Αρχική Ανάρτηση Αποφάσεων και Πράξεων στο ΔιαδίκτυοΆρθρο 4 Ισχύς των πράξεων

Άρθρο 4 Ισχύς των πράξεων

1. Οι πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 και είναι κατά νόμο δημοσιευτέες ισχύουν από τη δημοσίευσή τους.
2. Οι πράξεις που κατά τον παρόντα νόμο αναρτώνται στο Διαδίκτυο και δεν προβλέπεται από τον νόμο δημοσίευσή τους δεν εκτελούνται, εάν δεν έχει προηγηθεί η ανάρτησή τους στο Διαδίκτυο κατά τα οριζόμενα στον παρόντα νόμο.
3. Αν το κείμενο της δημοσιευμένης πράξης δεν ταυτίζεται με το αντίστοιχο κείμενο που είναι αναρτημένο στον οικείο δικτυακό τόπο ισχύει το κείμενο που έχει δημοσιευτεί. Με ευθύνη του οργάνου που έχει εκδώσει την πράξη γίνονται οι αναγκαίες διορθώσεις στο κείμενο που έχει αναρτηθεί στον δικτυακό τόπο.

Σχόλια
  • 7 Ιανουαρίου 2010, 23:12 | Σίμος Ι. Σαμαράς

    Ήδη με το άρθρο 26 Ν. 3731/2008 προβλέπεται η απευθείας ηλεκτρονική έκδοση πιστοποιητικών και διοικητικών πράξεων και η ψηφιοποίηση διοικητικών πράξεων εκδεδομένων με αναλογικά μέσα. Η τεχνική είναι η ίδια σε κάθε έγγραφο. Για το λόγο αυτό μπορεί να προβλεφθεί η απευθείας ηλεκτρονική έκδοση των πράξεων που υπόκεινται σε ανάρτηση στο Διαδίκτυο – εφόσον το ηλεκτρονικό έγγραφο φέρει ηλεκτρονική υπογραφή, έχει συνταχθεί και αναρτηθεί με τρόπο που δεν επιτρέπει την αλλοίωσή του και πληροί τις λοιπές προϋποθέσεις της προαναφερθείσας διάταξης –, ως πρωτότυπης μορφής και όχι αντιγράφου. Εξάλλου, η συντριπτική πλειονότητα των πράξεων συντάσσονται σε ηλεκτρονική μορφή και εκτυπώνονται από τους αρμόδιους φορείς από αυτή τη μορφή, και όχι από την ενσωμάτωσή τους σε έγγραφο. Με την πρόβλεψη για πρωτότυπη έκδοση των υποκείμενων σε ανάρτηση πράξεων σε ηλεκτρονική μορφή η ρύθμιση του άρθρου 4 § 3 του προσχεδίου νόμου δεν θα απαιτούνταν, ενώ ταυτόχρονα θα αυξανόταν η δημόσια πίστη στο αναρτώμενο κείμενο και θα μειωνόταν, αν δεν εξαλειπόταν, η ανάγκη αντιπαραβολής.

    — Παράρτημα

    N. 3731/2008 «Αναδιοργάνωση της δημοτικής αστυνομίας και ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών» (ΦΕΚ Α΄ 263/23 Δεκεμβρίου 2008).

    Άρθρο 26. Αυτοματοποίηση Διεκπεραίωσης Υποθέσεων από τη Διοίκηση.

    1. Τα ηλεκτρονικά αιτήματα τα οποία υποβάλλονται στις Δημόσιες Υπηρεσίες, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 32 του ν.3536/2007 (ΦΕΚ 42 Α΄), είτε απευθείας από τους αιτούντες είτε μέσω Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών είτε στο πλαίσιο της αυτεπάγγελτης αναζήτησης δικαιολογητικών διεκπεραιώνονται αυτόματα, με την υποστήριξη και χρήση κατάλληλων Πληροφοριακών Συστημάτων από τους αρμόδιους φορείς, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
    α. Η διεκπεραίωση της υπόθεσης και η έκδοση της σχετικής πράξης βασίζεται σε στοιχεία τα οποία έχουν ελεγχθεί και έχει επιβεβαιωθεί η γνησιότητα και εγκυρότητα τους από τους αρμόδιους φορείς κατά το στάδιο της καταχώρισης των στοιχείων στο εκάστοτε Πληροφοριακό Σύστημα.
    β. Ο αρμόδιος για την έκδοση της πράξης φορέας παρέχει στους λοιπούς φορείς του δημόσιου τομέα και τους τρίτους τη δυνατότητα ηλεκτρονικής επαλήθευσης και επιβεβαίωσης του περιεχομένου και της γνησιότητας της εκδιδόμενης σε ψηφιακή μορφή πράξης.
    2. Η ηλεκτρονική έκδοση της πράξης σε ψηφιακή μορφή σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου από τους αρμόδιους φορείς συνιστά έκδοση διοικητικής πράξης. Η εκτύπωση της εκδιδόμενης πράξης σύμφωνα με τα ανωτέρω επέχει θέση ακριβούς αντιγράφου, το οποίο επικυρώνεται από τη διοικητική αρχή που παραλαμβάνει το αίτημα.
    3. Η ψηφιοποίηση διοικητικής πράξης, που εκδόθηκε σε έντυπη μορφή, απαιτεί ψηφιοποίηση του πρωτοτύπου και επικύρωση από τον αρμόδιο υπάλληλο της διοικητικής αρχής που το εξέδωσε ή άλλης με υποχρεωτική χρήση ψηφιακής υπογραφής.

    ΣΙΜΟΣ Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ – Δικηγόρος
    Υπ. Διδάκτορας Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών
    http://www.nomologio.wordpress.com

  • 4 Ιανουαρίου 2010, 18:47 | Κωστής Αναγνωστόπουλος

    Αυτό το άρθρο 4, η «Ισχύς των πράξεων», είναι το *σημαντικότερο* του προσχεδίου για την «…ανάρτηση Αποφάσεων και πράξεων κυβερνητικών…» αφού ενέχει το ρόλο της «ποινής» για τα νομικά πρόσωπα που δεν δημοσιεύουν τις αποφάσεις και τις πράξεις τους (αφού αυτές δεν θα ισχύουν),
    απαντώντας έτσι στην ουσία του προβλήματος, χωρίς ρεβανσισμό, χωρίς γραφειοκρατία και χωρίς κατασταλτικές λογικές.

    Οποιαδήποτε έκπτωση στην μελλοντική εφαρμογή του άρθρου αυτού θα σημάνει πρακτικά την αδρανοποίηση ολόκληρου του νόμου,
    και γιαυτό χρειάζεται επαρκής τεχνική θωράκιση στην υλοποίησή του.

