1. Οι υπάλληλοι, που υπηρετούν κατά την έναρξη της ισχύος του παρόντος, κατατάσσονται την 1/1/2016 αυτοδικαίως στους βαθμούς της κατηγορίας που υπηρετούν, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 80 και 82 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., όπως τροποποιούνται με τον παρόντα νόμο, με εξαίρεση τη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 82 και με βάση τον συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, που έχει αναγνωριστεί για τη βαθμολογική ή τη μισθολογική τους εξέλιξη. Τυχόν πλεονάζων χρόνος θεωρείται ότι διανύθηκε στο βαθμό κατάταξης που προβλέπεται με τον παρόντα νόμο.
2. Για την κατάταξη σύμφωνα με την παράγραφο 1 δεν υπολογίζονται:
– ο χρόνος της αργίας που επήλθε είτε εξαιτίας ποινικής δίωξης που κατέληξε σε οποιαδήποτε καταδίκη είτε εξαιτίας πειθαρχικής δίωξης που κατέληξε σε πειθαρχική ποινή τουλάχιστον προστίμου αποδοχών τριών (3) μηνών,
– ο χρόνος της αδικαιολόγητης αποχής από τα καθήκοντα,
– ο χρόνος της προσωρινής παύσης,
– ο χρόνος της άδειας άνευ αποδοχών που δεν αποτελεί χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας,
– ο χρόνος της αναστολής άσκησης καθηκόντων εφόσον στη συνέχεια ο υπάλληλος τέθηκε σε αργία,
– το χρονικό διάστημα κατά το οποίο στερήθηκε ο υπάλληλος το δικαίωμα για προαγωγή,
– χρονικό διάστημα ίσο προς το μισό του απαιτούμενου προς προαγωγή χρόνου, σε περίπτωση επιβολής της πειθαρχικής ποινής του υποβιβασμού.
3. Για την κατάταξη, σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, στο συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας δεν υπολογίζεται το μισό του πέραν της δεκαετίας χρόνου, που διανύθηκε με τυπικό προσόν κατώτερης κατηγορίας.
4. Υπάλληλοι, οι οποίοι υπηρετούν σε κατηγορία χωρίς να κατέχουν το απαιτούμενο τυπικό προσόν, κατατάσσονται στους βαθμούς της κατηγορίας που υπηρετούν, με προσθήκη ενός (1) έτους στον χρόνο που απαιτείται για προαγωγή στον επόμενο βαθμό με εξαίρεση τον εισαγωγικό βαθμό.
5. Για την κατάταξη, που προβλέπεται από τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων του παρόντος άρθρου, εκδίδονται διαπιστωτικές πράξεις, που δεν δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Δεν κατάλαβα γενικά τί προβλέπεται για τη μοριοδότηση των ήδη υπηρετούντων σε θέσεις ευθύνης υπαλλήλων αλλά η πριμοδότησή τους με επιπλέον μόρια επειδή τους τοποθέτησαν στις θέσεις αυτές ετσιθελικά, καταστρατηγώντας τον προβλεπόμενο και από το παρόν ένα (1) μήνα χηρείας, είναι έγκλημα εναντίον της χώρας τελικά, άσχετα εάν άσκησαν καθήκοντα προϊσταμένου αφού για αυτά ήδη πληρώθηκαν και με το παραπάνω!
Παρατήρηση:
παρ.4, δεν υπάρχει πλέον η πρόβλεψη : «αρκεί να μην καταταχθεί σε χαμηλότερο βαθμό απο αυτόν που θα κατατασσόταν εαν παρέμενε σε χαμηλότερη κατηγορία».
Συνεπώς οι υπάλληλοι που έχουν προϋπηρεσία με τυπικό προσόν κατώτερης κατηγορίας, δύναται πλέον να καταταχθούν σε βαθμό χαμηλότερο ακόμη και από αυτόν που θα είχαν στην χαμηλοτερη κατηγορία.
Άρθρο 27 παρ. 4 : Όπως και ανωτέρω, δεν αντιλαμβανόμεθα, πώς είναι δυνατόν να υπηρετούν σε κατηγορία υπάλληλοι, χωρίς να κατέχουν το απαιτούμενο τυπικό προσόν, ήτοι τον αντίστοιχο τίτλο σπουδών.
1) Στην παράγραφο 1 να γίνει μνεία σε συσχέτιση με το προηγούμενο άρθρο, για τον χρόνο υπηρεσίας και στον ιδιωτικό τομέα.
Σε σχέση με την αναγνώριση της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα, να γίνεται κατόπιν απόφασης του υπηρεσιακού συμβουλίου και την υποβολή δικαιολογητικών από πλευράς υπαλλήλου, τα οποία συνηγορούν υπέρ της συνάφειας του τίτλου σπουδών με την εργασία στον ιδιωτικό τομέα, όπως ασφαλιστικές εισφορές.
2) Ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας για την απόκτηση μεταπτυχιακού και διδακτορικού να μην προσμετράται ως χρόνος για βαθμολογική εξέλιξη.
Έχουν παρατηρηθεί διάφορες καταστρατηγήσεις με παρατάσεις ανεξέλεγκτες της εκπαιδευτικής άδειας.
