Άρθρο 1
Σκοπός
(άρθρο 1 της Οδηγίας)
Σκοπός του παρόντος είναι η προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2011/98/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους πολίτες τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος, η οποία καθορίζει:
α) μία ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση ενιαίας άδειας διαμονής, η οποία θα επιτρέπει στους πολίτες τρίτων χωρών να διαμένουν στην ελληνική επικράτεια για εργασία, με στόχο να απλουστευθούν οι διαδικασίες εισδοχής τους και να διευκολυνθεί ο έλεγχος του καθεστώτος διαμονής τους και
β) ένα κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην ελληνική επικράτεια, ανεξαρτήτως του σκοπού της αρχικής εισδοχής τους σε αυτήν, τα οποία βασίζονται σε ίση μεταχείριση με εκείνη που επιφυλάσσεται στους Έλληνες πολίτες.
2. Ο παρών νόμος ισχύει υπό την επιφύλαξη της αρμοδιότητας των κρατών μελών όσον αφορά την εισδοχή των υπηκόων τρίτων χωρών στις αγορές εργασίας τους.
Άρθρο 2
Ορισμοί
(άρθρο 2 της Οδηγίας)
Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου, νοούνται ως:
α) «Πολίτης τρίτης χώρας» : κάθε πρόσωπο που δεν είναι πολίτης της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 20 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
β) «Εργαζόμενος τρίτης χώρας» : κάθε πολίτης τρίτης χώρας που έχει γίνει δεκτός στην ελληνική επικράτεια και ο οποίος διαμένει νομίμως και του έχει χορηγηθεί άδεια εργασίας, στα πλαίσια αμειβόμενης σχέσης στην Ελλάδα σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή πρακτική.
γ) «Ενιαία άδεια»: άδεια διαμονής που εκδίδεται από τις ελληνικές αρχές και η οποία επιτρέπει στον πολίτη τρίτης χώρας να διαμένει νόμιμα στην ελληνική επικράτεια με σκοπό την εργασία.
δ) «Ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης»: κάθε διαδικασία που οδηγεί, βάσει ενιαίας αίτησης που υποβάλλεται από πολίτη τρίτης χώρας ή από τον εργοδότη του, σε απόφαση σχετικά με την εν λόγω αίτηση, με σκοπό να του χορηγηθεί άδεια διαμονής για εργασία στην ελληνική επικράτεια.
Άρθρο 3
Πεδίο εφαρμογής
(άρθρο 3 της Οδηγίας)
1. Το παρόν Κεφάλαιο εφαρμόζεται:
α) σε πολίτες τρίτων χωρών που αιτούνται να διαμείνουν με σκοπό την εργασία στην ελληνική επικράτεια,
β) σε πολίτες τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην ελληνική επικράτεια για άλλο σκοπό πλην της εργασίας, σύμφωνα με το εθνικό ή ενωσιακό δίκαιο, οι οποίοι κατέχουν άδεια διαμονής σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και έχουν δικαίωμα εργασίας,
γ) σε πολίτες τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην ελληνική επικράτεια με σκοπό την εργασία σύμφωνα με το εθνικό ή ενωσιακό δίκαιο.
