1. Η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν.3320/05, με την οποία προστέθηκε στην παρ. 2 του άρθρου 18 του Ν.2190/94 κριτήριο «Ε. Συνέντευξη» καταργείται.
2. Ειδικές διατάξεις που προβλέπουν τη συνέντευξη ως κριτήριο επιλογής ή πρόσληψης προσωπικού, με εξαίρεση την περίπτωση πρόσληψης Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού του άρθρου 103, παρ. 3 του Συντάγματος (άρθρο 19 του Ν. 2190/94, όπως ισχύει), καταργούνται.
Συγχαρητήρια για την κατάργηση της συνέντευξης, ως μέσο αξιολόγησης για την πρόσληψη στο δημόσιο. Υλοποιείται άμεσα μία σαφέστατη προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ και μία απαίτηση της κοινωνίας.
Η συνέντευξη χρησιμοποιήθηκε ως ένα ακόμα μέσο παράκαμψης του ΑΣΕΠ και ενίσχυσης των ρουσφετολογικών προσλήψεων. Έπληξε το κύρος του ΑΣΕΠ και την αξιοπιστία των διαγωνισμών του! Αποθάρρυνε τους νέους από τη διεκδίκηση μιας θέσης στο δημόσιο και ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αναξιοκρατία, την απογοήτευση και το έλλειμα εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στο κράτος και τους θεσμούς.
Τα κριτήρια του ΑΣΕΠ πρέπει να είναι σαφώς μετρήσιμα και αδιάβλητα, ώστε να μη χωρούν καμία αμφισβήτηση και καμία αλλοίωση.
Μπράβο και πάλι λοιπόν. Το ΠΑΣΟΚ δεν ήρθε στην εξουσία για να βολέψει τα δικά του παιδιά και μετά να λέει «ε, και οι άλλοι τα ίδια έκαναν». Ηρθε για να βάλει κανόνες και πλαίσια αξιοκρατίας σε όλους τους τομείς, να ενισχύσει την ισονομία, την αξιοκρατία και τη διαφάνεια, ώστε όλοι οι πολίτες να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και να επιβραβεύονται για τις ικανότητες και τις γνώσεις τους. Ηρθε για να υλοποιήσει μεγάλες κοινωνικές ανατροπές.
Θοδωρής Μπορλόκας
Μέλος Νομαρχιακής ΠΑΣΟΚ Α’ Αθήνας
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ ΚΙΝΗΣΗ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
Επισημαίνω στον κο Λ.Σαμαρά, σε σχέση με το τελευταίο του σχόλιο, ότι η πρόταση ετέθη στις 12/11 ώρα 13:49 από τον υποφαινόμενο και θα έπρεπε να το αναφέρει γιά λόγους δεοντολογίας.
Πιστεύω ότι με την κατάργηση του κριτηρίου της συνεντεύξεως, αρχίζει να αποκαθιστάτε η εμπιστοσύνη των υποψηφίων με την Ανεξάρτητη Αρχή που είναι ο ΑΣΕΠ. Όπως και στις πανελλήνιες εξετάσεις δεν υπάρχει το κριτήριο της συνέντευξης, έτσι και εδώ δεν θα πρέπει να υφίσταται η εξέταση αυτή, τόσο για αυτούς που διαγωνίζονται με σειρά προτεραιότητας όσο και για αυτούς που διαγωνίζονται σε γραπτούς διαγωνισμούς. Γενικά πιστεύω πως ένα μέτρο δεν αρκεί μόνο να εμφανίζεται ως αξιοκρατικό, αλλά θα πρέπει, εύκολα να αποδεικνύεται η αξιοκρατία και ο λόγος ύπαρξής του.
Νομίζω ότι η συνέντευξη πρέπει να καταργηθεί εντελώς, εκτός από ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις.