Άρθρο 6

Στο άρθρο 9 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, όπως αυτός κυρώθηκε με τον Ν. 3284/2004 και ισχύει, προστίθεται νέα παράγραφος 4 ως εξής:
«4. Τον όρκο του παρόντος άρθρου δίδει και όποιος αποκτά την ελληνική ιθαγένεια με δήλωση μετά την ενηλικίωσή του κατά το άρθρο 1Α του παρόντος Κώδικα, μέσα σε ένα έτος από τη δήλωση αυτή.»

  • 7 Ιανουαρίου 2010, 21:31 | Αργυρώ

    Αφού πλέον αναβαθμίστηκαν όλοι οι ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ σε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ας τους δοθούν πλήρη δικαιώματα εργαζομένων και τελειώσαμε!

    Ας τους σεβαστούν οι εργοδότες με βάσει τά δέοντα που απορρέουν εκ του Συντάγματος και των Συλλογικών Συμβάσεων καιταυτόχρονα άς κάνουμε κι ένα Ισολογισμό εργατικών αναγκών : Με τον ίδιο τρόπο πού μιά Επιχείρηση απολύει προσωπικό όταν δεν το χρειάζεται πλέον (πολύ πρόσφιλής και νόμιμη κίνηση σ΄όλες τίς επιχειρήσεις διαρκούσης της 2ετούς παγκόσμιας ύφεσης) με τόν ίδιο ακριβώς τρόπο κι ένα Κράτος απολύει τούς μέχρι χθές λάθρα εισερχόμενους. Είναι κι ένας έμπρακτος τρόπος να δείξει ότι πράγματι δεν χρειάζεται άλλους …΄΄Οικονομικούς Μετανάστες΄΄. Αν τώρα Τα παιδιά τους, εργαζόμενα στην Ελλάδα μπορούν να τούς θρέψουν, με γειά τους μέ χαρά τους αλλά δέν υπάρχει και καμμιά αναγκαιότητα να τούς κάνουμε ΄Ελληνες, όπως καμμιά επιχείρηση δεν θα κάνει τόν κάθε εργαζόμενό της συνέταιρο στά κέρδη ή στην ζημιά , χωρίς προϋποθέσεις.

    Με μιά Παιδεία που παραπαίει ακόμα σε θέματα Εθνικής Ιστορίας, ο ΄΄οικονομικός μετανάστης΄΄ που αγνόησε και παραβίασε νόμους δεν έχει να προσφέρει καμμιά προστιθέμενη αξία σέ πολιτιστικά σχήματα .

    Η Πολιτογράφηση κι η Ιθαγένεια δεν είναι Συμβάσεις Εργασίας μά Προγραμματισμός Εθνικής Επιβίωσης.
    Ο Πρωθυπουργός ας φροντήσει να ελληνοποιήσει μέσω Παιδείας πρώτα τους ανελλήνιστους ΄Ελληνες κι ύστερα ας θέσει στην υπευθυνότητα τούτων τών Ελλήνων με δημοψήφισμα για τό ποιοί εκ των μεταναστών μπορούν να θεωρηθούν ΄΄μετέχοντες της ελληνικής παιδείας΄΄. Τ κολυβογράμματα που τα παιδιά των μεταναστών παίρνουν στα ελληνικά σχολεία επαρκούν για να βρούν δουλειά, αλλά δέν επαρκούν για να νοιώσουν και ΄Ελληνες, κι ο Πρωθυπουργός τό ξέρει άριστα αυτό ,γι΄αυτό κι έδωσε 1 δισ επι πλέον στην Παιδεία παρά τήν ύφεση.

  • 7 Ιανουαρίου 2010, 01:22 | Παναγιώτης Βαρλάγκας

    Εγράφη από τον κ. Mόσχος Δημ. Γεώργιο (30 Δεκεμβρίου 2009 @ 18:22)

    ——————————–
    Αυτός που θάλει να γίνει Έλληνας να ορκίζεται στον λόγο της τιμής της αξιοπρέπειάς του.
    ——————————–

    Αυτό κατά την γνώμη μου δεν είναι ορθό, καθώς το άρθρο 9, παράγραφος 2 ΚΕΙ, το οποίο διαλαμβάνει περί του τύπου του όρκου ορίζει ότι:

    «Ο όρκος που δίδεται έχει ως εξής: «Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στην Πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους καινά εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντα μου ως Έλληνας πολίτης».»

