Υπουργείο Εσωτερικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 25 Ιανουαρίου 2010, 23:35 | Αντώνης Γονιδάκης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 53 :Νησιωτικότητα
  Υπάρχουν νησιά που λόγω μεγέθους δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις ενός ισχυρού, αυτόνομου Δήμου, με το πλήρες ελάχιστο οργανόγραμμα (σύσταση λειτουργικής τεχνικής υπηρεσίας, οικονομική υπηρεσία, γραφείο Νομικής στήριξής κ.λ.π.). Στα πλαίσια της επικουρικότητας προφανώς θα πρέπει αυτοί οι Δήμοι να στηριχθούν από μεγαλύτερους Δήμος, πλησίον σε αυτούς.
  Προτείνεται στο νόμο αυτό να προβλέπεται η δυνατότητα σε κάθε νέα τετραετία έως το τέλος του Ιανουαρίου (1ος μήνας δημοτικής αρχής) να δηλώνεται προς τον Αιρετό Περιφερειάρχη, η αδυναμία λειτουργίας υπηρεσιών (ακόμη και αν αυτές υφίστανται, αλλά είναι υποστελεχωμένες) και να ζητείται από τον μεγαλύτερο δήμο του αντίστοιχου επαρχείου η ανάληψη της συγκεκριμένης ευθύνης διοίκησης της δ/νσης, με κοστολόγηση των υπηρεσιών και κάλυψη αυτών από την Περιφέρεια. Π.χ. ο δ/ντης τεχνικών υπηρεσιών του μεγάλου δήμου (ή ακόμη και προϊστάμενοι τμημάτων) θα αναλαμβάνει να προΐσταται στους υπαλλήλους της αντίστοιχης υπηρεσίας του μικρού δήμου. Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στις οικονομικές υπηρεσίες, θα εξαιρείται ο ταμίας που δεν μπορεί να υποκαθίσταται από υπαλλήλους εκτός του οικείου δήμου. Ανάλογες εξαιρέσεις μπορεί να προβλεφθούν και σ’ άλλες περιπτώσεις όπως τον ληξίαρχο, τον δ/ντη διοίκησης κ.λ.π. Ο μεγάλος δήμος (που έχει πλέον ρόλο μητροπολιτικό μέσα στο επαρχείο) υποχρεούται να δώσει σύμφωνη γνώμη έως τις 15 Φεβρουαρίου και τελική έγκριση δίνεται από τον περιφερειάρχη έως το τέλος του Φεβρουαρίου, με δημοσίευση στο ΦΕΚ. Όλες οι αποφάσεις των δήμων (απόδοση αρμοδιότητας από τον μικρό δήμο και ανάληψη ή απόρριψη από τον μεγάλο) θα πρέπει να τεκμηριώνονται και να ελέγχονται επί της ουσίας, από τον Περιφερειάρχη. Σε περίπτωση άρνησης του μεγάλου δήμου το ερώτημα πηγαίνει στον δεύτερο μεγαλύτερο και σε περίπτωση άρνησης κι αυτού την ευθύνη την αναλαμβάνει η Περιφέρεια. Άρση της εκχώρησης αρμοδιότητας δύναται να γίνει τον 22ο έως τον 24ο μήνα της τετραετίας, με ανάλογη τεκμηρίωση.

  Αντώνης Γονιδάκης
  ΡΟΔΟΣ

• 25 Ιανουαρίου 2010, 21:08 | ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Π. ΑΡΜΕΝΑΚΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

  ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Π. ΑΡΜΕΝΑΚΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ, ΚΑΤΟΙΚΟΥ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΛΕΣΒΟΥ , ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ, ΥΠΟΒΛΗΘΕΝ ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ Δ. ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟΝ τ. ΥΠ.ΕΣ. Προκόπη Παυλοπουλο
  ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΤΑ.