Σε σχέση με τα σχόλια των ΚΥΡΙΑΚΗ Β. 8/12/15 και ΜΑΡΙΝΑ 9/12/15 με τα οποία συμφωνώ απολύτως θα μπορουσε να να διατυπωθεί μία διάταξη και ως εξής: » Στις διατάξεις της παραγρ.10 του άρθρου 4 του Ν. 4151/13 (ΦΕΚ 103/29-04-13 Τ.Α΄) προστίθενται υποπαράγραφοι γ και δ ως εξής:
γ. Υπάλληλοι του Δημοσίου και των Ν.Π.Δ.Δ. που κατείχαν θέση ευθύνης επιπέδου Διεύθυνσης, κατόπιν κρίσεως Υπηρεσιακού Συμβουλίου και απεχώρησαν από την Υπηρεσία για λόγους συνταξιοδότησης, από 1/1/12 και εντεύθεν, δύνανται να επιστρέψουν στην Υπηρεσία από την οποία απεχώρησαν, κατόπιν υποβολής σχετικής αιτήσεως του ενδιαφερόμενου, η οποία πρέπει να υποβληθεί εντός μηνός από την δημοσίευση του παρόντος νόμου και κατόπιν έκδοσης σχετικής πράξης του Μονομελούς Οργάνου Διοίκησης του φορέα, η οποία δημοσιεύεται. Η επαναφορά γίνεται, σε αντίστοιχη θέση ευθύνης και μέχρι νέας κρίσης από το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Οι επαναφερόμενοι κατατάσσονται στο κλιμάκιο και το βαθμό που κατείχαν κατά την ημερομηνία αποχώρησής τους με τον ίδιο πλεονάζοντα χρόνο, τους καταβάλλονται οι ίδιες αποδοχές, όπως έχουν διαμορφωθεί κατά την ημερομηνία επαναφοράς τους και τους διέπει το ίδιο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς που ίσχυε κατά την ημερομηνία συνταξιοδότησης τους. Σε περίπτωση μη ύπαρξης δυνατότητας τοποθέτησης των επαναφερόμενων υπαλλήλων σε θέση ευθύνης για την οποία επαναφέρθηκαν, αυτοί δύνανται να αποσπώνται σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 1/24-12-2015 (ΦΕΚ 2/9-1-2015 τ.Α΄), το αυτό συμβαίνει στην περίπτωση που σε γενόμενες κρίσεις δεν επανακριθούν για την κάλυψη θέσης ευθύνης για την οποία επαναφέρθηκαν. Οι προαναφερθείσες διατάξεις δεν καταλαμβάνουν εκείνους στους οποίους έχει απονεμηθεί σύνταξη 35ετίας και είναι άνω των 58 ετών. Από την ημερομηνία επαναφοράς του υπαλλήλου η πράξη ή η απόφαση απονομής σύνταξης τελεί σε αναστολή και διακόπτεται η καταβολή της. Το χρονικό διάστημα μεταξύ της αποχώρησης και της επαναφοράς στην υπηρεσία δεν αναγνωρίζεται για κανένα λόγο.
δ. Υπάλληλοι του Δημοσίου και των Ν.Π.Δ.Δ. που κατείχαν θέση ευθύνης επιπέδου Τμήματος, κατόπιν κρίσεως Υπηρεσιακού Συμβουλίου και απεχώρησαν από την Υπηρεσία για λόγους συνταξιοδότησης, από 1/1/12 και εντεύθεν, δύνανται να επιστρέψουν στην Υπηρεσία από την οποία απεχώρησαν, κατόπιν υποβολής σχετικής αιτήσεως του ενδιαφερόμενου, η οποία πρέπει να υποβληθεί εντός μηνός από την δημοσίευση του παρόντος νόμου και κατόπιν έκδοσης σχετικής πράξης του Μονομελούς Οργάνου Διοίκησης του φορέα, η οποία δημοσιεύεται. Η επαναφορά γίνεται, σε αντίστοιχη θέση ευθύνης ή τους ανατίθενται ειδικά καθήκοντα σύμφωνα με τις ανάγκες της Υπηρεσίας και μέχρι νέας κρίσης από το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Οι επαναφερόμενοι κατατάσσονται στο κλιμάκιο και το βαθμό που κατείχαν κατά την ημερομηνία αποχώρησής τους με τον ίδιο πλεονάζοντα χρόνο, τους καταβάλλονται οι ίδιες αποδοχές, όπως έχουν διαμορφωθεί κατά την ημερομηνία επαναφοράς τους και τους διέπει το ίδιο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς που ίσχυε κατά την ημερομηνία συνταξιοδότησης τους. Οι προαναφερθείσες διατάξεις δεν καταλαμβάνουν εκείνους στους οποίους έχει απονεμηθεί σύνταξη 35ετίας και είναι άνω των 58 ετών. Από την ημερομηνία επαναφοράς του υπαλλήλου η πράξη ή η απόφαση απονομής σύνταξης τελεί σε αναστολή και διακόπτεται η καταβολή της.»
Πρέπει η αναγνώριση προϋπηρεσίας στον Ιδιωτικό τομέα (7 χρόνια) να λαμβάνεται υπ’ όψιν και για την κατάταξη του άρθρου 27, όπως και του 26, διότι ειδάλλως δημιουργείται ανισότητα μεταξύ υπαλλήλων με τα ίδια χαρακτηριστικά. Π.χ. υπάλληλος με τρία χρόνια προϋπηρεσία στο Δημόσιο και 7 στον ιδιωτικό, θα βρίσκεται κάτω από υπάλληλο που τώρα μπαίνει στο Δημόσιο και έχει 7 χρόνια προϋπηρεσία στον Ιδιωτικό. Με την αναντιστοιχία ανάμεσα στο άρθρο 26 και το άρθρο 27, ο πρώτος αντί για 10 χρόνια θα του αναγνωρίζονται 3, ενώ ο δεύτερος με λιγότερα συνολικά χρόνια (7), θα τον ξεπερνά.
Νομίζω ότι το σχόλιο προηγούμενου χρήστη ότι «αυτό είναι απόλυτα άδικο και αντίκειται στην κοινή λογική» τα λέει όλα.
Συμφωνώ απολύτως με το σχόλιο του χρήστη ΚΥΡΙΑΚΗ Β 8/12/15 11:19 καθότι υπάρχουν εξαιρετικά στελέχη του δημοσίου που συνταξιοδοτήθηκαν, σε πολύ μικρή για συνταξιοδότηση ηλικία, που θα μπορούσαν να προσφέρουν τα μέγιστα στα Ασφαλιστικά Ταμεία, τα Νοσοκομεία, τον ΕΟΠΥΥ ή στα ελεγκτικά των υπηρεσιών αυτά σώματα, λόγω της πολυετούς εμπειρίας και εξειδικευμένης κατάρτισης που διαθέτουν, όταν με σαφήνεια προκύπτει ότι οι υπηρεσίες αυτές έχουν ιδιαίτερη ανάγκη εξειδικευμένων υπαλλήλων.
Υπάρχουν περιπτώσεις για τις οποίες υπάρχουν τίτλοι σπουδών που αναγνωρίστηκαν πολύ αργότερα από τότε που αποκτήθηκαν λόγω μη προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας στην Ευρωπαϊκή. Για το θέμα αυτό ενώ το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης εξέδωσε 2 εγκυκλίους αναδρομικής τακτοποίησης υπαλλήλων για τους οποίους δεν εφαρμόστηκε ορθά η οδηγία 89/48 της ΕΟΚ,δεν έκανε το ίδιο και γι΄ αυτούς που δεν εφαρμόστηκε σωστά η Συνθήκη περί ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων. Η παραβίαση αυτής της Συνθήκης αφορά την υπόθεση Βλασσοπούλου C-340/89 η οποία οδήγησε στην καταδίκη της χώρας μας το 1991. Το Συμβούλιο της Επικρατείας με τις υπ΄αριθμ. 2770_2771/2011 αποφάσεις του έκανε πλήρως αποδεκτό το σκεπτικό της απόφασης κάτι που οδήγησε στην τροποποίηση του Νόμου με την εφαρμογή του κυρωτικού Νόμου 4111/13. Για το λόγο αυτό απαιτείται τίτλοι σπουδών με το νέο νομοσχέδιο να αναγνωριστούν ως τυπικό προσόν από την ημερομηνία κτήσης του (και όχι από την ημερομηνία αναγνώρισής τους) και φυσικά να αναγνωριστούν αναδρομικά γιατί είναι ίδια ακριβώς περίπτωση με την παραβίαση της οδηγίας 89/48.
σύμφωνα με αυτό το άρθρο θα μπορούσε υπάλληλος να ζητήσει να καταταγεί σε θέσεις ΕΘ ή ΕΕΠ, εφόσον υπάρχει κενή θέση στην Υπηρεσία που υπηρετεί και εφόσον έχει τα απαιτούμενα τυπικά προσόντα για τις θέσεις αυτές???
» Είναι γεγονός ότι ιδιαίτερα από 1/1/12 και εντεύθεν οι Δημόσιες Υπηρεσίες όπως Φ.Κ.Α. Νοσοκομεία κλπ αποδυναμώθηκαν από στελέχη τα οποία αποχώρησαν εσπευσμένα για συνταξιοδότηση λόγω των επαναλαμβανόμενων τροποποιήσεων συνταξιοδοτικών διατάξεων και των επαπειλούμενων μειώσεων συντάξεων και εφάπαξ χρηματικού βοηθήματος . Αποτέλεσμα αυτού ήταν πολλά άξια αποδεδειγμένα στελέχη ( είχαν δηλ. επιλεγεί από Υπηρεσιακά Συμβούλια Προϊστάμενοι Διεύθυνσης ή Προϊστάμενοι Τμημάτων) με γνώσεις και εμπειρία , που μπορούσαν να βοηθήσουν το Δημόσιο Τομέα αποχώρησαν.
Θα ήταν ευχής έργον εάν σ’ αυτά τα στελέχη δίνονταν η δυνατότητα να επανέλθουν στην υπηρεσία από την οποία αποχώρησαν ή να στελεχώσουν τα ελεγκτικά σώματα των αντίστοιχων υπηρεσιών με αναστολή του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος. Τονίζεται ιδιαίτερα ότι οι υπάλληλοι αυτοί αποχώρησαν κάνοντας χρήση ευνοϊκών διατάξεων, κυρίως μητέρες ανηλίκων 50 ετών και άνω, ενώ είχαν πλήρη υπηρεσιακή εμπειρία και κατάρτιση στερώντας από τις υπηρεσίες την πολύτιμη βοήθειά τους τόσο στην υλοποίηση του έργου τους όσο και στην εκπαίδευση νεώτερων υπαλλήλων. Η επιβάρυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού ή των Προϋπολογισμών των ΝΠΔΔ θα αφορά σε μέρος των καταβαλλόμενων αποδοχών των υπαλλήλων δεδομένου ότι η καταβαλλόμενη σύνταξη θα διακοπεί ενώ η βοήθειά τους θα ήταν πολύτιμη.»
Θεωρώ ότι για τα βαθμολόγιο μικρή σημασία έχει η διάταξη για τις μετατάξεις. Μάλλον όμως το ίδιο θα ισχύει και για το μισθολόγιο. Για παράδειγμα ένας υπάλληλος ΠΕ με 23 χρόνια προϋπηρεσία εκ των οποίων τα 21 ήταν ΔΕ θα καταταγεί μεν στον Α΄ βαθμό αλλά στο 8 κλιμάκιο (10+5+2/2) με βασικό 1383,31 € αντί για το 11ο με βασικό 1511,58. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που υπήρχε αυτά τα χρόνια πανεπιστημιακός τίτλος αλλά δεν υπήρχε νομοθετικό πλαίσο αναγνώρισης, με αποτέλεσμα η αναγνώριση να γίνει πολύ αργότερα; Το γραφείο προσωπικού θα ερμηνεύσει το Νόμο κατά την κρίση του αφού το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση.
Και σ’αυτό το άρθρο γίνεται πάλι αναφορά στις διατάξεις των άρθρων 80 και 82 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στον Κώδικα Δημοτικών Υπαλλήλων.Γιατί;
Η παραγραφος 3 αναφερει. Για την κατάταξη, σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, στο συνολικό χρόνο πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας δεν υπολογίζεται το μισό του πέραν της δεκαετίας χρόνου, που διανύθηκε με τυπικό προσόν κατώτερης κατηγορίας.
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ του Hλία Αλευρά, ΠΕ3 ΜΔΕ, Διευθυντή ΟΤΑ Α’β (με Ν.3839/10 από Υ.Σ.), μέλος Υπ. Συμβουλίου που αναγραφονται παραπανω.ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΕ ΤΟ ΜΙΣΟ ΓΙΑ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΜΕ ΤΥΠΙΚΟ ΠΡΟΣΟΝ ΚΑΤΩΤΕΡΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ,ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΓΙΝΑΝ ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ ΣΕ ΑΝΩΤΕΡΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ π.χ ΑΠΟ ΔΕ σε ΠΕ.
ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΘΩΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΝ ΟΙ ΜΕΤΑΤΑΓΕΝΤΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΑΠΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΑΣΧΕΤΩΣ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΕ.
ΔΗΛΑΔΗ στο 1ο Παράδειγμα ο Υπάλληλος ΥΕ Εργατών και σημερα ΠΕ με Α βαθμο π.χ με πτυχιο ΕΑΠ (ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ)ΜΠΟΡΕΙ ΜΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΔΗΜΑΡΧΟ?
2οΠαράδειγμα.Υπάλληλος ΥΕ Εργατών και σημερα ΠΕ με Α βαθμο με πτυχιο ΤΕΙ που διορηστηκε ως ΤΡΙΤΕΚΝΟΣ ,ειναι σημερα ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ στην κορη μου.
Παρακαλώ, θα ήθελα να σας εκθέσω τα εξής:
Κατά τη διαδικασία επιλογής προσωπικού για την πρόσληψη στο Δημόσιο, μοριοδοτείτο η αποδεδειγμένη σε συναφές προς το αντικείμενο της προκηρυχθείσας θέσης προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα(έως 5 χρόνια ήταν το ανώτερο στις παλιές προκηρύξεις), εν συνεχεία όμως, δεν αναγνωριζόταν και δεν αναγνωρίζεται έως σήμερα στον δημόσιο τομέα. Δηλαδή αποτελούσε προσόν διορισμού πριν την πρόσληψη και όχι μετά απ’ αυτή.
Πέραν τούτου, θα ήθελα να επισημάνω ότι ως προς το θέμα της αναγνώρισης προϋπηρεσίας σε περίπτωση μετάταξης σε κλάδο ανώτερης κατηγορίας λόγω απόκτησης πτυχίου μετά το διορισμό, είναι πραγματικά ένα θέμα που πρέπει να λυθεί καθώς είναι πολύ άδικο σ’ έναν υπάλληλο που εργάζεται σε συγκεκριμένο κλάδο κατώτερης κατηγορίας και καταφέρνει να εξελίξει τον εαυτό του αποκτώντας πτυχίο και να μεταταχθεί σε ανώτερη κατηγορία, να μην αναγνωρίζονται τα χρόνια που έχει δουλέψει έως τώρα παρόλο που συνεχίζει να εργάζεται στον ίδιο κλάδο/ειδικότητα, στην ίδια ακριβώς θέση και στο ίδιο αντικείμενο.
Η κατάταξη στους νέους βαθμούς από 1/1/2016 να γίνει από μηδενικής βάσεως, να επανεξετασθεί η τυχόν αναγνωρισένη υπηρεσία αν έγινε σύμφωνα με το νόμο. Δυστυχώς οι αρμόδιοι στα γραφεία προσωπικού ερμηνεύουν κατα το δοκούν και οι οδηγίες από τις εποπτεύουσες αρχές δεν είναι ξεκάθαρες και δημιουργούνται προβλήματα και άνισες καταστάσεις αφού για ρύθμιση παρόμοιων περιπτώσεων έχουμε διαφορετική αντιμετώπιση. Με ξεκάθαρες οδηγίες να τεθούν οι προυποθέσεις αναγνώρισης των προυπηρεσιών και να γίνει και έλεγχος αυτών είτε από τα Υπουργεία είτε από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια.
Επίσης η προυποηρεσία είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα αν δεν είναι συναφής να μην αναγνωρίζεται βαθμολογικά αλλά μόνο μισθολογικά.
– Η ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ ΜΕ ΒΑΣΕΙ ΤΑ ΕΤΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ , ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΜΕ ΑΠΟΦ. Υ.Σ. ΚΙ ΟΧΙ ΜΕ ΑΝΑΘΕΣΗ
– ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΑ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΒΑΘΜΟ ΛΟΓΩ ΟΤΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΜΕ ΑΝΑΘΕΣΗ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΕΟΝΑΖΩΝ ΧΡΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!!!!!!!!
–ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΤΗΣ ΕΚΔΔΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΒΑΘΜΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΑΛΛΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ , ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΛΥΕΤΗ Ή ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ
Διόρθωση του παραπάνω σχολίου
Κάποιος ΤΕ με 13 χρόνια που γίνεται ΠΕ έχει χρόνο πραγματικής υπηρεσίας 11,5 χρόνια και περιμένει 1,5 χρόνο ως ΠΕ και όχι δύο που θα περίμενε ως ΤΕ
Αρχικά αν είσαι υπάλληλος ΤΕ με πολλά χρόνια υπηρεσίας δε σε συμφέρει να καταθέσεις πτυχίο και να γίνεις ΠΕ αφού έτσι κι αλλιώς έχεις πάρει κατά πάσα πιθανότητα το βαθμό Α για τον οποίο στους ΤΕ χρειάζονται 15 χρόνια ενώ στους ΠΕ 13 χρόνια. Ούτως ή άλλως για τις κρίσεις τα δύο πτυχία εξισώνονται και ως ΤΕ με πτυχίο ΠΕ παίρνεις και επιπλέον μόρια από το δεύτερο τίτλο, οπότε ποιο το νόημα να θέλει να γίνει κάποιος ΠΕ; Η χειρότερη περίπτωση είναι να έχει κάποιος ακριβώς 13 χρόνια υπηρεσίας ως ΤΕ και αν γίνει ΠΕ αυτομάτως χάνει τα μισά (6,5) με συνέπεια να πρέπει να περιμένει ακόμα 6,5 χρόνια για να πάει στο βαθμό Α και να κριθεί. Πιο συνετό είναι να παραμείνει ΤΕ και να περιμένει 2 χρόνια.Αν έχεις 10 χρόνια περιμένεις πάλι 5 χρόνια και όχι 3 που θα περίμενες αν ήσουν ΠΕ. Μικρό το κακό. Στην περίπτωση των 9 χρόνων και με την προϋπόθεση ότι περνάς αμέσως υπηρεσιακό και σου αναγνωρίζεται το πτυχίο δεν χάνεις καθόλου από την προϋπηρεσία σου. Κανένας νόμος δεν πρόκειται ποτέ να είναι απόλυτα δίκαιος. Οι αδικίες που γίνονται με την παρούσα διάταξη πιστεύω ότι είναι οι ελάχιστες δυνατές. Αυτό που μάλλον θέλει να προλάβει εδώ ο νομοθέτης/-τρια είναι τους ΔΕ που στα 50 τους χρόνια και μετά από 25 χρόνια υπηρεσίας αποφάσισαν να πάρουν πτυχίο (σίγουρα όχι για λόγους μόρφωσης). Αν τους αναγνωρίσει όλα τα χρόνια ως ΠΕ θα βρεθούν με υπερβολικά πλεονάζοντα χρόνο στο βαθμό Α και δεδομένης της αυξημένης βαρύτητας που έχουν στη μοριοδότηση τα χρόνια υπηρεσίας, θα αδικηθούν κατά πολύ νεότεροι συνάδελφοι που πήραν το πτυχίο στην ώρα του. Με αυτόν τον τρόπο εξισορροπείται λίγο η ίδια κρίση ως προϊσταμένων υπαλλήλων ΔΕ και ΠΕ ή ΤΕ. Η θα κριθείς ως ΔΕ με 30 χρόνια υπηρεσίας και τα μόρια που αναλογούν σε αυτά τα χρόνια, με επιπλέον μόρια και από το δεύτερο τίτλο ή θα έχεις τις οικονομικές απολαβές του ΠΕ και θα προσμετρηθούν λιγότερα χρόνια. Έτσι κι αλλιώς το δημόσιο το υπηρέτησες με μειωμένα προσόντα για πολλά χρόνια και γι’αυτό κρίνεσαι
1.Είναι άδικο κάποιος υπάλληλος ΔΕ ή ΤΕ που κατάφερε παράλληλα με την εργασία του να τελειώσει το πανεπιστήμιο με συναφές αντικείμενο και να κάνει μετάταξη σε ανώτερο κλάδο να «τιμωρείται» και να χάνει χρόνο προϋπηρεσίας ενώ επί της ουσίας κανονικά θα έπρεπε να επιβραβεύεται.
