Πατήστε εδώ για να δείτε τo Σχέδιο Νόμου
Αρχική Εκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξειςΕκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις
Εκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις
- 97 ΣχόλιαΕκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
Αναρτήθηκε
24 Απριλίου 2019, 15:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
7 Μαΐου 2019, 09:00
Σχετικό Υλικό
Σχέδιο ΝόμουΕργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σεΣτατιστικά
97 Σχόλια 97 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 614 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
- Μετατροπή του Οργανισμού Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων (Ο.Α.Ε.Π.) στην Ανώνυμη Εταιρεία “Ελληνική Εταιρεία Εξαγωγικών Πιστώσεων” και κύρωση του Καταστατικού της
- ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΔΗΜΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ 2024 – 2027, Ενδυνάμωση των δεσμών με την Ελληνική Διασπορά
- Οργάνωση και λειτουργία Εθνικής Μονάδας ETIAS
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης της Ελλάδας για τις Γυναίκες, την Ειρήνη και την Ασφάλεια-ΕΣΔΓΕΑ (2020-2024)
- Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Οργάνωση και Λειτουργία Υπουργείου Εξωτερικών»
- Επείγουσες ρυθμίσεις για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση
- Εκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις
- Παροχή προνομίων και ασυλιών στις Αντιπροσωπείες της Διεθνούς Επιτροπής Ερυθρού Σταυρού και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Συλλόγων Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου στην Ελλάδα
- Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της οδηγίας 2015/637/ΕΕ του Συμβουλίου της 20ης Απριλίου 2015
Ειμαι ΣΥΝΧΗΣ ΕΑ ΤΑΞΗ 1984
Το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ πρεπει να ενοποιηθει με το ΚΥΣΕΑ δηλ να υπαρχει ενα οργανο εκτιμησης και ληψης αποφασεων υπο την προεδρια του ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ.
Αυτο στον πολεμο να μετασχηματιζεται σε ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Η προβλεψη του νομου 2292/95 οτι ο ΑΓΕΕΘΑ γινεται ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΔ ειναι λαθος γιατι παντου ο ΑΓΕΕΘΑ ειναι συμβουλος.
απο εκει ξεκινουν ολα τα λαθη
ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΔΚΤΗΣ ΕΔ και ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΔΚΤΗΣ ΕΔ αντιστοιχα πρεπει να ειναι οι ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
1.Γενικά
Η Ελλάδα, βρίσκεται σε ένα χώρο (Βαλκάνια – Μ. Ανατολή – Β. Αφρική) όπου κυριαρχεί η αστάθεια και η ανασφάλεια και σε μια μακροχρόνια παρατεταμένη αντιπαράθεση με την Τουρκία, τα οποία παράγουν διαρκώς ζητήματα Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας. Επίσης είναι επιτακτική η υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων. Αυτά για την αντιμετώπιση τους απαιτούν μακροπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και βραχυπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό, αλλά και ικανότητα ταχείας και ποιοτικής λήψεως αποφάσεως για την αντιμετώπιση των καταστάσεων εντάσεως και κρίσεως, οι οποίες είναι δυνατόν να ανακύψουν εντελώς αιφνιδιαστικά και να κλιμακωθούν με υψηλή ένταση και να οδηγήσουν ακόμη και στη σύγκρουση.
Η Ελλάδα προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των ζητημάτων ασφάλειας και άμυνας έχει συστήσει, στο Πολιτικο-στρατηγικό επίπεδο, ένα συλλογικό κυβερνητικό όργανο, το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) (ΠΔ 63/2005, άρθρο 18, ΦΕΚ Α΄ 98/2005 Κωδικοποίηση Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση). Το ΚΥΣΕΑ διαχρονικά (ακόμη και με την προηγούμενη ονομασία του ΑΣΕΑ), δυστυχώς δεν έχει ανταποκριθεί αποτελεσματικά, στις στρατηγικές απαιτήσεις της Ελλάδος. Για την αντιμετώπιση αυτών των αδυναμιών έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις, είτε για βελτίωση της αποτελεσματικότητας του ΚΥΣΕΑ ή για τη μετεξέλιξη αυτού ή τη δημιουργία ενός άλλου οργάνου του Συμβούλιου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ). Η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητα, αξιολογείται ως θετική, καθώς οδήγησε στην παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία.
2. ΣΕΑ – ΚΥΣΕΑ. Φύση του Σχήματος
Το παρόν νομοσχέδιο προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις διαπιστωμένες αδυναμίες του ΚΥΣΕΑ με τη δημιουργία ενός συλλογικού συμβουλευτικού οργάνου, υπό τον Πρωθυπουργό, του ΣΕΑ, διατηρώντας ωστόσο άθικτο σε επίπεδο λήψεως αποφάσεως το ΚΥΣΕΑ, για θέματα εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας και άμυνας, χωρίς βεβαίως καμία βελτίωση.
Δηλαδή στο πεδίο της ασφάλειας, προστίθεται μια παράλληλη συμβουλευτική δομή, το ΣΕΑ, του οποίου οι εισηγήσεις κατευθύνονται προς λήψη αποφάσεως σε ένα αποδεδειγμένα αναποτελεσματικό όργανο, το ΚΥΣΕΑ.
Ο νομοθέτης έχει χρησιμοποιήσει ως μοντέλο αυτό του ΣΕΑ των ΗΠΑ, δηλαδή ως πεδίο διαβούλευσης, το οποίο ανταποκρίνεται σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες διακυβερνήσεως (Πρόεδρος, Γερουσία, Βουλή, Υπουργεία, Υπηρεσίες Πληροφοριών κτλ) αλλά και στρατηγικές συνθήκες, από αυτές της Ελλάδος.
Ενώ το ΣΕΑ έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, υφέρπουν και εκτελεστικές αρμοδιότητες όπως συντονισμού (άρθρο 154, παρ. 2, άρθρο 156, παρ. 1. β) και άρθρο 157, παρ. 2. β)) και διαχείρισης κρίσεων (άρθρο 156, παρ. 3. α) και άρθρο 157, παρ. 2. α)). Για τη διαχείριση κρίσεων έχει σχετικές αρμοδιότητες και το ΚΥΣΕΑ, όπως έκτακτες εκτιμήσεις και οργάνωση συστήματος χειρισμού κρίσεων ( ΠΔ 63/2005, άρθρο 19, παρ. δ)).
Το σχήμα ΣΕΑ – ΚΥΣΕΑ, οδηγεί σε ένα γραφειοκρατικό, χρονοβόρο και δύσκαμπτο συνδυασμό, ο οποίος είναι αδύνατο να ανταποκριθεί ποιοτικά σε ταχέως κλιμακούμενες καταστάσεις, οι οποίες είναι κάτι το σύνηθες στο χώρο γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος της Ελλάδος, όπως επίσης με επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες και ενίοτε συγκρουόμενες και το κυριότερο με ασαφή χαρακτήρα κάθε οργάνου. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο μοντέλο εμπεριέχει εγγενώς το σπέρμα της αποτυχίας. Η αποτελεσματικότερη, αποδοτικότερη και η πλέον ευέλικτη λύση είναι η δημιουργία ενός μόνο οργάνου Εθνικής Ασφαλείας στο επίπεδο αυτό. Ως προσφορότερη λύση κρίνεται η μετεξέλιξη του ΚΥΣΕΑ σε ΣΕΑ.
3.ΣΕΑ και Στρατηγική Εκτίμηση Πληροφοριών
Το ΣΕΑ θεωρείται υπεύθυνο για την «… έγκαιρη διάγνωση των απειλών για την ασφάλεια της χώρας σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο…» (άρθρο 154, παρ. 2), πράγμα που το φέρνει σε αντίθεση με την αποστολή του θεσμικά υπευθύνου οργάνου δηλαδή της ΕΥΠ (Ν. 3649/2008, άρθρο 2, ΦΕΚ 39 Α΄/2008). Επίσης αυτό είναι έξω από τις δυνατότητες του ΣΕΑ, το οποίο ως ολιγομελές και μάλιστα συμβουλευτικού χαρακτήρα όργανο, δεν έχει δυνατότητες αναζητήσεως, συλλογής, επεξεργασίας, αναλύσεως και παραγωγής προϊόντων πληροφοριών. Αυτό δημιουργεί επικάλυψη και αντίθεση αρμοδιοτήτων και πολλαπλασιασμό προσπαθειών.
Υπεύθυνη για την εκτίμηση των κινδύνων και απειλών εναντίον της Χώρας, είναι η κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών της Χώρας με επικεφαλής την ΕΥΠ, η οποία μπορεί να απεικονισθεί σε μια «Στρατηγική Εθνική Εκτίμηση Πληροφοριών». Το συγκεκριμένο προϊόν μπορεί να παραχθεί από το Συμβούλιο Πληροφοριών της ΕΥΠ (Ν. 3649/2008, άρθρο 8, ΦΕΚ 39 Α΄/2008), να εγκριθεί από το Συντονιστικό Συμβούλιο Διαχείρισης Πληροφοριών της ΕΥΠ (Ν. 3649/2008, άρθρο 7, ΦΕΚ 39 Α΄/2008) και να εκτιμά τις μακροπρόθεσμες απειλές και κινδύνους εναντίον της Χώρας σε εσωτερικό, περιφερειακό αλλά και διεθνές επίπεδο. Η «Στρατηγική Εθνική Εκτίμηση Πληροφοριών» πρέπει να αναθεωρείται περιοδικά π.χ. ανά τριετία και εκτάκτως αν απαιτείται και να αποτελεί την τυπική αφετηρία όλων των ενεργειών και δράσεων της Εθνικής Ασφάλειας.
4.Επιτελικά Προϊόντα Εθνικής Ασφαλείας
Το ΣΕΑ «…υποβάλει … προς τον Πρωθυπουργό ετήσια έκθεση στρατηγικού σχεδιασμού με την ονομασία «Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας»»(άρθρο 156, παρ. γ)) η οποία παρουσιάζεται και «… σε ειδική συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ)» (άρθρο 158, παρ. 3). Επίσης «… υποβάλλει στον Πρωθυπουργό ετήσια απόρρητη έκθεση με παρουσίαση, ανάλυση και αξιολόγηση των κρισίμων ζητημάτων εθνικής ασφάλειας καθώς και στην υποβολή προτάσεων σχεδίου αντιμετώπισης της στην οποία περιλαμβάνεται επίσης ετήσια ανάλυση των στρατηγικών προτεραιοτήτων της χώρας» (άρθρο 157, παρ. 2. γ)).
Από την περιγραφή προκύπτει ότι τα δύο αυτά έγγραφα είναι παρόμοιας φύσεως και είναι δύσκολο να διαχωρισθεί τι περιλαμβάνει έκαστο. Γενικώς «Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας» δεν αποτελεί ένα βραχυπρόθεσμο έγγραφο (ετήσιας βάσης) αλλά μακράς πνοής, με ορίζοντα περίπου δεκαετίας και αποτελεί το θεμελιώδες κείμενο και τη βάση σχεδιάσεως της Εθνικής Ασφάλειας. Η ετήσια έκθεση κινείται προς της σωστή κατεύθυνση. Και τα δύο έγγραφα είναι εντελώς εσωστρεφή και δεν τροφοδοτούν δυναμικά τη διαδικασία της Εθνικής Ασφάλειας.
Μια τυπική διαδικασία παραγωγής βασικών επιτελικών προϊόντων Εθνικής Ασφάλειας, δυνατόν να είναι η ακόλουθη:
Με βάση τους κινδύνους και τις απειλές που προκύπτουν την «Στρατηγική Εθνική Εκτίμηση Πληροφοριών», το ΣΕΑ εκπονεί τη «Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας» για την αντιμετώπιση τους, όπως και για την υποστήριξη και επίτευξη των εθνικών αντικειμενικών σκοπών. Η «Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας» πρέπει να εγκρίνεται, από το ΚΥΣΕΑ, να αναθεωρείται περιοδικά ή και εκτάκτως αν απαιτείται και να διανέμεται στους καθ’ ύλη αρμοδίους φορείς για εφαρμογή.
Από αυτή, οι εμπλεκόμενοι φορείς είναι απαραίτητο να εκπονήσουν επιμέρους στρατηγικές για την υποστήριξη της και στη συνέχεια προγράμματα και σχέδια για την εφαρμογή τους. Ειδικότερα, Στρατηγική Εξωτερικής Πολιτικής (ΥΠΕΞ), Στρατηγική Εθνικής Αμύνης (ΥΠΕΘΑ), Στρατηγική Εσωτερικής Ασφάλειας (ΥΠΠΡΟΠΟ – ΥΠΕΝ), Στρατηγική Πολιτικής Προστασίας (ΥΠΕΣ), Στρατηγική Κυβερνοάμυνας (ΥΠΨΠ) κτλ, οι οποίες πρέπει να εγκριθούν από το ΚΥΣΕΑ. Το ΣΕΑ για την εκπόνηση των «κλαδικών» στρατηγικών πρέπει να εκδώσει κατευθυντήριες και συντονιστικές οδηγίες, για τη συνεργασία και την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος μεταξύ των εμπλεκομένων. Οι υπεύθυνοι φορείς των επιμέρους στρατηγικών πρέπει να υποβάλουν ετησίως μέχρι 15 Ιανουάριου έκθεση εφαρμογής και αξιολόγησης των επιμέρους στρατηγικών και στη συνέχεια το ΣΕΑ μέχρι 15 Φεβρουαρίου την «Ετήσια Έκθεση Προόδου και Αξιολόγησης της Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας» στο πνεύμα του άρθρου 157, παρ. 2. γ), προς το ΚΥΣΕΑ. Η τελευταία μετά την έγκρισή της πρέπει να διανεμηθεί στους αρμόδιους φορείς για διορθωτικές ενέργειες και επανασχεδιασμό αν απαιτείται.
Προβλέπεται η «…εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης κρίσεων» (άρθρο 156, παρ. 1. α)). Το ΣΕΑ είναι όργανο ενασκήσεως υψηλής στρατηγικής και όχι επιχειρησιακό. Ως εκ τούτου δεν εκπονεί σχέδια. Τα σχέδια είναι αρμοδιότητα των κατωτέρων οργάνων του Συστήματος Εθνικής Ασφαλείας και έχουν διαφορετική φιλοσοφία και δομή. Το ΣΕΑ είναι προσανατολισμένο σε εκπόνηση στρατηγικών, στρατηγικών κατευθύνσεων και οδηγιών συντονισμού και εκθέσεων αξιολογήσεως της καταστάσεως Εθνικής Ασφαλείας. Όπως έχει προαναφερθεί και εδώ το ΣΕΑ διολισθαίνει προς τον εκτελεστικό τομέα.
Επίσης ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας «… μπορεί να ζητά πληροφορίες ή να εισηγείται στον αρμόδιο Υπουργό την υποβολή εκθέσεων ή αναλύσεων για ζητήματα που άπτονται της Εθνικής Ασφάλειας». Το ΣΕΑ εκπροσωπεί τον Πρωθυπουργό δεν είναι δυνατόν να γίνονται εισηγήσεις (δηλαδή αν επιθυμούν και εφόσον πεισθούν) προς υπουργούς για την υποβολή εγγράφων για την Εθνική Ασφάλεια. Αυτή πρέπει να είναι υποχρεωτική και απορρέουσα υποχρέωση εκ του νόμου, χωρίς εισηγήσεις ή αιτήσεις και αυτοπεριορισμούς.
Το νομοσχέδιο αποτυγχάνει να απεικονίσει μια συνεκτική διαδικασία παραγωγής επιτελικών προϊόντων Εθνικής Ασφαλείας και αυτή που περιγράφεται είναι περιορισμένου ορίζοντα και εντελώς εσωστρεφής αδυνατούσα να πυροδοτήσει και να συντονίσει μια δυναμική διαδικασία αμοιβαίας και αμφίδρομης (εκ των άνω προς τα κάτω και αντιστρόφως), αλλά και οριζόντιας αλληλεπίδρασης μεταξύ των οργάνων και των φορέων Εθνικής Ασφαλείας. Επίσης το ΣΕΑ διολισθαίνει προς το έργο κατωτέρων κλιμακίων και αυτοπεριορίζεται.
5. Αρχιτεκτονική Εθνικής Ασφαλείας
Είναι πρόδηλο, εκ του περιεχομένου του σχεδίου νόμου αλλά και των προανφερθέντων, ότι δεν απεικονίζεται μια συνεκτική αρχιτεκτονική ασφαλείας, η οποία να αντικατοπτρισθεί σε μια σαφή ιεραρχική σχέση οργάνων, παραγωγής βασικών επιτελικών προϊόντων αλλά και διαδικασιών Εθνικής Ασφαλείας.
6.Σύνθεση ΣΕΑ
Το σώμα της βασικής συνθέσεως του ΣΕΑ (άρθρο 158, παρ.2) δημιουργεί προβληματισμό ως προς τη σύστασή του. Αποτελείται από τέσσερα μέλη της Κυβερνήσεως, οι οποίοι συμμετέχουν και στο ΚΥΣΕΑ (ΦΕΚ Α΄26/2015), απουσιάζει ο υπουργός οικονομικών, ένα εκπρόσωπο της Βουλής, δηλαδή της νομοθετικής εξουσίας και πέντε υπηρεσιακούς παράγοντες. Δηλαδή στο κορυφαίο όργανο Εθνικής Ασφαλείας, του οποίου οι αποφάσεις είναι κατ’ εξοχήν κυβερνητικές και πολιτικές, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους Νόμους, οι εκπρόσωποι της Κυβερνήσεως είναι μειοψηφία. Είναι απαραίτητο να διαχωρισθούν τα τακτικά μέλη, με δικαίωμα ψήφου, από τα έκτακτα, χωρίς σχετικό δικαίωμα. Η καλύτερη λύση είναι τα τακτικά μέλη να είναι τα αυτά με το ΚΥΣΕΑ.
Βεβαίως αυτό όπως έχει προαναφερθεί δημιουργεί πολλαπλασιασμό προσπαθειών, γραφειοκρατία και δυσλειτουργία.
7. Λήψη Αποφάσεως στο ΣΕΑ
Από το πνεύμα του νόμου, επειδή δεν υπάρχει η εισηγητική έκθεση από την οποία να αντληθούν διευκρινιστικά στοιχεία και επειδή το ΣΕΑ έχει χαρακτηρισθεί ως «συμβουλευτικό» διαφαίνεται ότι αυτό θεωρείται απλώς ως ένα forum ανταλλαγής απόψεων και όχι λήψεως αποφάσεως. Ωστόσο επειδή παράλληλα χαρακτηρίζεται και ως « … ειδικό συλλογικό…» (άρθρο 154, παρ. 1), μάλλον ισχύουν οι προβλέψεις για τα συλλογικά όργανα της Κυβερνήσεως (ΠΔ 63/2005 άρθρο 15 και 16), κατ’ αντιστοιχία με το ΚΥΣΕΑ και δεν θα μπορούσαν να μην ισχύουν για το κορυφαίο όργανο Εθνικής Ασφαλείας, το οποίο εκπονεί και τη σχετική στρατηγική. Δηλαδή λήψη αποφάσεως με φανερή ψηφοφορία και πλειοψηφία, ενισχυμένη ψήφος του προέδρου σε περίπτωση ισοψηφίας και τήρηση απορρήτων πρακτικών.
Προκύπτει ανάγκη όλα αυτά να αποσαφηνισθούν.
8. Οργάνωση του ΣΕΑ
Περιγράφεται μια δομή του ΣΕΑ (άρθρο 156, παρ. 3 και 4) η οποία είναι εντελώς επιφανειακή και ανεπαρκής για την εκπλήρωση του έργου και της αποστολής του. Ενδεικτικά αναφέρεται η απουσία νομικού τμήματος, με έμφαση στο διεθνές δίκαιο, το οποίο είναι ζωτικό για τη λειτουργία του συγκεκριμένου οργάνου. Επίσης, ο καθορισμός της οργάνωσης με το νόμο είναι ανελαστικός και δεν είναι εύκολη η τροποποίηση αν προκύψουν λειτουργικές ανάγκες. Η οργάνωση είναι απαραίτητο να αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής ανάλυσης και μελέτης, ώστε να καθορισθούν τα ποσοτικά και τα ποιοτικά στοιχεία, οι υποδομές και η υποστήριξη για τη λειτουργία του. Είναι αποδοτικότερο, η οργάνωση και οι αρμοδιότητες των επιμέρους δομικών τμημάτων του ΣΕΑ, να καθορισθούν με προεδρικό διάταγμα, ώστε να συμπεριληφθούν όλα τα απαραίτητα στοιχεία και η τροποποίηση ή η αναπροσαρμογή, αν απαιτείται, να είναι ευκολότερη.
9.Λειτουργικότητα του ΣΕΑ
Η σύνοδος του ΣΕΑ με τη συμμετοχή πολιτικών προσώπων για την παραγωγή επιτελικών προϊόντων, αλλά και άλλων διαδικασιών είναι πολύ δύσκολη. Είναι απαραίτητο να προβλεφθεί ένα λειτουργικό όργανο με επικεφαλής τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας και εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους των φορέων Εθνικής Ασφάλειας π.χ. οι Γενικοί Γραμματείς των υπουργείων κτλ με την ονομασία π.χ. «Ομάδα Εργασίας ΣΕΑ» η οποία να διεκπεραιώνει την καθημερινότητα να προετοιμάζει και να εκπονεί τα τελικά προϊόντα τα οποία να εγκρίνονται από το ΣΕΑ. Επίσης για λόγους ταχύτητας και αποτελεσματικότητας είναι σκόπιμο να υιοθετηθεί και η διαδικασία της «σιωπηράς αποδοχής», τόσο στο επίπεδο της Ομάδας Εργασίας όσο και σε αυτό της ολομελείας του ΣΕΑ.
10. Λοιπά
Είναι απαραίτητο να επανεξετασθεί η ορολογία η οποία χρησιμοποιείται στο σχέδιο νόμου και να εναρμονισθεί σε γενικό πλαίσιο με αυτή της άμυνας και ασφαλείας, προκειμένου να υπάρχει σαφήνεια, πληρότητα, συντομία και πλήρης κατανόηση μεταξύ των εμπλεκομένων.
11. Συμπεράσματα
Οι γεωστρατηγικές συνθήκες του περιφερειακού και διεθνούς περιβάλλοντος αλλά και αυτού του εσωτερικού της Ελλάδος, επιβάλουν την ταχεία και ποιοτική λήψη αποφάσεως στο πεδίο της Εθνικής Ασφάλειας.
Το υπάρχον όργανο στο Πολιτικο-στρατηγικό επίπεδο, δηλαδή το ΚΥΣΕΑ, έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα αναποτελεσματικό.
Η ανάληψη της νομοθετικής πρωτοβουλίας κρίνεται θετική, καθώς αναγνωρίζει το υπάρχον κενό στο πεδίο αυτό της Εθνικής Ασφάλειας.
Η επιλογή της συγκροτήσεως ΣΕΑ ως συμβουλευτικού οργάνου και η διατήρηση ΚΥΣΕΑ χωρίς ουδεμία βελτίωση, δηλαδή ενός διδύμου μοντέλου, οδηγεί σε μια γραφειοκρατική, χρονοβόρα, δύσκαμπτη και δυσλειτουργική, διαδικασία λήψεως αποφάσεως, με υψηλό βαθμό κίνδυνου αποτυχίας.
Το ΣΕΑ, παρότι χαρακτηρίζεται ως συμβουλευτικό όργανο, περιλαμβάνει και εκτελεστικές εξουσίες, δημιουργώντας επικάλυψη με το ΚΥΣΕΑ, αλλά και λοιπά όργανα του Κράτους.
Τα παραγόμενα επιτελικά προϊόντα από το ΣΕΑ είναι περιορισμένου ορίζοντα, εσωστρεφή και δεν πυροδοτούν τις απαραίτητες ιεραρχικές διαδικασίες Εθνικής Ασφαλείας.
Το σχέδιο νόμου σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες δομές και λειτουργίες Εθνικής Ασφαλείας δεν επιτυγχάνει να διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη συνεκτική, αποτελεσματική, εξωστρεφή και αποδοτική αρχιτεκτονική Εθνικής Ασφαλείας.
Η σύνθεση του ΣΕΑ είναι επισφαλής, σε ότι αφορά στην ποιότητα της λήψεως αποφάσεως.
