1. Αξιολογητές των υπαλλήλων και των προϊσταμένων οργανικών μονάδων κατά τις διατάξεις του παρόντος είναι οι δύο ιεραρχικά προϊστάμενοί τους με τον τρόπο που ορίζεται στο επόμενο άρθρο. Στην περίπτωση των Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων, αξιολογητές είναι ο οικείος Υπουργός, ο Αναπληρωτής Υπουργός και ο Γενικός Γραμματέας ή τα δύο ανώτερα μονοπρόσωπα διοικητικά όργανα της Υπηρεσίας. Αν δεν υπάρχουν, αξιολογητής είναι μόνο το ανώτερο μονοπρόσωπο διοικητικό όργανο. Στην περίπτωση των Προϊσταμένων Διευθύνσεων, όπου ελλείπει θέση Γενικού Διευθυντή, αξιολογητές είναι τα δύο ανώτερα μονοπρόσωπα διοικητικά όργανα της Υπηρεσίας. Όπου δεν υπάρχει δεύτερος ιεραρχικά προϊστάμενος, την αξιολόγηση διενεργεί αποκλειστικά ο ένας.
2. Ως προϊστάμενοι κατά την έννοια της παραγράφου 1 νοούνται οι πολιτικοί υπάλληλοι με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ή αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που κατέχουν θέση, η οποία αποτελεί την κορυφή της οικείας οργανικής μονάδας, καθώς και οι μετακλητοί ή με θητεία υπάλληλοι, οι οποίοι κατέχουν τέτοια θέση βάσει ειδικών διατάξεων, συμπεριλαμβανομένων και των νομίμων αναπληρωτών τους.
3. Ο Γενικός ή Ειδικός Γραμματέας ή ο Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης προκειμένου για αυτοτελείς υπηρεσιακές μονάδες αποκεντρωμένων ή αυτοτελών δημοσίων υπηρεσιών ή Ν.Π.Δ.Δ., το μονομελές όργανο διοίκησης και, αν δεν υπάρχει, ο πρόεδρος του συλλογικού οργάνου διοίκησης, συντάσσουν εκθέσεις αξιολόγησης για τους προϊσταμένους οργανικών μονάδων που υπάγονται απευθείας σε αυτούς και για τους υπαλλήλους που υπηρετούν στο γραφείο τους ή υπάγονται σε αυτούς.
4. Οι εκθέσεις αξιολόγησης των υπαλλήλων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος και υπηρετούν σε γραφείο Υπουργού, Αναπληρωτή Υπουργού ή Υφυπουργού συντάσσονται από τον Διευθυντή του οικείου Γραφείου. Εάν δεν υπάρχει Διευθυντής, τότε οι εκθέσεις αξιολόγησης συντάσσονται από τον Υπουργό, Αναπληρωτή Υπουργό ή τον Υφυπουργό. Η έκθεση αξιολόγησης του Διευθυντή του Γραφείου του Υπουργού, Αναπληρωτή Υπουργού ή Υφυπουργού συντάσσεται από τον οικείο Υπουργό ή Υφυπουργό.
5. Οι εκθέσεις αξιολόγησης προϊσταμένων αυτοτελών οργανικών μονάδων επιπέδου Διεύθυνσης ή Τμήματος, οι οποίες υπάγονται απευθείας σε Υπουργό, συντάσσονται από τον Αναπληρωτή Υπουργό ή Υφυπουργό.
6. Ο Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης συντάσσουν τις εκθέσεις αξιολόγησης των προϊσταμένων διευθύνσεων, αυτοτελών τμημάτων ή αυτοτελών γραφείων καθώς και των υπαλλήλων των υπηρεσιών ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού αντίστοιχα, εφόσον υπάγονται απευθείας σε αυτούς.
