Αρχική Διενέργεια ΔημοψηφίσματοςΆρθρο 4

Άρθρο 4

1. Ο ψηφοφόρος καλείται να εκφράσει την προτίμησή του σε ερώτημα ή ερωτήματα, όπως καθορίζονται στην απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής με την οποία γίνεται δεκτή η πρόταση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος.

2. Το ερώτημα ή τα ερωτήματα πρέπει να διατυπώνονται κατά τρόπο σαφή και σύντομο.

3. Το ερώτημα ή τα ερωτήματα αναφέρονται ειδικά στο προεδρικό διάταγμα προκήρυξης του δημοψηφίσματος.

Σχόλια
  • 13 Αυγούστου 2011, 14:13 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΘΩΔΗΣ

    ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΥΤΗ.ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΗΣ
    1.ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΝΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.
    2.ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,Π.Χ ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
    ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΘΩΔΗΣ.

  • 10 Αυγούστου 2011, 19:58 | ΙΝΙΩΤΑΚΗΣ ΧΡΟΝΗΣ-πολ. μηχανικός

    Σε περίπτωση ερωτημάτων, όπου οι σωστές αποφάσεις είναι αυτονόητες ή ευχάριστες, η απάντηση μέσω δημοψηφίσματος θα είναι εύκολη και πανηγυρική. Τι θα γίνεται όμως σε εκείνες τις περιπτώσεις, που η σωστή απόφαση δεν θα είναι συγχρόνως και ευχάριστη, όπως π.χ. στη λήψη δυσάρεστων ή και οδυνηρών, αλλά αναγκαίων μέτρων για να ξεπεραστεί μία κρίση; Τότε, πιθανότατα θα θριαμβεύουν οι δημαγωγοί και λαϊκιστές, εκμεταλλευόμενοι και την απειρία των πολιτών σε δημοψηφίσματα και οι αποφάσεις θα είναι καταστροφικές, αν και με μεγάλη πλειοψηφία. Προφανώς λοιπόν, καμία ηγεσία δεν θα διακινδυνεύει να θέτει δύσκολα και δυσάρεστα θέματα στην κρίση του λαού. Έτσι, ο κορυφαίος κατά τα άλλα δημοκρατικός θεσμός του δημοψηφίσματος, θα κινδυνεύσει να εξελιχτεί σε εργαλείο του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, για τις καθαρά κομματικές του ανάγκες και να γίνεται επιλεκτικά, μόνο για τα εύκολα και τα σίγουρα.
    Πιστεύω λοιπόν ότι ο απαραίτητος αυτός δημοκρατικός θεσμός δεν θα πρέπει να ξεκινήσει από αποφάσεις σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, αλλά από θέματα του πρώτου βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου και η γνώση είναι άμεση και η ζύμωση πιο ουσιαστική. Με την εμπειρία που θα αποκτηθεί με τον τρόπο αυτό, θα είναι πιο αποδοτικό το πέρασμα σε δημοψηφίσματα για θέματα των Περιφερειών, με κατάληξη σε θέματα εθνικού ενδιαφέροντος.

  • 10 Αυγούστου 2011, 11:07 | Ευάγγελος Νασίου

    Καλό θα ήταν να αναγράφεται σ’ αυτό το άρθρο μια αναλυτική διαδικασία για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος ( π.χ. πως θα εκφραστούν οι αντίθετες απόψεις ώστε ο λαός να σχηματίσει μια κάποια άποψη για την ορθότερη κατά την κρίση του ψήφο).

  • 8 Αυγούστου 2011, 23:12 | Σπύρος Βροντινός, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός

    Ας γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι ερωτήματα-θέματα που διχάζουν ισχυρά την κοινωνία, αλλά και άλλα που την επηρεάζουν τα μέγιστα, πρέπει να οδηγούνται το γρηγορότερο σε τελεσίδικη λύση και όχι να αφήνονται να αιωρούνται, ή να κρύβονται ‘κάτω από το χαλί’, λόγω μικροκομματισμού, ‘πολιτικού κοστους’, κλπ. Τα δημοψηφίσματα θα δώσουν έτσι νέες ευκαιρίες στην χώρα καθώς θα επιτρέψουν άμεσες αναμφίβολες και λαοφιλείς λύσεις χωρίς κανένα ‘πολιτικό κόστος’.

    Καθώς το κόστος διεξαγωγής είναι ανεξάρτητο του συνολικού αριθμού των ερωτημάτων, τα δημοψηφίσματα θα είναι πλέον παραγωγικά όταν περιλαμβάνουν πολλαπλά ερωτήματα, π.χ. 20 ή ίσως και περισσότερα…….(ισχύει και στο εξωτερικό).

