1. Με εξαίρεση τους προϊσταμένους οργανικών μονάδων επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης Υπουργείων και φορέων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος, καθώς και το προσωπικό που υπηρετεί στα πολιτικά γραφεία Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών, Υφυπουργών και Γενικών ή Ειδικών Γραμματέων, ο αξιολογούμενος υπάλληλος μπορεί να ασκήσει ένσταση ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής Αξιολόγησης, σε περίπτωση που ο μέσος όρος βαθμολογίας της Έκθεσης Αξιολόγησης είναι μικρότερος του επτά ή όταν ο αξιολογούμενος διαμαρτύρεται, με επίκληση συγκεκριμένων λόγων, για έλλειψη αντικειμενικότητας του αξιολογητή ή υφίσταται, κατ’ αυτόν, πλάνη περί τα πράγματα.
2. Η ένσταση πρέπει να περιλαμβάνει αναλυτικά τα συγκεκριμένα στοιχεία και τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία ο αξιολογούμενος θεμελιώνει τους ισχυρισμούς του, καθώς και τα στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν την ανακρίβεια των επικαλούμενων από τον Αξιολογητή γεγονότων.
3. Οι ενστάσεις ασκούνται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δέκα εργάσιμων ημερών από την γνωστοποίηση της έκθεσης στον υπάλληλο.
4. Η Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης εξετάζει το παραδεκτό και το βάσιμο της ένστασης και μπορεί είτε να οριστικοποιήσει είτε να διορθώσει την έκθεση αξιολόγησης. Η Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης δικαιούται να ζητήσει οποιεσδήποτε πρόσθετες διευκρινίσεις κρίνει απαραίτητες από τον Αξιολογητή ή τον αξιολογούμενο και γενικώς να ενεργήσει για τη διακρίβωση των προβαλλόμενων ισχυρισμών. Η Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης θα πρέπει να έχει αποφανθεί για τις ενστάσεις εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο μηνών από την εισαγωγή τους σε αυτή.
θα πρέπει να δίνεται το δικαίωμα των ενστάσεων σε όλους και όχι μόνο στις βαθμολογίες κάτω του 7 (άρθρο 7) για λόγους ισότητας και ισονομίας αλλά και για το δικαίωμα του καθενός να διεκδικεί το δίκαιο και το καλύτερο.
Η ένσταση θα πρέπει να ασκείται από όλους.Επίσης πως θα εξετάζεται η ένσταση για κακή βαθμολογία που βασίζεται στο ότι ο Προϊστάμενος δεν «χωνεύει» τον υπάλληλο????
ΑΡΘΡΑ 4, 5, 7, 9
Για να υπάρξει αντικειμενική, συνεπής και αποτελεσματική αξιολόγηση πρέπει οπωσδήποτε να ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ και να διασφαλισθεί το «συμβόλαιο» μεταξύ υπαλλήλου και διοίκησης και να υπάρξει περαιτέρω σαφής εξιδείκευση των κριτηρίων αξιολόγησης με μοριοδότηση για κάθε κριτήριο!
Αυτό βεβαίως θα προσθέσει εξαιρετικό γραφειοκρατικό βάρος αλλά αν αυτός είναι ο μόνος τρόπος να φανεί ότι δεν μπορείς να προσεγγίζεις με κριτήρια ιδιωτικού τομέα (όπου τα πάντα καθοδηγούνται από την ποσότητα του «ζεστού χρήματος») τις υπηρεσίες προς τον πολίτη (όπου περισσότερη σημασία έχει η αϋλη ποιότητα), ας γίνει και έτσι.
Το σύστημα θα καταστεί ανενεργό εκ των πραγμάτων.
Συνεπώς αν όλα θέλουμε να είναι διαφανή και να μην επιδέχονται αμφισβήτησης, τότε πρέπει να υπάρχουν ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ και συμφωνημένα στην αρχή κάθε περιόδου αξιολόγησης : α) σαφής περιγραφή θέσης και β) μετρήσιμοι στόχοι ανά θέση για όλα τα κριτήρια που αξιολογούνται, ώστε να μειώνεται όσο γίνεται ο υποκειμενικός παράγοντας.
