Η παρ. 1 του άρθρου 35 του Ν. 3731/08 (ΦΕΚ 263/08) αντικαθίσταται ως εξής:
«Η κατάταξη όλων των υποψηφίων, εχόντων και μη εχόντων εμπειρία, γίνεται με βάση τη βαθμολογία τους σε όλα τα βαθμολογούμενα κριτήρια. Για το πενήντα τοις εκατό (50%) των θέσεων που προκηρύσσονται ανά φορέα, κλάδο ή ειδικότητα, η εμπειρία δεν λαμβάνεται υπόψη ως βαθμολογούμενο κριτήριο.
Εξαιρούνται οι περιπτώσεις που κατά τον οργανισμό ή κανονισμό του οικείου φορέα, η εμπειρία προβλέπεται ως προϋπόθεση διορισμού, καθώς και εκείνες για τις οποίες προβλέπεται ως τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης.»
Νομίζω ότι διακηρυγμένος στόχος της Δημόσιας Διοίκησης είναι να είναι να γίνει ποιοτική και ανταγωνιστική στην εξυπηρέτηση των πολιτών. Δεν μπορούμε όμως από τη μια να διακηρύσουμε αυτό και από την άλλη να καταργούμε σε μεγάλο ποσοστό την εμπειρία, γεγονός αδιανόητο στον ιδιωτικό τομέα. Η δημόσια διοίκηση δεν θα λύσει το μεγάλο όντως θέμα της ανεργίας.Η αποδεδειγμένη εμπειρία, στην ειδικότητα των θέσεων που προκηρύσσονται, είναι «χρυσάφι» και θα πρέπει να πριμοδοτείται γεναιόδωρα. Αυτό όμως να ισχύει μέχρι κάποια ηλικία (π.χ. μέχρι τα 35 ή τα 40 ή κλιμακωτά ανάλογα με την ηλικία του ενδιαφερομένου). Με βάση λοιπόν το ανωτέρω σκεπτικό θα πρέπει ενδεχόμενα να επανεξεταστεί το όντως πολύ υψηλό υποχρεωτικό ποσοστό του 50% των θέχεων για το οποίο δεν θα λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία. Χρειαζόμαστάμεσα άμεσα να προσελκύσουμε (και με οικονομικά κίνητρα) για μόνιμη εργασία εξειδικευμένα και ποιοτικά στελέχη τα οποία σε κάποιο λογικό βάθος χρόνου θα εξελιχθούν στους managers του δημοσίου για τους οποίους τόσος λόγος γίνεται
Η κατάταξη όλων των υποψηφίων με βάση τη βαθμολογία τους σε όλα τα βαθμολογούμενα κριτήρια κρίνεται απολύτως ορθή. Ωστόσο εύλογα ερωτηματικά προκύπτουν για την χρησιμότητα της ρύθμισης με την οποία «εξαιρούνται οι περιπτώσεις που κατά τον οργανισμό ή κανονισμό του οικείου φορέα, η εμπειρία προβλέπεται ως προϋπόθεση διορισμού, καθώς και εκείνες για τις οποίες προβλέπεται ως τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης».
Και αυτό γιατί, δύναται να δημιουργηθούν εκ νέου «παραθυράκια» που με αυτή τη ρύθμιση θα «φωτογραφίζουν» συγκεκριμένους υποψήφιους. Ίσως, σε αυτή τη περίπτωση θα έπρεπε να υπάρξει πρόβλεψη ώστε ο φορέας που επιθυμεί να προκηρύξει θέσεις με εμπειρία ως τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης να υποχρεούται να προκηρύξει άλλες τόσες δίχως αυτή τη πρόβλεψη.
Δηλ. αν π.χ. το Υπ. Πολιτισμού επιθυμεί να προκηρύξει συνολικά 8 θέσεις Συντηρητών Έργων Τέχνης ενσωματώνοντας και την εμπειρία ως κριτήριο πρόσληψης, τότε βάση νόμου οι 4 θέσεις να θέτουν ως προϋπόθεση την εμπειρία ενώ οι υπόλοιπες 4, όχι.
Κύριοι/ες ξέρετε πόσους τεχνικούς με μάστερ και διδακτορικά γνωρίζω που δεν ξέρουν να πιάσουν κατσαβίδι.Πώς θα υποστηρίξουν αυτοί οι άνθρωποι το δημόσιο;Είναι επιτακτικό στις ΤΕΧΝΙΚΕΣ(ΔΕ/ΤΕ) ειδικότητες να ζητείται εξειδικευμένη προϋπηρεσία ανάλογα με τον φορέα,πρέπει αυτό να γίνει άμεσα διότι αν δεν γίνει θα έχεις τεχνικούς στο δημόσιο(φορείς) για πρακτική άσκηση και όχι για να παράγουν έργο.Νομίζω οτι αυτό δεν θα το ήθελε κανένας και ιδιαίτερα οι ίδιες οι υπηρεσίες.
Μοριοδότηση για κανέναν, πόσο μάλλον για ανέργους. Θέσεις ορισμένου χρόνου αποκλειστικά για όσους απολύθηκαν λίγο πριν βγουν στη σύνταξη. Μόνιμος διορισμός ατόμων νέων, με διάθεση για δουλειά κι όχι για ‘ξύσιμο’. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι που ξεσκίζονται κάθε μέρα για κάτι ψιλά γιατί δεν έχουν τόσα προνόμια;
χωρίς σκοπό.να μείνει όπως είναι.
Συγχαρητήρια για τη νομοθετική παρέμβαση προκειμένου να ισχύσουν αντικειμενικά κριτήρια σε όλες τις περιπτώσεις απασχόλησης στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο Τομέα. Έυχομαι καλό κουράγιο στο τεράστιο έργο που έχετε ακόμη μπροστά σας για τον εκσυγχρονισμό του κράτους.
Θα ήθελα να πάρω μέρος στη δημόσια διαβούλευση με δύο επισημάνσεις:
1. Είναι θετικός ο διαχωρισμός του 50% των θέσεων για τις οποίες δεν θα λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούν αφενός να προσλαμβάνονται νέοι άνθρωποι με φρεσκάδα ηλικίας και γνώσεών και αφετέρου, στο υπόλοιπο 50% των θέσεων, θα προσλαμβάνονται πιο έμπειροι έτσι ώστε να δημιουργείται στις υπηρεσίες το σωστό μείγμα νέων και έμπειρων υπαλλήλων. Θεωρώ, όμως, ότι με τη συγκεκριμένη μοριοδότηση αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί διότι είναι ανισοβαρής υπέρ των κατεχόντων μεταπτυχιακών. Όταν μοριοδοτούνται μόνο τα πέντε (5) πρώτα χρόνια της προϋπηρεσίας δεν μπορεί κάποιος που πήρε το πτυχίο του πριν από δέκα χρόνια και βγήκε στην αγορά εργασίας να ξεπεράσει έναν άπειρο με μεταπτυχιακούς τίτλους. Έτσι θα προσλαμβάνονται και στις δύο περιπτώσεις (50% χωρίς και 50% με εμπειρία) υπάλληλοι με πτυχία αλλά χωρίς εμπειρία.
Για το λόγο αυτό προτείνω στη δεύτερη περίπτωση να λαμβάνεται υπόψη και να μοριοδοτείται ολόκληρη η εργασιακή εμπειρία και όχι μόνο τα 5 πρώτα έτη. Επίσης, να μοριοδοτούνται με ίδια μόρια όλοι οι μήνες εμπειρίας (δεν καταλαβαίνω για πιό λόγο ο πρώτος χρόνος εμπειρίας μοριοδοτείται διαφορετικά από το δεύτερο).
2. Το ΑΣΕΠ έχει ένα τεράστιο έργο να υλοποιήσει. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να βρει τρόπο να αντοποκρίνεται γρηγορότερα στην έκδοση των αποτελεσμάτων. Η καθυστέρηση προφωνώς προκύπτει επειδή, λόγω του εύρους της ανεργείας, σε κάθε θέση που προκηρύσσεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός υποψηφίων. Για το λόγο αυτό προτείνω οι υποψήφιοι να συμπληρώνουν, σε μια προτυπωμένη από τον ΑΣΕΠ σελίδα, μόνο τα μόριά τους για κάθε κατηγορία (π.χ. πτυχίο, μεταπτυχιακό, εμπειρία κ.λπ.). Η σελίδα αυτή να καταχωρείται στο Υπολογιστή και να προκείπτουν οι διοριστέοι. Μόνο αυτοί να υποχρεώνονται να υποβάλλουν τα δικαιολογητικά προς επιβεβαίωση των μορίων που έχουν δηλώσει. Σε περίπτωση που κάποιος έχει δηλώσει ψευδή στοιχεία να απορρίπτεται (ίσως και με ποινή να μην μπορεί να πάρει μέρος σε διαγωνισμό για κάποια χρόνια) και να επιλέγεται ο επόμενος.
Ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δώσατε να εκθέσω τις απόψεις μου.
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΙΤΕΚΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΥΠΟΨΗ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ 50% ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΑΝ ΟΛΟΤΗΤΑ!ΕΤΣΙ ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ!
ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΥΝΟΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΑΠΟΛΎΤΗΡΙΟΥ (ΔΕ) ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ.ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΜΗ ΑΡΙΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΟΡΙΩΝ ΤΟΥΣ.
ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΙΤΕΚΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ.ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΝΑ ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΜΟΡΙΑ. ΔΗΛΑΔΗ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΙ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΙ? ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΟΡΙΑ (Π.Χ. 60). ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Προσωπικά μιλώντας θεωρώ πως ήταν άδικο το 35% και πως πρέπει να αυξηθεί σίγουρα. Επίσης ορθή όμως δεν θεωρώ και την αναλογία 50/50! Επειδή αν βάλετε και τρίτεκνους πολύτεκνους παλινοστούντες μουσουλμάνους κλπ τελικά τί μένουν για εκείνους της γενικής κατηγορίας;; Στην καλύτερη το 40% των θέσεων. Προσωπικά μιλώντας πάντα και εκφράζοντας μόνο τον εαυτό μου η αναλογία των θέσεων με εμπειρία και χωρίς εμπειρία θα έπρεπε να είναι 55/45! Ναι μεν προβάδισμα σε εκείνους με εργασιακή εμπειρία αλλά και αύξηση σημαντική των θέσεων και της αναλογίας και υπέρ των υποψηφίων χωρίς εμπειρία! Επίσης το θέμα με τους πολύτεκνους τρίτεκνους στους οποίους αναλογούν το 30%+ των θέσεων εντάξει είναι δυσανάλογο σε σχέση με το τί ισχύει στην κοινωνία, πρέπει όντως να υπάρχει κρατική μέριμνα και ίσως η επιπλέον μοριοδότηση να ήταν μια πιο σωστή λύση.
