23. Οι νέες Δευτεροβάθμιες Αυτοδιοικήσεις προέρχονται από τη συνένωση των υφισταμένων Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, οι οποίες καταργούνται. Η εδαφική περιοχή των νέων οργανισμών περιλαμβάνει το άθροισμα της εδαφικής περιοχής των καταργούμενων Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Οι οργανισμοί της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης, από τις σημερινές 54 νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις, τις 3 διευρυμένες νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις και τα 19 επαρχεία, δηλαδή ένα σύνολο 76 διοικητικών ενοτήτων, εξελίσσονται σε περιφερειακές αυτοδιοικήσεις σε αριθμό ανάλογο των σημερινών 13 διοικητικών περιφερειών. Ειδικά στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζονται με ειδικές ρυθμίσεις τα θέματα μητροπολιτικού χαρακτήρα.
24. Στα όρια αυτά συγκεντρώνονται τα απαραίτητα δημογραφικά, κοινωνικά και οικονομικά μεγέθη για το σχεδιασμό, προγραμματισμό και υλοποίηση της αναπτυξιακής πορείας, της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Εξυπηρετείται, επίσης, η αποτελεσματικότερη υπεράσπιση και διεκδίκηση των συμφερόντων των Ελληνικών περιφερειών στα αρμόδια όργανα της ΕΕ (Επιτροπή των Περιφερειών κ.ο.κ.). Θεμελιώνεται, έτσι, η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με άμεσα αιρετό περιφερειακό συμβούλιο και άμεσα αιρετό περιφερειάρχη και με ενσωματωμένους ως διαμερίσματα τους σημερινούς νομούς, που εκπροσωπούνται στο περιφερειακό συμβούλιο με καθορισμένο αριθμό συμβούλων ανάλογα του πληθυσμού κάθε νομού.
25. Στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση μεταφέρονται εκείνες οι αρμοδιότητες της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης που ασκούνται αποτελεσματικότερα σε περιφερειακό επίπεδο, καθώς επίσης και αρμοδιότητες που ασκούνται σήμερα από την κρατική περιφέρεια, εκτός από όσες, έχοντας αμιγώς κρατικό χαρακτήρα, παραμένουν στην αποκεντρωμένη κρατική διοίκηση.
26. Η θεμελίωση Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης:
• διασφαλίζει την αντιστοίχηση του θεσμού στις νέες λειτουργικές κλίμακες που έχουν δημιουργηθεί, μετά την ολοκλήρωση νέων δικτύων μεταφορών και άλλων υποδομών, με βάση τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων ετών, οι οποίες έχουν μεταβάλει την οικονομική και κοινωνική γεωγραφία της χώρας.
• οδηγεί, επιπλέον, σε οικονομίες κλίμακας και συγκέντρωση δυνάμεων, τηρεί δηλ. όρους απαραίτητους για την αποφασιστική βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας της.
• εξασφαλίζει την απαραίτητη κλίμακα ώστε να αναλάβει σημαντικές αναπτυξιακές λειτουργίες.
• επιτρέπει τη μεταβίβαση και πρόσθετων αρμοδιοτήτων που ανήκουν σήμερα στις κρατικές Περιφέρειες, σε άλλους κρατικούς φορείς ή ακόμη και στο κεντρικό κράτος, με αποτέλεσμα να μειωθούν έτσι τα επίπεδα και η πολυπλοκότητα άσκησης αρμοδιοτήτων και διεκπεραίωσης διαδικασιών, προς όφελος του πολίτη, της Πολιτείας, αλλά και της οικονομίας.
27. Ειδικά για τους πολίτες της περιφέρειας, η δημιουργία και αποτελεσματική λειτουργία ενός ισχυρού αυτοδιοικητικού θεσμού, με πλειάδα αρμοδιοτήτων και αναπτυξιακές ευθύνες, φέρνει κοντά τους τη διοίκηση, ώστε να πάψουν να υποχρεώνονται να απευθύνονται στο κέντρο για πολλές σημαντικές υποθέσεις τους. Από την άλλη πλευρά, η ανάληψη αναπτυξιακών ευθυνών από έναν ισχυρό αιρετό θεσμό, καθιστά τους πολίτες της περιφέρειας «κύριους του οίκου τους».
Πολύ σπουδαίο βήμα για την αποκέντρωση του κράτους. Απαιτείται όμως θάρρος από το κράτος να εξοπλίσει την Περιφερειακή αυτοδιοίκηση με όλα εκείνα τα εφόδια για να λειτουργήσει σαν αυτοδιοίκηση και μην καταντήσει όπως η σημερινές Νομαρχίες.
Δεν θέλω να σχολιάσω αυτά που το νομοσχέδιο αυτό θα προσπαθήσει να κάνει. Διαπιστώνω όμως με μεγάλη απογοήτευση, ότι όλοι μαθαίνουν, ή προσπαθούν να μάθουν, μπαρμπέρηδες στου τρελλού τα γένεια.
Το πρώτο και πιο σημαντικό θέμα είναι κατά την γνώμη μου, ποιοι Δήμοι θα συνενωθούν. Δεν πρέπει να ερωτηθούν οι Δημότες;
Αντ’ αυτού, πρώτα θα βγει ο νόμος και μετά θα βγουν οι νέοι Δήμοι.
Όταν επιχειρείται κάτι δύσκολο, έθισται να γίνονται δοκιμές, προσομοιώσεις, και έπειτα να προχωρούμε στην τελική εφαρμογή. Γιατί δεν ξεκινά το σύστημα πιλοτικά με δύο-τρεις από τους νέους Δήμους (έναν ορεινό, έναν νησιωτικό και έναν αστικό) για δοκιμή;
Τώρα, με την απόλυτη βεβαιότητα, προερχόμενη από κύριος οίδε που, θέλουμε να πάμε σε τελική εφαρμογή απ’ ευθείας. Κι αν παρουσιαστούν πρακτικές δυσκολίες στην εφαρμογή και χρειασθούν αλλαγές, ποιος θα επωμισθεί το κόστος;
Συνοψίζοντας, δεν διαφωνώ απαραίτητα με το νομοσχέδιο αυτό. Διαφωνώ όμως ΚΑΘΕΤΑ με τον τρόπο που επιχειρείται να εφαρμοσθεί, διότι αποδεικνύει προχειρότητα πέραν κάθε επιτρεπτού ορίου.
Πρόγραμμα Καλλικράτης, Κάποιες Προτάσεις και Σχόλια
Τυγχάνει να είμαι ένας από αυτούς που, παρόλο το νέον της ηλικίας μου, εδώ και χρόνια περίμενα ένα γενναίο, ουσιαστικό, ρεαλιστικό και αποδοτικό πρόγραμμα αποκέντρωσης και διοικητικής ανασυγκρότησης. Έχω προσωπικά συγγράψει κάποιες σχετικές εκθέσεις εδώ και αρκετά χρόνια. Γενικότερα, είμαι οπαδός όχι του ‘τοπικισμού’ με την απομονωτική έννοια αλλά της περιφερειακής, τμηματικής διακυβέρνησης με αυξημένες τις αρμοδιότητες της περιφέρειας για μία πιο ισορροπημένη διακυβέρνηση του συνόλου της χώρας, καθώς ως γνωστόν απόλυτη μονάδα δεν υπάρχει παρά μόνο μία συλλογική πραγματικότητα που συνθέτει το “όλον”. Είναι καθαρό πως η Ελλάδα δεν είναι μία μεγάλη χώρα ώστε να χρειάζεται, λ. χ. να μετατραπεί σε ομοσπονδία (παρόλο που άκρως επιτυχημένα παραδείγματα ομοσπονδιών με το ίδιο ή μικρότερο μέγεθος από την Ελλάδα υπάρχουν, κυρίως στην Ευρώπη). Παρόλο το μέγεθος της όμως είναι αδιαμφισβήτητα μία χώρα με αρκετές τοπικές ιδιομορφίες. Έχουμε λ. χ. μία αρκετά μεγάλη ακτογραμμή αλλά ταυτόχρονα αρκετές ορεινές περιοχές όπως υπάρχουν και συγκεκριμένες πεδινές. Κάποιες περιοχές είναι περισσότερο τουριστικές ή γενικότερα προσβάσιμες από κάποιες άλλες. Ακόμα και πολιτιστικά οι διαφορές από μέρη σε μέρη μπορεί να είναι σημαντικές. Όλα αυτά συνιστούν μία χώρα ποικιλόμορφη με διαφορετικές ανάγκες σε διαφορετικές περιοχές, με διαφορετικά ζητήματα και προβλήματα, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Σε όλα αυτά θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει την αυξανόμενη πολυπολιτισμική ταυτότητα της Ελλάδας. Μία πιο (ουσιαστικά) αποκεντρωμένη διοίκηση θα είχε πολλαπλά πλεονεκτήματα για τον τόπο μας.
Θα βοηθούσε (επαναλαμβάνουμε, εάν εφαρμοστεί σωστά) στην ουσιαστική αποκέντρωση των πόλεων και δη της πόλεως των Αθηνών αλλά και της Θεσσαλονίκης. Θα βοηθούσε πολλαπλά την οικονομία καθώς η αγορές θα ‘άνοιγαν’ γεωγραφικά μαζί με τον πληθυσμό, τα δίκτυα θα γίνονταν καλύτερα μιας και περισσότερος κόσμος θα τα χρησιμοποιούσε και εν γένει οι λόγοι για να παραμείνει κάποιος στην Αθήνα θα άμβλυναν. Θα βοηθούσε σαφέστατα περισσότερο την Δημοκρατία αφού η εξουσία θα πήγαινε πιο κοντά στον πολίτη. Με δυνατούς, πιο δημοκρατικά διοικούμενους δήμους και με μία ισχυρή περιφερειακή, δημοκρατικά εκλεγμένη διοίκηση οι πολίτες θα έχουν την ευκαιρία να έχουν περισσότερο και πιο ουσιαστικό λέγειν στην τοπική διακυβέρνηση η οποία πρέπει να πάψει να υπηρετεί τη κεντρική εξουσία και να ικανοποιεί της ορέξεις τοπικών ισχυρών αντρών (πάλαι ποτέ “τσιφλικάδων”) και να λειτουργήσει συμπληρωματικά, πλην όμως ουσιαστικά προς στην κεντρική εξουσία. Το πρόγραμμα πρέπει να λειτουργήσει με γνώμονα την πλήρη και ουσιαστική αποκέντρωση της χώρας σε επίπεδο εξουσίας, οικονομίας, συμμετοχής του πολίτη αλλά και πιο συγκεκριμένων τομέων όπως ασφάλεια, τουρισμός, παιδεία, πολιτισμός. Δεν θα αναλωθούμε εδώ στο να σημειώσουμε τι δεν δούλεψε όλα αυτά τα χρόνια καλά ή καθόλου. Άλλωστε, το Πρόγραμμα που έχει αναρτηθεί αναφέρεται στην δυσλειτουργία του παρόντος συστήματος. Στα πλαίσια της Δημόσιας Διαβούλευσης για το Πρόγραμμα ‘Καλλικράτης’ (που αν μη τι άλλο, προσφέρει ένα βήμα στους πολίτες να αναπτύξουν και συγκρίνουν τις θέσεις και τις γνώμες τους και γενικότερα να προβληματισθούν) και μιας το θέμα με απασχολεί εδώ και καιρό και με ενδιαφέρει αρκετά θα ήθελα να προβώ σε κάποιες προτάσεις και παρατηρήσεις με μόνο γνώμονα να προσφέρω και εγώ μία ακόμα εναλλακτική ματιά και ιδέα στο αρκούντως σημαντικό και ελπιδοφόρο αυτό πρόγραμμα της κυβέρνησης.
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να προτείνω κάτι που ενδεχομένως να φανεί τολμηρό. Πιστεύω είναι απαραίτητη η δημιουργία τοπικών αντιπροσωπειών παίρνοντας, πιθανών, κάποια παραδείγματα από τον Ευρωπαϊκό χώρο. Αντί Περιφερειακού Συμβουλίου θα μπορούσαν να δημιουργηθούν Περιφερειακές Αντιπροσωπείες, με συγκεκριμένες αρμοδιότητες και με μεγαλύτερο αριθμό αντιπροσώπων. Ο αριθμός θα μπορούσε να είναι 50 με 100. Αιρετό σώμα το οποίο να εκλέγετε μαζί με τον περιφερειάρχη για μία περίοδο 4 ή 5 ετών. Οι αντιπρόσωποι θα μπορούν να είναι είτε ανεξάρτητοι είτε να συμμετέχουν με υποστήριξη των κομμάτων. Δεν θα μπορούν να είναι βουλευτές αλλά θα μπορούν να έχουν υπάρξει νομάρχες νυν ή τέως, ή να έχουν υπάρξει πολιτευτές κάποιου κόμματος. Η αντιπροσώπευση θα μπορεί να γίνει με πληθυσμιακά κριτήρια ή με βάση τους νέους δήμους. Θα υπάρχει προεδρείο της αντιπροσωπείας. Οι εργασίες της Περιφερειακής Αντιπροσωπείας θα είναι παρόμοιες με αυτές των προτεινόμενων συμβουλίων και θα μπορούν να λαμβάνουν τελικές αποφάσεις πάνω σε οιοδήποτε θέμα που άπτεται αποκλειστικά των περιφερειών. Θα μπορούσαν επίσης με ψηφίσματα να στέλνουν προς συζήτηση θέματα στην Εθνική Αντιπροσωπεία (Βουλή). Σταδιακά δε (και κρινόμενο εκ της επιτυχίας του θεσμού) θα μπορούσαν να παραχωρηθούν νομοπαρασκευαστικές αρμοδιότητες για θέματα περιφερειακών αρμοδιοτήτων. Αυτό είναι κάτι που ενδεχομένως απαιτεί περισσότερη διαβούλευση και σχεδιασμό. Αναφορικά με τα υπουργεία, τις γενικές γραμματείες και διάφορες υπηρεσίες, θα πρέπει να δημιουργηθούν αντιπροσωπείες/γραφεία των υπουργείων σε κάθε περιφέρεια που να ηγούνται από αντιπρόσωπο σε βαθμό γενικού γραμματέα. Τα γραφεία των υπουργείων θα λειτουργούν ως σύνδεσμοι για την καλύτερη διεκπεραίωση όλων των κρατικών αρμοδιοτήτων που θα μεταφερθούν στις περιφέρειες ώστε να έρθει ουσιαστικά πιο κοντά η κεντρική διοίκηση. Παρόλο που τα οι αντιπροσωπείες των υπουργείων θα υπάγονται στην κεντρική κυβέρνηση, αυτές θα μπορούν να προτείνουν θέματα προς συζήτηση για τις αντιπροσωπείες. Πιστεύουμε πως η δημιουργία των Περιφερειακών Αντιπροσωπειών θα βοηθήσει ουσιαστικά την Δημοκρατία καθώς πιο πολλοί πολίτες θα μπορούν να συμμετέχουν στα κοινά και πιο πολλοί αντιπρόσωποι θα εξυπηρετούν την κάθε περιοχή. Επίσης, μία σωστή κατανομή αρμοδιοτήτων θα βοηθούσε στην αποσυμφόρηση της Βουλής και στην πιο γρήγορη συζήτηση και ψήφιση νόμων καθώς και σε γενικότερα έναν πιο αποδοτικό τρόπο διακυβέρνησης. Είναι σημαντικό όμως να υπάρξει προσοχή. Ιδιαίτερα στην αρχή θα χρειαστεί μία σωστή θεμελίωση κάποιο δικλείδων ασφαλείας. Η μετάβαση των αρμοδιοτήτων, ουσιαστικά κάποιων εξουσιών στις περιφέρειες γενικότερα θα πρέπει να γίνει τμηματικά και στιαδιακά. Σταδιακά χρονικά, καθώς θεμελιώνεται το όλο πρόγραμμα και τμηματικά στην μετάβαση των αρμοδιοτήτων. Η αρχή που κυριαρχεί θα πρέπει να είναι αρμοδιότητα και πόρος ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα συσσώρευσης πόρων χωρίς έλεγχο λάθος διανομή. Ορισμένες υπηρεσίες θα πρέπει να αναδιοργανωθούν σε περιφερειακό επίπεδο ολοκληρωτικά ή επιπρόσθετα. Υπηρεσίες όπως Αγρονομία θα πρέπει να περάσουν στις περιφέρειες όπως και κάποιες υπηρεσίες της Αστυνομίας ( με γνώμονα το νέο εθνικό σώμα αστυνομίας, την δημιουργία Μητροπολιτικών Αστυνομιών για τα μεγάλα αστικά κέντρα). Υπηρεσίες όπως η πολιτική προστασία επίσης. Η ΕΥΠ λ. χ. θα μπορούσε να αναδιοργανωθεί με γραφεία σε περιφερειακό επίπεδο με τοπικού διοικητές.
Το θέμα δύναται να συζητηθεί σε βάθος και προσωπικά διατίθεμαι να ασχοληθώ περισσότερο περιμένοντας και των Β΄κύκλο διαβούλευσης. Ευχαριστώ πολύ για το βήμα και των χρόνο σας.
Αλέξης Γιαννούλης
Γεωπολιτικός Αναλυτής, King’s College London-University of London
Αθήνα, 24 Ιανουαρίου 2010.
Παρατηρήσεις στο κείμενο διαβούλευσης για τη νέα διοικητική δομή της χώρας.
_______________________________________________________________________
_ α) Να προβλεφθή και η διαδικασία του σχεδιασμού της τοπικής ανάπτυξης σε συνάρτηση με τον προβλεπόμενο υπερτοπικό περιφερειακό σχεδιασμό,που επίσης χρειάζεται εξειδίκευση.
Κι ακόμη πιο πέρα-με τον 5η εφεξής- ευρωπαϊκό σχεδιασμό.
To όλο σύστημα προγραμματισμού της χώρας επηρεάζεται άμεσα από την υπό συζήτηση πρόταση κι επομένως πρέπει να αναδιατυπωθεί συνολικά με ξεκάθαρο τρόπο η νέα διαδικασία δημοκρατικού προγραμματισμού .
_ β) Να προστεθή αναφορά στην έννοια της χωρικής συνοχής,όπως προβλέπεται στη νέα Συνθήκη της Ε.Ενωσης και στα αυτοδιοικητικά επίπεδα.
Ορθά ορίζεται το επίπεδο της αποσυγκεντρωμένης περιφερειακής διοίκησης με κριτήρια τις νέες συνθήκες προσβασιμότητας,ανταγωνιστικότητας,συνοχής,πόλων και αξόνων ανάπτυξης
Πλην όμως,ο αναπτυξιακός ρόλος αυτού του επιπέδου που απορρέει από αυτές της νέες συνθήκες,δεν αντικατοπτρίζεται στις αρμοδιότητες και λειτουργίες της Γενικής Διοίκησης .
Πώς αρθρώνεαι ο ρόλος αυτός με τις αρμοδιότητες σχεδιασμού και προγραμματισμού των αυτοδιοικητικών επιπέδων και ποια η σύνδεση με το κεντρικό επίπεδο σχεδιασμού.
Στο κείμενο (Επίλογος) γίνεται αναφορά στο συντονισμό και τη συνέργεια με το επίπεδο της αυτοδιοίκησης β’ βαθμού χωρίς να προσδιορίζεται αυτή η διαδικασία.
_γ) Η κατανομή αρμοδιοτήτων στη νέα αυτοδιοικ. Περιφέρεια δεν περιλαμβάνει και νέες αποκεντρούμενες αρμοδιότητες από το κεντρικό κράτος ,παρά μόνο δυνητικά.Θα πρέπει και εδώ να αναμένεται σχετική εξειδίκευση στο νομοσχέδιο για τη νέα οργάνωση της κεντρικής Διοίκησης που έχει αναγγελθή.
_δ) Σε αδρές γραμμές η μεταρρύθμιση στο περιφερειακό επίπεδο εστιάζεται,
-Στην αποσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων στις 7 κρατικές περιφερειακές διοικήσεις.
-Στην αποκέντρωση αρμοδιοτήτων από τις 13 σημερινές κρατικές περιφερειακές διοικήσεις στις νέες αιρετές.
Πρόκειται για ουσιαστική αναβάθμιση της διοικητικής αποκέντρωσης που θα μπορούσε να καταλήξει μελλοντικά σ’ένα βέλτιστο σχήμα με τη δημιουργία 7 αιρετών περιφερειακών διοικήσεων-και σχετική μείωση του αριθμού των νομαρχιών.
Αλμα που δεν φαίνεται να είναι εφικτό στις σημερινές συνθήκες,παραμένει όμως ως ζητούμενο εφόσον προσδοκούμε να προσεγγίσουμε αντίστοιχα ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά πρότυπα.
_ ε) Η κατάργηση των νομαρχιών αντικατοπτρίζει την παρακμή του αγροτικού χώρου και πρέπει ως εκ τούτου να σχεδιασθούν πολιτικές της υπαίθρου που να ισορροπούν τις σχέσεις με τον κυρίαρχο αστικό χώρο (κεντρικό ζήτημα χωρικής συνοχής)
-στ) Η ανάθεση στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση νέων δυνατοτήτων είσπραξης φόρων τοπικού επιπέδου πρέπει να συνοδευτή από αποτελεσματικό μηχανισμό εξισορρόπησης μεταξύ πλούσιων και πτωχών δήμων κέντρου και περιφέρειας.
_ζ) Το ΤΕΕ πρέπει να συμμετάσχει στις διαδικασίες κατάρτισης και παρακολούθησης εφαρμογής του ολοκληρωμένου επιχειρησιακού προγράμματος «ΕΛΛ.Α.Δ.Α».
Επίσης, δεδομένη θεωρείται και η συμμετοχή του ΤΕΕ στα Συμβούλια Διαβούλευσης της Περιφέρειας καθώς και η συστηματική συμμετοχή του στα Συμβούλια διαβούλευσης των Δήμων .
Δρ Ν. Κομνηνίδης, αρχιτέκτων μηχ.,πολεοδόμος,οικονομολόγος ,π.προϊστάμενος Ειδ. Υπηρεσίας στρατηγικής,σχεδιασμού και αξιολόγησης αναπτυξιακών προγραμμάτων Υπουργείου Οικονομίας.-Μέλος Ομάδας δράσης ΕΣΠΑ του ΤΕΕ.
Σχετικά με την Μητροπολιτική Θεσσαλονίκη καταθέτω στη δημόσια διαβούλευση πίνακα με τις εκτάσεις των μητροπολιτικών περιοχών μερικών ευρωπαϊκών και όχι μόνο πόλεων. Θεώρησα χρήσιμη την ανάρτηση του συγκεκριμένου πίνακα λαμβάνοντας υπόψη την πρόταση ορισμένων παραγόντων της Θεσσαλονίκης να οριστεί η Μητροπολιτική Θεσσαλονίκη στα όρια του πολεοδομικού συγκροτήματος,κάνοντας μάλιστα και αναφορά σε πόλεις του εξωτερικού ως παραδείγματα ανάπτυξης και λειτουργίας.Η έκταση της εν λόγω προτεινόμενης περιοχής είναι 131 τετραγωνικά χιλιόμετρα…!
Κύριε Ραγγούση,καλή επιτυχία και καλή δύναμη στην προσπάθεια σας.
01 Madrid 10.506 17 Bilbao 2.217 33 Cairo 1.269
02 Roma 5.352 18 Adana 1.945 34 Alicante 1.126
03 Istanbul 5.343 19 Montpellier 1.904 35 Zaragosa 1.062
04 Firenze 4.844 20 Porto 1.883 36 Bursa 1.036
05 Barcelona 4.268 21 Torino 1.879 37 Beirut 673
06 Toulouse 4.015 22 Skopje 1.854 38 Catania 941
07 Αθήνα 3.375 23 Genova 1.838 39 Alger 865
08 Lyon 3.306 24 Bucuresti 1.811 40 Izmir 855
09 Beograd 3.222 25 Konya 1.670 41 Nice 721
10 Sevilla 3.082 26 Casablanca 1.615 42 Zagreb 641
11 Lisboa 2.962 27 Θεσσαλονίκη 1.480* 43 Bologna 579
12 Milano 2.945 28 Valencia 1.441 44 Malaga 562
13 Marseille 2.830 29 Antalya 1.417 45 Tripoli 400
14 Alexandria 2.679 30 Palermo 1.391 46 Tunis 363
15 Αnkara 2.516 31 Palma 1.355 47 Tirana 278
16 Napoli 2.260 32 Sofia 1.349 48 Tel Aviv 176
*Δεν υπάρχει θεσμοθετημένη μητροπολιτική περιοχή για την Θεσσαλονίκη, ωστόσο εδώ λαμβάνεται υπόψη η περιοχή αρμοδιότητας του Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης (ν. 1561/1985 ΦΕΚ 148 Α 6-9-1985) o οποίος κατέχει καίρια θέση στο σύστημα χωρικού σχεδιασμού της Ευρύτερης Περιοχής Θεσσαλονίκης, Στην ΕΠΘ ανήκουν οι δήμοι Θεσσαλονίκης, Αγίου Παύλου, Αμπελοκήπων, Ελευθερίου Κορδελιού, Ευόσμου, Καλαμαριάς, Μενεμένης, Νεαπόλεως, Πανοράματος, Πολίχνης, Πυλαίας,Σταυρουπόλεως, Συκεών Τριανδρίας, Ευκαρπίας, Πεύκων, Αγίου Αθανασίου, Αξιού, Βασιλικών,Επανομής, Εχεδώρου, Θερμαϊκού, Θέρμης, Καλλιθέας,Κουφαλίων, Μηχανιώνας, Μίκρας, Χαλάστρας,Χαλκηδόνας, Χορτιάτη, Ωραιοκάστρου.
-Τα νούμερα του πίνακα είναι σε τετραγωνικά χιλιόμετρα.
-Τα στοιχεία αντλήθηκαν από την αναρτημένη στο διαδίκτυο διπλωματική
εργασία του κ.Τσαβδάρογλου Χάρη
ΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ
ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ
ΑΡΧΕΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ
ΝΕΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
«ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»
Ασφαλώς το πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ είναι πολύ καλή ΙΔΕΑ. Είναι μια τομή στην Αυτοδιοίκηση που θα κριθεί στην πράξη. Η παρούσα Κυβέρνηση και ο Υπουργός κ. Ραγκούσης ως πετυχημένος Δήμαρχος κάνει μια σοβαρή προσπάθεια αναβάθμισης του Αυτοδιοικητικού θεσμού. Τα θετικά στοιχεία είναι πολλά και δεν χρειάζεται να τα τονίσουμε. Είναι δικαίωμα και υποχρέωση να επισημάνουμε τις ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ του Προγράμματος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ
1) Αδυναμία σοβαρή και παράληψη της Αρχιτεκτονικής, κατά την άποψή μου, είναι το σοβαρό θέμα των ΕΤΕΡΟΔΗΜΟΤΩΝ
Όλοι οι κάτοικοι να γίνουν Δημότες μας. Το Γερμανικό σύστημα δεν έχει ετεροδημότες και ασφαλώς πρέπει να τελειώσουμε με αυτήν την εκκρεμότητα. Δεν γίνεται να έχουμε χρηματοδότηση για μερικό σύνολο και να κάνουμε Κοινωνική Πολιτική για το σύνολο των Κατοίκων. Μπορεί και πρέπει άμεσα να μετατραπούν οι κάτοικοι σε Δημότες βάσει των καταστάσεων που εισπράττονται από την ΔΕΗ για τα ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ. Εξαίρεση θα αποτελούν οι ετεροδημότες επαγγελματίες, που θα διαλέξουν τον τόπο διαμονής, ή τον τόπο εργασίας τους.
2) Κατοχύρωση της οικονομικής αυτοδυναμίας μέσω (Δ.Ο.Υ) Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας, χωρίς πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις, με παράλληλη αποκέντρωση εξουσιών από το κεντρικό κράτος, που αφορούν την Τοπική Ανάπτυξη. Στον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ γίνεται ΑΣΑΦΗΣ αναφορά στην χρηματοδότηση που σωστά συνδέεται με τον (ΦΠΑ) Φόρος Προστιθέμενης Αξίας και την ακίνητη περιουσία. Η αναφορά στα Ευρωπαϊκά προγράμματα για χρηματοδότηση, έχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, δεν θα είναι μόνιμη. Απεναντίας στην Ευρώπη οι προϋπολογισμοί σε ισοδύναμους Δήμους είναι δεκαπλάσιοι. Ασφαλώς δεν ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ με τον νόμο η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Ένα παράδειγμα αρκεί. Τα ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ είναι άμεσο τέλος που εισπράττεται από τους κατοίκους, μέσω της ΔΕΗ και αποδίδεται στις Δημοτικές Αρχές. Το 70% των ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΩΝ είναι ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ κόστος εργασίας μισθοί και υπερωρίες. Οι Δήμαρχοι μαζί με συγκεκριμένους συνδικαλιστές που παράλληλα είναι και προϊστάμενοι κάνουν ΠΑΡΤΥ διασπάθισης δημοσίου χρήματος, για ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ των εργαζομένων. Οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ προσφέρουν στον Δήμαρχο, κάνοντας «πολιτική» σε βάρος όσων Δημοτικών Συμβούλων ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ στην οικονομική διαχείριση.
3) Να προσδιοριστούν πεντακάθαρα κριτήρια πληθυσμιακά, γεωγραφικά, αναπτυξιακά κλπ , χωρίς σκοπιμότητες για τους Δήμους που θα διαμορφωθούν, να ταυτίζονται με μονοεδρικές έδρες, στο επικείμενο Νόμο για το πολιτικό εκλογικό σύστημα. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι οι πολύ μεγάλοι Δήμοι όχι μόνο δεν είναι αναπτυξιακοί, απεναντίας είναι γραφειοκρατικοί και αντιπαραγωγικοί. Είναι σίγουρο πως αν μεγαλώσουν και άλλο τους Δήμους για διάφορες σκοπιμότητες, θα μεταφερθεί ακόμη περισσότερο το μαύρο πολιτικό χρήμα στην Αυτοδιοίκηση από το Κεντρικό Κράτος και θα ΑΚΥΡΩΘΕΙ μια σημαντική εξαγγελία του Πρωθυπουργού. Βεβαίως κατανοούμε τη διατύπωση στα ζητήματα χωροθέτησης, σε όλα τα επίπεδα, θα ακολουθήσουν στη δεύτερη και τελευταία φάση της διαβούλευσης και αποδεχόμαστε την διατύπωση.«Ξεκαθαρίζουμε ότι είναι απόφασή μας τα κριτήρια, όπως αυτά θα οριστικοποιηθούν από τη διαβούλευση, να εφαρμοστούν ενιαία, χωρίς παρεκκλίσεις και εξαιρέσεις. Ομοειδείς Δήμοι θα αντιμετωπιστούν με ίδια πληθυσμιακά, κοινωνικά, οικονομικά, γεωγραφικά, λειτουργικά, χωροταξικά κριτήρια.»
4) Να περιοριστεί το Δημαρχοκεντρικό σύστημα. Στις διατάξεις που αναφέρεστε για την αναβάθμιση του Δημοτικού Συμβουλίου δεν προστέθηκε, τίποτε περισσότερο από το σημερινό καθεστώς. Τα δυνητικά μπορεί είναι ΕΥΧΕΣ
5) ΠΛΗΡΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ. Αυτή η Κυβερνητική επιλογή «αναγκάζει», χωρίς να προσδιορίζει συνέπειες, όλα τα στελέχη να κάνουν καλά την δουλειά τους, αφού δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες που γνωρίζουν, στους επαγγελματικούς φορείς, στην Αντιπολίτευση να τους αξιολογήσουν από το έργο τους και όχι από τα λόγια τους. Αναγκάζει τα στελέχη να τρέξουν, να παρουσιάσουν έργο αντίστοιχο με τα χρήματα που ξοδεύονται. Όταν δεν αναρτηθούν στο Διαδίκτυο, αναφέρει το Νομοσχέδιο, πως δεν θα ισχύουν οι αποφάσεις!!! Οι πολίτες θα προσφεύγουν στα δικαστήρια; Έτσι θα λύνονται τα προβλήματα; Η άλλη πλευρά είναι η παραγωγικότητα, η αποτελεσματικότητα. Είναι δυνατόν να προχωρήσει το Αυτοδιοικητικό Κίνημα με τετράωρη απασχόληση του Δημάρχου; Η μερική απασχόληση στο Δημαρχοκεντρικό σύστημα δίνει κατεύθυνση στο πολιτικό, υπηρεσιακό επίπεδο, να δουλέψει το ίδιο. Ασφαλώς αυτό πρέπει να αξιολογείται από αρμόδιους, τους πολίτες καθημερινά και βεβαίως, με ιδιαίτερη βαρύτητα την ημέρα των εκλογών.
Κύριε Υπουργέ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα έξοδα, τις σπατάλες, που γίνονται από ανικανότητα, ρουσφέτια, σκοπιμότητες. Η ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ είναι η προστατευτική τους ασπίδα. Αυτό αφορά την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ και σε καμία περίπτωση δεν αφορά τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι εκτελούν εντολές, δεν χαράζουν πολιτική. Δεν εξηγείται διαφορετικά η άρνησή της Δημοτικής Αρχής, να δημοσιοποιήσει στο διαδίκτυο όλες τις αποφάσεις, προκηρύξεις, όλων των οργάνων του Δήμου, δεν εξηγείται διαφορετικά να μην δίνουν τα έγγραφα που ζητούνται από Δημοτικούς Συμβούλους ή να δίνονται με ουσιαστικές ελλείψεις. Δεν εξηγείται διαφορετικά να μην απαντούν σε αιτήματα δημοτών μας για πάνω από έξι μήνες, για πάνω από ένα χρόνο. Δεν εξηγείται διαφορετικά, η έλλειψη ενημέρωσης των δικαιωμάτων που έχουν οι πολίτες. Δεν εξηγείται διαφορετικά να δίνονται πλασματικές υπερωρίες, πλασματικά νυχτερινά, πλασματικά Σαββατοκύριακα, να ζητάνε μισθολογικές καταστάσεις Δημοτικοί Σύμβουλοι και να το αρνείται η Δημοτική Αρχή, με την επίκληση του προσωπικού δεδομένου. Όλοι γνωρίζουμε ότι το εργατικό κόστος 70% είναι τεράστιο είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ για οποιαδήποτε επιχείρηση. Όλοι γνωρίζουμε, ότι εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας εργάζονται 2,5-3 ώρες. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων που τις αξίζουν, οι περισσότεροι παίρνουν πλασματικές υπερωρίες εν γνώσει της πολιτικής ηγεσίας. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα ανταποδοτικά, είναι χρήματα από το υστέρημα των κατοίκων της πόλης μας, που το βιοτικό τους επίπεδο δεν είναι σαν της Κηφισιάς. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι γίνεται ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ. Ποιος πιστεύει ότι χρειάζονται προσλήψεις ορισμένου χρόνου, αντί κάλυψης με μονίμους, ότι χρειάζονται υπερωρίες σ’ αυτούς που δουλεύουν 3 ώρες με συμβατική υποχρέωση 6,5 ώρες;
Στους τρίτους (ΕΣΔΝΑ) Ενιαίο Σύνδεσμο Δήμων Νομού Αττικής και την ΔΕΗ πληρώνουμε 1,5 εκατομμύρια ευρώ, ήτοι 15,6% τόσα χρόνια, χωρίς να υπολογίζουμε τις υποβαθμισμένες παρεχόμενες υπηρεσίες τους. Η συνδρομή στον ΕΣΔΝΑ δεν συνδέεται με τα σκουπίδια που πηγαίνει ο κάθε Δήμος, αλλά με τα σταθερά έσοδα του κάθε Δήμου. Μπορεί να γίνει με τέτοιες πρακτικές ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ; Γιατί να κάνει ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ; Πιο είναι το κίνητρο; Αυτές οι πολιτικές είναι σπάταλες και ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ.
Πότε αλήθεια θα μας πούνε πόσες μελέτες πληρώθηκαν, χωρίς ποτέ να χρησιμοποιηθούν; Πόσες αναπλάσεις στους ίδιους χώρους σπάταλα έγιναν, πόσες φορές τα ίδια πεζοδρόμια σκάφτηκαν επισκευάστηκαν και ανασκάφτηκαν, πόσες καταστροφές από εργολάβους εμείς τις επιβαρυνθήκαμε ή πλημμελείς εργασίες τους, παραλάβαμε; Ξέρετε πόσες ράμπες ΑΜΕΑ έγιναν με τεράστια εμπόδια σε λίγα μέτρα; Το μεγάλο ΠΑΡΤΥ γίνεται στο Τεχνικό Πρόγραμμα και στις προμήθειες.