    Επομένως κεντρική σημασία θα έχουν οι τεχνικές προδιαγραφές που θα ορίσει ο Υπουργός Εσωτερικών, όπως ορίζει παρακάτω η παρ. 6 του άρθρου 6, του παρόντος προσχεδίου.

    Παρόλαυτα, πιστεύω πως χρειάζεται να προστεθούν εξαρχής στο παρόν προσχέδιο οι παρακάτω τεχνικές απαιτήσεις:

    1) Να παρέχονται όλες οι προγενέστερες εκδόσεις (versions) κάθε κειμένου (νόμου, πράξης ή απόφασης, κτλπ) μαζί με την ημερομηνία δημοσίευσής του,

    2) Να δίνεται η δυνατότητα σε εξωτερικά κείμενα να αναφέρονται σε *συγκεκριμένη* version, προφανώς με κατάλληλη χρήση κρυπτογραφικών τεχνικών (document signing).

    3) σε περίπτωση διορθώσεων σε υφιστάμενα κείμενα να καταγράφονται:
    α) οι διορθώσεις σε μορφή diff ώστε να είναι εύκολα αντιληπτές οι αλλαγές,
    β) αλλά *και* τα τελικά κείμενα, μετά τις διορθώσεις, ώστε να είναι διευκολύνεται η ανάγνωση των κειμένων χωρίς την βοήθεια «ειδικών» μεσαζόντων (πχ δικηγόρων),
    ώστε να διευκολύνεται η πρόσβαση των πολιτών στους νόμους της Πολιτείας.

    5)τα κείμενα να περιλαμβάνουν κατά το δυνατό συνδέσμους συσχέτισης (hyperlinks) στα αναφερόμενα κείμενα,
    ώστε να μην δημιουργηθούν απομονωμένες νησίδες νομικών κειμένων.

    6) Να παρέχονται ικανοποιητικά (σύμφωνα με τις τρέχουσες τεχνολογίες) εργαλεία αναζήτησης και συσχέτισης των κειμένων.

    7) Τέλος, το βασικότερο για ακόμη πιο δημοκρατική διοίκηση:
    Να υπάρχει κατάλληλη υποδομή ώστε να καταγράφονται τυχόν σχόλια πολιτών στα κείμενα,
    αφού αυτά αποτελούν πάντα την καλύτερη ύλη για τη βελτίωση των κειμένων σε μεταγενέστερες πράξεις.
    Οι πολίτες μάλιστα που εμπλέκονται στις διατάξεις των κειμένων θα πρέπει να έχουν ενισχυμένα δικαιώματα σχολιασμού.

  • 31 Δεκεμβρίου 2009, 11:30 | Αγάθος Σπυριδων

    ΑΡΘΡΟ 4
    Η παρ.2 του άρθρου 4 προστίθεται το εξής:
    Οι πράξεις που από ειδικό νόμο προβλέπεται να δημοσιεύονται , δεν εκτελούνται αν δεν υπάρχει και ανάρτηση στο διαδίκτυο όπως καθορίζεται στο άρθρο 3 του παρόντος Νόμου.

  • 27 Δεκεμβρίου 2009, 20:21 | ΑΒ

    Κύριε Υπουργέ,
    συμμετέχοντας στη διαβούλευση, ας μου επιτραπεί να προτείνω τη συμπλήρωση του άρθρου 4 ως εξής:

    <>

    ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
    1. Παρέχει τις απαιτούμενες εγγυήσεις απονομής της δικαιοσύνης και κατ’ επέκταση του νομοσχεδίου.
    2. Περί του ότι και οι δικαστικοί υπάλληλοι δικαιούνται προσφυγής και υπάγονται στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων,ΔΕΙΤΕ:
    Α. το άρθρο-μελέτη του αξιότιμου κ.Γεωργίου Σκουρλέτου, Προέδρου Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων επί τιμή, με υπέρτιτλο <>, δημοσιευμένο στη Διοικητική Δίκη 15 σελ. 675-6, όπου υπάρχει πλήρης και τεκμηριωμένη ανάλυση του θέματος και μεταξύ των άλλων επισημαίνεται ότι <>
    Β. το εξής χαρακτηριστικό παράδειγμα:
    Στις πρόσφατες κρίσεις (7 Δεκεμβρίου 2009) των δικαστικών υπαλλήλων της εισαγγελίας πρωτοδικών της Αθήνας για πλήρωση θέσεων προϊσταμένων τμημάτων της γραμματείας (που η επικύρωση θα γίνει σύντομα με πράξη του Υπουργού Δικαιοσύνης), στη σύνθεση του δευτεροβάθμιου πενταμελούς υπηρεσιακού συμβουλίου κρίσης συμμετείχαν ΚΑΙ ΠΑΛΙ οι ίδιοι δύο(2) δικαστικοί υπάλληλοι Σ.Ι. και Λ.Χ. που συμμετείχαν και στη σύνθεση του δευτεροβάθμιου πενταμελούς υπηρεσιακού συμβουλίου κρίσης προϊσταμένων τμημάτων της γραμματείας της εισαγγελίας πρωτοδικών Αθήνας που έγινε στις 20 Μαρτίου 2007 και έκρινε για θέσεις προϊσταμένων τμημάτων ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ δικαστικούς υπαλλήλους χωρίς ωστόσο ο δικαστικός υπάλληλος που θίγεται από αυτή τη διαδικασία κρίσης να έχει το δικαίωμα προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια αφού τα υπηρεσιακά συμβούλια θεωρούνται ως δικαστικές αρχές και οι αποφάσεις τους δεν υπόκεινται σε προσφυγή παρότι κατά το άρθρο 52 του κώδικα πολιτικής δικονομίας (Π.Δ. 503/1985, Α 182) οι λόγοι αποχής ή εξαίρεσης δικαστικών λειτουργών ισχύουν και για τους δικαστικούς υπαλλήλους.-