2. Με την διάταξη του άρθρου 27, παρ. 3 θα υπάρξουν περιπτώσεις που ο υπάλληλος κατηγορίας ΠΕ που προέρχεται από μετάταξη από κατώτερη κατηγορία (ΤΕ) θα χάνει από 1-12 χρόνια προϋπηρεσία (υπάλληλοι με 12-34 χρόνια) με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι της ΤΕ κατηγορίας να αποκτούν βαθμό γρηγορότερα από τον προερχόμενο από μετάταξη υπάλληλο κατηγορίας ΠΕ.
3. Η παραπάνω διάταξη δεν πρέπει να ισχύσει για περιπτώσεις μετάταξης από ΤΕ σε ΠΕ.
4. Είναι άδικο επίσης υπάλληλοι χωρίς πτυχίο να «χάνουν» προϋπηρεσία 4-5 ετών και οι υπάλληλοι των περιπτώσεων που ανέφερα 1-12 χρόνια.
Δεν προβλέπεται η χρήση της αναγνωσρισθείσας προυπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα έως 7 έτη (όπως προβλέπεται από το μόλις προηγούμενο άρθρο 26) προκειμένου για την αρχική κατάταξη των υπαλλήλων.
Αυτό είναι απόλυτα άδικο και αντίκειται στην κοινή λογική.
Παρακαλούμε να προβλεφτεί στο νόμο αυτό που οι υπηρεσίες του ίδιου του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης θεωρούσαν ως κενό νόμου με το αριθμ. Πρωτ. ΔΙΔΑΔ/Φ.31.39/1857/9453,10318/5-8-2014 έγγραφό τους με την παρακάτω αναφορά «προκειμένου να υπάρξει ενιαία και ομοιόμορφη εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του ν.4024/2011, απαιτείται κατά την άποψή μας, νομοθετική ρύθμιση προκειμένου να αναγνωρίζεται πλεονάζων χρόνος στο βαθμό όσων κατατάσσονται σε ανώτερο βαθμό συνεπεία της επιλογής τους ως προϊσταμένων, καθώς οποιαδήποτε ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του ν.4024/2011 υπερβαίνει το σκοπό των συγκεκριμένων ρυθμίσεων. Προς επίρρωση των ανωτέρω επισημαίνεται ότι, προσφάτως, με τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 186 του ν.4261/2014 ρυθμίστηκε, αντίστοιχα, με ειδική νομοθετική ρύθμιση θέμα που αφορά τις αποδοχές των προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων Οικονομικών Υπηρεσιών που τοποθετήθηκαν στις θέσεις αυτές μετά την 1η.11.2011» Πότε επιτέλους θα εφαρμοσθεί η περίφημη αρχή της ισότητας, γιατί τα Υπουργεία Παιδείας και Οικονομικών είδαν το πρόβλημα και το διόρθωσαν για τους δικούς τους υπαλλήλους και το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ενώ το ίδιο διαπιστώνει το πρόβλημα δεν το διορθώνει με ρητές διατάξεις.
Το Υπουργείο Οικονομικών και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Γενική Διεύθυνση Μισθών είχε διατυπώσει την ακόλουθη άποψη με το Α.Π. 2/12.949/0022/07-04-2014 έγγραφό του «Περαιτέρω, εάν η βούληση του νομοθέτη ήταν να μην προκύπτει τέτοιος πλεονάζων χρόνος στις περιπτώσεις της παρ. 7 του ως άνω άρθρου, θα έπρεπε αυτό να έχει διατυπωθεί ρητά στις οικείες διατάξεις.
Άλλωστε, οι εν θέματι υπάλληλοι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 29 του ανωτέρω νόμου, σχετικά με την κατάταξή τους σε μισθολογικά κλιμάκια, εφόσον εντάχθηκαν σε βαθμούς σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28 και ειδικότερα της παρ. 7 του Ν. 4024/2011.
Τέλος, κατόπιν της κατάργησης του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 29 του Ν. 4024/2011, με τις όμοιες της παρ. 3 του άρθρου 32 του Ν. 4038/2012 (ΦΕΚ 14/Α΄) από τότε που ίσχυσε, είναι δυνατή η προσμέτρηση τυχόν πλεονάζοντος χρόνου για λήψη Μ.Κ. για όλους τους υπαλλήλους που υπηρετούσαν κατά την 31-10-2011, αφού δεν υπάρχει ρητή νομοθετική εξαίρεση για καμία κατηγορία υπαλλήλων. Σε αντίθετη περίπτωση, που οι υπάλληλοι της παρ. 7 του άρθρου 28 του ανωτέρω νόμου, θα εξαιρούνται από τον υπολογισμό πραγματικού πλεονάζοντος χρόνου για τη λήψη Μ.Κ., αυτό θα συνιστούσε εις βάρος τους άνιση μεταχείριση σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους υπαλλήλους που διέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 28 και 29 του Ν. 4024/2011.
Κατόπιν των ανωτέρω θεωρούμε ότι ο πλεονάζων χρόνος των υπαλλήλων, που επιλέγονται σε θέσεις προϊσταμένου οργανικής μονάδας με βάση τις διατάξεις του άρθρου 28 παρ. 7, δέον να προσμετράται για τη χορήγηση Μ.Κ. σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 28 και 29 του ως άνω νόμου. Στο πλαίσιο υιοθέτησης μιας κοινής θέσης των Υπηρεσιών μας στο εν λόγω ζήτημα και προκειμένου να δοθούν σαφείς οδηγίες σε όλες τις Υπηρεσίες για την ομοιόμορφη εφαρμογή των σχετικών διατάξεων, παρακαλούμε να έχουμε μετά από συνεκτίμηση των ανωτέρω τις κατά λόγο αρμοδιότητας απόψεις της Υπηρεσίας σας το ταχύτερο δυνατόν.»
Μια πολύ βασική αρχή που παραβιάζεται με το Αριθμ. Πρωτ. ΔΙΔΑΔ/Φ.31.39/1857/9453,10318/5-8-2014 έγγραφο του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης είναι η αρχή της ισότητας και θα ήταν κρίσιμο να επιληφθεί η νομοθετική εξουσία, διότι έχει περιπτώσεις υπαλλήλων όπως είναι οι Σχολικοί Σύμβουλοι ή οι Επιθεωρητές-Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης που αποσπώνται στο Σ.Ε.Ε.Δ.Δ ή οι Οικονομικοί Επιθεωρητές του κλάδου Οικονομικών Επιθεωρητών του Υπουργείου Οικονομικών που επιτρέπετε σ’ αυτούς η μισθολογική και βαθμολογική τους εξέλιξη συνεπεία της τοποθέτησής τους ως προϊσταμένων.
Στην παρ. 1 θα πρέπει να προστεθεί και η αναγνώριση προυπηρεσίας από τον ιδιωτικό τομέα μέχρι επτά(7) έτη όπως προσδιορίζεται στην παρ. 4 του αρθρ. 6 του Ν.4024/11 ΦΕΚ 226/Α/27-10-11 έτσι ώστε να συνυπολογιστεί στην νέα μισθολογική και βαθμολογική κατάσταση.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά την κατάταξη των υπαλλήλων από 1/1/2016, στους βαθμούς Α έως Ε, σύμφωνα με το άρθρο 25, του παρόντος νόμου, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο χρόνος προυπηρεσίας τους στον ιδιωτικό τομέα (ή καλύτερα σε ΜΗ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ) (μέχρι 7 έτη)!!!!!ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΝ, ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΜΗΜΑΤΩΝ!!!
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΟΤΑ Α’ ΚΑΙ Β’ ΒΑΘΜΟΥ???
1)Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ο χρόνος που χάθηκε στις υπηρεσίες που τέθηκαν αναγκαστικά σε διαθεσιμότητα και οι υπάλληλοι που μετατάχθηκαν έχασαν χρόνο προυπηρεσίας ενώ με τις τελευταίες διατάξεις που επανήλθαν απολυμένοι υπάλληλοι στις αρχικές τους θέσεις και χρόνους.
2)Είναι άδικο κάποιος υπάλληλος ΔΕ που κατάφερε παράλληλα με την εργασία του να τελειώσει το πανεπιστήμιο με συναφές αντικείμενο και να κάνει μετάταξη σε ανώτερο κλάδο να «τιμωρείται» και να χάνει χρόνο προυπηρεσίας ενώ επί της ουσίας κανονικά θα έπρεπε να επιβραβεύεται.
3)Τέλος προτείνω να γίνει επανεξέταση των μεταπτυχιακών τίτλων πριν δοθεί η μοριοδότησή τους διότι έχουν δοθεί συνάφειες χωρίς να ανταποκρίνονται στις θέσεις που υπηρετούν οι υπάλληλοι π.χ. αναγνώριση μεταπτυχιακού σε τεχνικό υπάλληλο με θέμα τον πολιτισμό.
Στην παράγραφο 1 θα πρέπει να προστεθεί το εξής:Κατά τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του νόμου και μέχρι στις 30-4-2017 του επόμενου χρόνου οι προακτέοι στον επόμενο βαθμό θα πρέπει να γίνεται αυτοδίκαια για να αποφευχθεί γραφειοκρατικό πρόβλημα στις Διευθύνσεις προσωπικού, διότι μέχρι να γίνει η κατάταξη η αρχική θα πρέπει μέχρι στις 30-4-2016 να βγεί νέος πίνακας των υπαλλήλων προς προαγωγή.
Παρατήρηση στην παράγραφο 3:
Η συγκεκριμένη διάταξη (αντιγραφή από το Ν.4024/11) δημιουργεί κατά περίπτωση «άνιση» μεταχείριση.
Παράδειγμα 1ο :
Υπάλληλος ΥΕ Εργατών για 20 χρόνια, απέκτησε πτυχίο το 2014 και μετατάχθηκε σε ΠΕ το 2015, κατατάσσεται ως ΠΕ με (10+5+1=) 16 χρόνια δηλαδή στον Α’β με πλεόνασμα 3 έτη.
Υπάλληλος ΔΕ Διοικητικού για 10 χρόνια (που είχε προ διορισμού πτυχίο ΠΕ) μετατάχθηκε τον 11ο χρόνο σε ΠΕ και κατατάσσεται ως ΠΕ με 11 χρόνια στον Β’β.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο Β υπάλληλος έχει «μεγαλύτερη» εμπειρία ως ΠΕ, αφού είναι προφανές ότι τα έτη που ήταν ΔΕ «χρησιμοποιούσε» τις γνώσεις του ήδη αποκτηθέντος πτυχίου του.
Παράδειγμα 2ο :
Υπάλληλος ΤΕ Λογιστικού για 18 χρόνια απέκτησε πτυχίο ΠΕ Οικονομολόγου το 2014 και μετατάχθηκε σε ΠΕ το 2015, κατατάσσεται ως ΠΕ με (10+4+1=) 15 χρόνια δηλαδή στον Α’β με πλεόνασμα 2 χρόνια (δηλαδή σε χειρότερη κατάσταση από τον ΥΕ του 1ου παραδείγματος)
Θα πρέπει να γίνει «διαχωρισμός» του είδους της προϋπηρεσίας (κατανοώ ότι είναι σύνθετο-δύσκολο), αλλά μία πρόταση για τους μεταταχθέντες σε ανώτερη κατηγορία είναι:
1. Για του ΠΕ, ΤΕ & ΔΕ, ο ΜΗ υπολογισμός των ετών στην κατηγορία ΥΕ (με εξαίρεση τις ειδικότητες ΔΕ που μπορούν να μεταταχθούν με εμπειρία, που θα υπολογιστεί ο χρόνος της εμπειρίας).
2. Για του ΠΕ & ΤΕ ο υπολογισμός των μισών ετών στην κατηγορία ΔΕ, εάν έχει διανυθεί χωρίς υπάρχον πτυχίο.
3. Για τους ΠΕ & ΤΕ ο υπολογισμός όλων των ετών εάν έχουν διανυθεί με το αντίστοιχο πτυχίο και έχει διανυθεί τουλάχιστον στην κατηγορία ΔΕ (δηλαδή εξαίρεση μόνο του χρόνου στην ΥΕ)
4. Για τους ΠΕ, ο υπολογισμός όλων των ετών εάν έχουν διανυθεί στην κατηγορία ΤΕ σε «παρεμφερή» κλάδο, π.χ. ΤΕ λογιστών με ΠΕ Οικονομικού ή ΤΕ Νηπιαγωγών με ΠΕ Νηπιαγωγών, κτλ.
Παρατηρήσεις:
1. Πρέπει να προστεθεί ανάλογη τροποποίηση των άρθρων του Ν.3584/07 (υπάλληλοι ΟΤΑ Α΄β)
2. Η «αυτοδίκαιη» κατάταξη στους βαθμούς είναι μεν θετική από άποψη χρόνου, αλλά η «εμπειρία» από την αντίστοιχη κατάταξη του Ν.4024/11 «έδειξε» ότι κάθε τμήμα προσωπικού ερμήνευε «διαφορετικά» το Νόμο, με αποτέλεσμα όταν ερχόντουσαν «θέματα» στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο, να υπάρχουν πολλές «λάθος» κατατάξεις.
Προτείνεται εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος η «επικύρωση» της κατάταξης από τα Υπηρ. Συμβούλια.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη αν οι μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών (Μεταπτυχιακά, Διδακτορικά)αποκτήθηκαν πριν από τον διορισμό στο Δημόσιο ή κατά τη διάρκεια της Δημόσιας Υπηρεσίας κάνοντας χρήση Εκπαιδευτικής Άδειας και να προσμετρώνται με διαφορετικό τρόπο για την κατάταξη των υπαλλήλων. Επίσης, ο χρόνος Εκπαιδευτικής Άδειας για την απόκτηση μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών κατά τη διάρκεια της Δημόσιας Υπηρεσίας δεν θα πρέπει να προσμετράται ως προϋπηρεσία για την κατάταξη στο βαθμό.
1. Τι γινεται με όσους τέθηκαν σε διαθεσιμότητα βάσει της ενδοαυτοδιοικητικής κινητικότητας; Χαθηκε ενας μηνας, ενω οι περισσότεροι συνάδελφοι ασκούσαν καθήκοντα κανονικά χωρίς αυτό να μπορεί να αποδειχθεί.
2. Τι γίνεται με τους υπαλλήλους που διέπονται από τις διατάξεις του Ν. 3584/2007, γι αυτους δεν υπάρχει ρητή αναφορά.
Δεν γίνεται καμία αναφορά στο τρόπο συνυπολογισμού στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας της προϋπηρεσίας που προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα σε συναφή αντικείμενο (έως 7 έτη). Θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να προστεθεί ένα εδάφιο που να αποσαφηνίζει ότι εντός μηνός από την αρχική κατάταξη οι υπάλληλοι μπορούν να υποβάλλουν αίτηση συνοδευόμενη από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας του ιδιωτικού τομέα (π.χ. βεβαίωση ασφαλιστικού φορέα). Εντός μηνός από την αίτηση εκδίδεται νέα διαπιστωτική πράξη για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας, την τυχόν επανακατάταξη σε βαθμό και τον νεό πλεονάζοντα χρόνο στο βαθμό.