    Δεν υπάρχει δηλ. υποχρέωση χριστιανικού όρκου (π.χ. «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος») ή γενικότερα θρησκευτικού όρκου (π.χ. «Ορκίζομαι στο όνομα του Θεού») ή καν διαζευκτική επιλογή μεταξύ θρησκευτικού όρκου και affimation (π.χ. «Δηλώνω στο όνομα της τιμής και της συνείδησής μου»). Και πώς θα μπορούσε άλλωστε, την στιγμή που ομιλούμε για *μετανάστες*, οι οποίοι προέρχονται από πλείστες όσες χώρες, και είναι άλλοι Χριστιανοί, άλλοι Μουσουλμάνοι, άλλοι ετέρων θρησκειών, άλλοι αγνωστικιστές ή άθεοι.

    Δεν θεωρώ δηλ. ότι το πολύ απλό και γενικό «Ορκίζομαι», *αδιαφόρως πού* δημιουργεί ζήτημα σε σχέση με την πρότασή σας «να *ορκίζεται* στον λόγο της τιμής της αξιοπρέπειάς του» (η έμφαση στο «ορκίζεται» δική μου)

    Το μόνο ζήτημα που φαίνεται να υπάρχει, και δεν λύνει η παρούσα μεταρρύθμιση, έχει να κάνει με το «Ορκίζεται», δηλ. την υποχρέωση *όρκου* (ασχέτως σε ποιο ιερό ή όσιο). Όπως φαίνεται και στα κάτωθι παραδείγματα, *** ορθό είναι να δώσουμε διαζευκτική δυνατότητα μεταξύ του «Ορκίζομαι να» και του π.χ. «Δηλώνω και δεσμεύομαι να» (declaration/affirmation) ***

    Παραδείγματα:

    1) ΗΠΑ: «I hereby declare, on oath, […] so help me God».

    Εμείς δεν έχουμε το «God» που θα δημιουργήσε ζήτημα, όμως οι Αμερικανοί με το Sec. 337.1(b) του Code of Federal Regualation, επιτρέπουν την παράλειψή του, καθώς και την αντικατάσταση του «on oath» με «and solemnly affirm» δηλ. την υποκατάσταση του όρκου από affimation.

    2) Καναδάς: «I swear (or affirm) that I will be faithful and bear true allegiance to Her Majesty Queen Elizabeth the Second, Queen of Canada, Her Heirs and Successors, and that I will faithfully observe the laws of Canada and fulfil my duties as a Canadian citizen.».

    Βλέπουμε λοιπόν ότι δίδεται η δυνατότητα αντικατάσταση του «swear» με το «affirm», και η συνακόλουθη αντικατάσταση του όρκου από affimation. Ομοίως με τη γαλλική εκδοχή του όρκου αυτού.

    3) Αυστραλία: Οι Αυστραλοί αποφεύγουν τη δυσκολία της υποχρέωσης *όρκου* και αντί της δυνατότητας επιλογής μεταξύ όρκου και affimation που δίνουν Αμερικανοί και Καναδά, επιβάλλουν στους πολιτογραφούμενους το λεγόμενο «pledge», το οποίο είναι μια γενικότερη έννοια και *δεν* είναι όρκος, αλλά ούτε affimation, οπότε τους καλύπτει όλους.

    «From this time forward, under God, I *pledge* my loyalty to Australia and its people, whose democratic beliefs I share, whose rights and liberties I respect, and whose laws I will uphold and obey.» (το «under God» είναι προαιρετικό)

    4) Ηνωμένο Βασίλειο: «I, [όνομα πολιτογραφούμενου], [swear by Almighty God] [do solemnly, sincerely and truly affirm and declare] that, on becoming a British citizen, I will be faithful and bear true allegiance to Her Majesty Queen Elizabeth II, her heirs, and successors, according to law.»