Βέβαια οι αποφάσεις είναι ειλημμένες. Ας ελπίσουμε για το κάλύτερο και επιτέλους να σταματήσει αυτή η ιστορία των πελατειακών σχέσεων που τόσο πίσω έχει φέρει την χώρα μεσω της ομηρίας συμβασιούχων αλλά και μέσω των χιλιάδων στειτζερς που κάποιοι πολιτικάντηδες μετέτρεψαν την μαθητεία σε ελπίδα μονιμοποίησης στο δημόσιο και εκείνοι το χαψαν και εκμαυλίστηκαν..δεν φταίνε μόνο οι πολιτικάντηδες αλλά και η νοοτροπία μας σαν λαός που μας καλλιεργήθηκε τόσα χρόνια…»ας μπώ εγώ στη ζούλα και όλοι οι άλλοι τα κορόιδα ας ψάχνονται μέσω ΑΣΕΠ’
Η ακύρωση Μοριοδότησης(!!!) είναι η δικαίωση του Ιδιωτικού Υπαλλήλου, που τόσα χρόνια με κεφάλαια του(απόκτηση εμπειρίας(!!!) μέσω ΛΑΕΚ-ΟΑΕΔ στο Δημόσιο(!!!!) έβλεπε κάποιους συμπολίτες του να διορίζονται στο ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑ!!!!!…ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝ!!!!……..
Το τραγικό της όλης υπόθεσης ξέρετε ποιο είναι?
Ότι χιλιάδες συμβασιούχοι, που ήταν όμηροι των κυβερνήσεων για το αν θα γινόντουσαν κάποτε μόνιμοι, διαπραγματεύονται για το αν θα έχουν μια πρόσθετη μοριοδότηση 50% απέναντι σε εκατομμύρια άλλους εργαζόμενους που δεν είχαν την τύχη να έχουν μία πολιτική άκρη για να τους κάνουν και αυτούς συμβασιούχους!!!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ…
Οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες και ΔΕΚΟ κατά καιρούς έχουν κάνει διαγωνισμούς μέσω ΑΣΕΠ και έχουν προσλάβει κόσμο.Όσοι είχαν τα τυπικά προσόντα που ζητούσε η προκήρυξη προσλήφθηκαν. Οι υπόλοιποι που δεν τα έχουν τα απαραίτητα τουλάχιστον ΤΥΠΙΚΑ προσόντα γιατί ζητούν να εξισωθούν με τους υπόλοιπους?
Και φυσικά η μοριοδότηση είναι αντισυνταγματική, και φυσικά πρέπει να υπάρξει επιτέλους μία αξιοκρατία. Σας ψήφισαν για να κάνετε κάτι το διαφορετικό από τους άλλους, δεν είναι μόνο το οικονομικό πρόβλημα που πρέπει να λύσετε στην Ελλάδα. Είναι και το κοινωνικό…
Α. ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Έχετε μια επιχείρηση και θέλετε να προσλάβετε έναν υπάλληλο αλλά δεν έχετε περιορισμό στο πόσο θα τον πληρώνετε. Έρχονται δύο υποψήφιοι, ο ένας με προϋπηρεσία 10 ετών και ο άλλος με προϋπηρεσία 6 μηνών και 3 παιδιά. Ποιον θα διαλέγατε;
Η απάντησή σας μπορεί να θεωρηθεί απάντηση και στο ερώτημα αν πρέπει να επιδοτείτε η εμπειρία ή όχι.
Β. ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Έχετε μια δημόσια επιχείρηση και θέλετε να προσλάβετε έναν υπάλληλο αλλά δεν έχετε περιορισμό στο πόσο θα τον πληρώνετε. Έρχονται δύο υποψήφιοι, ο ένας με προϋπηρεσία 10 ετών και ο άλλος με προϋπηρεσία 6 μηνών και 3 παιδιά. Ποιον θα διαλέγατε;
Η απάντησή σας μπορεί να θεωρηθεί απάντηση και στο ερώτημα αν πρέπει να επιδοτείτε η εμπειρία ή όχι.
Οι απαντήσεις σας είναι οι ίδιες και στις δύο περιπτώσεις;
Παρακαλώ να με ενημερώσετε για την λογική με την οποία καταργείται η συνάφεια του μεταπτυχιακού και διδακτορικού τίτλου. Η εξειδικευμένη γνώση θα πρέπει να αποτελεί βασικό προσόν στην εκάστοτε πρόσληψη, αφού αυτή διασφαλίζει ως ένα βαθμό την αποτελεσματικότητα του εργαζομένου (μαζί με την όρεξή του για δουλειά, την αγάπη στο αντικείμενό του και την διάθεση εξέλιξής του). Το ζητούμενο νομίζω ότι είναι η αποτελεσματική εργασία, η οποία δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό δυστυχώς λείπει από τους ελληνικούς κυρίως δημόσιους φορείς λόγω του τεράστιου αριθμού εργαζομένων και της μη συνάφειας του αντικειμένου τους με την θέση στην οποία βρίσκονται. Θεωρώ ότι εφόσον γίνονται αλλαγές, αυτές θα πρέπει να έχουν σκοπό την ποιότητα και όχι την ποσότητα εάν θέλουμε να σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα και με προοπτική.
‘Ηθελα επίσης να ρωτήσω τι θα προβλέπει ο νέος νόμος για την χρονική διάρκεια υποβολής αιτήσεων μετά την ανάρτηση των προκηρύξεων. Ως αρνητικό παράδειγμα για τούτο αναφέρω προκήρυξη στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού με προθεσμία υποβολής αιτήσεων 3(!!!!) ημέρες μετά την ανάρτηση της προκήρυξης- βλέπε
http://www.yppo.gr/3/g32.jsp?obj_id=34072
η 6 μέρες- βλέπε http://www.yppo.gr/3/g32.jsp?obj_id=34118
Επίσης, θα προβλέπεται κάτι στον νέο νόμο που να αφορά την εργασία μέσω διαδικτύου?
Τέλος, θα ήθελα να με ενημερώσετε για ποιο λόγο εφόσον υπάρχει δημόσια διαβούλευση εξακολουθούν να γίνονται προκηρύξεις προσλήψεων οποιουδήποτε τύπου αυτή την περίοδο (και πάλι αναφέρω τις παραπάνω ως παράδειγμα).
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο σας.
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Θέλοντας να εκφράσω με την σειρά μου την προσωπική μου γνώμη για το νομοσχέδιο θα επισημάνω τα εξής:
1ον Καλή η προσπάθεια και η επιλογή των άριστων υποψηφίων με την χρησιμοποίηση του 110%. Σας πληροφορώ ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα του ιστορικού πέντε και του 8,5+ δημιουργεί μία προσαύξηση της τάξης των 50 μορίων υπέρ των άριστων σε σχέση με το προηγούμενο νόμο. Αυτό που θεωρώ αρκετά συντηρητικό, είναι τη πενιχρή προσαύξηση υπέρ των άριστων(θα πρότεινα 120%). Όπως επίσης η αύξηση ανεξαρτήτως σχολής μιας και όλες οι σχολές δεν συνεπάγονται τον ίδιο βαθμό δυσκολίας. Τώρα θα αναφέρετε και πως είναι αυτό δυνατό..Πολύ απλά με την προκήρυξη θέσεων που πραγματικά εξυπηρετούν τις ανάγκες κάθε υπηρεσίας. Παραδείγματι, για κάλυψη οικονομολόγων….η εστίαση σε οικονομολόγους με μεταπτυχιακούς τίτλους από αξιόλογα και διακεκριμένα πανεπιστήμια με κύκλο σπουδών που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των θέσεων για πλήρωση.
2ον Όσο αφορά του 50% των θέσεων από κατόχους μη εχόντων εμπειρία, θα σας έλεγα πως συμφωνώ απόλυτα. Από κοινωνικής άποψης γίνεται μία σωστή στάθμιση απέναντι στις δύο μεγάλες ομάδες (εχόντων και μη εχόντων εμπειρία). Από ρεαλιστικής και αντικειμενικής εικόνας, το σύστημα που προάγει τους καλύτερους….στη πρώτη περίπτωση τους μη έχοντες εμπειρία, αποτελεί προφανή το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα υπέρ αυτών όπως επίσης και του ρυθμού με τον οποίο οι ίδιοι θα ανταποκριθούν άμεσα στις οποιεσδήποτε ανάγκες. Στη δεύτερη περίπτωση, και με την επιλογή κατά ήμισυ με άτομα που διαθέτουν εμπειρία θα γίνει μία αντιστάθμιση του κινδύνου. Πολύ απλά, θα εξυπηρετήσουν το σύστημα, θα στηρίξουν για μικρό χρονικό διάστημα τους μη έχοντες εμπειρία και ως επί το πλείστον θα αποκτήσουμε ένα δημόσιο τομέα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας μας και θα ανταγωνίζεται τις πραγματικά ανεπτυγμένες δημόσιες υπηρεσίες που προσφέρουν μεγάλα και ανταγωνιστικά κράτη Τέλος, η μεγάλη απόδοση των υπαλλήλων, θα αποφέρει μείωση του πραγματικού δυναμικού καθώς επίσης και των τεράστιων προσλήψεων κάθε χρόνο μιας και το φαινόμενο αυτό συμβαίνει μόνο στη χώρα μας (στηριζόμενος σε πραγματικά μεγέθη)
Συνεχίστε το έργο σας. Χρειάζονται αποφασιστικές κινήσεις που θα βελτιώσουν την οικονομία μας και δεν θα λαϊκίζουν με παραπομπές του παρελθόντος.
