Αρχική Εκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξειςΕκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Χατζηθεοφάνους | 4 Μαΐου 2019, 23:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Χατζηθεοφάνους' | 4 Μαΐου 2019, 23:52

    Χωρίς να καταργηθεί το ΚΥΣΕΑ, με το σχέδιο νόμου που έχει μπει σε διαβούλευση με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Εξωτερικής Πολιτικής» ιδρύεται το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) με θεματολογία ανάλογη με αυτήν του ΚΥΣΕΑ. Βασική διαφορά το ΣΕΑ είναι όργανο συμβουλευτικό προς τον Πρωθυπουργό ενώ το ΚΥΣΕΑ όργανο λήψης αποφάσεων. Η σύνθεση του ΣΕΑ είναι κατά βάση ίδια με το ΚΥΣΕΑ αφού και στα δύο όργανα συμμετέχουν, πέραν των άλλων, ο Πρωθυπουργός (Πρόεδρος), οι Υπουργοί εξωτερικών, άμυνας και Προστασίας του Πολίτη, ο Α/ΓΕΕΘΑ και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού. Στο δια ταύτα: 1) Το ένα εκ των δύο οργάνων είναι περιττό. Η ίδρυση του ΣΕΑ επιβάλλει την κατάργηση του ΚΥΣΕΑ. 2) Στη βασική σύνθεση του ΣΕΑ πρέπει να συμμετέχουν μόνο ο Πρωθυπουργός ως Πρόεδρος, οι Υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας και Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας. Όλοι οι άλλοι θα καλούνται ως έκτακτα μέλη ανάλογα με το αντικείμενο της συνεδρίασης. 3) Ορθώς αναφέρεται στο σχέδιο νόμου πως το όργανο αυτό είναι συμβουλευτικό προς τον Πρωθυπουργό. Ήταν λάθος που στο ΚΥΣΕΑ οι αποφάσεις λαμβάνονταν με ψηφοφορία. Ο τελικά υπεύθυνος για την χάραξη και εφαρμογή της πολιτικής στο εσωτερικό και στο εξωτερικό δεν μπορεί, με βάση το Σύνταγμα, να είναι άλλος από τον Πρωθυπουργό της Χώρας, ο οποίος άλλωστε έχει και την εξουσία επιλογής των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου (εξίσωση εξουσίας και ευθύνης), στο οποίο ο ίδιος προεδρεύει. Και, βέβαια, όταν υπάρχει διαφωνία μεταξύ του Πρωθυπουργού και ενός Υπουργού, ο τελευταίος παραιτείται ή παύεται και αντικαθίσταται με άλλον της επιλογής και πάλι του Πρωθυπουργού. Το ΚΥΣΕΑ (ή Συμβούλιο Εθνικής Στρατηγικής) αποτελεί το βασικό-θεσμικό συμβουλευτικό όργανο του Πρωθυπουργού στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων 4) Απαιτείται η υποστήριξή του με μια μεγάλη επιστημονική ομάδα (αντί της μικρής Γραμματείας των έξι επιστημόνων που προβλέπει το προσχέδιο) αποτελούμενη από αξιόλογους διπλωμάτες πρέσβεις ε.τ., κορυφαίους νομικούς διεθνούς δικαίου, συνταγματολόγους, απόστρατους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων με σχετικά qualifications, περιβαλλοντολόγους, διεθνολόγους, οικονομολόγους, ιστορικούς, ειδικούς στα ενεργειακά κ.ά., που θα μελετούν σε μόνιμη βάση το διεθνές περιβάλλον, θα προσδιορίζουν ευκαιρίες και απειλές και θα υποβάλλουν στο ΣΕΑ την εισήγησή τους για τον προσδιορισμό των εθνικών συμφερόντων και την διαμόρφωση ενός οδικού χάρτη σε στρατηγικό επίπεδο για την προώθηση και την υποστήριξή τους στο διεθνές περιβάλλον. Επικεφαλής της επιστημονικής αυτής ομάδας θα είναι ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας και πρέπει να συμμετέχει οπωσδήποτε ικανός manager, με γνώσεις και μεγάλη εμπειρία στο Στρατηγικό Σχεδιασμό (Η εθνική Στρατηγική είναι Στρατηγικός Σχεδιασμός). Κρίνεται επίσης απαραίτητη η κατάλληλη οργάνωση αυτής της επιστημονικής ομάδας σε υποομάδες ανάλογα με τη θεματολογία. 5) Υπό κανονικές συνθήκες, η επιστημονική αυτή ομάδα (θα μπορούσε να ονομαστεί επιτελείο ή γραμματεία) θα ήταν της επιλογής της εκάστοτε κυβέρνησης (όπως προβλέπει το σχέδιο νόμου), όμως θεωρώ ότι οι ιδιαιτερότητες - παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος των πελατειακών σχέσεων στο πλαίσιο δημιουργίας κομματικών στρατών θα το καθιστούσαν σύντομα αναποτελεσματικό μετατρέποντάς το σε έναν ακόμη χώρο βολέματος κομματικών φίλων, με αποτέλεσμα την απαξίωσή του και την παραγωγή εκθέσεων ιδεών αντί σοβαρών προτάσεων. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που καθιστά αναγκαία την θεσμική θωράκιση αυτού του επιτελείου, το οποίο πρέπει είναι υπερκομματικό (η στελέχωσή του να μην αποτελεί αντικείμενο της εκάστοτε κυβέρνησης), η θητεία των μελών του να είναι ανεξάρτητη της αντίστοιχης Κυβερνητικής θητείας ώστε πέρα των άλλων να εξασφαλίζεται η συνέχεια και να λειτουργεί σε μόνιμη βάση, καθόσον η προσπάθεια αυτή εμπεριέχει δυναμική ειδικά στο σύγχρονο διεθνές περιβάλλον, το οποίο αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και απαιτεί ευκαμψία, ήτοι ταχεία προσαρμογή στις εναλλαγές των καταστάσεων. Οι αποφάσεις όπως έχει ήδη αναφερθεί λαμβάνονται από την εκάστοτε εκλεγμένη από το λαό Κυβέρνηση. Τέλος μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου θα πρέπει να υπάρξει ένα κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο με λεπτομέρειες σε ότι αφορά στις ακολουθούμενες διεργασίες-διαδικασίες και position description. Κι αυτό αποτελεί ένα ξεχωριστό project που πρέπει να ανατεθεί σε ικανό project manager για να καταλήξει σε ένα αποτελεσματικό και λειτουργικό θεσμικό πλαίσιο. Στη δημόσια διοίκηση όλων των κρατών της δύσης έχουν μπει τα εργαλεία του σύγχρονου management και στην Ελλάδα συνεχίζουν να ασχολούνται με τα ζητήματα οργάνωσης και γενικά management γραφειοκράτες. Αναλυτική παρουσίαση με πλήρη επιχειρηματολογία γι όλα τα παραπάνω στο βιβλίο μου «Εθνική Στρατηγική-Πρόταση για ένα νέο Θεσμικό Πλαίσιο» Β’ Έκδοση των Εκδόσεων «Ι.ΣΙΔΕΡΗ».