    Υπάρχει δηλ. όπως σε ΗΠΑ και Καναδά η επιλογή μεταξύ όρκου (εδώ: «στον Παντοδύναμο Θεό») και affirmation/declaration. Όμως, το Ηνωμένο Βασίλειο επιβάλλει *και επιπρόσθετη υποχρέωση pledge όπως η Αυστραλία:

    «I will give my loyalty to the United Kingdom and respect its rights and freedoms. I will uphold its democratic values. I will observe its laws faithfully and fulfil my duties and obligations as a British citizen.»

    Θεωρώ ότι διαφορά μεταξύ Καναδά, Αυστραλίας και Ηνωμένου Βασιλείου έχει ως εξής. Ο όρκος του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν «βασιλικός», δηλ. πίστεως στον εκάστοτε Ηγεμόνα (εν προκειμένω στην Ελισσάβετ και τους διαδόχους της). Ο Καναδάς, διατηρώντας το όρκο υπακοής στο Βρεταννό Βασιλέα, προσέθεσε στο όρκο στοιχεία εθνικά, δηλ. τήρησης των νόμων του κράτους. Το ίδιο είχε πράξει και η Αυστραλία, η οποία όμως στα πλαίσια της προσπάθειας αποκοπής των δεσμών με τη Μ. Βρεταννία, το 1994 αντικατέστησε τον όρκο με το pledge (και έλυσε παράλληλα και το ζήτημα με όσους δεν θέλουν να κάνουν *όρκο* ή δεν θέλουν αναφορά στο Θεό ή και τα δύο – δηλ. μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια). Η δε Μ. Βρεταννία, το 2004 εισήγαγε *σωρευτικά* με τον όρκο/affirmation που παρέμεινε αμιγώς βασιλικός (και φαντάζομαι για να μην τον αλλάξει για λόγους παράδοσης) *και* pledge με εθνικά χαρακτηριστικά (τήρηση των νόμων, των δημοκρατικών θεσμών κ.λπ.)

    5) Γαλλία: ΔΕΝ δίδεται όρκος πολιτογραφήσεως. Μόλις τις προάλλες (4/1/2010) ο Υπουργός Μετανάστευσης και Εθνικής Ταυτότητας Eric Besson, δήλωσε ότι βρίσκει ενδιαφέρουσα την ιδέα ( http://tempsreel.nouvelobs.com/depeches/politique/20100104.FAP0892/eric_besson_seduit_par_lidee_dun_serment_dallegeance_a_.html )

    6) Βέλγιο: ΟΥΤΕ στο Βέλγιο δίδεται όρκος, όμως κατά την υποβολή της αιτήσεως πολιτογραφήσεως γίνεται *δήλωση* (declaration) ότι ο αιτών επιθυμεί να αποκτήσει την ιθαγένεια και να υπακούει στο Σύνταγμα, στους νόμους του κράτους, και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Θεμελιωδών Ελευθεριών.

    » Je déclare vouloir acquérir la nationalité belge et me soumettre à la Constitution, aux lois du peuple belge et à la Convention de sauvegarde des droits de l’homme et des libertés fondamentales «.

    Συμπερασματικά, θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί η δυνατότητα επιλογής μεταξύ του «Ορκίζομαι να» και του «Δηλώνω και δεσμεύομαι να», καθώς σε καμία από τις ως άνω χώρες (Γαλλία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Ην. Βασίλειο, Καναδάς, Αυστραλία) δεν υπάρχει σώνει και καλά η επιβολή όρκου per se, όρκου που μπορεί σε ορισμένους να αντιτίθεται στη συνείδησή τους (και υπάρχουν ακόμη και στην Ορθόδοξη Θεολογία επιφυλάξεις για το θεολογικώς πρέπον της ορκοδοσίας).

  • 6 Ιανουαρίου 2010, 21:16 | Ελένη Τόκα

    Σε κάθε περιπτώση, ακόμη κ αν λυθούν όλα τα προφανή ή μη προβλήματα που προφανώς έχει μια τέτοια αλλαγή (η οποία θα έπρεπε να είχε ήδη υλοποιηθεί,) το νομοσχέδιο δεν πληρεί το άρθρο 5α§2 του Συντάγματος
    (2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.), καθώς στη διαδικασία ανάρτησης δεν προβλέπεται η τήρηση της προσβασιμότητας για ΑμΕΑ.