Η διαδικασία λήψεως αποφάσεως στο ΣΕΑ απαιτεί αποσαφήνιση.
Η οργάνωση του ΣΕΑ είναι ανεπαρκής και ανελαστική, για την εκπλήρωση του έργου και της αποστολής του.
Υπάρχει ανάγκη δημιουργίας συμπληρωματικής δομής του ΣΕΑ και η εισαγωγή νέων διαδικασιών, προς επίτευξη ταχείας και αποδοτικής λειτουργίας.
12. Προτάσεις
Η συγκρότηση ενός και μόνο οργάνου Εθνικής Ασφαλείας στο Πολιτικο-στρατηγικό επίπεδο, με την μετεξέλιξη του ΚΥΣΕΑ σε ΣΕΑ.
Η διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης, συνεκτικής και λειτουργικής αρχιτεκτονικής Εθνικής Ασφαλείας, η οποία να απεικονισθεί στο σχέδιο νόμο, ικανής να ανταποκριθεί στις γεωστρατηγικές ανάγκες και απαιτήσεις της Ελλάδος, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω.
Κωνσταντίνος Γκίνης
Στρατηγός ε.α. – Επίτιμος Α/ΓΕΣ
Μέλος ΙΔΙΣ / Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ειμαι Συνχης ΕΑ Ταξη 1984
Το υπο νομοθετηση συμβουλιο Ενικης Ασφαλειας εχει ενα σοβαρο λαθος
αναφερεται σαν συμβουλευτικο οργανο ενω στο ΚΥΣΕΑ λαμβανονται οι αποφασεις.
Διεθνως το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Ειναι ενα κυβερνητικο οργανο το οποιο συνερχεται εβδομαδιαια και εκτιμα -αποφασιζει για θεματα Εθνικηα Ασφαλειας.
Αποτελειται απο τον ΠΡΩΘΓΟ-ΑΝΤΙΠΡΔΡΟ ΚΥΒΣΗΣ-ΥΕΘΑ-ΥΠΕΞ και αλλους 3 η 4 υπουργους αναλογα με το υπο σζητηση θεμα
(Δες το ΣΕΑ ΤΗς Μ ΒΡΕΤΤΑΝΙΑΣ).
εχει συμβουλους τον ΑΓΕΕΘΑ-ΔΚΤΗ ΕΥΠ και οποιον αλλο χρειαζεται στη συνεδριαση.
εχει ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ που προετοιμαζει τις συνεδριασεις.
ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ειναι ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ του ΣΕΑ.
ΠΡΟΤΑΣΗ
για την οργανωση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ να γινει ενα νομοσχεδιο’
Τωρα υπαρχουν οι νομοι για το ΚΥΣΕΑ και οι νομοι ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΔ 2292/95 και 3883/10 και τωρα φτιαχνεται για το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΜΥΛΟΣ δηλαδη’
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Εχουμε και το θεμα του ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ .Αυτο πρεπει να προκυπτει απο το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Σχόλιο για το άρθρο 162
Η έδρα της Αμφικτυονίας στην Θεσσαλονίκη, η γραμματειακή υποστήριξη που θα παρέχει η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού (τμήμα του ΥΠΕΞ), και η δυνατότητα του Υπουργού των Εξωτερικών, μονομερώς, να συγκαλεί την Αμφιοκτυονία Απόδημου Ελληνισμού περαιτέρω δυσχεραίνουν την αυτόνομη παρουσία του νέου Σ.Α.Ε. και προσδένουν το τελευταίο σε μια στενά ελλαδική προσέγγιση στη διαχείριση των θεμάτων της Διασποράς. Το παραπάνω πλαίσιο ενθαρρύνει τον κακώς νοούμενο «εναγκαλισμό» ελλαδιτών παραγόντων, και οι παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της Διασποράς θα εκτρέψουν το νέο Σ.Α.Ε. από την αποστολή του.
Σχόλιο για το άρθρο 163
Θετική αναφορά η οποία ακυρώνεται από την λειτουργική και γραμματειακή εξάρτηση του Σ.Α.Ε. και την πρόσδεση του από τις ελλαδικές κυβερνήσεις.
Σχόλιο για το άρθρο 165
Εφ’ όσον πρόθεση του νομοθέτη είναι η νέα αυτή προσπάθεια να μην συνδέεται νομικά, διοικητικά, η οικονομικά με το προυπάρξαν Σ.Α.Ε. για ποιον λόγο δεν επιλέγεται νέα ονομασία, κίνηση η οποία θα σηματοδοτούσε τη ρήξη με πρακτικές και νοοτροπίες του παρελθόντος;
Η σοβαρότητα του ζητήματος οργάνωσης της Ελληνικής Διαποράς οφείλει να αντιμετωπιστεί με πιο συστηματικό τρόπο και με τη δέουσα προσοχή με τη μορφή ενός νόμου αποκλειστικά για το εν λόγω ζήτημα αυτό και όχι ως ουρά άλλων νομοθετημάτων.
Σχόλιο για το άρθρο 160
Η πρόνοια σχετικά με τον ρόλο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (Σ.Α.Ε), ως συμβουλευτικού οργάνου της Ελληνικής Πολιτείας « για θέματα που αφορούν στον απόδημο και ομογενειακό Ελληνισμό » ακυρώνει την αυτόνομη παρουσία την οποία ένας τέτοιος οργανισμός πρέπει να έχει. Ο στενός λειτουργικός δεσμός με την ελλαδική Πολιτεία θα εξάγει τις παθογένειες του εγχώριου πολιτικού συστήματος, όπως έγινε άλλωστε κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1990 και 2000. Δεν αναφέρεται η ακριβής νομική μορφή του νέου Σ.Α.Ε. και η θέση του στην ελληνική δικαιοταξία.
Σχόλιο για το άρθρο 161
Η πρόνοια (παράγραφος 2) περί εκλογής των εκπροσώπων του «απόδημου και ομογενειακού ελληνισμού» μέσω διαδικασιών αυτοοργάνωσης είναι θετική όπως επίσης και οι αναφορές αφ’ενός στην τρίτη παράγραφο περί καθορισμού της δομής του Σ.Α.Ε., σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, επίσης «με διαδικασίες αυτοοργάνωσης του απόδημου και ομογενειακού ελληνισμού», αφετέρου στο άρθρο 163 περί λειτουργίας με ιδίους πόρους. Οι παραπάνω θετικές αναφορές, όμως, σε ποιο βαθμό θα δημιουργήσουν ένα πλαίσιο αυτόνομης λειτουργίας και δεν θα καταστούν κενό γράμμα από την στιγμή κατά την οποία, το Σ.Α.Ε. προσδένεται στην ελλαδική πολιτεία, και ιδρύεται με πρωτοβουλία της Αθήνας, ως συμβουλευτικό όργανο της τελευταίας; Επίσης, οι διαδικασίες αυτοοργάνωσης σε κάθε Περιφέρεια θα πρέπει να παρουσιάζουν μια ομοιογένεια ώστε τυχόν ιδιαίτερες συνθήκες σε μια γεωγραφική περιοχή να μην χρησιμοποιηθούν ως άλλοθι ώστε να πληγεί η αξιοπιστία της διαδικασίας ή να μην επιτευχθεί ο στόχος της αντιπροσωπευτικότητας. Μια ομοιόμορφη, κοινή πρακτική θα πρέπει να συμφωνηθεί για την ανάδειξη των εκπροσώπων από τους ίδιους τους Ομογενείς.