Η ΠΡΙΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ 50% ΑΦΟΡΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΙΟΤΙ Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ.ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΝΑΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΟΤΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ,Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ.ΕΠΟΜΕΝΩΣ,ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.ΕΠΙΣΗΣ ΘΕΩΡΩ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΕΞΙΣΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΜΕ 0 ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΕΣ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΚΟΠΙΑΣΑΝ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΚΑΚΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΟΠΩΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑΖ ΟΥΤΕ ΜΕ ΑΛΛΗ ΜΟΡΦΗ ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΜΕ 0 ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΕ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΟΘΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΚΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.ΠΡΩΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ(ΣΤΑΖ,ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ,ΕΡΓΟΥ,ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΚΛΠ)ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΕΤΕ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ ΤΙΣ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ ΗΘΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΕΛΑΒΕ..ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ,Ο ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΒΟΜΒΑ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΛΥΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ..
Κατ’ αρχήν θεωρώ τη δημόσια διαβούλευση πολύ καλή ιδέα και έχουσα πρακτικές και χρήσιμες εφαρμογές.
Το Σύνταγμά μας προβλέπει, για τα όργανα της διοίκησης, σχέσεις εργασίας (μόνιμες, αορίστου χρόνου, ιδιωτικού δικαίου, εντολής ή με σύμβαση έργου) για θέσεις (οργανικές ή που καλύπτουν πρόσκαιρες, απρόβλεπτες και επείγουσες ανάγκες), που αποτελούν δημόσιες λειτουργίες για να εξυπηρετείται ο πολίτης.
Και αφήνει στο Νόμο να καθορίσει τα προσόντα και τον τρόπο διορισμού, τους όρους πρόσληψης, τις ειδικότερες εγγυήσεις τις οποίες πρέπει να έχει το προσωπικό που πρσλαμβάνεται, τις τυχόν ειδικές διαδικασίες επιλογής, όπως και τα καθήκοντα που μπορεί να ακεί το προσωπικό, το οποίο είναι ανάγκη να προσληφθεί.
Επειδή πολλές από τις ανάγκες των δημόσιων, ως άνω, λειτουργιών, μπορούν, σύμφωνα με τα κατοχυρωμένα με Π.Δ/γματα, επαγγελματικά δικαιώματα των υποψηφίων, ταυτόχονα να καλυφθούν από διαφορετικούς κλάδους και ειδικότητες, έχω τη γνώμη, με βάση την άρχή της ίσης μεταχείρισης (ισότητας), πως η διατύπωση της παραγράφου 7 του άρθρου 7 του υπο διαβούλευση νομοσχεδίου , ταιριάζει περισσότερο με την αρχή αυτή, παρά η διατύπωση του πρώτου εδαφίου του άρθρου 5 του ίδιου νομοσχεδίου , όπως και η διατύπωση του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1β του άρθρου 8 του ιδίου νομοσχεδίου που παραπέμπει στις παραγράφους 7 και 8 του άρθρου 21 του Ν. 2190/1994.
Με λίγα λόγια στις προκηρύξεις για τις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα θα πρέπει να προδιορίζονται, από τον φορέα, μόνο οι θέσεις, δηλαδή οι δημόσιες λειτουργίες , που πιστεύει πως χρειάζεται να εξυπηρετηθούν για όφελος των πολιτών και το αντικείμενο αυτών των λειτουργιών, χωρίς περιορισμό στους κλάδους και στις ειδικοτήτες των υποψηφίων, για να μήν υποκρύπτονται προτιμήσεις ή φωτογραφικές αναφορές, εκτός βέβαια ορισμένων εξειδικευμένων εξαιρέσεων.
Τέλος έτσι με βάση και την παραπάνω επισήμανση θα πρέπει να διατυπωθούν αλλοιώς και οι δύο πρώτες σειρές της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 2190/1994.
ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΕΧΩ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΤΑ ΕΞΗΣ:
ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗ <>
ΑΣΤΟΧΟΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ <> ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΜΗΤΕΡΑ.ΚΑΝΕΤΕ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΥΤΕΚΝΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΑΡΟΤΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΔΩΣΕ Ο ΘΕΟΣ,ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΣΤΟΙΒΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ.
ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΑΓΙΑ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΣΠΕ (ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠ.ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ) ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΝΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΕΙΤΑΙ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΜΙΣΘΟ 800€, ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ,ΔΕΝ ΤΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥΣ.ΓΙΑΤΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.ΕΤΣΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΘΕΣΜΙΚΑ.ΕΞΑΛΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ,ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ή ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ.
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
ΓΚΟΥΝΤΕΛΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΕΚΠ/ΚΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
5 ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ
γιατί να λαμβάνεται υπόψη η οικογενειακή κατάσταση κάποιου. Υπάρχουν ξέρετε κάποιοι που δεν εκαναν οικογένεια γιατί εδώ και 3 ή 5 χρόνια αγωνίζονται να μαζέψουν τα περιβόήτα μόρια… ξένες γλώσσες, προϋπηρεσία κτλ
Συφωνώ με την κατάργηση της προσαύξησης κατά 50% της εμπειρίας όσων έχουν δουλέψει στο Δημόσιο, ενώ δε συμφωνώ με τη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση με βάση την οποία για το 50% των προκηρυσσόμενων θέσεων δε μετράει η εμπειρία. Για ποιο λόγο να «πεταχτεί» η εμπειρία στο αντικείμενο της θέσης στον Ιδιωτικό τομέα και να αξιολογηθούν με τα ίδια κριτήρια άνθρωποι που σπουδάζουν και εργάζονται ταυτοχρόνως και άνθρωποι που διαβάζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ αποκτώντας πτυχία επί πτυχίων? Δε θεωρώ ότι είναι δίκαιο.
Συφωνώ με την κατάργηση της προσαύξησης κατά 50% της εμπειρίας όσων έχουν δουλέψει στο δημόσιο, ενώ δε συμφωνώ με τη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση με βάση την οποία για το 50% των προκηρυσσόμενων θέσεων δε μετράει η εμπειρία. Για ποιο λόγο να πεταχτεί η εμπειρία στο αντικείμενο της θέσης στον
Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ 2ου ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Το να έχει κάποιος 2ο μεταπτυχιακό τίτλο συνεπάγεται μεγαλύτερη τεχνογνωσία. Νόμιζα (από τις προεκλογικές δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης) ότι ο στόχος ήταν η πρόσληψη ανθρώπων με αυξημένα ακαδημαϊκά προσόντα. Ένα πτυχίο και ένα μεταπτυχιακό το έχουν όλοι σήμερα, οπότε ποιόν επιλέγεις? Αυτόν που πήρε το πτυχίο του στην Ρουμανία με 10 και παίρνει και την προσαύξηση για την γνώση της γλώσσας?
Το δίκαιο και το σωστό είναι η βαθμολόγηση όλων των ακαδημαϊκών προσόντων είτε πρόκειται για 2/3 μεταπτυχιακά ή 2/3 διδακτορικά. Αν ο στόχος είναι η πρόσληψη ικανών και εξειδικευμένων υπαλλήλων, τότε σίγουρα η προσαύξηση σε συνδυασμό με την κατάργηση της συνάφειας, λειτουργεί προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αν δεν μετρήσουν αθροιστικά όλα τα ακαδημαϊκά προσόντα, πως άραγε θα ξεχωρίσουν οι υποψήφιοι? Γιατί λίγο πολύ όλοι θα έχουν πλέον τα ίδια μόρια.
Δεν νοείται π.χ. ένας απόφοιτος της Νομικής Αθηνών με βαθμό πτυχίου 7 και ένα μεταπτυχιακό στην δημόσια διοίκηση και ένα άλλο στο δημόσιο δίκαιο να έχει λιγότερα μόρια για πρόσληψη σε θέση ΠΕ Διοικητικού θέση από έναν γεωπόνο, κάτοχο μεταπτυχιακού και διδακτορικού από Ρουμανία και με βαθμό πτυχίου 10. Είναι άκρως απαράδεκτο και δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου, μόνο στην Ελλάδα του 2009.
Δικαιότατη η μεταβολή.
Ακόμη πιο δίκαιο εάν η διατύπωση ήταν 50% χωρίς εμπειρία.
Το ποσοστό των υποψηφίων με εμπειρία πρέπει να περιορισθεί κάτω απο το 50% αφού βέβαια αφαιρεθούν οι ειδικές κατηγορίες.Μήπως πρέπει να διευκρινισθεί;
Οι έμπειροι δηλαδή είναι ικανοί και οι ικανοί δεν μπορούν να γίνουν έμπειροι,δοθείσης της ευκαιρίας;
Με αυτά και με αυτά δημιουργήθηκε μία επετηρίδα δυστυχώς στην κοινωνία, που για να πετύχεις πρέπει να έχεις εργασθεί 5 έτη, δηλ.μία δεκαετία ταλεπωρία να εξασφαλίσεις τα 5 έτη εργασίας και στα 32 ή 35 ετών να πετύχεις σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ και οι υπόλοιποι;
Προσοχή στη διατύπωση της μεταβολής ανα φορέα,κλάδο ή ειδικότητα και ανα Νομό μετά την αφαίρεση των ειδικών κατηγοριών.(Διότι οι μονές αριθμητικά θέσεις στις περιοχές ενός Νομού μπορούν να μεταβάλλουν κατά πολύ το ποσοστό του 50%).
Δεν συμφωνω καθολου με αυτο το ποσοστο , αντι να μεγαλωσει θα επρεπε να μικρυνει.
Δεν μπορει καποιος π.χ που ειναι τωρα στην 3η λυκειου και γνωριζει οτι με μεγαλο απολυτηριο λυκειου παιρνει πολλα μορια , να περναει καποιον ο οποιος με λιγο μικροτερο απολυτηριο λυκειου εχει πολλα χρονια προυπηρεσιας.
πλήρης μοριοδότηση της εμπειρίας που αποκτήθηκε στον ΙΔΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ. Δεν είναι δυνατόν να αποκλείονται με το συγκεκριμένο άρθρο επαγγελματικά στελέχη του ιδιωτικού τομέα προς όφελος των ανέργων!!!!
Η φυσική πορεία είναι:Πτυχία=>ιδιωτικός τομέας =>δημόσιος τομέας και όχι Πτυχία=>ανεργία =>δημόσιος τομέας.
Κατανοητό να προηγείται κάποιος με περισσότερα πτυχία ή περισσότερη εμπειρία αλλά να προηγείται ΑΝΕΡΓΟΣ και μάλιστα ίσως με λιγότερα πτυχία αυτό δεν έχει ξαναγίνει…..