7. Για τους αποσπασμένους υπαλλήλους συντάσσονται εκθέσεις αξιολόγησης από τους προϊσταμένους των υπηρεσιών, στις οποίες είναι αποσπασμένοι, εφόσον υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Κεφαλαίου. Ειδικά ως προς τους αποσπασμένους υπαλλήλους σε γραφεία βουλευτών ή Ελλήνων βουλευτών του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αξιολογητής θεωρείται ο οικείος βουλευτής ή ευρωβουλευτής. Στην περίπτωση αυτή δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 20 , 22, 23 και 24
8. Κάθε αξιολογητής υποχρεούται να συντάσσει εκθέσεις αξιολόγησης για όλους τους υπαλλήλους αρμοδιότητας του, εφόσον προΐστατο αυτών κατά το προηγούμενο έτος για πέντε (5) τουλάχιστον μήνες, ανεξάρτητα αν είχε τοποθετηθεί με έκδοση σχετικής απόφασης ή μη, έστω και αν κατά το χρόνο σύνταξης των εκθέσεων υπηρετεί σε άλλη υπηρεσία.
Σήμερα έχουμε ως δεδομένο ότι οι προϊστάμενοι ασκούν κατά πλειοψηφία τα καθήκοντά τους με ανάθεση, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει τόσο για τις ικανότητές τους, όσο και για τη νομιμοποίησή τους.
Επίσης μέχρι σήμερα, στις περισσότερες περιπτώσεις, όλοι οι υπάλληλοι βαθμολογούνται με άριστα, γιατί ο προϊστάμενος δεν θέλει να κακοκαρδίσει κανέναν. Ακόμα κι αν θέλει κάποιος να είναι αντικειμενικός δεν το κάνει, γιατί θα αδικήσει τους υφισταμένους του σε σχέση με τους υπαλλήλους που υπηρετούν σε άλλα τμήματα ή διευθύνσεις. Είναι επίσης προφανές ότι σημαντικό παράγοντα στην αξιολόγηση σήμερα αποτελεί η πιθανή συμπάθεια/αντιπάθεια που έχει ο Προϊστάμενος στον υπάλληλο.
Ένα άλλο σημείο το οποίο πρέπει να αναφερθεί είναι ότι πολλοί υπάλληλοι τοποθετούνται σε υπηρεσίες οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στο γνωστικό τους αντικείμενο. Πως θα αξιολογηθούν αυτοί; Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται εκπαίδευση του υπαλλήλου στα νέα αντικείμενα που του ανατίθενται. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει άριστη γνώση των αντικειμένων των τμημάτων/διευθύνσεων από τους προϊσταμένους αυτών και όχι μερική ή και σε κάποιες περιπτώσεις παντελής έλλειψη γνώσεων.
Η αξιολόγηση για να μην είναι πολύ υποκειμενική θα πρέπει να υπάρχει σαφής περιγραφή των καθηκόντων του υπαλλήλου καθώς και των επιδιωκόμενων στόχων, έτσι ώστε να μπορεί να αξιολογηθεί το παραγόμενο έργο.
Εκτιμώ ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποια ανεξάρτητη επιτροπή αξιολόγησης (πχ ΑΣΕΠ) με στόχο αξιολόγηση 360 μοιρών, ικανή να τροφοδοτήσει στρατηγικούς σχεδιασμούς και να θέσει τις προϋποθέσεις για αποτελεσματικές εσωτερικές διαδικασίες.
Σύμφωνα με το άρθρο 15 παρ. 6 του εν λόγω νομοσχεδίου ο Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης συντάσσουν τις εκθέσεις αξιολόγησης των επικεφαλής των οργανικών μονάδων, καθώς και των υπαλλήλων που υπάγονται σ’ αυτούς.
Περαιτέρω στο άρθρο 15 παρ. 4 του σχεδίου νόμου προβλέπεται ότι: «4. Οι εκθέσεις αξιολόγησης των υπαλλήλων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος και υπηρετούν σε γραφείο Υπουργού, Αναπληρωτή Υπουργού ή Υφυπουργού συντάσσονται από τον Διευθυντή του οικείου Γραφείου. Εάν δεν υπάρχει Διευθυντής, τότε οι εκθέσεις αξιολόγησης συντάσσονται από τον Υπουργό, Αναπληρωτή Υπουργό ή τον Υφυπουργό. Η έκθεση αξιολόγησης του Διευθυντή του Γραφείου του Υπουργού, Αναπληρωτή Υπουργού ή Υφυπουργού συντάσσεται από τον οικείο Υπουργό ή Υφυπουργό», ενώ στην παρ. 7 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι «7. Για τους αποσπασμένους υπαλλήλους συντάσσονται εκθέσεις αξιολόγησης από τους προϊσταμένους των υπηρεσιών, στις οποίες είναι αποσπασμένοι, εφόσον υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Κεφαλαίου. Ειδικά ως προς τους αποσπασμένους υπαλλήλους σε γραφεία βουλευτών ή Ελλήνων βουλευτών του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αξιολογητής θεωρείται ο οικείος βουλευτής ή ευρωβουλευτής. Στην περίπτωση αυτή δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 20 , 22, 23 και 24»
Λαμβάνοντας υπόψη:
1ον) ότι στις θέσεις των μετακλητών Εκτελεστικών Γραμματέων των Περιφερειών (παρ. 3β του άρθρου 242 του ν. 3852 /2010), καθώς και των Γενικών Γραμματέων των Δήμων (παρ. 3 του άρθρου 161 του ν. 3584/2007) διορίζονται και τακτικοί δημόσιοι υπάλληλοι ή υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου καθώς και
β) το εύρος του διοικητικού έργου που επιτελούν οι Εκτελεστικοί Γραμματείς των Περιφερειών, καθώς και οι Γενικοί Γραμματείς των Δήμων.
Προτείνεται η προσθήκη παραγράφου 7 στο άρθρο 15 ως εξής:
«7. Ο Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης συντάσσουν τις εκθέσεις αξιολόγησης των Γενικών Γραμματέων και των Εκτελεστικών Γραμματέων αντίστοιχα στην περίπτωση στελέχωσης των θέσεων σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3β του άρθρου 242 του ν. 3852/2010 και της παρ. 3 άρθρου 161 του ν. 3584/2007.Για την αξιολόγηση αυτών συντάσσονται τα έντυπα αξιολόγησης των προϊσταμένων οργανικών μονάδων επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης»
Προτείνεται ομοίως η προσθήκη ανάλογης διάταξης για τους επιστημονικούς συνεργάτες, τους ειδικούς συμβούλους και τους ειδικούς συνεργάτες του οικείου Δημάρχου και Περιφερειάρχη.
Στην περίπτωση που υπάρχουν δύο αξιολογητές που προΐστανται των υπαλλήλων για τουλάχιστον 5 μήνες (π.χ. ο ένας προΐσταται για 5 μήνες και ο άλλος για 7 μήνες) , θα πρέπει να προβλεφθεί ποιος θα είναι ο αξιολογητής.
Άρθρο 15 παράγραφος 6.Δεν είναι δεοντολογικά σωστό να αξιολογούν αιρετοί(Περιφερειάρχης-Δήμαρχος)καθώς είνα γνωστές οι σχέσεις που τους συνδέουν με το προσωπικό που ασχολείται στα γραφεία τους.Γενικός Διευθυντής και διευθυντής Διοίκησης Προσωπικού, η καλύτερη εφικτή λύση.
Παράγρ. 8: Στην περίπτωση που υπάρχουν δύο αξιολογητές που προΐστανται των υπαλλήλων για τουλάχιστον 5 μήνες (π.χ. ο ένας προΐσταται για 5 μήνες και ο άλλος για 7 μήνες) , θα πρέπει να προβλεφθεί ποιος θα είναι ο αξιολογητής (π.χ. ο έχων τους περισσότερους μήνες ή ο τελευταίος χρονικά προϊστάμενος).
Δεν είναι αντικειμενικό να είναι κάποιος αξιολογητής που τοποθετήθηκε χωρίς απόφαση και επίσης δεν είναι αντικειμενικό να αξιολογούν οι Βουλευτές τους αποσπασμένους στα γραφεία τους.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι Προϊστάμενοι είναι τοποθετημένοι με ανάθεση χωρίς κρίσεις .Δε θα πρέπει να αξιολογηθούν πρώτα οι ίδιοι και μετά να αξιολογήσουν τους υφισταμένους τους;
Αποσπασμένοι σε γραφεία βουλευτών θα αξιολογηθούν δηλ.αντικειμενικά από τον οικείο βουλευτή ,όταν είναι γνωστό τοις πάσι ότι σε αυτές τις θέσεις επιλέγονται οι «ημέτεροι» και ενυπάρχει το προσωπικό/πελατειακό στοιχείο;
Καλές, κάλλιστες οι αξιολογήσεις αλλά από ποιον και για ποιον; Και πώς;
Δηλαδή προτείνεται και πάλι να αξιολογηθούν οι υπάλληλοι από τους κατά τεκμήριο καταστροφείς της Δημόσιας Διοίκησης της χώρας μιας και οι προοριζόμενοι για αξιολογητές είχαν τις θέσεις ευθύνης πριν αλλά και εντός των μνημονίων…! Όχι ότι εμείς, οι μη προϊστάμενοι, δεν έχουμε ευθύνη αλλά αναλογικά είναι αρκετά μικρότερη…!
Συναφώς προτείνω:
1) να αλλαχθούν όλα τα οργανογράμματα όλων των υπηρεσιών στη βάση αντικειμενικών κριτηρίων από ειδικούς επιστήμονες ανά κατηγορία υπηρεσίας και να προβλεφθεί η κατανομή των θέσεων ευθύνης σε αυτά
με τα αντίστοιχα κριτήρια γνώσης – σπουδών – ιεράρχισης (άλλο ΠΕ 5ετούς, άλλο ΠΕ 4ετούς, άλλο ΤΕΙ, άλλο ΔΕ κ.λ.π.)!
2) να «ξηλωθεί» ολόκληρη η Δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία (δλδ. οι κατά τεκμήριο υπεύθυνοι της καταστροφής) και να επαναπροκηρυχθούν από μηδενική βάση όλες οι θέσεις ευθύνης με αντικειμενικά (μόρια γνώσεων – σπουδών – δεξιοτήτων) και αξιοκρατικά κριτήρια όπως οι εξετάσεις!
Ένας δίκαιος τρόπος είναι η επίτευξη κατά προσέγγιση αξιολόγησης με : 40% αντικειμενικά προσόντα, 40% γραπτές εξετάσεις συμπεριλαμβανομένων ίσως ψυχομετρικών (αντί συνέντευξης κολλητών) και 20% αρχαιότητα μείον ποινές (π.χ. από ΣΕΕΔΔ) και
3) Μετά την τοποθέτηση των νέων προϊσταμένων – αξιολογητών να αξιολογηθούν όλοι οι υφιστάμενοι με ένα διαφορετικό μείγμα αξιολογικών κριτηρίων όπως π.χ. : 40% αντικειμενικά προσόντα, 20% γραπτές εξετάσεις συμπεριλαμβανομένων ίσως ψυχομετρικών (αντί συνέντευξης κολλητών), 30% απόδοσης μέσω δειγματοληπτικών ελέγχων του ΣΕΕΔΔ (εάν υπάρχουν ενώ εάν όχι, αύξηση κατά 10% του κριτηρίου των γραπτών εξετάσεων και πρόσθεση 20% αιτιολογημένης κρίσης προϊσταμένων) 10% αρχαιότητα μείον ποινές (π.χ. από ΣΕΕΔΔ).
Κριτήρια ΣΕΕΔΔ :
α) νομιμότητα ενεργειών,
β) επιστημονικότητα (τέχνη και επιστήμη) και
γ) οικονομικότητα!
Θα υπάρξουν βέβαια αντιδράσεις αλλά ο φόβος ότι θα σταματήσει να λειτουργεί το Δημόσιο είναι απατηλός μιας και αυτό έχει να λειτουργήσει δεκαετίες τώρα…!
δεδομένου ότι οι προϊστάμενοι ασκούν κατά πλειοψηφία τα καθήκοντά τους με ανάθεση, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη νομιμοποίησή τους, αν όχι και για τις ικανότητές τους, θεωρώ κρίσιμο σε μια πρώτη εφαρμογή ενός συστήματος που θέλει να ανατρέψει την ευνοιοκρατία, οι αξιολογητές να είναι εξωτερικοί και να στοχεύουν σε μια αξιολόγηση 360 μοιρών, ικανή να τροφοδοτήσει στρατηγικούς σχεδιασμούς και να θέσει τις προϋποθέσεις για αποτελεσματικές εσωτερικές διαδικασίες. Ας μην είμαστε μαξιμαλιστές. Ότι δεν φτιάχτηκε σε δύο αιώνες δεν θα προκύψει εκ θαύματος. Χρειάζεται χρόνος και επιστημονική, μεθοδική δουλειά, που θα αξιοποιήσει κάθε πληροφορία για την υπάρχουσα (θλιβερή) κατάσταση.
Μία από τα ίδια. Όπως μέχρι σήμερα, όλοι οι υπάλληλοι θα βαθμολογούνται με 89, γιατί ο προϊστάμενος δεν θέλει να κακοκαρδίσει κανέναν. Ακόμα κι αν θέλει κάποιος να είναι αντικειμενικός δεν το κάνει, γιατί θα αδικήσει τους υφισταμένους του σε σχέση με άλλους που υπηρετούν σε άλλα τμήματα ή διευθύνσεις. Και βέβαια, αν με κάποιον έχει τσακωθεί, μπορεί να τον χαντακώνει, κι ας τρέχει να κάνει ενστάσεις.
Η αξιολόγηση πρέπει να είναι πολλαπλή. Θα μπορούσε να είναι όπως παρακάτω:
α)Οι δύο ιεραρχικά προϊστάμενοι θα βαθμολογούν. Η βαθμολογία τους θα μετράει κατά ένα ποσοστό (θα έλεγα 30%). Δεν θα γνωρίζει ο ένας τον βαθμό που έβαλε ο άλλος. Αν έχουν απόκλιση πάνω από 10 ή 15 μονάδες (στην 100βαθμη κλίμακα και σε κάθε κριτήριο) θα καλούνται από την Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης, κατ’ αντιπαράσταση, να δώσουν εξηγήσεις.
β)Οι υπάλληλοι θα αξιολογούν τους προϊσταμένους τους, και τους συναδέλφους τους (δεν χρειάζονται επί μέρους κριτήρια, νομίζω ότι αρκεί ένας γενικός βαθμός που θα περιλαμβάνει όλη την εικόνα). Η βαθμολογία θα γίνεται ανώνυμα και θα μετράει 20%.
γ)Το υπόλοιπο 50% θα βγαίνει από ποσοτικοποιημένα κριτήρια.
Σε κάθε τμήμα όλοι οι υπάλληλοι αντιμετωπίζουν τις ίδιες κατά μέσο όρο υποθέσεις (και αυτό είναι ευθύνη του προϊσταμένου να κατανέμει σε όλους δίκαια τόσο τον αριθμό, όσο και τις δύσκολες ή εύκολες περιπτώσεις. Για να διασφαλιστεί αυτό, πρέπει να είναι υποχρεωμένος να χρεώνει με τη χρονική σειρά εισόδου στην υπηρεσία και εκ περιτροπής σε όλους τους υπαλλήλους κάθε υπόθεση – πιθανόν με μια μικρή παρέκκλιση της τάξεως του 10% για την περίπτωση που θεωρεί ότι μια δύσκολη υπόθεση πρέπει να την αντιμετωπίσει ένας συγκεκριμένος υπάλληλος. Κι αν δεν το κάνει να είναι λόγος να παύεται από τη θέση του).
Με βάση τα παραπάνω, θα εξάγεται απ’ ευθείας από το (ηλεκρονικό) πρωτόκολλο ο μέσος χρόνος διεκπεραίωσης των υποθέσεων για κάθε υπάλληλο. Σε κάθε τμήμα, ο έχων το μικρότερο (t min) μέσο χρόνο θα βαμολογείται με 100, και οι υπόλοιποι με μικρότερη βαθμολογία, αναλογική του δικού τους μέσου χρόνου, και του t min.
Η βαθμολογία αυτή θα τηρείται απόρρητη από τη Δ/νση Διοίκησης και δεν θα είναι γνωστή στους προϊσταμένους που βαθμολογούν, για να υπάρχει και ένα μέτρο κατά πόσο βαθμολογούν σωστά.
Μια απλή ηλεκτρονική εφαρμογή απαιτείται. Έτσι θα βαθμολογούνται με ψηλό βαθμό οι ικανοί και κυρίως εργατικοί υπάλληλοι, και θα αποκαλύπτονται αυτοί που χώνουν τις υποθέσεις σ’ ένα συρτάρι και τους βάζουν αλάτι.
Η αξιολόγηση από το κοινό δε με βρίσκει σύμφωνο. Όσο κι αν ακούγεται δημοκρατικό, τελικά μόνο όσοι είναι δυσαρεστημένοι θα αξιολογούν αρνητικά, για να εκδικηθούν τον υπάλληλο, ο οποίος μπορεί να μην τους ικανοποίησε γιατί δεν ήταν νόμιμο το αίτημά τους.
Πρώτα να οριστούν Προιστάμενοι με αδιάβλητο σύστημα και μετά αυτοί να αξιολογήσουν. Αξιολόγηση από τους παρόντες Προισταμενους που διορίστηκαν και προηχθησαν γλειφοντας και ερποντας δε στεκει. Να μας κρινουν ανθρωποι που αξιζουν.
1. Μα είναι δυνατόν οι αναπληρωτές προϊστάμενοι και διευθυντές και μόνο αυτοί να κάνουν τις αξιολογήσεις διαβλητό το σύστημα … οκ αν έχουν κριθεί βάση προσόντων οκ . Οπότε θα πρέπει να προηγηθούν χρονικά οι κρίσεις των αξιολογήσεων
2. Θα μπορούσαν και οι κρινόμενοι να κρίνουν
Η διαδικασία της αξιολόγησης είναι διάτρητη και χωρίς κανένα εχέγγυο αντικειμενικότητας διότι:
– δεν υπάρχει περιγραφή θέσης και καθηκοντολόγιο
– δεν υπάρχει ουσιαστική (ούτε καν τυπική σε πολλές περιπτώσεις) στοχοθεσία (άρα πως θα αξιολογηθεί το παραγόμενο έργο?)
– οι προϊστάμενοι είναι, ως επί το πλείστον, ‘διορισμένοι, αρκετές φορές χαμηλών τυπικών προσόντων αλλά και εμπειρίας σε σχέση με τους υφισταμένους τους
– η αξιολόγηση επί της ουσίας κρίνει την είσοδο και παραμονή στο μητρώο (με το κατώφλι του 75) και δεν αφήνει περιθώριο ένστασης παρά μόνο για βαθμολογία κάτω του 70
– δεν προβλέπεται διαδικασία αξιολόγησης του προϊσταμένου από τους υφισταμένους του
– τα προς αξιολόγηση κριτήρια ‘αφήνουν’ πολλά περιθώρια υποκειμενισμού
– επί της ουσίας πρόκειται για ‘μια από τα ίδια’
Διασαφήνιση : Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2, αναφέρεται στους νομίμους αναπληρωτές των μετακλητών και με θητεία υπαλλήλων ή περιλαμβάνει και τους πολιτικούς υπαλλήλους δημοσίου δικαίου και ΙΔΑΧ (αναφορά στο αρθ.87 του Ν.3528/2007);
Για να εξασφαλιστεί η αξιοκρατία Θα πρέπει το βάρος της αξιολόγησης να ανήκει στους πολίτες.
Δεν υπάρχει διαδικασία αξιολόγησης του έργου των υπαλλήλων σε Συλλογικά Όργανα τα οποία δεν ανήκουν σε ένα τμήμα ή Δνση. Θα πρέπει να προβλεφθεί και αξιολόγηση του έργου των υπαλλήλων από την συμμετοχή τους σε συλλογικό όργανο, από τον πρόεδρο του οργάνου. Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να προστεθεί στην υπόλοιπη αξιολόγηση του στο τμήμα.
Υπήρχε μία πρόβλεψη για την αξιολόγηση των προϊσταμένων από τους υφισταμένους, τι απέγινε αυτή; Δεν είναι λογικό, ο προϊστάμενος να αξιολογείται τόσο από τους πελάτες της επιχείρησης (πολίτες) όσο και από τους «εσωτερικούς πελάτες» (υφιστάμενοι υπάλληλοι);
θεωρώ ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει αξιολόγηση στο Δημόσιο με συμμετοχή μόνο του δημοσίου.
Η αξιολόγηση πρέπει να είναι 360 μοίρες Προϊστάμενος – Υφιστάμενος – Πελάτης
οπότε αποφεύγεις την πιθανή συμπάθεια/αντιπάθεια Προισταμένου-Υφισταμένου διότι η μεγαλύτερη βαρύτητα πρέπει να δίνεται στον πελάτη τηε υπηρεσίας δηλ. τον Έλληνα φορολογούμενο που πάει να εξυπηρετηθεί από τον υπάλληλο.
Με αυτό τον τρόπο θα λειτουργήσει καλύτερα το δημόσιο και θα μπορεί κάποιος ο οποίος κάνει την δουλειά του σωστά να έχει τα αποδεικτικά που θα του επιτρέπουν να ανέβει στην ιεραρχία και όχι κάποιος γνωστός του προισταμένου ή κάποιος φιλικά κείμενος.
1. Θεωρώ πολύ σημαντικό να αξιολογούνται προϊστάμενοι, Δ/ντές και γενικά στελέχη με θέση ευθύνης από τους υφιστάμενους.
2. Η αξιολόγηση όπως προτείνεται θεωρώ ότι είναι πολύ υποκειμενική για τους εξής λόγους :
α. Με τι κριτήρια θα αξιολογηθεί κάποιος νεοεισερχόμενος υπάλληλος σε έναν τομέα σε σχέση με κάποιον παλαιότερο, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις δεν εκπαιδεύεται.
β. Συνήθως πολλοί υπάλληλοι πηγαίνουν σε υπηρεσίες οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στο γνωστικό τους αντικείμενο
γ. Δημιουργούνται διάφορα θέματα μεταξύ προϊσταμένων και υπαλλήλων ανάλογα με τη βαθμολογία
δ. Πιστεύω πως πρέπει να καταρτισθούν ειδικά ερωτηματολόγια που να καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις και από εκεί να προκύπτει η βαμολογία
ε. Εκτιμώ ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποια ανεξάρτητη επιτροπή αξιολόγησης
Υπηρετώ σε δημόσια υπηρεσία όπου τα καθήκοντα της Προϊσταμένης του Τμήματος ασκεί ΚΑΤ ΑΝΑΘΕΣΗ Απόφοιτη τεχνικού λυκείου και της Δ/νσης η αδερφή της πάλι ΚΑΤ ΑΝΑΘΕΣΗ και χωρίς την παραμικρή εργασιακή εμπειρία. Φαντάζεστε με πόση διαφάνεια και αξιοκρατία θα αξιολογήσουν κι εμένα και τους υπόλοιπους Π.Ε ?? Λεπτομέρεια: Οι υπάλληλοι αυτοί έχουν διοριστεί επίσης κατά την ελευθερη κρίση της τοτε Διοίκησης χωρίς καμία αξιοκρατική διαδικασία (όπως πχ ΑΣΕΠ) και επίσης δεν έχουν ποτέ κριθεί με αξιοκρατικές διαδικασίες σε όλη την υπαλληλική τους καριέρα.
Για να γίνει αξιολόγηση γνώσης για το αντικείμενο, που έχει ανατεθεί στον υπάλληλο, πρέπει να υπάρχει:
1) Καθηκοντολόγιο της κατηγορίας και ειδικότητας του υπαλλήλου (πράγμα που δεν έχει γίνει ακόμα στο δημόσιο),
2) Γνώση του αντικειμένου από τους προισταμένους του, (και όχι μερική
ή παντελής έλλειψη γνώσεων),
3) Εκπαίδευση του υπαλλήλου σε νέα αντικείμενα που του ανατίθενται,
4) Υποστήριξη του αντικειμένου από τους προισταμένους του.
Γενικές παρατητήσεις:
1) Ο αξιολογητής πρέπει να κάνει τις παρατηρήσεις του στον υπάλληλο για κάτι ο υπάλληλος δεν έπραξε σωστά, στον χρόνο που τελέστηκε η ενέργεια και όχι μαζεμένα στο τέλος της χρονιάς να βαθμολογείται με ένα βαθμό (κατά το δοκούν του αξιολογητή) χωρίς στοιχεία άτυπων-έγγραφων (π.χ σε μια φόρμα) παρατηρήσεων ή παραπόνων του αξιολογητή προς τον αξιολογούμενο. Αυτό θα βοηθήσει στον αξιολογητή να θυμηθεί ακριβώς πιθανόν αδυναμίες, λάθη, συμπεριφορές, παρατηρήσεις για τον αξιολογούμενο στη βαθμολόγησή του. Διαφορετικά δεν θα έχουμε συμμόρφωση ή βελτίωση για τον αξιολογούμενο αλλά μόνο θα μας ενδιαφέρει η βαθμολογία του.
2) Να βαθμολογούν και υπάλληλοι τους προισταμένους τους, πριν τη αξιολόγησή τους και να ανοίγονται μετά την βαθμολόγηση των αξιολογητών-προισταμένων. Αυτή η βαθμολογία να αποτελεί για τους προισταμένους κριτήριο για την αξιολόγησή τους από το υπηρεσιακό συμβούλιο σε επόμενη κρίση.
ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΆΡΞΕΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΊΑ ΣΤΗΝ ΑΝΆΔΕΙΞΗ ΤΜΗΜΑΤΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΟΙ ΟΠΟΊΟΙ ΘΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΈΝΕΤΕ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ.
Το οτι οι αξιολογητες ειναι αποκλειστικά οι προισταμενοι, που εχουν προκυψει απο το ιδιο συστημα, προκαλει το γελιο σε πολλους εργαζομενους του μη δημοσιου τομεα. Δεν βλεπω πως μπορει να εξασφαλιστει η αξιοκρατια αλλα και η συνδεση του δημοσιου τομεα με την κοινωνια. Στην εποχη που ζουμε υπαρχουν τα μεσα με τα οποια οι πολιτες θα μπορουσαν -εστω με μια μικρη ποσοστωση- να συμμετεχουν σ’αυτές τις διαδικασιες αν θελαμε να γινουν ουσιαστικες και οχι πεδιο μιας νεας «διαπλοκης»….
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΘΕΣΠΙΣΗ ΩΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΩΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΙΕΡΑΡΧΙΚΑ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ (ΔΗΛ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΧΩΡΙΣ ΘΕΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ) ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.
ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΠΙΘΑΝΗ (ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΝ) ΑΛΛΑ ΚΑΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ ΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΡΙΒΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΟΥ (Η ΑΥΤΩΝ) ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΩΝ ΜΕ ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΘΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΩΣ ΟΡΓΑΝΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ) Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ (ΕΦΟΣΟΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟ) ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗ Ή ΠΡΟ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΙΕΡΑΡΧΙΚΑ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΛΑΒΑΝ ΚΑΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ.