1. Επιτρέπεται η είσπραξη (ειδικών)φόρων, παραβόλων, τελών, ενσήμων, χαρτοσήμων, προστίμων και εν γένει η οικονομική εκκαθάριση οφειλών φυσικών και ΝΠΙΔ προς φορείς του δημόσιου τομέα με χρέωση των τραπεζικών λογαριασμών που τηρούν οι υπόχρεοι ή με χρέωση πιστωτικών ή άλλων καρτών που χρησιμοποιούνται ως μέσο ηλεκτρονικής πληρωμής και έχουν εκδοθεί στο όνομα των υπόχρεων.
2. Η καταβολή μπορεί να πραγματοποιείται είτε απευθείας από τον υπόχρεο υπό τις προϋποθέσεις της ταυτοποίησης/αυθεντικοποίησης αυτού είτε μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών.
3. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών / με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του εκάστοτε (συν)αρμόδιου Υπουργού προσδιορίζονται ειδικότερα οι φόροι, παράβολα, τέλη, ένσημα, χαρτόσημα, και πρόστιμα που μπορούν να καταβληθούν και εισπραχθούν ηλεκτρονικά, οι αποδιδόμενοι σε κάθε περίπτωση κωδικοί υποχρέωσης καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
Θεωρούμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη λειτουργίας του Συστήματος Δημόσιων Ηλεκτρονικών Προμηθειών για το σύνολο του δημοσίου τομέα (στενού και ευρύτερου αλλά και τοπικές αυτοδιοικήσεις), ένα έργο για το οποίο η χώρα μας έχει δεσμευτεί ρητά για την υλοποίηση του στην Ε.Ε., αλλά ουδέποτε το υλοποιεί. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία των συναρμόδιων υπουργείων και συντονισμός των θεσμικών παρεμβάσεων που προωθούν.
Σαφώς πρέπει να υλοποιηθεί ένας ενιαίος μηχανισμός ηλεκτρονικών πληρωμών για το Δημόσιο (τίθεται νωρίτερα από τον κο Παπαστεργίου) αλλά να υιοθετηθεί παράλληλα και ένας μηχανισμός πραγματικής εκκαθάρισης οφειλών στην λογική του συμψηφισμού (χρωστάω – χρωστάς). Αν δεν γίνει αυτό το Δημόσιο θα εισπράτει άμεσα και θα πληρώνει όποτε θέλει (όπως γίνεται και σήμερα).
Στην παράγραφο 2 το «ταυτοποίησης/αυθεντικοποίησης» να αντικατασταθεί με «πιστοποίησης της ταυτότητας».
θα ήθελα να επισημάνω σχετικά με την αναφορά «πιστωτικών ή άλλων καρτών που χρησιμοποιούνται ως μέσο ηλεκτρονικής πληρωμής και έχουν εκδοθεί στο όνομα των υπόχρεων» πως δεν είναι τεχνικά εφικτή η πραγματική ταύτιση του υπόχρεου με τον κάτοχο της πιστωτικής κάρτας καθώς η πιστωτική κάρτα έχει μόνο όνομα-επώνυμο. Προτείνω λοιπόν να υιοθετηθούν οι μηχανισμοί ασφαλείας που προτείνουν οι πάροχοι πιστωτικών καρτών όπως το 3Dsecure και MastercardsecureCode.
Καλό θα ήταν να εξαιρεθούν οι πιστωτικές από το μέτρο. Ουσιαστικά είναι σαν να ωθείτε τους πολίτες σε έμμεσο δανεισμό προκειμένω να πληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις ή τα παράβολα που απαιτούνται για τη διεκπεραίωση διάφορων υποθέσεων. Ο σκοπός δεν είναι να οδηγηθούν ΟΛΕΣ οι συναλλαγές στις τράπεζες, αλλά να μειωθεί η γραφειοκρατία και οι καθυστερήσεις, καθώς και να διευκολυνθεί ο πολίτης στις συναλλαγές του. Επιπρόσθετα, καλό θα ήταν να υπάρχει μία έκπτωση, από τη στιγμή που επιλέγεται η ηλεκτρονική συναλλαγή εφόσον, σίγουρα η όλη διαδικασία μειώνει σημαντικά τη δαπάνη για το Ελληνικό Δημόσιο.
Καταρχήν καλή επιτυχία στην προσπάθεια σας.
Θα πρότεινα -για τη γρηγορότερη και ασφαλέστερη εφαρμογή του νόμου- να δημιουργηθεί μια **ενιαία πύλη ηλεκτρονικών πληρωμών** (πχ. από την Ενιαία Αρχή πληρωμών).
Αντί κάθε φορέας να υλοποιεί το δικό του payment gateway να υπάρχει ΕΝΑ κεντρικό σημείο/υπηρεσία web του κράτους που θα διεκπεραιώνει όλες τις πληρωμές. Κάθε φορέας δημόσιος (ή και ιδιωτικός με κάποιο κόστος) θα πιστοποιείται και θα μπορεί να λαμβάνει πληρωμές ηλεκτρονικά με μια απλή διαδικασία.
Το δημόσιο θα εγγυάται την ασφάλεια των συναλλαγών και ο πολίτης θα έχει ΕΝΑ μοναδικό/οικείο/ασφαλές τρόπο πληρωμών.
Επιπλέον, μια που συζητείται το θέμα της διαφάνειας στα κόμματα γιατί όχι κάποιες πιο προχωρημένες υπηρεσίες δείτε: http://www.kpap.net/index.php?a=log&entry=18&l=en
Οι «αποφάσεις» της παρ. 3 του Άρθρου 24 θα πρέπει να είχαν ήδη συμπεριληφθεί υπό την μορφή Παραρτημάτων στον υπό διαβούλευση Νόμο.
Μόνο η «βίαιη» επιβολή της χρήσης των ΤΠΕ (π.χ. δημοσιεύση στο WWW μιας απόφασης να απαλάσσει αυτόματα από κάθε άλλου είδους δημοσίευση και οι ηλεκτρονικές πληρωμές προς το Δημόσιο π.χ. υποχρεωτικές από 2012) θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Συμφωνώ στο γενικό νόημα αυτών που αναφέρει παραπάνω ο συμπολίτης μας ΚΟΛΛΙΑΔΗΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ.
Προτείνω πως θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη (σ΄αυτό το νομοσχέδιο) για σταδιακή, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ χρήση των υπηρεσιών της ηλ/κής διακ/σης, από ΟΛΟΥΣ τους πολίτες.
Φυσικά όπου δεν θα είναι δυνατόν ο πολίτης να γίνει χρήστης ΗΔ, οι πολίτες αυτοί θα βοηθούνται από τα ΚΕΠ ή από σχετικούς ανά περίπτωση ιδιώτες ή δημόσιους λειτουργούς.
π.χ. λογιστής, πολιτικός μηχανικός, διευθυντής ενός σχολείου….
Πρoτάσεις.
Α) Υπάρχει αυτή τη στιγμή η δυνατότητα να πληρώνουμε τον φόρο εισοδήματος μέσω internet.Όμως η δυνατότητα αυτή σε περιορίζει ώστε γράφοντας τον κωδικό πληρωμής να πληρώνεις μόνο το υπόλοιπο του ποσού, άλλως δεν μπορείς να πληρώσεις παρά μόνο στην εφορία.
1) Προτείνω να τροποποιηθεί το πρόγραμμα έτσι ώστε με τον ΑΦΜ και τον κωδικό που έχουμε από τον AXIS, να μπορούμε να πληρώνουμε οποιοδήποτε ποσό έχουμε την εκάστοτε στιγμή στην διάθεσή μας.
Έτσι και ο πολίτης εξυπηρτείται και το κράτος θα εισπράτει τα ποσά αυτά.
