Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου νοούνται ως
Αρχή Εγγραφής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: η οντότητα που είναι αρμόδια για τη συλλογή των απαιτούμενων στοιχείων και την πιστοποίηση της ταυτότητας ενός προσώπου που αιτείται εγγραφής σε κάποια ηλεκτρονική υπηρεσία.
Αρχή Πιστοποίησης: η οντότητα που είναι αρμόδια για τη(ν) (τεχνική) διαχείριση των ψηφιακών πιστοποιητικών για ολόκληρο τον κύκλο ζωή τους.
Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων : ένα οργανωμένο πλαίσιο από έννοιες, αντιλήψεις, αρχές, πολιτικές, διαδικασίες, τεχνικές και μέτρα που απαιτούνται για να προστατευθούν τα στοιχεία του Πληροφοριακού Συστήματος (ΠΣ), αλλά και το σύστημα ολόκληρο, από κάθε σκόπιμη ή τυχαία απειλή.
Ασφάλεια Τεχνολογίας Πληροφορικής και Επικοινωνιών – ΤΠΕ : η ασφάλεια της τεχνολογικής υποδομής των ΠΣ, συμπεριλαμβανομένων και των επικοινωνιακών (υπο) συστημάτων του.
Ασφάλεια Πληροφοριών/δεδομένων: η ασφάλεια των δεδομένων που διακινούνται, επεξεργάζονται και αποθηκεύονται στα στοιχεία του ΠΣ.
Αυθεντικοποίηση η διαδικασία πιστοποίησης και επιβεβαίωσης της ταυτότητας των φυσικών και νομικών προσώπων, τα οποία είναι χρήστες υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που βασίζεται στα διαπιστευτήρια που κατέχουν, και με την οποία αναγνωρίζεται και επιβεβαιώνεται η ορθότητα της ταυτότητας ενός προσώπου ή κάποιων χαρακτηριστικών της.
Διαπιστευτήρια: εχέγγυα που παρουσιάζει το πρόσωπο που είναι χρήστης υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης προκειμένου να αποδείξει την ταυτότητά του
Εγγραφή: η διαδικασία που συνίσταται στη δήλωση της βούλησης να γίνεται χρήση μιας υπηρεσίας ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, την υποβολή τυχόν δικαιολογητικών και νομιμοποιητικών εγγράφων και την παροχή αναγνωριστικών
Ευρετηρίαση: η δημιουργία υποδομής για την ταχεία αναζήτηση πληροφοριών και δεδομένων σε ένα αρχείο ή συλλογή πληροφορίας και εγγράφων
Ηλεκτρονικό γραφείο: η ηλεκτρονική διεύθυνση, της οποίας η κατοχή και διαχείριση ανήκει σε φορέα του δημόσιου τομέα στο πλαίσιο της άσκησης των αρμοδιοτήτων που έχουν ανατεθεί σε αυτόν για την παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Ηλεκτρονική διαχείριση εγγράφων: Το σύνολο των ενεργειών που αποσκοπούν στην καταχώριση, πρωτοκόλληση, οργάνωση, ταξινόμηση και συντήρηση των διοικητικών εγγράφων που δημιουργήθηκαν από τους φορείς δημόσιου τομέα ή ιδιωτικών εγγράφων που περιήλθαν σε αυτούς από τρίτους και πραγματοποιούνται μέσω πληροφοριακών συστημάτων/τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών.
Ηλεκτρονικό έγγραφο : κάθε μέσο, το οποίο χρησιμοποιείται από υπολογιστικό – πληροφοριακό σύστημα, με ηλεκτρονικό, μαγνητικό ή άλλο τρόπο, για εγγραφή, αποθήκευση, παραγωγή ή αναπαραγωγή στοιχείων που δεν μπορούν να αναγνωστούν άμεσα, όπως επίσης και κάθε μαγνητικό, ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό, στο οποίο εγγράφεται οποιαδήποτε πληροφορία, εικόνα, σύμβολο ή ήχος, αυτοτελώς ή σε συνδυασμό, εφόσον τα μέσα και τα υλικά αυτά επιφέρουν έννομες συνέπειες ή προορίζονται ή είναι πρόσφορα να αποδείξουν γεγονότα που έχουν έννομη σημασία.
Ηλεκτρονική πληρωμή: κάθε οικονομικού χαρακτήρα συναλλαγή που διενεργείται ηλεκτρονικά και παρέχει τη δυνατότητα απόδειξης της διενέργειας αυτής, ανεξάρτητα από το μέσο πληρωμής που χρησιμοποιείται.
Ηλεκτρονικό πρωτόκολλο: Ηλεκτρονικό πρωτόκολλο είναι το πληροφοριακό σύστημα που εξυπηρετεί τη συλλογή, καταγραφή και διανομή των διακινούμενων εγγράφων με όποιο μέσο κι αν αυτά παράγονται, καταχωρίζονται ή διακινούνται.
Hλεκτρονική ταυτότητα/ταυτοποίηση: οποιοδήποτε μέσο ή μέθοδος που χρησιμοποιεί το πρόσωπο που είναι χρήστης υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης για τη δήλωση και αναγνώριση της ταυτότητάς του αναφορικά με την πρόσβαση σε μια ηλεκτρονική υπηρεσία.
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: κάθε μήνυμα με κείμενο, φωνή, ήχο ή εικόνα που αποστέλλεται μέσω δημόσιου δικτύου επικοινωνιών, το οποίο μπορεί να αποθηκεύεται στο δίκτυο ή στον τερματικό εξοπλισμό του παραλήπτη έως ότου παραληφθούν από αυτόν.
