πρέπει να απευθύνονται για κάθε ζήτημα που τους απασχολεί σχετικά με τα αδέσποτα
    γ. Τήρηση πλήρους και ενημερωμένου ηλεκτρονικού αρχείου για τα αδέσποτα ζώα και για κάθε πράξη που γίνεται γι αυτά πχ στείρωση, υιοθεσία, θάνατος, κ.λπ., αλλά και αρχείο για τα δεσποζόμενα ζώα και κάθε μεταβολή σε αυτά .
    δ. Διοργάνωση προγραμμάτων στείρωσης των αδεσποτων σκύλων και γατών αλλά εθελοντικών στειρώσεων από έλληνες και ξένους ευρωπαίους κτηνιάτρους σε συνεργασία με την 5μελή επιτροπή.
    ε.Την προώθηση υπευθύνων με διαφάνεια υιοθεσιών αδέσποτων ζώων σε συνεργασία πάντα με την 5μελή επιτροπή και τα φιλοζωικά σωματεία και Ενώσεις, που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο του ΥΠΕΣ
    ζ. Την τοποθέτηση στα σημεία που επελέγησαν από την 5μελή επιτροπή ταϊστρών και υποδοχέων νερού , την προμήθεια των τροφών, τον ανεφοδιασμό των ταϊστρών, την χορήγηση στους συλλόγους και σε μεμονωμένους πολίτες τροφής για σίτιση σε σημεία που δεν υπάρχουν ταΐστρες και τον έλεγχο αυτών
    η. Τη δημιουργία Δικτύου Εθελοντών πολιτών για την φιλοξενία χρηζόντων βοήθεια αδέσποτων ζώων και την διευκόλυνση αυτών με τροφές και φάρμακα, π.χ. χάπια για αποπαρασίτωση, αντιβιοτικά, κ.λ.π.
    θ. Τα άτομα που θα προσλαμβάνονται ή θα προέρχονται από καλύτερο καταμερισμό του ήδη υπάρχοντος προσωπικού θα πρέπει να διαθέτουν στοιχειώδη φιλοζωία και ενσυναίσθηση απέναντι στα ζώα .ι. Την εξασφάλιση της φιλοξενίας ζώων σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου
    4.ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ Ή ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ-ΜΙΚΡΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ -ΚΛΙΝΙΚΕΣ ,
    Σε κάθε Δήμο της χώρας ιδρύεται υποχρεωτικά τουλάχιστον μια δομή ( στους μεγαλύτερους Δήμους και ανάλογα με τον πληθυσμό των αδέσποτων δεύτερη και Τρίτη δομή ) μία Δομή -Δημοτική Κλινική, με υποδομή για την προσωρινή διαβίωση ως 40 ζώων το ανώτερο, με πρόστιμο διοικητικό στην περίπτωση υπέρβασης του αριθμού και για κάθε επιπλέον ζώο, ώστε να σταματήσουν οι σημερινές φριχτές καταστάσεις στα δημοτικά κυνοκομεία.
    Ο περιορισμένος αριθμός προσωρινά φιλοξενούμενων ζώων θα δώσει στους Δήμους την δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις της Δομής-Κλινικής και από την άλλη θα εκλείψουν θλιβερές εικόνες πάσης φύσεως των σημερινών κυνοκομείων, που δεν μας τιμούν ως ανθρώπους και ως χώρα, ενώ εκεί μέσα στην κυριολεξία βασανίζονται τα ζώα .
    Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα διαθέτουν υποχρεωτικά δημοτικό κτηνιατρείο ιατρικών πράξεων και επεμβάσεων, χώρο κλωβών νοσηλείας, χώρο άσκησης των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων ζώων, αποθήκη τροφών και γενικά ότι προβλέπει ο νόμος 604/77. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης, σχεδιάζονται και λειτουργούν με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον νόμο 604/77.
    Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές δύνανται να δημιουργούνται και μέσα στον ιστό της πόλης, όπως συμβαίνει και με τις ιδιωτικές κτηνιατρικές κλινικές ή σε απόσταση το πολύ 5χμ από τον ιστό της πόλης.
    Οι δομές αυτές θα λειτουργούν με ένα τουλάχιστον κτηνίατρο και περισσότερους ανάλογα τον πληθυσμό των αδέσποτων και τον πληθυσμό του κάθε Δήμου , θα προσλαμβάνονται με διαγωνισμό από το ΥΠΕΣ, θα μισθοδοτούνται από αυτό ,θα λειτουργούν με δυο 8ωρα ,όπου είναι πλέον του ενός και θα συμμετέχουν στις εφημερίες των ιδιωτών κτηνιάτρων- που θα πρέπει να θεσμοθετηθούν-, οπότε στην περίπτωση της εφημερίας θα μπορεί να νοσηλεύει και δεσποζόμενα ζώα επ’ αμοιβή,η οποία θα καταχωρείται στον ειδικό λογαριασμό για τις ανάγκες των αδέσποτων του Δήμου
    Για τις περιπτώσεις που απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις π.χ. ορθοπεδικά χειρουργεία ο Δήμος θα συμβάλλεται με ιδιώτη τοπικό κτηνίατρο. Στις Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα έχουν άμεση καθημερινή πρόσβαση τα μέλη της 5μελούς επιτροπής, θα στελεχώνονται δε από δύο εργαζόμενους καθαριότητας, σίτισης κλπ των ζώων, που θα προσλαμβάνονται από τους Δήμους και με κριτήριο την φιλοζωία τους .Η Δομή-Δημοτική Κλινική λειτουργεί με την εποπτεία της 5μελούς επιτροπής. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης των ζώων λειτουργούν με προσωπικό του Δήμου.
    Σε όλους τους Δήμους θα επιχορηγηθεί η αγορά ενός οχήματος περισυλλογής με τον κατάλληλο εξοπλισμό ενώ στους Δήμους άνω των 150.000 θα επιχορηγηθεί και η αγορά ενός ασθενοφόρου. Οι ετήσιες δαπάνες λειτουργίας των κτηνιατρείων, καθώς και οι άλλες δαπάνες διαχείρισης των ζώων, υποβάλλονται από τα αρμόδια τμήματα των Δήμων στο τέλος κάθε έτους και επιδοτούνται, όπως προαναφέραμε, κατά 80% από ειδικό κονδύλι που διαχειρίζεται το ΥΠΕΣ, χωρίς να προβλέπεται όριο,
    Η πρόβλεψη αυτή να έχει ισχύ έναρξης ισχύει από το έτος 2022.

