Σκοπός του παρόντος Μέρους είναι η ενίσχυση της παραγωγικότητας, της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας των υπαλλήλων των δημόσιων υπηρεσιών μέσω της θέσπισης ενός συστήματος κινήτρων και ανταμοιβής. Με το σύστημα αυτό επιδιώκεται η παρακίνηση του ανθρώπινου δυναμικού του πρώτου εδαφίου για την επίτευξη προσδιορισμένων στόχων, αλλά και η επιβράβευσή του, ως απόρροια της επίτευξης συγκεκριμένων και μετρήσιμων αποτελεσμάτων.
|
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Οι συνταγματικά κατοχυρωμένες Ανεξάρτητες Αρχές και ο Συνήγορος του Καταναλωτή, τους υπαλλήλους των οποίων η Ομοσπονδία εκπροσωπεί, μέχρι σήμερα δεν είχαν συμπεριληφθεί ούτε στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 23 έως 27 του Κεφαλαίου Α’ του Ν. 4940/2022 για εισαγωγή κινήτρων και ανταμοιβής υπαλλήλων [βλπ. Κίνητρο Επίτευξης Δημοσιονομικών Στόχων (Κ.Ε.Δ.Σ.) άρθρου 25 κλπ], τα οποία χορηγούνται ήδη από το 2022, ούτε στο πεδίο εφαρμογής του συστήματος κινήτρων και ανταμοιβής του άρθρου 59 του Ν.5043/2023.
Προς αποκατάσταση της αδικίας αυτής, η οποία έχει επισημανθεί κατ’ επανάληψη από την Ομοσπονδία στα αρμόδια Υπουργεία, με το παρόν νομοσχέδιο προτείνεται οι υπάλληλοι αυτοί να εντάσσονται, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, σε σύστημα κινήτρων και ανταμοιβής. Ωστόσο, το σύστημα κινήτρων και ανταμοιβής που ταιριάζει περισσότερο με τη φύση, τον χαρακτήρα και τον τρόπο λειτουργίας των συνταγματικά κατοχυρωμένων Ανεξάρτητων Αρχών και του Συνηγόρου του Καταναλωτή είναι το σύστημα του άρθρου 59 του Ν.5043/2023 και προτείνεται να περιληφθεί σχετική διάταξη εφαρμογής του και στις Αρχές αυτές.
Τα κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών ως σημείο επαφής με τους δημόσιους φορείς και τους πολίτες, παρέχουν κεντρικά πολλαπλές υπηρεσίες. Επιτελούν το ρόλο τους για πάνω από είκοσι χρόνια, εκπληρώνοντας επιτυχώς στόχους για την μείωση της γραφειοκρατίας και την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης. Για όλη αυτή την επιτυχημένη πορεία που αποδεδειγμένα αποτυπώνεται, είναι δίκαιο να τους αποδοθεί μια ανταμοιβή όχι με αστερίσκους και διακρίσεις, αλλά καθολικά και ισομερώς όπως ακριβώς το σύνολο των υπαλλήλων συνεισφέρει καθημερινά στην ικανοποίηση των πολιτών.
Πραγματικά είναι άξιο απορίας με ποια λογική δεν αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία στο δημόσιο τομέα όταν αυτή προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα. Στην περίπτωση μου το θέμα είναι ακόμη χειρότερο καθώς δεν αναγνωρίζεται ούτε η προϋπηρεσία μου σε τράπεζα του δημοσίου (ΑΤΕ) και πρέπει να πληρώνω δικαστήρια και δικηγόρους για να αποδείξω το αυτονόητο, ποιος ξέρει μετά από πόσα χρόνια με τις ταχύτητες των δικαστηρίων. Έτσι μετά από πλέον των 25 ετών προϋπηρεσία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αμοίβομαι σήμερα με τον μισθό των νεοπροσληφθέντων. Πόσο μάλλον όταν αυτή η προϋπηρεσία λήφιηκε υπόψη από τον ΑΣΕΠ για την πρόσληψή μου.
Επί της ουσίας, όλοι εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι είμαστε εκτελεστές της θέλησης του Kράτους και υπηρετούμε το Λαό,οφείλουμε πίστη στο Σύνταγμα και αφοσίωση στην Πατρίδα (Άρθρο 103 του Συντάγματος).Επιπροσθέτως, εκπληρώνουμε τιμίως και ευσυνειδήτως τα καθήκοντα μας ανεξαρτήτως τροπολογίας για το καθορισμό του κατώτατου μισθού, μπόνους παραγωγικότητας εφόσον δεν υπαγόμαστε στην στοχοθεσία-αξιολόγηση, αναγνώρισης προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα για βαθμολογική και ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ! Σημειωτέον ο σκληρός πυρήνας της έννοιας του Κράτους Δικαίου είναι η ΙΣΟΤΗΤΑ!
Στο δια ταύτα, το εκάστοτε χρηματικό/μισθολογικό κίνητρο συνίσταται σε μια έμπρακτη αναγνώριση των προσπαθειών του δημοσιοϋπαλλικού σώματος, προάγοντας την ομαδικότητα, παρέχοντας κίνητρα για ακαδημαϊκή εκπαίδευση και συνάμα ενισχύοντας τη διαχείριση της αλλαγής στη δημόσια διοίκηση, ξεπερνώντας αποτελεσματικά τις όποιες αντιστάσεις για τις επικείμενες αλλαγές! Είθε να συνεχίσουμε να σφυρηλατούμε συναδελφικούς δεσμούς!
Για το λόγο ότι σκοπός του παρόντος Μέρους αποτελεί η ενίσχυση της παραγωγικότητας, της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας των υπαλλήλων των δημόσιων υπηρεσιών μέσω της θέσπισης ενός συστήματος κινήτρων και ανταμοιβής, θα πρέπει πρώτα να ξεκινήσετε με την ισότιμη αναγνώριση της προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα για τα μισθολογικά κλιμάκια. Αλλιώς οι έντονες ανισότητες που απορρέουν από αυτή τη διάσταση, σίγουρα δημιουργούν δυσαρέσκειες, μείωση της ελκυστικότητας του δημοσίου τομέα και σε κάθε περίπτωση καταλήγουν σε μείωση της παραγωγικότητας, της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας μιας μεγάλης μερίδας εργαζομένων του δημοσίου τομέα, που έτυχε να απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα, πριν ενταχθεί στους κόλπους του δημοσίου τομέα. Και έτσι μετά από χρόνια εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, πλέον αμείβεται ως νεοδιόριστος, με τα εισαγωγικά μισθολογικά κλιμάκια, αγνοώντας χρόνια προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα σε συναφές με την προκήρυξη αντικείμενο.
Η αναγνώριση της προϋπηρεσίας του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο και ως μισθολογικά εκτός από βαθμολογικά είναι κάτι που πρέπει να γίνει, καθώς είναι εμπειρία στο αντικείμενο του πτυχίου, η οποία αν ήταν στο δημόσιο θα αναγνωριζόταν. Απλά έτυχε να είναι στον ιδιωτικό τομέα. Η διάκριση αυτή δεν είναι σωστή και αποτελεί αντικίνητρο για τον καταρτισμένο ιδιωτικό υπάλληλο να επιλέξει μια θέση στο δημόσιο. Επίσης, η επιστροφή των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα στον δημόσιο τομέα θα πρέπει να είναι από τα θέματα που θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την κυβέρνηση, αφού μιλάει για εξίσωση δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα μισθολογικά.
Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η ανισότητα στους μισθούς μεταξύ υπαλλήλων δημοσίου ίδιου γνωστικού αντικειμένου, με τη διαφορά ότι ο ένας προέρχεται από χρόνια εμπειρίας στον ιδιωτικό τομέα και ο άλλος έχει εργαστεί μόνο στο δημόσιο τομέα? Απλά, δε θα αναγνωρίζουμε την ιδιωτική προϋπηρεσία, αλλά θα την ζητάμε στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ ως προαπαιτούμενο….Δηλαδή το θέατρο του παραλόγου με λίγα λόγια. Όσο και αν πονάει τον παλιό δημόσιο υπάλληλο, υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα και αξίζουν -χάρη στην «ιδιωτική» εμπειρία τους- πολύ περισσότερα από τον ίδιο..
Η μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας του Ιδιωτικού Τομέα σε αποδεδειγμένα συναφές αντικείμενο από τον Δημόσιο Τομέα είναι μία τεράστια αδυναμία του. Προκαλεί μεγάλες μισθολογικές ανισότητες μεταξύ νέων και παλιών υπαλλήλων και η διαφορά είναι περισσότερο εμφανής στον νεοεισερχόμενο στο Δημόσιο και αποτελεί ουσιαστικά και ένα ισχυρό αντικίνητρο αποδοχής της πρόσληψης.
Επιπλέον, ως αντιστάθμιση της κατάργησης 13-14ου μισθού, θα πρέπει να δοθούν στους δημόσιους υπαλλήλους ως μπόνους παραγωγικοτητας. Θα αποτελέσει κίνητρο υψηλής απόδοσης αλλά και αποδοχής προσλήψεων.
Ένα σοβαρό θέμα που αφορά την στοχοθεσία και την αξιολόγηση των υπαλλήλων (ΟΤΑ Α ΚΑΙ Β βαθμού, κυρίως των ΟΤΑ Α) και που δεν το έχει αγγίξει κανένας νόμος μέχρι τώρα, είναι :
Πρέπει να θεσμοθετηθούν διατάξεις ώστε οι Αιρετοί (οι οποίοι δεν αξιολογούνται για τις γνώσεις , την συμπεριφορά τους , την αμεροληψία τους , την αποτελεσματικότητα, τους ούτε από Επιτροπή ούτε από τους Εργαζόμενους, που θα ήταν σκόπιμο ), να μην παρεμβαίνουν πέρα από τα καθήκοντα τους στο έργο των Υπαλλήλων και κυρίως στους στόχους των Υπηρεσιών.
Διαφορετικά σε συνδυασμό και με συνήθως την υποστελέχωση υπηρεσιών οι στόχοι θα καταλήξουν άλλη μια τυπική υποχρέωση με επιπλέον επιβάρυνση χρόνου στους Πρ/νους και χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. .
Σε ένα κράτος ενταγμένο στην ευρωπαϊκή ένωση, θεωρώ αδιανόητο να μην αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία εκτός δημοσίου τομέα μισθολογικά, εφόσον έχει μοριοδοτηθεί η συνάφεια ως προς τα αντικείμενα από τον ΑΣΕΠ.
Επιπρόσθετα, είναι άδικο και προκλητικό να μην δίδεται η δυνατότητα σε ΙΔΑΧ- τακτικούς υπαλλήλους του ευρύτερου δημοσίου που εργάζονται σε ΝΠΙΔ και ΑΕ του δημοσίου (ανω του 50% συμμετοχής του δημοσίου) να μην μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ αν δεν παρέλθει η 5ετία του διορισμού τους ΚΑΙ ΜΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.
η μη δυνατότητα της κινητικότητας δημιουργεί δημοσίους υπαλλήλους 2 ταχυτήτων, ομηρίας και καταναγκασμού της παραμονής τους σε έναν φορέα ή της φυγής- παραίτησης τους προς αναζήτηση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Τελικά το δημόσιο χρειάζεται προσωπικό ???
Σε ένα κράτος δικαίου ενταγμένο στην ευρωπαϊκή ένωση, θεωρώ αδιανόητο να μην αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία εκτός δημοσίου τομέα μισθολογικά, εφόσον έχει μοριοδοτηθεί η συνάφεια ως προς τα αντικείμενα από τον ΑΣΕΠ.
Επιπρόσθετα, είναι άδικο και προκλητικό να μην δίδεται η δυνατότητα σε ΙΔΑΧ- τακτικούς υπαλλήλους του ευρύτερου δημοσίου που εργάζονται σε ΝΠΙΔ και ΑΕ του δημοσίου (ανω του 50% συμμετοχής του δημοσίου) να μην μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ αν δεν παρέλθει η 5ετία του διορισμού τους ΚΑΙ ΜΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.
η μη δυνατότητα της κινητικότητας δημιουργεί δημοσίους υπαλλήλους 2 ταχυτήτων, ομηρίας και καταναγκασμού της παραμονής τους σε έναν φορέα ή της φυγής- παραίτησης τους προς αναζήτηση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Τελικά το δημόσιο χρειάζεται προσωπικό ???
Η μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας του Ιδιωτικού Τομέα σε αποδεδειγμένα συναφές αντικείμενο από τον Δημόσιο Τομέα είναι μία τεράστια αδυναμία του. Προκαλεί μεγάλες μισθολογικές ανισότητες μεταξύ νέων και παλιών υπαλλήλων και η διαφορά είναι περισσότερο εμφανής στον νεοεισερχόμενο στο Δημόσιο και αποτελεί ουσιαστικά και ένα ισχυρό αντικίνητρο αποδοχής της πρόσληψης.
Σε ένα κράτος δικαίου, είναι πραγματικά άδικο το δημόσιο, ενώ ζητά να προσλάβει άτομα μέσω ΑΣΕΠ με μοριοδοτούμενη προϋπηρεσία (είτε στον ιδιωτικό, είτε στο δημόσιο τομέα), κατά το διορισμό ενός ατόμου, να λαμβάνεται υπόψη μόνο η προϋπηρεσία στο δημόσιο τομέα, για μισθολογικά κλιμάκια. Αυτό δεν εμπίπτει και στις αρχές της ισότητας. Και έτσι άτομα, που έχουν κάποια χρόνια προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα και διορίζονται, κατατάσσονται σε εισαγωγικά μισθολογικά κλιμάκια, διότι ενώ η προϋπηρεσία που είχαν στον ιδιωτικό τομέα προσμετρήθηκε – μοριοδοτήθηκε στον ΑΣΕΠ για το διορισμό τους, δεν προσμετράται όμως για μισθολογικά κλιμάκια, παρά μόνο για βαθμολογική κατάταξη. Με συνέπεια σε βάθος χρόνου τα άτομα αυτά να παραιτούνται, διότι μετά από χρόνια προϋπηρεσίας (που είχαν στον ιδιωτικό τομέα) αμείβονται ως πρωτοδιόριστοι. Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω, αυτή την ανισότητα στη διάκριση μεταξύ της απασχόλησης σε δημόσιο, ή ιδιωτικό τομέα, που υφίσταται στο δημόσιο για την κατάταξη σε μισθολογικά κλιμάκια, ενός νεοεισερχόμενου στον δημόσιο τομέα.
Χρειάζεται να αναγνωριστεί επιτέλους η προϋπηρεσία του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο και όχι σύστημα ανταμοιβής για να αλλάξει η νοοτροπία στον τρόπο λειτουργίας δημοσίων φορέων. Πτυχιούχοι επιτυχόντες διαγωνισμών ΑΣΕΠ που ζητούνται για την κάλυψη θέσεων με εμπειρία ξεκινούν δυστυχώς από τα αρχικά μισθολογικά κλιμάκια χωρίς προοπτικές ανέλιξης, ενώ έχουμε αρκετά χρόνια προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα και άλλη νοοτροπία ως προς την απόδοση και τον απαιτούμενο χρόνο διεκπεραίωσης μίας εργασίας.
Θέλω να ενημερώσω για ένα θέμα που έχει άμεση σχέση με τις κρίσεις προϊσταμένων και διευθυντών. Δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η απόκτηση τίτλου σπουδών μετά τον διορισμό. Αποδεδειγμένα, μεταπτυχιακά και διδακτορικά (για να μην πω όλοι) το 99% των υπαλλήλων που τα κάνουν είναι ή λουφαδόροι ή διεφθαρμένοι. Εγώ για παράδειγμα έχω τα λεφτά, δεν έχω τον χρόνο γιατί δουλεύουμε και πολλά απογεύματα. Συνάδελφοι με παιδιά που σπουδάζουν και μισθό 1200€ πού βρίσκουν τα χρήματα; Διορισμένοι ΔΕ έχουν σήμερα γίνει ΠΕ με μεταπτυχιακά. Ντροπή. Το σωστό είναι. Θέλεις να κάνεις μεταπτυχιακό και διδακτορικό. Πάρε 50€ στον μισθό αλλά εν πρέπει να τα λαμβάνετε στις κρίσεις για τις θέσεις προϊσταμένων και διευθυντών. Κάντε μια έρευνα πόθεν έσχες. Να δείτε ότι αποδεικνύεται αυτό που λέω. Συνάδελφος έχει παρακολουθήσει 6 σεμινάρια το πρώτο εξάμηνο. Πώς γίνεται αυτό; Οι λουφαδόροι και οι διεφθαρμένοι κάνουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά. πρέπει να μπεί ένα τέλος σ αυτό