Ηλεκτρονική υπογραφή: δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή, τα οποία είναι συνημμένα σε άλλα ηλεκτρονικά δεδομένα ή συσχετίζονται λογικά με αυτά και τα οποία χρησιμεύουν ως μέθοδος απόδειξης της γνησιότητας.
Πιστοποιητικό: ηλεκτρονική βεβαίωση, η οποία συνδέει δεδομένα επαλήθευσης υπογραφής με ένα άτομο και επιβεβαιώνει την ταυτότητά του.
Πολιτική Ασφάλειας: δήλωση που περιγράφει τις στρατηγικές, επιλογές, προτεραιότητες, διαδικασίες και μέτρα της διοίκησης του φορέα σε θέματα ασφάλειας πληροφοριακών συστημάτων, ασφάλειας τεχνολογίας πληροφορικής και επικοινωνιών και ασφάλειας πληροφοριών. Με τη δήλωση αυτή καθορίζονται οι ρόλοι, οι αρμοδιότητες και οι ευθύνες ενός εκάστου για την εφαρμογή των επιλεγμένων διαδικασιών ασφάλειας.
Προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή: ηλεκτρονική υπογραφή, που πληροί τους εξής όρους: α) συνδέεται μονοσήμαντα με τον υπογράφοντα, β) είναι ικανή να καθορίσει ειδικά και αποκλειστικά την ταυτότητα του υπογράφοντος, γ) δημιουργείται με μέσα τα οποία ο υπογράφων μπορεί να διατηρήσει υπό τον αποκλειστικό του έλεγχο και δ) συνδέεται με τα δεδομένα στα οποία αναφέρεται κατά τρόπο τέτοιο ώστε να μπορεί να εντοπισθεί οποιαδήποτε μεταγενέστερη αλλοίωση των εν λόγω δεδομένων.
Ταυτοποίηση: η διαδικασία δήλωσης ταυτότητας από το χρήστη στις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης: υπηρεσίες που συνίστανται στην παραγωγή, διακίνηση και διαχείριση πληροφοριών και (ηλεκτρονικών ) εγγράφων και στην παροχή υπηρεσιών από φορείς του δημόσιου τομέα ή/και στην πραγματοποίηση συναλλαγών με αυτούς με χρήση πληροφοριακών και επικοινωνιακών συστημάτων.
Υπηρεσία χρονοσήμανσης: ορίζεται η δημιουργία των απαραίτητων τεκμηρίων για ένα σύνολο δεδομένων σε ψηφιακή μορφή, έτσι ώστε να μπορεί να αποδειχθεί ότι τα δεδομένα αυτά υπήρχαν σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Φορείς δημόσιου τομέα: οι κρατικές αρχές, κεντρικές και περιφερειακές, αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ανεξάρτητες και ρυθμιστικές διοικητικές αρχές, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου του δημόσιου τομέα[1] και οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού./ Εναλλακτικά: Οι κρατικές αρχές, κεντρικές και περιφερειακές, αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ανεξάρτητες και ρυθμιστικές διοικητικές αρχές, οι φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπως ορίζονται στον ν. 3861/10/ ν. 3812/09. και οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού.
Χρήστες υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης: τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που χρησιμοποιούν υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Ως χρήστες υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης νοούνται και οι υπάλληλοι και λειτουργοί των φορέων δημόσιου τομέα που χρησιμοποιούν υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.
Χρονοσήμανση: αλληλουχία χαρακτήρων ή στοιχεία που δηλώνουν με ασφάλεια την ημερομηνία και ώρα που έχει λάβει χώρα μία πράξη ή ενέργεια.
[1] Αυτή είναι η διατύπωση που ακολουθεί ο ν. 3844/10 (προσαρμογή στην Οδηγία για τις υπηρεσίες) «Όλες οι αρμόδιες αρχές, όπως υπηρεσίες Υπουργείων, Περιφερειών, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) πρώτου και δεύτερου βαθμού, ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, ή υπηρεσίες νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) του δημόσιου τομέα…»
Από νομοτεχνικής πλευράς θα ήταν σκόπιμη η υποδιαίρεση του άρθρου σε περιπτώσεις, μία για κάθε επεξηγούμενο όρο. Αυτό δεν συνιστά πλεονασμό, για το λόγο ότι έτσι είναι δυνατή η παραπομπή στους ορισμούς, χωρίς να αναφέρεται κάθε φορά το αντικείμενό τους, κάτι που οδηγεί σε διόγκωση της παραπομπής.
