1. Οι μη αντιπροσωπευόμενοι σε τρίτη χώρα έλληνες πολίτες, έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν προστασία από την πρεσβεία ή το προξενείο, οποιουδήποτε κράτους μέλους που διαθέτει τις ανωτέρω αρχές, στο έδαφος τρίτης χώρας.
2. Με την επιφύλαξη του άρθρου 2, οι αρμόδιες διπλωματικές ή προξενικές αρχές της Ελληνικής Δημοκρατίας, μπορούν να αντιπροσωπεύουν ή να αντιπροσωπεύονται από τις διπλωματικές ή προξενικές αρχές άλλου κράτους μέλους σε μόνιμη βάση και να συνάπτουν πρακτικές ρυθμίσεις με άλλα κράτη μέλη, για τον επιμερισμό των ευθυνών, όσον αφορά στην παροχή προξενικής προστασίας, σε μη αντιπροσωπευόμενους πολίτες. Οι αρμόδιες αρχές κοινοποιούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στην ΕΥΕΔ τις ρυθμίσεις, οι οποίες δημοσιοποιούνται από την Ένωση και τα λοιπά κράτη μέλη, προκειμένου να κατοχυρωθεί η διαφάνεια για τους μη αντιπροσωπευόμενους πολίτες.
3. Στις περιπτώσεις που έχουν συναφθεί πρακτικές ρυθμίσεις όπως προβλέπεται στις διατάξεις της παραγράφου 2 και οι ελληνικές διπλωματικές και προξενικές αρχές, από τις οποίες ο μη αντιπροσωπευόμενος πολίτης ζητά προξενική προστασία, δεν έχουν ορισθεί ως αρμόδιες αρχές σύμφωνα με τον πρακτικό διακανονισμό της παραγράφου 2, οι εν λόγω αρχές διασφαλίζουν ότι η αίτηση του μη αντιπροσωπευόμενου πολίτη, θα παραπεμφθεί στην αρμόδια διπλωματική ή προξενική αρχή άλλου κράτους μέλους, εκτός εάν κατά τον τρόπο αυτό θα διακυβευόταν η προξενική προστασία, ιδίως όταν ο επείγων χαρακτήρας ενός ζητήματος απαιτεί άμεση δράση από τις διπλωματικές ή προξενικές αρχές στις οποίες έχει υποβληθεί η αίτηση.