ευχαριστώ
Μηχανικός Msc
Πρέπει να δοθεί μεγάλη μοριοδότηση στην εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα.Σήμερα μοριοδοτείται η ανεργία και είναι τραγικό για το μήνυμα που δίνεται στους νέους ανθρώπους.Αντι να παλέψουν να εργαστούν και να μάθουν, περιμένουν χωρίς εμπειρία τους διαγωνισμούς για να γίνουν δημόσιοι υπάληλοι.Το δημόσιο πρέπει να δουλέψει να τρέξει η οικονομία να γίνουν δουλειές.Μέχρι σήμερα όλες οι κεβερνήσεις αντιμετώπισαν το δημόσιο ως μείωση της ανεργίας με αντιπαραγωγικό τρόπο. Συνεχίζουμε¨
Με την λογική αυτή γιατί δεν παίρνουν έργα οι εταιρείες χωρίς εμπειρία.Εχετε εξετάσει το θέμα εμπειρία με βάση κοινοτικές οδηγίες και κατευθύνσεις.ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΜΑΙΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΡΟΥΣΦΕΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ Ζητείται πολιτικό κόμμα για το παραπάνω σύνθημα
Δεν ειναι σωστό ούτε αξιοκρατικό να μην μοριοδοτειται η εμπειρία από οπου και αν προέρχεται (είτε από ιδιωτικό είτε από το δημόσιο τομέα-και δεν εννοούμε φυσικά την προσαύξηση του 50% που σαφώς ήταν άδικη και φαύλη).Είναι αδιανόητο. Όπως έχουν αξία οι γνώσεις, τα πτυχία,τα μεταπτυχιακά κλπ ανάλογη αξία έχει και η εμπειρία που αποκτάται με τα χρόνια εργασίας, που ειναι όμως συναφής με το αντικείμενο της προκηρυσσόμενης θέσης. Δεν είναι δυνατό να παραβλέπονται τα χρόνια εργασίας που έχει κάποιος. Και όχι βέβαια μόνο η πενταετία. Κανονικά θα πρέπει να μοριοδοτούνται όλα τα χρόνια της εμπειρίας που έχει κάποιος, έστω με 1 μόριο για κάθε μήνα μετά την 5ετία. Δέν είναι σωστό να εξισώνεται και να μοριοδοτείται το ίδιο ένας που έχει 5 χρόνια προϋπηρεσία (που είναι η ανώτερη μεχρι τώρα μοριοδότηση) με αυτόν που έχει πχ 8 ή 12 ή και πλέον χρόνια. Να ισχύει αυτό σε όλους τους διαγωνισμούς, γραπτούς και μη. Και όχι μόνο αυτό αλλά θα πρέπει να μοριοδοτείται και η εξειδικευμένη εμπειρία σε κάθε αντικείμενο. Πχ για τους φυσικοθεραπευτές θα πρέπει φυσικά να λαμβάνεται υπόψη η προηγούμενη εργασία είτε ιδιωτικά είτε δημόσια και να μοριοδοτείται στις προκηρύξεις, αλλά σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να απαιτείται εξειδικευμένη εμπειρία όταν για παράδειγμα η προκηρυσσόμενη θέση είναι σε νοσοκομείο και συγκεκριμένα σε κλινική νεογνολογική όπου χρειάζεται εμπειρία με νεογνά υψηλού κινδύνου ή παρόμοια σε νευρολογική ή καρδιολογική κλινική. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες ειδικότητες όπως νοσηλευτές ή πολ. μηχανικούς, γεωπόνους, ειδικούς πληροφορικής κλπ. Το ζήτημα θα είναι πώς θα πιστοποιείται αξιοκρατικά αυτή η εξειδικευμένη εμπειρία. Το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου θα πρέπει να αναθεωρηθεί τελείως, διαφορετικά θα υπάρχει ζήτημα αξιοκρατίας, αφού η πολιτεία θα δείξει υπερβολική γενναιδωρία στις γνώσεις (μοριοδοτώντας πλουσιοπάροχα πτυχία και μεταπτυχιακά-δικαίως εν μέρει)ενώ αντίθετα θα είναι πολλή φειδωλή και άδικη στο θέμα της εργασιακής εμπειρίας που είναι εξίσου σημαντικό και ουσιαστικό προσόν.
Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να σας συγχαρώ για την ευκαιρία που μας δίνετε να εκφράσουμε την άποψή μας. Εύχομαι να διαβαστούν όλα τα σχόλια και να αξιολογηθούν ανάλογα.
Με την παράγραφο του παρόντος άρθρου, «Εξαιρούνται οι περιπτώσεις που κατά τον οργανισμό ή κανονισμό του οικείου φορέα, η εμπειρία προβλέπεται ως προϋπόθεση διορισμού, καθώς και εκείνες για τις οποίες προβλέπεται ως τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης», δίνεται πάλι η δυνατότητα για φωτογραφικές προκηρύξεις. Στο παρελθόν, είναι πάρα πολλές αυτές οι περιπτώσεις (Δήμοι, Δημοτικές Επιχειρήσεις, Κ.Ε.Π., Ο.Α.Ε.Δ. και άλλα Ν.Π.Δ.Δ.), αλλά ακόμα και στο άμεσο μέλλον προβλέπεται να προκηρυχθούν τέτοιες θέσεις, π.χ. 6Κ/2009.
Συγχαρητήρια και πάλι για την κίνηση αυτή και ελπίζω οι μελλοντικές προσλήψεις να γίνονται με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια, ούτως ώστε όλοι να έχουν ίσες ευκαιρίες.
Κατ’ αρχάς συγχαίρω την Κυβέρνηση για τη δημοσίευση και υποβολή σε δημόσια διαβούλευση, των Σχεδίων Νόμων. Είναι ένα βήμα προς μία κάπως πιο άμεση δημοκρατία.
Με την αύξηση του ποσοστού των θέσεων όπου δε λαμβάνεται καθόλου υπόψη η εμπειρία ως βαθμολογούμενο προσόν σε 50%, αλλά ακόμη και με τις αλλαγές στη βαθμολόγηση που θα ισχύουν και για το υπόλοιπο 50%, δηλαδή τη γενναία αύξηση της βαθμολόγησης των διδακτορικών και μεταπτυχιακών, σε συνδυασμό και με την ελαφρά μείωση της βαθμολόγησης της εμπειρίας, θα βαραίνουν συνολικά πολύ περισσότερο οι μεταπτυχιακές σπουδές -μάλιστα σε οποιοδήποτε αντικείμενο, ακόμη και άσχετο με την προκηρυσσόμενη θέση- σε σχέση με την εργασιακή προϋπηρεσία.
Η εργασιακή προϋπηρεσία όμως προσφέρει γνώσεις και εμπειρίες, που δεν τις προσφέρουν όλα τα Πανεπιστήμια του κόσμου.
Το χειρότερο όμως είναι ότι δε θα συμφέρει πλέον ένα νέο πτυχιούχο να εργάζεται, αλλά να κάνει μόνο μεταπτυχιακές σπουδές (Μάστερ-Διδακτορικό), ώστε να διοριστεί κατευθείαν μετά στο Δημόσιο. Έτσι οι νέοι θα αποστρέφονται τη δουλειά ολοένα και περισσότερο, συμπεριλαμβανομένων και των εποχιακών θέσεων εργασίας σε δημόσιους φορείς, τις οποίες το Κράτος έχει ανάγκη να καλύπτει εγκαίρως, ώστε να ικανοποιεί τις (ευαίσθητες) έκτακτες ή τις εποχιακές εν γένει ανάγκες του. Ως παράδειγμα από το χώρο μου, το γεωπονικό, αναφέρω τον ΕΛΓΑ, τον ΟΠΕΚΕΠΕ -δηλαδή τον Οργανισμό πληρωμών κοινοτικών αγροτικών ενισχύσεων, τού Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης- και τις Νομαρχιακές υπηρεσίες καταπολέμησης του δάκου τής ελιάς, που στηρίζονται πολύ σε εποχιακούς υπαλλήλους και ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα πρόωρης αποχώρησης αυτών. Για να το εκφράσω κάπως χονδρικά, οι Γεωπόνοι δε θα είναι πια τόσο πολύ παρόντες, εκεί που θα τους χρειάζεται ο αγροτικός κόσμος και το Κράτος.
Καταρχήν θα ήθελα να ευχηθώ ολόψυχα, όπως και όλοι οι έλληνες πιστεύω, καλή επιτυχία στο ιδιαίτερα δύσκολο έργο που ανέλαβε η νέα κυβέρνηση της χώρας μας.
Σχετικά με το βήμα που δίδεται στον καθένα από εμάς, τους απλούς πολίτες, να επικοινωνήσουμε με την κυβέρνηση και να εκφράσουμε τις απόψεις μας καθώς και τις αγωνίες μας αποτελεί ένα αδιαμφισβήτητα πρωτοποριακό και ιδιαίτερα θετικό γεγονός και αν αξιοποιηθεί καταλλήλως πιστεύω θα αλλάξουν πολλά, προς το καλύτερο, για όλους μας.
Σχετικά με το θέμα των προσλήψεων στο δημόσιο οφείλουμε όλοι μας με ειλικρίνεια να ομολογήσουμε ότι ο καθένας από εμάς προσπαθεί να βρίσκει επιχειρήματα προκειμένου να υποστηρίξει τα δικά του τυπικά προσόντα γιατί τα ουσιαστικά είναι πρακτικά σχεδόν αδύνατο να εκτιμηθούν και να αναγνωριστούν, καθώς η υποκειμενικότητα υποβόσκει σχεδόν σε κάθε εκτίμηση των ουσιαστικών προσόντων. Η αναγνώριση των ουσιαστικών κυρίως προσόντων αποτελεί για τον ιδιωτικό τομέα το σημαντικότερο ίσως θέμα γι’ αυτό και ο κάθε ένας που προσλαμβάνεται περνάει από ‘’ακτινογραφία’’ (αναφέρομαι στην πλειονότητα των ιδιωτικών εταιριών που σέβονται το όνομά τους και την φήμη τους στην αγορά).