  Πλωμάρι 25.1.2010

  Έχοντας την εμπειρία των πρώτων συνενώσεων του «Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ»,
  όπου οι ΔΗΜΟΙ που προέκυψαν δεν μπόρεσαν να λειτουργήσουν σαν ενιαίες πόλεις, αλλά αποτέλεσαν και αποτελούν απλώς το άθροισμα κάποιων πρώην κοινοτήτων και ΔΗΜΩΝ, χωρίς συνοχή και κοινό προγραμματισμό, χωρίς την παρουσία και συμμετοχή των Τοπικών συμβουλίων, ΔΙΑΠΙΣΤΏΝΟΥΜΕ και εμείς την ανάγκη αλλαγής-μεταρρύθμισης της υφιστάμενης κατάστασης προκειμένου να δημιουργηθούν νέοι ΔΗΜΟΙ ισχυροί με δυαντότητες ανάπτυξης, επίλυσης στην περίπτωση μας τωνπροβλημάτων που δημιουργήθηκαν στις πρώην επαρχίες και στις εγκαταλειμμένες κοινότητες, αξιοποίησης του υπάρχοντος ανθρώπινου δυναμικού, καταπολέμησης της ανεργίας και ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα παραγωγής (αγροτικές καλλιέργειες) της μεταποίησης-τυποποίησης του τοπικών προιόντων και της ανάπτυξης τουρισμού.
  Στόχος λοιπόν των νέων συνενώσεων θα πρέπει κατά τη γνώμη μας να είναι ένας συνολικός σχεδιασμός ανάπτυξης και βιωσιμότητας για την κάθε νέα πόλη- ΔΗΜΟ που θα προκύψει απ’ αυτές που να είναι σε θέση να ενεργοποιήσει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις :οικονομικές, πολιτισμικές, περιβαλλοντικές, κοινωνικές και τεχνολογικές, προϋπόθεσης μονόδρομο για την ανάπτυξη του κάθε τόπου.
  Τουλάχιστον στη φάση της δημιουργίας των συνενώσεων κυρίαρχος στόχος πρέπει να είναι η αιτιολογημένη χωροθέτηση με βάση και τα κριτήρια που βάζει η ΚΕΔΚΕ, ώστε οι πιθανοί κραδασμοί και τα προβλήματα που οπωσδήποτε θα προκύψουν να είναι όσο το δυνατόν λιγότερα.
  Ανεξάρτητα βέβαια από την πρόταση μας για την χωροθέτηση των νέων Δήμων, σεβόμαστε απόλυτα τις ειλημμένες αποφάσεις του Δημοτικού μας συμβουλίου έχουν προηγηθεί.
  Το νησί μας διοικητικά θα μπορούσε να χωριστεί σε τρεις μεγάλες περιοχές . Την Ανατολική (περιοχή Μυτιλήνης –Θερμής –Μανταμάδου κλπ), την βόρεια δυτική (περιοχή Καλλονής –Μήθυμνας- Ερεσσού )και την νότια (περιοχή Πλωμαρίου , Αγιάσου, Πολυχνίτου –Γέρας- Ευεργέτουλα).
  Παίρνοντας υπ΄όψιν τα κριτήρια της ΚΕΔΚΕ στην μελέτη της « Η πρόκληση μιας νέας μεταρρύθμισης της πρωτοβάθμιας Τοπική Αυτοδιοίκησης» που συνέταξε με την επιστημονική υποστήριξη του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μπορούμε να δούμε ότι με την χωροθέτηση αυτήν
  α) Πληθυσμιακά: δημιουργείται ένας μεγάλος Δήμος αυτός της Μυτιλήνης και δύο μικρότεροι ίσου σχεδόν πληθυσμού,άλλως τέσσσερις μικρότεροι σχεδόν ίσου πληθυσμού.
  β) κοινωνικά: πέραν του αστικού χαρακτήρα της πρωτεύουσας που ωστόσο δεν διαφοροποιεί σημαντικά τη κοινωνική σύνθεση, οι δείκτες που συνθέτουν την κοινωνική σύσταση του λεσβιακού πληθυσμού(μορφωτικοί, οικογενειακοί, ποσοστά αλλοδαπών ) είναι κοινοί και ισοκατανεμημένοι, άρα δεν επηρεάζονται από την προτεινόμενη χωροθέτηση.