  • 15 Μαΐου 2021, 10:03 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΗΤΕΙΑΣ «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»

    1. Οι δήμοι υποχρεούνται να διαθέτουν ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 3, το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους δήμων και διαδημοτικές συνεργασίες. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να εξυπηρετούν τους πολίτες και ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για διοικητικές πράξεις σχετικές με το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, καθώς και την υποχρέωση υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων
    ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΣΤΟ
    το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον (α) την περισυλλογή, (β) την παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης, (γ) την ηλεκτρονική σήμανση και την καταγραφή στο ΕΜΖΣ, (δ) τη στείρωση και (ε) την υιοθεσία τους,την επανενταξη τους
    2. Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται για τους σκοπούς της παρ. 1, συνάπτοντας σχετική έγγραφη συμφωνία, με φιλοζωικά σωματεία και φιλοζωικές οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν έδρα στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι καταχωρημένες στο Μητρώο Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ή σε αντίστοιχα μητρώα των χωρών όπου εδρεύουν.
    ΝΑ ΓΙΝΕΙ
    Ο δήμος οφείλει να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται
    Διοτι με αυτό το τροπο διαιωνιζεται και πάλι το αναμφισβήτητο ο δημος να συνεργάζεται με οποιο φιλοζωικο σωματειο δεν του κανει κριτικη ενώ πολλες φορες δημιουργει φιλοζωικες οργανωσεις «δικες του» για να αποφευγει την κριτική και να κάνει ο,τι αυτος νομιζει .
    Κάθε δήμος υποχρεούται να διαθέτει, είτε ο ίδιος είτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλους δήμους είτε ως μέλος συνδέσμου δήμων, τουλάχιστον ένα (1) καταφύγιο. Ο δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια. Η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων.
    ΝΑ γινει
    Κάθε δημος υποχρεουται………….τουλάχιστον ένα καταφυγιο με κτηνιατρειο εντος του καταφυγιου ,ο δε αριθμός των προσωρινά διαμενόντων αδεσποτων του καταφυγιου δεν μπορει να υπερβαινει τον αριθμό 80 για κάθε καταφυγιο.Οι δημοι με πληθυσμό μικροτερο των 3000 κατοικων υποχρεουνται μονο στη δημιουργία κτηνιατρειου .
    4. Για την υλοποίηση του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων, οι δήμοι οφείλουν να διασφαλίζουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, την παροχή των αναγκαίων κτηνιατρικών υπηρεσιών από κατάλληλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα είτε με προσφυγή στις διαδικασίες ανάθεσης του ν. 4412/2016 (Α’ 147), είτε με σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 6 του ν. 2527/1997 (Α΄206). Με τις ίδιες διαδικασίες, οι δήμοι μπορούν να συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).
    ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΚΑΠΟΥ και η υποχρεωση των Δήμων για σιτιση των αδεσποτων και τους 12 μηνες το χρονο .
    βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
    Οι αποφάσεις ευθανασίας αναρτώνται πριν την υλοποίησή τους στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου για ελάχιστη περίοδο τριάντα (30) ημερών. Η περίοδος των τριάντα (30) ημερών δεν απαιτείται να τηρηθεί αν συντρέχουν κτηνιατρικοί λόγοι για άμεση ευθανασία.
    Η τελευταια παραγραφος ή θα πρεπει να φυγει τελειως γιατι μπορει να οδηγησει σε αυθαιρεσιες κτηνιατρων και δημων ή θα πρεπει να οριστουν επακριβως ποιοι είναι οι κτηνιατρικοι λογοι που επιβαλλουν αμεση ευθανασια
    ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΥΣ-ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
    Στο σημείο αυτό θα καταθέσουμε μια άλλη προταση που αποτελεί μείξη με την πρόταση του νομοσχεδίου .