Πραγματικά από περιέργεια άρχισα να διαβάζω στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου, σήμερα Κυριακή, τα σχόλια των συμπατριωτών μου για το θέμα των προσλήψεων, μετά την τόσο μεγάλη διαφήμιση που έγινε σχετικά με την δημόσια διαβούλευση. Διάβασα πολλές και διαφορετικές απόψεις, άλλες λογικές και δίκαιες και άλλες παράλογες και άδικες. Αν και το δίκαιο και το άδικο έχει αποδειχτεί ότι είναι σχετικές έννοιες. Σκεφτείτε με τον νέο τρόπο μοριοδότησης πόσοι από αυτούς που προσλήφθηκαν στις υπηρεσίες του δημοσίου την περασμένη 4ετία έπρεπε να προσληφθούν (ειδικές κατηγορίες, διάφορες προσαυξήσεις, κλπ). Φυσικά και δεν μπόρεσα να διαβάζω πολλές από τις απόψεις (ελπίζω αυτό να το κάνουν οι αρμόδιοι των Υπουργείων) αλλά με προκάλεσε (καλοπροαίρετα το αναφέρω) μία άποψη που διάβασα από τον sakis1978 – — 12 Νοεμβρίου 2009 @ 20:09 η οποία έλεγε σε κάποιο σημείο της:
‘’ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΗ ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ…..ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΕΠΕΝΔΥΣΑΜΕ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΑΣΤΕΡ…….ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΑΣΤΕΡΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΜΗ ΜΟΡΙΟΔΟΤΕΙΤΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΑΣΤΕΡΕΞΑΛΛΟΥ ΜΟΡΙΟΔΟΤΕΙΤΑΙ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ (ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ)’’
Σκεφτείτε τι γράφηκε. Σταμάτησε κάποιος την εργασία του για να επενδύσει σε δεύτερο master για να εισαχθεί, υποθέτω, στο δημόσιο. Άφησε δηλαδή την παραγωγή και ξαναγύρισε στα θρανία με στόχο να μπει στο δημόσιο. Για αυτή του την προσωπική επιλογή ζητάει τώρα μοριοδότηση. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι ο μόνος που το έκανε αυτό αλλά ο συγκεκριμένος και μπράβο του το έγραψε όπως πραγματικά το σκέφτηκε.
Ζητάω συγνώμη που ξεκινάω με σχολιασμό επί άλλης πρότασης, ασφαλώς και κάθε άποψη – πρόταση δικαιούται να αποτυπωθεί, αλλά με σοκάρουν τέτοιου είδους σκέψεις, οι οποίες μάλιστα γράφονται σαν να είναι το ποιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.
Παρακάτω παραθέτω τις δικές μου απόψεις οι οποίες ελπίζω να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους αρμοδίους όχι τόσο για το προσωπικό μου συμφέρον αλλά για να πάει η πατρίδα μας μπροστά, σε αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο που διανύουμε.
Κατά την ταπεινή μου άποψη αν δεν περάσει κάποιος υποψήφιος υπάλληλος του δημοσίου τομέα από τον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να εκτιμήσει τα πλεονεκτήματα που θα του παρέχει μία θέση στο δημόσιο. Και όταν αναφέρομαι σε πλεονεκτήματα αναφέρομαι κυρίως στην μονιμότητα, στο σταθερό ωράριο, τις συνθήκες εργασίας καθώς και στα λοιπά εργασιακά δικαιώματα που σου παρέχει το δημόσιο και που καταπατούνται βάναυσα πολλές φορές στον ιδιωτικό τομέα (κοινό μυστικό). Γιαυτό άλλωστε και ο τεράστιος κάθε φορά αριθμός των αιτήσεων στις προκηρύξεις για προσλήψεις στο δημόσιο. Μακάρι να ήταν άλλοι οι κυριότεροι λόγοι.
Θεωρώ ότι η μοριοδότηση της εμπειρίας (εννοείται σε συναφές αντικείμενο με αυτό της θέσης που προκηρύσσεται) πρέπει να είναι ένα από τα σημαντικότερα κριτήρια για την επιλογή των προσώπων. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος που έχει 5 χρόνια εμπειρία να παίρνει τα ίδια μόρια με κάποιο άλλο που έχει 10 ή 15 χρόνια εμπειρίας ή και το χειρότερο για το 50% των θέσεων να μην απαιτείται προϋπηρεσία. Αναφέρω χαρακτηριστικό και συγκεκριμένο παράδειγμα ενός ενεργού και πετυχημένου επαγγελματία του χώρου (λογιστικά – οικονομικά) που δραστηριοποιούμε: Στα 5 χρόνια εμπειρίας θα είναι ένας καλός βοηθός λογιστή στα 10 χρόνια θα είναι ένας καλός λογιστής και στα 15 χρόνια θα είναι ένας καλός προϊστάμενος ή διευθυντής λογιστηρίου.
Με βάσει το ανωτέρω παράδειγμα μπορεί να θεωρηθεί των ίδιων ικανοτήτων κάποιος χωρίς εργασιακή εμπειρία, με κάποιο βοηθό λογιστή ή κάποιο καλό λογιστή ή κάποιο καλό προϊστάμενο ή διευθυντή λογιστηρίου. Ίσως είναι ακραίο το παράδειγμα καθώς λογικά ο διευθυντής λογιστηρίου δεν θα ενδιαφέρεται να προσληφθεί στο δημόσιο. Γιατί όμως να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο αυτός ο επαγγελματίας να νιώσει ότι θέλει να προσφέρει στην πατρίδα και όχι απλά να λύσει το πρόβλημα της ζωής του με το να βολευτεί σε μία θέση εξασφαλίζοντας ότι κανείς δεν θα τον απολύσει και ότι θα πάρει σίγουρα την σύνταξή του (αν και αυτό θέλει πολύ συζήτηση). Με την ίδια συλλογιστική και ένας με διδακτορικό ή διδακτορικά γιατί να ενδιαφέρεται να απασχοληθεί στο δημόσιο και να πριμοδοτείται με πολλά μόρια, μέχρι εκεί φτάνουν τα όνειρά του? Καθαρά προσωπικό θέμα επιλογών θα καταλήξουμε. Άρα πιστεύω ορθά πρέπει να καταλήξουμε ότι θα πρέπει να δοθούν οι ίδιες δυνατότητες και στα έμπειρα στελέχη της αγοράς όπως δίνονται και σε αυτούς που επιλέγουν την συνεχή απόκτηση ακαδημαϊκών τίτλων (μεταπτυχιακών ή διδακτορικών).
Πιστεύω ότι θα πρέπει να προσληφθούν έμπειροι και μάχιμοι υπάλληλοι ή στελέχη από την αγορά που θα μπορούν να προσφέρουν, από τις εμπειρίες που αποκομίσανε στον ιδιωτικό τομέα, πολλά στις δημόσιες υπηρεσίες όπου θα υπηρετήσουν. Πιστεύω ότι αυτοί θα εκτιμήσουν καλύτερα από τους κατόχους μεταπτυχιακών ή διδακτορικών τίτλων, χωρίς εργασιακή όμως εμπειρία, τον νέο ρόλο τους και τις ευθύνες που αναλαμβάνουν στο δημόσιο.
Το σημαντικότερο ίσως που θα πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι τις θέσεις των στελεχών του ιδιωτικού τομέα που θα επιλέξουν να συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο δημόσιο αναγκαστικά θα τις καλύψουν νεότεροι επαγγελματίες που θα βγουν στην αγορά για συλλογή εμπειριών.
Γιατί το δημόσιο να μην ‘’εκμεταλλεύεται΄΄ τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος μπορεί να παίξει τον ρόλο του επαγγελματικού σχολείου και τον προθάλαμο της εισαγωγής στο δημόσιο.
Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να είναι κάποιος από τα 25 του χρόνια μέχρι τα 65 στο δημόσιο. Αναρωτιέμαι αν ένας απόφοιτος Ελληνικού πανεπιστημίου με 10ετή ή 15ετή απόλυτα επιτυχημένη προϋπηρεσία και εμπειρίες από τον ιδιωτικό τομέα στα 35 του ή στα 40 του χρόνια θα προσφέρει λιγότερα από κάποιον άλλο 35άρη ή 40άρη με πολλά μεταπτυχιακά ή και διδακτορικά και ο οποίος πιθανόν να μην έχει πέρα του θεωρητικού υπόβαθρου την παραμικρή εργασιακή εμπειρία από την πραγματική αγορά.
Θέλω να επισημάνω ένα άλλο συγκινητικό σχόλιο που διάβασα από κάποιο κύριο που κατέθεσε και αυτός το παράπονό του και όχι τόσο την πρότασή του για το συγκεκριμένο θέμα. Γιατί, αναρωτιέται, να είμαι πάντα σε δεύτερη μοίρα επειδή οι γονείς μου δεν είχαν χρήματα να συνεχίσω τις σπουδές μου αποκτώντας ένα μεταπτυχιακό (προφανώς έχει πάρει κάποιο πτυχίο από Ελληνικό Πανεπιστήμιο η αξία του οποίου δυστυχώς απαξιώνεται συνεχώς από τα μεταπτυχιακά του σορού από οποιοδήποτε κράτος του κόσμου). Γιατί πάλι οι έχοντες και κατέχοντες να έχουν προτεραιότητα, έστω με αυτό τον έμμεσο και συγκαλυμμένο τρόπο?
Με αφορμή τα παραπάνω θα ήθελα να σχολιάσω για τα δύο και τρία μεταπτυχιακά που διαβάζω ότι παίρνουν κάποιοι και για τα διδακτορικά που δίνονται, αρκετά από αυτά, με τον γνωστό τρόπο που δίνονται. Γιατί θα πρέπει όλοι αυτοί που έχουν την οικονομική άνεση να κάνουν ένα, δύο, τρία ή και περισσότερα μεταπτυχιακά και διδακτορικά να προηγούνται αυτών που με στερήσεις έχουν αποκτήσει πτυχίο ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος της χώρας μας, υπηρέτησαν στον Ελληνικό στρατό (για τους άντρες) και αμέσως μετά ξεκίνησαν να εργάζονται σκληρά στον ιδιωτικό τομέα, για την επιβίωση και την ανάπτυξή τους, αποδεικνύοντας καθημερινά την αξία τους. Συνήθως αυτοί δίνουν καθημερινή μάχη για να επιβιώσουν και να εξελιχθούν. Αυτοί πιστεύω ότι εκτιμούν συνήθως το καλό που αποκτούν σε κάποια φάση της ζωής τους, αυτοί έμαθαν πραγματικά να αγωνίζονται, αυτοί πιθανόν να πουν σε κάποια φάση της ζωής τους αρκετά πρόσφερα στον ιδιωτικό τομέα, έχω και άλλες δυνάμεις, έχω τις γνώσεις και την θέληση να προσφέρω για άλλη μία φορά στην πατρίδα από την θέση του δημοσίου υπαλλήλου (το ξέρω ότι θα ακουστεί πολύ ρομαντικό με όλη αυτή την κρίση των αξιών των ημερών μας).