Β) Αφορά το ΙΚΑ
Υπάρχουν ομάδες ασθενών, όπως είναι οι καρδιοπαθείς, οι διαβητικοί και άλλες που δεν γνωρίζω, που παίρνουν μία ζωή τα ίδια φάρμακα. Με το σημερινό σύστημα, υποχρεούνται να πηγαίνουν κάθε μήνα στα ιατρεία ΙΚΑ για την συνταγογράφηση, δημιουργόντας συνοστισμό στα ιατρεία και επιβαρύνοντας τους ιατρούς με γραμματιακή εργασία και όχι ουσιώδη επιστημονική εργασία.
2) Προτείνω, αυτές οι συνταγογραφίες των συγκεκριμένων ομάδων, να είναι εξαμηνηέες ή τουλάχιστον τρίμηνες, ή με βάση την πρώτη συνταγογράφηση, να έχουν τα φαρμακεία την δυνατότητα να επαναλαμβάνουν την συνταγή για ένα εξάμηνο. Μετά να γίνεται και πάλι επίσκεψη στο ΙΚΑ για την συνέχεια.
Η ελάφρυνση των γιατρών θα είναι τεράστια και θα μποούν να ασκούν άνετα την ιατρική τους προσφορά και ίσως να υπάρξει και μείωση των δαπανών.
Ο μοναδικός τρόπος για να πατάξει κανείς την διαφθορά , είναι να μην φέρνει σε προσωπική επαφή τούς εμπλεκόμενους σε κάθε υπόθεση που αφορά συναλλάγη με το δημόσιο. (πολίτη και υπάλληλο). Το εφάρμοσα στην δουλειά μου , με καταπληκτικά αποτελέσματα.(-οι προ εικοσαετίας προκάτοχοί μου έχτισαν πολυκατοικίες)-.
1)Γυρίζω στο σπίτι μου πολυ κουρασμένος αλλά οχι τρελός.
2)Το κυριώτερο είναι οτι εχω χρόνο να διεκπερεώσω όλες τις εργασίες μου γιατί δεν είμαι υποχρεωμένος να συζητάω περί ανέμων και υδάτων με τούς πολίτες, που με επισκέπτονταν
3)Το εξαιρετικό ! Μια υπόθεση πρίν την απαγόρευση εισόδου έπαιρνε απο 1 εως 3 μήνες για να ολοκληρωθεί και τώρα φτάσαμε- με μεγαλύτερο όγκο εργασιών και μείωση του προσώπικου κατά 2 άτομα,σε γραφείο που απασχολούσε 6 υπαλλήλους-να εξυπηρετούμε τούς πολίτες αυθημερόν.
Πρακτικά τι πρέπει να γίνει.
1) Απαγόρευση της είσοδου πολιτών στίς δημόσιες υπηρεσίες.
2) Επαφή με τούς πολίτες μόνο μέσω Η/Υ , (όσοι δεν έχουν και δεν ξέρουν υπάρχουν και τα ΚΕΠ , ή ιδιώτικα γραφεία που μπορούν να εξηπηρετήσουν , δηλαδη να κάνουν μια αίτηση και να την παρακολουθούν μόνο ηλεκτρονικά.
3)Το σπουδαιότερο όμως όπλο είναι άλλο.Ειδικά στις εφορίες και τις πολαιοδομίες ο υπάλληλος δεν θα πρέπει να γνωρίζει ποιού την υπόθεση εξυπηρετεί , και αυτό μπορεί να εφαρμοστεί στο 70% των περιπτώσεων.
4)Στα νοσοκομεία που γίνεται πλίατσικο με τις εισαγωγές των ασθενών ο ιδικευμένος γιατρός θα παίρνει το πρωί την λίστα των ασθενών που θα εξετάσει απο τη γραμματεία και το μεσημέρι θα ενημερώνει γραπτώς για τα τεκτενόμενα ,(η λίστα δεν θα καταρτίζεται απο το νοσοκομείο και ο γιατρός δεν θα μπορεί να εξετάζει ασθενείς που δεν είναι στην λίστα) αυτό δεν ισχύει για τα επείγοντα περιστατικά.
Πολλά μπορεί να κάνει κανείς για να εξυπηρετεί ηλεκτρονικά τούς πολίτες και λέμε ναι σε κάθε νόμο πρός αυτή τη κατεύσυνση. Είναι εύκολο για όσους γνωρίζουν, και τα αποτελέσματα άμεσσα, αρκεί να τα θέλει κανείς πραγματικά. Μόνο με αυτόν το τρόπο το κράτος μπορεί να παρέχει γρήγορες και αξιόπιστες υπηρεσίες και παράλληλα να μειώσει την διαφθορά γρήγορα , και ως ένα σημείο αποτελεσματικά.
Ευτυχώς έφτασε η ώρα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και λέμε ΝΑΙ.
Μιλώντας για παράβολα του δημοσίου, πώς γίνεται ένα παράβολο που αγοράστηκε από τη ΔΟΥ και δεν χρησιμοποιήθηκε για κάποιο λόγο, να μην μπορεί να επιστρέφεται σ’αυτήν, με αντίστοιχη καταβολή του ποσού που πληρώσαμε;Δεν αποτελεί αυτό κατάχρηση εξουσίας;
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΜΕΣΩ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΒΟΛΟΥ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΑΝ «ΠΑΛΙΑ» ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ.,ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΡΑΠΕΖΑΣ Ή ΑΡ.ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΚΑΡΤΑΣ.
ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ Ή ΚΑΡΤΕΣ.ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;ΤΟΤΕ ΠΩΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ Η ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ;
ΘΥΜΙΖΕΙ ΛΙΓΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΟΤΕ,ΔΕΗ Κ.Τ.Λ. ΠΟΥ ΟΙ ΜΙΣΘΩΤΟΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΛΗΡΩΝΑΝ ΜΕΣΩ ΤΡΑΠΕΖΑΣ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΘΩΤΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ Ή ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΣ.ΠΧ.ΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΤΥΧΙΟ Ή ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙ,ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ;-ΠΑΛΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΕΤΑΤΟΠΙΖΕΤΑΙ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.
Η χρήση πιστωτικών/χρεωστικών καρτών για την πληρωμή φόρων, τελών, προστίμων ή άλλων οφειλών προς το Δημόσιο είναι επιβεβλημένη. Σήμερα βέβαια κυριαρχούν τα μετρητά αλλά έχω αναφέρει και άλλες φορές ότι εκτός από το μεγάλο κόστος διαχείρισής τους (καταμέτρηση, φύλαξη, μεταφορά, κλοπές, κλπ) που σύμφωνα με την Κομισιόν μπορεί να αντιστοιχεί στο 2-3% του ΑΕΠ, τα μετρητά είναι η κινητήριος δύναμη της παραοικονομίας και κατ’επέκταση της φοροδιαφυγής. Η Ελλάδα υπολείπεται σημαντικά του μέσου όρου της Ευρώπης με λιγότερο από 20 ηλεκτρονικές συναλλαγές το χρόνο και είναι στις τελευταίες θέσεις τόσο στις κατά κεφαλή ηλεκτρονικές πληρωμές όσο και στις πληρωμές μέσω καρτών. Για να βγούμε από τον φαύλο κύκλο των πληρωμών με μετρητά, το ίδιο το κράτος και οι δημόσιες υπηρεσίες θα πρέπει να προωθούν τις ηλεκτρονικές συναλλαγές (υπάρχουν παραδείγματα χωρών παγκοσμίως που παρέχουν κίνητρα στους πολίτες) όχι μόνο για οφειλές πολιτών στο κράτος αλλά και για την καταβολή επιδομάτων/οφειλών προς τους πολίτες. Και βέβαια θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα πληρωμών και μέσω internet – με την προυπόθεση χρήσης συστημάτων που ταυτοποιούν τους χρήστες – για μεγαλύτερη ευκολία και μείωση του χρόνου αναμονής.