    Είναι η μονη προταση που μπορει να αλλαξει την σημερινη κατασταση ενώ η προταση του νομοσχεδιου θα διαιωνισει με μαθηματικη ακριβεια ,όλες τις δυσλειτουργίες , τις αυθαιρεσιες , τις εναντιον των ζώων ενεργειες της συντριπτικης πλειοψηφιας των Δημων
    Το σκεπτικό της βασίζεται πάνω στην πολυετή εμπειρία από την διαχείριση των Δήμων βάσει του 3170/2003 και 4039/12 ως τροποποιήθηκε
    Η δημιουργία της Επιτροπής Παρακολούθησης καμία αλλαγή δεν θα φέρεί και θα διαιωνιστεί νομοτελειακά η δυσλειτουργία των Δήμων και οι συνέπειές της στα αδέσποτα .
    Με την πρότασή μας αφενός «ανακουφίζονται» οι Δήμοι από εργασίες και υπευθυνότητες πανω στην διαχείριση και αφετερου ,ως προαναφέρουμε ,θα λυθούν πάρα πολλά ζητήματα ,που ταλάνιζαν Δήμους και Φιλοζωικές Οργανώσεις
    Δυο είναι κυρίως οι βασικές μας προτάσεις και αφορούν στην 5μελή επιτροπή και το πώς θα πρέπει να είναι δομημένα τα κυνοκομεία των Δήμων
    Παρακαλούμε θερμότατα να γίνει έστω τώρα δεκτή η προτασή μας ,ώστε πραγματικά κάτι να αλλάξει στην διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγησουν νομοτελειακά στην συνεχιση της ίδιας κατάστασης
    Οι δηθεν περικοπες χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ να αποφασισει η Επιτροπή παρακολουθησης ,της οποιας η συνθεση με δυο μαλιστα εκπροσωπους των Δήμων και μειοψηφια του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγησει στο να μην γινεται καμια περικοπη χρηματοδότησης χαριν των ζωων και οι Δήμοι θα συνεχισουν να αυθαιρετουν .
    Οι διοικητικες κυρώσεις για τους Δημους που δεν εκτελουν τις αρμοδιότητες τους για κάθε μια χωριστα να είναι διαβαθμισμένες αναλογα με το πσο μικρος ή μεγάλος είναι ο Δήμος και να ξεκινούν από 3.000 για κάθε μη εκτελουμενη αρμοδιότητα εως 50.000 για τους πολύ μεγαλους Δήμους
    ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
    1ον ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΜΩΝ
    Πολύ βασικό ρόλο στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκ μέρους των Δήμων, αλλά κυρίως στην αποτελεσματικότητα αυτών, θα πρέπει να είναι η γενναία και ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χιλιάδων αδέσποτων χρηματοδότηση των Δήμων από Υπουργείο Εσωτερικών
    Οι Δήμοι να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό τουλάχιστον 80% των ετησίων επιλέξιμων δαπανών τους χωρίς πλαφόν, αλλά με βάσει τις πραγματικές ανάγκες, τον αριθμό των αδέσποτων που έχουν και τις ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου για σίτιση, στειρώσεις, θεραπείες κ.λ.π., ενώ το υπόλοιπο 20% να καλύπτεται από τα εισπραχθέντα πρόστιμα για παραβάσεις της νομοθεσίας ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς.
    2ον 5ΜΕΛΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
    Προτείνουμε αυτές να απεμπλακούν από τους Δήμους. Οι 5μελείς επιτροπές ήταν σημείο μεγάλων προστριβών και αντεγκλήσεων μεταξύ των Δήμων- αιρετών και διοικητικού προσωπικού-, των πολιτών και των φιλοζωικών συλλόγων, ήταν πεδίο καταπάτησης της νομοθεσίας και αυθαιρεσιών, επιβάρυνε δε με επιπλέον εργασία το ήδη υποστελεχωμένο διοικητικό προσωπικό, αλλά και τους αρμόδιους Αντιδημάρχους.
    Πού προτείνουμε να υπάγεται η 5μελής επιτροπή
    Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί σε κάθε Αντιπεριφέρεια Νομού η 3μελής Περιφερειακή Επιτροπή Παρακολούθησης ως παράρτημα της Κεντρικής , τα μέλη της οποίας θα είναι επίσης έμμισθα, όπως και της Κεντρικής, στην οποία θα υπάγεται απευθείας η 5μελής επιτροπή, θα εποπτεύεται από αυτή για την νομιμότητα των πράξεων ή παραλείψεών της και θα ορίζεται από αυτή με καθορισμένο τρόπο .
    Σε περιπτώσεις Δήμων που δεν έχουν τοπικά ή όμορα φιλοζωικά σωματεία ήδη υπάρχει πρόβλεψη νομική και η 5μελής μπορεί να αποτελείται από τους 3 μόνο άλλους εκπροσώπους.
    Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης Αρχή θα αποστέλλει επιστολές:
    α. στο Δήμο και θα ζητά να ορίσει τον εκπρόσωπο του στη 5μελή ,