Για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα του δημοσίου τομέα εκτός από την πολιτική βούληση χρειάζονται και οι σωστοί άνθρωποι να την υποστηρίξουν και να την ενισχύσουν. Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα της αύξησης της αποδοτικότητας και παραγωγικότητας των δημοσίων υπαλλήλων και κατ’ επέκταση των υπηρεσιών, καθώς και γενικότερα της αναβάθμισης του ρόλου του δημοσίου τομέα. Θα πρέπει να γίνει μία συλλογική και μεθοδική προσπάθεια όλων μας για φέρουμε την χώρα μας στο επίπεδο αυτό που δικαιούται και της αξίζει (μας αξίζει).
Ευχαριστώ όλους όσους έκαναν τον κόπο και διάβασαν τις ανωτέρω απόψεις μου και κυρίως τους αρμοδίους που έχουν την θέληση και την δικαιοδοσία να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες και αλλαγές για το καλό όλων μας.
Κώστας
Η εμπειρία θα πρέπει να μετράει και άνω των 5 ετών, έστω και με μικρότερο συντελεστή, είναι άδικο να πετάμε στο δρόμο χρόνια εμπειρίας που ενδεχομένως αύριο να αφορούν εμάς! Έτσι θα μετράει και θα προστατεύεται και το θέμα ηλικίας των υποψηφίων.
Όλοι μπορεί κάποια χρονική στιγμή να χάσουμε τη δουλειά μας, δεν θα θέλαμε τότε να μας αναγνωριστεί η εμπειρία μας; Μην το βλέπουμε μόνο ως νέα γενιά τώρα χωρίς να μας νοιάζει και κανένα ενδιαφέρον και προστασία στους παλαιότερους, αύριο – μεθάυριο ΕΜΕΙΣ θα είμαστε οι παλαιότεροι και τότε θα είναι άδικο για εμάς.
Διαφωνώ με τη ρύθμιση ώστε στο 50% των θέσεων να μην λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία. Είμαι μόνιμη υπάλληλος σε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, στην οποία υπηρετώ για κάτι περισσότερο από 5ετία. Αν συγκρίνω τον εαυτό μου, τις γνώσεις και την αποτελεσματικότητά μου μετά από 5 χρόνια εργασίας διαπιστώνω μια αλματώδη εξέλιξη. Αυτό φαντάζομαι ισχύει για κάθε υπάλληλο. Λογικό δεν είναι επομένως να μοριοδοτείται η εμπειρία; Ένας νέος υπάλληλος, όσα πτυχία κι αν διαθέτει, χρειάζεται εύλογο χρόνο προσαρμογής, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να προσφέρει όσο παλαιότεροι συνάδελφοί του, οι οποίοι επιπρόσθετα πρέπει να επενδύσουν χρόνο σε αυτόν και την ενημέρωσή του. Αυτή η ιστοσελίδα άλλωστε μαρτυρά ακριβώς αυτό: Άνθρωποι με άπειρους τίτλους σπουδών διαπιστώνουν ότι χρειάζονται τη γνώμη και την εμπειρία των απλών πολιτών για να λάβουν υπόψη και να κατανοήσουν όλες τις παραμέτρους και να τελειοποιήσουντη σύνταξη του νόμου.
Το κυριότερο όμως θέμα είναι η πλήρης αναξιοκρατία – τουλάχιστον έτσι συμβαίνει όσα χρόνια εγώ το βιώνω – σε θέματα μεταθέσεων – μετατάξεων. Οι έχοντες πολιτικό μέσο μετά την παρέλευση της διετίας μεταφέρονται στον τόπο της επιλογής τους, ενώ οι λοιποί άτυχοι βλέπουν τις αιτήσεις τους να απορρίπτονται συνεχώς. Αυτοί λοιπόν ως μοναδικό και απόλυτα νομότυπο μέσο διαφυγής έχουν την υποβολή αίτησης σε νέα προκήρυξη μετά την παρέλευση πενταετίας από το διορισμό τους, έχοντας πλέον τα επιπλέον μόρια της εμπειρίας. Δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να τους στερήσετε και αυτήν την ελπίδα. Το να αποφασίσει κανείς να ξεκινήσει ξανά από το μηδέν, ακυρώνοντας την όποια βαθμολογική του εξέλιξη και έχοντας υπ’ όψιν ότι ενδεχομένως θα διορισθεί με όρους δυσμενέστερους της αρχικής πρόσληψής του, είναι ήδη αρκετή τιμωρία. Είμαι σίγουρη πως πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου, οι περισσότεροι όμως από αυτούς που διορίζονται σε κάποιο μέρος μακριά από τον τόπο τους, έχουν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους την επιστροφή τους.
Δεν είναι θέμα της παρούσης, αλλά αν πραγματικά ήρθε η ώρα για αληθινή αξιοκρατία, μάλλον θα χρειαστεί να γίνει άμεσα αναθεώρηση και του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα αλλά και της νομοθεσίας που διέπει όλους τους φορείς του δημοσίου.
Τέλος, μου προκαλεί εντύπωση – αρνητική θα πρέπει να ομολογήσω – το ότι μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων έχουμε θεμελιώσει στρατηγική ώστε να καταφέρουμε να διοριστούμε σε μια δημοσιο-υπαλληλική θέση, με μισθό λίγο πάνω ή και κάτω από το όριο φτώχιας, όπου, παρά τους πάμπολλους τίτλους σπουδών μας και τα προσόντα μας, για πολλά χρόνια είμαστε βαθμολογικά υποδεέστεροι από πρώην υπαλλήλους των «Ξενία» και κομματικώς τοποθετημένους αργόμισθους και αργόσχολους.
Ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μας δίνεται να μιλήσουμε κι εμείς οι πολίτες για τα θέματα που μας αφορούν. Κάποτε θα πρέπει να αρχίσουν να λέγονται και αλήθειες σε αυτόν τον τόπο.
Η εμπειρία μεταξύ Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα θα πρέπει να μετράει εξίσου. Για να μην πω ότι στον ιδιωτικό (με συνάφεια αντικειμένου) θα πρέπει να μετράει περισσότερο.
Η εμπειρία θα πρέπει να μετράει και άνω των 5 ετών, έστω και με μικρότερο συντελεστή, είναι άδικο να πετάμε στο δρόμο χρόνια εμπειρίας που ενδεχομένως αύριο να αφορούν εμάς! Έτσι θα μετράει και θα προστατεύεται και το θέμα ηλικίας των υποψηφίων.
Όλοι μπορεί κάποια χρονική στιγμή να χάσουμε τη δουλειά μας, δεν θα θέλαμε τότε να μας αναγνωριστεί η εμπειρία μας; Μην το βλέπουμε μόνο ώς νέα γενιά τώρα χωρίς να μας νοιάζει και κανένα ενδιαφέρον και προστασία στους παλαιότερους, αύριο – μεθάυριο ΕΜΕΙΣ θα είμαστε οι παλαιότεροι και τότε θα είναι άδικο για μας.
Άλλη μια διάταξη που κινείται στις σωστές κατευθύνσεις. Πρόδηλο και αυτονόητο ότι οι όποιες αντιδράσεις υποκινούνται από ιδιοτελή συμφέροντα και συντεχνιακές αντιλήψεις. Ναι στην εξίσωση της εμπειρίας των υπαλλήλων του Δημοσίου με αυτή του Ιδιωτικού, ναι στη αύξηση των μορίων για μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα όταν μάλιστα ταυτόχρονα δεν μειώνονται σημαντικά (μόνο 12 μόρια) τα μόρια μιας πενταετούς προυπηρεσίας. Έτσι με αυτόν τον τρόπο η συμβολή των μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίλων δεν είναι τόσο καθοριστική και ούτε βέβαια απαξιώνεται η προυπηρεσία σε όποιον τομέα (Δημόσιο ή Ιδιωτικό) αποκτήθηκε.
Τέλος αναφορικά με τις θέσεις όπου η εμπειρία δεν λαμβάνεται υπόψη ως βαθμολογούμενο κριτήριο οι όποιες ενστάσεις θα είναι άτοπες όταν ισχύει αυτό που ισχύει μέχρι και σήμερα, δηλαδή να δημιουργούνται δυο πίνακες όπου αυτοί που έχουν εμπειρία να συμμετέχουν και στους πίνακες με την εμπειρία και σε αυτούς όπου η εμπειρία δεν προσμετράται.Ίσως το ποσοστό να έπρεπε να παραμείνει στο 35% που ήταν πιο πριν γιατί με αυτόν τον τρόπο πριμοδοτεί πιο νέους υποψηφίους ενώ οι πιο παλιοί βασίζονταν και βασίζονται πιο πολύ στο κριτήριο της εμπειρίας.
Η εμπειρία μεταξύ Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα θα πρέπει να μετράει εξίσου. Για να μην πω ότι στον ιδιωτικό (με συνάφεια αντικειμένου) θα πρέπει να μετράει περισσότερο.
Η εμπειρία θα πρέπει να μετράει και άνω των 5 ετών, έστω και με μικρότερο συντελεστή, είναι άδικο να πετάμε στο δρόμο χρόνια εμπειρίας που ενδεχομένως αύριο να αφορούν εμάς! Έτσι θα μετράει και θα προστατεύεται και το θέμα ηλικίας των υποψηφίων.
Όλοι μπορεί κάποια χρονική στιγμή να χάσουμε τη δουλειά μας, δεν θα θέλαμε τότε να μας αναγνωριστεί η εμπειρία μας; Μην το βλέπουμε μόνο ώς νέα γενιά τώρα χωρίς να μας νοιάζει και κανένα ενδιαφέρον και προστασία στους παλαιότερους, αύριο – μεθάυριο ΕΜΕΙΣ θα είμαστε οι παλαιότεροι και τότε θα είναι άδικο για μας.