ΤΕΛΟΣ
6)Το συνολικό θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνεται για να γίνει ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ πρέπει να ταυτιστεί η θεωρία με την πράξη. Πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις, που θα προβλέπουν συγκεκριμένα μέτρα, για όσους παραβιάζουν τον νόμο
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΙΔΗΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ(Π.Α.Κ) ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ
23/01/2010
Προφανώς η νέα αυτοδιοικητική δομή της χώρας παρουσιάζει ιδιαίτερα θετικά στοιχεία και προκλήσεις . Παραφωνία και πέρα απο κάθε επιστημονική και αναπτυξιακή λογική είναι η διατήρηση των 13 διοικητικών περιφερειών . Το αναπτυξιακά λογικό θα ήταν να ταυτίζονται οι γεωγραφικές με τις διοικητικές περιφέρειες κάτι που δεν γίνεται, δημιουργώντας στρεβλωμένη και αποσπασματική ανάπτυξη . Στην Πελοπόννησο π.χ. η Αχαΐα και η Ηλεία παραμένουν στην δυτική Ελλάδα , για ποιους άραγε λογούς; ποιοι είναι οι λόγοι που αφαιρούν ένα κομμάτι της Πελοποννήσου προκειμένου να στηρίξουν μια περιφέρεια με ετερόκλητα στοιχεία; δημιουργεί αναπτυξιακές και οικονομικές αντιφάσεις στην Πελοπόννησο; Είναι προφανές ότι οι υπάρχουσες διοικητικές περιφέρειες είχαν γίνει με γνώμονα άλλα κριτήρια προς όφελος πολιτικών ανδρών και γυναικών και όχι των πολιτών. Έχουμε μια μοναδική ευκαιρία με γνώμονα την ταύτιση γεωγραφικών και διοικητικών περιφερειών να δώσουμε τέλος στην στρεβλωμένη ανάπτυξη που δημιουργεί οικονομικά και κατ επέκταση κοινωνικά προβλήματα. Τέλος ως ΠαΣοΚ και κυβέρνηση έχουμε ως στόχο την μείωση της γραφειοκρατίας. Με την τοποθέτηση γενικών διευθυντών αυξάνουμε τα επίπεδα διοίκησης προκειμένου να φτάσει η εξουσία στον πολίτη κατά ένα. Αντιλαμβάνομαι βεβαία την ανάγκη έλεγχου της νομιμότητας των αιρετών.
Με εκτίμηση
Νίκος Παπαβασιλείου – Περιφερειολόγος
Τα όσα αναφέρει οι κ.κ. Κορυφίδης και Ευγενίδης, μου έδωσαν το έναυσμα να ψάξω και βρω ποια είναι η αντίστοιχη περιφερειακή κατάτμηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν λοιπόν (αντί πολλών, φαντάζομαι) οι παρακάτω δύο σύνδεσμοι (στην αγγλική γλώσσα)
1) Κατάλογος των Περιφερειών της Ευρώπης:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Regions_of_Europe
2) Ορολογία Εδαφικών Μονάδων για Στατιστικούς Σκοπούς:
http://en.wikipedia.org/wiki/Nomenclature_of_Territorial_Units_for_Statistics
Συγκρίνοντας με τα ανάλογου με μας πληθυσμού κράτη μέλη της ΕΕ, τα οποία θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ως σημεία αναφοράς, δηλ. Ολλανδία (16 εκ.), Βέλγιο (10 εκ.), Σουηδία (8 εκ.), Αυστρία (8 εκ.), καθώς τα γερμανικά Laender της Βαυαρίας (12 εκ.) και της Βάδης-Βυρτεμβέργης (11 εκ.) έχουμε:
* Αυστρία: 9 περιφέρειες (για την ακρίβεια: ομόσπονδα κράτη – η Αυστρία είναι ομοσπονδία)
* Βέλγιο: 11 περιφέρειες
* Γερμανία
– Βάδη-Βυρτεμβέργη: 4 περιφέρειες
– Βαυαρία: 7 περιφέρειες (Σημ.: πρβλ. τις προτεινόμενες στον «Καλλικράτη» 7 Γενικές Διοικήσεις)
* ΕΛΛΑΣ: 13 περιφέρειες, αυτή τη στιγμή (παραείναι πολλές) – οι 7 Γενικές Διοικήσεις θα πρέπει να αποτελέσουν τη νέα μονάδα αναφοράς για προσαρμογή μας στις ευρωπαϊκές νόρμες, και θεωρώ πως θα έπρεπε να αποτελέσουν και τις μονάδες ΕΣΠΑ (οι περιφέρειες, υπό την ευρεία έννοια, όπως νοούνται από την Ευρώπη, είναι αποκεντρωτικός θεσμός – όχι απαραίτητα αυτοδιοικητικός!)
* Ολλανδία: 12 περιφέρειες (και με 16 και πλέον εκατ. πληθυσμό)
* Ακόμη και η Πορτογαλία, ίσως η πλέον συγκρίσιμη με εμάς χώρες, έχει μόλις 7 ευρωπαϊκές περιφέρειες
* Σουηδία (και με τεράστια σε σχέση με μας έκταση): μόνο 8 περιφέρειες
Ακόμα και τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες της διεύρυνσης, με συγκρίσιμο με μας πληθυσμό, η όμορη Βουλγαρία έχει μόνο 6 περιφέρειες, η Ουγγαρία 7 και η Τσεχία 8.
Είμαστε αντιπαράδειγμα με τις 13 ευρωπαϊκές περιφέρειες που διαθέτουμε για μόλις 11 εκ. πληθυσμό (όταν η Ισπανία για 4πλάσιο περίπου πληθυσμό 45 εκ. κατοίκων, και μάλιστα ποικιλόμορφο – Καταλανοί, Βάσκοι, Γαλικιανοί, Ανδαλουσιάνοι – έχει μόνο … 19, η δε η Ιταλία για 60 εκ. διαθέτει μόνο 20, η δε Ιρλανδία των 5 εκ. κατοίκων, έχει μόνον… 2 περιφέρειες!)
Άρα, για τους σκοπούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει ως ευρωπαϊκές περιφέρειες να θεωρηθούν οι δημιουργηθησόμενες με τον Καλλικράτη 7 Γενικές Διοικήσεις.
Το πιο πρόσφατο στην χώρα μας ιστορικό παράδειγμα διαίρεσης σε «Περιφερειακές Διοικήσεις» (26.8.1971-25.11.1973, έτερον εκάτερον η *απεχθής* πολιτικοιδεολογική υφή του καθεστώτος εκείνου…) είχε ως εξής (σε επίπεδο Υφυπουργών Εσωτερικών):
1) Αττικής και Νήσων
2) Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας
3) Πελοποννήσου και Δυτικής Στερεάς Ελλάδος
4) Θεσσαλίας (στις 8.10.1973 έγινε «Κεντρικής Ελλάδος»)
5) Κρήτης
6) Ηπείρου
7) Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
Οι πάλαι ποτέ Γενικές Διοικήσεις, που υπήρξαν μέχρι και τη δημιουργία του Υπουργείου Βορείου Ελλάδος (καταργουμένης της Γενικής Διοικήσεως Βορείου Ελλάδος) από την κυβέρνηση Παπάγου στις 24.5.1955, και κάλυπταν, με δύο και μόνο εξαιρέσεις, μόνον τις *Νέες Χώρες* ήταν:
ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ
* Γενική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος (σε επίπεδο υπουργού), συσταθείσα στις 21.3.1945 (Κυβέρνηση Πλαστήρα) μέχρι 24.5.1955.
Από τις 7.3.1945 (Πλαστήρας) μέχρι και 17.2.1947 (Κυβέρνηση Μαξίμου), υπήρχαν, σε επίπεδο υφυπουργού και οι εξής:
– Γενική Διοίκηση Κεντρικής Μακεδονίας
– Γενική Διοίκηση Ανατολικής Μακεδονίας
– Γενική Διοίκηση Δυτικής Μακεδονίας
– Γενική Διοίκηση Θράκης (μέχρι και 30.6.1949 – Κυβέρνηση Σοφούλη)
* Γενική Διοίκηση Ηπείρου, από 17.3.1945 (Πλαστήρας) σε επίπεδο αρχικά υφυπουργού και μετά υπουργού, και από 27.12.1945 (Σοφούλης) σε επίπεδο υφυπουργού, μέχρι και 30.6.1949
* Γενική Διοίκηση Κρήτης, από 25.5.1945 (Κυβέρνηση Βούλγαρη) σε επίπεδο υπουργού, και από 4.4.1946 (Σοφούλης), σε επίπεδο υφυπουργού, μέχρι και 17.2.1947 (Σοφούλης)
* Γενική Διοίκηση Νήσων Αιγαίου Πελάγους, σε επίπεδο υφυπουργού, από 12.11.1945 (Κυβέρνηση Κανελλόπουλου) μέχρι και 17.2.1947
* Γενική Διοίκηση Ιονίου Πελάγους [η μια από τις εξαιρέσεις που λέγαμε, και μάλιστα βραχύβια!], σε επίπεδο υφυπουργού, από 12.11.1945 (Κανελλόπουλος), μέχρι και 11.3.1946 (Σοφούλης)
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΧΘΡΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ
* Γενικός Διοικητής Μακεδονίας
– με έναν υφυπουργό, προφανώς για τη Θράκη
* Γενικός Διοικητής Κρήτης
ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΑ
* Γενικός Διοικητής Μακεδονίας (υπουργός). Αρχικά (4.7.1928, Κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου) και μέχρι το 1932 (Κυβέρνηση 10 ημερών Αλ. Παπαναστασίου), ονομαζόταν Γενικός Διοικητής *Θεσσαλονίκης*
* Γενικός Διοικητής Θράκης: αρχικά (13.7.1928, Ελ. Βενιζέλος)υπουργός, από 26.5.1932 (Αλ. Παπαναστασίου) υφυπουργός, από 5.6.1932 (Ελ. Βενιζέλος) υπουργός, από 30.10.1939 υφυπουργός
* Γενικός Διοικητής Ηπείρου: αρχικά (14.2.1929, Ελ. Βενιζέλος)υφυπουργός, από 5.6.1932 (Ελ. Βενιζέλος) υπουργός, από 4.11.1923 έως 25.11.1933 (Κυβέρνηση Π. Τσαλδάρη) υφυπουργός, μετά ξανά υπουργός
* Γενικός Διοικητής Κρήτης: αρχικά (10.3.1928, Κυβέρνηση Αλ. Ζαϊμη)υπουργός, από 26.5.1932 (Αλ. Παπαναστασίου) υφυπουργός, από 5.6.1932 (Ελ. Βενιζέλος) υπουργός
* Γενικός Διοικητής Νήσων Αρχιπελάγους (υπουργός – μόλις για 1.5 μήνα, 16.10-30.11.1935, Κυβέρνηση Κονδύλη)
* Περιφερειακός Διοικητής Πρωτευούσης (*Αυτή η περίφημη τέως Περιφέρεια Διοικήσεως Πρωτευούσης*!), (υπουργός) από 31.8.1936 έως 29.1.1941. Ασχέτως της προέλευσης από το μεταξικό καθεστώς, αυτή η «τέως περιφέρεια διοικήσεως πρωτευούσης» *κάτι* υπαρκτό νοηματοδοτούσε, μια υπαρκτή ανάγκη για περιφερειακή, μητροπολιτική, οργάνωση, καθώς παρότι ούτε 5 χρόνια δεν διήρκεσε ως θεσμός, χρησιμοποιήθηκε ως ορολογία (και πρακτικά, σε νομοθετήματα) για δεκαετίες, ακόμη και ως τα σήμερα, και συν τοις άλλοις απετέλεσε τη βάση για την οριοθέτηση της Β’ Αθηνών και της Β΄ Πειραιώς με τον εκλογικό νόμο του 1958 (Ν. 3822/1958, άρθρ. 1, παρ. 2 «Αποτελούν ιδίαν εκλογικήν περιφέρειαν, αποσπώμεναι του οικείου νομού … β) οι λοιποί εν τη περιφερεία του πρώην Δήμου Αθηναίων περιλαμβανόμενοι Δήμοι και Κοινότητες … δ) [παρόμοια για Πειραιά]». Πρώην Δήμος Αθηναίων (σημερινή Νομαρχία, πλην Βούλας και Βουλιαγμένης) + Πρώην Δήμος Πειραιώς = τέως Περιφέρεια Διοικήσεως Πρωτευούσης = Το Λεκανοπέδιο.
Και εδώ, συνεχίζοντας την παρέκβαση (αλλά είναι ουσιώδες θεωρώ αυτό), και ορμώμενος από το προσφυές σχόλιο του αξιότιμου Νομάρχη κ. Σγουρού, σχετικά με την ανάγκη διακριτής και μετ’ ιδιαιτέρας μελέτης, αντιμετώπισης της πρωτεύουσας στον «Καλλικράτη» λόγω μεγάλου πληθυσμιακού μεγέθους, αλλά και αναλογικά ως προς τον όλο πληθυσμό της χώρας, αλλά και βλέποντας «τα εν Ευρώπη και αλλαχού ισχύοντα» (Βερολίνο, αλλά και Βρέμη, Αμβούργο: ίδιες περιφέρειες, Παρίσι, δηλ. Ile de France: ιδία περιφέρεια, Λονδίνο: ιδία περιφέρεια, Μαδρίτη: ιδία περιφέρεια, Βρυξέλλες: ιδία περιφέρεια, Λισσαβώνα: ιδία περιφέρεια, Πράγα: ιδία περιφέρεια, Στοκχόλμη: ιδία περιφέρεια, Βιέννη: ιδία περιφέρεια, ακόμη και … η Μπρατισλάβα αποτελεί περιφέρεια.
Άρα, κατά τη γνώμη μου, βάσει των παραπάνω, θεωρώ ορθό θα είναι να αποτελέσει η πρωτεύουσα (δηλ. οι Νομαρχίες Αθηνών και Πειραιώς), ιδία Περιφέρεια (υπό την «Καλλικράτειο» έννοια) *και* Γενική Διοίκηση, ώστε να είναι ξεχωριστή περιφέρεια για τους σκοπούς της ΕΕ.
Συνεχίζοντας:
ΠΡΙΝ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ:
* Γενικός Διοικητής Θεσσαλονίκης (υπουργός) 9.5.1922-28.8.1922 (Κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη)
* Γενικός Διοικητής Ηπείρου (υπουργός) 9.5.1922-28.8.1922 (Πρωτοπαπαδάκης)
* Γενικός Διοικητής Κρήτης (υπουργός) 9.5.1922-28.8.1922 (Πρωτοπαπαδάκης)
* Γενικός Διοικητής Θράκης (υπουργός) 16.7.1922-28.8.1922 (Πρωτοπαπαδάκης)
[Τα ανωτέρω στοιχεία απoτελούν συμπίληση των πρωτογενών, τα οποία περιέχονται στο site της Γενικής Γραμματείας της Κυβερνήσεως, http://www.ggk.gr]
=======================================================
Τώρα όμως μένει να κάνω και εγώ την πρότασή μου, βάσει όλων των παραπάνω, ιστορικών και συγκριτικών δεδομένων, και ατενίζοντας το μέλλον:
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ (2ος βαθμός τοπικής αυτοδιοίκησης)
1. Περιφέρεια Αθηνών-Πειραιώς, με πρωτεύουσα την Αθήνα (ή εναλλακτικά *προάστιο των Αθηνών*: π.χ. Περιστέρι – λόγω πληθυσμού, Καλλιθέα, 2ο μεγαλύτερο σε πληθυσμό και γεωγραφικά ανάμεσα σε Αθήνα και Πειραιά, ή εναλλακτικά η όμορη Νέα Σμύρνη που εμπεριέχει και το συμβολισμό του ονόματος)
2. Περιφέρεια Ανατολικής Ελλάδας που να περιλαμβάνει τις επαρχίες Αττικής και Μεγαρίδος του νομού Αττικής, την επαρχία Θηβών του νομού Βοιωτίας, τις επαρχίας Χαλκίδος και Καρυστίας του νομού Ευβοίας και το νομό Κορινθίας, με πρωτεύουσα τις *Αχαρνές* (πρβλ. Συγκοινωνιακό Κόμβο Αχαρνών, προαστιακό ήδη από Κιάτο και με προοπτική για Ξυλόκαστρο, προαστιακό ήδη από Χαλκίδα, λειτουργούσα γραμμή από Θήβα που θα βελτιωθεί, γραμμή από Λαύριο που προγραμματίζεται, Αττική Οδό)
3. Περιφέρεια Κεντρικής Ελλάδας που να περιλαμβάνει την επαρχία Λεβαδείας του νομού Βοιωτίας, την επαρχία Ιστιαίας του νομού Ευβοίας, τους νομούς Φωκίδος, Ευρυτανίας και Φθιώτιδος από τη Στερεά, και όλη τη Θεσσαλία, με πρωτεύουσα τη *Λαμία*
4. Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας που να περιλαμβάνει το νομό Αιτωλοακαρνανίας, τους νομούς Αχαϊας και Ηλείας, και όλα τα Ιόνια Νησιά, και πρωτεύουσα την *Πάτρα*.
5. Περιφέρεια Πελοποννήσου με Αργολίδα, Αρκαδία, Λακωνία, Μεσσηνία και πρωτεύουσα την Τρίπολη
6. Περιφέρεια Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας (τώρα που υπάρχει και η Εγνατία) με πρωτεύουσα τα *Ιωάννινα*
7. Περιφέρεια Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη
8. Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας που θα περιλαμβάνει Πιερία, Ημαθία, Πέλλα και Κιλκίς και πρωτεύουσα τη *Βέροια*
9. Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης (Σέρρες, Δράμα, Καβάλα και όλη η Θράκη) με πρωτεύουσα την *Ξάνθη*
10. Περιφέρεια Κρήτης με πρωτεύουσα το *Ρέθυμνο* για να μην μαλώνουν Ηρακλειώτες και Χανιώτες – πρβλ. υπόθεση Εφετείου («σολομώντειος» λύση… Είναι και η εκκλησιαστική έδρα της Κρήτης άλλωστε λ.χ.)
11. Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου με πρωτεύουσα τη Μυτιλήνη
12. Περιφέρεια Κυκλάδων με πρωτεύουσα την Ερμούπολη
13. Περιφέρεια Δωδεκανήσου με πρωτεύουσα τη Ρόδο
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ (και Ευρωπαϊκές Περιφέρειες)
Α) Γενική Διοίκηση Αθηνών-Πειραιώς (Περιφέρεια 1). Αν η πρωτεύουσα της Περιφέρειας 1 είναι η Αθήνα, τότε πρωτεύουσα της Γενικής Διοίκησης να είναι ο Πειραιάς. Αν είναι προάστιο της Αθήνας, τότε να είναι άλλο (αν π.χ. πρωτεύουσα της Περιφέρειας είναι η Καλλιθέα ή η Νέα Σμύρνη, τότε πρωτεύουσα της Γενικής Διοίκησης να είναι το Μαρούσι ή η Κηφισσιά)
Β) Γενική Διοίκηση Νότιας Ελλάδας (Περιφέρεια 2 + Περιφέρεια 5) και πρωτεύουσα την *Κόρινθο*
Γ) Γενική Διοίκηση Κεντρικής Ελλάδας (Περιφέρεια 3) και πρωτεύουσα τον *Δομοκό* ή τα *Φάρσαλα*
Δ) Γενική Διοίκηση Δυτικής Ελλάδας (Περιφέρεια 4 + η Ήπειρος από την Περιφέρεια 6) και πρωτεύουσα *το Μεσολόγγι*
Ε) Γενική Διοίκηση Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας (Περιφέρεια 7 + η Δυτική Μακεδονία από την Περιφέρεια 6) και πρωτεύουσα την *Κατερίνη*
ΣΤ) Γενική Διοίκηση Ανατολικής Μακεδονίας, Θράκης και Βορείου Αιγαίου με πρωτεύουσα την *Καβάλα*
Ζ) Γενική Διοίκηση Κρήτης και Νοτίου Αιγαίου με πρωτεύουσα το *Ηράκλειο* της Κρήτης. Έτσι, θα μπορεί και το Εφετείο να μείνει στα Χανιά αφού το Ηράκλειο θα αναβαθμίζεται με μια τόσο ευρεία διοίκηση.
Θεωρώ τα ΣΤ) και Ζ) πολύ σημαντικά, καθώς έτσι θα μπορούν να αναπτυχθούν 2 ακτοπλοϊκά και διοικητικά κέντρα στις δύο άκρες του Αιγαίου, βόρεια και νότια, ακριβώς πάνω στην «διάμεσό» του, και να ξεφύγει το Αιγαίο από τον «Αθηνοκεντρισμό» (ή «Πειραιοκεντρισμό»). Είναι καθοριστικό για τη χώρα να αναπτυχθούν κέντρα από την Αθήνα, και να επιτευχθεί ισόρροπη ανάπτυξη της χώρας με δημιουργία *θέσεων* εργασίας για τους νέους στην περιφέρεια. Αν γίνουμε de facto πόλη-κράτος, θα ελοχεύσει ο κίνδυνος να γίνουμε και de jure.
Το Νομοσχέδιο » Καλικράτης» έχει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την σημερινή δαιδαλώδη πραγματικότητα. Συγχαρητήρια για το πολιτικό θάρρος.
Προτάσεις: 1.Οι αιρετοί να μην δύνανται να επανεκλεγούν πέραν της μίας τετραετίας, στην ίδια περιφέρεια. (πλεονεκτήμα η διαδοχή και η φρέσκια κοινωνική προσφορά, αποφυγή δημιουργίας μηχανισμών.)
2. Πόθεν έσχες αδιαπραγμάτευτο και ουσιαστικό των αιρετών.
Το ίδιο να ισχύει και για τους Δημάρχους.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ν. Α ΑΘΗΝΩΝ-ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
Προς τους Συντάκτες Αυτοδιοίκησης
Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Επιστολή απέστειλε σήμερα, Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010, ο Νομάρχης Αθηνών Γιάννης Σγουρός στον Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διαβούλευσης κ. Γιάννη Ραγκούση, στην οποία καταθέτει τις θέσεις του, όπως και τις απορίες, τις ενστάσεις και τις προτάσεις του, στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης που έχει ξεκινήσει για το σχέδιο διοικητικής μεταρρύθμισης «Καλλικράτης».
Ακολουθεί η επιστολή:
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης που έχει ξεκινήσει για το πρόγραμμα διοικητικής μεταρρύθμισης «Καλλικράτης», η Νομαρχία Αθηνών συμμετέχει καταθέτοντας τις ενστάσεις, τις απορίες και τις προτάσεις της, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο.
H Διοικητική Μεταρρύθμιση του Κράτους και της Αυτοδιοίκησης αποτελεί σήμερα σημαντική ευκαιρία ανάπτυξης για τη χώρα και ώριμο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας, των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης αλλά και των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, απολύτως αναγκαία στις σημερινές πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές συνθήκες στην Ελλάδα και στην Ε.Ε.
Η Διοικητική Μεταρρύθμιση αποτελεί υπόθεση εθνικής σημασίας.
Χωρίς καμία διάθεση κριτικής, χωρίς εμπάθειες και ξεπερνώντας τις λογικές του χθες μπορούμε από κοινού να βάλουμε τις βάσεις για μια ουσιαστική αλλαγή.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση τα τελευταία χρόνια έχει διατυπώσει με πολιτικό θάρρος και συναίσθημα ευθύνης τις θέσεις της για μια συνολική και ουσιαστική μεταρρύθμιση του πολιτικού και του διοικητικού συστήματος της χώρας, σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Και αυτό γιατί οι αιρετοί, όλοι οι άνθρωποι που υπηρετούν το θεσμό της Αυτοδιοίκησης, έχουν τη γνώση και την βαθιά πεποίθηση ότι η ριζική αποκέντρωση απελευθερώνει δημιουργικές δυνάμεις, ότι παροτρύνει και κινητοποιεί τους ίδιους τους πολίτες να συμμετέχουν ενεργά στις δημόσιες υποθέσεις και ότι το μέλλον της Αποκέντρωσης και της ισχυρής Αυτοδιοίκησης δεν είναι υπόθεση μόνο των αιρετών, αλλά αποτελεί το κεντρικό πολιτικό ζήτημα της χώρας.
Η Νομαρχία Αθηνών ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Τόσο στο επίπεδο παροχής υπηρεσιών, όσο και στο επίπεδο της λειτουργίας και της διαφάνειας. Χρέος δικό μας είναι να διασφαλίσουμε ότι μέχρι την τελευταία ημέρα, θα λειτουργούμε με άψογο και αποτελεσματικό τρόπο. Το 65% των αιτημάτων των πολιτών απευθύνονται προς τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις (διπλώματα οδήγησης, άδειες κυκλοφορίας οχημάτων, μετανάστες, πολεοδομίες, ίδρυση- συγχώνευση-κατάργηση Α.Ε, άδειες ίδρυσης και λειτουργίας καταστημάτων-επιχειρήσεων, περίπτερα, ιθαγένειες, άδειες ασκήσεως επαγγέλματος, λειτουργία ιατρείων, κλινικών, κλπ, μεταφορές μαθητών, ενοικιάσεις σχολικών κτιρίων) και 500 ακόμη αρμοδιότητες.
Είναι δεδομένο, ότι καμία θετική κατάληξη δεν μπορεί να έχει το αίτημα για βελτίωση της καθημερινότητας χωρίς την ουσιαστική στήριξη της λειτουργίας των Νομαρχιών από την Κεντρική Εξουσία μέχρι και την τελευταία μέρα λειτουργίας τους.
Θεωρούμε όμως ότι ο διάλογος για τη μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης έχει ως αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση το να αντιμετωπιστούν τα σημερινά οξυμμένα οικονομικά και λειτουργικά προβλήματα των ΟΤΑ, διότι είναι αδιανόητη οποιαδήποτε συζήτηση για το μέλλον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εάν δεν αντιμετωπιστεί το παρόν της.
Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα με το πολύπλοκο και ασαφές νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας, οι επικαλύψεις αρμοδιοτήτων, οι τεράστιες ελλείψεις σε εξειδικευμένο και τόσο χαμηλά αμειβόμενο προσωπικό, η ανεπάρκεια πόρων και μέσων, θα πρέπει να αλλάξει ριζικά.
Κάθε προσπάθεια για μεταρρύθμιση, για να είναι βιώσιμη θα πρέπει να εξασφαλίζει τα ακόλουθα:
• την σαφή καταγραφή και αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, αλλά και τη φορολογική αποκέντρωση,
• τη στελέχωση των Ο.Τ.Α. και την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού τους,
• την εξασφάλιση επαρκών πόρων για την εκτέλεση των αρμοδιοτήτων,
• την ολοκλήρωση της εισαγωγής των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών στους Ο.Τ.Α.,
• τη βελτίωση των σχέσεων των Ο.Τ.Α. και την επικοινωνία με το υπόλοιπο διοικητικό σύστημα, καθώς και με την κοινωνία των πολιτών.
Επιπλέον, με βάση συγκεκριμένη κοστολόγηση για τις αρμοδιότητες που θα μεταφερθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με τον νέο νόμο, θα πρέπει να προσδιοριστούν οι αναγκαίοι πόροι για την άσκησή τους, τους οποίους η Κυβέρνηση οφείλει να κατοχυρώσει θεσμικά. Όταν, σήμερα, μόνο το 0,5% του Α.Ε.Π., δίνεται στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ενώ το 65% των επαφών του πολίτη με υπηρεσίες, αφορά εμάς, τότε υπάρχει πρόβλημα, και αυτό πρέπει να αλλάξει.
Η διαχείριση του ΕΣΠΑ 2007-2013 πρέπει να περάσει στις νέες Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις.
Τα περιθώρια του διαλόγου είναι μεγάλα και η ευκαιρία για ουσιαστικές τομές στην Δημόσια Διοίκηση, μοναδική. Να κτίσουμε μαζί μια αυτοδιοίκηση που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα οράματα των πολιτών. Να την απελευθερώσουμε από τα γρανάζια της γραφειοκρατίας, τις πελατειακές σχέσεις και την μετάθεση ευθυνών από το κράτος στην Αυτοδιοίκηση.
Υπάρχει συναίνεση, υπάρχει καλή διάθεση από όλους για να προχωρήσουμε μπροστά. Το μόνο που μένει είναι καλός και προσεκτικός σχεδιασμός για να μην γίνουν λάθη και άστοχες ενέργειες.
Ο «Καλλικράτης» δεν χρειάζεται ούτε χειροκροτητές ούτε κομματικούς αυλοκόλακες. Αποτελεί ένα ώριμο αίτημα της κοινωνίας και το μόνο που πρέπει είναι να στηριχθεί οικονομικά και να μην αφεθεί στην τύχη του. Να μην τον ρίξουμε στο πέλαγος της γραφειοκρατίας και της προχειρότητας, χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει πρωτίστως την οικονομική του βιωσιμότητα. Όλα τα άλλα είναι λόγια για να γίνουμε αρεστοί και να εξαργυρώνουμε στήριξη για μελλοντικά μικροπολιτικά και ιδιοτελή οφέλη….
Το κείμενο που τίθεται σε διαβούλευση συμπυκνώνει σε μεγάλο βαθμό τις βασικές προγραμματικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης για την αλλαγή του διοικητικού χάρτη της χώρας. Μένει να δούμε πως αυτό θα μετουσιωθεί σε νόμο, γιατί η διαφορά από την θεωρία στην πράξη, η εμπειρία μας έχει δείξει, ότι είναι μεγάλη. Καλές οι γενικές αρχές, αλλά το πώς αυτές θα αποτυπωθούν στον νέο νόμο, είναι ακόμα ένα ερωτηματικό. Έχω συγκεκριμένες απορίες που θέλω να καταθέσω προκαταβολικά ενώπιων σας:
1. Για την σχεδιαζόμενη Περιφέρεια Αττικής, το κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα, αφιερώνει στην Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση μόνο μιάμιση γραμμή από το σύνολο των 50 σελίδων του. Η μόνη αναφορά στις 50 σελίδες του κειμένου για την Περιφέρεια Αττικής που αφορά το μισό πληθυσμό της χώρας είναι η εξής: «στην Αττική και την Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζονται με ειδικές ρυθμίσεις τα θέματα μητροπολιτικού χαρακτήρα (σελίδα 12 του κειμένου)». Οι πολλές ιδιαιτερότητες της Αττικής, όπου είναι συγκεντρωμένο το μισό σχεδόν του πληθυσμού της χώρας, επιβάλλουν εκ των πραγμάτων διαφορετική αντιμετώπιση, και ειδικές ρυθμίσεις. Θα πρέπει να δούμε πως αυτές οι ειδικές ρυθμίσεις για την μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας θα αποτυπωθούν στο νόμο. Μέχρι τώρα δεν υπάρχει καμία ειδικότερη αναφορά.
2. Οι πόροι που θα χρειαστούν για να εφαρμοστεί το νέο πλαίσιο δεν έχουν ακόμη ξεκάθαρα καθοριστεί. Σε επίπεδο διακηρύξεων έχουμε διαβεβαιώσεις ότι θα στηριχθεί. Αυτό μένει να το δούμε στην πράξη, για μην μεταφέρουμε απλώς την μιζέρια μας ένα επίπεδο παραπάνω (αντί για Νομάρχες – Επαίτες να έχουμε Περιφερειάρχες – Επαίτες).
3. Δεν γίνεται καμία ειδική αναφορά για το προσωπικό που θα στελεχώσει τους νέους φορείς. Τι θα γίνει με το προσωπικό των υπαρχόντων Νομαρχιών; Πώς θα ενσωματωθεί στο νέο θεσμό; Θα εξακολουθήσει να υπάρχει και μέσα στην νέα αιρετή Περιφέρεια η μισθολογική διαφορά που υπάρχει σήμερα ανάμεσα σε Νομαρχίες και Περιφέρειες; Πώς στον ίδιο θεσμό οι μισοί υπάλληλοι θα αμείβονται διαφορετικά από τους άλλους μισούς;
4. Μαζί με το σχέδιο Καλλικράτης θα πρέπει να ψηφιστεί και νέος Κώδικας Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, αντίστοιχος του Κώδικα Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Αλλιώς θα λειτουργούν οι νέες Περιφέρειες χωρίς έναν ολοκληρωμένο Κώδικα και θα πρέπει να ανατρέχουν σε ερμηνείες και αναλογικές εφαρμογές από άλλους νόμους;
5. Δεν έχει σαφή περιγραφή των αρμοδιοτήτων που θα μεταφερθούν. Θα περιγράφονται πλήρως; Για να μην υπάρχει πάλι το φαινόμενο επικάλυψης αρμοδιοτήτων και ασαφειών που υπήρχαν μέχρι τώρα.
6. Θεσπίζει δύο νέα είδη επιτροπών: την Περιφερειακή Επιτροπή και την Εκτελεστική Επιτροπή. Και για τις δύο δεν ορίζει τον αριθμό τους. Πόσες θα είναι; Είναι δυνατόν με δύο Επιτροπές να διοικηθεί όλη αυτή η αχανής Περιφέρεια; Θα πρέπει να συνεδριάζουν κάθε μέρα.
7. Και για τις δύο Επιτροπές αναφέρει ότι θα μετέχουν ο Περιφερειάρχης και οι Αντιπεριφερειάρχες. Αφού θα μετέχουν τα ίδια πρόσωπα, προ τι ο διαχωρισμός;
8. Ξεχωρίζει τους Αντιπεριφερειάρχες σε Τοπικούς και Θεματικούς. Ο Τοπικός Αντιπεριφερειάρχης θα έχει αρμοδιότητα για συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή ο Θεματικός για ένα θέμα. Πώς θα αντιμετωπιστεί ένα θέμα υγείας ή παιδείας π.χ. όταν θα είναι αρμόδιος τοπικά ο ένας Αντιπεριφερειάρχης και θεματικά για το ίδιο θέμα ο άλλος Αντιπεριφερειάρχης Υγείας ή Παιδείας;
9. Τι θα γίνει με την περιουσία των Νομαρχιών που θα καταργηθούν; Θα πάει στο κράτος, την αιρετή Περιφέρεια ή στους νέους Δήμους;
10. Αν θα προλάβει όλο αυτό το τεράστιο εγχείρημα να υλοποιηθεί έγκαιρα και οι εκλογές του Νοεμβρίου 2010 να γίνουν με το νέο σύστημα.
Πιστεύουμε ότι ο διάλογος που ξεκίνησε πρέπει να γίνει σε βάθος, χωρίς προειλημμένες αποφάσεις και χωρίς να κουβαλά τις δουλείες και τις δεσμεύσεις του παρελθόντος. Είναι ευκαιρία για μια ειλικρινή και εποικοδομητική συζήτηση με μοναδικό στόχο την παραγωγή του καλύτερου αποτελέσματος. Η Νομαρχία Αθηνών έχει επεξεργαστεί και καταγράψει αναλυτικά όλες τις ασκούμενες αρμοδιότητες που έχει. Πρόκειται για μια σημαντική Κωδικοποίηση όλης της σχετικής νομοθεσίας, που πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει πολύ, ως βάση για την κατανομή των αρμοδιοτήτων στους νέους θεσμούς. Την τελευταία έκδοση αυτής της προσπάθειας (που έχει μεταφραστεί και σε πέντε γλώσσες για όλους τους αλλοδαπούς συμπολίτες μας) σας αποστέλλω σήμερα, μαζί με τις επιμέρους παρατηρήσεις μας, προκειμένου να βοηθηθεί ο διάλογος και να επιτευχθεί το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Με εκτίμηση
Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΓΟΥΡΟΣ
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Γραφείο Τύπου: τηλέφωνο 213 – 20 63 501, 503, 505, 210 – 69 93 404, Fax: 210 – 69 29 775 & 210 – 69 93 110, Ε-mail: nomath10@otenet.gr
Κύριε Υπουργέ,
Έχουν ήδη δημοσιευτεί 1011 σχόλια (μέχρι τις 22-1-2010, 00.30΄). Κι αυτό το γεγονός δημιουργεί μια «ευφορία» ότι συμμετέχουν στο διάλογο, πολλοί πολίτες. Κι αυτό είναι ευχάριστο εκ πρώτης όψεως .
Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Νομίζω ότι ούτε το διαδίκτυο ούτε τα Μ. Μ. Ε., από μόνα τους, μπορούν να κάνουν τη σωστή ενημέρωση στους περισσότερους πολίτες.
Γι’ αυτό προτείνω να σταλεί -μέσω των λογαριασμών Δ.Ε.Η. Ο.Τ.Ε. κ.λπ.- ενημερωτικό φυλλάδιο, σ΄ όλα τα νοικοκυριά της χώρας. Αυτό θα περιλαμβάνει και τα θετικά σημεία, που έχει το πρόγραμμα «Καλλικράτης». Κι αυτά δεν είναι λίγα, αλλά δεν έχουν φτάσει στο προορισμό τους … Κι αυτό το έλλειμμα ενημέρωσης δημιουργεί ένα σοβαρό αρνητικό κλίμα, το οποίο δεν ευνοεί τη διοικητική μεταρρύθμιση, που επιχειρείτε να κάνετε και σας εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία!
Επιτέλους !
Το πρώτο βήμα της νέας μεγάλης διοικητικής Μεταρρύθμισης έγινε.
Το σχέδιο «Καλλικράτης» πήρε σάρκα και οστά και όλοι καλούμεθα να καταθέσουμε τις απόψεις μας, τις προτάσεις μας με στόχο να υλοποιηθούν, όσο το δυνατόν καλύτερα, οι ομόφωνες αποφάσεις όλων των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης. Επιτέλους έγινε κατανοητό απ’ όλους ότι είναι εκτός πάσης λογικής τα 10.000.000 Έλληνες να χρειάζονται 1034 Ο.Τ.Α για να εξυπηρετήσουν τις άμεσες και βασικές ανάγκες τους !
Το παράλογο μετατρέπεται σε κωμικό αν αναλογιστούμε ότι στα πολεοδομικά συγκροτήματα της Αττικής και της Θεσσαλονίκης που ζούμε 6 εκ. κάτοικοι λειτουργούν (όπως λειτουργούν) 150 Δήμοι, ενώ για τα υπόλοιπα 4 εκ. υπάρχουν άλλοι 900 Ο.Τ.Α !! Μεγάλους και ισχυρούς Δήμους έχει ανάγκη η Χώρα.
Όλοι γνωρίζουν ότι αυτό το σύστημα τίποτα δεν προσφέρει. Όλοι ομολογούν ότι στους Δήμους υπάρχει αδιαφάνεια, κακοδιαχείριση, διαφθορά.
Κάθε τόσο γινόμαστε μάρτυρες ακραίων αντικοινωνικών συμπεριφορών από ανθρώπους της Τ.Α (καταχρήσεις, εκβιασμοί, εμπρησμοί, δολοφονίες…).
Αυτά συμβαίνουν γιατί στους Δήμους δεν λειτουργούν συστήματα ελέγχου, στους Δήμους κυριαρχεί η εξουσία του ενός, στους Δήμους δεν υπάρχει Δημοκρατία !!
Όσοι βρίσκονται απέναντι στη μεγάλη αυτή αλλαγή, απλώς επιζητούν να συνεχίσουν να διαχειρίζονται οι ίδιοι αυτή τη μίζερη εξουσία, προβάλλοντας σαθρά και ιδιοτελή επιχειρήματα. Προβάλλουν λόγους γεωγραφικούς, ιστορικούς, οικονομικούς, λόγους εγγύτητας και επικουρικότητας, αδιαφορώντας για την ωμή πραγματικότητα που λέει ότι είναι ανήμποροι και αδύναμοι να προσφέρουν θετικό έργο στους Πολίτες, τους οποίους αλλοίμονο, είναι ταγμένοι να υπηρετούν.!
Όμως προσοχή !! Τώρα είναι η ευκαιρία η Τ.Α να γίνει πραγματικά εργαλείο ανάπτυξης της χώρας. Τώρα είναι η ευκαιρία να απαλλαγεί από όλα τα βαρίδια που χρόνια τώρα την κρατά καθηλωμένη και ανήμπορη να επιτελέσει το καθήκον της.
Θα πρέπει στο Σ/Ν να καθιερωθούν :
1. Δημοκρατία στη διοίκηση του Δήμου με σαφή κατοχύρωση των δικαιωμάτων της μειοψηφίας. Χωρίς έλεγχο κάθε Αρχή πολύ σύντομα διολισθαίνει στον αυταρχισμό και στην ασυδοσία.
2. Κατάργηση της μονοπρόσωπης Αρχής της διοίκησης από το Δήμαρχο. (ούτε ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν αποτελεί μονοπρόσωπη Αρχή).
3. Ανώτατο όριο θητείας (8 χρόνια) για το Δήμαρχο. Οι ισόβιοι Άρχοντες τέλος !!
4. Αντιστοίχιση της σύνθεσης του Δ.Σ με την αποδοχή κάθε παράταξης από την κοινωνία.
5. Λειτουργία του Δ.Σ ανάλογη με την λειτουργία της Βουλής.
6. Σαφής διαχωρισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ των διαφόρων επιπέδων διοίκησης και δυνατότητα παρέμβασης της Τ.Α σε όλους τους τομείς που αφορούν την περιοχή ευθύνης της.
Προχωρήστε !! Ο «Καλλικράτης» γίνεται για τις επόμενες γενιές και όχι για το προσωπικό βόλεμα των ολίγων.
Οι μεταρρυθμιστές μένουν στην Ιστορία , ενώ οι δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι (απλώς) εξαφανίζονται…
Πάνος Μπόζος
Μαθηματικός
Δημ. Σύμβουλος Κηφισιάς
Ο «Καλλικράτης» είναι το πιο επαναστατικό βήμα αυτής της κυβέρνησης. Και η απτή απόδειξη ότι αυτή η κυβέρνηση κάνει πράξη τα λόγια της. Είναι μια εξόχως σημαντική διοικητική αλλαγή της λειτουργίας του κράτους, που απογυμνώνεται από σημαντικές λειτουργίες του, οι οποίες θα ασκούνται πλέον από την περιφέρεια. Το κράτος στο μέλλον θα λειτουργεί επιτελικά.
Ο «Καλλικράτης» είναι, για μας τους Έλληνες, το διαβατήριό μας στην σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Και πρέπει όλοι να τον στηρίξουμε!
Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση επιτυχίας του σχεδίου είναι η μεταφορά οικονομικών πόρων στην περιφέρεια.
Σχετικά με τις λεπτομερείς προβλέψεις του σχεδίου, θα ήθελα να κάνω δύο επισημάνσεις:
1.- Ο εκλεγμένος, από τον λαό περισσότερων Δήμων, Περιφερειάρχης, είναι δυνατόν , κάτω από προϋποθέσεις, να έχει ισχυρότερη νομιμοποίηση και από τον διοικητικά προϊστάμενο του Υπουργό, ο οποίος, μπορεί να είναι εκλεγμένος βουλευτής, πληθυσμιακά, μικρότερης εκλογικής περιφέρειας. Από την άλλη ο Υπουργός, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, ασκεί σήμερα τυπικό έλεγχο νομιμότητας των πράξεων του πρώτου και στην πράξη δεν ασκεί κανένα έλεγχο. Απλώς ασκεί εποπτεία, χορηγώντας εντολές, ως πολιτικός προϊστάμενος,
Ένα πρώτο ζήτημα λοιπόν στο οποίο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα είναι η διοικητική σχέση του πανίσχυρου, εκλεγμένου, Περιφερειάρχη και του Προϊσταμένου του, διορισμένου, Υπουργού (εκλεγμένου βουλευτή ή μη). Θα πρέπει, στο πρώτο αυτό τμήμα του «Καλλικράτη» να υπάρξουν συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τη σχέση αυτή (Εποπτεία οργάνου από ιεραρχικά ανώτερό του όργανο).
2.- Ένα δεύτερο ζήτημα είναι ο δικαστικός έλεγχος των πράξεων και αποφάσεων του Περιφερειάρχη και κάθε άλλου αρμόδιου περιφερειακού οργάνου. Σήμερα, οι σχετικές ρυθμίσεις είναι πολύπλοκες, δύσχρηστες (συντρέχουν προθεσμίες και ένδικα μέσα κλπ) και μη κατανοητές στον απλό πολίτη, τις περισσότερες δε φορές περνούν μέσα από τις χρονοβόρες διαδικασίες του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο, παρόλο το κύρος και την αξιοπιστία του, καθυστερεί υπερβολικά να εκδώσει αποφάσεις, όχι χωρίς λόγο.
Προτείνεται λοιπόν, να υπάρξει ένα απλούστερο πλαίσιο ρυθμίσεων για τον ουσιαστικό και τυπικό δικαστικό έλεγχο των πράξεων και αποφάσεων του Περιφερειάρχη και κάθε άλλου αρμόδιου περιφερειακού οργάνου, που δεν θα εξαρτάται από πάσης φύσεως ενδικοφανείς προσφυγές ή προηγούμενη προσφυγή σε Επιτροπές και άλλα ενδιάμεσα διοικητικά όργανα και θα προβλέπει σε όλες τις περιπτώσεις (αίτηση ακύρωσης ή προσφυγή, αγωγή κλπ) αρμοδιότητα των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων διοικητικών δικαστηρίων και μόνο αναιρετικά του ΣτΕ ή, εναλλακτικά, σε κάθε περίπτωση, αρμοδιότητα του ΣτΕ, αλλά σε ειδικό πινάκιο, με ειδικό σχηματισμό, για να εξασφαλιστεί η γρήγορη απονομή δικαιοσύνης.
Καλή δύναμη!
Συγχαρητήρια στην κυβέρνηση που φέρνει τον Θεσμό της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση σχετικά με τους υπαλλήλους των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων . Θα μπορούσε το Υπουργείο να ζητήσει μια πλήρη εικόνα των βιογραφικών των υπαλλήλων που υπηρετούν στις Νομαρχίες από σπουδές , μεταπτυχιακά , προυπηρεσία στον Ιδιωτικό τομέα και στον Δημόσιο , γλώσσες κτλ και να επιλέξει εκείνους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε επιτελικές θέσεις το εγχείρημα Καλλικράτης να επιτύχει σε μεγάλο βαθμό (πχ σε θέσεις management, internal – external audit). Πιαστεύω ότι είναι κρίμα υπάλληλοι με πολλά προσόντα να καταλαμβάνουν θέσεις στις Νομαρχίες μόνο για να είναι γραφειάδες.
Ευχαριστώ
Καλημέρα
Παρακολουθώ την πορεία της διαβούλευσης και παρατήρησα ότι άρχισε ο καθένας να κάνει προτάσεις που να εξυπηρετούν τα δικά του συμφέροντα τουλάχιστον όσον αφορά τις μεταθέσεις και τις αποσπάσεις κάνοντας μάλιστα και προτάσεις που απαγορεύουν άλλες κατηγορίες εργαζομένων να μετατεθούν.
Περισσότερη σοβαρότητα, εφόσον θέλετε να ασχοληθείτε με τα συμφέροντα σας και τα προσωποποιήσετε την μεταρρύθμιση αναφερθείτε αναφερθείτε σε αυτά και μην θίγεται τα συμφέροντα των συναδέρφων σας απλά και μόνο για να κατοχυρωθείτε εσείς.
ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΘΕΛΟΥΜΕ;
H σχετική πρόταση της Κυβέρνησης για 13 Περιφέρειες, θα πρέπει να επανεξεταστεί.
Στο βαθμό που οι Περιφέρειες λειτουργούν ανταγωνιστικά στο δεδομένο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πλαίσιο, οι Αυτοδιοικητικές Περιφέρειες των Ελλήνων απαιτείται να έχουν γεωγραφικά, πληθυσμιακά, οικονομικά και πολιτισμικά μεγέθη, όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένα.
Αυτό, από τη μια μεριά και μεταξύ των άλλων σημαίνει, ισορροπία. Κοινωνική ισορροπία, για την επίτευξη εσωτερικά μιας δημιουργικής συνοχής. Μιας συνοχής της οποίας το λειτουργικό αποτέλεσμα, ως ισχύς, θα είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα της ισχύος των δήμων, που ανήκουν στη συγκεκριμένη, κάθε φορά, Περιφέρεια.
Από την άλλη, ολοκληρωμένο μέγεθος Περιφέρειας, στην περίπτωσή μας, σημαίνει νέο μείγμα ανθρώπων και τοπικών κοινωνιών. Ένα μείγμα που θα λειτουργεί, ως καταλύτης κινητικότητας, για νέες και δυναμικότερες πολιτισμικές συνθέσεις, παραγωγικές συμπράξεις και γνωστικές/τεχνολογικές, αναζητήσεις-ανατάσεις.
Τελικά, Ολοκληρωμένο Μέγεθος Περιφέρειας, είναι εκείνο το γεωγραφικό, πληθυσμιακό, γνωστικό, παραγωγικό και πολιτισμικό μέγεθος, με το οποίο, επιτυγχάνονται ποιοτικές συνθήκες βιωσιμότητας, υψηλής συγκριτικής απόδοσης. Η κοινωνική ισορροπία για κοινές στοχεύσεις, οι ελευθερίες κινητικότητας για ανεμπόδιστη δημιουργική δράση και οι συμβατοί με τη συγκυρία αναπτυξιακοί προσανατολισμοί, συμβάλουν ουσιαστικά στο να αποκτήσει το μέγεθος μιας Περιφέρειας ουσία και περιεχόμενο. Με άλλα λόγια, να χαρακτηριστεί, ως ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ.
Στα προηγούμενα πλαίσια-ειδικότερα στη βόρεια Ελλάδα-τα μεγέθη των τριών Περιφερειών που υπάρχουν (Μακεδονία-Θράκη) δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, σήμερα, ως «ολοκληρωμένα΄΄. Αντίθετα οι γεωοικονομικές, κοινωνικές και συγκοινωνιακές συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί τελευταία στην περιοχή, εμφανώς επιβάλλουν ευρύτερους σχηματισμούς. Ευρύτερους Περιφερειακούς σχηματισμούς, που προσδιορίζονται με βάση την ανεμπόδιστη επικοινωνία στην ευρύτερη περιοχή και κύρια τη δυνατότητα για κοινούς αναπτυξιακούς προσανατολισμούς (προς τον Βορρά, με ποιοτικά μεσογειακά προϊόντα).
Μια τέτοια προοπτική στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας-Θράκης, στο βαθμό μάλιστα, που θα απεξαρτηθεί από το μέγεθος και την έλξη της Θεσσαλονίκης, μπορεί να αναπτύξει σύντομα, πολύπλευρη και ισχυρή δυναμική.
Προσοχή.Αποκλείστε το ενδεχόμενο να διολισθήσει ουσιαστικά η Χώρα στην ομοσπονδιοποίηση , οι περιφεριάρχες να παριστάνουν τους πρωθυπουργούς και ο Πρωθυπουργός της Χώρας να καταντήσει ¨ψιλός¨ Πρόεδρος της κυβερνησης.
Πολλά στοιχεία είναι ακόμη ασαφή στο σχέδιο, με περισσότερα αυτά που σχετίζονται με το μέλλον των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων ή, καλύτερα, τη διάδοχη κατάσταση. Πουθενά, για παράδειγμα, δε γίνεται νύξη για την τύχη των νομικών προσώπων που έχουν συστήσει ή στις οποίες συμμετέχουν με διάφορους τρόπους οι νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις. Θα συγχωνευτούν σε περιφερειακό επίπεδο ή θα καταργηθούν; Ποια θα είναι η πιθανή διαδικασία μετάταξης των υπαλλήλων τους σε περίπτωση λύσης; Τι είδους νομικά πρόσωπα θα έχουν οι νέες περιφερερειακές αυτοδιοικήσεις; Με τόσα ζητήματα ανοιχτά ηχεί στα αυτιά όλων πολύ τολμηρή η πρόβλεψη ότι μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου όλα θα έχουν τακτοποιθεί.
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΛΙΚΡΑΤΗΣ
Η εξαγγελία για μια νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα βρίσκει πρόσφορο το έδαφος καθώς η πορεία ανάπτυξης της χώρας και της Ελληνικής Περιφέρειας ιδιαίτερα βρίσκεται στο ΝΑΔΙΡ εκτός ορισμένων ελαχίστων περιπτώσεων, δεν είναι μόνο η Διεθνής κρίση, αλλά η έλλειψη Στρατηγικής, οι κατευθύνσεις, η υποστήριξη, η συνεχής βελτίωση των προϊόντων και των υπηρεσιών και η προώθηση αυτών μέσα στο Διεθνή ανταγωνισμό.
Η Διοικητική Μεταρρύθμιση θα έπρεπε πρώτα να ξεκινήσει από το σχεδιασμό των δομών, των διαδικασιών, των εντύπων και του χρόνου διεκπεραίωσης κάθε δημόσιας συναλλαγής, σε συνδυασμό με το κόστος, την εκπαίδευση, την εξυπηρέτηση και όχι το φρένο και τη συναλλαγή, η εφαρμογή όλων των διαδικασιών ηλεκτρονικά θα συνέβαλε ουσιαστικά σε αυτό, χωρίς τη συγκέντρωση και τη δημιουργία ενός χαρτοβασιλείου το οποίο μας έχει σήμερα καταπλακώσει σε όλα τα επίπεδα.
Ίσως έχουμε αργήσει, ας αναλογιστούμε τις απώλειες και το κόστος για τον τόπο και όχι τα προσωπικά οφέλη που αποκομίσαμε τα χρόνια που πέρασαν και κύρια για τις νέες αποφάσεις ας βάλουμε επιτέλους στην άκρη τα όποια συμφέροντα και ας προτείνουμε ότι καλύτερο για το τόπο και τα νησιά, τα προβλήματα είναι κοινά ας πρυτανεύσει «Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ», για να αξιοποιήσουμε τα Διαμάντια που κληρονομήσαμε και να τα παραδώσουμε στην επόμενη γενιά με υπεραξία όπως σε αυτά αξίζει.
Είκοσι χρόνια εμπειρίας στην Αυτοδιοίκηση είναι αρκετά για να ξέρεις, να έχεις θέση και άποψη για το τι χρειάζεται ο τόπος σήμερα για να πάει μπροστά, να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες και τους πόρους και να δώσει την ελπίδα στη νέα γενιά που περιμένει και είναι έτοιμη να μπει στο στίβο της Ζωής με αξιοκρατία και όραμα να δώσει τις γνώσεις, τις ιδέες και μια νέα δυναμική στην ανάπτυξη του τόπου, να δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες απασχόλησης, νέα σύγχρονα επαγγέλματα αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες, την πράσινη ανάπτυξη για την ΑΕΙΦΟΡΙΑ των νησιών μας.
Καταθέτω την πρόταση μου, όπως τούτο έκανα, πριν και κατά τη διάρκεια του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Α’, επιγραμματικά και αναλυτικά με θέση και άποψη για τα υπέρ και τα κατά, ναι πρέπει να μη σβήσουν τα μικρά χωριά και οι υφιστάμενοι οικισμοί των Δήμων, τούτο εξαρτάται από τους αιρετούς που θα εκλεγούν, αλλά μπορεί να κατοχυρωθεί και να υπάρξουν συγκεκριμένες προτάσεις στο σχέδιο νόμου που θα έρθει για διαβούλευση.
Α. Α’ ΒΑΘΜΟΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Α1. Ένας Δήμος ανά νησί για τις Κυκλάδες. (Σύρος, Άνδρος, Τήνος, Μύκονος, Νάξος)
Α2. Διανησιωτικοί Δήμοι για τα μικρά νησιά (Αμοργός-Δονούσα-Κουφονήσι-Σχοινούσα-Ηρακλειά, Ίος-Σίκινος-Φολέγανδρος, Πάρος-Αντίπαρος, Μήλος-Κίμωλος, Θήρα-Θηρασιά-Ανάφη, Σίφνος-Σέριφος, Κέα-Κύθνος).
Η πρόταση μου βλέπει μια δυνατή αυτοδιοίκηση Α’ ΒΑΘΜΟΥ που θα έχει όλες τις αρμοδιότητες του Α’ και Β’ βαθμού ως αυτές σήμερα υφίστανται και μια αιρετή Περιφέρεια η οποία θα έχει αποκλειστικά και μόνο τη Στρατηγική, το Προγραμματισμό και την Αναπτυξιακή πολιτική.
Η Διοίκηση των Ο.Τ.Α Α’ Βαθμού θα γίνεται από το Δήμαρχο, τοπικούς Αντιδημάρχους από τους υφιστάμενους Δήμους υπεύθυνοι για τις διοικητικές και ανταποδοτικές υπηρεσίες στα όρια τους και Αντιδημάρχους ανά τομέα (εις) δραστηριότητας (ο αριθμός αυτών θα πρέπει να είναι ανάλογος με το μέγεθος του Δήμου), ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες, οι διοικητικές διαδικασίες θα πρέπει να εξυπηρετούνται περιφερειακά μέσω δικτύωσης των υπηρεσιών και με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, άμεση εξυπηρέτηση του Δημότη αποκεντρωμένα, δίχως ταλαιπωρία και συναλλαγές.
Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα των Ο.Τ.Α να είναι διαχρονικό Τετραετίας και να προβλέπει Έργα αλλά και πόρους (ΣΔΙΤ, ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ, ΕΘΝΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΔΑΝΕΙΣΜΟ, ΑΝΤΑΠΟ ΔΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ κ.λπ.) για την υλοποίηση αυτών, ενώ το Τεχνικό Πρόγραμμα να είναι ετήσιο.
Οι Πόροι της Αυτοδιοίκησης πρέπει να αξιολογηθούν αντίστοιχα με τις υπηρεσίες και θα πρέπει η είσπραξη αυτών να περιέλθει στην Αυτοδιοίκηση, ώστε να καλύπτονται οι λειτουργικές και υπηρεσιακές δαπάνες αυτής άμεσα και όχι να επαιτούν τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Β. Β’ ΒΑΘΜΟΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Β1. Μία ενιαία ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ, ο Δεύτερος Βαθμός Αυτοδιοίκησης.
Την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ συνιστούν όλες οι σημερινές Νομαρχίες, θα πρέπει να δοθεί μέριμνα εκπροσώπησης αυτών στο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ με παράλληλη λειτουργία γραφείων όπου θα στεγάζονται υπηρεσίες Προγραμματισμού, Παρακολούθησης των Αναπτυξιακών Έργων.
Η Διοίκηση της Περιφέρειας θα γίνεται από τον αιρετό ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ και το ΠΕΡΙΦΕΡΕΙ ΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, σε συνεργασία με τους Πλειονοψηφήσαντες στο (Νομό) οι οποίοι αυτοδίκαια θα είναι (εκπρόσωποι της Περιφέρειας) με αρμοδιότητες που θα εξυπηρετούν την περιοχή και τους κατοίκους.
Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ να δραστηριοποιείται και να υποστηρίζει την ανάπτυξη των νησιών με όλα τα μέσα, σε όλους τους τομείς να χαράζει στρατηγική και να συμβάλει με τα έργα της στην ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, πρέπει να προέρχεται από διαβούλευση με τους Ο.Τ.Α Α’ ΒΑΘΜΟΥ, τους εκπαιδευτικούς και τοπικούς φορείς, τους κατοίκους των νησιών, να είναι μακροπρόθεσμο Δεκαετές, με μεσοπρόθεσμους στόχους σταθμούς, να αξιολογείται, να αναθεωρείται για την επίτευξη της στρατηγικής ανάπτυξης, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα μέσα, τις νέες τεχνολογίες και το ανθρώπινο δυναμικό ιδιαίτερα τους νέους επιστήμονες και επιχειρηματίες, για να υπάρξει μέλλον και συγκράτηση του πληθυσμού και όχι ερήμωση και εγκατάλειψη των νησιών.
Ανωτέρω επιγραμματικά παρουσιάζω την προσωπική μου άποψη, ίσως είναι πρωτοπόρα και χρόνια μπροστά, το ίδιο έκανα και στον ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Α’, τότε δήλωσα και πάλι, ενιαίοι Δήμοι ανά Νησί και κατάργηση των Νομαρχιών, αναλογισθείτε τι χάσαμε και τι θα μπορούσαμε να έχουμε επιτύχει σήμερα, σίγουρα όλα θα ήταν πολύ πιο θετικά για τα νησιά και τους κατοίκους αυτών, ας μη διστάσουμε, ας γίνει ένας καλοπροαίρετος διάλογος που θα συμβάλει σε μια ενιαία θέση για το συμφέρον του τόπου και όχι για το προσωπικό συμφέρον ορισμένων, ας κρίνουμε τους όρους του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Β’ προς το συμφέρον και το όφελος των νησιών μας, οι καιροί αλλά και οι νησιώτες που δίνουν καθημερινά τον αγώνα της επιβίωσης λόγω της γεωγραφικής ιδιομορφίας το απαιτούν.
Εύχομαι ότι καλύτερο καλώ και προκαλώ όλους να συνδράμουν για ότι καλύτερο, η τύχη των νησιών μας είναι στα χέρια μας, ας τολμήσουμε να τη διαχειριστούμε και όχι να επαιτούμε.
ΠΑΠΙΤΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
πρώην Δήμαρχος Άνω Σύρου
επί 20 χρόνια
Σύμβουλος ΟΤΑ & Επιχειρήσεων
Όσον αφορά το προσωπικό των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, που θα μεταταγεί στις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις, προτείνω μέχρι τον Οκτώβριο να έχουν πάρει όλοι μετατάξεις στους τόπους καταγωγής τους, ώστε κατά τη σύσταση των νέων υπηρεσιών να μην υπάρχουν προβλήματα με προσωπικό που θέλει να φύγει. Με τον τρόπο αυτό βοηθάτε τους υπαλλήλους που έχουν παγιδευτεί σε υπηρεσίες εκτός του τόπου τους, απαλλάσσετε τη νέα διοίκηση από πλήθος αιτήσεων μετατάξεων και κυρίως εξασφαλίζετε την καλύτερη οργάνωση των νέων υπηρεσιών, με υπαλλήλους που έχουν τη διάθεση μακροχρόνιας παραμονής, ώστε να είναι δυνατή η κατανομή αρμοδιοτήτων σε κατ’αρχήν αμετάβλητο αριθμό προσωπικού, καθώς και η ορθότερη πρόβλεψη των αναγκών προσωπικού για τα επόμενα χρόνια για κάθε υπηρεσία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε με νομοθετική ρύθμιση, εντός του πρώτου τριμήνου του έτους, η οποία να αφορά και υπαλλήλους που δεν πληρούν την προϋπόθεση της διετίας, είτε με άτυπη οδηγία προς τους Νομάρχες να δίδουν τη σύμφωνη γνώμη σε όσους υπαλλήλους επιθυμούν να μεταταγούν σε άλλες Νομαρχίες. Επισημαίνω ότι, πέρα από την ικανοποίηση των αιτημάτων των υπαλλήλων, μία τέτοια ρύθμιση θα βοηθούσε τη νέα διοίκηση να οργανώσει τις υπηρεσίες της με σταθερό αριθμό προσωπικού, χωρίς τις δυσάρεστες καταστάσεις που προκαλεί η συσσώρευση αιτήσεων μετατάξεων, εξυπηρετώντας έτσι το δημόσιο συμφέρον.
Σε κάθε περίπτωση θα ήταν συνετό τα θέματα του προσωπικού όλων των νέων υπηρεσιών να ρυθμιστούν πριν τη θέση σε ισχύ του νόμου, δηλαδή πριν το 2011, ώστε να μην υπάρξουν προβλήματα στη λειτουργία τους.