  • 6 Ιανουαρίου 2010, 15:15 | ΜΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    «ΣΦΡΑΓΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΑΛΛΑ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ» ΛΕΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ….
    ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΣΦΡΑΓΙΣΕΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΡΩΤΗΡΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ…ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ? ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΟΣΟΙ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΚΟΙΝΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΜΕ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΟΜΑΛΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ. ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΥΜΜΗΡΙΔΑ ΤΩΝ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΩΝ ΑΣΙΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΑΝΩΝ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ? ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ. ΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΣΤΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΙΣ Ε.Ε.
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ??? ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΠΩΣ ΔΙΑΛΥΘΗΚΑΝ ΤΑ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΙ ΔΙΑΜΑΧΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΣΟΒΟ Η ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΨΕΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΘΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ ΣΑΣ. ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΑΝΤΩΣ ΠΩΣ Η ΟΡΓΗ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΙΖΕΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΟΝΤΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΒΓΩ ΛΑΘΟΣ…..

  • 5 Ιανουαρίου 2010, 10:00 | Δάφνη Μ

    Από της δόσεως του όρκου, θα πρέπει να αποκτάται η Ελληνική Ιθαγένεια για τις κατηγορίες όσων έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια αλλά και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και βέβαια αφού συμπληρώσουν το 18ο έτος της ηλικίας τους, είτε με διαδικασία ιδιότυπης πολιτογράφησης, είτε με σχετική δήλωση βουλήσεως. Η άκριτη εφαρμογή του δικαίου του εδάφους και η πρόσδοση της Ελληνικής Ιθαγένειας από γεννήσεως, θα οδηγήσει σε ένα ακόμα μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα, ενώ η εμπειρία του παρελθόντος σχετικά με την απόδοση της ελληνικής Ιθαγένειας σε ομογενείς της τ. ΕΣΣΔ, από γεννήσεως, με την εφαρμογή του Ν. 2130/1993, έχει αποδείξει το λανθασμένο της πρακτικής αυτής, όπου ακόμα και σήμερα 17 χρόνια μετά την αρχική εφαρμογή του, ανακαλούνται οι αποφάσεις καθορισμού της Ιθαγένειας τους. Κατά τη γνώμη μου η νομοθετική πρωτοβουλία για την τροποποίηση του Κ.Ε.Ι. δεν θα πρέπει να έχει ως κύρια ρύθμισή της την τόσο εκτεταμένη εφαρμογή του δικαίου του εδάφους, αλλά η πρόσδοση της Ελληνικής Ιθαγένειας σε όσους φαίνονται ότι έχουν στενότερους δεσμούς με την Ελλάδα, με την γέννηση στην χώρα αλλά και την συμμετοχή τους στην ελληνική παιδεία, κριτήρια που σε κάθε περίπτωση πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά και όχι διαζευκτικά, θα πρέπει να γίνεται με τη διαδικασία της πολιτογράφησης ή της δήλωσης βουλήσεως προς τούτο και όχι απευθείας από τη γέννησή τους.
    Άλλωστε από την απλή ανάγνωση του άρθρου 1 Α όπως προτείνεται να ισχύσει, προκύπτει ότι δεν χρειάζεται η νομιμότητα και η μονιμότητα της διαμονής στη χώρα και των δύο γονέων του τέκνου που γεννίεται στην Ελλάδα, και παρά τις αντίθετες προς τούτο διευκρινήσεις ΄του Υπουργείου σύμφωνα με τις οποίες θεωρείται αυτονόητο ότι η νομιμότητα αποτελεί κριτήριο, αν αυτό δεν αναφέρεται ρητά στο κείμενο του ίδιου του νόμου, δεν θεωρείται αυτονόητο.
    Κατά συνέπεια θεωρώ ότι η απόκτηση της Ελληνικής Ιθαγένειας από τις κατηγορίες που περιγράφονται στο άρθρο 1 Α, θα πρέπει να ανατρέχει πάντοτε στο χρόνο της δόσεως του όρκου και όχι της γέννησης του τέκνου.