2. Το παρόν Κεφάλαιο δεν εφαρμόζεται σε πολίτες τρίτων χωρών οι οποίοι:
α) είναι μέλη οικογένειας πολιτών της Ένωσης που άσκησαν ή ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του υπ’αριθμ. 106/2007 Προεδρικού Διατάγματος «Ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή στην ελληνική επικράτεια των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους» (ΦΕΚ 106 Α’),
β) αυτοί και τα μέλη της οικογένειάς τους, ανεξαρτήτως εθνικότητας, απολαμβάνουν δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας ισοδύναμων με εκείνα των πολιτών της Ένωσης δυνάμει συμφωνιών, είτε μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών, είτε μεταξύ της Ένωσης και τρίτων χωρών,
γ) είναι αποσπασμένοι, για όσο καιρό διαρκεί η απόσπασή τους,
δ) έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στην ελληνική επικράτεια ως ενδοεπιχειρησιακά αποσπασμένοι εργαζόμενοι,
ε) έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στην ελληνική επικράτεια ως εποχικοί εργαζόμενοι ή ως εσωτερικοί άμισθοι βοηθοί (au pair),
στ) επιτρέπεται να διαμένουν στην ελληνική επικράτεια για λόγους προσωρινής προστασίας ή αιτήθηκαν την άδεια να παραμείνουν στην Ελλάδα για τον ίδιο λόγο και αναμένουν απόφαση σχετικά με το καθεστώς τους,
ζ) απολαμβάνουν διεθνούς προστασίας σύμφωνα με τις διατάξεις του υπ’ αρ. 96/2008 Προεδρικού Διατάγματος «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για τη θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των πολιτών τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους» (ΦΕΚ 152 Α’), όπως ισχύει ή έχουν υποβάλει αίτηση για διεθνή προστασία σύμφωνα με το εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα, χωρίς να έχει ληφθεί ακόμη οριστική απόφαση για την αίτησή τους,
η) απολαμβάνουν διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τις διεθνείς υποχρεώσεις ή την εθνική πρακτική ή έχουν ζητήσει διεθνή προστασία σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τις διεθνείς υποχρεώσεις ή την εθνική πρακτική, χωρίς να έχει ληφθεί οριστική απόφαση για την αίτησή τους,
θ) είναι επί μακρόν διαμένοντες σύμφωνα με την οδηγία 2003/109/ΕΚ,
ι) υπόκεινται σε διαδικασία απομάκρυνσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.3907/2011 (ΦΕΚ 7 Α’) ή του ν.3386/2005 (ΦΕΚ 212 Α’), η οποία έχει ανασταλεί για πραγματικούς ή νομικούς λόγους,
ια) έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στο έδαφος κράτους μέλους ως αυτοαπασχολούμενοι εργαζόμενοι,
ιβ) έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί ως ναυτικοί προς απασχόληση ή εργασία υπό οποιαδήποτε ιδιότητα σε πλοίο νηολογημένο σε κράτος μέλος ή που φέρει τη σημαία κράτους μέλους.
3. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι το κεφάλαιο II δεν εφαρμόζεται σε πολίτες τρίτων χωρών στους οποίους, είτε έχει χορηγηθεί άδεια να εργάζονται στην ελληνική επικράτεια για χρονικό διάστημα όχι ανώτερο των έξι μηνών, είτε έχουν γίνει δεκτοί στην ελληνική επικράτεια για λόγους σπουδών.
4. Το άρθρα 5, 6 και 7 δεν εφαρμόζονται σε πολίτες τρίτων χωρών στους οποίους επιτρέπεται να εργάζονται βάσει θεώρησης εισόδου.
Άρθρο 4
Ευνοϊκότερες διατάξεις
(άρθρο 13 της Οδηγίας)
1. Το παρόν άρθρο ισχύει υπό την επιφύλαξη ευνοϊκότερων διατάξεων:
α) της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων διμερών ή πολυμερών συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της αφενός, και μίας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών αφετέρου,
β) διμερών ή πολυμερών συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας ή περισσοτέρων κρατών μελών και ενός ή περισσοτέρων τρίτων χωρών.
Άρθρο 5
Ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης
(άρθρα 4, 5 και 8 της Οδηγίας)
1. Κάθε αίτηση για χορήγηση, τροποποίηση ή ανανέωση ενιαίας άδειας διαμονής που παρέχει δικαίωμα στην εργασία υποβάλλεται σύμφωνα με ενιαία διαδικασία αίτησης. Η αίτηση για τη χορήγηση ενιαίας άδειας διαμονής υποβάλλεται από τον ενδιαφερόμενο στην υπηρεσία μιας στάσης της αρμόδιας Διεύθυνσης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης του τόπου διαμονής του αιτούντος ή στην αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Εσωτερικών, εφόσον αυτός έχει εισέλθει στη χώρα με ειδική θεώρηση εισόδου για το σκοπό αυτό ή είναι κάτοχος ισχυρής άδειας διαμονής για την οποία επιτρέπεται η αλλαγή σκοπού σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κώδικα.Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης
2. Η αρμόδια υπηρεσία της παραγράφου 1 εξετάζει την αίτηση που έχει υποβληθεί σύμφωνα με την παράγραφο 1 με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης, εκδίδει, μέσα σε τέσσερις μήνες το αργότερο από την περιέλευση σε αυτήν του συνόλου των απαιτούμενων δικαιολογητικών, σχετική απόφαση χορήγησης, τροποποίησης ή ανανέωσης της ενιαίας άδειας διαμονής με τη μορφή ενιαίας διοικητικής πράξης που συνδυάζει τίτλο διαμονής και δικαίωμα εργασίας. Η ανωτέρω προθεσμία μπορεί να παραταθεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις που έχουν σχέση με την πολυπλοκότητα της εξέτασης της αίτησης. Εφόσον δεν ληφθεί απόφαση εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στην παρούσα παράγραφο, οποιεσδήποτε συνέπειες καθορίζονται από το εθνικό δίκαιο.
3. Μια αίτηση θεωρείται απαράδεκτη και δεν εξετάζεται εάν για την είσοδο στην ελληνική επικράτεια πολιτών τρίτων χωρών με σκοπό την εργασία εφαρμόζονται όγκοι εισδοχής, σύμφωνα με τον παρόντα Κώδικα, και έχει συμπληρωθεί ο προβλεπόμενος ανώτατος αριθμός θέσεων εργασίας.
4. Η διαδικασία της ενιαίας αίτησης δεν θίγει τη διαδικασία χορήγησης ειδικής θεώρησης εισόδου, η οποία απαιτείται για την πρώτη είσοδο στην ελληνική επικράτεια, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
5. Εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις του Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης, η αρμόδια υπηρεσία εκδίδει ενιαία άδεια διαμονής στους πολίτες τρίτων χωρών που υποβάλλουν αίτηση εισδοχής και στους πολίτες τρίτων χωρών που έχουν ήδη γίνει δεκτοί και υποβάλλουν αίτηση για ανανέωση ή τροποποίηση της άδειας διαμονής τους μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος.
6. Οι σχετικές αποφάσεις κοινοποιούνται γραπτώς στον αιτούντα, σύμφωνα με τις διαδικασίες κοινοποίησης που προβλέπονται στην ισχύουσα νομοθεσία. Στην περίπτωση απόρριψης αίτησης για χορήγηση, τροποποίηση ή ανανέωση ενιαίας άδειας διαμονής ή ανάκλησης αυτής, η σχετική απόφαση αναφέρει τους νομικούς και πραγματικούς λόγους για την έκδοσή της, καθώς και πληροφορίες για τα διαθέσιμα ένδικα μέσα και τις προθεσμίες άσκησης αυτών.
8. Εάν τα δικαιολογητικά που κατατίθενται με την υποβολή της σχετικής αίτησης είναι ελλιπή, η αρμόδια υπηρεσία ενημερώνει σχετικώς τον αιτούντα και καθορίζει προθεσμία για την υποβολή των απαιτούμενων συμπληρωματικών στοιχείων η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξη μήνες. Εάν τα συμπληρωματικά στοιχεία δεν προσκομισθούν εντός της ταχθείσας προθεσμίας, η αίτηση απορρίπτεται.
Άρθρο 6
Ενιαία άδεια διαμονής που παρέχει δικαίωμα στην εργασία
(άρθρο 6)
Η ενιαία άδεια διαμονής που παρέχει δικαίωμα στην εργασία εκδίδεται από την αρμόδια υπηρεσία με χρήση του ενιαίου τύπου που θεσπίζεται στον Κανονισμό (ΕΚ) αρ. 1030/2002 του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 2002 «για την καθιέρωση αδειών διαμονής ενιαίου τύπου για τους πολίτες τρίτων χωρών», όπως ισχύει, στην οποία αναγράφονται οι προϋποθέσεις πρόσβασης στην αγορά εργασίας.
Τα κράτη μέλη μπορούν να συμπεριλαμβάνουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την εργασιακή σχέση του υπηκόου τρίτης χώρας (όπως το όνομα και τη διεύθυνση του εργοδότη, τον τόπο εργασίας, το είδος εργασίας, το ωράριο, την αμοιβή) σε έντυπη μορφή ή να αποθηκεύουν τέτοια δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και στο στοιχείο α) σημείο 16 του παραρτήματός του.