Παράλληλα, στην παράγραφο 2 περιορίζεται η ανάδειξη εκπροσώπων μόνο μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων στερώντας το δικαίωμα συμμετοχής σε συμπατριώτες μας, οι οποίοι επέλεξαν αν μην μετέχουν σε κάποια οργάνωση. Υφίσταται συγκεκριμένη διαδικασία διασφάλισης της αντιπροσωπευτικότητας των ομογενειακών οργανώσεων μέσω εξακρίβωσης αριθμού ενεργών μελών βάσει επικαιροποιημένου μητρώου; Ο σχετικός έλεγχος που προβλέπεται στην παραγραφο 5α είναι ελλιπής και αναφέρεται στη συγκρότηση της πρώτης Γενικής Συνέλευσης και λαμβάνει χώρα εκ των υστέρων. Φρόνιμο, επίσης, είναι να διασφαλίζεται η εναλλαγή στις διοικητικές θέσεις των εν λόγω οργανώσεων ώστε να μην ανακυκλώνονται τα ίδια πρόσωπα. Κατά πόσο οι εν λόγω αντιπροσωπευτικές ομογενειακές οργανώσεις προσφέρουν ουσιαστικό έργο και δεν περιορίζονται σε εθιμοτυπικές εκδηλώσεις φολκλορικού χαρακτήρα; Οι τελευταίες εκδηλώσεις, φυσικά, επιτελούν ρόλο και έχουν αξία και θέση μεταξύ των ομογενειακών οργανώσεων αλλά το βάρος της εκπροσώπησης θα πρέπει να δοθεί από όσες οργανώσεις, ενεργά και ουσιαστικά, σφυρηλατούν δεσμούς μεταξύ των Ελλήνων της Διασποράς και αναδεικνύουν την ελληνική ταυτότητα. Παράλληλα, με ποιον τρόπο θα διασφαλιστούν οι ανοικτές διαδικασίες ώστε Έλληνες και Ελληνίδες όλων των ηλικιών, επαγγελματικών κατευθύνσεων, μορφωτικού επιπέδου και ύψους εισοδήματος να μετέχουν ισότιμα επιτυγχάνοντας παράλληλα, τη μέγιστη δυνατή γεωγραφική κατανομή σε περιφερειακό εθνικό και ηπειρωτικό επίπεδο; Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να μιλάμε για αντιπροσωπευτικές ομογενειακές οργανώσεις. Παράλληλα με την διασφάλιση των όρων της αντιπροσωπευτικότητας μέσω συγκεκριμένων κριτηρίων (βλέπε παραπάνω) πρέπει να επιτραπεί η συμμετοχή μεμονωμένων ατόμων, πέραν των οργανώσεων – με μια ποσόστωση – στις αρχαιρεσίες για την εκλογή εκπροσώπων στις Περιφέρειες.
Η λειτουργική εξάρτηση του νέου Σ.Α.Ε. από την ελλαδική πολιτεία καταφαίνεται από την πρόνοια, στην πέμπτη παράγραφο, πως η παρθενική συγκρότηση της Γενικής Συνέλευσης ελέγχεται από την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων. Επίσης, η προβλεπόμενη εισήγηση της Γενικής Συνέλευσης για την τροποποίηση του αρχικού Προεδρικού Διατάγματος ( απουσία συμμετοχής ομογενών στη διαμόρφωσή του) που θα ρυθμίζει τη λειτουργία του παρόντος άρθρου θα είναι δεσμευτική ή η λέξη «κατόπιν» υποδεικνύει απλά ότι χρονικά προηγείται χωρίς περαιτέρω δεσμεύσεις; Οι παραπάνω πρόνοιες πως συμβιβάζονται με τις αναφερθείσες, στο κείμενο του σχεδίου νόμου, «διαδικασίες αυτοοργάνωσης»;
ΕΠΙΤΙΜΟΙ ΓΕΝΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός Εξωτερικής Πολιτικής : Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις» προτείνεται η δυνατότητα απονομής Τίτλου Επί Τιμή και στους Γενικούς Συμβούλους Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) ( άρθρου 113 Οργανισμού Υπουργείου Εξωτερικών περί Επίτιμων Γενικών Συμβούλων Ο.Ε.Υ. ).
Η διατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου ως έχει, περιορίζει την σχετική δυνατότητα μόνο στους έχοντες αποχωρήσει από την Υπηρεσία Γενικούς Συμβούλους Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) με τον βαθμό Α’, αποκλείοντας έτσι να τύχουν ίδιας μεταχείρισης και 2 ( δύο ) ακόμη εν ζωή έγκριτα στελέχη τα οποία είχαν επιλεγεί και υπηρετήσει από της θέσπισης του βαθμού του Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) το έτος 1995 ( Ν. 2297/1995 ) μέχρι την αποχώρησή τους από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ή και το Υπουργείο Εξωτερικών, πριν από την καθιέρωση των υποβαθμίδων Α’ και Β’ από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Σημειωτέον ότι ο βαθμός του Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) θεσπίστηκε αρχικά από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, σε αντιστοιχία προς τον Ανώτατο Βαθμό Υπηρεσιακής Ιεραρχίας της Κεντρικής Υπηρεσίας του Δημοσίου, δηλαδή τον μοναδικό βαθμό του Γενικού Διευθυντή.
Κατά συνέπεια, στο προτεινόμενο άρθρο θα ήταν σκόπιμη για λόγους ισότιμης και δίκαιης μεταχείρισης η προσθήκη πρόβλεψης που θα συμπεριλάμβανε στην δυνατότητα απονομής Τίτλου Επί Τιμή και τους Υπαλλήλους που έχουν αποχωρήσει με τον βαθμό του Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ή και το Υπουργείο Εξωτερικών πριν από την καθιέρωση των βαθμίδων Α’ και Β’.
Αλλιώς, θα υπήρχε η δυνατότητα στενής ερμηνείας της διάταξης και εμφάνισης του παράδοξου να απονέμεται ο τίτλος του Επίτιμου Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ), σε νεότερους μόνο Υπαλλήλους και μάλιστα συχνά πρώην Υφισταμένους διακεκριμένων στελεχών του ιδίου Κλάδου, που μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών το 2002, οι οποίοι θα αποκλείονταν της σχετικής αναγνώρισης, επειδή κατά την αποχώρησή τους από την Υπηρεσία δεν είχαν θεσπισθεί οι υποβαθμίδες Α’ και Β’ για τον βαθμό Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ).
Η σοβαρότητα του ζητήματος οργάνωσης της Ελληνικής Διαποράς οφείλει να αντιμετωπιστεί με πιο συστηματικό τρόπο και με τη δέουσα προσοχή με τη μορφή ενός νόμου αποκλειστικά για το εν λόγω ζήτημα αυτό και όχι ως ουρά άλλων νομοθετημάτων.
Σχόλιο για το άρθρο 160
Η πρόνοια σχετικά με τον ρόλο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (Σ.Α.Ε), ως συμβουλευτικού οργάνου της Ελληνικής Πολιτείας « για θέματα που αφορούν στον απόδημο και ομογενειακό Ελληνισμό » ακυρώνει την αυτόνομη παρουσία την οποία ένας τέτοιος οργανισμός πρέπει να έχει. Ο στενός λειτουργικός δεσμός με την ελλαδική Πολιτεία θα εξάγει τις παθογένειες του εγχώριου πολιτικού συστήματος, όπως έγινε άλλωστε κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1990 και 2000. Δεν αναφέρεται η ακριβής νομική μορφή του νέου Σ.Α.Ε. και η θέση του στην ελληνική δικαιοταξία.
Σχόλιο για το άρθρο 161
Η πρόνοια (παράγραφος 2) περί εκλογής των εκπροσώπων του «απόδημου και ομογενειακού ελληνισμού» μέσω διαδικασιών αυτοοργάνωσης είναι θετική όπως επίσης και οι αναφορές αφ’ενός στην τρίτη παράγραφο περί καθορισμού της δομής του Σ.Α.Ε., σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, επίσης «με διαδικασίες αυτοοργάνωσης του απόδημου και ομογενειακού ελληνισμού», αφετέρου στο άρθρο 163 περί λειτουργίας με ιδίους πόρους. Οι παραπάνω θετικές αναφορές, όμως, σε ποιο βαθμό θα δημιουργήσουν ένα πλαίσιο αυτόνομης λειτουργίας και δεν θα καταστούν κενό γράμμα από την στιγμή κατά την οποία, το Σ.Α.Ε. προσδένεται στην ελλαδική πολιτεία, και ιδρύεται με πρωτοβουλία της Αθήνας, ως συμβουλευτικό όργανο της τελευταίας; Επίσης, οι διαδικασίες αυτοοργάνωσης σε κάθε Περιφέρεια θα πρέπει να παρουσιάζουν μια ομοιογένεια ώστε τυχόν ιδιαίτερες συνθήκες σε μια γεωγραφική περιοχή να μην χρησιμοποιηθούν ως άλλοθι ώστε να πληγεί η αξιοπιστία της διαδικασίας ή να μην επιτευχθεί ο στόχος της αντιπροσωπευτικότητας. Μια ομοιόμορφη, κοινή πρακτική θα πρέπει να συμφωνηθεί για την ανάδειξη των εκπροσώπων από τους ίδιους τους Ομογενείς.
