Αρχική Προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της έμφυλης βίαςΆρθρο 01 – Σκοπός

Άρθρο 01 – Σκοπός

Σκοπός του παρόντος είναι η εξάλειψη των διακρίσεων με βάση το φύλο, η ίση μεταχείριση των φύλων, η παροχή ίσων ευκαιριών σε αυτά για την εναρμόνιση ιδιωτικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.

Σχόλια
  • 20 Μαρτίου 2018, 13:42 | ΝΟΜΙΚΟΣ

    ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

    ΕΔΔΑ απόφ. της 16.6.2016 (προσφυγή αρ. 74758/11) ΕφΑΔ 2016,785 (παρατ. Κ. Δεμερτζή)

    Παραβίαση της θετικής υποχρέωσης του Κράτους να διασφαλίσει την αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του πατέρα σε χρονικά διαστήματα τέτοια, ώστε τα παιδιά του να μην απομακρυνθούν τελείως απ’ αυτόν υπό την εχθρική επίδραση της μητέρας.

    Αδυναμία εκτέλεσης της απόφασης του Πρωτοδικείου που καθορίζει το δικαίωμα επικοινωνίας. Απουσία αποτελεσματικής προσφυγής για να παραπονεθεί ο πατέρας για την ανεπαρκή προστασία, από τις κρατικές διαδικασίες, του δικαιώματός του, που απορρέει από το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Οι ελληνικές Αρχές απέτυχαν στην υποχρέωσή τους να λάβουν μέτρα γρήγορα και πρακτικά, προκειμένου να ωθήσουν τους ενδιαφερόμενους σε μια καλύτερη συνεργασία, έχοντας υπόψη και το υπέρτατο συμφέρον των παιδιών να μην επιτραπεί μια προοδευτική διάλυση ή και διάρρηξη των σχέσεών τους με τον πατέρα τους. Καταδίκη της Ελλάδας.
    16 Ιουνίου 2016
    Αυτή η απόφαση θα γίνει οριστική υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 44 παρ. 2 της Σύμβασης. Ενδέχεται να γίνει εκδοτική της επεξεργασία.

    Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1ο Τμήμα), συνεδριάζοντας ως Τμήμα, και αποτελούμενο από τους εξής:
    – Mirjana Lazarova Trajkovska, Πρόεδρο
    – Kristina Pardalos,
    – Linos-Alexandre Sicilianos,
    – Paul Mahoney,
    – Aleš Pejchal,
    – Robert Spano,
    – Armen Harutyunyan, δικαστές,
    Και από τον Abel Campos, Γραμματέα Τμήματος,
    60. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η υποχρέωση των εθνικών Αρχών στην λήψη μέτρων προς αυτό το σκοπό δεν είναι απόλυτη, γιατί μπορεί να συμβεί η επανάληψη της επικοινωνίας μεταξύ ενός γονιού με το παιδί του που έχει ζήσει για κάποιο χρονικό διάστημα με άλλα πρόσωπα να μην μπορεί να ξεκινήσει αμέσως και να απαιτεί την λήψη προπαρασκευαστικών μέτρων. Η φύση και η έκταση των τελευταίων εξαρτώνται από τις περιστάσεις κάθε υπόθεσης, ωστόσο η κατανόηση και η συνεργασία του συνόλου των προσώπων που εμπλέκονται θα συνιστά πάντοτε σημαντικό παράγοντα. Όταν οι εθνικές Αρχές υποχρεούνται να βάλουν τα δυνατά τους για να διευκολύνουν αυτή την συνεργασία, η υποχρέωσή τους να προσφύγουν σε εξαναγκασμό στην περίπτωση αυτή πρέπει να είναι περιορισμένη, ενόψει του ότι υποχρεούνται να λάβουν υπόψη τα αντικρουόμενα συμφέροντα και τις ελευθερίες των ίδιων προσώπων, και ειδικότερα τα υπερέχοντα συμφέροντα του παιδιού και τα δικαιώματα που αναγνωρίζει στο παιδί το άρθρο 8 της Σύμβασης. Πράγματι, το Δικαστήριο έχει υπογραμμίσει ότι επιβάλλεται η μεγαλύτερη περίσκεψη όταν πρόκειται να γίνει προσφυγή σε καταναγκασμό σ’ αυτό το ευαίσθητο ζήτημα (Reigado Ramos κατά της Πορτογαλίας της 22/11/2005 [αρ. προσφυγ. 73229/01], παρ. 53). Υποτιθεμένου ότι οι επικοινωνίες μεταξύ του γονιού κινδυνεύουν να απειλήσουν αυτά τα συμφέροντα ή να παραβλάψουν αυτά τα δικαιώματα, ανήκει στις εθνικές Αρχές το να επιδιώξουν μια δίκαιη στάθμιση ανάμεσά τους. Το αποφασιστικό σημείο στο να κριθεί εάν οι εθνικές Αρχές, προκειμένου να διευκολύνουν τις οικογενειακές συναντήσεις, έχουν λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα που μπορούν να απαιτηθούν εύλογα απ’ αυτές υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης (βλ. την προαναφερθείσα Hokkanen, παρ. 58, Zawadka κατά της Πολωνίας [αρ. προσφυγ. 48542/99] της 23/6/2005, παρ. 56 και την προαναφερθείσα Reigado Ramos, παρ. 48).
    61. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει επίσης ότι, σε υποθέσεις που αφορούν την οικογενειακή ζωή, η διακοπή επικοινωνίας με ένα παιδί πολύ μικρό μπορεί να οδηγήσει σε μια προϊούσα χειροτέρευση της σχέσης του με τον γονιό του (Pini και λοιποί κατά της Ρουμανίας [αρ. προσφυγ. 78028/01 και 78030/01] της 22/6/2004, παρ. 175). Οι προοπτικές οικογενειακής επανένωσης θα μικραίνουν προοδευτικά, και στο τέλος θα μηδενιστούν αν οι βιολογικοί γονιοί και τα παιδιά του δεν έχουν ποτέ συναντηθεί, ή εάν οι συναντήσεις τους είναι τόσο σπάνιες,που δεν έχουν δυνατότητα να αναπτύξουν μεταξύ τους δεσμό (Κ.Α. κατά της Φινλανδίας [αρ. προσφυγ. 27751/95] της 14/1/2003, παρ. 139).
    γ) Εφαρμογή των παραπάνω αρχών στην προκείμενη υπόθεση
    62. Ένας παρόμοιος κίνδυνος ήταν προφανής στην προκείμενη υπόθεση. Πράγματι, από τότε που ο προσφεύγων είχε υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την οικογενειακή κατοικία, στις 21/1/2010, δεν είχε παρά μόνο πολύ λίγες φορές την δυνατότητα να δει ή να πάρει μαζί του τα παιδιά του στο πλαίσιο ενός δικαιώματος επικοινωνίας. Προκύπτει σαφώς από τον φάκελο ότι η Ι.Π. προσπάθησε τουλάχιστον να βάλει τέλος στις επικοινωνίες του προσφεύγοντα με τα παιδιά του.
    63. Το Δικαστήριο επισημαίνει ότι, δικάζοντας μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στις 25 Ιανουαρίου 2010, το πρωτοδικείο Αθηνών δεν εξέδωσε την απόφασή του παρά στις 9 Ιουνίου του 2010, ρυθμίζοντας, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα επίσκεψης του προσφεύγοντα. Επιθυμώντας να απαγορευθούν οι επικοινωνίες του προσφεύγοντα με τα παιδιά του, η Ι.Π. απευθύνθηκε εκ νέου στο δικαστήριο με αυτό το αίτημα. Το δικαστήριο απένειμε προσωρινά την επιμέλεια των παιδιών στην Ι.Π., αλλά υπογράμμισε ότι το πραγματικό συμφέρον των ανηλίκων παιδιών υπαγόρευε την κανονική επικοινωνία τους με τον πατέρα τους, προκειμένου να απομακρυνθεί ο κίνδυνος διακοπής των σχέσεών τους και να διασφαλιστεί η ψυχοσωματική τους ισορροπία και μια φυσιολογική ανάπτυξη. Συνεπώς, όρισε νέους όρους σχετικά με το δικαίωμα επικοινωνίας του προσφεύγοντα, δίνοντάς του το δικαίωμα να λάβει τα παιδιά από την οικία της Ι.Π. Τέλος, όρισε ότι η Ι.Π. απειλούνταν με προσωπική κράτηση ενός μηνός και καταβολή αποζημίωσης 500 ευρώ κάθε φορά που θα παραβίαζε τους όρους της απόφασης. Προκύπτει από τον φάκελο ότι η κύρια διαδικασία που αφορά την οριστική απονομή της επιμέλειας είναι ακόμα εκκρεμής. Τέτοια καθυστέρηση είναι, καθεαυτήν, ένδειξη ότι το Κράτος υπολείπεται των θετικών του υποχρεώσεων να λάβει επαρκή μέτρα, λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της υπόθεσης, προκειμένου να διευκολύνει την επανένωση ενός γονιού με τα παιδιά του, ιδίως εφόσον πρόκειται για παιδιά μικρής ηλικίας, όπου υπάρχει σοβαρότερος κίνδυνος χειροτέρευσης της οικογενειακής σχέσης (βλ. παρ. 59 και 61 παραπάνω).
    64. Οι όροι αυτής της απόφασης δεν έγιναν κάθε φορά σεβαστοί από την Ι.Π. και ο προσφεύγων ζήτησε την αρωγή των δικαστικών Αρχών προκειμένου να τις κάνει σεβαστές, όπως η εσωτερική νομοθεσία του έδινε αυτή τη δυνατότητα.65. Αφενός, στις 9 Μαρτίου 2011, ο προσφεύγων απευθύνθηκε στον Εισαγγελέα Ανηλίκων Αθηνών. Του ζήτησε να λάβει κάθε απαραίτητο μέτρο για να διαφυλάξει το συμφέρον των παιδιών του και την σχέση του με αυτά. Ο Εισαγγελέας διέταξε μια κοινωνική έρευνα από την κοινωνική υπηρεσία της Νέας Φιλαδέλφειας. Η τελευταία διεξήχθη στην κατοικία της Ι.Π. σε τέσσερις επισκέψεις, και συντάχθηκαν τρεις αναφορές σε μια περίοδο πέντε μηνών, τις οποίες αυτή απέστειλε στον Εισαγγελέα. Στις 7 Σεπτεμβρίου 2011, ο προσφεύγων κάλεσε τον Εισαγγελέα να του χορηγήσει αντίγραφα των εκθέσεων και να διατάξει κάθε μέτρο κατάλληλο για να διατηρήσει την επικοινωνία με τα παιδιά του. Ο Εισαγγελέας αρνήθηκε, όμως, να του χορηγήσει αντίγραφα των εκθέσεων. Ο προσφεύγων διευκρίνισε ότι, μέχρι την ημερομηνία της προσφυγής του στο Δικαστήριο, ο Εισαγγελέας δεν έλαβε κανένα άλλο μέτρο.
    66. Συνεπώς, προκύπτει ότι ο Εισαγγελέας δεν έλαβε υπόψη του το γεγονός ότι ο προσφεύγων δεν είχε επικοινωνία με τα παιδιά του επί μήνες, και ότι η παρέλευση αυτού του χρόνου χωρίς επικοινωνία είχε ήδη παίξει και συνέχιζε να παίζει έναν συγκεκριμένο ρόλο στην απορριπτική στάση που εκδήλωναν τα παιδιά απέναντι στον προσφεύγοντα. Καμία μεσολάβηση, ούτε άλλη μορφή διαδικασίας προσέγγισης δεν εφαρμόστηκαν για να βοηθήσουν τον προσφεύγοντα και τα παιδιά του να αποκαταστήσουν την οικογενειακή τους σχέση, όπως μια στοχευμένη κοινωνική συμπαράσταση, ή/και μία θεραπευτική παρακολούθηση της Ι.Π.
    67. Από την άλλη πλευρά, κατ’ εφαρμογή της απόφασης αρ. 1376/2011, ο προσφεύγων κατέθεσε, δυνάμει των άρθρων 950 παρ. 2 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και 232 Α του Ποινικού Κώδικα πολλές αγωγές και μηνύσεις στο Πρωτοδικείο Αθηνών: στις 18 και 28 Φεβρουαρίου 2011, στις 4, 17, 18 και 28 Μαρτίου 2011, στις 12 Απριλίου 2011, στις 9 Μαΐου 2011, στις 30 Ιουνίου 2011 και στις 10 Οκτωβρίου 2011 (βλ. παραπάνω, παρ. 21). Όλες οι δικάσιμοι ορίστηκαν σε διάφορες ημερομηνίες το 2013 και το 2014, αλλά στις ημερομηνίες αυτές οι διαδικασίες ματαιώθηκαν, με την αίτηση του προσφεύγοντα, ο οποίος δήλωσε ότι δεν επιθυμούσε να δει την μητέρα των παιδιών του να τιμωρείται με μια από τις ποινές που προβλέπονται στα άρθρα 950 παρ. 2 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ή 232 Α του Ποινικού Κώδικα.
    68. Το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι τα δικαστικά μέτρα που προαναφέρθηκαν, δηλαδή η αγωγή του άρθρου 950 παρ. 2 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, η ίδρυση ποινικής ευθύνης και τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα, δεν είναι κατ’ ανάγκην πάντοτε κατάλληλα για περιστάσεις όπως της προκείμενης
    Απόφαση ΕΔΔΑ FOURKIOTIS κατά της ΕΛΛΑΔΑΣ της 16-6-2016 19
    19
    Μετάφραση Κ. Δεμερτζής ισχύουσα κατ’ άρθρο 36 παρ. 2γ) Κωδ.Δικ. (Ν. 4194/2013)
    υπόθεσης. Σε υποθέσεις που αφορούν το δικαίωμα επιμέλειας των παιδιών, η επάρκεια ενός μέτρου κρίνεται με βάση την ταχύτητα της εφαρμογής του. Όταν προκύπτουν δυσκολίες, που οφείλονται στην άρνηση του γονιού με τον οποίο βρίσκεται το παιδί να υποβληθεί στην εκτέλεση της απόφασης που ορίζει δικαίωμα επικοινωνίας, τα αναγκαστικά μέτρα σε σχέση με τον γονιό αυτό σπανίως είναι επιθυμητά ή αποτελεσματικά σ’ ένα πεδίο τόσο ευαίσθητο (Mitrova και Savik κατά της ΠΔΓΜ [αρ. προσφυγ. 42534/09] της 11/2/2016, παρ. 77 και προαναφερθείσα Reigado Ramos, παρ. 53). Πέρα του γεγονότος ότι οι εκτελεστικές και οι συναφείς διαδικασίες είναι χρονοβόρες, κάτι που απειλεί να στερήσει τον βλαπτόμενο γονιό να έχει επικοινωνίες με το παιδί του για μια μακρά περίοδο, κινδυνεύουν να έχουν καταστροφικά αποτελέσματα στον ψυχισμό των ανηλίκων παιδιών, ούτως ώστε να υπονομεύσουν ακόμα περισσότερο τον επιδιωκόμενο σκοπό, δηλαδή την συνεργασία των γονιών προς το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού.
    69. Από το γεγονός αυτό, το Δικαστήριο δεν καταλογίζει εις βάρος του προσφεύγοντα το γεγονός ότι ο ίδιος αποφάσισε να μην συνεχίσει τις διάφορες αγωγές και μηνύσεις του κατά της Ι.Π. Ο προσφεύγων εξηγεί, στο σημείο αυτό, κι όχι χωρίς διάκριση, ότι τυχόν συνέχιση από μέρους του των δικών αυτών θα κινδύνευε να εξωθήσει την μητέρα να απομακρύνει τα παιδιά από το πρόσωπό του, γιατί θα έδινε στην Ι.Π. πρόσθετο πρόσχημα για να τον συκοφαντεί στα παιδιά του. Επιπλέον, ακόμα και στην υπόθεση που οι αγωγές θα κρίνονταν εις όφελος του προσφεύγοντα, θα απέληγαν στο να επιβάλουν στην μητέρα χρηματική ποινή ή, ακόμα χειρότερα, φυλάκιση. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι, σε υποθέσεις που αφορούν επιμέλεια ή επικοινωνία με παιδιά, η χρήση μέτρων τα οποία επάγονται στέρηση ελευθερίας του ενός γονιού θα πρέπει να θεωρείται ένα εξαιρετικό μέτρο, και να μην τίθεται σε εφαρμογή παρά μόνο αφού έχουν χρησιμοποιηθεί, ή διερευνηθεί, άλλα μέσα.
    70. Το Δικαστήριο δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει ότι οι Αρχές απέτυχαν στην υποχρέωσή τους να λάβουν μέτρα γρήγορα και πρακτικά, προκειμένου να παρωθήσουν τους ενδιαφερόμενους σε μια καλύτερη συνεργασία, έχοντας υπόψη και το υπέρτατο συμφέρον των παιδιών, το οποίο συνίσταται επίσης στο να μην επιτραπεί μια προοδευτική διάλυση ή και διάρρηξη των σχέσεών τους με τον πατέρα τους. Μετά την απόφαση αρ. 1376/2011, η οποία καθορίζει το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα, οι Αρχές απεμπλάκησαν από κάθε έλεγχο της εκτέλεσής της. Εκτός από την κοινωνική έρευνα που διατάχθηκε από τον Εισαγγελέα Ανηλίκων στην κοινωνική υπηρεσία μέχρι την κλήση του προσφεύγοντα στις 9 Μαρτίου 2011, η οποία διήρκεσε πέντε μήνες,
    20 Απόφαση ΕΔΔΑ FOURKIOTIS κατά της ΕΛΛΑΔΑΣ της 16-6-2016
    Μετάφραση Κ. Δεμερτζή, ισχύουσα κατ’ άρθρο 36 παρ. 2γ) Κωδ.Δικ. (Ν. 4194/2013)
    κανένα μέτρο δεν εφαρμόστηκε από τις Αρχές. Αυτή η έρευνα έδωσε έξη αναφορές, οι οποίες δεν κατέληξαν στην λήψη κανενός συγκεκριμένου μέτρου. Η επιστολή που απευθύνθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2011 από τον προσφεύγοντα στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για να παραπονεθεί για την αδράνεια του Εισαγγελέως Ανηλίκων δεν αποτέλεσε καν αντικείμενο απαντήσεως. Οι Αρχές επέτρεψαν να εγκατασταθεί κατ’ αυτό τον τρόπο de facto μια κατάσταση που παραβιάζει την απόφαση αρ. 1376/2011.
    71. Συνεπώς, καθ’ όλη αυτή την περίοδο, ο προσφεύγων στερήθηκε, λόγω της συμπεριφοράς της Ι.Π., κάθε επικοινωνίας με τα παιδιά του. Επίσης, η εκ πρώτης όψεως ενθαρρυντική εμπειρία ενώπιον της παιδοψυχιάτρου Μ.Τ., με την αρχική συμφωνία της Ι.Π., ήταν σύντομη, και η Ι.Π. την τερμάτισε, αρνούμενη να δώσει στον προσφεύγοντα τα παιδιά για τις διακοπές του Καλοκαιριού του 2011.
    72. Το Δικαστήριο παρατηρεί ότι τα παιδιά του προσφεύγοντα δεν μπόρεσαν να επωφεληθούν από μια ψυχολογική υποστήριξη, προκειμένου να διατηρηθεί και να επιχειρηθεί η βελτίωση των σχέσεών τους με τον πατέρα τους. Το Δικαστήριο δεν αγνοεί το γεγονός ότι το αδιέξοδο των επικοινωνιών του προσφεύγοντα με τα παιδιά του οφείλεται κυρίως στην έλλειψη συνεργασίας της Ι.Π. Εντούτοις, μια τέτοια έλλειψη συνεργασίας δεν αρκεί να απαλλάξει τις αρμόδιες Αρχές από την υποχρέωση να εφαρμόσουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να επιτρέψουν την διατήρηση του οικογενειακού δεσμού (προαναφερθείσα απόφαση Reigado Ramos κατά της Πορτογαλίας, παρ. 55).
    73. Όσον αφορά την άρνηση των Αρχών να κοινοποιήσουν στον προσφεύγοντα τις αναφορές που συνέταξαν οι παιδοψυχίατροι, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι έχει ήδη τονίσει την σημασία που έχει για τους γονείς το γεγονός να είναι διαρκώς σε θέση να προβάλουν όλα τα επιχειρήματα προκειμένου να έχουν επικοινωνίες με τα παιδιά τους και το γεγονός να μπορούν να λαμβάνουν γνώση των ψυχιατρικών αναφορών που διατάχθηκαν από τον Εισαγγελέα σε υποθέσεις που αφορούν επικοινωνία των γονιών με τα παιδιά τους (προαναφερθείσα απόφαση Kosmopoulou). Όμως, όπως και σ’ εκείνη την υπόθεση, κανένα μέτρο δεν ελήφθη από τον Εισαγγελέα εν συνεχεία της σύνταξης των διαφόρων αναφορών, των οποίων το περιεχόμενο απεδείκνυε την αναγκαιότητα μιας ψυχολογικής υποστήριξης, η οποία να εμπλέκει οπωσδήποτε όλα τα μέλη της οικογένειας του προσφεύγοντα.
    74. Οπωσδήποτε, το Δικαστήριο δεν μπορεί να προσάψει στον προσφεύγοντα το γεγονός ότι δεν συνέχισε τις αστικές αγωγές ή τις ποινικές μηνύσεις που θα μπορούσαν να επιτρέψουν στις Αρχές να χρησιμοποιήσουν εις βάρος της μητέρας τα μέσα εξαναγκασμού, όπως
    Απόφαση ΕΔΔΑ FOURKIOTIS κατά της ΕΛΛΑΔΑΣ της 16-6-2016 21
    21
    Μετάφραση Κ. Δεμερτζής ισχύουσα κατ’ άρθρο 36 παρ. 2γ) Κωδ.Δικ. (Ν. 4194/2013)
    οικονομικές κυρώσεις και προσωπική κράτηση. Αν και οι Αρχές ήταν πλήρως ενήμερες της παρεμπόδισης, από την Ι.Π., του δικαιώματος επικοινωνίας του προσφεύγοντα, δεν επιχείρησαν καμία ενέργεια, αρκούμενες στην καταγραφή της κατάστασης. Απ’ αυτή την άποψη, το Δικαστήριο δεν μπορεί παρά να επισημάνει την αδράνεια του Εισαγγελέα Ανηλίκων εν συνεχεία της ανακοίνωσης σ’ αυτόν των αναφορών της Κοινωνικής Υπηρεσίας, καθώς και την άρνηση του Εισαγγελέα Ανηλίκων να διαβιβάσει στον προσφεύγοντα αυτές τις αναφορές, προκειμένου αυτός να μπορεί να δουλέψει με τους παιδοψυχίατρους κατά τρόπο συγκεκριμένο.
    75. Το Δικαστήριο καταλήγει ότι οι Αρχές παρέμειναν πολύ κάτω απ’ αυτό που θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται απ’ αυτές προκειμένου να ανταποκριθούν στην θετική τους υποχρέωση να λάβουν μέτρα επαρκή για να βοηθήσουν μια ενδεχόμενη επανένωση του προσφεύγοντα με τα παιδιά του και να προστατέψουν το δικαίωμα του τελευταίου στον σεβασμό της οικογενειακής του ζωής.
    76. Συνεπώς, το Δικαστήριο καταλήγει ότι έχει παραβιαστεί το άρθρο 8 της Σύμβασης.
    ΙΙ. ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
    77. Σύμφωνα με το άρθρο 41 της Σύμβασης, «Εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης ή των Πρωτοκόλλων της, και αν το εσωτερικό δίκαιο του Υψηλού Συμβαλλόμενου Μέρους δεν επιτρέπει παρά μόνο ατελή εξάλειψη των συνεπειών της παραβίασης αυτής, το Δικαστήριο χορηγεί, εφόσον είναι αναγκαίο, στον παθόντα δίκαιη ικανοποίηση»
    Α. Ζημία
    78. Ο προσφεύγων ζητεί 50.000 ευρώ (EUR) ως ικανοποίηση ηθικής βλάβης την οποία υπέστη λόγω της αδυναμίας του επί πέντε έτη να έχει οικογενειακή ζωή με τα παιδιά του.
    79. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το ποσό που ζητείται είναι διογκωμένο και ότι, σε περίπτωση διαπίστωσης παραβίασης, η ίδια η διαπίστωση θα συνιστούσε επαρκή αποζημίωση.
    80. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι συντρέχει περίπτωση να απονείμει στον αιτούντα 7.000 ευρώ ως ηθική βλάβη.
    22 Απόφαση ΕΔΔΑ FOURKIOTIS κατά της ΕΛΛΑΔΑΣ της 16-6-2016
    Μετάφραση Κ. Δεμερτζή, ισχύουσα κατ’ άρθρο 36 παρ. 2γ) Κωδ.Δικ. (Ν. 4194/2013)
    Β. Έξοδα και δαπάνες
    81. Επίσης, ο προσφεύγων ζητεί 6.450 ευρώ για έξοδα και δαπάνες που απαιτήθηκαν για τις εσωτερικές διαδικασίες (ειδικότερα για την αγωγή που κατέληξε στην απόφαση 1376/2011 και τις διάφορες μηνύσεις) και 12.300 ευρώ για τα αντίστοιχα στο Δικαστήριο.
    82. Η Κυβέρνηση καλεί το Δικαστήριο να απορρίψει τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα, λόγω μη προσκόμισης των αναγκαίων δικαιολογητικών.
    83. Το Δικαστήριο εν προκειμένω επισημαίνει ότι ο προσφεύγων δεν προσκόμισε κανένα τιμολόγιο όσον αφορά τα έξοδα ενώπιον του Δικαστηρίου ή τις εσωτερικές Αρχές, εκτός από αυτό του ακροατηρίου στο δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση 1376/2011. Εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για την απόφαση που όρισε το δικαίωμα επίσκεψης του προσφεύγοντα και όχι για μια διαδικασία ή αίτηση προς τον σκοπό της εφαρμογής της, στην οποία αφορά και το παράπονό του ενώπιον του Δικαστηρίου.
    84. Συνεπώς, καταλήγει στην απόρριψη των ισχυρισμών του για έξοδα και δαπάνες.
    Γ. Τόκοι υπερημερίας
    85. Το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να οριστεί το επιτόκιο του τόκου υπερημερίας επί του επιτοκίου δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προσαυξημένο κατά τρία τοις εκατό.

    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΟΜΟΦΩΝΑ
    1. Κηρύσσει, ομόφωνα, την προσφυγή παραδεκτή.
    2. Αποφαίνεται, ομόφωνα, ότι υπάρχει παράβαση του άρθρου 8 της Σύμβασης.
    3. Αποφαίνεται, ομόφωνα, ότι:
    α) Το υπόλογο Κράτος οφείλει να καταβάλει στον προσφεύγοντα, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία που η απόφαση αυτή θα γίνει οριστική σύμφωνα με το άρθρο 44 παρ. 2 της Σύμβασης, το ποσό των 7.000 € (επτά χιλιάδων ευρώ), πλέον κάθε προσαύξηση που θα επιβληθεί τυχόν για φόρους, ως ηθική βλάβη.

    Η Ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δεν συμμορφώθηκε με την ανωτέρω καταδίκη, αλλα εξακολουθεί να υποστηρίζει μία σεξιστική Νομοθεσία μέσω του αρμόδιου Υπουργού.

  • 20 Μαρτίου 2018, 10:25 | ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ

    Το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων παρατηρεί ότι η προθεσμία διαβούλευσης για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο είναι πολύ σύντομη. Επιφυλασσόμενο να διατυπώσει εμπεριστατωμένες παρατηρήσεις, αφού επικοινωνήσει με τα μέλη του Σωματεία και άτομα, επισημαίνει, προς το παρόν, ότι το νομοσχέδιο περιέχει ορισμένες χρήσιμες διατάξεις, αλλά και διατάξεις (όπως αυτές που δίνουν ορισμούς) που θα δημιουργήσουν σύγχυση, ιδίως σε σχέση με τη νομοθεσία που μεταφέρει Οδηγίες. Περιέχει επίσης διατάξεις που δεν ανταποκρίνονται σε αιτήματα του γυναικείου κινήματος, όπως αυτές που ορίζουν ποσοστώσεις στις βουλευτικές εκλογές και στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης (40%). Στις δημοκρατίες το αίτημα του γυναικείου κινήματος προς Κυβερνήσεις και Διεθνείς Οργανισμούς (EWL, CoE, UN) τα τελευταία χρόνια, ήταν η ισότιμη συμμετοχή των φύλων στα ψηφοδέλτια (50/50).
    Γενικότερα, το νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν τις γυναίκες στο πλαίσιο της κρίσης, ιδίως στον εργασιακό και τον ασφαλιστικό τομέα.

  • 20 Μαρτίου 2018, 02:38 | Ειρήνη Συμεωνίδου

    Κύριε υπουργέ
    Ως γονέας ίντερσεξ παιδιού και μέλος της (άτυπης για την ώρα) συλλογικότητας «Intersex Greece» επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι «σε κοινωνίες με μακρά πατριαρχική παράδοση, όπως η ελληνική, την υποβάθμιση» και τις διακρίσεις και την έμφυλη βία ΔΕΝ την υφίσταται μόνο το γυναικείο φύλο. Την υφίστανται επίσης οι ΛΟΑ, οι διεμφυλικοί (τρανς), οι μη-δυαδικοί (queer) και οι διαφυλικοί (intersex) συμπολίτες, συχνά σε παρόμοιες ή/και πιο ακραίες μορφές από ότι οι γυναίκες. Ιδιαίτερα δε όσον αφορά τους ίντερσεξ και μη-δυαδικούς ανθρώπους στην Ελλάδα η υποβάθμιση και οι διακρίσεις προσλαμβάνουν ΚΑΙ θεσμικό χαρακτήρα, αφού η χειρότερη διάκριση και υποβάθμιση ενός ανθρώπου είναι η επιμονή της πολιτείας να τον θεωρεί «ανύπαρκτο» και ο νομοθέτης αόρατο, κόντρα στα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα. Ένας νόμος για την εξάλειψη των έμφυλων διακρίσεων είναι απάνθρωπο, αντιεπιστημονικό, υποκριτικό και απαράδεκτο να αποδέχεται τα φύλα αυστηρά στερεοτυπικά και να προστατεύει στερεοτυπικά μόνον ένα μέρους του έμφυλου φάσματος, αφήνοντας απροστάτευτο το < 1,7% του γενικού πληθυσμού. Οι ίντερσεξ άνθρωποι δεν ειναι βέβαια μόνο ποσοστά. Είναι οι άνθρωποι που εκφράζουν τη φυσική βιολογική ανθρώπινη ποικιλότητα και αξιώνουν δικαιώματα και ίση μεταχείριση από την πολιτεία και τους νόμους, στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην εργασία και στην κοινωνία.
    Με την ελπίδα ότι δεν θα επιμείνει ο νομοθέτης και εσείς να τους παραβλέπετε, αλλά θα φροντίσετε για την ισότιμη συμπερίληψη τους στην προστασία από τις διακρίσεις, σας ζητώ να συμπεριλάβετε στον υπό συζήτηση νόμο την επικύρωση της πρόσφατης Ευρωπαϊκής Σύστασης νο. 2191/2017 "Για την προώθηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την κατάργηση των διακρίσεων κατά των intersex ανθρώπων" της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE), (που μάλιστα υπερψηφίστηκε με ενθουσιασμό από την Ελλάδα, από τον βουλευτή κο Γεώργιο Ψυχογιό, στις 12/10/2017). Σας καλώ να συμπεριλάβετε στο παρόν νομοσχέδιο, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό ψήφισμα, την προστασία από διακρίσεις στη βάση των χαρακτηριστικών φύλου, της έμφυλης έκφρασης και της μη-δυαδικής (non-binary) έμφυλης ταυτότητας, καθώς και του δικαιώματος στη σωματική ακεραιότητα των ίντερσεξ βρεφών/παιδιών.
    http://assembly.coe.int/nw/xml/XRef/Xref-XML2HTML-en.asp?fileid=24232&lang=en (και σε μετάφραση του δικηγόρου κου Β. Σωτηρόπουλου εδώ: http://elawyer.blogspot.gr/2017/10/h-21912017-intersex.html
    Για περισσότερο αναλυτικές πληροφορίες για τις διακρίσεις και τις πολλαπλές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφίστανται οι ίντερσεξ άνθρωποι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη σας παραπέμπω στα κάτωθι:
    – ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΝΤΕΡΣΕΞ ΑΤΟΜΩΝ-ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ;https://oiieurope.org/%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%80%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%83-%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BC/
    – https://www.amnesty.gr/blog/21015/protistos-na-min-prokaleitai-vlavi-ta-dikaiomata-ton-paidion-poy-gennithikan-intersex

    Διατελώ στη διάθεση σας για οποιαδήποτε διευκρίνηση των ανωτέρω και ευχαριστώ για την προσοχή σας,
    με εκτίμηση
    Ειρήνη Συμεωνίδου

  • 19 Μαρτίου 2018, 18:05 | ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Κε Υπουργέ, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι καταπατούνται βάναυσα απο την Κυβέρνηση σας τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΠΑΙΔΙΟΥ σύμφωνα με τον Συνήγορο του ΠΑΙΔΙΟΥ. https://www.youtube.com/watch?v=mxh5ufsCcFk&sns=fb

    Το νομοθετικό και Νομολογιακό πλάισιο που υπάρχει και εφαρμόζεται χωρίς καμμία βούληση αλλαγής απο μεριά σας παραβιάζει βάναυσα τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ,όπως επίσης παραβιάζει την Ευρωπαική Σύμβαση για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

    Δεν συμμορφώνεσθε με το ψηφισμα 2079/15 το οποίο ζητάει να νομοθετήσουμε την ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ η οποία και μόνο αυτή ειναι ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ.

    Το μόνο πλέον που ελπίζουμε για το καλό των παιδιών μας ειναι οι εκλογές!! Σας παρακαλούμε κάντε εκλογές . ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 19 Μαρτίου 2018, 14:35 | Νίκος

    Για ποια ισότητα μιλάτε όταν είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που σας ενδιαφέρει είναι να προστατεύεται μόνο για τις γυναίκες?? Οι 5000 περίπου καθε χρόνο κλήσεις στην αστυνομία για παρεμπεόδιση επικοινωνίας σε πατεράδες σας λέει κάτι? η ψυχολογική βία σε πατεράδες σας λέει κάτι ή όχι??τελιλά η βία ασκείται μόνο σε γυναίκες για ναξέρουμε??

  • 18 Μαρτίου 2018, 13:10 | Δρ Όλγα Μπόμπολα

    Δρ Όλγα Μπόμπολα, Ιδρυτής και πρώην Πρόεδρος του κέντρου UNESCO HELLAS

    Χαιρετίζω την πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών ως μια δυναμική κίνηση προς ουσιαστική ισότητα των ανθρώπων γενικά και ΟΧΙ μόνο των γυναικών.

    Στην εποχή μας παρατηρούνται πολλά και καθημερινά φαινόμενα άτυπης κοινωνικής ανισότητας που δυστυχώς περιλαμβάνουν άτομα όλων των φύλων και φυλών. Στο έργο μου ως πρόεδρος του κέντρου UNESCO HELLAS πάντα τόνιζα την σημασία της ισότητας των ανθρώπων για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
    Η ευχή μου είναι, μέσα από το νομοσχέδιο του Υπουργείου σας, να μην οδηγηθεί το φεμινιστικό κίνημα στο να μετουσιωθεί από δημοκρατικό σε μη δημοκρατικό εννοώντας να μην αξιοποιήσει αρνητικά την κεκτημένη του ταχύτητα προς ισότητα και να μην καταστεί μια νέα πατριαρχία σε άλλη μορφή! Η αλήθεια είναι ότι ο «κανιβαλισμός» των ανθρώπων στις μεταξύ τους σχέσεις δεν έχει φύλο και σαφώς δημοκρατικές κινήσεις υπέρ των «αδύναμων» δεν θα πρέπει να δημιουργήσουν νέες ανισορροπίες!
    Οι γυναίκες του 21ου αιώνα έχουν κατακτήσει δικαιώματα που δεν είχαν ποτέ στην ιστορία με κάποιες εξαιρέσεις σε αρχαίες μητριαρχικές κοινωνίες.

    Ας γίνει η προσπάθειά σας εφαλτήριο για να πάψουμε πλέον να ομιλούμε για δικαιώματα φύλων αλλά μόνο ανθρώπων.

    Με σεβασμό στο έργο σας και με την ευχή να λάβετε υπόψιν τα ταπεινά μου σχόλια.

    Δρ Όλγα Μπόμπολα

  • 16 Μαρτίου 2018, 19:38 | Α. Γεωργίου

    Εφόσον «Σκοπός του παρόντος είναι η εξάλειψη των διακρίσεων με βάση το φύλο, η ίση μεταχείριση των φύλων, η παροχή ίσων ευκαιριών σε αυτά για την εναρμόνιση ιδιωτικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», θα πρέπει να προβλεφθεί σε ξεχωριστό άρθρο η υποχρεωτική εφαρμογή της ισότητας στο οικογενειακό δίκαιο και ιδιαιτέρως κατά την απόδοση της επιμέλειας τέκνων μετά από διαζύγιο, όπου σύμφωνα και με την σύγχρονη επιστήμη αλλά και την εμπειρία σε άλλες χώρες όπου εφαρμόζεται επί 2 δεκαετίες θα πρέπει να αποδίδεται η κοινή επιμέλεια και στους δύο γονείς.
    Και πρέπει να προβλεφθεί στο παρόν νομοσχέδιο, διότι ως γνωστόν στο πλαίσιο της ελληνικής δικαστηριακής πρακτικής, η ανάθεση της επιμέλειας στον πατέρα αποτελεί σπανιότατο φαινόμενο. Και τούτο, παρά το γεγονός ότι το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο θεσπίζει ρητά την υποχρέωση του δικαστή να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην προβαίνει σε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής τους κατάστασης.
    Παρόλα ταύτα οι δικαστές ουδέποτε σέβονταν την ανωτέρω γενικόλογη διατύπωση του νόμου, κρυπτόμενοι πίσω από παρωχυμένες επιστημονικές θέσεις τις δεκαετίας του 1950 και 1960.
    Πως είναι συνεπώς δυνατόν να έρχεται το παρόν νομοσχέδιο προς ψήφιση χωρίς να επιλαμβάνεται ενός βασικού σημείου το οποίο κατακρεουργεί την έννοια της ισότητας στο οικογενειακό δίκαιο.
    Για τους παραπάνω λόγους και ιδιαιτέρως αφού ο ίδιος ο τίτλος του νομοσχεδίου αναφέρεται «στην εξάλειψη των διακρίσεων με βάση το φύλο, την ίση μεταχείριση των φύλων, την παροχή ίσων ευκαιριών σε αυτά για την εναρμόνιση ιδιωτικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», αποτελεί υποχρέωση του νομοθέτη να συμπεριλάβει άρθρο που θα επιβάλει την υποχρεωτική απόδοση κοινής επιμέλειας τέκνων και στους δύο γονείς κι όχι να αποδίδει ρατσιστικά και μονομερώς αποκλειστική μόνο στον έναν, όπως παρανόμως και αντιεπιστημονικώς γίνεται επί δεκαετίες στην Ελλάδα, καταστρέφοντας χιλιάδες παιδιά, αφού τους δημιουργεί τα μύρια όσα ψυχολογικά προβλήματα έως και Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης. Κι όλα αυτά γιατί; Διότι κάποιοι αρνούνται να εφαρμόσσουν την ισότητα που το παρόν νομοσχέδιο έρχεται να ρυθμίσει… Θα το κάνει;

  • 15 Μαρτίου 2018, 10:03 | ΝΟΜΙΚΟΣ

    <>

    Το παρόν νομοσχέδιο μας ομιλεί για πατριαρχία εν έτει 2018!! στην Ελλάδα αναπολώντας εποχές Μεταξά και βαλκανικών πολέμων. Είναι απαράδεκτα σεξιστικό και η φιλοσοφία του νομοθέτη αποφαίνεται και απο το εγκληματικό αστικό δίκαιο του 1950 εν ισχύ στην χώρα μας το οποίο αφήνει παιδιά ορφανά απο πατέρα και στέλνει ανεργους στην φυλακή εξαιτίας της τιμωρητικής διάθεσης της δικαιοσύνης να ποινικοποιήσει όποιον κάνει παιδιά και χώρίζει. Το ας πρόσεχες απο την έννομη πολιτεία σε μιά χώρα κατα τα άλλα «Ευρωπαική».Μια χώρα που γράφει στα παλαιοτερα των υποδημάτων της ψηφίσματα της ΕΕ και της ΔΣΔΑ, όσον αφορά την ισότητα των δυό φύλων.

    Τα ανωτέρω άρθρα του νομοσχεδίου έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το Ελληνικό Συνταγμα το οποίο ομιλεί για ισότητα των δύο φύλων. Ο συγγραφέας του αναφέρεται υποτιμητικά για τον άντρα σαν κάτι το ποταπό που μόνο κακό δημιουργεί.

    Υποβαθμίζει τον ρόλο του άντρα σαν πατέρα σε όλα του τα άρθρα. Η εμφυλη διάκριση ειναι πανταχού παρούσα. Μονο ντροπη με κάνει να αισθάνομαι διαβάζοντας το. Συνιστώ την πλήρη απόσυρση του Λόγω ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΕΞΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ

  • 13 Μαρτίου 2018, 13:51 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΓ.

    Κύριε Υπουργέ σας παραθέτω απόσπασμα της ΕΔΔΑ απόφ. της 16.6.2016 (προσφυγή αρ. 74758/11) ΕφΑΔ 2016,785 (παρατ. Κ. Δεμερτζή):

    Παραβίαση της θετικής υποχρέωσης του Κράτους να διασφαλίσει την αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του πατέρα σε χρονικά διαστήματα τέτοια, ώστε τα παιδιά του να μην απομακρυνθούν τελείως απ’ αυτόν υπό την εχθρική επίδραση της μητέρας.

    Αδυναμία εκτέλεσης της απόφασης του Πρωτοδικείου που καθορίζει το δικαίωμα επικοινωνίας. Απουσία αποτελεσματικής προσφυγής για να παραπονεθεί ο Πατέρας για την ανεπαρκή προστασία, από τις κρατικές διαδικασίες, του δικαιώματός του, που απορρέει από το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Οι ελληνικές Αρχές απέτυχαν στην υποχρέωσή τους να λάβουν μέτρα γρήγορα και πρακτικά, προκειμένου να ωθήσουν τους ενδιαφερόμενους σε μια καλύτερη συνεργασία, έχοντας υπόψη και το υπέρτατο συμφέρον των παιδιών να μην επιτραπεί μια προοδευτική διάλυση ή και διάρρηξη των σχέσεών τους με τον πατέρα τους. Καταδίκη της Ελλάδας.

    H Σεξιστική αντιμετώπιση της Ελληνικής πολιτείας απέναντι στους Πατεράδες δεν έχει προηγούμενο. Η κυβέρνηση σας γιατί αρνείται πεισματικά να συμμορφωθεί με το Διεθνές & Ενωσιακό Δίκαιο αλλά και με το Ελληνικό Σύνταγμα το οποίο δεν αναφέρει πουθενά για βιοκοινωνική υπεροχή της γυναίκας ουτε για βίαιη απομάκρυνση των παιδιών απο τον βιολογικό τους πατέρα με μία απόφαση δικαστηρίου.
    Ευχαριστώ

  • 13 Μαρτίου 2018, 13:28 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΓ.

    Κύριε Υπουργέ:

    Τον Φεβρουάριο του 2015 εξεδόθη η Σύσταση 15/15 του Συμβουλίου Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης και τον Οκτώβριο 2015 το καθοριστικής σημασίας Ψήφισμα 2079/15 της Επιτροπής Ισότητας Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Συμβουλίου της Ευρώπης με τίτλο «Για τον ρόλο του πατέρα» που συστήνει μεταξύ άλλων τις κοινές γονικές ευθύνες και την εναλλασσόμενη κατοικία.

    Ισότητα και κοινή γονική ευθύνη τέκνων : ο ρόλος των πατέρων
    5.1. να υπογράψουν και / ή να κυρώσουν, αν δεν το έχουν ήδη πράξει, τη Σύμβαση για την Άσκηση των Δικαιωμάτων των Παιδιών (ETS No. 160) και της σύμβαση για την επικοινωνία με τα τέκνα (ETS No. 192). [η Ελλάδα δεν την έχει κυρώσει].
    5.4. να εξαλείψουν από τις νομοθεσίες κάθε διαφορά μεταξύ των γονέων που έχουν αναγνωρίσει το παιδί τους που βασίζεται στο εάν έχουν τελέσει γάμο ή όχι.
    5.5. να εισαγάγουν στη νομοθεσία τους την αρχή της εναλλασσόμενης κατοικίας των παιδιών μετά το χωρισμό, περιορίζοντας τις εξαιρέσεις στην περίπτωση της κακοποίησης ή της παραμέλησης ενός παιδιού ή της ενδοοικογενειακής βίας, και ρυθμίζοντας το χρόνο εναλλαγής με βάση τις ανάγκες και το συμφέρον των παιδιών.
    5.6. να σέβονται το δικαίωμα του παιδιού να ακουστεί για όλα τα θέματα που το αφορούν αφού κριθεί ότι έχει την ικανότητα και την διάκριση όσον αφορά τις εν λόγω υποθέσεις.
    5.7. να λάβουν υπόψη την εναλλασσόμενη κατοικία κατά την απονομή των κοινωνικών παροχών.

    Στην Ελλάδα η Νομοθεσία και Νομολογία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το ανωτέρω ψήφισμα.

    Κύριε Υπουργέ:

    Συνήγορος του Παιδιού έχει οριστεί για την Ελλάδα ως η εθνική αρχή για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του παιδιού. Από ετών η ανεξάρτητη αρχή εισηγείται την διατήρηση της κοινής επιμέλειας. Με την τελευταία του έκθεση προς τον Ο.Η.Ε. αναφέρει επί λέξει : 1 Γονική επιμέλεια, γονικές ευθύνες, βοήθεια στους γονείς (Άρθρα 5, 18) Οι υπηρεσίες στις οποίες μπορεί να απευθυνθεί ένα παιδί ή μια οικογένεια για συμβουλευτική και υποστήριξη σχετικά με την άσκηση της γονικής επιμέλειας είναι περιορισμένες και η αναμονή αρκετά μεγάλη. Παντελής είναι η απουσία υπηρεσιών οικογενειακής διαμεσολάβησης και εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών περί την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων, την γονική επιμέλεια και το δικαίωμα της επικοινωνίας των παιδιών με τον γονέα που δεν διαμένει μαζί τους. Όταν ένας έφηβος ανήλικος επιθυμεί να εκφράσει τις αντίθετες απόψεις του σχετικά με την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων στα θέματα επιμέλειας και επικοινωνίας με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει μαζί, δεν έχει τη δυνατότητα απ’ ευθείας προσφυγής σε μια δικαστική αρχή ή άλλη δημόσια υπηρεσία που να ενεργεί εκ μέρους του προς τη δικαιοσύνη, καθώς είναι υποχρεωμένος να ενεργήσει μέσω του γονέα που έχει τη νόμιμη εκπροσώπησή του. Η δυνατότητα προσφυγής ανηλίκου σε δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και ψυχικής υγείας χωρίς τη συνοδεία / συναίνεση του γονέα αποτελεί ζήτημα αμφισβητούμενο και όχι ρητά αναφερόμενο στο νόμο. Σε περίπτωση διαζυγίου, η άσκηση της γονικής μέριμνας ρυθμίζεται από το δικαστήριο που την αναθέτει στον ένα από τους δύο γονείς, ή εφόσον αυτοί συμφωνούν και στους δύο. Στην πράξη, ως επί το πλείστον η επιμέλεια ανατίθεται στη μητέρα. Εάν τα παιδιά είναι γεννημένα εκτός γάμου, ο πατέρας αποκτά γονική μέριμνα μετά την αναγνώριση, την οποία ασκεί μόνο κατ’ εξαίρεση και υπό προϋποθέσεις. Οι παραπάνω ρυθμίσεις αποκλίνουν από την αρχή που θεμελιώνεται από το άρθρο 18 της Σύμβασης. Σημαντικότατη θεσμική έλλειψη είναι η απουσία οικογενειακών δικαστηρίων, πλαισιωμένων από ειδικότητες (κοινωνικούς λειτουργούς και ειδικούς ψυχικής υγείας).
    http://goneis-paidi.blogspot.com/2013/06/2012.html

    Η αποκλίνουσα πιο πάνω θέση κινδυνεύει να θεωρηθεί ότι συνιστά αρχή καταγγελίας των διεθνών συμβάσεων που ισχύουν και να ελεγχθεί από τα διεθνή όργανα ελέγχου, τα οποία επιβάλουν την κοινή επιμέλεια μετα την διάσπαση των γονέων ως δικαίωμα των παιδιών και όχι των γονέων.

    Η Νομοθεσία και η copy paste νομολογία βασίζεται στις επιστημονικές αντιλήψεις της δεκαετίας του 1950, οι οποίες είχαν ήδη αρχίσει να αναθεωρούνται το 1983, όταν δηλαδή ψηφίστηκε ο Αστικός Κώδικας. Συνιστά βάναυση παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου όπως αρ. 8 παρ. 2 ΕΣΔΑ, 2,. 7, 9 και 18 ΔΣΔΠ, 3, 19 Σύμφωνου Αστ. Πολ. Δικ., αρ. 5 7ου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ, άρθρο 24 Χάρτη Θ.Δ. Ε.Ε., τα οποία ισχύουν στην Ελλάδα και είναι ιεραρχικά ανώτερα, μεταγενέστερα του Α.Κ. του 1983 και ειδικότερα.

    Κύριε Υπουργέ:
    Σε πρόσφατο δημοσίευμα στην κύπρο το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε για κατάθεση στη Βουλή των Αντιπροσώπων τα επτά νομοσχέδια με τα οποία εκσυγχρονίζεται το Οικογενειακό Δίκαιο στην Κύπρο.

    Αναφέρθηκε επίσης στις σημαντικότερες αλλαγές που επέρχονται. Αυτές είναι η εισαγωγή του συναινετικού διαζυγίου, προς αποφυγή ακόμη και ψεύτικων αναφορών στο δικαστήριο, που προκαλούσαν προβλήματα στις ενδοοικογενειακές σχέσεις. Καθιερώνεται ως υποχρέωση των γονιών να διασφαλίζουν το δικαίωμα του παιδιού να επικοινωνεί και με τους δύο γονείς.

    Ρυθμίζεται επίσης ότι η επιμέλεια του παιδιού θα ασκείται από κοινού από τους δύο γονείς, ακόμη και μετά τη λύση του γάμου, αντί της μέχρι σήμερα αποδεκτής λύσης ότι η επιμέλεια ασκείται από τη μητέρα.

    Λαμβάνονται επίσης μέτρα, όπως είπε ο Υπουργός, για την ταχύτερη εκδίκαση των υποθέσεων του οικογενειακού δικαίου, με σκοπό την προστασία του παιδιού.

    Κύριε Υπουργέ μόνο στην Ελλάδα αυτην την στιγμή ισχύει το σεξιστικό νομολογιακό έθιμο της βιοκοινωνικής υπεροχής της μάνας.

    Θεωρείται ότι τα ανωτέρω χρήζουν άμεσης ανάγκης διόρθωσης ή δεν μας αφορούν.

  • 9 Μαρτίου 2018, 18:51 | Αλέξανδρος

    Κε Υπουργέ

    Το Ελληνικό σύνταγμα Αρθρο 4 λέει :

    1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.

    2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

    Αυτήν την στιγμή ο πατέρας δεν εκπίπτει βάσει φορολογίας εισοδήματος την διατροφή που καταβάλει βάσει δικαστικής απόφασης , η μητέρα δεν υποχρεούται να παρουσιάζει αποδείξεις οτι τα διαθέτει για την διατροφή των τέκνων.

    Κε Υπουργέ πατέρας δεν δικαιούται βοηθημάτων τα οποία τα λαμβάνει η γυναίκα παρόλο που αυτός είναι και μοναδικός υπόχρεος διατροφής , απειλείται η προσωπική του ελευθερία με φυλακίσεις και κατασχέσεις σε περίπτωση μη καταβολής της, είναι ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ και ο Ελληνας νομοθέτης την εξισώνει με βαριά εγκλήματα όπως η απαγωγή (327 ΠΚ) ή η Σύσταση σε συμμορία (187 ΠΚ). Η δε προσωρινή αδυναμία ή η μακροχρόνια ανεργία για τον νομοθέτη δεν αποτελεί ελαφρυντικό, αυτό και επιτάσσει το συμφέρον των τέκνων, την φυλάκιση των πατεράδων.

    Με την παλιά διοίκηση του ΟΓΑ το επίδομα τέκνων το αποφάσιζαν απο κοινού ποιός θα το λάβει απο τους εν διαστάσει γονείς και σε περίπτωση διαφωνίας δεν το λάμβανε κανεις, με την νέα διοίκηση το αποδίδει αυτόματα στην γυναίκα. Η νέα διοίκηση με εντελώς υπεραπλουστευτικό τρόπο, αποδίδει τα βοηθήματα στον ένα γονέα χρησιμοποιώντας ως μοναδικό κριτήριο το φύλο του (αυτό ονομάζεται έμφυλη διάκριση ή σεξισμός).

    Κε Υπουργέ ο διαζευμένος πατέρας για την φορολογία εισοδήματος δεν θεωρείται ότι τον βαρύνουν τα τέκνα για αύξηση του αφορολόγητου και αντιμετωπίζετε ως ανύπαντρος!!!!

    Κε Υπουργέ με δήλωση του Υπουργού Δικαιοσύνης στην Κύπρο αναθεωρούνται και εκσυγχρονίζονται οι νομοθεσίες του Οικογενειακού Δικαίου με βάση τις σημερινές απαιτήσεις της κυπριακής κοινωνίας.

    Η αναθεώρηση έρχεται κυρίως στο δικαίωμα του παιδιού να επικοινωνεί και με τους δύο γονείς.

    Ρυθμίζεται επίσης ότι η επιμέλεια του παιδιού θα ασκείται από κοινού από τους δύο γονείς, ακόμη και μετά τη λύση του γάμου, αντί της μέχρι σήμερα αποδεκτής λύσης ότι η επιμέλεια ασκείται από τη μητέρα.

    Στέλεχος της κυβέρνησης σας με καθόλα απαξιωτικό τρόπο αρνείται να συμμορφωθεί η χώρα μας με το ψήφισμα 2079/2015 της επιτροπής ισότητας της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, η αποκλίνουσα πιο πάνω θέση κινδυνεύει να θεωρηθεί ότι συνιστά αρχή καταγγελίας των διεθνών συμβάσεων που ισχύουν και να ελεγχθεί από τα διεθνή όργανα ελέγχου, τα οποία επιβάλουν την κοινή επιμέλεια μετα την διάσπαση των γονέων ως δικαίωμα των παιδιών και όχι των γονέων.

    Για ποιά ισότητα ακριβώς μιλάμε στην Ελλάδα όταν η γυναίκα έχει την Νομολογία και Νομοθεσία Υπέρ της σε ποσοστό 99,99%?

    Ποιά η θέση του Υπουργείου Σας σε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση? Υποχρεούται η κυβέρνηση Σας να συμπεριφέρεται στους Ελληνες πολίτες ισότιμα ή οχι?

    Ευχαριστώ

  • 8 Μαρτίου 2018, 13:32 | Σεξιστικη Νομοθεσία και δικαιώματα του παιδιού

    Η Ελληνική Νομολογιακή πρακτική προάγει ως κανόνα ενα σεξιστικό δικαστικό έθιμο το οποίο έχει τις ρίζες του στο σύγχρονο Αστικό Δίκαιο του 1950!!

    Η σημερινή Κυβέρνηση αγνοεί την Διεθνούς σύμβαση για τα δικαίωματα του παιδιού.

    Η σημερινή κυβέρνηση αγνοεί το Ελληνικό Σύνταγμα περί ισότητας Ελλήνων και Ελληνίδων.

    Η θλιβερή πραγματικότητα που ζούμε δεν έχει τέλος. Σε περίπτωση διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης ο βιολογικός πατέρας ενω έχει την επιμέλεια του τέκνου του εν γάμο, ξάφνου την χάνει με μία δικαστική απόφαση.

    Τι ισχύει ακόμα στην χώρα μας μετα το ψηφισμα 2079/2015:

    1) Η πρωτοβουλία για διαζύγιο παίρνεται από τη γυναίκα (α) κατά 70-80% με πρόσχημα την σωματική βία εναντίον της. Με την αίτηση διαζυγίου ζητά την επιμέλεια των παιδιών (διότι είναι δεδομένο ότι θα την κερδίσει), ενώ η ίδια αδυνατεί λόγω έλλειψης χρόνου ν’ασχοληθεί με τα παιδιά.

    2) Ο πατέρας-άνδρας αναγκάζεται να φύγει από το σπίτι με δικαστική απόφαση, ανεξάρτητα εάν το σπίτι του ανήκει, εάν έχει λιγότερες οικονομικές δυνατότητες, εάν τα έπιπλα κτλ έχουν αποκτηθεί με δικό του δάνειο…

    3) Τα έξοδα μετοίκησης-μετακόμισης τα χρεώνεται ο άνδρας (β), όπως και το ενοίκιο νέας κατοικίας, επίπλωση, κτλ.

    4) Χρεώνουν στον άνδρα-πατέρα διατροφή τόσο για τα παιδιά όσο και για τη σύζυγο εάν δεν εργάζεται. Το ποσό της διατροφής δεν εξαρτάται από τις οικονομικές δυνατότητες των γονέων αλλά από το τι θα καταθέσουν οι μάρτυρες ή την αυθαίρετη εικόνα που έχει ο δικαστής (ο οποίος δεν είναι ειδικευμένος και βιάζεται να διεκπεραιώσει).

    5) Δυσανάλογα και άνισα κρίνει ο δικαστής ότι η μητέρα ‘ξοδεύει’ για την επιμέλεια (γ) σε είδος και αυτό το μετατρέπει σε χρήμα για τον πατέρα που τον αναγκάζει να το καταθέτει την πρώτη κάθε μήνα στην γυναίκα.(δ)

    6) Δεν λαμβάνονται υπόψη οι μετακινήσεις του πατέρα για την επικοινωνία με τα παιδιά, έξοδα ταξιδιού, ξενοδοχείο, φαγητό, ρούχα, ψυχαγωγία (ε) των παιδιών κατά τις ημέρες επικοινωνίας, και άλλα έξοδα του πατέρα!!!!!!!!!!!.

    7) Δεν λαμβάνονται υπόψη τα έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ασφαλιστικά, συμβολαιογραφικά, κτλ για τα παιδιά. (ζ).

    8) Χρεώνουν τον πατέρα με όλα τα δικαστικά έξοδα!!!!!!!!!!.

    9) Στην εφορία (η), δεν δηλώνονται οι διατροφές από την γυναίκα ως έσοδα και δεν εκπίπτουν καθ’ολοκληρία για τον πατέρα από την φορολογική δήλωση, δηλαδή πρόκειται περί ‘μαύρου’ χρήματος. Μάλιστα, ο διαζευγμένος άνδρα αντιμετωπίζεται από την εφορία ως άγαμος δίχως παιδιά.!!

    10)Ο νόμος βοηθά τη γυναίκα που επιθυμεί την ποινική δίωξη του άνδρα για μη καταβολή διατροφής (ακόμα και σε τρεις ημέρες μπορεί να γίνει κατάσχεση από την ημέρα έκδοσης της απόφασης διατροφής), ενώ για άλλα θέματα όπως επικοινωνίας του παιδιού με τον πατέρα (άρα και αναγκαστικής αποξένωσής του), ο πατέρας δεν δικαιώνεται ποτέ διότι δεν υπάρχει τρόπος εκτέλεσης απόφασης. Ως κατάσχεση, μπορεί να πραγματοποιηθεί σε κινητό (πχ αυτοκίνητο), σε ακίνητο (πχ οικόπεδο, κατοικία), ή σε μισθό.

    11)Εάν δηλωθεί από τη μητέρα (ή τους ψευδομάρτυρες) ότι το παιδί πρέπει να έχει πλουσιοπάροχη ζωή μετά το διαζύγιο, τότε ο (η) δικαστής δικαιώνει το αίτημα ασχέτως εάν δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα από τον πατέρα. Εδώ υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που καθοδηγούν τον πατέρα να παρανομήσει για να βρει άλλη δουλειά ενώ είναι δημόσιος υπάλληλος.

    12)Μετά τα παραπάνω, ο άνδρας αναγκάζεται (θ) να εξοντωθεί οικονομικά, επαγγελματικά, συναισθηματικά, άρα και κοινωνικά, να μη μπορεί να συντηρήσει ούτε τον εαυτό του, να απομονωθεί, να καταστραφεί ή να προβεί σε ακραίες ενέργειες.

    13)Τα παιδιά μεγαλώνουν με μπέιμπυ σίτερ που πληρώνει ο μπαμπάς. Τις περισσότερες φορές σταματούν τα φροντιστήρια, γυμναστική (ι) κτλ τα οποία δήλωσε η μητέρα ως έξοδα για να επιδοθεί μεγάλη διατροφή και στερούνται της καθημερινής περιποίησης – επιμέλειας από τους δύο γονείς, μόνο και μόνο επειδή το θέλησε η μητέρα και κάποια/ος δικαστής.

    14)Τα δικαστήρια συνεχίζονται με την στήριξη των δικηγόρων που υποσκάπτουν την ανθρώπινη σχέση των γονέων. Ας μη ξεχνάμε ότι από ένα διαζύγιο, ζει και συντηρείται ένας δικηγόρος. !!!!!

    15)Απουσιάζει παντελώς από το οικογενειακό δίκαιο ο οικογενειακός δικαστής που θα κρίνει σύμφωνα με όλες τις παραμέτρους που θα έχουν ελεγχθεί από μηχανισμό του υπουργείου και της δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει υποστηρικτικός φορέας και κοινωνικές υπηρεσίες ούτε διαμεσολαβητής που θα ενεργήσει πριν την καταστροφή (λ).

    (α)Έχοντας σήμερα εξασφαλίσει εργασία μόρφωση καριέρα οικονομική ανεξαρτησία, κατοικία, σύνταξη, υγειονομική περίθαλψη, τεχνολογικές ευκολίες, γάμο (κοινωνική αποκατάσταση) παιδιά και με δεδομένη την ανάθεση της επιμέλειας των παιδιών σ εκείνη (εξασφαλίζοντας αποκλειστική συναισθηματική –υπηρετική «χρήση» των παιδιών της. Έως τα γεράματα της) την επιδίκαση διατροφής σ εκείνη .

    (β)Από την κατάθεση της αγωγής μέχρι την έκδοση της απόφασης μπορεί να περάσει σχεδόν ένας χρόνος αφήνοντας τον σύζυγο σε κατάσταση οικονομικής αβεβαιότητας ανασφάλειας και αναποφασιστικότητας

    (γ)Η παροχή σε είδος μπορεί να αυξομειωθεί αυθαίρετα και πρακτικά ανέλεγκτα ,όχι όμως και η διατροφή σε χρήμα

    (δ)Συχνότατα τα χρήματα των διατροφών αποτελούν σχεδόν αποκλειστικά χρηματοδότηση δικαστικών επιθέσεων εναντίον του από την πρώην σύζυγο!!!

    (ε)Οι σημαντικές δαπάνες ψυχαγωγίας των παιδιών κατά τις ώρες επικοινωνίας του με τα παιδιά του., τυχόν ασφαλιστικές καλύψεις που συνεχίζει να πληρώνει για χάρη των παιδιών του και που συχνά αναγκάζεται να σταματήσει για να αντεπεξέλθει στα δικαστικά έξοδα!!

    (ζ)Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας και κοινωνικές υπηρεσίες γνωρίζοντας ότι αποτελούν «σημεία φυγής» και θέσεις κλειδιά στις δικαστικές διαμάχες, , (δεν είναι δα και κανένας δύσκολος πελάτης μια διαλυμένη οικογένεια,) ενεργούν απλώς διεκπεραιωτικά , σχεδόν ανεξέλεγκτα , αντιεπιστημονικά, σχεδόν ερασιτεχνικά , ζητώντας εκβιαστικά υπέρογκες (νόμιμες ) αμοιβές απαγορευτικές για τον μέσο Έλληνα, , για πραγματογνωμοσύνες που τυχόν ζητηθούν.

    (η)Άρθρο 21

    1. Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.

    2. Πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος.

    3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.

    4. Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους.

    5. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους.

    6. Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας. )

    (θ).Συχνά ο άντρας πατέρας αναγκάζεται να σταματήσει τελείως την κύρια η κάποια δευτερεύουσα επαγγελματική του δραστηριότητα όταν τα έσοδα απ αυτή υπερεκτιμώνται από τα δικαστήρια ως πολλαπλάσια από τα πραγματικά (ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον σκέφτεται.) εκτιμώντας (συχνά εσφαλμένα) ότι δεν θα συνυπολογισθούν σε επόμενη αίτηση διατροφής.

    (ι).Τα φροντιστήρια, γυμναστήρια, κτλ είναι επινοημένες δραστηριότητες που θα αποτελέσουν άλλοθι για παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας με σκοπό την αποξένωση του πατέρα.

    (κ).πολλοί δικηγόροι, πέραν κάθε δεοντολογίας , υποδαυλίζουν την αντιπαλότητα οδηγώντας τους πρώην συζύγους σε αέναες δικαστικές διαμάχες

    Κύριε Υπουργέ πότε θα λάβει τέλος αυτό το εγκληματικό νομολογιακό έθιμο εις βάρος πατεράδων και παιδιών και θα επέρθει η περιβόητη ισότητα που τόσο ευαγγελίζεσθε?

  • 8 Μαρτίου 2018, 00:28 | Κώστας

    Να προβλεφθούν μέτρα και πολιτικές για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών όσον αφορά στο οικογειακό δίκαιο, την επιμέλεια τέκνων και τις ενδοοικογενειακές διαφορές.
    Να θεσμοθετηθεί παρατηρητήριο ίσης μεταχείρισης για τα παραπάνω

  • 6 Μαρτίου 2018, 22:20 | Αναγνωστόπουλος Ανδρέας

    Μιας και σκοπός του παρόντος είναι η εξάλειψη των διακρίσεων με βάση το φύλο, η ίση μεταχείριση των φύλων, η παροχή ίσων ευκαιριών σε αυτά για την εναρμόνιση ιδιωτικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, παρακαλώ η Διοίκηση να συμμορφωθεί με :

    Το Ελληνικό σύνταγμα Αρθρο 4: (Ισότητα των Ελλήνων) λέει :

    1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.

    2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

    Αυτήν την στιγμή ο πατέρας δεν εκπίπτει βάσει φορολογίας εισοδήματος την διατροφή που καταβάλει βάσει δικαστικής απόφασης , η μητέρα δεν υποχρεούται να παρουσιάζει αποδείξεις οτι τα διαθέτει για την διατροφή των τέκνων.

    Κε Υπουργέ ο πατέρας δεν δικαιούται βοηθημάτων τα οποία τα λαμβάνει η γυναίκα παρόλο που αυτός είναι και μοναδικός υπόχρεος διατροφής , απειλείται η προσωπική του ελευθερία με φυλακίσεις και κατασχέσεις σε περίπτωση μη καταβολής της, είναι ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ και εξισώνεται με βαριά εγκλήματα όπως η απαγωγή (327 ΠΚ) ή η Σύσταση σε συμμορία (187 ΠΚ). Η δε προσωρινή αδυναμία ή η μακροχρόνια ανεργία για τον νομοθέτη δεν αποτελεί ελαφρυντικό, αυτό και επιτάσσει το συμφέρον των τέκνων, την φυλάκιση των πατεράδων.

    Με την παλιά διοίκηση που παρείχαν το επίδομα τέκνων το αποφάσιζαν απο κοινού ποιός θα το λάβει απο τους εν διαστάσει γονείς και σε περίπτωση διαφωνίας δεν το λάμβανε κανεις, με την νέα διοίκηση το αποδίδει αυτόματα στην γυναίκα. Η νέα διοίκηση με εντελώς υπεραπλουστευτικό τρόπο, αποδίδει τα βοηθήματα στον ένα γονέα χρησιμοποιώντας ως μοναδικό κριτήριο το φύλο του (αυτό ονομάζεται έμφυλη διάκριση ή σεξισμός).

    Κε Υπουργέ ο διαζευμένος πατέρας για την φορολογία εισοδήματος δεν θεωρείται ότι τον βαρύνουν τα τέκνα για αύξηση του αφορολόγητου και αντιμετωπίζετε ως ανύπαντρος!!!!

    Για τα ανωτέρω παρακαλείτε ο Κος Υπουργός να εφαρμόσει την επιταγή του Συντάγματος και την ίση μεταχείριση των φύλων.

    Ευχαριστώ

  • 6 Μαρτίου 2018, 17:02 | ARIS

    Φερνετε προς Ψηφιση Νομο στο ελληνικο κοινοβουλιο, που θα αφορα την Ενδοοικογενειακή Βια ΜΟΝΟ Κατα των Γυναικων !!! σαν να μην υπαρχουν ανδρες-μπαμπαδες θυματα.
    Ο ανδρας, πατερας, θα θεωρειται ΠΑΝΤΑ ως ο βιαιος και ο κακος βασει αυτου του ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ Νομου.
    ΑΠΑΙΤΩ να μην ψηφισθει τετοιος νομος, αφου ειναι εκ των προτερων ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ και αφορα μονο το ενα φύλο.

  • 6 Μαρτίου 2018, 17:38 | Χρυσανθακοπουλος Δημητρης

    Για ποιο λόγο διαχωρίζετε το αντρικό φύλλο και δεν το συμπεριλαμβάνετε σε έναν κοινό νόμο περί αντιμετώπισης ενδοοικογενειακής βίας ; Εξαιρείτε η καλύτερα αποκλείετε το ενδεχόμενο κακοποίησης έναν άντρα από μία γυναίκα ; Από την στιγμή που προωθείτε την ισότητα μεταξύ των φύλλων και γενικότερα θέλε μία προοδευτική κοινωνία χωρίς διαχωρισμούς και εφόσον έχετε δεχτεί και προωθείτε την κοινή ύπαρξη στο κοινόβιο σύνολο, ετεροφυλόφιλους – ομοφυλόφιλους, γιατί υποτιμάτε τον αντρικό ρόλο θεωρώντας τον άτρωτο, πράγμα που καθημερινά αποφαίνεται και αποδυκνειεται τόσο στις δικαστικές αίθουσες όσο και στον δημόσιο τομέα, βλέπε επιδόματα οικογενειακά περί τέκνων σε άγαμους η διαζευγμένους πατεράδες ;

  • 6 Μαρτίου 2018, 15:17 | Κώστας

    Συγγνώμη αλλά είναι απίστευτο ότι ένα νομοσχέδιο κατά των διακρίσεων προωθεί άρθρα νόμου που ρητά δημιουργούν διακρίσεις βάσει φύλλου !!! Έλεος!!

Σχόλια