Όχι στον έμμεσο διορισμό 25αρηδων αποφοίτων κολλεγίων!
Είναι οι μόνοι που θα οφεληθούν από αυτό το νομοσχέδιο!
Όχι στη είσοδο με 50% χωρίς εμπειρία!
Πετάτε με τον τρόπο αυτό την εμπειρία που επί χρόνια αποκτήσαμε μέσω ΑΣΕΠ δουλεύοντας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε υπηρεσίες και πριμοδοτείτε την είσοδο αποφοίτων από χώρες όσως η Βουλγαρία και η Ρουμανία καθώ και τα παλιοκολλέγια, όπου οι βαθμοί αγοράζονται!
Μέχρι σήμερα στις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ αναφέρεται η φράση:
«ως εμπειρία νοείται η απασχόληση με σχέση εργασίας…. σε καθήκοντα ή έργα ΣΥΝΑΦΗ με το γνωστικό αντικείμενο του τίτλου σπουδών Ή το αντικείμενο της προς πλήρωση θέσης…..»
Θα ήθελα να ρωτήσω:
1. ποιά καθήκοντα θεωρούνται συναφή με τίτλο σπουδών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης;
2. και πως μπορεί να αναγνωριστεί η εμπειρία ενός πτυχιούχου ο οποίος υπάρχει περίπτωση να εργάζεται σε διοικητικά καθήκοντα αλλά να έχει υπογράψει σύμβαση με την ειδικότητα πχ του πωλητή; Σήμερα η απόφαση του αν αυτή η εμπειρία θα προσμετρηθεί ανήκει σε επιτροπή του ΑΣΕΠ. Στην πραγματικότητα όμως προκειμένου να εξασφαλίσει κάποιος εργασία αναγκάζεται να θυσιάσει την αμοιβή του ως ΠΕ ή να εργάζεται ως υπάλληλος γραφείου και να υπογράφει σύμβαση με διαφορετική ειδικότητα. Πως θα αντιμετωπίσετε αυτή την περίπτωση στις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ; Αν δέχεστε να μην υπάρχει συνάφεια στα μεταπτυχιακά γιατί όχι και στην εμπειρία;
3.και επίσης για κάποιον που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα ποιά καθήκοντα θεωρούνται συναφή όταν θέλει να διεκδικήσει θέση τελωνιακού υπαλλήλου;
Η εμπειρία μεταξύ Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα θα πρέπει να μετράει εξίσου. Για να μην πω ότι στον ιδιωτικό (με συνάφεια αντικειμένου) θα πρέπει να μετράει περισσότερο.
Η εμπειρία θα πρέπει να μετράει και άνω των 5 ετών, έστω και με μικρότερο συντελεστή, είναι άδικο να πετάμε στο δρόμο χρόνια εμπειρίας που ενδεχομένως αύριο να αφορούν εμάς! Έτσι θα μετράει και θα προστατεύεται και το θέμα ηλικίας των υποψηφίων.
Όλοι μπορεί κάποια χρονική στιγμή να χάσουμε τη δουλειά μας, δεν θα θέλαμε τότε να μας αναγνωριστεί η εμπειρία μας; Μην το βλέπουμε μόνο ως νέα γενιά τώρα χωρίς να μας νοιάζει και κανένα ενδιαφέρον και προστασία στους παλαιότερους, αύριο – μεθάυριο ΕΜΕΙΣ θα είμαστε οι παλαιότεροι και τότε θα είναι άδικο για εμάς τους ίδιους!
Απίστευτη αδικία το μέτρο αυτό!
Προστατεύετε την κοινωνική συννοχή , αφού πετιούνται στο περιθώριο μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι και προτιμούνται
πιτσιρικάδες, που έχουν δυνατότητα να κάνουν και κάτι άλλο?
Δεν μπορεί να σταθεί σε καμία λογική αυτό που λέτε.
Ποιοι θα οφεληθούν? Οι απόφοιτοι των κολλεγίων και των πανεπιστημίν Βαλκανίων (πληρωμένα πτυχία).
Ποιοι θα τιμωρηθούν? Όλοι όσοι μέσω ΑΣΕΠ συμμετείχαν σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Η ΑΔΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΗΣ!
Κύριε Υπουργέ αν θέλετε να είστε δίκαιος μην πριμοδοτείτε όλα τα «περίεργα» πτυχία. Μην αδικείτε τη γενιά των 35! Πότε θα κάνουμε οικογένεια εμείς???
Δουλεύω από το 1987. Μαθήτρια του Λυκείου τα καλοκαίρια σε βιοτεχνίες ρούχων με τρελλά ωράρια και φυσικά χωρίς ασφάλιση. Αργότερα όταν πέρασα στα ΤΕΙ εργαζόμουν σε καφέ και φαστ φουντ και πάλι ανασφάλιστα σε όλη τη δειάρκεια των σπουδών μου. Δουλεύω εδώ και 13 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα στο αντικείμενο του τίτλου σπουδών μου. Συμμετέχω σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ αρκετά χρόνια και έχω διαπιστώσει ότι η πιθανότητα διορισμού μου στο Δημόσιο είναι μικρή τη στιγμή που υπάρχουν συμμετοχές με τυπικά προσόντα πχ βαθμό πτυχίου υψηλό, (δεν γνώριζα ότι ο βαθμός θα ήταν βασικό κριτήριο κατάταξης όταν σπούδαζα και δούλευα ταυτόχρονα) μεταπτυχιακό( που δεν είχα την οικονομική δυνατότητα μετά τη σχολή αλλά και αργότερα η τύχη δεν ήταν ευνοική στην συμμετοχή μου στην πλήρωση θέσεων του ΕΑΠ) και εμπειρία που προσαυξάνεται 50% γιατί υπάρχουν συμμετέχοντες που δούλεψαν στο δημόσιο με συμβάσεις ή stage οι οποίοι με 2 ή 3 8μηνα ξεπερνούν ή έχουν την ίδια εμπειρία με μένα.
Βλέπω στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες και ΚΕΠ να εξυπηρετούν 22 ή 24χρονα με αέρα και αναίδια χωρίς να υπάρχει λόγος να συμπεριφέρονται στον πολίτη με τέτοιο τρόπο, και σε κάποιες περιπτώσεις να απειλούν όταν τους ζορίσεις επικαλούμενοι το «δόντι τους». Καλά δεν μιλάμε για τους μόνιμους εκεί η κατάσταση είναι απελπιστική! Παραθέτω σχόλιο 25χρονου εργαζόμενου στα stage που προβλήθηκε σε δελτίο ειδήσεων » πρέπει να μας μονιμοποιήσουν γιατί εμείς είμαστε αυτοί που βγάζουμε φωτοτυπιες στους γέρους». Τι να πεις μετά από αυτό » άλλαξε κανα φανελάκι φίλε, σκληρή δουλειά»!!!
Γιατί να μονιμοποιηθεί κάποιος ο οποίος έχει την όποια προϋπηρεσία,σύμβαση έργου ή stage στην θέση του στο Δημόσιο? Έγω μετά από 13 χρόνια προϋπηρεσίας δεν την κατοχυρώνω, αγωνιώ καθημερινά, αξιολογούμαι από τον εργοδότη μου, λογοδοτώ για την συμπεριφορά προς τους πελάτες αλλά ακόμα και για την μείωση των τζίρων ( τώρα που υπάρχει κρίση!)
Ναι, να προσμετρηθεί η προϋπηρεσία τους αλλά όχι μόνο αυτή. Να μπουν στην διαδικασία του ΑΣΕΠ και να διεκδικήσουν την θέση κρινόμενοι συνολικά όχι να αγκαζάρουν τη θέση με 2 χρόνια προϋπηρεσίας. Επίσης είμαι υπέρ στην αξιολόγηση όλων των εργαζομένων στις δημόσιες υπηρεσίες για να σταματήσουν να συμπεριφέρονται απάνθρωπα και προσβλητικά στον πολίτη. Επιπλέον να υπάρχει άρση της μονιμότητας σε όσους δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της δουλειάς τους και όχι με την ομπρέλα της μονιμότητας να αδιαφορούν. Η μονιμότητα στο Δημόσιο δυστυχώς είναι γάγγραινα του όλου συστήματος.
Τέλος θα ήθελα να πω ότι ο βαθμός πτυχίου όπως και το μεταπτυχιακό δυστυχώς δεν καθορίζουν την πραγματική γνώση των υποψηφίων. Ειναι καλό να υπάρχουν ως κριτήριο και να αναγνωρίζονται αλλά η πραγματική γνώση σε όλα τα επίπεδα προέρχεται από την προϋπηρεσία και μάλιστα στον ιδιωτικό τομέα.
Καλή τύχη στο δύσκολο έργο σας, ελπίζω να συνεχίζετε να με ξαφνιάζεται ευχάριστα!
Η εμπειρία μεταξύ Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα θα πρέπει να μετράει εξίσου. Για να μην πω ότι στον ιδιωτικό (με συνάφεια αντικειμένου) θα πρέπει να μετράει περισσότερο.
Η εμπειρία θα πρέπει να μετράει και άνω των 5 ετών, έστω και με μικρότερο συντελεστή, είναι άδικο να πετάμε στο δρόμο χρόνια εμπειρίας που ενδεχομένως αύριο να αφορούν εμάς! Έτσι θα μετράει και θα προστατεύεται και το θέμα ηλικίας των υποψηφίων.
Όλοι μπορεί κάποια χρονική στιγμή να χάσουμε τη δουλειά μας, δεν θα θέλαμε τότε να μας αναγνωριστεί η εμπειρία μας; Μην το βλέπουμε μόνο ως νέα γενιά τώρα χωρίς να μας νοιάζει και κανένα ενδιαφέρον και προστασία στους παλαιότερους, αύριο – μεθάυριο ΕΜΕΙΣ θα είμαστε οι παλαιότεροι και τότε θα είναι άδικο για εμάς τους ίδιους!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ 50%ΤΗΣ ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗΣ , ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Δεν συμφωνώ με την ρύθμιση το 50% των θέσεων που προκυρήσονται να μην λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία , νομίζω ότι η εμπειρία σε αντικειμένο με συναφή με την προκυρησόμενη θέση θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για όλες τις προκυρησόμενες θέσεις.Συμφωνώ με την κατάργηση της προσαύξησης 50% για όσους έχουν αποκτήσει εμπειρία στον δημόσιο τομέα , θα πρέπει όλοι ανεξάρτητα που έχουν αποκτήσει εμπειρία να λαμβάνουν μέρος στους διαγωνισμούς με ίσα κριτήρια. Τέρμα στις προκλητικές προσλήψεις (ΟΑΕΔ, ΚΕΠ) που έγιναν πριν λίγο διάστημα που είχαν σαν απαραίτητο προσόν να έχει κάποις προυπηρεσία στις συγκεκριμένες υπηρεσίες.
Θα πρότεινα επίσης να καταργηθούν οι θέσεις τριτέκων πολυτέκνων, και να λαμβάνεται υπόψη αντί αυτού η οικογενειακή κατάσταση του κάθενος ενός (π.χ. τέκνα που έχει ο καθένας). Θα έπρεπε επίσης να λαμβάνονται υπόψη οι μήνες ανεργίας σε όλες τις προκηρύξεις και όχι μόνο σε αυτές ορισμένου χρόνου.
Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να μοριοδοτείται αρκετά η προϋπηρεσία στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ τομέα. Όσοι έχουν εργαστεί στον Ιδιωτικό τομέα έχουν αποδείξει την ικανότητά τους να εργάζονται, να ακολουθούν τους κανόνες και να προσφέρουν με την εργασία τους. Επίσης εαν κάποιος απο τον ιδιωτικό τομέα προσληφθεί στον δημόσιο, ανοίγει μια θέση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα για κάποιον νεότερο ή άνεργο. Έτσι ταυτόχρονα μειώνεται η ανάγκη μοριοδότησης της ανεργίας για πρόσληψη στο δημόσιο (που δεν είναι αξιοκρατική… δηλαδή η ανεργία δεν είναι προσόν και δεν αποδυκνύει απαραίτητα και ικανότητα)
ΚΑΤ’ΑΡΧΗΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΕ ΟΡΘΗ ΒΑΣΗ.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ
1)ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ STAGE
ΟΡΘΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ) ΕΞΙΣΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ.ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΟΙ STAGIERS ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΟΝΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΝΤΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ?
2)ΑΣΕΠ-ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ,ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ (ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΟΥΣ 18 ΜΗΝΕΣ).
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΚΑΡΤΕΛΛΑΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ (ΑΦΟΥ ΕΛΕΓΧΘΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΘΟΥΝ) ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ ΜΟΝΟ ΑΙΤΗΣΗ.ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΑΝ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΤΥΧΙΟΘΑ ΤΟ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ ΑΠ ΑΞΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΑΙ Η ΚΑΡΤΕΛΛΑ ΤΟΥ.ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΘΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ.
3)ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ
ΑΣΦΑΛΩΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ 1 ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ ΤΙΤΛΟΥ.
ΟΜΩΣ 1 ΚΑΤΟΧΟΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΓΝΩΡΙΡΖΕΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ 1 ΔΙΑΒΙΒΑΣΤΙΚΟ ή ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ.ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ 1 ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ 4 ΕΤΩΝΕΧΕΙ ΣΑΦΩΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΠΕΙΡΑ ΑΠΟ 1 ΥΠΑΛΛΗΛΟ 10 ΕΤΩΝ.ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΛΕΛΟΓΙΣΜΕΝΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 5-10 ΕΤΗ ΩΣ ΕΞΗΣ:
20 ΜΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ 6ο ΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑ 20 ΓΙΑ ΤΟΝ 7ο ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΚΑΘΕΞΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 10 ΕΤΟΣ.ΕΤΣΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ 4 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣ 10 ΕΤΩΝ, ΠΑΡΡΑΛΗΛΑ ΤΑ +100 ΜΟΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΙΤΛΟΥΣ ΣΠΟΥΔΩΝ.ΕΤΣΙ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ
Αξιότιμοι Κύριοι,
Η προσαύξηση της εμπειρίας 50% στο δημόσιο κρίθηκε αντισυνταγματική για όλους τους έλληνες πολίτες. Σύνεπώς, πρέπει να την καταργήσετε και απο αυτούς που την έλαβαν και πέρασαν στο δημόσιο σύμφωνα με την αρχή της ισότητας. Αν δεν την καταργήσετε για αυτούς και δεν επανακαταρτιστούν οι πίνακες επιτυγχόντων του ΑΣΕΠ τότε δεν πρέπει να καταργηθεί απο κανέναν άλλο έλληνα πολίτη. Ευχαριστώ.
Επαναλαμβάνω, είναι υποκριτικό και λαϊκιστικό αυτό που επαναλαμβάνουν κάποιοι: «400 μόρια το διδακτορικό, 400 το τεστ δεξιοτήτων…άδικο».
Αν έχει κάποιος διδακτορικό, «παίρνει» 400 μόρια, αν δεν έχει «παίρνει» 0 μόρια. Στο απλό τεστ δεξιοτήτων όλοι οι πτυχιούχοι οφείλουν να πάρουν τουλάχιστον πάνω από 75%, και πάντως κανείς δε θα πάρει 0%. Δηλαδή, ο πτυχιούχος πρέπει να «πάρει» 100% και ο διδάκτορας 0% για να καλυφθεί η διαφορά, πράγμα αδύνατον.
Το άδικο, επαναλαμβάνω, είναι ότι όλα τα μεταπτυχιακά «παίρνουν» 200 και όλα τα διδακτορικά 400. Δηλαδή, ο έχων διδακτορικό στο ΕΜΠ ή στη δημόσια διοίκηση σε καλό Πανεπιστήμιο εξισώνεται για την κάλυψη διοικητικής θέσης με τον έχοντα διδακτορικό στην ιστορία της τέχνης στη Βουλγαρία -απαράδεκτο. Το τεστ δεξιοτήτων είναι η ασφαλιστική δεικλίδα που θα ξεχωρίσει τους κατόχους μεταπτυχιακών διπλωμάτων μεταξύ τους και οι ικανοί προφανώς το θέλουν. Είναι γνωστό ότι υπάρχει βιομηχανία παραγωγής (εύκολων) μεταπτυχιακών που μπορούν να χρησιμεύσουν μόνο ως προσόν διορισμού στο δημόσιο. Αν δεν υπάρξει πρόβλεψη, το δημόσιο θα γεμίσει από τους κατόχους τους, οι οποίοι είναι σαφώς ακαταλληλότεροι από πολλούς κατόχους απλών πτυχίων καλών Πανεπιστημίων.
Σαφώς ναι στο τεστ δεξιοτήτων (είναι διεθνώς κατοχυρωμένη πρακτική), αλλά πρέπει να περιοριστεί και η μοριοδότηση στα μεταπτυχιακά μόνο στα συναφή με τον τίτλο της θέσης. Σε επόμενο στάδιο, όταν αξιολογηθούν τα Πανεπιστήμια και τα μεταπτυχιακά τους, θα πρέπει να μοριοδοτούνται τα μεταπτυχιακά (πιθανόν και τα πτυχία) με συντελεστές βαρύτητας.
Μέχρι τώρα δίναμε στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ με σειρά προτεραιότητας, γνωρίζοντας ότι προηγούνται οι πολύεκνοι,τρίτεκνοι,σταζιέρ,8μηνοι…συμβασιούχοι, απολυμένοι απο τα φωσφορικά λιπάσματα, συγγενείς σεισμοπαθών του 1999 κτλ.
Για εμάς που έχουμε 20 χρόνια προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, με εργασιάκες συνθήκες τύπου «μη χαλαρώνεις, ΔΟΥΛΕΥΕ» – ΚΑΜΙΑ ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗ,μας λέτε ότι δεν μετράει η δουλειά μας, οι αγωνίες μας να κρατηθούμε στην αγορά, να ψάχνουμε απο τις αγγελίες δουλειά.
Και τώρα που φτάσαμε στην ηλικία των 40 με οικογένεια με δύο παιδιά με εμπειρία, με διάθεση για δουλειά, τώρα που μας «τιμωρούν» οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα που κάναμε παιδιά και με την συμπεριφορά τους μας δείχνουν τη πόρτα εξόδου της επιχείρησης επειδή τολμάμε να ζητήσουμε τις γονικές μας άδειες όταν αρρωσταίνουν τα παιδιά μας, και μας κοιτάζουν περίεργα όταν φεύγουμε απο το γραφείο στην ώρα μας και πολλά άλλα τριτοκοσμικά.
Ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να έχει προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα.
Ετσι θα είναι καλύτερος στην εργασία του, που δεν είναι άλλη απο την εξυπηρέτηση του πολίτη.
Εύχομαι να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση για το καθεστώς εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων και τον τρόπο πρόσληψης τους. Να τελειώνει μια για πάντα η μάστιγα της χρησιμοθηρίας και της μιζέριας σε εργασιακά θέματα, να πάει μπροστά αυτός ο τόπος με ανθρώπους νέους που να έχουν όρεξη να μπουν στην αγορά εργασίας και όχι η νοοτροπία «μια θεσούλα στο δημόσιο να περάσουν τα χρόνια να πάρουμε την σύνταξη».
Να απαντησω στον Κωστα, που ισχυριζεται, οτι εβγαζε την δουλεια των Μονιμων Υπαλληλων.Δεν το ζητησαν οι μονιμοι υπαλληλοι αυτο, η Κυβερνηση της ΝΔ το ζητησε, διοτι εβλεπε παντου εχθρους. Αφηστε αυτο το παραμυθι. Σας βολεψαν και τους βολευατε τοσα χρονια. Αυτη ειναι η πραγματικοτητα. Δεν ηθελαν Δημ. υπαλληλους για να μπορουν να περνανε τα δικα τους.
Αν φυγετε ολοι εσεις, πλην ελαχιστων περιπτωσεων, κανενα κενο δεν προκειται να δημιουργηθει, αρκει να δωσουν δουλεια στους Μονιμους.
ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΛΥΠΑΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΜΕ 2 ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΕ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΠΟ 850 ΕΩΣ 1200 ΕΥΡΩ.ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΑΝ ΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΙΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ.ΚΥΡΙΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΒΑΡΒΑΤΑ ΔΕΝ ΚΛΑΨΟΥΡΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ ΑΛΛΑ ΒΡΙΣΚΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΜΙΣΘΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ1700 ΕΥΡΩ.ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΝΤΑΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΟ ΕΝΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ.