Στις διατάξεις του παρόντος υπάγονται οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου ή ορισμένου χρόνου, συμπεριλαμβανομένων των απασχολούμενων με σύμβαση έμμισθης εντολής, εφόσον η φύση των καθηκόντων τους καθιστά εφικτή την εκτέλεσή τους μέσω τηλεργασίας. Εξαιρούνται πάντως του πεδίου εφαρμογής του παρόντος το εκπαιδευτικό προσωπικό και οι εκπαιδευτές σε όλες τις δομές κάθε βαθμίδας εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Η φύση των καθηκόντων ενός Δ.Υ που ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου (ΑμεΑ) και επιτρέπουν να εργάζεται εξ αποστάσεως, πρέπει να του δίνουν το δικαίωμα (εφόσον φυσικά το επιθυμεί) να εργαστεί με τηλεργασία 100%. Για αποφυγή διαφορετικών προσεγγίσεων και τακτικών ανά υπηρεσία (ή ακόμα και διευθύνσεις εντός του ίδιου φορέα), ο προϊστάμενος είναι σημαντικό να υποχρεούται να αποδεχθεί το αίτημα του εργαζόμενου.
Υποχρεωτική τηλεργασία 100% όλο το χρόνο για τους υπαλλήλους ΑμεΑ, όταν το επιτρέπουν τα καθήκοντα τους.
Σε μία τόσο τραγική στιγμή για την ανθρωπότητα αλλά και σε ένα σημείο που η τεχνολογία σώζει ζωές (σε κάθε επίπεδο), η τηλεργασία πρέπει να γίνει ένα εργαλείο προόδου του κρατικού μηχανισμού χάρη στις δεξιότητες ειδικά της νέας γενιάς των Δ.Υ.
Ένα κράτος με ενσυναίσθηση και κοινωνικό πρόσημο οφείλει να εφαρμόσει την τηλεργασία στο 100% σε υπαλλήλους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και έχουν ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας. Φυσικά όταν το επιτρέπει η θέση εργασίας τους και οι υπηρεσίες που παρέχουν. Δ.Υ ΑμεΑ ή γονείς/κηδεμόνες παιδιών ΑμεΑ π.χ σε ειδικότητες όπως Πληροφορική όχι μόνο μπορούν να εργαστούν από το σπίτι τους αλλά η ζωή τους και η ζωή των προστατευόμενων μελών της οικογένειας τους θα βελτιωθεί ριζικά και θα σταματήσουν να αντιμετωπίζουν καθημερινά ένα τεράστιο πρόβλημα μετακίνησης και ανασφάλειας. Ένας καθημερινός γολγοθάς στα μεγάλα αστικά κέντρα κυρίως αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Είμαι στενή συγγενής ενός νέου παλικαριού Δ.Υ που η σωματική αναπηρία του αντιμετωπίστηκε ατυχώς και άβολα από την κοινωνία και το αστικό περιβάλλον (ως σήμερα..) αλλά βρήκε διέξοδο στις νέες τεχνολογίες και ζει από τις δεξιότητες του. Για πρώτη φορά το κράτος έχει την ευκαιρία να αξιοποιήσει το ταλέντο του, να σεβαστεί την ιδιαίτερη συνθήκη που βιώνει και ταυτόχρονα να τον προφυλάξει.
Θα πρέπει να συμπεριληφθούν και δικαστικοί, ένοπλες δυνάμεις και σώματα ασφαλείας, εφόσον τα εκτελούμενα καθήκοντα το επιτρέπουν (μελέτη δικογραφιών, δουλειά γραφείου, προετοιμασία έργων κ.λπ.). Ορθότερη θα ήταν η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής, κατά τον ορισμό του άρθρου 51 ν. 1892/1990, για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και όχι ανά κατηγορία υπαλλήλου.
Συμφωνώ με την άποψη ότι η φράση «εφόσον η φύση των καθηκόντων τους καθιστά εφικτή την εκτέλεσή τους μέσω τηλεργασίας» θα πρέπει να οριοθετηθεί
και να συγκεκριμενοποιηθει σε ανώτερο επίπεδο διοικησης και να μην αφεθεί να γίνει πεδίο διαπραγμάτευσης ανάμεσα στον κάθε δ/ντη και τους υπαλλήλους του.
Στο πεδίο εφαρμογής ΠΡΕΠΕΙ να συμπεριλαμβάνονται και οι δικαστικοί υπάλληλοι που υπάγονται σε Δικαστικές Υπηρεσίες. Ιδιαιτέρως δε ειδικότητες όπως Πληροφορικής.
Κάτι τέτοιο θα αυξήσει θεαματικά την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα των εν λόγω υπαλλήλων, αφού συνήθως είτε απασχολούνται σε αλλότρια (μη παραγωγικά) καθήκοντα ή δεν εργάζονται σε ήσυχο περιβάλλον που είναι απαραίτητο για να επιτελούν την εργασία τους.
Παράπλευρη ωφέλεια εκτός της αναμενόμενης βελτίωσης της απόδοσης του υπαλλήλου θα είναι και η αμεσότερη στελέχωση των δικαστικών υπηρεσιών με υπαλλήλους υψηλών και ιδιαιτέρως εξειδικευμένων προσόντων πχ. Πληροφορικής. Το κόστος ή και ο τρόπος ζωής στην Αθήνα, όπου είναι οι μεγαλύτερες ανάγκες και οι περισσότερες θέσεις, είναι αποτρεπτικό για πολλούς νεοδιόριστους υπαλλήλους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην αποδέχονται το διορισμό και οι θέσεις να μην καλύπτονται ποτέ. Σε συνδυασμό με τη νέα πραγματικότητα της πανδημίας που έχει εκτοξεύσει τον αριθμό των θέσεων μόνιμης τηλεργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ιδιαίτερα στον κλάδο της Πληροφορικής, οδηγεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης να μην είναι ανταγωνιστικό για τη συγκεκριμένη ειδικότητα.
Αξίζει να ληφθεί υπόψιν ότι οι δικαστικοί υπάλληλοι είναι αποκλεισμένοι από το νόμο της Κινητικότητας, κάτι που δημιουργεί συνθήκες εγκλωβισμού και αποθαρρύνει ακόμη περισσότερο τους επιστήμονες της Πληροφορικής να εργαστούν στο συγκεκριμένο υπουργείο.
Θα πρέπει να προβλεφθεί είτε απευθείας στον Νόμο είτε μέσω εξουσιοδότησης (έκδοση ΚΥΑ) ποιες θέσεις εργασίας εμπίπτουν στον γενικόλογο ορισμό «εφόσον η φύση των καθηκόντων τους καθιστά εφικτή την εκτέλεσή τους μέσω τηλεργασίας». Νοσηλευτικές υπηρεσίες, υπηρεσίες καθαριότητας, υπηρεσίες εξυπηρέτησης κοινού με φυσική παρουσία κ.α θα πρέπει να αποκλειστούν.
Στο πεδίο εφαρμογής προτείνεται να υπαχθούν και το ένστολο προσωπικό (στρατιωτικοί, σώματα ασφαλείας κλπ) που είναι τοποθετημένο σε θέσεις ή Υπηρεσίες σχετικές με την εξυπηρέτηση των πολιτών.
Ένα εξαιρετικό νομοσχέδιο που κινείται στη σωστή κατεύθυνση και λαμβάνει υπόψή του τις σύγχρονες απαιτήσεις της καθημερινότητας και του εργατικού βίου. Από την εμπειρία μου, υπάρχουν καθήκοντα, όπως η ανάλυση δεδομένων, η σύνταξη περιοδικών εκθέσεων και αναφορών και η συγγραφή πχ ετήσιων πεπραγμένων, που εκτελούνται καλύτερα σε περιβάλλον έξω από το εργασιακό περιβάλλοντος γιατί, δυστυχώς, οι περισπασμοί και η έλλειψη κουλτούρας «ήσυχου» εργασιακού περιβάλλοντος δεν υπάρχουν. Ακόμη, για την αποτελεσματική υλοποίηση του νομοσχεδίου, χρειάζονται διευθυντές με σύγχρονη οπτική που είναι στοχοπροσηλωμένοι και όχι επικεντρωμένοι στο αν ο υπάλληλος χτύπησε την κάρτα πέντε λεπτά αργότερα.
Θα ήταν πολύ σημαντικό για εμάς τους ΑμΕΑ να προβλεφθεί η δυνατότητα μόνιμης τηλεργασίας όπου το επιτρέπει η φύση των καθηκόντων. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφεύγουμε την μετακίνηση μας στον χώρο εργασίας η οποία αποτελεί για εμάς καθημερινό Γολγοθά. Παράλληλα θα μπορούμε να εκτελούμε τα καθήκοντά μας απο το σπίτι στο οποίο το περιβάλλον είναι ειδικά διαμορφωμένο.
Ως ΑμΕΑ που εργάζομαι στο τμήμα Πληροφορικής Δημόσιου Νοσοκομείου, όταν χρησιμοποίησα την τηλεργασία στα πλαίσια των έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση και τον περιορισμό του COVID-19, διαπίστωσα ότι μπορώ να εκτελώ τα καθήκοντά μου το ίδιο αποτελεσματικά και ίσως και με περισσότερη ταχύτητα, αφού η εργασία στο σπίτι γίνεται σε υπολογιστή και σε γραφείο που έχει προσαρμοστεί στις δικές ανάγκες μου.
Εξαιρετικά χρήσιμο θα ήταν να προστεθεί ρητώς η ένταξη στο πεδίο εφαρμογής και δημοσίων λειτουργών, τα καθήκοντα των οποίων δύνανται να ασκούνται μέσω τηλεργασιας, δεδομένου ότι ειδικά για περιπτώσεις που τα καθήκοντα αυτά συνιστανται στη σύνταξη εγγράφων, δικογραφων, μελετών κλπ, η σχετική εργασία μπορεί να παρέχεται ακόμα πιο αποτελεσματικά με την παροχή της εν λόγω δυνατότητας
Στο πεδίο εφαρμογής πρέπει να υπαχθεί και το ένστολο προσωπικό που υπηρετεί σε υπηρεσίες που έχουν σχέση με την εξυπηρέτηση του κοινού, όπως πχ οι Στρατολογικές Υπηρεσίες και οι Διοικήσεις Στρατολογικών Υπηρεσιών που υπάγονται στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας.
Στη φράση «εφόσον η φύση των καθηκόντων τους καθιστά εφικτή την εκτέλεσή τους μέσω τηλεργασίας», υποθέτω ότι με τον όρο «καθήκοντα» εννοούνται τα «κύρια» καθήκοντα.
Ερωτώ το εξής: Εάν η φύση των «κύριων» καθηκόντων των υπαλλήλων κρίνεται ότι τυπικά δεν καθιστά εφικτή την εκτέλεσή τους μέσω τηλεργασίας, τότε θα δίνεται η δυνατότητα να εκτελούνται μέσω τηλεργασίας μόνο τα τυχόν «επιπλέον» καθήκοντα, ή «δευτερεύοντα» καθήκοντα, η φύση των οποίων καθιστά εφικτή την τηλεργασία;
Για παράδειγμα, υπάλληλος με «κύρια» καθήκοντα να εκτελεί αυτοπροσώπως ελέγχους πεδίου, αυτοψίες, επί τόπου δειγματοληψίες κλπ, εκτελεί εκ των πραγμάτων και τα «δευτερεύοντα» καθήκοντα της σύνταξης – έκδοσης των αντίστοιχων εκθέσεων, πρακτικών, βεβαιώσεων, αποφάσεων κλπ. Θα δίνεται η δυνατότητα μόνο για τα δευτερεύοντα αυτά καθήκοντα να εκτελούνται μέσω τηλεργασίας από την οικία του;
Θα πρέπεινα συμπεριλάβετε στο νομοσχέδιο και τους δικαστικούς υπαλλήλους, τουλαχιστον στις υπηρεσίες που είναι εφικτή η τηλεργασία
Από το πεδίο εφαρμογής πρέπει να εξαιρεθεί και το πάσης φύσεως προσωπικό των Καταστημάτων Κράτησης, καθώς είναι αδύνατον να παρασχεθεί εξ αποστάσεως εργασία στις Φυλακές, από οποιοδήποτε κλάδο εργαζομένου. Εξάλλου, και κατά τη διάρκεια των μέτρων της πανδημίας το προσωπικό των φυλακών εξαιρέθηκε από την τηλεργασία. Οι Φυλακές της Χώρας έχουν τεράστια ανάγκη από ενίσχυση, καθώς καταγράφεται τεράστια υποστελέχωση.