116. Για την καλύτερη και ομαλότερη μετάβαση στη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αλλά και την υποστήριξή της στα πρώτα χρόνια λειτουργίας της, δημιουργείται το ολοκληρωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα Ελληνική Αρχιτεκτονική Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης – «ΕΛΛΑΔΑ», το οποίο περιέχει τη χρηματοδότηση έργων και δράσεων, τόσο από κοινοτικούς, όσο και από εθνικούς πόρους. Το ολοκληρωμένο αυτό σχέδιο έχει ως στόχο την υποστήριξη των νέων ΟΤΑ στα πρώτα τους βήματα, και την αναβάθμιση των προσφερομένων υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση του πολίτη. Το πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ» διαρθρώνεται σε τρεις άξονες:
117. Πρώτον, το πρόγραμμα «Διοικητική Μεταρρύθμιση» του Ε.Σ.Π.Α. 2007 – 2013, στο μέρος που αφορά στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση, που υποστηρίζει τη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και παράλληλα προσφέρει δράσεις που πρωτίστως κατευθύνονται και γίνονται άμεσα αντιληπτές από τον πολίτη. Η επαναδιατύπωση του προγράμματος «Διοικητική μεταρρύθμιση» περιλαμβάνει και την αναδιάταξη του προϋπολογισμού του, ώστε συγκεκριμένο ποσοστό των συνολικών του πόρων να διατίθενται στο στόχο για τη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
118. Στο σκέλος που αφορά την περιφερειακή αυτοδιοίκηση περιλαμβάνει μέτρα και δράσεις που, σε συνδυασμό με τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα (ΠΕΠ), προωθούν την αναπτυξιακή της λειτουργία. Οι υπηρεσίες βασικών αναπτυξιακών πρωτοβουλιών, όπως η αποτελεσματική διαχείριση των απορριμμάτων, οι οποίες σχετίζονται με τα σύγχρονα προβλήματα του πολίτη και των επιχειρήσεων, με τις επερχόμενες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών αλλά και με τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας, υποστηρίζονται με τέτοιο τρόπο ώστε οι πολίτες να λαμβάνουν τα οφέλη του περιφερειακού προγραμματισμού όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
119. Στο σκέλος για τους Δήμους περιλαμβάνει μέτρα που έχουν ως άμεσο στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη. Τέτοια μέτρα είναι:
• Η αξιοποίηση των παλιών κοινοτικών ή δημοτικών καταστημάτων ή άλλων αντίστοιχων χώρων με την μετατροπή τους σε μικρά δημοτικά e – ΚΕΠ, στα οποία προσφέρονται σε κάθε τοπικό διαμέρισμα οι βασικές αυτοδιοικητικές υπηρεσίες.
• Η Δράση «Διοικητική Βοήθεια στο Σπίτι». Με βάση την εμπειρία από το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι θα δημιουργηθεί η δράση «διοικητική βοήθεια στο σπίτι» ώστε πολίτες που έχουν ανάγκη να εξυπηρετούνται.
• Τέλος, υπηρεσίες και προϊόντα που αφορούν στην έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης σχεδιάζονται και χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα «Διοικητική Μεταρρύθμιση» για τους νέους δήμους.
• Η εισαγωγή της έξυπνης «κάρτας του Δημότη», με την οποία ξεκινά ο θεσμός της «κάρτας του πολίτη». Με αυτή θα περάσουν οι Δήμοι στην αυτόματη εξυπηρέτηση (πχ έκδοση πιστοποιητικών), εξοπλιζόμενοι με τις απαραίτητες υποδομές («δημοτικά ΑΤΜ»), αλλά και θα διευκολυνθεί η συμμετοχή σε δημοκρατικές διαδικασίες (πχ τοπικά δημοψηφίσματα).
120. Δεύτερον, στο πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ» εντάσσεται το Εθνικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Αυτοδιοίκησης, στο όποιο μετεξελίσσεται το σημερινό Θησέας, που είχε ύψος 4 δισ. ευρώ. Το νέο πρόγραμμα αντίστοιχου ύψους, που λειτουργεί συμπληρωματικά και χρηματοδοτεί, κυρίως, μη επιλέξιμα, από το Ε.Σ.Π.Α., αναπτυξιακά έργα και δράσεις άμεσης προστιθέμενης αξίας.