Άρθρο 7
Άδειες διαμονής που εκδίδονται για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας
(άρθρο 7 της Οδηγίας)
Οι άδειες διαμονής για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας που προβλέπονται στον Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης, εκδίδονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες με χρήση του ενιαίου τύπου που θεσπίζεται στον Κανονισμό (ΕΚ) αρ. 1030/2002 του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 2002 «για την καθιέρωση αδειών διαμονής ενιαίου τύπου για τους πολίτες τρίτων χωρών», όπως ισχύει, στην οποία αναγράφονται στοιχεία σχετικά με την πρόσβασης στην αγορά εργασίας.
Τα κράτη μέλη μπορούν να συμπεριλαμβάνουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την εργασιακή σχέση του υπηκόου τρίτης χώρας (όπως το όνομα και τη διεύθυνση του εργοδότη, τον τόπο εργασίας, το είδος εργασίας, το ωράριο, την αμοιβή) σε έντυπη μορφή ή να αποθηκεύουν τέτοια δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και στο στοιχείο α) σημείο 16 του παραρτήματός του.
Άρθρο 8
Δικαιώματα βάσει της ενιαίας άδειας διαμονής
(άρθρα 11 και 12 της Οδηγίας)
1. Ο πολίτης τρίτης χώρας στον οποίο έχει χορηγηθεί ενιαία άδεια διαμονής σύμφωνα με τον παρόντα Κώδικα και κατά τη διάρκεια ισχύος αυτής έχει τα ακόλουθα δικαιώματα:
α) εισόδου και διαμονής στην ελληνική επικράτεια, εφόσον πληρούνται οι προβλεπόμενες στον παρόντα Κώδικα προϋποθέσεις εισδοχής
β) ελεύθερης πρόσβασης στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, εντός των ορίων που προβλέπονται στην εθνική νομοθεσία
γ) άσκησης της συγκεκριμένης εργασιακής δραστηριότητας βάσει της ενιαίας άδειας διαμονής και σύμφωνα με τον Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης
δ) ενημέρωσης για τα δικαιώματα που παρέχονται στον κάτοχο της ενιαίας άδειας διαμονής σύμφωνα με τον Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης .
2. Οι εργαζόμενοι πολίτες τρίτων χωρών που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ) έχουν δικαίωμα ίσης μεταχείρισης με τους ημεδαπούς όσον αφορά:
α) τις συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής και της απόλυσης, καθώς και της υγιεινής και ασφάλειας στον τόπο εργασίας,
β) την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της εγγραφής και συμμετοχής σε οργάνωση εργαζομένων ή εργοδοτών ή σε οποιαδήποτε οργάνωση τα μέλη της οποίας ασκούν συγκεκριμένο επάγγελμα, συμπεριλαμβανομένων των πλεονεκτημάτων που παρέχονται από τις οργανώσεις αυτές, με την επιφύλαξη των εθνικών διατάξεων για τη δημόσια τάξη και τη δημόσια ασφάλεια,
γ) την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση,
δ) την αναγνώριση διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων επαγγελματικών τίτλων, σύμφωνα με τις ισχύουσες εθνικές διαδικασίες,
ε) τους κλάδους της κοινωνικής ασφάλισης, όπως καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004,
στ) τα φορολογικά πλεονεκτήματα, υπό την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος θεωρείται ότι είναι κάτοικος για φορολογικούς σκοπούς στην ελληνική επικράτεια,
ζ) την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την απόκτηση αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρονται στο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών στέγασης σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, υπό την επιφύλαξη της ελευθερίας σύναψης συμβάσεων σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο,
η) τις υπηρεσίες παροχής συμβουλών που προσφέρονται από γραφεία εύρεσης εργασίας.