  • 22 Δεκεμβρίου 2009, 04:57 | Ανδρέου Παναγιώτης

    Κύριε Υπουργέ,

    Θα ήθελα κι εγω να να προσθέσω τις παρατηρήσεις μου σχετικά με την τροποποίηση των άρθρων 148εως 153 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων.
    Κατ’ αρχήν συμφωνώ πλήρως με τα σχόλια της κυρίας Κοτσιφάκη.Είναι, τουλάχιστον, ατυχής η επιλογή,εάν δεν αποβλέπει σε άλλες σκοπιμότητες,η αντικατάσταση του δικαστικού με δικηγόρο, εκπρόσωπο του προέδρου του ΔΣ ο οποίος, κατά κανόνα, θα λειτουργεί με άλλα κριτήρια.
    2.Από πικρή, μέχρι τώρα, εμπειρία έχει διαπιστωθεί ότι, όταν ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας δεν ήθελε, για διάφορους λόγους,να απαντήσει σε μια ένσταση,την οποία από τα στοιχεία που είχε ώφειλε να κάνει δεκτή,άφηνε να παρέλθει η προθεσμία άκαρπη και απαντούσε οτι,σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 150, επειδή δεν πρόλαβε να εξετάσει την αίτηση και δεν έχει πλέον δικαίωμα να εκδόσει απόφαση επί της ενστάσεως,θεωρείται ότι η ένσταση απορρίφθηκε. Το ίδιο δε έπραττε ενίοτε και η επιτροπή του άρθρου 152 και,έτσι,αρνούνταν να πάρουν θέση και έστελναν τους αιτούντες στο ΣτΕ, ώστε να μη δικασθεί ποτέ η διαφορά.
    Τ’ αρμόδια όργανα, όμως,υπάρχουν για ν’ αντιμετωπίζουν προβλήματα και να μη ταλαιπωρούν τους πολίτες. Συνεπώς η διάταξη αυτή θα πρέπει ν’ αντιστραφεί και να προβλέπει ότι σε περίπτωση που δεν εξετασθεί έγκαιρα το θέμα και δεν εκδοθεί απόφαση, η ενσταση-προσφυγή θεωρείται ότι έγινε δεκτή.Επίσης,για τις προθεσμίες ασκήσεως των ενστάσεων-προσφυγών θα πρέπει να προβλεφθεί ότι αρχίζουν όχι από την έκδοση της απόφασης, που δεν μπορούν να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι, αλλά από την ημερομηνία κοινοποίησης της με αποδεικτικό κοινοποίησης. Ακόμη στις υποχρεώσεις της επιτροπής του άρθρου 152 θα πρέπει να προβλεφθεί ότι υποχρεούται να εκδόσει απόφση εντός 30 ημερών από τη συνεδρίαση,άλλως η προσφυγή θεωρείται ότι έγινε δεκτή(διότι παρουσιάστηκαν περιπτώσεις καθυστέρησης πλέον των οκτώ μηνών)

  • 22 Δεκεμβρίου 2009, 03:20 | Ανδρέου Παναγιώτης

    κύριε Υπουργέ,

    Θα ήθελα κι εγώ να σας συγχαρώ για την εξαίρετη πρωτοβουλία να επιβάλλετε την πλήρη διαφάνεια στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης σε όλη της την έκταση. Εάν αυτό εφαρμοσθεί έμπρακτα θα έχει δικαιωθεί πλήρως το πέρασμά σας από το Υπουργείο Εσωτερικών.Επιτρέψτε μου, όμως, να καταθέσω κι εγώ μερικές προτάσεις:
    α.Η ισχυς τω νομικών πράξεων αρχίζει όχι από την καταχώρισή τους στο ΦΕΚ αλλά από την πραγματική ημερομηνία δημοσίευσης(κυκλοφορίας)του ΦΕΚ από την ημερομηνία, δηλαδή,που πραγματικά μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να λάβει γνώση της καταχώρισης.Και,για το λόγο αυτό, μέχρι τώρα,είμαστε υποχρεωμένοι να πηγαίνουμε αυτοπροσώπως στο Εθν.Τυπογραφείο για να ενημερωθούμε. Σήμερα, όμως, η τεχνολογία μας δίνει τη δυνατότητα να ενημερωνόμαστε άμεσα χωρίς να μετακινηθούμε.Συνεπώς όλες οι πράξεις πρέπει ν’αναρτώνται στο διαδίκτυο και να γίνεταιμεία της δημοσίευσής τους.
    β.Η ενημέρωση των πολιτών αποτελεί υποχρέωση του κράτους.Συνεπώς όλες οι διοικητικές πράξεις πρέπει να δημοσιεύονται στο ΦΕΚ, να αναρτώνται στο διαδίκτυο και να υπάρχει δυνατότητα εκτύπωσης,δωρεάν,όλων των ΦΕΚ,καθόσον το Εθν.Τυπογραφείο δεν είναι επιχείρηση αλλά δημόσιος φορέας ταγμένος να ενημερώνει τους πολίτες.
    γ.Θα πρέπεινα ληφθεί υπόψει και ν’αντιμετωπισθεί ανάλογα η περίπτωση τυχόν φορέων που δεν διαθέτουν ίδιους δικτυακούς τόπους.
    δ.Θα πρέπει να θεσμοθετηθεί ότι τ’ αντίγραφα του διαδικτύου ,με την επιφύλαξη των περί πλαστογραφίας και νόθευσης διατάξεων,έχουν την ισχύ του πρωττοτύπου.
    ε.Όσον αφορά στους ΟΤΑ,θα πρέπει να διευρυνθεί ο κύκλος των εγγράφων που δημοσιεύονται καθόσον, ειναι κοινώς γνωστό,ότι οι φορείς αυτοί δεν διακρίνονται για τη διαφάνεια της δράσης τους.
    στ.Τέλος θα πρέπει να προβλεφθούν κυρώσεις για τους παραβάτες τόσο σε επίπεδο προισταμένου όσο και σε επίπεδο χειριστού θέματος.

  • 15 Δεκεμβρίου 2009, 14:24 | Δημήτρης Ευγενίδης

    Η εκτυπωμένη από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο, αναρτηθείσα στο διαδίκτυο απόφαση ή πράξη, πρέπει να ορισθεί ότι έχει ισχύ πρωτοτύπου. Ετσι όταν χορηγείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες (εκτυπωμένο ή φωτοτυπία του εκτυπωμένου) αντίγραφο της αναρτηθείσας απόφασης θα πρέπει να θεωρείται ως ακριβές αντίγραφο για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον ενδιαφερόμενο.

  • 14 Δεκεμβρίου 2009, 22:03 | ΧΡΗΣΤΟΣ Τ.

    Η ανάρτηση θα πρέπει να παραμένει για όσο διάστημα έχει ισχύ η απόφαση και το ελάχιστο μία τριετία. Οι νόμοι για πάντα.

    Σε περίπτωση αποδεδειγμένης παραποίησης – αλλοίωσης εγγράφου, θα πρέπει να αναφέρονται ρητά κυρώσεις (πειθαρχικές, ποινικές, κα)

  • 14 Δεκεμβρίου 2009, 09:09 | ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΦΑΚΗ

    Κύριε Υπουργέ,
    από την ιστοσελίδα του Ελληνικού Κοινοβουλίου ανακάλυψα ότι στο σχέδιο νόμου με τίτλο «Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον έλεγχο του ΑΣΕΠ», για το οποίο έχει τελειώσει η δημόσια διαβούλευση και το έχετε καταθέσει στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση, έχετε ήδη υποβάλει και δυο τροπολογίες.

    Μια από τις παραπάνω δυο τροπολογίες αφορά την αλλαγή της συγκρότησης της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, σε συμμόρφωση με την 3503/2009 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας (ΣτΕ Ολ.3503/2009.