• Στο σκέλος για την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση περιλαμβάνει μέτρα, όπως επενδύσεις περιφερειακού ενδιαφέροντος, που δεν εντάσσονται στα ΠΕΠ και χρηματοδότηση έργων και δράσεων σε περιοχές με αναπτυξιακή υστέρηση για την άμβλυνση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων, όπου παρουσιάζονται μεγάλες ενδοπεριφερειακές ανισότητες.
• Στο σκέλος για τους δήμους περιλαμβάνει έργα όπως για: την αποτελεσματική λειτουργία και τον εξοπλισμό των υπηρεσιών των νέων πρωτοβάθμιων ΟΤΑ, την αναβάθμιση των δημοτικών υποδομών, Κοινωνικές παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν δράσεις όπως δημιουργία νέων κοινωνικών υποδομών (πχ πρόγραμμα δημιουργίας νέων βρεφονηπιακών σταθμών), Περιβαλλοντικές παρεμβάσεις για την υποστήριξη και χρηματοδότηση τοπικών περιβαλλοντικών παρεμβάσεων τόσο στο φυσικό όσο και στο δομημένο περιβάλλον, Πολιτιστικές και Αθλητικές δραστηριότητες για την αξιοποίηση αθλητικών και πολιτιστικών υποδομών όπως επίσης και προώθηση και προβολή τοπικών προϊόντων
121. Τρίτον, την αξιοποίηση και διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων. Με αντικείμενο την ανάδειξη και αξιοποίηση των ικανοτήτων του σημερινού στελεχικού προσωπικού, την πρόσληψη, σύμφωνα με τις ανάγκες, νέου επιστημονικού προσωπικού και τη συνεχή κατάρτιση και επιμόρφωσή του. Επειδή και οι δύο βαθμίδες αναμένεται να παρουσιάσουν ανάγκες στην στελέχωση των υπηρεσιών τους με ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, προβλέπεται η πρόσληψη νέων επιστημόνων μέσω ΑΣΕΠ, ώστε να εξασφαλίζεται ο ελάχιστος αριθμός που απαιτείται για τη λειτουργία των υπηρεσιών. Για αυτούς θα υπάρξει ειδική πρόβλεψη δεκαετούς παραμονής στην υπηρεσία.
Στο επίσημο Κείμενο Διαβούλευσης αποτυπώνεται η έμφαση στο στόχο για αποδοτικότερη διοίκηση σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Ο στόχος αυτός είναι σεβαστός, πρόκειται όμως για πρόταση απλής αποκέντρωσης του κράτους και όχι ουσιαστικότερης αυτοδιοίκησης. Ακόμη και η διοικητική αποκέντρωση πάντως χρειάζεται επαρκείς πόρους και συνεκτικό σχεδιασμό, που είναι αμφίβολο αν υπάρχουν.
Η διαφορά μεταξύ αποκέντρωσης και αυτοδιοίκησης δεν είναι μόνο εννοιολογική: η πρώτη αφορά την τοπική προσαρμογή των πολιτικών που χαράζονται σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ η αυτοδιοίκηση την πρωτογενή χάραξη τοπικών πολιτικών με εμπλοκή της αντίστοιχης τοπικής κοινωνίας.
Με τις προτάσεις λοιπόν του σχεδίου «Καλλικράτης»:
• Η τοπική διάσταση εγκλωβίζεται στα Τοπικά Συμβούλια και καταδικάζεται σε θάνατο από έλλειψη πόρων και αρμοδιοτήτων.
• Οι περιφέρειες μένουν ανοχύρωτες απέναντι στη διάχυση της κεντρικής εξουσίας μέσω των 7 Γενικών Διοικήσεων.
• Οι δήμοι απομακρύνονται ακόμη περισσότερο από τους δημότες τους και αντιμετωπίζονται ως απλός διοικητικός μηχανισμός.
• Η ενίσχυση της προσωπικής εξουσίας του δημάρχου και του περιφερειάρχη, συρρικνώνει ακόμη περισσότερο τη δημόσια συζήτηση για τις τοπικές πολιτικές και την αναζήτηση προγραμματικών συγκλίσεων.
Τα νέα δεδομένα κάνουν σχεδόν αδύνατη την ανάδειξη δημάρχων και περιφερειαρχών χωρίς την κεντρική υποστήριξη ενός τουλάχιστον κόμματος εξουσίας. Δυσκολότερη γίνεται επίσης η εκλογή συμβούλων από ανεξάρτητους συνδυασμούς, ενώ αφήνονται ανοικτά και σενάρια που θα οδηγούσαν σε ολικό σχεδόν αποκλεισμό τέτοιων προσπαθειών. Ακόμη και τοπικά στελέχη που αντιστρατεύονται τις επίσημες κομματικές εντολές, θα έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να διεκδικήσουν με αξιώσεις την ψήφο των συμπολιτών τους. Με τον τρόπο αυτό, το Σχέδιο «Καλλικράτης» δε μεταρρυθμίζει μόνο τους θεσμούς αλλά οριοθετεί και τα ίδια τα τοπικά εκλογικά αποτελέσματα.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η ενισχυμένη προσωπική εξουσία των δημάρχων και περιφερειαρχών δεν κατοχυρώνει την ανεξαρτησία της αυτοδιοίκησης. Αντίθετα οδηγεί στον έλεγχό της από ανθρώπους που θα οφείλουν σε μεγάλο βαθμό την εκλογή τους στην υποστήριξη της εκάστοτε κυβέρνησης ή αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Νοθεύοντας την ανεξαρτησία της αυτοδιοίκησης, το σύστημα αυτό δημιουργεί ενδεχόμενες απειλές και για την αυτοτέλεια της κεντρικής πολιτικής. Με τη μεγέθυνση των δήμων οι δήμαρχοι θα έχουν ευρύτατα περιθώρια επηρεασμού της εκλογής βουλευτών στις προβλεπόμενες «μικρές» εκλογικές περιφέρειες. Αντίστοιχα περιθώρια θα έχουν και οι περιφερειάρχες για τον επηρεασμό των κομματικών ψηφοδελτίων στις ευρείες περιφέρειες. Τέτοιοι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί, και μάλιστα λαμβάνονται ήδη υπόψη από το συνταγματικό νομοθέτη που θέτει αυστηρότατους φραγμούς στην υποψηφιότητα νομαρχών (ως τοπικών αρχόντων στις σημερινές βουλευτικές περιφέρειες) σε βουλευτικές εκλογές.
Με τις σκέψεις αυτές οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε ότι το Σχέδιο «Καλλικράτης», όπως κατατέθηκε, δύσκολα μπορεί να οδηγήσει την αυτοδιοίκηση σε αναβάθμιση ή να αποτελέσει, έστω, βάση ουσιαστικού διαλόγου. Χωρίς ριζική και συνολική επανεξέτασή του θα οδηγηθούμε σε μια αυτοδιοίκηση απομακρυσμένη από τον πολίτη στην καλύτερη περίπτωση, και με σοβαρό έλλειμμα δημοκρατίας και διαφάνειας στη χειρότερη.
Απο που η χρηματοδότηση ?
Σχετικά με το άρθρο 121:
Θεωρώ ότι πριν ασχοληθεί κανείς με την πρόσληψη νέου προσωπικού, επιστημονικού ή άλλου, θα πρέπει να ρυθμιστούν με σαφήνεια τα θέματα που απασχολούν το ήδη υπάρχον προσωπικό των σημερινών Περιφερειών, Νομαρχιών και Δήμων.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι θα πρέπει να αποσαφηνιστούν τα ακόλουθα:
1. Με τη Νέα Αρχιτεκτονική, καταργούνται οι Νομαρχίες και οι αρμοδιότητές τους μοιράζονται στις νέες Περιφέρειες και στους Δήμους. Το προσωπικό των Νομαρχιών, όμως, θα απορροφηθεί αποκλειστικά και μόνο από τις νέες Περιφέρειες ή θα μοιραστεί μεταξύ νέων Περιφερειών και Δήμων; Και αν ισχύει η δεύτερη περίπτωση, πώς θα γίνει ο διαχωρισμός; Ανά ειδικότητα, ανά Διεύθυνση στην οποία είναι τοποθετημένο το προσωπικό, ή κάπως αλλιώς; Για παράδειγμα, διοικητικός υπάλληλος τοποθετημένος στη γραμματεία Δ/νσης Τουρισμού, θα απορροφηθεί σύμφωνα με την ειδικότητά του (διοικητικός, άρα είτε στην Περιφέρεια, είτε στο Δήμο) ή σύμφωνα με τη Δ/νση στην οποία υπηρετεί (Δ/νση Τουρισμού, άρα στην Περιφέρεια);
2. Τι θα ισχύσει για τις μετατάξεις του προσωπικού των σημερινών Νομαρχιών; Η απορρόφησή τους στις νέες Περιφέρειες ή στους Δήμους θα θεωρηθεί ως “μετάταξη”; Σε αυτή την περίπτωση, θεωρώ ότι οι απορροφώμενοι υπάλληλοι των Νομαρχιών θα πρέπει να εξαιρεθούν από τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 19 του Ν.3801/2009 ΦΕΚ 163Α η οποία ορίζει ότι “δεν επιτρέπεται μετάταξη υπαλλήλου… πριν παρέλθουν πέντε (5) έτη από το διορισμό ή από προηγούμενη μετάταξη, με τις διατάξεις αυτές ή άλλες ειδικές διατάξεις…”. Και αυτό για λόγους ισονομίας, αφού η “μετάταξη” αυτή (από τις Νομαρχίες στις νέες Περιφέρειες) αφενός δεν θα γίνει κατόπιν αιτήματος των υπαλλήλων και αφετέρου θα τους αφαιρέσει ένα δικαίωμα που αν δεν είχαν “μεταταχθεί” υποχρεωτικά, θα εξακολουθούσαν να έχουν. Αν δεν υπάρξει η παραπάνω εξαίρεση από τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 19 του Ν.3801/2009 ΦΕΚ 163Α, θα παραταθεί η αγωνία πολλών υπαλλήλων Νομαρχιών που περιμένουν ήδη αρκετά χρόνια να ευαρεστηθούν οι κατά τόπους Νομάρχες και τα οικεία τους Υπηρεσιακά Συμβούλια και να τους δώσουν σύμφωνη γνώμη για μία μετάταξη που θα εξυπηρετούσε την οικογένειά τους, τις σπουδές τους, την καριέρα τους ή ακόμα και την ίδια την υγεία τους. Σε πολλές Νομαρχίες αποτελεί άγραφο νόμο ότι αν δεν κλείσει κανείς πενταετία τουλάχιστον, δεν πάει πουθενά! Δηλαδή 5 χρόνια στη Νομαρχία και άλλα 5 χρόνια στη νέα Περιφέρεια, ίσον 10 χρόνια (τουλάχιστον) πριν μπορέσει κανείς να κάνει αίτηση μετάταξης. Και όλα αυτά, όταν οι άνθρωποι αυτοί προσελήφθησαν με τον περιορισμό (από το νόμο) να παραμείνουν στην υπηρεσία τους για τουλάχιστον δύο έτη και μετά να μπορούν να κάνουν αίτηση για μετάταξη!
¨ΣΧΕΔΙΟ ΑΤΡΙΟΝ¨
Π Ρ Ο Τ Α Σ Η
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΕΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Την τελευταία δεκαετία και κυρίως έπειτα από την οικονομική και νομισματική ένωση της Ελλάδας με τις υπόλοιπες χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρατηρούνται πολλά οξύμωρα σχήματα ως προς τον τρόπο λειτουργίας και δράσης του κράτους, το κυριότερο από τα οποία έχουμε την πεποίθηση ότι είναι η δυσλειτουργικότητα και κατ’ επέκταση αντιπαραγωγικότητα της δημόσιας διοίκησης. Χρήζει πραγματικά έρευνας ο εντοπισμός ενός τομέα της δημόσιας διοίκησης, ο οποίος θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και στις απαιτήσεις των Ελλήνων φορολογουμένων. Καθημερινά γινόμαστε αποδέκτες υπηρεσιών του κράτους, οι οποίες είναι σχεδόν στο σύνολό τους χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τις ανάγκες των πολιτών οποιασδήποτε τοπικής κοινωνίας. Σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να εκθέσουμε την κατάσταση σε έναν τομέα λειτουργίας του Υπουργείου Οικονομικών, ο οποίος εδώ και πολλές δεκαετίες λειτουργεί ανεπαρκώς απέναντι στους Έλληνες φορολογουμένους.
I. Περιγραφή του προβλήματος
Η παραλαβή των φορολογικών δηλώσεων εισοδήματος των νομικών και φυσικών προσώπων από τις κατά τόπους αρμόδιες Δ.Ο.Υ. πραγματοποιείται κάθε έτος την περίοδο του Μαρτίου για τους επιτηδευματίες, του Απριλίου για τους αγρότες – φυσικά πρόσωπα και εταιρίες και του Μαΐου για Α.Ε., Ε.Π.Ε., συνεταιρισμούς και κυρίως για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Το ως άνω χρονικό διάστημα όλες οι πλευρές που εμπλέκονται στη σύνταξη, υποβολή και κυρίως παραλαβή των φορολογικών δηλώσεων βιώνουν πραγματικά μία έντονη στρεσογόνο κατάσταση. Θα πρέπει δε να επισημάνουμε ότι η περίοδος του Απριλίου και του Μαΐου είναι εκείνη με το εντονότερο πρόβλημα, λόγω της πληθώρας των υποβαλλόμενων δηλώσεων.
II. Πτυχές του προβλήματος
Ουρές και συνωστισμός στις εφορίες, εντάσεις μεταξύ των πολιτών και των εκπροσώπων της δημόσιας διοίκησης, χαμένες εργατοώρες τόσο από την πλευρά των φορολογουμένων όσο και από την πλευρά των υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών, ευτελισμός και απαξίωση της χώρας και του τρόπου λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης στα μάτια των ίδιων των πολιτών αυτής της χώρας όσο και των πολιτών των λοιπών χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανυπαρξία του κοινωνικού χαρακτήρα του κράτους, καθυστέρηση είσπραξης εσόδων από πλευράς της πολιτείας και πληρωμής προς τους πολίτες, αδρανοποίηση των μηχανισμών της πολιτείας.
III. Τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος
«Ενεργοποίηση όλων των κοινωνικών μηχανισμών και εργαλείων μίας τοπικής κοινωνίας σε συνεργασία με την πανεπιστημιακή κοινότητα»
Αξιοποιώντας εξειδικευμένους φοιτητές την περίοδο εκείνη, που μπορούν να επωμισθούν όλο το βάρος παραλαβής των δηλώσεων των φυσικών προσώπων – μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών – κατά τη φορολογία εισοδήματος, μπορούμε να περιορίσουμε έως και να εξαλείψουμε όλα τα παραπάνω δυσάρεστα φαινόμενα. Κατά την περίοδο εκείνη, ικανός αριθμός φοιτητών θα φιλοξενείται στην τοπική κοινωνία και θα τους παρέχεται ο κατάλληλος τεχνολογικός και διοικητικός εξοπλισμός, προκειμένου να υλοποιηθεί το συγκεκριμένο εγχείρημα. Μπροστάρη σε όλη αυτή τη διαδικασία θα πρέπει να αποτελέσει η ίδια η τοπική κοινωνία, να αντιληφθεί ότι ο ρόλος της πλέον είναι η λειτουργία ενός κράτους (πολιτείας) μέσα στο ίδιο το κράτος, ανάλογης διοικητικής μορφής δηλαδή με τις σύγχρονες κοινωνίες των δυτικών κρατών. Ας αναλογιστούμε όλοι το μέγεθος των ευεργετημάτων που θα αποκομίσει η κοινωνία μας:
• Επίλυση όλων των αντικειμενικών προβλημάτων που προκύπτουν τόσα χρόνια στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες
• Πρωτοφανής για τα δεδομένα της χώρας μας κοινωνικός χαρακτήρας της πολιτείας προς τους πολίτες
• Σύνδεση των πανεπιστημίων με την κοινωνία και με την αγορά εργασίας (ένταξη των φοιτητών στα προγράμματα stage του Υπουργείου Απασχόλησης)
• Αξιοποίηση – εκπαίδευση του μελλοντικού επιστημονικού δυναμικού της χώρας
• Δραστηριοποίηση και δημιουργικότητα των φοιτητών, οι οποίοι θα αισθάνονται ότι παράγουν και συμβάλλουν στη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών του κράτους προς τους πολίτες και κυρίως ανάπτυξη αισθήματος ευθύνης, στοιχεία για τα οποία επέλεξαν να συμμετέχουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα
IV. Θεσμοθέτηση υλοποίησης της πρότασης
Προκειμένου να επιτευχθεί το συγκεκριμένο εγχείρημα, τέσσερις είναι οι φορείς που θα πρέπει να συνεργαστούν προς αυτή την κατεύθυνση:
1. Ο Σύλλογος των Οικονομολόγων, ο οποίος θα εντοπίζει, θα αναλύει και θα μεταφέρει τα συγκεκριμένα προβλήματα στους αρμόδιους φορείς: τοπική αυτοδιοίκηση, πανεπιστήμιο, Υπουργείο Οικονομικών
2. Το Τμήμα των Οικονομικών Επιστημών, το οποίο θα παρέχει το επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό για την υλοποίηση της συγκεκριμένης πρότασης (φοιτητές)
3. Η τοπική κοινωνία, όπου θα εξελίσσεται η όλη διαδικασία, η οποία θα χρηματοδοτεί την υλοποίηση της πρότασης και της οποίας οι αρχές θα παρέχουν και την ανάλογη υλικοτεχνική υποδομή
4. Τέλος, το Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο θα έχει υπό την εποπτεία του και θα πιστοποιεί το όλο εγχείρημα.