  • 4 Ιανουαρίου 2010, 14:34 | ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΑΝΗΨΗΤΑΚΗ

    Οι λαθρομετανάστες που δεν μπορούν να προσκομίσουν χαρτιά από τη χώρα τους, ούτε τους δίνουμε πολιτικό άσυλο, χάνουν αυτομάτως το δικαίωμα απόκτησης Ελληνικής ιθαγένειας???

  • 1 Ιανουαρίου 2010, 00:02 | ζητω το εθνος

    ΜΟΝΟ ΑΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
    Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΟ

  • 31 Δεκεμβρίου 2009, 16:13 | basilis

    και στις υποχρεώσεις έλληνες

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 18:28 | Mόσχος Δημ. Γεώργιος

    Αυτός που θάλει να γίνει Έλληνας να ορκίζεται στον λόγο της τιμής της αξιοπρέπειάς του.

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 15:08 | Παναγιώτης Βαρλάγκας

    Εγράφη ότι:

    ——————————
    Καταλαβαίνεται τι μήνυμα δίνουμε ως χώρα σε όλους όσους ψάχνονται να φύγουν για Ευρώπη; «Στην Ελλάδα σε 5 χρονάκια όχι απλά παίρνεις άδεια διαμονής. Όχι απλά σε κάνουν πολίτη της χώρας τους. Σε κάνουν και…ιθαγενή τους! Βουρ μάγκες, όλοι εκεί!»
    ——————————

    1) Απαιτείται παρέλευση *10* ετών από τη μόνιμη και νόμιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα για την απόκτηση της Ελληνικής ιθαγένειας. Ο οικονομικός μετανάστης που θα έρθει στη χώρα μας και λάβει νόμιμη άδεια διαμονής π.χ. το 2010, θα μπορεί να λάβει την Ελληνική ιθαγένεια το *2020* (άσχετα αν ενδιάμεσα λείψει μέχρι και 5 χρόνια)

    2) Πολίτης = Ιθαγενής = Υπήκοος. Ξεκολλήστε το μυαλό σας! Το γράψανε και στις διευκρινίσεις οι άνθρωποι… Πάντως σίγουρα δεν γίνονται *ομογενείς*: και π.χ. ο Μπάγιεβιτς, και ο Γκμοχ κ.λπ. αλλογενείς έχουν παραμείνει (ελληνική ιθαγένεια, σερβική/πολωνική *εθνικότητα*).

    Ενδιαφέρον πάντως έχει να διευκρινιστεί πότε κάποιος γίνεται _ομογενής_. Δηλ. πότε εντάσσεται πέραν από τον Ελληνικό Λαό και στο Ελληνικό *Εθνος*. Αυτό είναι κάλλιστα και θέμα συνείδησης. Π.χ. το τέκνο Αλβανών που γεννήθηκε το 1990 και διαβιοί συνεχώς στην Ελλάδα, δεν θα είναι πια ομογενής μας όταν το 2040 θα είναι 50 ετών; Τα παιδιά του θα είναι; Τα εγγόνια του; Αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό μπορεί να ορισθεί νομοθετικά. Είναι ζήτημα κοινωνιολογικό. Στην Αμερική κ.λπ. το παιδί του μετανάστη, (αν όχι και ο μετανάστης ο ίδιος!) θεωρείται κομμάτι του Αμερικανικού Έθνους. Στη Γερμανία, στην Ιταλία, σε εμάς, ίσως χρειάζεται στην πράξη να περάσουν 2-3 γενιές για να υπάρξει η πλήρης εθνοτική αφομοίωση. Σίγουρα δεν θέλουμε μειονότητες! Θέλουμε αφομοίωση «στον εθνικό κορμό». Αυτό θεωρώ ότι είναι το desideratum. Δεν θέλουμε γκέτο. Και άλλωστε θα υπάρξουν (υπάρχουν ήδη) οι επιμιξίες, που θα επιταχύνουν την διαδικασία της ένταξης. Όσο πιο πολλοί μικτοί γάμοι, τόσο το καλύτερο για την ελληνική κοινωνία.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 23:43 | Anna Triandafyllidou

