1. Το μέγιστο ποσοστό των υπαλλήλων ανά Διεύθυνση του φορέα που δύναται να απασχολείται μέσω τηλεργασίας, δεν μπορεί να υπερβαίνει ποσοστό 25% επί του συνόλου των υπαλλήλων της εν λόγω Διεύθυνσης των οποίων η φύση των καθηκόντων τους καθιστά εφικτή την εκτέλεσή τους μέσω τηλεργασίας. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως στην περίπτωση Αυτοτελών Τμημάτων.
2. Το παρόν δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις εφαρμογής των παρ. 2 και 3 του άρθρου 7.
1. Σχετικά με τον τρόπο εφαρμογής του μεγίστου ορίου, σημειώνουμε ότι πρέπει να καθίσταται σαφές ότι το μέγιστο όριο δεν αποκλείει από την τηλεργασία κανέναν από τους υπαλλήλους των οποίων η φύση των καθηκόντων τους καθιστά εφικτή την εκτέλεσή τους μέσω τηλεργασίας. Όλοι οι υπάλληλοι αυτοί πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απασχολούνται με τηλεργασία.
2. Το μέγιστο όριο του 25% για απασχόληση με τηλεργασία προτείνουμε να αυξηθεί και να τεθεί σε 50%, χωρίς να χρειάζεται η ειδική απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, όπως προβλέπει το άρθρο 19 παρ. 5 για κάθε φορέα. Πρόκειται για μέγιστο όριο και ο φορέας θα ορίζει το μέγιστο ποσοστό τηλεργασίας που μπορεί να εφαρμοστεί με βάση τα χαρακτηριστικά του φορέα.
Το όριο του 25% για απασχόληση με τηλεργασία, δηλαδή 1 στους 4 υπαλλήλους που δύνανται να απασχοληθούν με τηλεργασία, προτείνουμε να αυξηθεί σε 1 στους 2 υπαλλήλους που δύνανται να απασχοληθούν με τηλεργασία. Σημειώνουμε ότι κριτήριο της απόδοσης του τηλεργαζόμενου δεν είναι πόσες ημέρες εργάζεται με φυσική παρουσία αλλά το παραγόμενο από αυτόν έργο συνολικά και όταν τηλεργάζεται και όταν εργάζεται με φυσική παρουσία. Η αύξηση του ορίου αυτού σε 1 προς 2 εξάλλου προβλέπεται με το άρθρο 19 παρ. 5, με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών ανά φορέα, και προτείνουμε να τεθεί εξαρχής στο νομοσχέδιο χωρίς να απαιτείται η έκδοση απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών ανά φορέα.
Επίσης, προς αποφυγή παρερμηνειών [π.χ. μια παρερμηνεία θα ήταν ότι με τηλεργασία επιλέγεται από τον Προϊστάμενο Διεύθυνσης να απασχολείται ετησίως μόνο 1 συγκεκριμένος υπάλληλος στους 4 (ή στους 2 όπως προτείνουμε) και οι υπόλοιποι 3 στους 4 (ή 1 στους 2 όπως προτείνουμε), παρόλο που το έχουν αιτηθεί, θα έχουν απασχόληση μόνο με φυσική παρουσία], πρέπει να διευκρινιστεί ότι το όριο αυτό είναι μεσοσταθμικό και όλοι οι υπάλληλοι των οποίων η φύση των καθηκόντων τους καθιστά εφικτή την εκτέλεσή τους μέσω τηλεργασίας δύνανται να απασχολούνται με τηλεργασία.
Στο Α.7, παρ. 1: 1. Το πσοοστό 25% είναι μικρό αν λάβει κάποιος υπόψη την επιτυχία της τηλεργασίας. 2. Σε αυτό το ποσοστό, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να προσμετρώνται οι εργαζόμενοι με χρόνιες παθήσεις ή ΑΜΕΑ γενικά και ειδικά όσοι είναι με πιστοποιημένο από ΚΕΠΑ ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 50% και άνω.
Ο ορισμός ποσοστού με νόμο είναι προβληματικός. Πχ. Σε ένα αυτοτελές τμήμα με δύο υπαλλήλους (που στην πανδημία αποδείχθηκε ότι μπορεί να λειτουργήσει χωρίς καμία φυσική παρουσία κατά το 80% των ημερών) πόσοι υπάλληλοι είναι το 25%; Μοναδικό κριτήριο για την οποιαδήποτε ποσόστωση πρέπει να είναι η βέλτιστη λειτουργία της υπηρεσίας που εξαρτάται από τη φύση, τη δομή και την οργάνωση της εργασίας. Αφού λοιπόν σε κάθε υπηρεσία οι ανάγκες και οι απαιτήσεις ποικίλουν, μόνο η υπηρεσία θα πρέπει να είναι υπεύθυνη για τον ορισμό του αριθμού των υπαλλήλων που θα εργάζονται με φυσική παρουσία και με τηλεργασία.
Ο ποσοτικός περιορισμός της τηλε-εργασιας αναιρεί τα ίδια τα οφέλη της τηλε-εργασιας τα οποία είναι ενδεικτικά
Περιορισμός μετακινήσεων και περιβαλλοντικο αποτύπωμα
Ενίσχυση της επαρχίας με μετακίνηση ανθρώπινου δυναμικού στην ύπαιθρο
Δημιουργία ευκαιριών για τον πληθυσμό που διαμένει στην επαρχία
Ενίσχυση απασχόλησης των Ατόμων με αναπηρία και διευκόλυνση τους με την δυνατότητα μόνιμης τηλε-εργασιας
Απορρόφηση ικανού ανθρώπινου δυναμικού ανεξαρτήτως γεωγραφικού περιορισμού
Ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας και διευκόλυνση των εργαζομένων γονέων
Δημιουργία ψηφιακών δεξιοτήτων δια μέσου της χρήσης τεχνολογικών μέσων
Μείωση του τεχνολογικού αναλφαβητισμού
Μεγαλύτερη διείσδυση των νέων δικτυακών υποδομών (5g) για την εξυπηρέτηση πρόσβασης ακόμα και σε περιοχές με ανεπαρκείς επίγειες υποδομές.
Μικρότερος λειτουργικός κίνδυνος σε υπηρεσίες λόγω απεργιακών κινητοποιήσεων των ΜΜΜ
Όλα τα παραπάνω δεν είναι εφικτά αν υπάρχει χρονικός περιορισμός. Θεωρώ άτοπο να περιορίζει ο νομοθέτης το μέλλον και την εξέλιξη. Εκτός αν θέλει να παραμένει σε αγκυλωσεις του παρελθόντος και να μην επιλυθούν προβλήματα απασχόλησης και ενίσχυσης της επαρχίας ή της ίσης παροχής ευκαιριών
Θεωρώ πως η τηλεργασία πρέπει πλέον να γίνει μόνιμη.
Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά για όλους (εφόσον φυσικά λειτουργούν σχολεία, παιδικοί σταθμοί, camps, κ.λ.π.) γιατί διαφορετικά για τις εργαζόμενες μητέρες είναι εξουθενωτικό. Κατά τα άλλα, νομίζω πως κερδίζουμε όλοι από αυτό και το Δημόσιο και οι υπάλληλοι καθώς έχουμε κέρδος και σε χρόνο και σε χρήμα.
Και εξηγούμαι:
Ο υπάλληλος κερδίζει όλο το χρόνο του πήγαινε και έλα από και προς τη δουλειά που είναι πολύ σημαντικός χρόνος γιατί μιλάμε για ένα μέσο όρο μιάμισης ώρας.
Κερδίζει τα έξοδα κίνησης και παράστασης, γιατί δεν πάμε γυμνοί στη δουλειά και ανάλογα τη θέση του ο καθένας και τα καθήκοντα του ενδέχεται να έχει αυξημένα έξοδα για αυτό.
Κερδίζει επίσης τη ψυχική του γαλήνη γιατί όπως ξέρουμε οι σχέσεις μεταξύ υπαλλήλων στο Δημόσιο δεν είναι ιδανικές. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που χρειάστηκε αρκετές υπηρεσίες να συστεγαστούν και να «συνυπάρξουν», εκτός από τα προβλήματα των χώρων που δεν επαρκούν πολλές φορές για όλους τους υπαλλήλους.
Σε ότι δε αφορά την «κοινωνικοποίηση» όποιος έχει δημιουργήσει φιλίες στην δουλειά, συναναστρέφεται και κοινωνικά εκτός δουλειάς, δεν συναντιούνται στη δουλειά μόνο. Οι υπόλοιποι είναι καλό να είμαστε σε απόσταση, δουλεύουμε πιο ήρεμα, χωρίς εντάσεις και με αυτόν τον τρόπο ανεβαίνει η αποδοτικότητα.
Το δε Κράτος, κερδίζει καταρχάς από τα ενοίκια για τις κτιριακές υποδομές, θα ξενοικιάσει κτίρια και σε άλλη περίπτωση θα νοικιάσει πολύ μικρότερα, για λιγότερες ανάγκες. Αυτό είναι μεγάλο ποσό για να μην είναι υπολογίσιμο. Επίσης κερδίζει και όλα τα άλλα πάγια έξοδα που απαιτούν για συντήρηση τα κτίρια, έξοδα θέρμανσης, ρεύμα, κ.λ.π.
Με τη λειτουργία του ΚΣΗΔΕ και της επέκτασης της εφαρμογής των ηλεκτρονικών υπογραφών για όλους τους υπαλλήλους και πολίτες μελλοντικά, αν λειτουργήσει ομαλά και εύρυθμα, σχεδόν, δε θα χρησιμοποιείται ούτε χαρτί πλέον. Και η παρουσία διοικητικών υπαλλήλων (διοικητική/γραμματειακή υποστήριξη) θα είναι περιττή.
Εκτός αυτού, σταδιακά, με αφορμή την πανδημία και όλα τα έκτακτα μέτρα που εφαρμόστηκαν και οι πολίτες αναγκάστηκαν να «εκπαιδευθούν» να εξυπηρετούνται ηλεκτρονικά και στο μέλλον θα είναι συνεχώς αυξανόμενοι οι πολίτες που θα εξυπηρετούνται έτσι.
Επομένως, θα πρέπει ήδη από τώρα, να οργανώνεται σε μόνιμη βάση σταδιακά ο θεσμός της τηλεργασίας ξεκινώντας από υπηρεσίες που:
α) δεν έχουν επαφή με το κοινό,
β) είναι καλά οργανωμένες στο κομμάτι της πληροφορικής και διασυνδεδεμένοι με τις υπηρεσίες του Δημοσίου και δουλεύουν απρόσκοπτα μέσα στο περιβάλλον της υπηρεσίας οι υπάλληλοι από το σπίτι ηλεκτρονικά (ΣΗΔΕ, ΕΡΜΗΣ, Ηλεκτρονικά πρωτόκολλα, και λοιπές ηλεκτρονικές πλατφόρμες ανάλογα το αντικείμενο του φορέα)
γ) έχει παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της τηλεργασίας πως οι υποχρεώσεις του φορέα εκπληρώνονται κανονικά χωρίς καθυστερήσεις και αναβολές, δηλαδή, είτε με τηλεργασία είτε με φυσική παρουσία, η υπηρεσία εξακολουθεί να εργάζεται στους ρυθμούς της.
Σταδιακά, αυτό να γίνει με όλες τις υπηρεσίες που κάποιες δεν έχουν καν ηλεκτρονικό πρωτόκολλο ακόμα ή έχουν κάποιες εκδόσεις του «πάπυρου» για γέλια, χωρίς καμία διασύνδεση με άλλες πλατφόρμες.
Δε γίνονται όμως αυτά αν δεν ολοκληρωθούν οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί για «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» όπως λένε.
Άρα, αν εξασφαλίσουμε πως:
α) θα καλύπτονται από την υπηρεσία τα έξοδα για την εργασία που κάνει στο οκτάωρο ο υπάλληλος από το σπίτι με μια πολύ λογική εξίσωση που πρότεινε κάποιος σχολιαστής προηγούμενα
β) θα διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα και το οκτάωρο εργασίας
γ) θα συνεχίσει να υπάρχει κάθε βοήθεια προς τις εργαζόμενες μητέρες όπως υπήρχε ως τώρα
δ) θα συμφωνηθεί ένας δίκαιος και διαφανής τρόπος ελέγχου της παρουσίας και εργασίας του υπαλλήλου κατά τη διάρκεια του οκταώρου
η τηλεργασία πρέπει να γίνει μόνιμη και να μη συζητάμε καν όρους και προϋποθέσεις, απλά η εποχή και οι συνθήκες το επιβάλουν. Η εποχή γιατί με την τεχνολογία μας παρέχει τη δυνατότητα αυτή και οι συνθήκες είναι οι γνωστές συνθήκες που επιβάλουν να είμαστε πλέον προσεκτικότεροι στις επαφές και τις συναναστροφές μας και αυτό δεν ξέρουμε για πόσο θα χρειαστεί να συμβαίνει.
Τα ίδια δε και για τον ιδιωτικό τομέα, όπου η παρεχόμενη εργασία μπορεί να γίνει εξ αποστάσεως.