V. Απώτερος στόχος της πρότασης
Το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα είναι ένα πρόβλημα που η διαχρονική του εξέλιξη και η μη αντιμετώπιση αυτού πραγματικά τρομάζει. Η καθημερινότητα του πολίτη και η επαφή του με όλο το εύρος των παρεχομένων υπηρεσιών από πλευράς κράτους είναι μία σχέση που δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τον οποιονδήποτε, τόσο από τη θετική όσο και από την αρνητική της πλευρά. Με τη συγκεκριμένη πρόταση, δεν επιχειρούμε απλά να δώσουμε λύση σε ένα δυσλειτουργικό τομέα του Υπουργείου Οικονομικών, επιχειρούμε, στα πλαίσια μίας πρότυπης διαδικασίας, να αναμορφώσουμε και να υποκαταστήσουμε το σύνολο των παρεχομένων υπηρεσιών από πλευράς των φυσικών προσώπων – υπαλλήλων προς τους πολίτες της κοινωνίας. Σήμερα υπάρχει αντικειμενικά το πρόβλημα παραλαβής των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος και δηλώσεων ακινήτων των φυσικών προσώπων, αύριο θα συμβαίνει κάτι ανάλογο με τη φορολογία κεφαλαίου, τη φορολογία του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, εκείνη του μητρώου, των αυτοκινήτων, των φόρων των χαρτοσήμων και των τελών κ.λ.π. Προσπαθούμε δηλαδή να δημιουργήσουμε μέσω των φοιτητών μας, του επιστημονικού δηλαδή δυναμικού της χώρας, έναν πλήρως ελαστικό μηχανισμό αντιμετώπισης των ενδεχόμενων προβλημάτων που ανακύπτουν από τον τρόπο θεσμοθέτησης και κατ’ επέκταση λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό απ’ όλα τα παραπάνω ότι υποδεικνύουμε λύση σ’ ένα συγκεκριμένο τομέα λειτουργίας του κράτους και ειδικότερα σ’ ένα τομέα ευθύνης του Υπουργείου Οικονομικών. Είναι μόνο αυτό το πρόβλημα λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης και της σχέσης της με τους πολίτες – τους φορολογουμένους; Ή μήπως αποτελεί ένα μέρος από ένα σύνολο προβλημάτων που ανακύπτουν στις σχέσεις κράτους – πολίτη (σε θέματα δηλαδή υγείας, ασφάλισης, δικαιοσύνης, πολεοδομίας – χωροταξίας κ.λ.π.); Είμαστε λοιπόν έτοιμοι να επεκτείνουμε το μοντέλο μας έτσι ώστε να παρέχει λύσεις στο σύνολο των προβλημάτων που δημιουργούνται στην καθημερινότητα του πολίτη. Το μοντέλο μας δηλαδή μας εμπνέει και μας οδηγεί σε μονοπάτια ριζικής αναδιάρθρωσης στο χαρακτήρα που παρουσιάζουν οι τοπικές κοινωνίες. Επιχειρούμε πλέον να παρουσιάσουμε τρία παραδείγματα, τα οποία πρόσφατα λειτούργησαν στο σύνολο της επικράτειας των τοπικών κοινωνιών και τα οποία καταδεικνύουν τη χρησιμότητα και τη μοναδικότητα της πρότασής μας.
Παραδείγματα:
(1) Στα μέσα του 2008 οι πολίτες της τοπικής κοινωνίας της Κατερίνης κλήθηκαν να υποβάλουν δηλώσεις των στοιχείων των ακινήτων τους για το Εθνικό Κτηματολόγιο. Παρουσιάστηκαν παρόμοια, αλλά σε μικρότερο βαθμό αντικειμενικά, ποικίλλα προβλήματα σε αυτή την τεχνική γραφειοκρατική διαδικασία (ουρές αναμονής, εντάσεις, διαπληκτισμοί, στρεσογόνες καταστάσεις δηλαδή, αμφισβητήσεις τόσο διοικητικές όσο και ουσιαστικές). Και σε αυτό το πρόβλημα ο ελαστικός μηχανισμός διόρθωσης, όπως τον ορίσαμε για τους φοιτητές στο σχέδιο «Άτριον» εμπνέει λύσεις και εδώ. Φαντάζει όντως τόσο δύσκολο, είναι τόσο αδύνατο η ίδια η τοπική κοινωνία να δώσει λύση σε θέματα γραφειοκρατίας απέναντι στους πολίτες της; Και είναι μόνο αυτό το πρόβλημα, το διοικητικό – γραφειοκρατικό; Ας προσπαθήσουμε να αναλογιστούμε την εξοικονόμηση τεράστιων κονδυλίων, προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και κατ’ επέκταση των πολιτών τους, όταν θ’ αποφύγουμε πλέον θέματα ανάθεσης έργων σε ιδιωτικές εταιρίες.
(2) Τους τελευταίους μήνες η παγκόσμια κοινωνία, η ανθρωπότητα, βιώνει ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας, τον ιό της γρίπης. Γίναμε δέκτες ανακοινώσεων όπου οι κυβερνήσεις, στην αδυναμία των δημοσίων οργανισμών υγείας τους να καλύψουν τις ανάγκες που ανακύπτουν από ένα τέτοιο αρνητικό γεγονός, να κινητοποιούν τους επαγγελματίες υγείας (γιατροί, νοσηλευτές), έτσι ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες για μαζικό εμβολιασμό του πληθυσμού της χώρας και ν’ αντιμετωπιστούν τα ενδεχόμενα προβλήματα υγειονομικής ή τεχνικής φύσης, που θ’ ανακύψουν από την εξέλιξη του ιού. Το μοντέλο μας λοιπόν βρίσκει άμεσα πρακτική εφαρμογή και σ’ ένα ακόμη πρόβλημα, που δημιουργείται από τη λειτουργία και τις αδυναμίες μιας κοινωνίας.
(3) Την περίοδο από τα μέσα έως το τέλος του 2009, εξελίσσεται στη χώρα η διαδικασία υποβολής επενδυτικών – αναπτυξιακών προτάσεων στα κοινοτικά προγράμματα και συγκεκριμένα στα πλαίσια της διαδικασίας του ΕΣΠΑ. Γι’ ακόμη μία φορά, και σ’ αυτή εδώ τη θετική εξέλιξη ανάπτυξης σχεδόν στο σύνολο των επιχειρηματιών της χώρας, τόσο η σπατάλη του δημοσίου χρήματος όσο και η γραφειοκρατική – διοικητική διαδικασία υλοποίησης αυτών αποτελούν αρνητικά φαινόμενα στη διαδικασία εξέλιξης αυτού. Γιατί η παραλαβή και η αξιολόγηση των επενδυτικών προτάσεων του τεχνικού και φυσικού αντικειμένου να γίνεται από ενδιάμεσους φορείς και εν προκειμένω τις τράπεζες και όχι από τους φοιτητές;
Το μοντέλο μας δίνει λύσεις σε κάθε πρόβλημα διοικητικό, γραφειοκρατικό, θεσμικό, που γεννιέται σε μία τοπική κοινωνία και η οποία από μόνη της και από τους υφιστάμενους μηχανισμούς της και τα εργαλεία της είναι ανήμπορη να το αντιμετωπίσει. Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και την εφαρμογή που βρίσκει η πρότασή μας πάνω τους, το ορίζουμε ως ένα ελαστικό μηχανισμό διόρθωσης και αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών. Κλείνοντας, θα θέλαμε να επισημάνουμε και τον τρόπο με τον οποίο θα εκφράζεται αυτή η διαδικασία, και δεν εννοούμε τον κοινωνικό της απλά χαρακτήρα, αλλά κυρίως αυτό το αίτημα ασφάλειας, αξιοκρατίας, εμπιστοσύνης, που θα διαχέεται μέσα στην τοπική κοινωνία από τον τρόπο εργασίας των φοιτητών, των ίδιων των παιδιών μας. Ποιος θα μπορεί να τους αντισταθεί και να τους πει «όχι», όταν θα προτείνουν τη δίκαιη, αδιάβλητη, με το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος λύση στο αδιέξοδο, αλλά αντίθετα θα αποκαλύπτουν και θα θίγουν το πελατειακό και το εφήμερο; Ποιος θα μπορεί να σταθεί εμπόδιο στους νέους ανθρώπους; Ποιο συμφέρον και ποιες εξαρτήσεις θα μπορέσουν να τους νικήσουν; Η διαπλοκή και η διαφθορά δε μπορούν να νικήσουν το νέο άνθρωπο. Τι επιτυγχάνουμε λοιπόν από όλα αυτά; Ευημερία των πολιτών, με σχεδόν μηδενικό κόστος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Μ. ΤΣΑΚΠΟΥΝΙΔΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
ΑΜΟΕ 56520
Τηλ.6977 821979
Κύριε Υπουργέ,
θα ήθελα να σας αναφέρω οτι για να προχώρήσουν τεχνικά οι δήμοι θα πρέπει να υποστηριχθούν από ανάλογο ειδικευμένο προσωπικό με ανάλογη εμπειρία στην παρακολούθηση δημοσίων έργων και του Γ΄ΚΠΣ. Θα πρέπει γενικά στη στελέχωση των δήμων να προβλεφθεί ως κριτήριο πρόσληψης (μηχανικών κυρίως) την εμπειρία πάνω στην ωρίμανση, παρακολούθηση και εκτέλεση δημοσίων έργων και ειδικότερα έργων του ΚΠΣ. Ευχαριστώ.
Σχετικά με το Επιστημονικό Προσωπικό των ΟΤΑ
Προτείνω να σχεδιαστεί κατ’ εξαίρεση και ειδικά για τους νέους ΟΤΑ που θα προκύψουν από το πρόγραμμα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» ειδικό σύστημα προσλήψεων αφού το ζητούμενο δεν είναι απλά να επιβαρυνθούν οι δήμοι με προσωπικό αλλά να προσληφθεί σε αυτούς εξειδικευμένο προσωπικό ώστε να συνδράμει αποτελεσματικά στους νέους στόχους που θέτει το νέο σύστημα.
Ειδικότερα :
Προτείνω:
1η Λύση: το νέο προσωπικό των ΟΤΑ να είναι κατηγορίας ΠΕ ή ΤΕ με αποδεδειγμένη εμπειρία σε θέματα ΟΤΑ, γεγονός που καλύπτει απόλυτα την κατηγορία Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού (ΕΕΠ) στην οποία όπως γνωρίζετε αποτελεί προϋπόθεση η κατοχή μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου που στις περισσότερες περιπτώσεις οι τίτλοι αυτοί θα είναι επιστημονικά εξειδικευμένοι και μακράν των θεμάτων των ΟΤΑ και επιπλέον προφανώς η λύση αυτή στοιχίζει μισθολογικά λιγότερο.
2η Λύση: ΟΤΑ που απασχολούν ειδικούς συνεργάτες-ειδικούς συμβούλους κατηγορίας ΠΕ ή ΤΕ ή ΔΕ για αρκετό χρονικό διάστημα και στους οποίους έχουν ανατεθεί ουσιαστικές αρμοδιότητες σε διάφορες υπηρεσίες (Τεχνική- Διοικητική-Οικονομική) να έχουν ένα επιπλέον πλεονέκτημα (μοριοδότηση) έναντι άλλων υποψηφίων που ουδέποτε έχουν δουλέψει σε ΟΤΑ και επομένως έχουν άγνοια του τρόπου λειτουργίας αυτών.
Είναι σημαντικό να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος δουλεύοντας και όχι να χαθεί χρόνος εκπαιδεύοντας άπειρους υπαλλήλους.
Προτείνω να ληφθεί μέριμνα για Δήμους που απασχολούν ειδικούς συνεργάτες, ειδικούς συμβούλους ώστε τα άτομα αυτά να περιέλθουν στο τακτικό δυναμικό των Δήμων αυτών δεδομένου ότι σε περισσότερους πιστοποιημένους Δήμους καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και βρίσκονται σε ευαίσθητα και νευραλγικά πόστα των Δήμων (Τεχνικές Υπηρεσίες, Διοικητικές και Οικονομικές Υπηρςεσίες).
ΕΛΕΝΑ
Δεδομένου ότι 212 δήμοι πιστοποιήθηκαν με διαχειριστική επάρκεια με προσωπικό που δεν ανήκε στην κατηγορία ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ, θεωρώ υπερβολικό εκ μέρους της Κυβέρνησης, σε περίοδο λιτότητας όπου γίνονται περικοπές μισθών και επιδομάτων στο Δημόσιο τομέα, να προσληφθούν άτομα ΕΕΠ αφού είναι στη διάθεση του κάθε δήμου να φέρει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα είτε μέσω των ήδη υπάρχοντων ειδικών συνεργατών είτε προσλαμβάνοντας προσωπικό κατηγορίας ΠΕ με σχετική εμπειρία σε θέματα ΟΤΑ.
Άννα
ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ – ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΕΠΙΟΡΚΩΝ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΗΜΟΤΗΤΑ Κ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ.
Αν δεν γινουν αυτα κ εφαρμοστουν ολα οσα προβλεπει ο ποινικος κωδικας
δεν θα πετειχουμε τιποτε.
καποιοι τριβουν τα χερια τους κ περιμενουν να φανε ως συνηθως.