    Επίσης, θα μπορούσαν οι πολίτες μαζί με τα ‘εθνικά’ θέματα, δηλ. αυτά που δεσμεύουν όλη την χώρα, να απαντούν και σε επιπλέον τοπικά θέματα που θα αφορούν μόνο την περιφέρεια που κατοικούν. Δηλαδή το ψηφοδέλτιο να συμπεριλαμβάνει ‘εθνικά’ αλλά και ‘τοπικά’ θέματα μιας περιφέρειας (μεγάλα δημόσια έργα, αναπτυξιακές κατευθύνσεις, κλπ.)

    Επιπλέον, ερωτήματα πρέπει οπωσδήποτε να δύνανται να προταθούν τόσο από τον Λαό (συμμετοχική δημοκρατία), όσο και τους αντιπροσώπους του (Βουλή, Κυβέρνηση, Κόμματα, κλπ). ¨Ετσι, εάν για ένα ‘εθνικό’ ερώτημα μαζευτούν π.χ. 500 χιλιάδες διακομματικές υπογραφές πολιτών, τότε αυτό ωφείλει να μπαίνει σε δημοψήφισμα. Αντίστοιχα να ισχύει, εάν για ένα τοπικό θέμα μαζευτούν υπογραφές ίσες σε αριθμό με το 1/10 των ψηφοφόρων της εκάστοτε περιφέρειας.

    Τέλος, εάν δεν συμβούν συντομότερα, τα δημοψηφίσματα θα μπορούσαν να διεξάγωνται ταυτόχρονα με τις εκάστοτε εθνικές ή τοπικές (δημοτικές) εκλογές, θέτοντας αντίστοιχα, είτε μόνο ‘εθνικά’ ερωτήματα στις εθνικές εκλογές, ή μόνο ‘τοπικά’ ερωτήματα στις δημοτικές, ή όπως συνηθίζεται στο εξωτερικό, ‘εθνικά’ και ‘τοπικά’ ερωτήματα ανεξαρτήτως τύπου εκλογών.

    Σας ευχαριστώ.

  • 2 Αυγούστου 2011, 10:35 | Απόστολος Αμπράζης

    ΑΡΘΡΟ 4 2 Διφορούμενες έννοιες?

  • 1 Αυγούστου 2011, 21:39 | Παντελής

    Η προκυρηξη δημοψηφισμάτων πρέπει να γινεται και οταν το ζητα ο λαός, π.χ. με εναν συγκεκριμένο αριθμο υπογραφών. Αλλιώς συμμετοχική ή ακομα λιγότερο «αμεση» δημοκρατια δεν νοείται. Το να προκυρισσει το δημοψήφισμα μόνο η κυβέρνηση (βουλευτες) κατα το δοκούν είναι κοροιδία και απλά ο κοσμος δεν θα συμμετέχει…
    Επίσης πρέπιει να προβλέπεται και δημοψήφισμα σε τοπικό επίπεδο,περιφερεια ή ακομα κ δήμο, για τοπικου ενδιαφεροντος θεματα.

  • 30 Ιουλίου 2011, 05:33 | ΣΤΑΥΡΟΣ

    ΑΜΕΣΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΥΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ.ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ,
    ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΩΝ, ΝΟΜΑΡΧΙΩΝ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ .

  • 29 Ιουλίου 2011, 19:46 | Νίκος Μ.

    Τα ερωτήματα δεν μπορεί να καθορίζονται μόνο από την ολομέλεια της Βουλής. Πρέπει να διατυπώνονται από επιστημονική επιτροπή πανεπιστημιακών δασκάλων που θα εξασφαλίζουν την ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ του ερωτηματολογίου. Σήμερα δεν νοείται επιστημονική μελέτη της οποίας δεν αξιολογείται η αμεροληψία της.

  • 29 Ιουλίου 2011, 16:06 | ΠΕΤΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ

    οι ερωτησεις να οδηγουν σε απαντησεις ΜΟΝΟ ΝΑΙ /ΟΧΙ

  • 29 Ιουλίου 2011, 16:04 | Σαλαχώρης Μιχαήλ

    Ο ψηφοφόρος θα πρέπει να μπορεί να εκφράσει όχι μόνον την προτίμησή του (ΝΑΙ), αλλά και την αποδοκιμασία του (ΟΧΙ), ώστε να μπορεί να υπάρξει και Τρίτη κατάσταση (κενό)

  • 29 Ιουλίου 2011, 16:01 | Σαλαχώρης Μιχαήλ

    Υπάρχει η περιγραφή της διαδικασίας για την προκήρυξη του Δημοψηφίσματος, αλλά λείπει η περιγραφή της διαδικασίας ενεργοποίησης του μηχανισμού της διαδικασίας διενέργειας του Δημοψηφίσματος. Με άλλα λόγια ενώ περιγράφεται πως θα διενεργηθεί το Δημοψήφισμα όταν αποφασισθεί, δεν περιγράφεται κάτω από ποιες διαδικασίες θα κρίνει η εκάστοτε Κυβέρνηση να διεξαχθεί το Δημοψήφισμα. Ένας τέτοιος μηχανισμός θα ήταν, π.χ., να συγκεντρωθούν υπογραφές ενός ποσοστού (π.χ. 10%) του εκλογικού σώματος.

  • 29 Ιουλίου 2011, 13:29 | Τακης

    Η ερώτηση δεν αρκεί να είναι σαφής αλλά να μην είναι παραπλανητική δηλαδή να μην Εκμαιεύει την Απάντηση είτε με έμμεσο εκφοβισμό είτε με έμμεση υποβολή .
    Θα πρέπει να εξηγείται Επαρκώς και με απλά λόγια ώστε να το καταλαβαίνουν όλοι- όλες η Ερώτηση του Δημοψηφίσματος στην οποιαδήποτε ερμηνεία και αν επιδέχεται
    Ωστε ο καθένας – καθεμία να μπορεί να έχει την προσωπική του άποψη και να την εκφράσει
    Δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούντε εκφράσεις Διλήματα !!!!!!!!!!!!

  • 29 Ιουλίου 2011, 11:47 | Γιάννης Γ.

    Πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με τον τρόπο που διατυπώνονται τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει ο ψηφοφόρος.
    Δεν αρκεί το «σαφές και σύντομο».
    Πρέπει τα ερωτήματα να αφορούν ένα συγκεκριμένο θέμα και να μην υπάρχει περίπτωση να επεκταθεί το νόημα της ερώτησης και σε ευρύτερα θέματα. Πρέπει το ερώτημα να είναι όσο το δυνατό ποιό επεξηγηματικό, ως προς το τι εννοεί, και να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις σχετικά με αυτό. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ευρέως αποδεκτοί όροι οι οποίοι έχουν ένα περιεχόμενο στο οποίο μπορούν να δοθούν διάφορες σημασίες. Π.χ. δεν μπορείς να ρωτάς : «Πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις στο κράτος;», γιατί όλοι θα απαντήσουν ναι (εννοώντας ο καθένας και κάτι διαφορετικό) και την επαύριο του δημοψηφίσματος η κυβέρνηση θα θεωρήσει ότι έχει πάρει έγκριση να εφαρμόσει οτιδήποτε έχει στο μυαλό της.
    Ο τρόπος διατύπωσης του ερωτήματος, μπορεί να δώσει και την επιθυμητή απάντηση (όπως εξάλλου γίνεται και στις δημοσκοπήσεις τα τελευταία χρόνια).
    Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και αντί να διευρύνει τη δημοκρατία την περιορίζει.
    Για αυτό θα πρέπει να υπάρχουν σαφώς διατυπωμένοι περιορισμοί στο νομοσχέδιο σχετικά με αυτό το θέμα.

  • 29 Ιουλίου 2011, 02:05 | Βασίλης Σωτηρόπουλος

    Θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη ο Κώδικας Καλών Πρακτικών για τα Δημοψηφίσματα, της Επιτροπής Για την Δημοκρατία μέσω του Δικαίου (Venice Commission) του Συμβουλίου της Ευρώπης.

    http://www.venice.coe.int/docs/2007/CDL-AD(2007)008rev-e.pdf

    Σύμφωνα με το άρθρο 3.1 του Κώδικα Καλών Πρακτικών για Δημοψηφίσματα, μαζί με το ερώτημα θα πρέπει να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και μια επεξηγηματική έκθεση (explanatory memorandum) που θα παρουσιάζει με ισορροπημένο τρόπο τις απόψεις υπέρ και κατά για το επίμαχο θέμα. Επίσης η επεξηγηματική έκθεση θα πρέπει να αποσταλεί σε όλους τους πολίτες και θα πρέπει να διατυπωθεί και σε γλώσσες εθνικών μειονοτήτων.

    Ο Κώδικας αναφέρει ότι θα πρέπει να προβλέπονται και κυρώσεις για παραβίαση του καθήκοντος ουδετερότητας.

Σχόλια