Αρχική ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝΆρθρο 61 Προϊστάμενοι Υπηρεσιών Κεντρικής Υπηρεσίας – Τροποποίηση περ. γ) παρ. 1 άρθρου 424 ν. 4781/2021Σχόλιο του χρήστη ΔΣ | 1 Δεκεμβρίου 2024, 19:34
Υπουργείο Εξωτερικών Βασ. Σοφίας 1, ΤΚ 10671, Αθήνα, Tηλ.: 210-3681000, Φαξ: 210-3681717 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@mfa.gr Ιστοχώρος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License![]() Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η προτεινόμενη διάταξη για την επιλογή ως προϊσταμένου Γ.Δ.Ο.Υ. μόνο υπαλλήλου προερχόμενου από τους κλάδους διπλωματικού και διοικητικού-προξενικού με πρεσβευτικό ή διευθυντικό βαθμό αντίστοιχα είναι νομικά και δικαιοπολιτικά ορθή, διότι πρόκειται για τους κλάδους που κατεξοχήν αναλαμβάνουν καθήκοντα δημοσιονομικής/οικονομικής διαχείρισης και διαχειριστικού ελέγχου και, ως εκ τούτου, διαθέτουν την προς τούτο απαιτούμενη εξειδίκευση και εμπειρία (λ.χ. υπόλογοι, διατάκτες, οικονομικοί διαχειριστές, προϊστάμενοι τμημάτων και διευθύνσεων των οικονομικών υπηρεσιών του ΥΠΕΞ). Υπάλληλοι των υπολοίπων κλάδων, όπως κατωτέρω ενδεικτικώς αναφέρονται οι ΟΕΥ ή Σύμβουλοι/Γραμματείς Επικοινωνίας, είναι παντελώς άσχετοι με την άσκηση καθηκόντων τοιαύτης φύσεως, ενώ ούτε η ιεραρχική τους θέση στο Υπουργείο Εξωτερικών δύναται να δικαιολογήσει την τοποθέτησή τους ως επικεφαλής μιας Γενικής Διεύθυνσης με το αντικείμενο εργασιών της οποίας ουδεμία επαγγελματική συνάφεια διαθέτουν, σε αντίθεση με τους υπαλλήλους του διπλωματικού κλάδου οι οποίοι δύνανται να αναλαμβάνουν έστω και ex officio διευθυντικές θέσεις. Σε ό,τι αφορά δε την άποψη περί μη επιτρεπτής αποκλίσεως από τις γενικές προβλέψεις του Ν. 4270/2014 (όπως τροποποιήθηκε και ισχύει) για την ανάδειξη προϊσταμένων Γ.Δ.Ο.Υ. Υπουργείων, καθώς και περί προβλέψεως για «επιφύλαξη της συναφούς νομοθετικής πρωτοβουλίας στο Υπουργείο Οικονομικών», επισημαίνεται ότι αφενός μεν η εν λόγω απόκλιση δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα ή σε υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, αλλά αποτελεί ειδικότερη νομοθετική ρύθμιση που εισάγει επιτρεπτή εξαίρεση σε γενικότερο κανόνα δικαίου (lex specialis derogat legi generali), αφετέρου είναι νομικά ακατάληπτος ο ισχυρισμός ότι η νομοθετική πρωτοβουλία ανήκει σε συγκεκριμένα υπουργεία (;), δεδομένου ότι βάσει του ισχύοντος Συντάγματος η νομοθετική πρωτοβουλία ανήκει στην Κυβέρνηση (όχι ατομικά στον Υπουργό) ή στη Βουλή των Ελλήνων. Μόνη ενδεχομένως νομοτεχνική βελτίωση στην προτεινόμενη διάταξη θα αποτελούσε η πρόβλεψη περί κατοχής πτυχίου Νομικής ή Οικονομικών Επιστημών, με τυχόν μεταπτυχιακή ειδίκευση στο Δημοσιονομικό Δίκαιο, του υπαλλήλου του διπλωματικού κλάδου ή του κλάδου διοικητικού-προξενικού που θα επιλεγεί, ώστε να εξασφαλίζεται και η συνδρομή του τυπικού προσόντος της συναφούς προς τις ασκούμενες αρμοδιότητες επιστημονικής κατάρτισης.