  γ) Οικονομικά, Γεωγραφικά και αναπτυξιακά : Η προτεινόμενη χωροθέτηση βασιζόμενη κατ αρχήν στην γεωγραφική διαμερισματοποίηση του νησιού, εξασφαλίζει έτσι κι αλλιώς από την μέχρι τώρα αναπτυξιακή εικόνα της Λέσβου, ισοκατανομή και ισομερή διάχυση της ντόπιας παραγωγής και των υπηρεσιών (π.χ τουρισμός) που αποτελούν τις κύριες δραστηριότητες του τόπου.
  δ) Πολιτιστικά και ιστορικά: όπως η κατανομή των παλιών επαρχιών (Μυτιλήνης, Μήθυμνας , Πλωμαρίου) και οι πολύ παλιοί δεσμοί αναφοράς προς συγκεκριμένο διοικητικό και οικονομικό κέντρο της κάθε περιοχής ΚΑΛΟΝΗ, ΠΛΩΜΑΡΙ, ΜΥΤΙΛΗΝΗ. Η διακριτή πανελλήνια και διεθνώς αναγνωρισμένη ονομασία προέλευσης τοπικών προιόντων (π.χ ούζο ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ- σαρδέλα ΚΑΛΛΟΝΗΣ) που δίνει αναγνωρισιμότητα και ταυτότητα.
  ε)Χωροταξικά .
  1.Η ύπαρξη υφιστάμενων διοικητικών και οικονομικών λειτουργιών όπως ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΟΡΙΑ, ΑΓΡΟΝΟΜΕΙΟ, ΤΕΛΩΝΕΙΟ, ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΉΣ, ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, η στελέχωση των υφιστάμενων Δημοτικών υπηρεσιών και ο αριθμός των υπαλλήλων, για τη δυνατότητα άμεσης και χωρίς προβλήματα λειτουργίας ενός μεγάλου Δήμου.
  Η δυνατότητα αυτόνομης και ανεξάρτητης λειτουργίας χωρίς δορυφορική σχέση με την πρωτεύουσα. Αυτονομία και αυτάρκεια υπηρεσιών, δυνατότητα σύνδεσης με την ηπειρωτική χώρα, συγκοινωνία, μεταφορά εμπορευμάτων άρα χαμηλότερο κόστος για το νότιο τμήμα του νησιού.
  Η ύπαρξη Ιδιωτικών υπηρεσιών όπως: Δικηγορικά γραφεία, Τεχνικά γραφεία, συμβολαιογραφεία σημαντικά Εργοστάσια παραγωγής και τυποποίησης ελαιολάδου, εργοστάσια παραγωγής ούζου, ναυπηγεία αλιευτικών σκαφών κ.λ.π. Η ύπαρξη σημαντικής τουριστικής υποδομής και ανάπτυξης (π.χ ξενοδοχεία, μαρίνα για την υποδοχή σκαφών ιστιοπλοϊκών κλπ). Η κτιριακή υποδομή για την δυνατότητα ανάδειξης και προβολής της παραδοσιακής αρχ/κής, και της παράδοσης γενικότερα μέσα από μουσεία, εκδηλώσεις κ.λ.π (π.χ Ναυτικό μουσείο, μουσείο σαπουνιού, μουσείο ούζο, λαδιού, μόνιμες καθιερωμένες και γνωστές πανελλαδικά εκδηλώσεις όπως η γιορτή του ούζου, παραδοσιακά παιχνίδια κ.λ.π).
  2. Η ταυτότητα του τόπου (place identity) , σημείο αναφοράς για την κάθε περιοχή: π.χ. όταν κάποιος αναφέρεται στο Βόρειο Δυτικό τμήμα του νησιού σαν κέντρο ( οικονομικό, διοικητικό κ.λ.π) θεωρεί την Καλλονή, στο Νότιο τμήμα το Πλωμάρι, και Ανατολικά βέβαια και σ΄ολόκληρο το νησί οπωσδήποτε τη Μυτιλήνη.
  Γίνεται δηλαδή απόλυτα σαφές από την πρόταση μας αλλά και από την πραγματικότητα ότι οι ΔΗΜΟΙ που θα προκύψουν αν αυτοί είναι τρείς Ή ΕΦΤΆ με την ίδια ή διαφορετική χωροθέτηση, δεν μπορεί παρά κάποιοι από αυτούς να έχουν σαν έδρες τους τις τρείς αυτές πόλεις.
  Θεωρούμε λοιπόν ότι η χωροθέτηση που προτείνουμε είναι η μόνη βιώσιμη προοπτική, στην κατεύθυνση συνενώσεων που δημιουργεί η νέα διοικητική αναδιάρθρωση, η οποία δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τις προϋποθέσεις που η ΚΕΔΚΕ και η ΤΕΔΚ θέτουν και πιστεύουμε ότι συνεισφέρει στην πραγματοποίηση του οράματος της Κυβέρνησης.

  Κε ΥΠΟΥΡΓΕ

  Το Πλωμάρι αποτελεί μία παραθαλάσσια κωμόπολη, ΤΗ ΔΕΎΤΕΡΗ ΣΕ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ, πληθυσμού τη χειμερινή περίοδο 4.000 περίπου κατοίκων, που την θερινή περίοδο αυξάνεται κατά δύο χιλιάδες περίπου. Περιλαμβάνει τα τοπικά διαμερίσματα της Πλαγιάς, Τρύγονα, Μεγαλοχωρίου, Παλαιοχωρίου, Ακρασίου, Νεοχωρίου, και Αμπελικού και τους οικισμούς, Αγίου Ισιδώρου, Αγίας Βαρβάρας, Κουρνέας, Κάτω και Άνω Χωριού με πληθυσμούς ζωντανούς και παραγωγικούς (άραγε μέχρι πότε) που φθάνουν περίπου τις 2.500 κατοίκους.
  Ιστορικά μέχρι την δεκαετία του 1960 αριθμούσε περί τους 12.000 μόνιμους κατοίκους και αποτελούσε κόμβο ναυτικό, σύνδεσης του νοτίου τμήματος του νησιού με τα Μικρασιατικά παράλια, με τα οποία είχαν αναπτυχθεί σοβαρότατες εμπορικές συναλλαγές, λόγω των εργοστασίων έκθλιψης ελαιοκάρπου, παραγωγής λαδιού και προιόντων αυτού, όπως σαπούνι και ραφιναρισμένο ελαιόλαδο.

  Σήμερα το Πλωμάρι άρρηκτα συνδεδεμένο με την παραγωγή ούζου και ελιάς, σίγουρα θα σας είναι γνωστό από τη γνωστή διαφήμιση στους δρόμους της Αθήνας. Τέσσερις υγειέστατες ποτοποίες, πολλά ελαιοτριβεία, απασχολούν δεκάδες υπαλλήλους και οικογένειες.

  Τουριστικά ανεπτυγμένο με λιμάνι ανέκαθεν εμπορικό, και αλιευτικό, με μαρίνα μη εκμεταλλευθείσα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέχρι σήμερα, με παραλίες κατέχουσες τη γαλάζια σημαία, αποτελεί κύριο προορισμό των Ελλήνων και αλλοδαπών τουριστών του νησιού, μεταξύ αυτών και του πρώην Προέδρου των Η.Π.Α GEORGE BUSH, αφού εδώ μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις και μικρότερες προσφέρουν άξιες υπηρεσίες.

  Το Πλωμάρι διαθέτει Δημαρχείο, Αγρονομείο, Τελωνείο, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΟΡΙΑ, Ειρηνοδικείο, Αστυνομικό Τμήμα, Λιμενοσταθμό, ΔΕΗ, ΟΤΕ, Πυροσβεστικό Κλιμάκιο, Λύκεια, Γυμνάσια, σχολεία, νηπιαγωγεία, παιδικό σταθμό, λαογραφικό μουσείο και ναυτικό μουσικό στο στάδιο της μελέτης σε ιδιόκτητο κτίριο, τέσσερις τράπεζες, τρία φαρμακεία, τέσσερις συμβολαιογράφους, Δικηγόρους, λογιστικά γραφεία, πολιτικούς μηχανικούς και αρχιτέκτονες, οδοντογιατρούς, δύο αλιευτικούς επαγγελματικούς συλλόγους, τέσσερις ποτοποιίες, ελαιοτριβεία, καφενεία, περί τις 30 ταβέρνες, πολιτιστικό κέντρο, πολλές ξενοδοχειακές μονάδες, ο δε Δήμος διαθέτει αρκετά ιδιόκτητα κτίρια.
  Πρόκειται δηλαδή για έναν τόπο ΕΝΕΡΓΟ και ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου σε αντίθεση με παρακείμενους Δήμους που αποτελούν συνένωση μικρών οικισμών, χωριών και Κοινοτήτων, χωρίς ενότητα, και αυτάρκεια εξυπηρέτησης πολιτών από διοικητικές υπηρεσίες, αποτελεί λόγω της θέσεως του και λόγω των ανωτέρω υπηρεσιών και της φύσεως του πληθυσμού, ΙΔΑΝΙΚΟ τόπο, έδρας συνενωμένου Δήμου, αφού εύκολα λόγω του υπάρχοντος οδικού δικτύου, αλλά και αυτού που προβλέπεται να κατασκευασθεί υπάρχει εύκολη πρόσβαση, εξυπηρέτηση και άνετη διακίνηση προϊόντων και ανθρώπων από όλα τα χωριά και τους Δήμους γύρωθεν αυτού (Γέρας 12 χλμ και Αγιάσου 14χλμ).

  Τέλος θα θέλαμε να αναφέρουμε το Πλωμάρι ως γενέτειρα του Βενιαμίν Λεσβίου, πρωτομάστορα του Ελληνικού Διαφωτισμύ, αγαπημένο τόπο του Γέρου της Δημοκρατίας, τόπο καταγωγής του Ιωάννη Τραγάκη, γραμματέα της Κοινοβουλευτικής ομάδας της νέας Δημοκρατίας, του Παναγιώτη Μουτζούρη, Πρυτάνεως του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, τόπο αγαπητό του Νίκου Σηφουνάκη,γενέτειρα του τέως αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Ηρακλή Κωνσταντινίδη, και πολλών άλλων προσωπικοτήτων που θα γέμιζαν πολλές σελίδες του παρόντος, οι οποίοι προσέφεραν και προσφέρουν στην Ελλάδα.

  Κύριε Υπουργέ, γνωρίζουμε τις πιέσεις που ασκούνται και θα ασκηθούν προκειμένου να λάβετε αποφάσεις υπέρ του ενός ή του άλλου. Εμείς όμως δεν ζητούμε να μας αναβαθμίσετε, ζητούμε το αυτονόητο.
  Εμείς δράττουμε την ευκαιρία του νομοσχεδίου επί του οποίο εργάζεσθε, για να ονειρευτούμε τη πόλη μας, μεγάλη, δυνατή παραγωγική, ακόμη πιο ζωντανή, κέντρο της νοτίου Λέσβου,΄σηεμίο αναφοράς του τουριστικού τριγώνου (Πλωμάρι, Αγιάσος, Βατερά) λιμάνι εμπορικό και τουριστικό, πόλο έλξης των κατοίκων όλου του νησιού, και σημείο αναφοράς της αντίπερα όχθης (Σμύρνη).
  Το όνειρο αυτό Εσείς μπορείτε να το κάνετε πραγματικότητα.

  Μετά τιμής
  Εμμανουήλ Π. Αρμενάκας

• 25 Ιανουαρίου 2010, 20:40 | Παναγιώτης Βαρλάγκας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ιδέα των κ.κ. ΠΑΝΑΓ. ΦΡΥΔΑ, ΘΕΟΛ. ΠΑΤΕΡΕΛΗ, ΜΠΑΜΠΗ ΠΕΤΡΕΛΗ, ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΑΚΑ και ΑΡΙΣΤ. ΑΡΑΜΒΟΓΛΟΥ (24 Ιανουαρίου 2010 @ 10:43) για χρησιμοποίηση των Επαρχιών ως σημείο βάσης για τη διοικητική διαίρεση της χώρας σε δήμους είναι αξιόλογη:

  Η χώρα μας έχει 147 επαρχίες.

  [Ένας πολύ ωραίος χάρτης τους (αν και τα ονόματα είναι στο λατινικό αλφάβητο) υπάρχει εδώ: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2e/Greece_former_provinces_german.png ]

  Θα μπορούσε να γίνει η εξής διάκριση, βάσει κάποιου δείκτη στάθμιση που θα λαμβάνει υπ΄ όψιν έκταση, πληθυσμό, αριθμό οικισμών, στοιχεία όπως νησιωτικότητα, ορεινότητα κ.λπ.:

  * Οι 37 «μικρότερες» (με βάση τον ως άνω δείκτη) επαρχίες να μείνουν ως έχουν, δηλ. κάθε μια τους να αποτελέσει ίδιο δήμο
  * Οι 37 αμέσως «μεγαλύτερες» να διασπαστούν σε 2 δήμους
  * Οι 37 επόμενες να διασπαστούν σε 3 δήμους.
  * Οι 36 «μεγαλύτερες» να διασπαστούν σε 4 δήμους

  Έτσι, θα είχαμε 36*4 + 37*3 + 37*2 + 37*1 = 37*10 – 1 = 369 δήμους, που είναι στο στόχο του Καλλικράτη (370-380 δήμοι).

  Στην μια ακραία περίπτωση, θα είχαμε στην επαρχία Αττικής, η οποία θα χωριζόταν λογικά, σε έναν μητροπολιτικό Δήμο Αθηναίων (όρια της Νομαρχίας Αθηνών, Α’ + Β’ Αθηνών), έναν μητροπολιτικό Δήμο Πειραιώς (όρια της Νομαρχίας Πειραιώς, Α’ + Β’ Πειραιώς), έναν Δήμο Βορειοανατολικής Αττικής (Ωρωπός, Καπανδρίτι, Νέα Μάκρη, κ.λπ.) και έναν Δήμο Νοτιοανατολικής Αττικής (Λαύριο, Κορωπί, Μαρκόπουλο, Ραφήνα, κ.λπ.). Στην άλλη ακραία περίπτωση, θα είχαμε κάποιες μικρές σε πληθυσμό επαρχίες, ιδίως νησιωτικές, ορεινές ή ιστορικές όπως Τήνου, Ικαρίας, Λήμνου, Δομοκού, Σουλίου, Γυθείου, Ύδρας, Τροιζηνίας, Ιθάκης, κ.λπ.)

  Δεν είναι κατ’ αρχήν ένα κακό μοντέλο θεωρώ.

• 25 Ιανουαρίου 2010, 18:24 | Θανάσης Καραγεώργος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΡΓΙΘΕΑΣ

  Η Αργιθέα έχει τη δική της ταυτότητα και πρέπει να αποτελέσει έναν Ενιαίο Δήμο

  Η περιοχή της Αργιθέας, τμήμα της ευρύτερης περιοχής των Αγράφων, στο δυτικό άκρο του Νομού, οριοθετείται από τους Αυχένες Τυμπάνου και Οξυάς (Αγίου Νικολάου) μέχρι τον Αχελώο και εντός των ορίων του Νομού Καρδίτσας.
  Με έκταση 372.777 στρέμματα αποτελεί το 1/7 περίπου του Νομού (2.636.000 στρ.), στο σύνολό της ορεινή περιοχή με ένα μικρό κομμάτι της κοιλάδας Αχελώου ομαλής και καλλιεργήσιμης έκτασης. Ο πληθυσμός της ανέρχεται στις 6.084 (απογραφή 2001) με μόνιμους κατοίκους 2.488.
  Η περιοχή Αργιθέας αποτελεί ενιαίο γεωγραφικό χωρικό σύνολο με χαρακτηριστικά ορεινής και απομονωμένης περιοχής. Το γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής με φυσικά όρια τους ορεινούς όγκους και τον Αχελώο, αλλά και των διοικητικών ορίων σε επίπεδο νομού, έχουν οριοθετήσει και ιστορικά την περιοχή. Τα χαρακτηριστικά της και οι ιδιομορφίες της είναι μοναδικές και δεν συμπίπτουν με τα αντίστοιχα του κάμπου, παρά μόνο με αυτά των Αγράφων.
  Ως τμήμα της ευρύτερης περιοχής Αγράφων έχει να δείξει το δικό της ιδιαίτερο ιστορικό ρόλο στον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό για μια περίπου χιλιετία (8ος – 19ος αιώνας), αλλά με τα νεώτερα αρχαιολογικά ευρήματα πολύ πιο πριν.
  Η πολιτιστική και πολιτισμική ενότητα διακρίνεται ακόμη και τώρα μέσα από τη λαϊκή παράδοση, τα τραγούδια, τους χορούς, την αρχιτεκτονική, τα θρησκευτικά και λατρευτικά μνημεία και πολλά άλλα καταγράφοντας την κοινωνική ομοιογένεια και συνοχή της Αργιθέας.
  Το άρθρο 101 του συντάγματος προστατεύει τις ορεινές και νησιώτικες περιοχές. Η Αργιθέα είναι ο ορισμός του ορεινού. Όλα τα χωριά βρίσκονται πάνω από 600 μέτρα υψόμετρο μέχρι τα 1300 μέτρα.
  Η περιοχή Αργιθέας να αντιμετωπιστεί ως περιοχή με αξία χρήσης κυρίως για το φυσικό της περιβάλλον, για τον πολιτισμό της, και ως γεωγραφικό σύνολο που τοποθετείται στην καρδιά τριών ευρύτερων περιοχών και περιφερειών (Στερεά Ελλάδα – Ήπειρος – Θεσσαλία) και να μπει στην ατζέντα του εθνικού σχεδιασμού και των προγραμματισμών, με θεσμοθέτηση και εφαρμογή ορεινής πολιτικής και τη συγκρότηση και στήριξη ορεινών κέντρων ανάπτυξης.
  Τα οικονομικά μεγέθη της (από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση) δεν έχουν καμιά σχέση με τα αντίστοιχα των Δήμων του κάμπου.
  Τα προβλήματά της σε έργα υποδομών, εσωτερικής διασύνδεσης πρέπει να αντιμετωπιστούν ως δικά της προβλήματα και όχι να μεταφερθούν σε άλλους.
  Οι δυνατότητες ανάπτυξης υπάρχουν, αρκεί να τελειώσουμε με τα έργα υποδομής. Το γεωγραφικό ανάγλυφο προσφέρεται για πολλά. Για τουρισμό, κτηνοτροφία, βιολογικά προϊόντα, ενέργεια και παραγωγή οξυγόνου με ταυτόχρονη αξιοποίηση του φράγματος Συκιάς.
  Ολόκληρος ο νομός έχει 21 Δήμους και Κοινότητες. Με τη λογική του ένα τρίτου που θέλουν να μειώσουν τους Δήμους στην Καρδίτσα αντιστοιχούν 7 Δήμοι όπου μπορεί και πρέπει να παραμείνει η Αργιθέα ως Δήμος.

  Το παρόν ψήφισμα συζητήθηκε στα Διοικητικά Συμβούλια και τις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων και αποτελεί απόφασή τους:

  Σύλλογος Αργιθεατών Αθήνας Σύλλογος Αργιθεατών Θεσσαλονίκης
  Σύλλογος Αργιθεατών Μουζακίου Σύλλογος Αργιθεατών Καρδίτσας
  Σύλλογος Αργιθεατών Λάρισας
  Πανελλήνιος Σύλλογος Βραγκιανιτών Σύλλογος Βραγκιανιτών Λάρισας
  Σύλλογος Μαράθου Σύλλογος Αργυρίου
  Σύλλογος Καταφυλλίου Σύλλογος Γρυμπιανιτών
  Σύλλογος Στεφανιάδας Σύλλογος Λεοντίτου
  Σύλλογος Πετριλιωτών Σχηματαρίου Σύλλογος Κουμπουριανιτών Τρικάλων
  Σύλλογος Κουμπουριανιτών Αθήνας Σύλλογος Φουντωτού
  Σύλλογος Ανθηριωτών Αθήνας Σύλλογος Καληκώμης – Ελληνικών
  Σύλλογος Καρυάς Σύλλογος Πετρωτού
  Σύλλογος Λαγκαδίου Σύλλογος Πετρίλου