    Σας γράφω λοιπόν εδώ τo σχόλιό μου για την προτεινόμενη από εσάς τροπολογία, διότι δεν βρήκα στην ιστοσελίδα της ανοικτής διακυβέρνησης ειδικά προορισμένο χώρο για σχόλια επί της συγκεκριμένης τροπολογίας, ενώ υπάρχουν αντίστοιχοι χώροι για σχόλια σε καθένα ξεχωριστά από τα αρχικά άρθρα του νομοσχεδίου, για το οποίο όμως έχει τελειώσει η δημόσια διαβούλευση.

    Με τα άρθρα 148 έως 154 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ν.3463/2006) προβλέφθηκε ο διοικητικός έλεγχος νομιμότητας των αποφάσεων όλων των μονομελών και συλλογικών οργάνων των Δήμων και Κοινοτήτων, σε δυο βαθμούς. Ειδικότερα, σε πρώτο βαθμό ο παραπάνω έλεγχος νομιμότητας γίνεται από το Γενικό Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν προσφυγής καθενός που έχει έννομο συμφέρον. Σε δεύτερο βαθμό ο παραπάνω έλεγχος νομιμότητας γίνεται από την τριμελή Ειδική Επιτροπή του άρθρου 152, κατόπιν προσφυγής κατά της παραπάνω απόφασης του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας από καθέναν που έχει έννομο συμφέρον. Πρόεδρος της τριμελούς Ειδικής Επιτροπής ορίστηκε δικαστικός λειτουργός (Εφέτης ή Πρωτοδίκης), ώστε να εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη δυνατή αμεροληψία και νομική πληρότητα στην εξέταση των υποθέσεων, ενώ τα άλλα δυο μέλη της Επιτροπής είναι ένα μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και ένας αιρετός εκπρόσωπος της οικείας Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων.

    Ήδη με την ΣτΕ Ολ.3503/2009 κρίθηκαν τα εξής:
    Α)Η συμμετοχή δικαστικού λειτουργού στην παραπάνω Επιτροπή αντίκειται στο άρθρο 89 (παρ.2 και3) του Συντάγματος, διότι αποτελεί ανάθεση διοικητικού καθήκοντος σε δικαστικό λειτουργό.
    Β)Κατ’ εξαίρεση, βέβαια, επιτρέπεται στους δικαστές να μετέχουν σε Επιτροπές που ασκούν αρμοδιότητες πειθαρχικού, ελεγκτικού ή δικαιοδοτικού χαρακτήρα. Όμως,η παραπάνω Επιτροπή δεν έχει ελεγκτικό χαρακτήρα, διότι δεν ασκεί οικονομικό ή δημοσιονομικό έλεγχο, κατά το άρθρο 98 του Συντάγματος. Επιπλέον, η παραπάνω Επιτροπή δεν έχει δικαιοδοτικό χαρακτήρα, αφού η διαδικασία ενώπιόν της δεν προσιδιάζει σε όργανο που ασκεί δικαιοδοτικό έργο (όπως διατυπώσεις δημοσιότητας, κατ’αντιμωλία συζήτηση).

    Δηλαδή, σύμφωνα με το σκεπτικό του ΣτΕ, αν οι συνεδριάσεις της Επιτροπής ήταν δημόσιες και αν είχαμε κατ’αντιμωλίαν συζήτηση, η Ειδική Επιτροπή θα είχε δικαιοδοτικό χαρακτήρα και θα μπορούσε να είναι μέλος της δικαστικός λειτουργός.

    Με την προτεινόμενη τροπολογία σας αλλάζει η συγκρότηση της τριμελούς Ειδικής Επιτροπής ως εξής: Αντικαθίσταται ο δικαστικός λειτουργός με τον Πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου της έδρας της οικείας Περιφέρειας και ανατίθεται η Προεδρία της Επιτροπής στο ήδη υπάρχον στην Επιτροπή μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

    Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι ατυχής για τους εξής λόγους:
    Μπορείτε να διατηρήσετε τον δικαστικό λειτουργό ως Πρόεδρο της Επιτροπής, προσθέτοντας στο άρθρο 152 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων παράγραφο που θα ορίζει ότι:
    α) οι συνεδριάσεις της Ειδικής Επιτροπής θα είναι δημόσιες και
    β) ότι στη συζήτηση ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής θα καλούνται υποχρεωτικά να παραστούν ο προσφεύγων, ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας και ο Δήμος ή Κοινότητα, τον οποίο αφορά η προσβαλλόμενη πράξη, και ότι όλοι αυτοί θα έχουν δικαίωμα τόσο προφορικής ανάπτυξης των απόψεών τους όσο και κατάθεσης γραπτών υπομνημάτων και ότι η Ειδική Επιτροπή θα οφείλει να απαντήσει σε όλους τους ουσιώδεις ισχυρισμούς τους.
    Έτσι, η Ειδική Επιτροπή θα αποκτήσει αμιγώς δικαιοδοτικό χαρακτήρα, σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης του ΣτΕ, και δεν θα αντίκειται στο Σύνταγμα η συμμετοχή δικαστή ως μέλους της.

    Παρεμπιπτόντως, σας επισημαίνω ότι και σήμερα οι συνεδριάσεις της Ειδικής Επιτροπής είναι δημόσιες, βάσει του άρθρου 2 παρ.5 του Κανονισμού Λειτουργίας της Ειδικής Επιτροπής, που είναι η 31925/2007 (ΦΕΚ Β΄1020/22-6-2007) απόφαση του Υφυπουργού Εσωτερικών, ενώ με το άρθρο 4 παρ.3 του ίδιου Κανονισμού η Ειδική Επιτροπή μπορεί (αλλά δεν υποχρεούται)κατά την εξέταση της προσφυγής να καλέσει τον προσφεύγοντα και εκπροσώπους του οικείου Ο.Τ.Α.

    Αντίθετα, η λύση που προτείνετε με την τροπολογία, δηλαδή η αντικατάσταση του δικαστικού λειτουργού με τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου, μειώνει τα εχέγγυα αμεροληψίας της Ειδικής Επιτροπής. Όπως είναι κοινώς γνωστό, στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα οι Πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων δεν είναι πρωτίστως νομικοί επιστήμονες, όπως θα όφειλαν να είναι, αλλά συνδικαλιστές και εκκολαπτόμενοι ή εν ενεργεία πολιτικοί. Η ιδιότητα του συνδικαλιστή και του εκκολαπτόμενου ή εν ενεργεία πολιτικού μειώνει την καθαρότητα της νομικής σκέψης τους, ακόμη και όταν έχουν άριστη νομική κατάρτιση.