    β. στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εκπαιδευτών, για να στείλουν κατάσταση των εκπαιδευτών που υπάρχουν σε κάθε Δήμο ή όμορο Δήμο και να επιλέγει τον εκπαιδευτή η Αρχή ,
    γ. στους εγκεκριμένους και εγγεγραμμένους στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικούς συλλόγους και ενώσεις, να ορίσουν αυτοί μεταξύ τους, τους εκπροσώπους τους αποφασίζοντας με πλειοψηφία,
    δ. στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο, να αποστείλει κατάσταση των ενεργών κτηνιάτρων στον οικείο Δήμο και θα αποφασίζει ποιος θα ενταχθεί στην 5μελή .
    Η Περιφερειακή Ειδική Επιτροπή θα είναι 3μελής και θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Αντιπεριφέρειας, από ένα δικηγόρο μέλος του ΔΣ του τοπικού δικηγορικού συλλόγου και από ένα εκπρόσωπο των φιλοζωικών οργανώσεων του κάθε νομού, που θα εκλέγεται από τις εγκεκριμένες και καταγεγραμμένες στο Μητρώο του ΥΠΕΣ φιλοζωικές οργανώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να είναι έμμισθη με εξαίρεση τον εκπρόσωπο των φιλοζωικών, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι άμισθος.
    Η έμμισθη αμοιβή τους θα πιστώνεται στο ΥΠΕΣ.
    ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ 5ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
    Η 5μελής επιτροπή θα έχει στην αρμοδιότητα της και θα αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, επιθετικές συμπεριφορές, λεισμανιακά ζώα με την ιατρική καθοδήγηση του ιδιώτη κτηνιάτρου της 5μελούς και του εκπαιδευτή, θα ορίζει τα σημεία σίτισης και πότισης, θα διατηρεί την λίστα των υπό στείρωση ζώων της κάθε περιοχής του οικείου δήμου, θα προτείνει εκδηλώσεις, ενημερωτικές καμπάνιες και βεβαίως θα συνεργάζεται με τον Δήμο για τα προγράμματα στείρωσης, για τις ποσότητες τροφών που χρειάζεται να προμηθευτεί ο Δήμος, για την διάθεση αυτών σε συλλόγους και απλούς εθελοντές πολίτες κρατώντας πλήρη στοιχεία γι αυτό και για την διενέργεια στειρώσεων υπο την εποπτεία του Δήμου από εθελοντές κτηνιάτρους Έλληνες ή/και από άλλους Ευρωπαίους .
    3ον ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
    Για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους Δήμους προτείνουμε την τροποποίηση των ΟΕΥ των Δήμων και την δημιουργία νέας υπηρεσίας, αποτελούμενης από 3 έως 5 άτομα ανάλογα με τον πληθυσμό του κάθε Δήμου, άρα και του αριθμού των αδέσποτων, με προκήρυξη διαγωνισμού από το κράτος και δη το ΥΠΕΣ, προκειμένου να στελεχωθεί η νέα υπηρεσία, που πιθανόν όμως να μπορεί εν μέρει να στελεχωθεί και από ήδη εργαζόμενους στον Δήμο, που μπορεί να προέλθουν από μια καλύτερη κατανομή του διοικητικού προσωπικού.
    Η συνολική δαπάνη της μισθοδοσίας να ενταχθεί στις επιλέξιμες δαπάνες και να χρηματοδοτείται από το ΥΠΕΣ .
    Αντικείμενο της νέας υπηρεσίας
    α. Ενέργειες, εκδηλώσεις , ενημερώσεις , έντυπο υλικό που θα συμβάλλουν στην βελτίωση του φιλοζωικού επιπέδου των δημοτών, ενηλίκων και ανηλίκων , δηλ μαθητών σε συνεργασια με τα φιλοζωικά σωματεία καιάλλους φορείς .
    β. Παροχή πληροφοριών σε κάθε δημότη όσον αφορά θέματα διαχείρισης , ποιος είναι αρμόδιος και που θα πρέπει να απευθύνονται για κάθε ζήτημα που τους απασχολεί σχετικά με τα αδέσποτα
    γ. Τήρηση πλήρους και ενημερωμένου ηλεκτρονικού αρχείου για τα αδέσποτα ζώα και για κάθε πράξη που γίνεται γι αυτά πχ στείρωση, υιοθεσία, θάνατος, κ.λπ., αλλά και αρχείο για τα δεσποζόμενα ζώα και κάθε μεταβολή σε αυτά .
    δ. Διοργάνωση προγραμμάτων στείρωσης των αδεσποτων σκύλων και γατών αλλά εθελοντικών στειρώσεων από έλληνες και ξένους ευρωπαίους κτηνιάτρους σε συνεργασία με την 5μελή επιτροπή.
    ε.Την προώθηση υπευθύνων με διαφάνεια υιοθεσιών αδέσποτων ζώων σε συνεργασία πάντα με την 5μελή επιτροπή και τα φιλοζωικά σωματεία και Ενώσεις, που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο του ΥΠΕΣ