Ο υπάλληλος ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει, να έχει συμφωνήσει με τη διοίκηση και να υπάρχει αυτό αποτυπωμένο σε έγγραφο το οποίο θα επισυνάπτεται στην έκθεση αξιολόγησης πάνω σε τι θα αξιολογηθεί, σε διαφορετική περίπτωση δημιουργείται χώρος για να υπάρξουν αυθαιρεσίες από την πλευρά όλων.
ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ πρέπει να μπορούν να γίνονται και να κρίνονται και κατά τη διαδικασία συμφωνία της στοχοθεσίας.
Αν η ένσταση περιοριστεί σε βαθμολογία κάτω του 7, τότε μπορούν συστηματικά να εγκλωβίζονται υπάλληλοι στο 7 που μπορεί να αξίζουν 8 και πάνω και θα είναι πολύ δύσκολο να δικαιωθούν, γιατί μια τυπική επιτροπή θα απορρίπτει εύκολα την ένστασή τους χωρίς εξέταση, για τον τυπικό λόγο π.χ. ότι δεν φαίνεται να προκύπτουν συγκεκριμένοι λόγοι έλλειψης αντικειμενικότητας του αξιολογητή ή πλάνης του
Η πρόβλεψη ενστάσεων είναι θετική. Προτείνεται η εφαρμογή τους και στην περίπτωση της υψηλότερης βαθμολογίας. Αν η έλλειψη αντικειμενικότητας είναι τεκμηριωμένη, ας ασχοληθεί η Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης με περισσότερα θέματα, όπως ορίζει ο σκοπός σύστασης της.
Η σκοπιμότητα της ένστασης θεωρώ οτι αναφέρεται σε όλους τους υπαλλήλους ανεξάρτητα της βαθμολογίας που αποκτούν και της θέσης που κατέχουν.
Οι ενστάσεις θα πρέπει να υποβάλλονται, όταν η βαθμολογία θα είναι κάτω από 6. Αλλοιώς δεν θα κάνουμε τίποτ΄άλλο από το να κάνουμε ενστάσεις ή να εξετάζουμε ενστάσεις ή οι προϊστάμενοι θα βάζουν σε όλου πάνω από 7.
Γιατί να μην μπορούν να κάνουν ένσταση οι Γενικοί Διευθυντές; Οι κανόνες ισονομίας και ισοπολιτείας, καθώς και διαφάνειας στη διοικητικοί δράση επιβάλλουν την πρόβλεψη αυτής της δυνατότητας.
Π. Νταής
Στέλεχος Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης
Οι προϊστάμενοι Γενικής Διεύθυνσης, οι υπηρετούντες σε Υπουργούς, Γεν. Γραμματείς κτλ . Δημάρχους κτλ. που μπορούν να κάνουν ένσταση;
Η παρούσα διατύπωση «αφήνει» να εννοηθεί ότι οι Υπουργοί, Γεν. Γραμματείς, Δήμαρχοι κτλ. θα είναι «αλάνθαστοι» και «αντικειμενικοί» στην αξιολόγηση που θα κάνουν.
Χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν αιρετό, είναι δεκάδες οι περιπτώσεις «λανθασμένων» αξιολογήσεων από Δημάρχους (αναφέρομαι σε Δημάρχους γιατί μόνο για αυτούς έχω ιδία γνώση), για τους λοιπούς μπορώ απλά να υποθέσω ότι ισχύει κάτι αντίστοιχο.
Γιατί η ένσταση περιορίζεται μόνο στην περίπτωση που η βαθμολογία είναι κατώτερη του 7; Δεν έχει κάποιος δικαίωμα να διεκδικήσει με πραγματικά στοιχεία που θα προσκομίσει ενώπιον της Επιτροπής βαθμό 10 ή 9, ενώ έχει βαθμολογηθεί με 8;