    Επιπλέον, με την τροπολογία σας αφήνετε εμμέσως πλην σαφώς να εννοηθεί ότι ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, ως όργανο άσκησης δημόσιας εξουσίας και ως θεσμός, έχει μεγαλύτερη ακεραιότητα και αντικειμενικότητα στην εκτέλεση των καθηκόντων του από τον δικαστή, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στα όσα ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι της Ελλάδας, αλλά ούτε και στη λειτουργία των θεσμών, την οποία ζούμε καθημερινά.

  • 11 Δεκεμβρίου 2009, 15:41 | Μαρία Ψ.

    Θα πρέπει να ελέγχεται το χρονικό αποτύπωμα της δημοσίευσης κάθε πράξης ή απόφασης στο διαδίκτυο και όχι απλά η ύπαρξη της απόφασης στο διαδίκτυο κατά τον έλεχγο. Γενικά θα πρέπει να δοθεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα μετά την έκδοση μιας απόφασης για την ανάρτηση της στο διαδίκτυο, π.χ 2 ή 3 εργάσιμες ημέρες μια και ενδέχεται να υπάρχει κάποια βλάβη σε server ή κάποια άλλη αιτία καθυστέρησης στην ανάρτηση.

    Το χρονικό αποτύπωμα θα πρέπει να προκύπτει από κάποιο κεντρικό rss σε αντίστοιχο server του Υπουργείου ή της Περιφέρεια κτλ. και όχι από άλλη πηγή πληροφόρησης.

    Θα πρέπει να υπάρχει ταξινόμιση στα Links που θα συγκεντρώνονται στους κεντρικούς servers και θα πρέπει να είναι δυνατή η αναζήτηση περιεχομένου, ώστε να είναι δυνατός και ο έλεγχος εφόσον στη συνέχεια προκύψει θέμα παρέμβασης Σώματος Επιθεωρητών ή άλλου ελεγκτικού οργάνου.

    Θα πρέπει επίσης να καθοριστούν οι κυρώσεις για την μη ανάρτηση των αποφάσεων στο διαδίκτυο από τον υπεύθυνο του κάθε φορέα.

  • 11 Δεκεμβρίου 2009, 11:15 | Ε.Παπαδοπούλου

    Είναι ασαφής η διατύπωση. Τι εννοείτε «ισχύουν από τη δημοσίευσή τους». Την κατά νόμω δημοσίευση ή την ανάρτηση; Και αν ισχύει το δεύτερο, μήπως το παρακάνετε; Δεν είναι ανάγκη να θεοποιούμε το διαδίκτυο.
    Οι νόμοι, τα ΠΔ και οι δημοσιευτέες πράξεις θα πρέπει να συνεχίσουν να ισχύουν από την κατά νόμω δημοσίευση τους (σε ΦΕΚ ή τον τοπικό τύπο κλπ.) και όλες οι διοικητικές και δικαστικές προθεσμίες να ξεκινούν από αυτήν. Απλά στο κείμενο ή στην περίληψη που αποστέλλεται για δημοσίευση θα πρέπει να υπάρχει και σημείωση, στην οποία να βεβαιώνεται ότι το κείμενο έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο, καθώς και η ημερομηνία δημοσίευσης.
    Για τις λοιπές, μη δημοσιευτέες πράξεις, η ρύθμιση φαίνεται σωστή , αφού δεν επηρεάζεται η ισχύς, αλλά μόνο η εφαρμογή. Καλό πάντως θα ήταν να προβλεφθεί μία εύλογη προθεσμία ανάρτησης.
    Στις περιπτώσεις του άρθρου 2 παρ.18 στ έως ι, δεν αναφέρονται οι πράξεις που αφορούν τη διαδικασία της πράξης εφαρμογής, ώστε να εξασφαλίζεται η γνώση των προθεσμιών για υποβολή στοιχείων,ενστάσεων κλπ. Χιλιάδες πολίτες έχουν χάσει τη γη τους και ταλαιπωρούνται στα δικαστήρια, επειδή στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας αρκεί η ανάρτηση στο δημοτικό κατάστημα και χάνονται προθεσμίες.

  • 10 Δεκεμβρίου 2009, 23:55 | ΖΩΡΖΟΥ Φ

    Να προβλέπεται η άμεση διόρθωση αυτού που είναι στο διαδίκτυο και να μην ισχύει η απόφαση, εφόσον δε συμπίπτουν τα κείμενα.

  • 10 Δεκεμβρίου 2009, 18:49 | Γρηγοράτου Α.

    Πολύ καλή ρύθμιση στην οποία θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι αποδέκτες επιδοτήσεων ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Το θέμα της διαφάνειας είναι δαιδαλώδες και δεν λύεται εύκολα με απλές νομοθετικές ρυθμίσεις όσο καλές και αν είναι.Άλλωστε στην Ελλάδα απλά δεν εφαρμόζεται ο Νόμος. Το ζητούμενο σε αυτήν τη ρύθμιση είναι πώς πιστοποιείται η ανάρτηση στο διαδίκτυο, πώς ελέγχεται ο υπεύθυνος που δεν πράττει τα νόμιμα και πώς τιμωρείται. Αλλιώς μια πράγματι καλή νομοθετική ρύθμιση θα μείνει στα χαρτιά όπως τόσες άλλες.
    Αναφέρω προς επίρρωση των παραπάνω κάτι πολύ γνωστό ότι οι τελεσίδικες αποφάσεις διακστηρίων πρέπει να εφαρμόζονται βάσει Νόμου. ¨Ομως ξέρω πολλές περιπτώσεις που φορείς όπως το ΑΣΕΠ, ΟΤΑ κλπ δεν συμμορφώνονται. Συνεπώς αφού ξέρουμε ότι ο Νόμος δεν εφαρμόζεται στη χώρα μια σύγχρονη νομοθεσία πρέπει να εστιάζεται σε γρήγορη και απλή διαδικασία επιβολής εφαρμογής του Νόμου σε όσους αρμόδιους δεν τον εφαρμόζουν με αποζημίωση αυτοδίκαια του πολίτη που το καταγγέλει.

  • 10 Δεκεμβρίου 2009, 14:54 | Δημήτρης Ευγενίδης

    Θα πρέπει η πράξη που αναρτάται να φέρει ένα κωδικό ανάρτησης ή ένα Bar Code (όπως γίνεται από το Εθνικό Τυπογραφείο για τις πράξεις που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα του). Ο κωδικός θα αναφέρεται σε όλα τα έγγραφα της Διοίκησης μαζί με τον αριθμό πρωτοκόλλου της πράξης. Για να μην συμβαίνουν αυτά που προσπαθεί να προλάβει η παράγραφος 3 του άρθρου 4 η διατύπωση του οποίου, κατα τη γνώμη μου, είναι ανεπιτυχής, αφού στην πραγματικότητα περιγράφει εκ προοιμίου αυτό που θέλει να αποτρέψει. Φανταστείτε να αναρτηθεί μια οικοδομική άδεια με λάθος στοιχεία στο διαδίκτυο, να ξεκινήσει ο ενδιαφερόμενος τις εργασίες, να προσβάλει την άδεια στο Διοικητικό Εφετείο ο γείτονας και να έλθει μετά η Υπηρεσία να διορθώσει τα λάθη της!

  • 10 Δεκεμβρίου 2009, 14:57 | Ανέστης Ποντικάκης

    Αν δε κάνω λάθος και σήμερα ισχύει το δικαίωμα πρόσβασης του κάθε άμεσα ενδιαφερόμενου σε αποφάσεις κλπ.
    Υπάρχουν δυστυχώς πάρα πολλές περιπτώσεις που απλά ο νόμος δεν εφαρμόζεται.(μπορείτε να δείτε στοιχεία του συνήγορου του Πολίτη & του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης καθώς και εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις)

    Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό το άρθρο αυτό.

    Τίποτε να μην ισχύει αν δεν έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο!

  • 10 Δεκεμβρίου 2009, 10:52 | Μιχαήλ Κουτσολιάκος

    «1. Οι πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 και είναι κατά νόμο δημοσιευτέες ισχύουν από τη δημοσίευσή τους.»

    πού και πότε ? Πρέπει να γίνει σύμφωνα με τον 2690 και τον 3469 ή νοήται κάθε δημοσίευση…δηλαδή και το δίκτυο? δεν είναι ξεκάθαρο, ίσως πρέπει να γίνει »…από τη δημοσίευσή τους στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως.» για να υπάρχει κάποια άκρη, κάποια αρχή και ένα σημείο αναφοράς στο σύστημα δημοσιότητας και διαφάνειας καθώς επίσης και στην εκδίκαση σχετικών υποθέσεων.

  • 10 Δεκεμβρίου 2009, 02:43 | I.E. Saridakis

    Κ.Υπουργέ,

    Το πνεύμα του νομοσχεδίου είναι σαφέστατα θετικό. Συμφωνώ απολύτως με τα σχόλια της κ. Stavi Karatza ως ανωτέρω (http://www.opengov.gr/ypes/?p=276&cp=1#comment-7373) και σε αυτά θα προσέθετα, επί τη βάσει και αντίστοιχης προσωπικής εμπειρίας μου στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο:

    1. Πρέπει να προβλεφθούν τακτές προθεσμίες προσαρμογής των φορέων της δημόσιας διοίκησης στις διατάξεις του νσ.
    2. Για προφανείς λόγους δημοσίου συμφέροντος, η μη συμμόρφωση με τις διατάξεις του νσ πρέπει να επιφέρει ρητές, κατά περίπτωση, πειθαρχικές ευθύνες για τους υπαιτίους, και όχι απλώς να αίρει την εκτελεσιμότητα των πράξεων.
    3. Στους φορείς της δημόσιας διοίκησης θα πρέπει να διατεθεί, με ευθύνη της κεντρικής κυβέρνησης, ειδική ενιαία πλατφόρμα διαχείρισης του σχετικού περιεχομένου (CMS), η οποία να προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες κάθε επί μέρους φορέα. Τούτο θα καταστήσει δυνατή τόσο την ουσιαστική εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου, όσο και κυρίως την ολοκλήρωση και κεντρική διασύνδεση, σε εθνικό επίπεδο, των πληροφοριακών συστημάτων, σε δεύτερο χρόνο. Με τον τρόπο αυτόν, η «κυβερνητική διαχειριστική» πληροφορία θα συγκεντρώνεται σε μία ενιαία και λειτουργική πλατφόρμα και θα αφορά το σύνολο της δημόσιας διοίκησης.
    4. Σε τακτή προθεσμία από την ψήφιση του νσ, θα πρέπει να προβλεφθεί η ιεράρχηση των μηχανισμών διαφάνειας και δημοσιότητας μέσα στους φορείς της δημόσιας διοίκησης. Η τελευταία, όπως δείχνει σαφέστατα η εμπειρία, δεν μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά περισσότερους από έναν μηχανισμούς διαφάνειας ταυτόχρονα, και στην κουλτούρα της καθημερινής διαχείρισης, η δημοσιότητα στο διαδίκτυο γίνεται ένα επί πλέον γραφειοκρατικό βάρος για τους υπαλλήλους. Προτείνω: η δημοσίευση των πράξεων στο διαδίκτυο να αποτελεί, συν τω χρόνω, την κύρια εάν όχι την μόνη υποχρέωση δημοσιότητας από πλευράς των φορέων δημόσιας διοίκησης, προκειμένου περί των εκτελεστών πράξεών τους.
    5. Η -επίσης, αρνητική- εμπειρία από τη δημόσια διοίκηση δείχνει ότι οι πανταχού παρόντες καρεκλοκένταυροι δύνανται να ελίσσονται, δημιουργώντας επιτροπές και όργανα που τυχόν δεν κατονομάζονται ρητώς στις εφαρμοστέες διατάξεις, ή δημιουργώντας τεχνητές επικαλύψεις αρμοδιοτήτων μεταξύ των οργανικών μονάδων του ιδίου φορέα. Με τον τρόπο αυτόν, καταστρατηγείται η ουσία της διαφάνειας και καταργείται η δυνατότητα ουσιαστικού ελέγχου, συχνά ακόμη και για τις δικαστικές αρχές. Προτείνω: (α) Η υποχρέωση δημοσίευσης να αφορά σε όλες τις πράξεις, διοικητικής, οργανωτικής, οικονομικής ή εκτελεστικής φύσεως ή περιεχομένου, τόσο αυτές που προκύπτουν από το υφιστάμενο σήμερα οργανόγραμμα του φορέα, όσο και αυτές που ενδέχεται να προβλεφθούν στο μέλλον με απόφαση του ιδίου του φορέα ή της προϊσταμένης διοικητικής ή άλλης αρχής. (β) Να επιτρέπεται παρέκκλιση από την ανωτέρω υποχρέωση, μόνον για πράξεις για τις οποίες έχει προηγουμένως εκδοθεί ειδική Υπουργική απόφαση (γ) Οποτεδήποτε δεν υφίσταται υποχρέωση δημοσίευσης κατ’εφαρμογή ΥΑ με βάση τα ανωτέρω, τούτο να αναφέρεται ρητώς στον δικτυακό τόπο του εκάστοτε φορέα.
    6. Ειδικά σε ό,τι αφορά στην παρακολούθηση της εκτέλεσης των π/υ των φορέων της δημόσιας διοίκησης, προτείνω την ανάπτυξη ειδικής πληροφοριακής πλατφόρμας -σε κεντρικό επίπεδο- ώστε να επιτρέπεται η πλήρης παρακολούθησης της τρέχουσας και διαχρονικής διαχειριστικής εικόνας των φορέων της διοίκησης κατά κωδικό προϋπολογισμού. Π.χ. όταν ένα κονδύλι μελέτης φέρεται σε μία απόφαση ότι βαρύνει τον κωδικό XXXa του π/υ του φορέα, το σύστημα να δύναται να αθροίζει, με φίλτρα χρόνου, στοιχείων αναδόχου, στοιχείων προσώπων που διαχειρίστηκαν τις δαπάνες, κ.ο.κ. όλες τις δαπάνες που βάρυναν τον συγκεκριμένο κωδικό XXXa.
    7. Η έννοια της διαφάνειας θα εξυπηρετηθεί τα μάλα, εάν απαγορευθεί στη δημόσια διοίκηση να παραπέμπει, στο κείμενο των αποφάσεών της, σε άλλες κείμενες διατάξεις ή εφαρμοστέες αποφάσεις, χωρίς να αναφέρει ρητώς ως προς ποιο ακριβώς σημείο του περιεχομένου τους γίνεται η επίκλησή τους. Προτιμώ, ως διοικούμενος και ως πολίτης, να διαβάζω μία μακροσκελή διοικητική απόφαση, η οποία όμως έχει αυτοτέλεια περιεχομένου και άρα είναι ελέγξιμη, από να καλούμαι να αποκρυπτογραφήσω ένα κείμενο, το περιεχόμενο του οποίου εξαντλείται σε παραπομπές σε άλλες αποφάσεις της δημόσιας διοίκησης. Προφανώς δεν είναι δυνατόν να κωδικοποιηθεί η νομοθεσία και οι πράξεις κανονιστικού περιεχομένου εν μία νυκτί. Είναι όμως απολύτως αυτονόητο, ο πολίτης να γνωρίζει (και όχι απλώς τυπικά να υποχρεούται να γνωρίζει) το περιεχόμενο των πράξεων που τον αφορούν.

    Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
    Αντίστοιχη υποχρέωση δημοσιότητας έχει ήδη θεσμοθετηθεί για τα ΑΕΙ, με το άρθρο 18, ιδίως δε παρ. 1 και 2(α) του Ν 3549/2007. Κατά το μείζον μέρος τους, ειδικότερα σε ό,τι αφορά στη δημοσιοποίηση των πράξεων διαχείρισης των πόρων και των πράξεων διοικητικού περιεχομένου, δηλ. στην «καρδιά» της έννοιας της διαφάνειας κατά τα εδώ λογιζόμενα, ο συγκεκριμένος νόμος έχει μείνει ώς σήμερα ανεφάρμοστος. Για τούτο και η θέσπιση αναλόγων προνοιών στην ευρεία (και πολλαπλώς αγκυλωμένη και συγκριτικώς με τα ΑΕΙ, οργανωτικώς αδύναμη) δημόσια διοίκηση πρέπει να λάβει υπόψη της την ώς σήμερα εμπειρία και να κλείσει τα «παράθυρα» που θα επέτρεπαν την εκφύλιση ή την μη εφαρμογή των ουσιαστικών διατάξεων.

    Με κάθε τιμή, και με την ειλικρινή ελπίδα να επιτύχετε στην προσπάθειά σας,
    ΙΕΣ

  • 9 Δεκεμβρίου 2009, 21:33 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΙΣΧΥΕΙ ΑΝ ΔΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

  • 9 Δεκεμβρίου 2009, 20:37 | ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ Ωστόσο θεωρώ σκόπιμο να ισχύσει αναδρομικά (για 1 ή 2 έτη;) η υποχρέωση δημοσίευσης , τουλάχιστον για τις αποφάσεις ανάθεσης δημοσίων εργων όπου ασχολούμαι και λειτουργώ και επι ποινή απόσυρσης της χρηματοσότησης !

    Τα τελευταία 2 χρόνια ακούμε όλοι οι εργολάβοι δημοσίων εργων διάφορες φήμες περι απευθείας αναθέσεων ,ή πρόσκλησης περιορισμένου αριθμού εργοληπτών (που είναι το ίδιο πράγμα με την απευθείας ανάθεση) απο Δήμους , Νομαρχίες ακόμα και απο την ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ ΑΕ και δεν έχουμε δει καμία ευαισθησία απο κανένα φορεά για ενημέρωση .

    ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ παρά τις αλλεπάλληλες καταγγελίες του Συλλόγου των Εργοληπτων ΣΑΤΕ (http://www.sate.gr/nea/Press/ΔΕΛΤΙΟΤΥΠΟΥΣΑΤΕ20090929.doc ) .

    Επίτελους καιρός είναι να μάθουμε και ποιοι μας έκλεβαν τόσο καιρό!

  • 9 Δεκεμβρίου 2009, 20:48 | Σπύρος Κουτσογιάννης, δικηγόρος

    Σε περίπτωση που το δημοσιευθέν κείμενο στο διαδίκτυο διαφέρει από το κείμενο της πράξης που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ ή κοινοποιήθηκε με οποιοδήποτε τρόπο στους ενδιαφερόμενους, η πράξη δεν εκτελείταιμέχρι τη διόρθωση του σφάλματος. Επίσης, πειθαρχική ευθύνη των αρμοδίων οργάνων και αστική ευθύνη του δημοσίου για κάθε σχετική ζημία.

  • 9 Δεκεμβρίου 2009, 19:18 | Στάθης Μίχος

    Εαν δεν υπάρξει σχετική πρόβλεψη στο Νόμο, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδειχτεί αν και πότε και με ποιά μορφή δημοσιεύτηκε μια πράξη στο Διαδίκτυο και επομένως αν καλώς εκτελείται, τούτο δε ίσως δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της διοίκησης αλλά και τις σχέσεις της με τους πολίτες. Πιθανότατα θα κληθούν οι μονάδες που προβλέπονται στο άρθρο 6 να βεβαιώνουν την ανάρτηση – δεν ξέρω αν αυτό είναι στις προθέσεις του προτείνοντος το νομοσχέδιο, ή αν σε κάθε περίπτωση αντιμετωπισθεί με υπουργική απόφαση, ως τεχνικό ζήτημα.
    Παρατηρώ πάντως ότι πολλοί συμμετέχοντες στη διαβούλευση εκφράζουν την παρατήρηση ότι θα πρέπει σε ένα κεντρικό τόπο να αναρτώνται οι πράξεις και συμφωνώντας επισημαίνω ότι στο ‘μη διαδικτυακό κόσμο’ αυτή ήταν (και είναι) η δουλειά του Εθνικού Τυπογραφείου. Γιατί να μην αναβαθμιστεί ο ρόλος του ώστε να καλύψει και το διαδικτυακό ισοδύναμο της δημοσίευσης;

  • 9 Δεκεμβρίου 2009, 16:42 | Γ.Χ.

    Πρέπει να ορισθεί ο ελάχιστος χρόνος για τον οποίο θα πρέπει να παραμένουν αναρτημένες οι αποφάσεις και να είναι εύλογος.