    ζ. Την τοποθέτηση στα σημεία που επελέγησαν από την 5μελή επιτροπή ταϊστρών και υποδοχέων νερού , την προμήθεια των τροφών, τον ανεφοδιασμό των ταϊστρών, την χορήγηση στους συλλόγους και σε μεμονωμένους πολίτες τροφής για σίτιση σε σημεία που δεν υπάρχουν ταΐστρες και τον έλεγχο αυτών
    η. Τη δημιουργία Δικτύου Εθελοντών πολιτών για την φιλοξενία χρηζόντων βοήθεια αδέσποτων ζώων και την διευκόλυνση αυτών με τροφές και φάρμακα, π.χ. χάπια για αποπαρασίτωση, αντιβιοτικά, κ.λ.π.
    θ. Τα άτομα που θα προσλαμβάνονται ή θα προέρχονται από καλύτερο καταμερισμό του ήδη υπάρχοντος προσωπικού θα πρέπει να διαθέτουν στοιχειώδη φιλοζωία και ενσυναίσθηση απέναντι στα ζώα .ι. Την εξασφάλιση της φιλοξενίας ζώων σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου
    4.ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ Ή ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ-ΜΙΚΡΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ -ΚΛΙΝΙΚΕΣ ,
    Σε κάθε Δήμο της χώρας ιδρύεται υποχρεωτικά τουλάχιστον μια δομή ( στους μεγαλύτερους Δήμους και ανάλογα με τον πληθυσμό των αδέσποτων δεύτερη και Τρίτη δομή ) μία Δομή -Δημοτική Κλινική, με υποδομή για την προσωρινή διαβίωση ως 40 ζώων το ανώτερο, με πρόστιμο διοικητικό στην περίπτωση υπέρβασης του αριθμού και για κάθε επιπλέον ζώο, ώστε να σταματήσουν οι σημερινές φριχτές καταστάσεις στα δημοτικά κυνοκομεία.
    Ο περιορισμένος αριθμός προσωρινά φιλοξενούμενων ζώων θα δώσει στους Δήμους την δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις της Δομής-Κλινικής και από την άλλη θα εκλείψουν θλιβερές εικόνες πάσης φύσεως των σημερινών κυνοκομείων, που δεν μας τιμούν ως ανθρώπους και ως χώρα, ενώ εκεί μέσα στην κυριολεξία βασανίζονται τα ζώα .
    Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα διαθέτουν υποχρεωτικά δημοτικό κτηνιατρείο ιατρικών πράξεων και επεμβάσεων, χώρο κλωβών νοσηλείας, χώρο άσκησης των προσωρινά διαμενόντων αδέσποτων ζώων, αποθήκη τροφών και γενικά ότι προβλέπει ο νόμος 604/77. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης, σχεδιάζονται και λειτουργούν με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον νόμο 604/77.
    Οι Δομές-Δημοτικές Κλινικές δύνανται να δημιουργούνται και μέσα στον ιστό της πόλης, όπως συμβαίνει και με τις ιδιωτικές κτηνιατρικές κλινικές ή σε απόσταση το πολύ 5χμ από τον ιστό της πόλης.
    Οι δομές αυτές θα λειτουργούν με ένα τουλάχιστον κτηνίατρο και περισσότερους ανάλογα τον πληθυσμό των αδέσποτων και τον πληθυσμό του κάθε Δήμου , θα προσλαμβάνονται με διαγωνισμό από το ΥΠΕΣ, θα μισθοδοτούνται από αυτό ,θα λειτουργούν με δυο 8ωρα ,όπου είναι πλέον του ενός και θα συμμετέχουν στις εφημερίες των ιδιωτών κτηνιάτρων- που θα πρέπει να θεσμοθετηθούν-, οπότε στην περίπτωση της εφημερίας θα μπορεί να νοσηλεύει και δεσποζόμενα ζώα επ’ αμοιβή,η οποία θα καταχωρείται στον ειδικό λογαριασμό για τις ανάγκες των αδέσποτων του Δήμου
    Για τις περιπτώσεις που απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις π.χ. ορθοπεδικά χειρουργεία ο Δήμος θα συμβάλλεται με ιδιώτη τοπικό κτηνίατρο. Στις Δομές-Δημοτικές Κλινικές θα έχουν άμεση καθημερινή πρόσβαση τα μέλη της 5μελούς επιτροπής, θα στελεχώνονται δε από δύο εργαζόμενους καθαριότητας, σίτισης κλπ των ζώων, που θα προσλαμβάνονται από τους Δήμους και με κριτήριο την φιλοζωία τους .Η Δομή-Δημοτική Κλινική λειτουργεί με την εποπτεία της 5μελούς επιτροπής. Οι χώροι προσωρινής διαβίωσης των ζώων λειτουργούν με προσωπικό του Δήμου.
    Σε όλους τους Δήμους θα επιχορηγηθεί η αγορά ενός οχήματος περισυλλογής με τον κατάλληλο εξοπλισμό ενώ στους Δήμους άνω των 150.000 θα επιχορηγηθεί και η αγορά ενός ασθενοφόρου. Οι ετήσιες δαπάνες λειτουργίας των κτηνιατρείων, καθώς και οι άλλες δαπάνες διαχείρισης των ζώων, υποβάλλονται από τα αρμόδια τμήματα των Δήμων στο τέλος κάθε έτους και επιδοτούνται, όπως προαναφέραμε, κατά 80% από ειδικό κονδύλι που διαχειρίζεται το ΥΠΕΣ, χωρίς να προβλέπεται όριο,
    Η πρόβλεψη αυτή να έχει ισχύ έναρξης ισχύει από το έτος 2022.

  • 15 Μαΐου 2021, 01:34 | Τσιπιανίτης Ευστράτιος-Ερρίκος μέλοσ ΔΕ Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου

    Α.
    Οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις των Δήμων είναι δυνητικού χαρακτήρα, εαν δε περιγράφονται αναλυτικά, οι κυρώσεις και οι ποινές που προβλέπονται να ασκηθούν στους Δήμους που δεν εφαρμοζουν ή καταστρατηγούν την εφαρμογή του νόμου
    Β.
    Οι Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις Δήμων (ΝΠΔΔ), στην διαχείρηση των ζώων συντροφιάς που περιγράφονται στο νόμο, σε καμία περίπτωση δε πρέπει να μεταβιβάζονται/εκχωρούνται σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου ( Σωματεία και Οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα). Όταν αυτό μάλιστα γίνεται και με νομοθετική ρύθμιση, με βρίσκει ριζικά και από θέση αρχής, αντίθετο.

  • 14 Μαΐου 2021, 23:05 | ΜΑΡΙΑ ΠΤΕΡΝΙΤΕ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:32 | ΑΝΝΑ ΜΠΙΝΤΖΟΥ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:20 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΛΕΒΙΖΑΤΟΥ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:18 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:11 | Thomas G. Maris

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:06 | Βασιλική Φλουρή

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:58 | Dimitris Klironomos

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:59 | ΕΥΑ ΜΑΡΑΓΚΑΚΗ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:38 | Evangelos Klironomos

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:39 | ΜΗΝΑΣ Κ.

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:40 | Ευστάθιος Καραταράκης

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:35 | ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ Κ.

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:29 | Ελένη Χαλκιά

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:25 | ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΠΑ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:08 | ΕΛΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:00 | ΝΟΡΑ ΤΣΙΟΥΜΠΡΙ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:53 | ΑΝΘΗ ΖΑΧΑΡΑΚΗ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:53 | ΠΕΓΚΥ ΧΑΡΑΜΗ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:48 | ΜΙΝΑ ΓΚΕΛΝΤΗ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:13 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ Φ.

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:10 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΙΑΚΩΒΑΤΟΣ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:05 | NIKOS PARAGIOS

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:51 | ΧΡΙΣΤΙΝΑ Κ.

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:45 | ΝΙΚΟΣ Φ.

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:53 | Dimitra Maltezaki

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:41 | ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΟΣΟΥΛΗΣ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 21:24 | ΨΥΧΟΓΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 20:34 | ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΙΓΑΛΟΓΛΟΥ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 20:53 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 20:47 | ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗΣ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 20:48 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΓΑΚΗΣ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 20:44 | ΑΓΓΕΛΟΣ ΧΟΥΡΔΑΚΗΣ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 20:38 | ΜΙΜΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 20:30 | ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΡΑΣΥΡΗΣ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

  • 14 Μαΐου 2021, 20:55 | ΜΑΝΙΑ ΧΩΡΑΙΤΟΥ

    Άρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων
    · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων.
    https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627
    Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη.
    Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα.
    Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον.
    Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαικό ρεκόρ στον αριθμό των αδεσποτων που είναι περισσότεροι απο 2 εκατομμύρια.
    Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας.Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελευθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο.
    Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαικές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδεσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο.
    Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαικό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση.
    Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο.
    3.3.1.iii. Methods of stray dog control
    Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic,
    Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray
    control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all
    countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased.
    One
    country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was
    reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in
    areas “where they knew they would be looked after”.
    A further five countries (17%)
    (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number
    of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered
    when adopting this approach.
    · Ο δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να συνεργάζεται ………. Και όχι Ο δήμος δύναται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να συνεργάζεται…..!!!
    Κάθε δήμος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ………….να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ « NO – KILL” καταφύγιο με κτηνιατρείο εντός του καταφύγιου αυτού.
    Για δήμους μικρότερους των 3.000 κατοίκων πρέπει να υπάρχει διάταξη που να τους υποχρεώνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να έχουν ετήσια σύμβαση με κτηνίατρο για περίθαλψη κ στείρωση αδέσποτων. Διαφορετικά η κατάσταση στους δρόμους θα είναι πάντα μη διαχειρήσιμη εις βάρος της «πολιτιστικής εικόνας» της χώρας.
    Το 2018 , ζητήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ, να αποστείλουν οι Δήμοι τα παραστατικά που αφορούσαν περισυλλογή, εμβολιασμούς και στειρώσεις που είχαν πραγματοποιήσει. ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ. Οι «ημέτεροι»των περισσότερων δημάρχων ανελάμβαναν τα έργα χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και έλεγχο. Οι 5-μελεις επιτροπές δεν είχαν δικαίωμα έλεγχου πάνω σε αυτά τα παραστατικά, και το «ξεκοκάλισμα» των πιστώσεων γινόταν ανεξέλεγκτα, παρολες τις επώνυμες καταγγελίες στις κατά τόπους ΔΑΟΚ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ!!!
    · 1) Άρθρο 7, παρ. 5 βαγ: Θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η παράγραφος ώστε να συσχετιστεί με την παράγραφο 8 καθώς η υποβολή σε ευθανασία ενός ζώου θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας κλινικής εξέτασης – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην συγκεκριμένη παράγραφο – αλλά συνέπεια της απόφασης της Πενταμελούς Επιτροπής και όσων διαδικαστικά ορίζονται στην παράγραφο 8.
    2) Άρθρο 7, παρ.8: Σε ότι αφορά την σύνθεση της Πενταμελούς Επιτροπής θα πρέπει να αφαιρεθεί η δυνατότητα αντικατάστασης του πιστοποιημένου Εκπαιδευτή σκύλων από εκπαιδευμένο υπάλληλο του οικείου Δήμου. Σε καμία περίπτωση η όποια εκπαίδευση ενός δημοτικού υπαλλήλου- που είναι απορίας άξιο από πού θα την λάβει- δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν Εκπαιδευτή σκύλων και να τον καταστήσει ικανό να λάβει απόφαση για την επικινδυνότητα και εντέλει την τύχη ενός ζώου που κινδυνεύει να υποβληθεί σε ευθανασία. Εξάλλου η αναγκαιότητα συμμετοχής του Εκπαιδευτή στην Επιτροπή έγκειται στο ότι είναι ο μοναδικός βάσει των εξειδικευμένων γνώσεων του που μπορεί να αποφανθεί αν η όποια ανησυχητική και τυχόν αντικοινωνική συμπεριφορά ενός ζώου μπορεί να αντιστραφεί και να εξαλειφθεί.
    · ΕΠΙΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ποινικές κυρώσεις και διοικητικές κυρώσεις στους Δημάρχους και στους Αντιδημάρχους (ως φυσικά πρόσωπα).

    Σε έγγραφό του ο Συνήγορος του Πολίτη, με ημερομηνία 2/6/2017 , προτείνει νομοθετική πρόβλεψη για την επιβολή κυρώσεων στους Δήμους που δεν λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
    Όσο για τις ποινές του άρθρου 39 παράγραφος 9, πρώτον δεν είναι προσωπικές ποινές, στην ουσία τιμωρούμε τους δημότες που περιμένουν τα συγκεκριμένα έργα και δεύτερον θα στοχοποιηθούν για ακόμη μία φορά τα ζώα.
    Η παντελής έλλειψη και πάλι κυρώσεων στους Δήμους ,ποινικών και διοικητικών θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην συνέχιση της ίδιας κατάστασης!!!!!!!
    Οι δήθεν περικοπές χρηματοδότησης των Δήμων που ΔΥΝΑΤΑΙ (!) να αποφασίσει η Επιτροπή παρακολούθησης ,της οποίας η σύνθεση με δυο μάλιστα εκπροσώπους των Δήμων και μειοψηφία του ενός έναντι 6 του φιλοζωικου φορέα μαθηματικά και πάλι θα οδηγήσει στο να μην γίνεται καμία περικοπή χρηματοδότησης χάριν των ζώων και οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αυθαιρετούν .

Σχόλια 1 2 3 4 5 6 … 14