Μετά το τρίτο εδάφιο της παρ. 20 του άρθρου 14 του ν. 2266/1994 (Α΄218) προστίθενται τέταρτο και πέμπτο εδάφια και η παρ. 20 διαμορφώνεται ως εξής:
«Όταν εργαζόμενος στο Δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με τον τρόπο που αυτός προσδιορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 2190/1994, όπως αυτός ισχύει, αποβιώσει κατά και εξαιτίας της εκτέλεσης υπηρεσιακού του καθήκοντος, τότε δύναται ένα (1) μέλος της οικογένειας του θανόντος μέχρι πρώτου βαθμού συγγενείας με αυτόν, ή αδελφός ή αδελφή ή σύζυγός του να διορίζεται στο Δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα σε κενή οργανική θέση ανάλογη των προσόντων που διαθέτει ο διοριζόμενος. Η αίτηση διορισμού πρέπει να υποβληθεί μέσα σε αποκλειστική προθεσμία πέντε (5) ετών από την ημερομηνία του θανάτου ή από τη συμπλήρωση του νόμιμου ορίου ηλικίας για διορισμό ή από την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων. Η αίτηση συνοδεύεται από αμετάκλητη δήλωση παραίτησης των λοιπών δικαιούχων από το δικαίωμα διορισμού και συνεπάγεται, από την ημερομηνία διορισμού, την αυτοδίκαιη και αμετάκλητη παραίτηση του διοριζομένου από τις οικονομικές απαιτήσεις του έναντι του φορέα, στον οποίο παρείχε την εργασία του ή ήταν ασφαλισμένος ο θανών, καθώς και την αναστολή του συνταξιοδοτικού του δικαιώματος. Σε περίπτωση θανάτου του διορισθέντος, πριν τη μονιμοποίησή του, το δικαίωμα διορισμού ασκείται από έτερο μέλος της οικογένειας του θανόντος διορισθέντος σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος στο Δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέχρι πρώτου βαθμού συγγενείας με αυτόν, υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στα προηγούμενα εδάφια. Η αίτηση για διορισμό υποβάλλεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο ετών από τον χρόνο θανάτου του αρχικώς διορισθέντος. Ο διορισμός διενεργείται με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Εσωτερικών και του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργείου.».