Αρχική Επείγουσες ρυθμίσεις για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή ΈνωσηΆρθρο 11 – Καταργούμενες διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Νικόλαος | 30 Οκτωβρίου 2019, 13:40
Υπουργείο Εξωτερικών Βασ. Σοφίας 1, ΤΚ 10671, Αθήνα, Tηλ.: 210-3681000, Φαξ: 210-3681717 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@mfa.gr Ιστοχώρος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στην προκήρυξη με την υπ' αρ. πρωτ. 3110 της 14ης Μαϊου του 2018 για τον ΚΣΤ' Εισαγωγικό Διαγωνισμό της Ε.Σ.Δ.Δ.Α αναφέρεται ότι: Ειδικώς για την εισαγωγή στο τμήμα Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ΕΣΔΔΑ απαιτείται, σύμφωνα με τις οικείες οργανικές διατάξεις του Υπουργείου Εξωτερικών, άριστη γνώση της αγγλικής γλώσσας, καθώς και μίας εκ των γαλλικής ή γερμανικής: https://www.ekdd.gr/images/ekpaideusi/26os_PROKHRYXH_-_ADA.pdf (3. σελ. 6) Παρόλο που το συγκεκριμένο ζήτημα ετέθη από τον ΚΔ' Εισαγωγικό Διαγωνισμό της ΕΣΔΔΑ: https://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=20b897a6-d5b8-46e3-b445-a5b7015ab5fa, μέχρι σήμερα δεν κατέστη δυνατό να επιλυθεί νομοθετικά, παρόλο που στον Εισαγωγικό Διαγωνισμό των υποψηφίων Ακολούθων Πρεσβείας προστέθηκε και η Ισπανική γλώσσα με το Ν. 4451/2017 (ΦΕΚ 16/Α/13-02-2017): https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/bcc26661-143b-4f2d-8916-0e0e66ba4c50/t-kodarex-pap.pdf (Άρθρο 11, σελ. 4), δεδομένου ότι η Ισπανική είναι μια από τις γλώσσες του ΟΗΕ. Στο πρόσφατο παρελθόν και συγκεκριμένα στο σχέδιο νόμου για τον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών που κατατέθηκε προς διαβούλευση στις 24 Απριλίου του 2019: http://www.opengov.gr/ypex/wp-content/uploads/downloads/2019/04/sxedio_nomoy.pdf (Άρθρο 109, παρ. 1, σελ. 126) τελικώς περιελήφθη ως διάταξη, αλλά δεν κατέστη εκ νέου εφικτό να νομοθετηθεί, γιατί ουδέποτε έφτασε στην Ολομέλεια, λόγω της προκήρυξης των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουλίου του 2019. Θα σας παρακαλούσα να επιλύσετε νομοθετικά αυτό το ήσσονος σημασίας ζήτημα, για την πλειοψηφία των ελλήνων πολιτών, που χρονίζει, καταθέτοντας τροπολογία-προσθήκη στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΞ που τέθηκε προς διαβούλευση στις 25 Οκτωβρίου του 2019 με τίτλο "Επείγουσες Ρυθμίσεις για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση", δεδομένου ότι τα κριτήρια εισαγωγής για το τμήμα ΟΕΥ της ΕΣΔΔΑ τα θέτει το ΥΠΕΞ και δεδομένης της επικείμενης προκήρυξης του ΚΕ' Εισαγωγικού Διαγωνισμού της ΕΣΔΔΑ, ώστε οι επιτυχόντες/ούσες υποψήφιοι/ες του β' σταδίου της διαγωνιστικής διαδικασίας που έχουν ως δεύτερη γλώσσα το τυπικό προσόν της Ισπανικής γλώσσας, να μπορούν να δηλώσουν το τμήμα ΟΕΥ της ΕΣΔΔΑ στη σειρά προτίμησής τους, ώστε να μην επαναληφθούν ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον, όπως αυτή του οριστικού πίνακα εισακτέων στον ΚΔ' Εισαγωγικό Διαγωνισμό της ΕΣΔΔΑ. Συγκεκριμένα, βάσει των γενικών αποτελεσμάτων κατά φθίνουσα σειρά του ΚΔ΄ Εισαγωγικού Διαγωνισμού της ΕΣΔΔΑ, δίγλωσσος επιτυχών του β’ σταδίου στον αριθμό 70 με δεύτερη ξένη γλώσσα Ισπανική, ενώ θα μπορούσε, βάσει του τελικού μέσου όρου της βαθμολογίας του, να εισαχθεί πέμπτος στον οριστικό πίνακα των δεκαπέντε εισακτέων του τμήματος ΟΕΥ της ΕΣΔΔΑ, τελικώς δεν εισήχθη από τους περιορισμούς της κείμενης νομοθεσίας, οι οποίοι δεν συμβαδίζουν με τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της Ε.Ε. και δεν έχουν εκσυγχρονιστεί με το πρόσφατο κοινοτικό δεδικασμένο. Να σας υπενθυμίσω ότι με απόφασή του - (24 Σεπτεμβρίου του 2015): http://curia.europa.eu/jcms/upload/docs/application/pdf/2015-09/cp150107el.pdf, το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακυρώνει τρεις προκηρύξεις διαγωνισμών που υποχρεώνουν τους υποψηφίους να επιλέξουν τη γερμανική, την αγγλική ή τη γαλλική γλώσσα ως δεύτερη γλώσσα και ως γλώσσα επικοινωνίας με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού - EPSO:, κρίνοντας ότι ο ισχυρισμός ότι η γερμανική, η αγγλική και η γαλλική γλώσσα εξακολουθούν να είναι οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες γλώσσες, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της μακράς πρακτικής των θεσμικών οργάνων της Ένωσης στον τομέα των γλωσσών εσωτερικής επικοινωνίας, είναι ένας αόριστος ισχυρισμός που δεν τεκμηριώνεται από καμία ένδειξη. Το Γενικό Δικαστήριο υπενθυμίζει εκ νέου τη νομολογία του Δικαστηρίου κατά την οποία η συρρίκνωση της επιλογής σε περιορισμένο αριθμό γλωσσών συνιστά δυσμενή διάκριση λόγω γλώσσας.