3. Οι αρμόδιες εθνικές αρχές περιορίζουν την ίση μεταχείριση όσον αφορά την παράγραφο 2 στοιχείο γ):
i) περιορίζοντας την εφαρμογή σε εργαζομένους τρίτων χωρών οι οποίοι εργάζονται ή εργάζονταν στο παρελθόν και είναι εγγεγραμμένοι ως άνεργοι,
ii) αποκλείοντας το δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης σε εργαζομένους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτειά τους σύμφωνα με την οδηγία 2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου, όπως ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το π.δ.101/2008 (ΦΕΚ Α 157) το οποίο κωδικοποιείται με τα άρθρα 32 έως 43 του Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης.
iii) αποκλείοντας επιδόματα και δάνεια σπουδών και διαβίωσης ή άλλα επιδόματα και δάνεια,
iv) ορίζοντας ειδικές προϋποθέσεις περιλαμβανομένης της δέουσας γνώσης της γλώσσας και της πληρωμής των διδάκτρων, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, όσον αφορά την πρόσβαση στην πανεπιστημιακή και τριτοβάθμια εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση που δεν συνδέεται άμεσα με τη συγκεκριμένη απασχόληση.
β) Οι αρμόδιες εθνικές αρχές περιορίζουν τα δικαιώματα που χορηγούνται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο ε) στους εργαζομένους τρίτων χωρών, χωρίς να μπορούν να περιορίσουν τα δικαιώματα αυτά για εργαζομένους τρίτων χωρών οι οποίοι εργάζονται ή εργάστηκαν για ελάχιστο διάστημα έξι μηνών και είναι εγγεγραμμένοι ως άνεργοι.
Η παράγραφος 2 στοιχείο ε) σχετικά με τις οικογενειακές παροχές δεν εφαρμόζεται σε πολίτες τρίτων χωρών στους οποίους έχει επιτραπεί να εργαστούν στην ελληνική επικράτεια για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες, σε πολίτες τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί με σκοπό τις σπουδές ή σε πολίτες τρίτων χωρών στους οποίους επιτρέπεται να εργαστούν βάσει θεώρησης.
γ) Οι αρμόδιες εθνικές αρχές, όσον αφορά την παράγραφο 2 στοιχείο στ) σχετικά με τα φορολογικά πλεονεκτήματα, περιορίζουν την εφαρμογή της σε περιπτώσεις όπου ο καταχωρισμένος ή συνήθης τόπος διαμονής των μελών της οικογένειας του εργαζομένου τρίτης χώρας για τα οποία αιτείται πλεονεκτημάτων ευρίσκεται εντός της ελληνικής επικράτειας.
δ) Όσον αφορά την παράγραφο 2 στοιχείο ζ):
i) Οι αρμόδιες εθνικές αρχές περιορίζουν την εφαρμογή της σε εκείνους τους εργαζομένους τρίτων χωρών οι οποίοι εργάζονται,
ii) περιορίζουν την πρόσβαση στη στέγαση.
3. Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 δεν θίγει το δικαίωμα των αρμόδιων ελληνικών αρχών να ανακαλούν ή να απορρίπτουν την ανανέωση άδειας διαμονής που εκδίδεται βάσει του παρόντος άρθρου ή την άδεια διαμονής που εκδίδεται για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας ή οποιαδήποτε άλλη άδεια εργασίας σε κράτος μέλος.
4. Οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών που μετακινούνται προς τρίτη χώρα ή οι επιζώντες των εν λόγω εργαζομένων που διαμένουν σε τρίτη χώρα και που έλκουν δικαιώματα από αυτούς λαμβάνουν τις νόμιμες συντάξεις γήρατος, αναπηρίας και επιζώντων τις οποίες δικαιούνται βάσει της προηγούμενης απασχόλησης αυτών των εργαζομένων, σύμφωνα με τη νομοθεσία που αναφέρεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004, υπό τις ίδιες συνθήκες και με τους ίδιους συντελεστές όπως οι Έλληνες πολίτες όταν μεταβαίνουν σε τρίτη χώρα.
Άρθρο 9
Υποβολή εκθέσεων
(άρθρο 15 της Οδηγίας)
Το Υπουργείο Εσωτερικών μία φορά τον χρόνο και για πρώτη φορά όχι αργότερα από τις 25 Δεκεμβρίου 2014, ανακοινώνει στην Επιτροπή, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 862/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, περί κοινοτικών στατιστικών για τη μετανάστευση και τη διεθνή προστασία στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό των πολιτών τρίτων χωρών στους οποίους χορηγήθηκε ενιαία άδεια διαμονής κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, κατά τα οριζόμενα στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 862/2007.