    Η εμπειρία άλλων χωρών όπως η Μ. Βρεττανία και η Γαλλία, η Ολλανδία, η Γερμανία δείχνει την σημασία του τελετουργικού χαρακτήρα της απόδοσης ιθαγένειας για την ενδυνάμωση του αισθήματος του «ανήκειν» των νέων πολιτών. Είναι πολύ σημαντικό στην ορκωμοσία αυτή να υπάρχει ο απαραίτητος τελετουργικός και εορταστικός χαρακτήρας μιας νέας αρχής. Είναι επίσης σημαντικό να τονίζεται ο πολιτειακός χαρακτήρας του τελετουργικούς – η πίστη δηλαδή στους νόμους και στο Σύνταγμα – και η βούληση του αλλοδαπού να ενταχθεί σε μια νέα πολιτική κοινότητα, την ελληνική, με πλήρη δικαιώματα και υποχρεώσεις. Αν και η ελληνική ιστορία περιέχει έντονες τις εθνοτικές και θρησκευτικές παραδόσεις, και χωρίς να απαλείψουμε ή επισκιάσουμε αυτές, είναι σημαντικό ο αλλοδαπός να αισθάνεται ότι είναι η ενεργός συμμετοχή του στην ελληνική πολιτεία και κοινωνία που καθορίζει το παρόν και το μέλλον του χωρίς φυλετικούς, εθνοτικόυς ή θρησκευτικούς διαχωρισμούς και προκαταλήψεις.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 19:39 | Β. Ιωαννίδης

    Αν φτάνει ο όρκος για να αισθανθεί κάποιος Έλληνας,
    στην περίπτωση των νυν κυβερνώντων απέτυχε.
    Από εμάς έχετε ήδη κριθεί, στο κοντινό μέλλον θα κριθήτε
    και από αυτούς που παραπλανήσατε.
    Στο απώτερο μέλλον θα σας κρίνει η Ιστορία.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 08:10 | Παύλος

    ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΡΚΟ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ; Η ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΝΕ ΦΑΝΤΑΡΟΙ;

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 06:41 | giota

    diavazo kai ksanadiavazo to nomoshedio kai kathe fora pou yparhei anafora se hronika perithoria,kai diories, anarotiemai ti provlepei to auto nomoshedio ean o ypopsifios «ellinas» apo tin ouganda (gia paradeigma) den tis tirisei??

    diatirei to «dikaioma» tou na energopoiisei tin oli diadikasia ithagenopoiisis se hrono pou tha epileksei o idios …. i ti hanei??

    me alla logia, mi nomika, enas metanastastis pou pleiroi tis proypotheseis tis 3etias i tis 5etias i ta paidia tou tis proypotheseis ton 3 takseon klp… einai ypohreomenos na energisei mesa se autous tous hronous? i opote tou «kapnisei»? borei na allaksei gnomi? yparhoun diatakseis anairesis, aposyrsis tis aitisis apo ton endiaferomeno ean gia opoiodipote logo allaksei gnomi?

    ola auta den ta vlepo mesa sto nomoshedio

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 04:00 | Παναγιώτης Καράμπελας

    Καταλαβαίνεται τι μήνυμα δίνουμε ως χώρα σε όλους όσους ψάχνονται να φύγουν για Ευρώπη; «Στην Ελλάδα σε 5 χρονάκια όχι απλά παίρνεις άδεια διαμονής. Όχι απλά σε κάνουν πολίτη της χώρας τους. Σε κάνουν και…ιθαγενή τους! Βουρ μάγκες, όλοι εκεί!»

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 02:27 | Κωνσταντίνος Λαζόπουλος

    έχετε ακούσει ποτέ, τη λέξη δημοψήφισμα ?

    ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ !

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 02:01 | NIKOS ΠΕΝΕΣΤΑΣ

    Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΕΔΩ
    ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 00:30 | Γρηγόρης

    Και θα αρχίσουν τα όργανα με τον κάθε «περίεργο» να λέει ότι δεν του επιτρέπει η θρησκευτική του αντίληψη να ορκίζεται κλπ. Καλά ξεμπερδέματα «ανοιχτογκούβερνοι»…