1. Η παράγραφος 3 του άρθρο 202 του ν. 3463/2006 (Α’ 114) αντικαθίσταται ως εξής :
«3. Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του αριθμού των μελών του, είναι δυνατή η μείωση δημοτικών φόρων ή τελών μέχρι το πενήντα τοις εκατό (50%), ή η απαλλαγή από αυτούς για τους απόρους, τα άτομα με αναπηρίες, τους πολύτεκνους, τους τρίτεκνους, τις μονογονεϊκές οικογένειες και τους μακροχρόνια άνεργους, όπως η ιδιότητα των ανωτέρω οριοθετείται αντίστοιχα από την κείμενη νομοθεσία, καθώς και τους δικαιούχους του πρώτου κεφαλαίου του ν. 4320/2015 (Α’ 29), όπως εκάστοτε αυτοί ορίζονται με τις υπουργικές αποφάσεις του άρθρου 5 του ίδιου νόμου. Με την ίδια απόφαση μπορεί να τίθενται και εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγηση της ως άνω μείωσης ή απαλλαγής.»
2. Πέραν των προβλεπόμενων στο άρθρο 202 παρ. 3 του ν. 3463/2006 (Α’ 114), οι ΔΕΥΑ μπορούν επιπλέον με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου τους και στο πλαίσιο της ετήσιας τιμολογιακής πολιτικής τους, να θεσπίζουν κατ’ έτος μειωμένα τέλη ύδρευσης και αποχέτευσης έως και 50% ή και απαλλαγή από αυτά για συνταξιούχους και για νέους επαγγελματίες έως τριάντα (30) ετών για τα πρώτα πέντε (5) έτη λειτουργίας της επιχείρησης ή εκμετάλλευσής τους, με εξαίρεση τα ισόγεια καταστήματα και τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, των οποίων το οικογενειακό ετήσιο εισόδημα δεν υπερβαίνει τα δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ.
Εκ μέρους της Ε.Δ.Ε.Υ.Α. θα θέλαμε να διατυπώσουμε τις εξής παρατηρήσεις:
Η δυνατότητα που δίνεται στις Δ.Ε.Υ.Α. να θεσπίζουν ειδικά μειωμένα τιμολόγια για συγκεκριμένες κατηγορίες καταναλωτών αποτελεί εξειδίκευση της διάταξης του άρθρου 10 του ν.4071/2012 διότι προσδιορίζει με συγκεκριμένα κριτήρια τις κατηγορίες των ωφελουμένων.Συνάδει,επίσης,και με το χαρακτήρα των Δ.Ε.Υ.Α. ως δημοτικών επιχειρήσεων κοινωφελούς χαρακτήρα.Ωστόσο,κι επειδή ήδη οι ΔΕΥΑ αντιμετωπιζουν οικονομικά προβλήματα και προβλήματα ρευστότητας,αφού η εισπραξιμότητα των εσόδων τους έχει μειωθεί σημαντικά λόγω της κρίσης, θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα επιδότησης μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων ώστε να μην αναγκασθούν οι επιχειρήσεις να μετακυλίσουν την υστέρηση εσόδων στους συνεπείς καταναλωτές.
Σύμφωνα με το αρ.5 παρ.1 του Ν.3345/2005 (ΦΕΚ 138Α’/16-6-2015) «Ακίνητα που δεν χρησιμοποιούνται , σύμφωνα με υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη ή του νόμιμου εκπροσώπου του και δεν ηλεκτροδοτούνται, ύστερα από βεβαίωση της Δ.Ε.Η. απαλλάσσονται από την καταβολή δημοτικών τελών καθαριότητας, για όσο χρόνο παραμένουν κλειστά. Σε περίπτωση που διαπιστώνεται χρησιμοποίηση του ακινήτου, επιβάλλεται σε βάρος των υπόχρεων ολόκληρο το τέλος που αναλογεί σε κάθε κατηγορία ακινήτου, επιβάλλεται σε βάρος των υπόχρεων ολόκληρο το τέλος που αναλογεί σε κάθε κατηγορία ακινήτου μαζί με το σχετικό πρόστιμο, αναδρομικά από τον χρόνο απαλλαγής».
Το Υπουργείο Εσωτερικών με το υπ’αριθμ 50329/19-12-2014 έγγραφό του προς τη Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε. Α.Ε. όσον αφορά την απαλλαγή από το τέλος καθαριότητας ενός ακινήτου απαιτείται η υποβολή από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου στον οικείο Ο.Τ.Α. υπεύθυνης δήλωσής του περί μη χρήσης του ακινήτου , καθώς και βεβαίωση της Δ.Ε.Η. ότι δεν ηλεκτροδοτείται. Επισημαίνεται ότι η υπεύθυνη δήλωση περί μη χρήσης του ακινήτου δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να αξιολογηθεί από το Δήμο όταν αναφέρεται σε χρόνο προγενέστερο της υποβολής της σε αυτόν. Συνεπώς η προβλεπόμενη απαλλαγή από το τέλος καθαριότητας ισχύει από την ημερομηνία κατάθεσης των ανωτέρω δικαιολογητικών, ύστερα από την οποία καθίσταται ελέγξιμη από τον ΟΤΑ ή μη χρήση του ακινήτου.
Νομολογιακά έχει κριθεί ότι η έννοια της μη χρήσης ακινήτων, αναφέρεται σε ακίνητα που είναι κενά και τα οποία δεν χρησιμοποιούνται καθ’ οιονδήποτε τρόπο (ΣτΕ 3963/2004), αποκλείοντας έτσι τις περιπτώσεις ακινήτων που χρησιμοποιούνται ως αποθηκευτικοί χώροι (π.χ. στέγαση μηχανημάτων, οικιακών σκευών, επίπλων, κ.λπ.).
Συνεπώς ένα ακίνητο δύναται να χρησιμοποιείται για τους ανωτέρω, ενδεικτικά, λόγους ενώ στερείται ηλεκτροδότησης και ως εκ τούτου καθίσταται άνευ σημασίας ελέγχου κατόπιν αυτοψίας από το Δήμο, με σκοπό τη διακρίβωση χρήσης του ακινήτου για παρελθόντα χρόνο της ημερομηνίας διενέργειας αυτού.
,Επειδή επιβαρύνεται ο πολίτης με υπέρογκα ποσά , γιατί δεν γνώριζε την ευνοϊκή γι’αυτόν ρύθμιση,
1. θα πρέπει να προβλεφθεί η απαλλαγή από τα Δημοτικά Τέλη αναδρομικά για τα μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, ως μη χρησιμοποιούμενα ακίνητα εφόσον ο υπόχρεος προσκομίσει α) τη βεβαίωση διακοπής ρεύματος β) αντίγραφο του εντύπου Ε2 από το οποίο να προκύπτει ότι δηλώνεται ως κενό και γ) υπεύθυνη δήλωση ότι το ακίνητο δεν χρησιμοποιείται.
2. Επίσης, η ρύθμιση θα πρέπει να αφορά και στον χρόνο παραγραφής -προτείνεται η πενταετία αντί της εικοσαετίας.
Θα πρέπει δε να γίνει και πρόβλεψη αντίστοιχη με την πρόβλεψη του αρ. 1 Ν.4321/2015 για τις ρυθμίσεις των οφειλών στους Δήμους -να αντιμετωπίζονται και τα πρόστιμα αντίστοιχα με τις προσαυξήσεις.
Είναι άμεσης ανάγκης η τροποποίηση-συμπλήρωση του άρθρου 276 του ν. 3463/2006 (Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων ) που αφορά τις φορολογικές απαλλαγές και ατέλειες των ΟΤΑ ,προκειμένου να διευκρινιστεί στο εδ.2 της παρ.1 ότι οι απαλλαγές και ατέλειες των ΟΤΑ αφορούν και τους άμισθους υποθηκοφύλακες .
Στο άρθρο 19, παραγ. 8 του Ν. 4071/2012 (ΦΕΚ 85, τ.Α΄/1-4-1912), προβλέπεται ότι για την μεταβίβαση των Δημόσιων σχολικών κτιρίων στους Δήμους εκδίδονται από τον κατά τόπο αρμόδιο Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοικήσεως του Κράτους και τον οικείο Δήμαρχο διαπιστωτικές αποφάσεις με τις οποίες «διαπιστώνεται» η μεταβίβαση της κινητής και ακίνητης περιουσίας των δημόσιων σχολικών κτιρίων στους Δήμους του Κράτους. Η μεταγραφή των ανωτέρω διαπιστωτικών αποφάσεων, κατά το μέρος τους που αφορούν στη μεταβίβαση της ακίνητης περιουσίας, γίνεται στα οικεία υποθηκοφυλακεία ατελώς κατ’ επιταγήν του νόμου (υπ’ αριθ. ΣΤ/13/1994 Υπουργική απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ 40/Β΄/1994 περί μεταβίβασης κινητής και ακίνητης περιουσίας των σχολείων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α).
Σε πολλές, εντούτοις, περιπτώσεις, άμισθοι Υποθηκοφύλακες αρνούνται να προβούν στην μεταγραφή των ως άνω διαπιστωτικών αποφάσεων και ζητούν την καταβολή πλήρων αναλογικών δικαιωμάτων με βάση τις σημερινές αντικειμενικές αξίες των μεταβιβαζομένων σχολικών κτιρίων, κατά παράβαση και του άρθρου 8 του Ν. 325/1976 , αλλά και των διατάξεων του Ν.Δ 31/1968, παραγ. 3 και 4 με τις οποίες οι Δήμοι εξομοιώνονται πλήρως με το Δημόσιο ως προς τα ουσιαστικά και δικονομικά προνόμια, που αυτό απολαύει. (βλ. στην από 15-10-12 απορριπτική πράξη της Υποθηκοφύλακα Καλλιθέας Αττικής, η οποία επικαλείται προς επίρρωση των απόψεών της και τη διάταξη του άρθρου 276&1, του Δ.Κ.Κ .).
ΙΙ. 1. Με την προτεινομένη ρύθμιση σκοπείται:
α. Η άρση της αμφισβητήσεως ως προς το ύψος των δικαιωμάτων, που εισπράττουν οι άμισθοι υποθηκοφύλακες επί μεταγραφής, που γίνεται με αίτηση του Δημοσίου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου που εξομοιώνεται προς το Δημόσιο από την άποψη προνομίων δικαστικής, διοικητικής ή οικονομικής φύσεως ή απολαύει τις ατέλειες του Δημοσίου, όπως είναι αναμφισβήτητα οι Ο.Τ.Α. Και
β. Η προστασία των Ο.Τ.Α κατά την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων τους οι οποίοι δεν θα επιβαρύνονται εφεξής με υπέρογκα αναλογικά δικαιώματα για την μεταγραφή των σχολικών κτιρίων και των εν γένει ακινήτων τους .
2. Ακολουθεί το κείμενο της προτεινόμενης τροποποιήσεως:
α. «Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 276 του ν. 3463/06(Δ.Κ.Κ) αναδιατυπώνεται εξής: «Απαλλαγές που προβλέπονται υπέρ του Δημοσίου από το παράβολο για άσκηση ένδικων μέσων, για την εισφορά υπέρ του ταμείου χρηματοδότησης δικαστικών κτιρίων, για το δικαστικό ένσημο αντιγράφων και για τα δικαιώματα υπέρ των έμμισθων και άμισθων υποθηκοφυλάκων, ισχύουν και για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα δημοτικά και κοινοτικά ιδρύματα και λοιπά νομικά πρόσωπα, τους Συνδέσμους Δήμων και Κοινοτήτων, τις Τοπικές Ενώσεις και την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας».
β. Μετά το β΄ εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 276 του ν. 3463/06(Δ.Κ.Κ) προστίθεται γ’ εδάφιο , τα οποίο έχει ως εξής: «Ειδικότερα επί μεταγραφής που γίνεται με αίτηση Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, δημοτικών και κοινοτικών ιδρυμάτων και λοιπών νομικών προσώπων, των Συνδέσμων των Δήμων , των Τοπικών Ενώσεων και της Κεντρικής Ενώσεως Δήμων Ελλάδας, εάν μεν πρόκειται για διαπιστωτικές αποφάσεις σχολικών κτιρίων οι έμμισθοι και άμισθοι υποθηκοφύλακες δεν εισπράττουν αναλογικά δικαιώματα, ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση οι άμισθοι υποθηκοφύλακες εισπράττουν τα δικαιώματα, που ορίζονται στο άρθρο 5 του ν. 325/1976 σε συνδυασμό προς το άρθρο 8 του ίδιου νόμου , τα οποία μπορούν να αναπροσαρμόζονται με αποφάσεις των αρμοδίων καθ’ ύλην Υπουργών».
Σχετικά με την παρ. 3:
Παρακαλώ για την διεκρίνηση στην πρόταση νόμου των:
α) για την φράση «μείωση δημοτικών φόρων ή τελών» να διευκρινιστεί καλύτερα να να γίνει «μείωση δημοτικών φόρων ή/και τελών» προκειμένου να είναι ξεκάθαρο ότι μπορεί να γίνει μείωση και των δύο ταυτόχρονα.
β) να ξεκαθαριστεί, προς αποφυγή κατάχρησης από τους δήμους όπου οφελούμενοι καθορίζονται ΜΟΝΟ δημότες, ότι οι μειώσεις/απαλλαγές αυτών δεν επηρεάζονται από το που είναι δημότες οι αιτούντες-επωφελούμενοι. Είναι αυτονόητο ότι ένας μόνιμος κάτοικος (ή κάτοικος με κύρια κατοικία) σε ένα Δήμο που δεν είναι δημότης πρέπει να έχει το δικαίωμα μείωσης-απαλλαγής.
γ) Η ΔΕΗ πρέπει επιτέλους να αναβαθμίσει το σύστημά της προκειμένου οι Δήμοι να καταθέτουν ηλεκτρονικά τις μεταβολές ακινήτων και επιπλέον για κάθε τέλος-φόρο να προστεθεί επιπλέον ποσοστό μείωσης, προκειμένου να μην είναι αναγκαστική η πλασματική μείωση τετραγωνικών του οικήματος, αλλοιώνοντας την εικόνα του ακινήτου στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν γίνει υποχρεωτική η εισαγωγή ποσοστού και καταργηθεί πλασματική επιφάνεια που έχει καθιερωθεί με το αρ. 1 Ν. 25/1975. Πλέον έχουμε 2015 και τα λογισμικά θα πρέπει να επιτρέπουν την πραγματική απεικόνιση των ακινήτων και όχι πλασματικές απεικονίσεις, όπου έχουν σαν αποτέλεσμα ένα ακίνητο να έχει 4 διαφορετικές επιφάνειες (μια πραγματική, μια για Δ.Τ, μια για Δ.Φ. και μια για Τ.Α.Π.
δ) η οποιαδήποτε πρόταση στο Δημοτικό Συμβούλιο για μείωση να συνοδεύεται από οικονομική μελέτη σχετικά με τον ισοσκελισμό εσόδων-εξόδων, όσον αφορά τα Δημοτικά Τέλη καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού, προς αποφυγή υπέρμετρης μείωσης εσόδων σε ανταποδοτικά τέλη.
Η προτεινόμενη παρ. 2 του άρθ. 46 του παρόντος Ν/Σ θα μπορούσε να περιλάβει, ειδικά για νέους επαγγελματίες, τη μείωση και σε Δημοτικά Τέλη, τέλη ύδρευσης & αποχέτευσης, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου έως τα πρώτα πέντε έτη λειτουργίας της επιχείρησης, εφ’ όσον δεν θίγεται η ανταποδοτικότητα αυτών των τελών. Να μην ισχύει δηλαδή μόνο για τις ΔΕΥΑ, αλλά και για τους Δήμους και η ελάφρυνση να επεκταθεί και στα Δημοτικά Τέλη ως κίνητρο ειδικά για τις νέες επιχειρήσεις στο πλαίσιο της τοπικής οικονομικής ανάπτυξης που οι Δήμοι πρέπει να προάγουν.
ΣΤΗΝ ΠΑΡ. 1 ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΑ (ΜΠΟΡΕΙ) ΑΛΛΑ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΑ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΤΕΚΜΑΡΤΡΟΥ.