  • 9 Δεκεμβρίου 2009, 12:44 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΡΟΥΤΣΟΣ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΟΕΥ Γ’

    Έχει εξετασθεί η σχέση του συγκεκριμένου άρθρου με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας; Γιατί νομίζω ότι επηρεάζει τα έως τώρα ισχύοντα αναφορικά με την ισχύ των διοικητικών πράξεων.

  • 8 Δεκεμβρίου 2009, 19:34 | Αθανάσιος Αντωνίου

    Να προσεχθεί ιδιαίτερα ο κατακερματισμός κύριων πράξεων.
    Για κάθε πράξη να υπάρχει η εξέλιξή της και η δαπάνη που έχει προβλεφθεί/έχει δαπανηθεί

  • 8 Δεκεμβρίου 2009, 13:07 | Stavi Karatza

    Κύριε Ραγκούση,
    Η αξιόλογη πρωτοβουλία σας θα ήταν κατά τη γνώμη μου αποτελεσματικότερη, εάν στο ίδιο νομοθέτημα προβλεφθούν δικλείδες ασφαλείας, ούτως ώστε να μην εισάγεται απλώς μια πρόσθετη διατύπωση δημοσιότητας, αλλά ουσιαστικό μέσο εφαρμογής της διαφάνειας.Καταρχάς σκόπιμο θα ήταν να προβλεφθεί ελάχιστο χρονικό διάστημα δημοσίευσης της πράξης (π.χ. 10 ημερών), από την πάροδο του οποίου και μόνο θα επέρχονται οι έννομες συνέπειες, ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε κάθε διοικούμενο να ασκήσει τα νόμιμα. Επίσης, θα μπορούσε ρητώς να θεμελιωθεί ειδική συντρέχουσα και παράλληλη ευθύνη του ιεραρχικά ανώτερου οργάνου για τον έλεγχο της τήρησης της ως άνω δημοσίευσης.Ειδικά για τις δημόσιες συμβάσεις έργων,προμηθειών και υπηρεσιών και την πρόσληψη υπαλλήλων,θα μπορούσε να προβλεφθεί ότι για την επέλευση των εννόμων συνεπειών (υπογραφή της σύμβασης) και για την καταβολή της αμοιβής του αναδόχου/προμηθευτή/παρόχου υπηρεσίας/υπαλλήλου,απαιτείται υποχρεωτικά η προσκόμιση αποδεικτικού δημοσίευσης της πράξης και της σύμβασης στο Διαδίκτυο με επιμέλεια του διοικούμενου. Αρκεί μία εκτύπωση/αποθήκευση της πράξης/σύμβασης, όταν αναρτάται στην ιστοσελίδα. Έτσι, ο πολίτης,ο οποίος αντλεί ωφέλη από την πράξη,θα επιδιώκει την τήρηση της νομιμότητας και θα θεμελιώνει έννομο συμφέρον για την προσβολή της πράξης αυτοτελώς. Ταυτόχρονα,θα μπορούσε να θεμελιωθεί ειδική πειθαρχική και προσωπική ευθύνη του εκπροσώπου του φορέα,στην περίπτωση που προχωρά στην εκτέλεση της πράξης (υπογραφή της σύμβασης) χωρίς την προσκόμιση του σχετικού αποδεικτικού δημοσίευσης αυτής και μάλιστα αποδεικτικού που να καλύπτει το χρονικό διάστημα ανάρτισης της δημοσιευτέας ύλης στο Διαδίκτυο. Ομοίως,θα μπορούσε να προβλεφθεί ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο (ΥπΟΙκ) κατά την άσκηση του προληπτικού ή και του κατασταλτικού ελέγχου των δαπανών,υποχρεούται να ζητά την προσκόμιση των ως άνω αποδεικτικών δημοσίευσης αυτεπαγγέλτως, προκειμένου να θεωρήσει τα σχετικά εντάλματα πληρωμής, άλλως να κρίνει τις δαπάνες μη νόμιμες και καταλογιστές στον εκπρόσωπο του φορέα, που υπέγραψε τη σύμβαση. Έτσι, χωρίς χρονοβόρες και δαπανηρές διαδικασίες,κεντρικά κυβερνητικά όργανα, ελεγκτικά όργανα, φορείς και διοικούμενοι, θα λειτουργούν αμφίδρομα για την εφαρμογή της διαφάνειας,διασφαλίζοντάς την. Τέλος, κρίνω επιβεβλημένο, η εν λόγω ιστοσελίδα όπου θα αναρτώνται οι συμβάσεις να αποτελεί μέσο επαλήθευσης των εσόδων των αναδόχων/προμηθευτών/παρόχων/υπαλλήλων και βάση δεδομένων, την οποία θα μπορεί να διαχειρίζεται και το ΥπΟικ.

  • 8 Δεκεμβρίου 2009, 01:26 | Κωνσταντίνος

    3. Αν το κείμενο της δημοσιευμένης πράξης δεν ταυτίζεται με το αντίστοιχο κείμενο που είναι αναρτημένο στον οικείο δικτυακό τόπο ισχύει το κείμενο που έχει δημοσιευτεί. Με ευθύνη του οργάνου που έχει εκδώσει την πράξη γίνονται οι αναγκαίες διορθώσεις στο κείμενο που έχει αναρτηθεί στον δικτυακό τόπο.

    Το παραπάνω άρθρο δεν το κατάλαβα.
    Δηλαδή εάν κάποιος ηθελημένα δημοσιεύσει διαφορετικά του αναρτημένου στο στον δικτυακό του τόπο προς έλεγχο πράξης, θα μπορεί εκ των υστέρων μετά από ένα ή δύο μήνες όταν η προσοχή των πολιτών θα είναι σε άλλα δημοσιευμένα να το αλλάζει.
    Οπότε θα μπορεί να παραπλανά τον κόσμο και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

  • 7 Δεκεμβρίου 2009, 23:12 | Συμεών Παπαδόπουλος

    Η παράγραφος 3 νομίζω αφήνει παράθυρο για εσκεμμένες παραδρομές. Για πιο λόγο να μην ταυτίζεται το κείμενο της πράξης με το κείμενο που δημοσιεύεται στο διαδίκτυο? Μόνο σε περίπτωση hacking μπορώ να φανταστώ τέτοια περίπτωση.
    Αν επιτρέπεται και μέσω ρύθμισης μια τέτοιου είδους ασυνέπεια, νομίζω ότι σύντομα θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Θα πρέπει να προστεθεί μια ρύθμιση που θα υποχρεώνει τους υπεύθυνους για την πράξη στον έλεγχο συνέπειας και συμφωνίας μεταξύ της δημοσιευμένης πράξης και του κειμένου που αναρτάται στο σχετικό δικτυακό τόπο.

Σχόλια