Στην έκτη περίπτωση του άρθρου γίνεται λόγος για «αυθεντικοποίηση». Ο όρος αυτός, αν και διαδεδομένος στην πληροφορική αποτελεί ξένο σώμα στην ελληνική γλώσσα, γιατί έχει παραχθεί αντίθετα με τους κανόνες της, κι ως εκ τούτου δεν λημματογραφείται στα λεξικά. Για την ακρίβεια, ο όρος «αυθεντικοποίηση» συνιστά γλωσσικό έκτρωμα, γιατί κάτι – όπως προκύπτει από την έννοια του αυθεντικού, από την οποία επιχειρείται να παραχθεί – είτε είναι αυθεντικό είτε δεν είναι, συνιστά για τον παραπάνω λόγο κάκιστη απόδοση του αγγλικού όρου “authentication”. Αυτός που εισήγαγε τον όρο, κι όσοι τον ακολουθούν, φαίνεται ότι δεν είναι σε θέση να αποδώσουν σωστά το συγκεκριμένο ξενόγλωσσο όρο, γιατί η έννοια του αγγλικού όρου “authentication” αναφέρεται στην πιστοποίηση της ταυτότητας ή της αυθεντικότητας κάποιου ή, με άλλα λόγια, στην επαλήθευση των ανωτέρω· για να διαπιστωθεί αυτό το νόημα του ξενόγλωσσου όρου αρκεί η αναζήτηση της ερμηνείας του σε οποιοδήποτε λεξικό της αγγλικής γλώσσας. Αν, λοιπόν, ο νομοθέτης επιθυμεί να εισάγει όρο, ο σωστός πρέπει να αναφέρεται σε επαλήθευση ταυτότητας ή διαπίστευσης, γιατί αυτήν την έννοια έχει το «επαληθεύω» στην κοινή νεοελληνική. Η απόπειρά μονολεκτικής απόδοσης που προκρίνεται είναι, όπως καταδείχθηκε, εκ προοιμίου αποτυχημένη και δείχνει περαιτέρω ότι όσοι την επιδοκιμάζουν αγνοούν βασικούς γλωσσικούς κανόνες, όπως ότι όλοι οι όροι δεν είναι δεκτικοί μονολεκτικής απόδοσης από τη μία γλώσσα στην άλλη.
ΣΙΜΟΣ Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ – Δικηγόρος
Υπ. Διδάκτορας Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών
http://www.nomologio.wordpress.com
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), που αποτελεί τον τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό φορέα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στη χώρα, επίσημα αναγνωρισμένο Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας, ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία και μέλος με δικαίωμα ψήφου στις Επιτροπές Παρακολούθησης του σύνολο των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ 2007 – 2013, με το παρόν σας υποβάλλει τις προτάσεις της στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για το Σχέδιο Νόμου για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση.
Για τη Συνομοσπονδία η Δημόσια Διοίκηση μέχρι στιγμής δεν έχει αποδείξει ότι σέβεται τα ανθρώπινα και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών με αναπηρία, εφόσον:
– οι δημόσιοι δικτυακοί τόποι στο σύνολό τους – μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται διαδικτυακός τόπος του Πρωθυπουργού (http://www.primeminister.gr), της Βουλής των Ελλήνων (www.hellenicparliament.gr), Υπουργείων και άλλων Δημοσίων Φορέων και Οργανισμών – δεν είναι προσβάσιμοι από άτομα με αναπηρία, παρόλο που σε ορισμένους γίνεται ρητή αναφορά στις προδιαγραφές προσβασιμότητας (συμμόρφωση με το διεθνές πρότυπο WCAG), ενώ σημειώνεται ότι ειδικές εκδόσεις που φαίνεται να πληρούν τις προδιαγραφές, όπως εκείνη της πύλης της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α. (http://amea.gspa.gr/) δεν αποτελούν ορθολογική προσέγγιση και δεν υιοθετούνται σε διεθνές επίπεδο,
– ακόμη και στην πιλοτική λειτουργία του διαδικτυακού τόπου Διαύγεια (www.diavgeia.gov.gr) δεν έχει ληφθεί μέριμνα για τη διασφάλιση της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία, το οποίο και έχουμε επισημάνει εγγράφως (υπ’ αριθ. πρωτ. 2660/14.09.2010 έγγραφο της Ε.Σ.Α.μεΑ. προς τον Υπουργό Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης), παρόλο που σύμφωνα με παράγραφο 6 του άρθρου 6 του Νόμου 3861/10 αναφέρεται το εξής: «Κατά το σχεδιασμό και τη συντήρηση των δικτυακών τόπων και την ανάρτηση των νόμων και πράξεων που προβλέπονται στον παρόντα νόμο, λαμβάνεται πρόνοια ώστε να διασφαλίζεται η πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στο περιεχόμενο των δικτυακών τόπων» και
– διαπιστώνεται ότι όλες ανεξαιρέτως οι διακηρύξεις Έργων, στο πλαίσιο εφαρμογής των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ 2007 – 2013, που περιλαμβάνουν ηλεκτρονικές υπηρεσίες προς τους πολίτες και έχουν τεθεί σε διαβούλευση, δεν περιλαμβάνουν με νομικά δεσμευτικό τρόπο κανόνες για την εξασφάλιση της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία, παρόλο που η εφαρμογή του άρθρου 16 «Ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και μη διάκριση» του Γενικού Κανονισμού των Ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ότι αυτό υπαγορεύει για τη μη διάκριση και την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία, αποτελεί απαρέγκλιτη νομική υποχρέωση για τις Αναθέτουσες Αρχές και τους Τελικούς Δικαιούχους. Σημειώνεται ότι, παρότι η Ε.Σ.Α.μεΑ. έχει αποστείλει πλήθος σχετικών επιστολών στο πλαίσιο δημόσιων διαβουλεύσεων συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές τις αναγκαίες δεσμευτικές αναφορές, σε ορισμένα Έργα (π.χ., Ενέργειες Δημοσιότητας του προγράμματος ΔΙΑΥΓΕΙΑ υπό την εποπτεία της ΚτΠ Α.Ε.) διαπιστώνεται να εξακολουθούν να μην λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια αυτά.
Βασική θέση της Συνομοσπονδίας είναι ότι το παρόν Σχέδιο Νόμου αποτελεί τη χρυσή ευκαιρία για να αρθούν τα εμπόδια που αντιμετωπίζει επί σειρά ετών η μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα του 10% των πολιτών με αναπηρία της χώρας κατά τη συναλλαγή της με τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες της δημόσιας διοίκησης, τα οποία κυρίως απορρέουν από την έλλειψη προσβασιμότητας. Η ηλεκτρονική προσβασιμότητα αφορά την παροχή κοινών υπηρεσιών για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τα άτομα με αναπηρία αλληλεπιδρούν με αυτές χρησιμοποιώντας λύσεις υποστηρικτικής τεχνολογίας. Ενημερώνουμε δε ότι λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες ανάγκες επωφελούνται όχι μόνο τα άτομα με αναπηρία – ως εξυπηρετούμενοι, ως εργαζόμενοι και ως υποψήφιοι εργαζόμενοι – αλλά και άλλες κατηγορίες πολιτών, όπως οι ηλικιωμένοι, άτομα που προσωρινά (π.χ., λόγω ατυχήματος) έχουν απολέσει μέρος της λειτουργικότητας των άνω άκρων, και αρκετές άλλες κατηγορίες πολιτών.
Για τη Συνομοσπονδία έφτασε η στιγμή που η Δημόσια Διοίκηση οφείλει να αποδείξει εμπράκτως ότι:
Με βάση το στόχο της για τη «…δημιουργία μιας αποδοτικής και φιλικής στον πολίτη Ηλεκτρονικής Δημόσιας Διοίκησης», θα συμπεριλάβει και θα ικανοποιήσει και τις ανάγκες των πολιτών με αναπηρία, επί ίσοις όροις με όλους τους υπόλοιπους πολίτες. Αξίζει να επισημανθεί ότι τα Αμεα αποτελούν ίσως και τους πιο συχνούς χρήστες αυτών των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης, λόγω της ιδιαίτερα μεγάλης γραφειοκρατίας που συνήθως ακολουθεί την αναπηρία.
Σέβεται και αναγνωρίζει τα ανθρώπινα και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, όπως αυτά υπαγορεύονται από:
– τις παραγράφους 1 και 2 του Άρθρου 5Α του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με τις οποίες: «Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει…..» και «Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους….»,
– το άρθρο 9 «Προσβασιμότητα» της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, την οποία η χώρα μας μαζί με το προαιρετικό της πρωτόκολλο έχει υπογράψει και αναμένεται άμεσα να κυρώσει και ως εκ τούτου να θέσει σε εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο, στο οποίο αναφέρεται το εξής: «Προκειμένου να επιτρέψουν στα άτομα με αναπηρίες να ζουν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν πλήρως σε όλες τις πτυχές της ζωής, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν στα άτομα με αναπηρίες την πρόσβαση, σε ίση βάση με τους άλλους, στο φυσικό περιβάλλον, τα μέσα μεταφοράς, την πληροφορία και τις επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών και συστημάτων πληροφορίας και επικοινωνιών και σε άλλες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές…»,
– της παρ. 2 του άρθρου 4 σύμφωνα με το οποίο «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.»
– την παρ. 6, του Άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας», και
– του άρθρου 10 «Εύλογες Προσαρμογές» του Νόμου 3304/2005 (Αρ. ΦΕΚ 16/Α΄- 27/01/2005), σύμφωνα με το οποίο «Για την τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης έναντι ατόμων με αναπηρία, ο εργοδότης υποχρεώνεται στη λήψη όλων των ενδεδειγμένων κατά περίπτωση μέτρων, προκειμένου τα άτομα αυτά να έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε θέση εργασίας, να ασκούν αυτήν και να εξελίσσονται…….».
Βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με:
– τις κατευθύνσεις και τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως προσδιορίζονται στο «Ψηφιακό Θεματολόγιο για την Ευρώπη», όπου, μεταξύ άλλων, προκρίνεται η «συστηματική αξιολόγηση της προσβασιμότητας σε αναθεωρήσεις της νομοθεσίας στο πλαίσιο του ψηφιακού θεματολογίου, π.χ. ηλ-εμπόριο, ηλε-ταυτότητα & ηλ-υπογραφή, κατά τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία», με αναμενόμενο στόχο «έπειτα από επανεξέταση των επιλογών, διατύπωση προτάσεων, έως το 2011, ώστε να εξασφαλιστεί ότι ιστότοποι του δημόσιου τομέα (και ιστότοποι που παρέχουν βασικές υπηρεσίες στους πολίτες) θα είναι πλήρως προσβάσιμοι το 2015», και
– την Ανακοίνωση που πρόσφατα εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – COM (2010) 636 τελικό – με τίτλο «Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Αναπηρία 2010 – 2020: Ανανέωση της δέσμευσης για μια Ευρώπη χωρίς εμπόδια», σύμφωνα με την οποία: «…Η Επιτροπή προτείνει τη χρήση νομοθετικών και άλλου είδους μέσων, όπως η τυποποίηση, προκειμένου να βελτιστοποιήσει την προσβασιμότητα του δομημένου περιβάλλοντος, των μεταφορών και των ΤΠΕ, σύμφωνα με τις εμβληματικές πρωτοβουλίες ‘Ψηφιακό θεματολόγιο’ και ‘Ένωση καινοτομίας’».
Για την ανεμπόδιστη άσκηση των ανθρωπίνων και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών με αναπηρία ως εξυπηρετούμενων, ως εργαζόμενων και ως υποψήφιων εργαζόμενων από της ηλεκτρονικές υπηρεσίες της Δημόσιας Διοίκησης όσο και ως εργαζομένων σε αυτήν, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία προτείνει τα εξής:
Α. Προσθήκη νέου Άρθρου για τον Έλεγχο και την Πιστοποίηση του Επιπέδου Ηλεκτρονικής Προσβασιμότητας Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης των Υπηρεσιών Δημόσιας Διοίκησης
Όπως διαπιστώσαμε από την πιλοτική λειτουργία του διαδικτυακού τόπου διαύγεια (www.diavgeia.gov.gr), δεν αρκούν οι νομοθετικές πρόνοιες για να διασφαλιστεί η προσβασιμότητα ενός διαδικτυακού τόπου, αλλά απαιτείται η ύπαρξη ενός μηχανισμού πιστοποίησης της ηλεκτρονικής προσβασιμότητας, μέσω του οποίου θα ελέγχεται και θα πιστοποιείται η ηλεκτρονική προσβασιμότητα. Με το συγκεκριμένο μηχανισμό η Δημόσια Διοίκηση θα αποκτήσει τη δυνατότητα να ελέγχει αποτελεσματικά τις παρεχόμενες ηλεκτρονικές υπηρεσίες ώστε να αποφευχθεί ο αποκλεισμός των ατόμων με αναπηρία από τη χρήση τους. Για αυτό το λόγο, προτείνουμε τη προσθήκη στο εν λόγω Σχέδιο Νόμου ξεχωριστού άρθρου ως ακολούθως:
«Άρθρο: Έλεγχος και Πιστοποίηση του Επιπέδου Ηλεκτρονικής Προσβασιμότητας Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης των Υπηρεσιών Δημόσιας Διοίκησης
Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ανατίθεται στην Ε.Σ.Α.μεΑ. ο έλεγχος της εφαρμογής των τεχνικών προδιαγραφών για την ηλεκτρονική προσβασιμότητα των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης, καθώς και για την πιστοποίηση του τηρουμένου επιπέδου ηλεκτρονικής προσβασιμότητας των υπηρεσιών και εφαρμογών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης καθορίζεται ο τρόπος, καθώς και κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου».
Β. Στο Άρθρο 3 «Ορισμοί» να προστεθούν και οι παρακάτω ορισμοί:
Ηλεκτρονική προσβασιμότητα: Με τον όρο ηλεκτρονική προσβασιμότητα νοείται ότι, στη χρήση μιας ηλεκτρονικής υπηρεσίας ή ψηφιακού περιεχομένου, για κάθε εργασία που ο κάθε χρήστης εκτελεί, και ανεξαρτήτως των ιδιαίτερων ικανοτήτων ή περιορισμών του χρήστη λόγω αναπηρίας, υπάρχει τουλάχιστον μια αλληλουχία από ενέργειες εισόδου/εξόδου που οδηγεί στην αποτελεσματική ολοκλήρωση της εργασίας αυτής. Η μη εφαρμογή ηλεκτρονικής προσβασιμότητας συνιστά άμεση διάκριση σε βάρος των ατόμων με αναπηρία είτε ως εξυπηρετούμενων, είτε ως εργαζόμενων και υποψήφιων εργαζόμενων στη βάση των επιταγών του άρθρου 10 «Εύλογες Προσαρμογές» του Νόμου 3304/2005 (Αρ. ΦΕΚ 16/Α΄- 27/01/2005).
Υποστηρικτικές τεχνολογίες: ΤΠΕ, όπως υλικό υπολογιστή, λογισμικό, εφαρμογές, εργαλεία ανάπτυξης, και βοηθήματα, για άτομα με αναπηρία γενικά ή και εξειδικευμένα για συγκεκριμένους τύπους αναπηρίας.
Ψηφιοποίηση: Με τον όρο ψηφιοποίηση νοούνται όλες εκείνες οι διαδικασίες βασισμένες στην ορθή χρήση προτύπων, με τις οποίες επιτελείται η μετατροπή ενός έντυπου/έγχαρτου εγγράφου σε ψηφιακή μορφή, συμβάλλοντας κατά κύριο λόγο στην επίτευξη της ηλεκτρονικής προσβασιμότητας, της διαλειτουργικότητας, της διατήρησης και της ασφάλειας.
Δεν χρησιμοποιείται στο κείμενο ο όρος «Υπηρεσία Χρονοσήμανσης». Αντίστροφα δεν ορίζεται ο όρος «Ασφαλής Χρονοσήμανση» που χρησιμοποιείται στο κείμενο
1. Προτείνουμε τον ορισμό κοινής αρχιτεκτονικής επιχειρησιακών προτύπων για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Σκοπός της κοινής αρχιτεκτονικής (π.χ. Enterprise Architecture ή Enterprise Modelling) θα είναι η διαχείριση της αλλαγής και της πολυπλοκότητας υλοποίησης των επιχειρησιακών σχεδίων που θα αφορούν στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Όλες οι διεθνείς πρακτικές ορίζουν τη δική τους αρχιτεκτονική προτύπων και συγκεκριμένα τη δική τους επιχειρησιακή αρχιτεκτονική (ΗΠΑ, Καναδάς, Μ. Βρετανία, Γαλλία, Δανία, Γερμανία, Κορέα, Ιαπωνία, Αυστραλία κλπ.) και η καθυστέρηση της εφαρμογής της στην Ελλάδα θα παρατείνει την ανομοιογένεια μεταξύ των έργων και των φορέων του δημοσίου τομέα. Στην κατεύθυνση αυτή, το πλαίσιο διαλειτουργικότητας θα εφαρμόζει τις αρχιτεκτονικές του προτύπου που θα οριστεί από το νομικό πλαίσιο.
2. Προτείνουμε τον ορισμό των εννοιών – στόχων: «διαχείριση της μετάβασης στην ηλεκτρονική κυβέρνηση», «διαχείριση της αλλαγής», «σχεδιασμός, διαχείριση και απολογισμός επενδύσεων για την ηλεκτρονική κυβέρνηση», «πηγές προέλευσης επενδύσεων για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση» και «διαχείριση πόρων της ηλεκτρονικής κυβέρνησης», με παράλληλο προσδιορισμό του φορέα που θα τους παρακολουθεί. Ανάλογη ρύθμιση υπήρχε στις πρωτοβουλίες Clinger-Cohen και Expanding Government στις ΗΠΑ το 1998 και το 2002, αντίστοιχα.
3. Προτείνουμε τον ορισμό της «αυτόματης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων» και της «μη αυτόματης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων» ως αποτέλεσμα εκτέλεσης πλήρως αυτομαματοποιημένων, ημι-αυτοματοποιημένων και πλήρως εξατομικευμένων δημοσίων υπηρεσιών (ενδεχομένως να απαιτηθεί και ο ορισμός των κατηγοριών αυτών).
Όσον αφορά στην ασφάλεια των δεδομένων το σχόλιο μου είναι το εξής: Πως οι πολίτες θα είναι σίγουροι ότι, όχι μόνο δεν παραβιάζονται τα προσωπικά του δεδομένα, αλλά και δε θα χρησιμοποιούνται από τρίτους; Παραπέμπω σε σχετικό άρθρο του Reuters: http://www.reuters.com/article/idUSTRE6BF6BZ20101217
Μια ιδέα θα ήταν η στήριξη της όλης προσπάθειας από κάθε δήμο ξεχωριστά. Έτσι, κάθε δήμος θα παρέχει σε κάθε δημότη:
1) Έναν προσωπικό-μυστικό αριθμό πρόσβασης, τον οποίο ο δημότης θα χρησιμοποιεί ώστε να εισάγει το οποιοδήποτε αίτημά του. Στα ηλεκτρονικά αρχεία του δήμου θα υπάρχουν ήδη τα απαραίτητα στοιχεία του εκάστοτε δημότη, ώστε να πιστοποιούνται αυτόματα χωρίς τη φυσική παρουσία του δημότη και χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τα προσωπικά του δεδομένα.
2) Ενημέρωση από τον δήμο για τις υπηρεσίες που μπορεί να παρέχει στον εκάστοτε δημότη και οι οποίες θα σχετίζονται όχι μόνο με δημοτικά θέματα, αλλά και θέματα όπου είναι απαραίτητη η παροχή εγγράφων από την κεντρική διοίκηση. Τα ηλεκτρονικά μηνύματα που θα αποστέλλουν οι δημότες θα σχετίζονται με τη φύση του θέματος, για το οποίο ζητούν πληροφορίες π.χ. justice@dad.gr. Σε άλλες περιπτώσεις ο ίδιος ο πολίτης θα καταχωρεί στην ανάλογη φόρμα τα στοιχεία του, καθώς και την ηλεκτρονική υπογραφή του, θα την αποστέλλει στην διεύθυνση του δήμου όπως υποδεικνύεται παραπάνω και ο αρμόδιος δικηγόρος που βρίσκεται στις υπηρεσίες του δήμου θα επικυρώνει και θα αποστέλλει στον πολίτη το έγγραφο που χρειάζεται.
Έτσι, αφενός παρουσιάζεται η δυναμική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και αναδεικνύεται ο χαρακτήρας του αποκεντρωτικού συστήματος. Αφετέρου, θεωρώ πως έτσι δε θα διαχειρίζονται πολλοί υπάλληλοι τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών και επίσης η ύπαρξη ενός δικηγόρου θα καθιστά πιο έγκυρη και εμπιστευτική τη διαχείριση των προσωπικών δεδομένων του εκάστοτε δημότη. Βέβαια, παρακάτω στο άρθρο 13, παρ. 3 αναφέρεται ότι «ο φορέας του δημοσίου τομέα (…) πιστοποιεί την ταύτιση πρωτοτύπου και ακριβούς ηλεκτρονικού (ψηφιακού) αντιγράφου, βεβαιώνοντας την ακεραιότητα και αυθεντικότητά του. Εδώ, γεννάται από μέρους μου το ερώτημα αν ένας οποιοσδήποτε (δημοτικός) υπάλληλος μπορεί να διαχειρίζεται προσωπικά δεδομένα πολιτών. Βέβαια, υπάρχει και η ήδη υπάρχουσα περίπτωση των ΚΕΠ, όπου οι υπάλληλοι χειρίζονται ανάλογες περιπτώσεις. Σε κάθε περίπτωση το θέμα να πρέπει να συζητηθεί και από νομικής πλευράς (άρθρο 15, παρ. 5).
Δεν υπάρχει καμία ασφάλεια στην ηλεκτρονική τεχνολογία και τα δεδομένα μπορεί ανα πάσα στιγμή να υποκλαπούν απο crackers,πρόσωπα ή κράτη.Μην κρύβεστε πίσω απο το δάκτυλό σας!Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να γίνει μια αρχειοθέτηση είναι μια βάση δεδομένων με υψηλής νοημοσύνης διαχειριστές και υγιή λειτουργικά συστήματα.Το δίκτυο να ανήκει κατα αποκλειστικότητα στο ελληνικό κράτος(διαχειρίσιμο μέσω ΚΕΠ) και να απέχει απο το διαδίκτυο.Τα δεδομένα των πολιτών να είναι αυτά που ισχύουν σήμερα χωρίς καμία επιπλέον εφαρμογή(βλέπε κάρτα πολίτη).Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διασυνδέονται δίκτυα των χωρών της ζώνης Σέγκεν με το ελληνικό δίκτυο.Πρέπει να γίνουν πολύ προσεκτικές κινήσεις απο μέρους σας(κυβέρνηση-προγραμματιστές)διότι όλα θ’αποδειχθούν άχρηστα γρήγορα και θα είναι αργά τόσο για την Ελλάδα όσο και για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης.
Αν και ο όρος «αυθεντικοποίηση» συνηθίζεται να χρησιμοποιείται ως κακή μετάφραση του αγγλικού authentication, πιστεύω ότι στο επίπεδο τουλάχιστον του νόμου θα έπρεπε να μην εμφανίζεται. Μπορεί να αντικατασταθεί με το ορθότερο «πιστοποίηση της ταυτότητας».
Ηλεκτρονική υπογραφή: δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή, τα οποία είναι συνημμένα σε άλλα ηλεκτρονικά δεδομένα ή συσχετίζονται λογικά με αυτά και τα οποία χρησιμεύουν ως μέθοδος απόδειξης της γνησιότητας.
Πολύ ὕποπτο τό παραπάνω. Διαφωνῶ ριζικά μέ ὅλο τό νομοσχέδιο…
Αν η Ελλησία μέσω της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και των λοιπων συμβουλευτικών οργάνων – όπως η Αρχή Προστασίας προσωπικών δεδομένων – κρίνουν πως η Κάρτα του Πολίτη (ΚτΠ) παραβιάζει την ελευθερία του ατόμου, τότε θα πρέπει να έχετε εκ των προτέρων μια εναλλακτική για τον καθορισμό των διαπιστετηρίων και την πιστοποίηση της ταυτότητας των προσώπων.
Επιφυλάσσομαι για την πρόθεση χρήσης της ΚτΠ ως πρωταρχικό μέσο ταυτοποίησης,καθώς δεν αναφέρεται άμεσα στο παρόν προσχέδιο.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με την βάση του άρθρου, με δύο επισημάνσεις την εξασφάληση των προσωπικών δεδομένων καιτην ασφάλεια -άμυνα της χώρας.
Ηλεκτρονική σύνδεση μεταξύ δημόσιων υπηρεσιών για την άμεση έκδοση αναγκαίων εγγράφων από την υπηρεσία που τα ζητά.
Οι ορισμοί είναι αυτοί που ορίζονται από την πληροφορική και είναι σωστοί. Είναι καθαρά θέματα για τους admin και users του η/υ.
ΜΕ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΟ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ.ΟΜΩΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ,ΔΗΛΑΔΗ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΩΣΗ,ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΟΤΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ,ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΧΕΣΗ ,ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΔΡΥΘΕΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΡΧΗ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΓΓΡΑΦΩΝ.
Ο ορισμός της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (Η-Διακυβέρνηση) περιλαμβάνει τη χρήση Τεχνολογιών των Πληροφοριών και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) με σκοπό τη βελτίωση των εσωτερικών διαδικασιών του δημοσίου τομέα (Government to Government – G2G και Government to Employees – G2E), τη βελτίωση της επικοινωνίας και των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες (G2C) και τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των οργανισμών του δημοσίου τομέα με άλλους οργανισμούς δημόσιους και ιδιωτικούς, μη-κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και οργανισμούς άλλων κρατών (G2C, G2B).
6.1.2. Απαιτήσεις και Υπηρεσίες της Η-Διακυβέρνησης
Η εξάπλωση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης απαιτεί την υλοποίηση συστημάτων συναλλαγής των πολιτών με τις υπηρεσίες της Διοίκησης και των υπηρεσιών μεταξύ τους, ηλεκτρονικά και σε διάφορες μορφές: Διοίκηση προς Πελάτη, Επιχειρήσεις και Διοίκηση (Administration to Customer, Business και Administration – A2C, A2B, A2A).
Για τους διοικητικούς οργανισμούς η διαδικασία προσαρμογής απαιτεί την εξέλιξη των διαδικτυακών τόπων τους, επεκτείνοντας τη θεματολογία στην παροχή πληροφοριών για θέματα που ενδιαφέρουν τον πολίτη και τις επιχειρήσεις ή άλλους οργανισμούς. Επίσης σε επίπεδο διαχείρισης οι πολίτες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μεταβάλλουν τα προσωπικά τους στοιχεία. Τυπικές αλλαγές που είναι αναγκαίο να προβλέπονται είναι η αλλαγή διεύθυνσης, τηλεφώνου και προσωπικών στοιχείων. Σε οικονομικό επίπεδο θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα πραγματοποίησης συγκεκριμένων συναλλαγών όπως εξόφληση φόρων και προστίμων, κατάθεση φορολογικής δήλωσης, έλεγχος φορολογικής ενημερότητας, αίτηση για έκδοση βεβαιώσεων και πιστοποιητικών. Οι δυνατότητες αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντικές, διότι επιτρέπουν στους πολίτες να είναι ενήμεροι και να εκπληρώνουν εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος. Επίσης προτείνεται η δημιουργία οριζόντιων «πυλών» Portals, που παρουσιάζουν πληροφορίες σχετικές με καταστάσεις της ζωής που ο πολίτης ίσως αντιμετωπίζει για πρώτη φορά, όπως για παράδειγμα τη διαδικασία γάμου, γέννησης, θανάτου, οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα στον διοικούμενο να ενημερωθεί και να προετοιμάσει τις απαραίτητες ενέργειες. Τα παραπάνω εξασφαλίζουν τη δυνατότητα οριζόντιας επικοινωνίας μεταξύ καθετοποιημένων διοικητικών υπηρεσιών, στο επίπεδο του πολίτη, που εγγυάται ότι ο ενδιαφερόμενος θα μπορεί να γνωρίζει τις διαδικασίες που απαιτούνται όταν τις χρειαστεί.
Στη διακυβέρνηση (G2G) δημιουργούνται πληροφορικά συστήματα που επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ των τοπικών υπηρεσιών αλλά και με άλλες κυβερνήσεις σε επίπεδο πληροφοριών μόνο (non-business). Οι κυβερνητικοί υπάλληλοι απολαμβάνουν ηλεκτρονικές υπηρεσίες σε επίπεδο G2E. Σε επίπεδο G2B εξασφαλίζεται συνήθως επικοινωνία σε ηλεκτρονικές προμήθειες (e-procurement) και ηλεκτρονικές δημοπρασίες (e-auctions).
Σύμφωνα με τους Deloitte και Touche, τα στάδια της επιχειρηματικής μετατροπής τα οποία προωθεί η Η-Διακυβέρνηση περιλαμβάνουν σε πρώτη φάση τη δημοσίευση της πληροφορίας. Στη συνέχεια επεκτείνεται η λειτουργικότητα του συστήματος δίνοντας τη δυνατότητα αμφίδρομων συναλλαγών, ενώ ακολουθεί η δημιουργία πυλών πολλαπλών χρήσεων, οι οποίες γίνονται ολοένα και πιο εξατομικευμένες. Φτάνοντας στα δύο τελευταία επίπεδα συναντάμε την κατηγοριοποίηση των υπηρεσιών και τέλος την πλήρη επιχειρηματική μετατροπή, με τη διευρυμένη χρήση νέων τεχνολογιών.
Σε επίπεδο πρόσβασης χρησιμοποιούνται διάφορα κανάλια παροχής υπηρεσιών. Αυτά στην πιο προσιτή μορφή περιλαμβάνουν διάφορα κέντρα όπου ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό αναλαμβάνει τη διεκπεραίωση της εισαγωγής των δεδομένων στο σύστημα και επικοινωνεί με τον πελάτη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) στην Ελλάδα ή τα κέντρα κλήσεων (call centers) που μπορεί ο ενδιαφερόμενος να χρησιμοποιήσει για τη διεκπεραίωση του αιτήματος του. Στη συνέχεια με χρήση νέων τεχνολογιών το προβάδισμα έχει το Διαδίκτυο ενώ ακολουθεί η αλληλεπιδραστική τηλεόραση. Τέλος, λιγότερο χρησιμοποιούμενα αλλά εξίσου σημαντικά μέσα είναι η χρήση ταχυδρομείου (ηλεκτρονικού και μη) όπως και τα κιόσκια πληροφόρησης.
Ως αρχική ενέργεια κ. υπουργέ η σύνταξη του σχετικού νομοθετήματος δεν μπορεί παρά να ναγνωριστεί ως θετική. Τις τεχνικές λεπτομέρειες πιστεύω άσφάλειας των δεδομένων που θα διακινούνται πιστεύω ότι τις έχουν μελετήσεις οι συνεργάτες σας. Εγώ θέλω να τονίσω όμως ότι όλα αυτά τα μηχανήματα πάλι χειρίζονται δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι θα πρέπι να αλλάξουν νοοτροπία σε δύο βασικούς τομείς:
1. Ο πολίτης είναι εργοδότης τους και υφίστανται στη θέση αυτή για να τον εξυπηρετούν.
2. Ο Η/Υ δεν είναι γαρφομηχανή αλλά ένα πολυεργαλείο που μπορεί να κάνει γρήγορα διάφορες εργασίες ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητά του χειριστή και να μειωθεί ο χρόνος ταλαιπωρίας του πολίτη-πελάτη.
Αν δεν συμπεριλάβετε και την αλλαγή νοοτροπίας μέσω επιμόρφωσης των υπαλλήλων, στο νομθετικό πλαίσιο αυτό, θα καταντήσει και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση όπως η άλλη φιλόδοξη προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ, τα ΚΕΠ.
Έχετε δεί πως εργάζονται τα περισσότερα ΚΕΠ; Ζητάνε με έγγραφη αλληλογραφία από τον φορέα (π.χ Δήμο) το «Χ» πιστοποιητικό, που αιτήθηκε ο πολίτης με αποτέλεσμα να απαιτείται περισσότερος χρόνος από το να επικοινωνούσε ο πολίτης με τον φορέα απευθείας. Το email αποτελεί φαίνεται επανασταστική αντροπή.
Όταν οι φορείς μεταξύ τους δεν έχουν θεσπίσει ασφαλή ηλεκτρονική επικοινωνία τόσα χρόνια δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος για το αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση σας εύχομαι καλή επιτυχία για το καλό των πολιτών που συνοστίζονται μπροστά από γκισέδες αγουροξυπνημένων υπαλλήλων παραξκαλώντας για τα αυτονόητα.
Καλή σας μέρα
Συγχρητήρια. Προχωρήστε έτσι και η επιτυχία σας θα είναι εξασφαλισμένη.
Στους «φορείς του δημόσιου τομέα» πρέπει ρητώς να αναφερθεί ότι στις κρατικές αρχές περιλαμβάνονται οι δικαστικές και εισαγγελικές αρχές, ώστε να αποφευχθούν «οίκοθεν» ερμηνείες των δικαστών όπως στην περίπτωση της απογραφής των υπαλλήλων του δημοσίου.
Επίσης θα πρέπει ρητώς να αναφερθεί ότι στις αρχές αυτές υπάγονται οι υπηρεσίες της Βουλής των Ελλήνων, για να αποφευχθούν πάλι διάφορες ανεπιθύμητες ερμηνευτικές εξαιρέσεις εκ των υστέρων.