Παράλληλα, στην παράγραφο 2 περιορίζεται η ανάδειξη εκπροσώπων μόνο μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων στερώντας το δικαίωμα συμμετοχής σε συμπατριώτες μας, οι οποίοι επέλεξαν αν μην μετέχουν σε κάποια οργάνωση. Υφίσταται συγκεκριμένη διαδικασία διασφάλισης της αντιπροσωπευτικότητας των ομογενειακών οργανώσεων μέσω εξακρίβωσης αριθμού ενεργών μελών βάσει επικαιροποιημένου μητρώου; Ο σχετικός έλεγχος που προβλέπεται στην παραγραφο 5α είναι ελλιπής και αναφέρεται στη συγκρότηση της πρώτης Γενικής Συνέλευσης και λαμβάνει χώρα εκ των υστέρων. Φρόνιμο, επίσης, είναι να διασφαλίζεται η εναλλαγή στις διοικητικές θέσεις των εν λόγω οργανώσεων ώστε να μην ανακυκλώνονται τα ίδια πρόσωπα. Κατά πόσο οι εν λόγω αντιπροσωπευτικές ομογενειακές οργανώσεις προσφέρουν ουσιαστικό έργο και δεν περιορίζονται σε εθιμοτυπικές εκδηλώσεις φολκλορικού χαρακτήρα; Οι τελευταίες εκδηλώσεις, φυσικά, επιτελούν ρόλο και έχουν αξία και θέση μεταξύ των ομογενειακών οργανώσεων αλλά το βάρος της εκπροσώπησης θα πρέπει να δοθεί από όσες οργανώσεις, ενεργά και ουσιαστικά, σφυρηλατούν δεσμούς μεταξύ των Ελλήνων της Διασποράς και αναδεικνύουν την ελληνική ταυτότητα. Παράλληλα, με ποιον τρόπο θα διασφαλιστούν οι ανοικτές διαδικασίες ώστε Έλληνες και Ελληνίδες όλων των ηλικιών, επαγγελματικών κατευθύνσεων, μορφωτικού επιπέδου και ύψους εισοδήματος να μετέχουν ισότιμα επιτυγχάνοντας παράλληλα, τη μέγιστη δυνατή γεωγραφική κατανομή σε περιφερειακό εθνικό και ηπειρωτικό επίπεδο; Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να μιλάμε για αντιπροσωπευτικές ομογενειακές οργανώσεις. Παράλληλα με την διασφάλιση των όρων της αντιπροσωπευτικότητας μέσω συγκεκριμένων κριτηρίων (βλέπε παραπάνω) πρέπει να επιτραπεί η συμμετοχή μεμονωμένων ατόμων, πέραν των οργανώσεων – με μια ποσόστωση – στις αρχαιρεσίες για την εκλογή εκπροσώπων στις Περιφέρειες.
Η λειτουργική εξάρτηση του νέου Σ.Α.Ε. από την ελλαδική πολιτεία καταφαίνεται από την πρόνοια, στην πέμπτη παράγραφο, πως η παρθενική συγκρότηση της Γενικής Συνέλευσης ελέγχεται από την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων. Επίσης, η προβλεπόμενη εισήγηση της Γενικής Συνέλευσης για την τροποποίηση του αρχικού Προεδρικού Διατάγματος ( απουσία συμμετοχής ομογενών στη διαμόρφωσή του) που θα ρυθμίζει τη λειτουργία του παρόντος άρθρου θα είναι δεσμευτική ή η λέξη «κατόπιν» υποδεικνύει απλά ότι χρονικά προηγείται χωρίς περαιτέρω δεσμεύσεις; Οι παραπάνω πρόνοιες πως συμβιβάζονται με τις αναφερθείσες, στο κείμενο του σχεδίου νόμου, «διαδικασίες αυτοοργάνωσης»;
Παρέμβαση της εκλεγμένης Παγκόσμιας Γραμματέως ΣΑΕ Δρ. Όλγας
Σαραντοπούλου σχετικά με το σχέδιο νόμου για την «Επανασυγκρότηση του
Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού».
Ανάρτηση στο http://www.opengov.gr/ypex/
Περίοδος διαβούλευσης: 24 Απριλίου 2019 – 7 Μαΐου 2019
Αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών προς διαβούλευση
το νέο σχέδιο νόμου που αφορά στην ανασυγκρότηση του Συμβουλίου
Απόδημου Ελληνισμού, εντός ενός πολυνομοσχεδίου που αφορά στον
εκσυγχρονισμό της εξωτερικής πολιτικής. Το σ/ν αναρτήθηκε στις 24
Απριλίου 2019 και η περίοδος διαβούλευσης λήγει την 7η Μαΐου 2019.
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο, που η ομογένεια αναμένει εδώ και 8
χρόνια για την καλύτερη λειτουργία ενός θεσμικού οργάνου, για την
απαξίωση του οποίου, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης φέρει η ίδια η
Ελληνική Πολιτεία. Και ενώ αρμόδιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έκαναν
επί χρόνια αλλεπάληλες δηλώσεις για την σύνταξη του συγκεκριμένου
νομοσχεδίου, καλείται σήμερα η ομογένεια να διαβουλευτεί και να
παρέμβει εντός ολίγων ημερών, και μάλιστα εν μέσω διακοπών του Πάσχα
και της Πρωτομαγιάς. Δυστυχώς, κατ΄ αυτόν τον τρόπο υποβιβάζεται ένα
τόσο σοβαρό και εθνικό ζήτημα όπως είναι οι δεσμοί, οι σχέσεις και η
συνεργασία του απόδημου Ελληνισμού με την πατρίδα Ελλάδα.
Παραθέτονται απόψεις και παρεμβάσεις:
1.Τα μέλη του απερχόμενου Προεδρείου ΣΑΕ δεν εκλήθησαν να εκφράσουν τη
γνώμη τους, ούτε από την Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για τον
Ελληνισμό της Διασποράς ούτε από το ΥΠΕΞ. Η εμπειρία τους είναι βέβαιο
ότι θα ήταν χρήσιμη στην εκπόνηση του νομοσχεδίου.
2.Δεν υπήρξε συνέχεια στην επιτροπή διαβούλευσης για την «Οργάνωση του
Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού», η οποία είχε συνέλθει σε Σώμα με
εκπροσώπους όλων των κομμάτων, της Ομογένειας, του ΣΑΕ και
προσωπικοτήτων και συνεδρίασε πολλάκις την περίοδο 2012-2013 στο
Υπουργείο Εξωτερικών για το νομοσχέδιο περι ΣΑΕ υπό την αιγίδα του
Υφυπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για τον απόδημο Ελληνισμό. Η ομογένεια
είχε καταθέσει τότε τις προτάσεις της σε ανοιχτή διαβούλευση. Αυτό θα
μπορούσε να αποτελέσει μία καλή βάση για την σύνταξη του παρόντος
νομοσχεδίου, παρά πάλι με νέες κυβερνήσεις να γίνονται νέες προτάσεις
– και αυτή τη φορά μάλιστα με προχειρότητα και στενότητα χρόνου. Αυτό
αποκαρδιώνει την Ομογένεια.
3.Το ΣΑΕ δεν καταργήθηκε ποτέ. Οπότε ο όρος «επανασυγκρότηση» δεν
είναι ο αρμόζων. Υπάρχει αλλαγή του νόμου λειτουργίας του ΣΑΕ, δεν
υπάρχει κατάργηση του οργάνου. Όπως σε κάθε δημοκρατικά εκλεγμένο
όργανο, το Προεδρείο οφείλει να παραδώσει στο επόμενο Προεδρείο. Ας
μην ξεχνάμε ότι κάποια μέλη του Προεδρείου – Συντονιστές Περιφερειών
-, παρέμειναν στη θέση τους και πράττοντας ορθά, συνεχίζουν τη
λειτουργία του ΣΑΕ στις Περιφέρειές τους έως και σήμερα. Το Προεδρείο
του ΣΑΕ οφείλει να παραμείνει στη θέση του έως ότου προκηρυχθούν νέες
εκλογές για το όργανο. Έχει χρέος να κάνει απολογισμό έργου προς την
Ομογένεια και ενημέρωση προς το νέο Προεδρείο ΣΑΕ.
4.Οι οικονομικοί απολογισμοί των μελών του Προεδρείου ΣΑΕ να δοθούν
στη δημοσιότητα από την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού. Εάν
υπάρχουν τυχόν ασἀφειες ή εγείρονται ερωτήματα ως προς την οικονομική
διαχείριση του ΣΑΕ, και παρατεθούν αποδείκτικά στοιχεία, οι τυχόν
υπεύθυνοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Υπάρχουν άνθρωποι που
εργάστηκαν στο Προεδρείο του ΣΑΕ με φιλότιμο και αγάπη γι αυτό που
δεσμεύτηκαν να πράξουν. Η οποιαδήποτε αναιτιολόγιτη εμπλοκή τους σε
τυχόν οικονομική κακοδιαχείριση του ΣΑΕ είναι τουλάχιστον άδικη και
καταδικαστέα. Αν δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία και αποδείξεις
κακοδιαχείρισης θα πρέπει να εκλείψει οποιαδήποτε αμφισβήτηση
διατυπώθηκε και από Έλληνες αξιωματούχους σχετικά με το έργο και την
πορεία του ΣΑΕ.
5.Εάν το νέο ΣΑΕ δημιουργείται στη βάση της αυτοοργάνωσης και της
αυτοχρηματοδότησης, θα έπρεπε να προσκληθεί η ομογένεια να συμμετέχει
στη διαμόρφωση του νόμου – όχι μόνο στη διαβούλευση αυτού. Σημειωτέο
ότι έως σήμερα Τρίτη 7 Μαΐου μόνο τέσσερις παρεμβάσεις έχουν γίνει στη
διαβούλευση.
6.Εφόσον το ΣΑΕ θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο, τότε δεν μπορεί να
καθορίζεται η λειτουργία του αποκλειστικά από την Ελληνική Πολιτεία.
7.Η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού δεν μπορεί να παρέχει
γραμματειακή υποστήριξη στο ΣΑΕ, διότι ένα όργανο αυτοχρηματοδοτούμενο
δεν μπορεί να υποστηρίζεται γραμματειακά από το ελληνικό δημόσιο.
8.Έδρα ΣΑΕ: Στο σχέδιο νόμου ορίζεται η Θεσσαλονίκη ως η έδρα της
Γενικής Συνέλευσης ΣΑΕ και όχι ως η έδρα του οργάνου. Να υπάρξει σαφής
ορισμός πού θα στεγάζεται και ποια θα είναι η έδρα.
9.Η νομική μορφή του ΣΑΕ στην Ελλάδα, το Ίδρυμα Απόδημου Ελληνισμού,
έχει ακόμη και σήμερα ενεργά συμβόλαια με τις δύο εναπομείνασες
διοικητικές υπαλλήλους του στην έδρα του ΣΑΕ στη Θεσσαλονίκη. Οι
υπάλληλοι τελούν υπό πλήρη εργασιακή ομηρία, παραμένουν απλήρωτες από
το 2012, ενώ υπηρετούν το ΣΑΕ από την έναρξη λειτουργίας του το 1998.
Προτείνεται να αξιοποιηθούν και να συνεχίσουν να παρέχουν τις
υπηρεσίες τους στο ΣΑΕ, λόγω και της πολύχρονης εμπειρίας τους.
10.Η στέγαση του οργανισμού: προτείνεται το ΣΑΕ να επιστρέψει στο
κτίριο της Δωρεάς Μακρίδη (το ΣΑΕ εκεί στεγαζόταν από το 2000 έως τον
Ιούνιο του 2013 . Στον χώρο αυτό έχουν αφεθεί ο χώρος συνεδριάσεως του
Προεδρείου πλήρως εξωπλισμένος, το γραφείο του Προέδρου πλήρως
επιπλωμένο, η αιθουσα υποδοχής, καθώς επίσης, ολος ο κινητός
εξωπλισμός: φωτοτυπικό μηχάνημα, εξοπλισμός κουζίνας κλπ. Ολα αυτά
παρέμειναν ουσιαστικά υπό την κατοχή του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Ιωάννη
Μπουτάρη οταν τον Απρίλιο του 2013 διέταξε αναιτιολόγιτα την «βίαιη»
έξωση του ΣΑΕ από τα γραφεία του). Με παρέμβαση του τότε υφυπουργού
εξωτερικών αρμόδιο για τον απόδημο Ελληνισμό, τα γραφεία του ΣΑΕ
μεταφέρθηκαν σε χώρο εντός του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης. Εκεί
λειτούργησαν πλήρως εξοπλισμένα γραφεία με ολο το αρχείο του ΣΑΕ και
τίς δυο διοικητικές υπαλλήλους από τον Ιούνιο του 2013 έως τον
Νοέμβριο του 2016, οπότε κατόπιν ανακατάταξης του χώρου λόγου
δημιουργίας πρωθυπουργικού γραφείου στην Θεσσαλονίκη , το ΣΑΕ υπέστη
για δεύτερη φορά έξωση . (τον χώρο επισκέφθηκα τουλάχιστον δύο φορές
και είχα σχετικές συνομιλίες και με την τότε Υπουργό Μακεδονίας-Θράκης
κα Κόλλια-Τσαρουχά), Αν δεν δύναται να επιστρέψει το ΣΑΕ στο κτίριο
δωρεάς Μακρίδη τοτε προτείνεται να εγκατασταθεί είτε στο Κυβερνείο
(πρόταση Δημάρχου Θεσ/νίκης κ. Μπουτάρη) είτε σε άλλον πρόσφορο
δημόσιο χώρο. Η υλική υποδομή στη Θεσσαλονίκη υπάρχει, καθώς επίσης
και το ανθρώπινο δυναμικό.
11. Καμία αναφορά δεν γίνεται στην νομική μορφή που θα λάβει το
όργανο. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ΣΑΕ ήταν η έλλειψη
νομικής μορφής (στην Ελλάδα υποκαταστάθηκε από το Ίδρυμα Απόδημου
Ελληνισμού – νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου). Το ΣΑΕ θα πρέπει να
έχει μία τέτοια νομική μορφή, η οποία να του εξασφαλίζει το δικαίωμα
της χρηματοδότησης από οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, Οργανισμός
Ηνωμένων Εθνών, κ.α.
12.Στο άρθ. 165 «Καταργούμενες διατάξεις» μνημονεύεται ότι «… το ΣΑΕ
του παρόντος νόμου, ουδεμία νομική, διοικητική ή οικονομική συνάφεια,
σχέση ή υποχρέωση έχει με οιασδήποτε νομικής μορφής νομικά πρόσωπα που
είχαν συσταθεί πριν από τη θέση σε ισχύ του νόμου αυτού με παρεμφερείς
σκοπούς με αυτό».
Υπάρχουν εκκρεμότητες που άφησε πίσω του το Ίδρυμα Απόδημου
Ελληνισμού, το νομικό πρόσωπο του ΣΑΕ στην Ελλάδα. Οι οποιεσδήποτε
εκκρεμότητες του Ιδρύματος θα πρέπει να λυθούν, προτού λειτουργήσει
και πάλι, με το νέο νόμο, το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού. Ως προς
αυτό οφείλουν να κινητοποιηθούν τα αρμόδια υπουργεία – Εξωτερικών και
Οικονομικών -, τα οποία σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα, ΦΕΚ αριθ.
Φύλλου 1297, 31 Δεκεμβρίου 1998, Άρθρο μόνο, εποπτεύουν το Ίδρυμα
Απόδημου Ελληνισμού: «… Το Ίδρυμα υπάγεται στην εποπτεία και τον
έλεγχο των Υπουργών Οικονομικών και Εξωτερικών …».
Επιπλέον, με τη διάταξη αυτή απεμπολείται όλη η ιστορία του ΣΑΕ,
καταργούνται πρόσωπα και καταστάσεις. Το ΣΑΕ που θα υπάρξει με τον
νέο νόμο δεν συστήνεται τώρα στην Ελληνική Ομογένεια και στην Ελληνική
Πολιτεία. Δεν κάνει τώρα την εμφάνισή του για πρώτη φορά. Είναι η
συνέχεια του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού που συγκροτήθηκε σε Σώμα
τον Δεκέμβριο του 1995 στα πλαίσια μιας πολυήμερης Παγκόσμιας
Συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, που συντάραξε
συθέμελα – για όσους έχουν μνήμη – τον απόδημο Ελληνισμό και έδωσε
ελπίδες με το όραμα που αντιπροσώπευε. Είναι η συνέχεια του οργάνου
που με Ηγέτη τον πρώτο Πρόεδρό του Ανδρέα Άθενς έβαλε στον χάρτη την
παγκόσμια – και εν πολλοίς ανεκμετάλλευτη – δύναμη του Ελληνισμού όπου
γης.
13.Συμφωνώ γενικά με τις κατ´ άρθρον παρεμβάσεις που έγιναν στην
παρούσα διαβούλευση από τους κ.Γιώργο Αμαραντίδη, Συντονιστή ΣΑΕ
Περιφέρειας Ευρώπης και κ.Αγγελο Ασλανίδη, πρ.Συντονιστή ΣΑΕ
Περιφέρειας Ευρώπης, κ.Γιώργο Αγγελοπουλο, Συντονιστή ΣΑΕ Περιφέρειας
Ωκεανίας (5 Μαΐου 2019) και του κ. Διαμαντή Γκίκα (27 Απριλίου 2019)
Πρόεδρο της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Θεσσαλικών Συλλόγων Ασκληπειός.
14.Εν κατακλείδι, ζητείται οπως δοθεί παράταση τουλἀχιστον κατα 10
ημέρες σε αυτήν την διαβούλευση, ώστε να έχουν την ευκαιρία να
τοποθετηθοὐν περισσότερες ομογενειακές οργανώσεις ,από διάφορα μέρη
του κόσμου που δεν εχουν ενημερωθεί για το παρόν νομοσχέδιο.
Αναλυτικές προτάσεις κατ´αρθρον του νομοσχεδίου θα ακολουθήσουν τις
επόμενες ημέρες.
Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου
7 Μαΐου 2019
ΕΠΙΤΙΜΟΙ ΓΕΝΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός Εξωτερικής Πολιτικής : Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις» προτείνεται η δυνατότητα απονομής Τίτλου Επί Τιμή και στους Γενικούς Συμβούλους Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) ( άρθρου 113 Οργανισμού Υπουργείου Εξωτερικών περί Επίτιμων Γενικών Συμβούλων Ο.Ε.Υ. ).
Η διατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου ως έχει, περιορίζει την σχετική δυνατότητα μόνο στους έχοντες αποχωρήσει από την Υπηρεσία Γενικούς Συμβούλους Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) με τον βαθμό Α’, αποκλείοντας έτσι να τύχουν ίδιας μεταχείρισης και 2 ( δύο ) ακόμη εν ζωή έγκριτα στελέχη τα οποία είχαν επιλεγεί και υπηρετήσει από της θέσπισης του βαθμού του Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) το έτος 1995 ( Ν. 2297/1995 ) μέχρι την αποχώρησή τους από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ή και το Υπουργείο Εξωτερικών, πριν από την καθιέρωση των υποβαθμίδων Α’ και Β’ από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Σημειωτέον ότι ο βαθμός του Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) θεσπίστηκε αρχικά από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, σε αντιστοιχία προς τον Ανώτατο Βαθμό Υπηρεσιακής Ιεραρχίας της Κεντρικής Υπηρεσίας του Δημοσίου, δηλαδή τον μοναδικό βαθμό του Γενικού Διευθυντή.
Κατά συνέπεια, στο προτεινόμενο άρθρο θα ήταν σκόπιμη για λόγους ισότιμης και δίκαιης μεταχείρισης η προσθήκη πρόβλεψης που θα συμπεριλάμβανε στην δυνατότητα απονομής Τίτλου Επί Τιμή και τους Υπαλλήλους που έχουν αποχωρήσει με τον βαθμό του Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ) από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ή και το Υπουργείο Εξωτερικών πριν από την καθιέρωση των βαθμίδων Α’ και Β’.
Αλλιώς, θα υπήρχε η δυνατότητα στενής ερμηνείας της διάταξης και εμφάνισης του παράδοξου να απονέμεται ο τίτλος του Επίτιμου Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ), σε νεότερους μόνο Υπαλλήλους και μάλιστα συχνά πρώην Υφισταμένους διακεκριμένων στελεχών του ιδίου Κλάδου, που μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών το 2002, οι οποίοι θα αποκλείονταν της σχετικής αναγνώρισης, επειδή κατά την αποχώρησή τους από την Υπηρεσία δεν είχαν θεσπισθεί οι υποβαθμίδες Α’ και Β’ για τον βαθμό του Γενικού Συμβούλου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ( Ο.Ε.Υ. ).
Παρέμβαση της εκλεγμένης Παγκόσμιας Γραμματέως ΣΑΕ Δρ. Όλγας
Σαραντοπούλου σχετικά με το σχέδιο νόμου για την «Επανασυγκρότηση του
Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού».
Ανάρτηση στο http://www.opengov.gr/ypex/
Περίοδος διαβούλευσης: 24 Απριλίου 2019 – 7 Μαΐου 2019
Αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών προς διαβούλευση
το νέο σχέδιο νόμου που αφορά στην ανασυγκρότηση του Συμβουλίου
Απόδημου Ελληνισμού, εντός ενός πολυνομοσχεδίου που αφορά στον
εκσυγχρονισμό της εξωτερικής πολιτικής. Το σ/ν αναρτήθηκε στις 24
Απριλίου 2019 και η περίοδος διαβούλευσης λήγει την 7η Μαΐου 2019.
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο, που η ομογένεια αναμένει εδώ και 8
χρόνια για την καλύτερη λειτουργία ενός θεσμικού οργάνου, για την
απαξίωση του οποίου, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης φέρει η ίδια η
Ελληνική Πολιτεία. Και ενώ αρμόδιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έκαναν
επί χρόνια αλλεπάληλες δηλώσεις για την σύνταξη του συγκεκριμένου
νομοσχεδίου, καλείται σήμερα η ομογένεια να διαβουλευτεί και να
παρέμβει εντός ολίγων ημερών, και μάλιστα εν μέσω διακοπών του Πάσχα
και της Πρωτομαγιάς. Δυστυχώς, κατ΄ αυτόν τον τρόπο υποβιβάζεται ένα
τόσο σοβαρό και εθνικό ζήτημα όπως είναι οι δεσμοί, οι σχέσεις και η
συνεργασία του απόδημου Ελληνισμού με την πατρίδα Ελλάδα.
Παραθέτονται απόψεις και παρεμβάσεις:
1.Τα μέλη του απερχόμενου Προεδρείου ΣΑΕ δεν εκλήθησαν να εκφράσουν τη
γνώμη τους, ούτε από την Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για τον
Ελληνισμό της Διασποράς ούτε από το ΥΠΕΞ. Η εμπειρία τους είναι βέβαιο
ότι θα ήταν χρήσιμη στην εκπόνηση του νομοσχεδίου.
2.Δεν υπήρξε συνέχεια στην επιτροπή διαβούλευσης για την «Οργάνωση του
Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού», η οποία είχε συνέλθει σε Σώμα με
εκπροσώπους όλων των κομμάτων, της Ομογένειας, του ΣΑΕ και
προσωπικοτήτων και συνεδρίασε πολλάκις την περίοδο 2012-2013 στο
Υπουργείο Εξωτερικών για το νομοσχέδιο περι ΣΑΕ υπό την αιγίδα του
Υφυπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για τον απόδημο Ελληνισμό. Η ομογένεια
είχε καταθέσει τότε τις προτάσεις της σε ανοιχτή διαβούλευση. Αυτό θα
μπορούσε να αποτελέσει μία καλή βάση για την σύνταξη του παρόντος
νομοσχεδίου, παρά πάλι με νέες κυβερνήσεις να γίνονται νέες προτάσεις
– και αυτή τη φορά μάλιστα με προχειρότητα και στενότητα χρόνου. Αυτό
αποκαρδιώνει την Ομογένεια.
3.Το ΣΑΕ δεν καταργήθηκε ποτέ. Οπότε ο όρος «επανασυγκρότηση» δεν
είναι ο αρμόζων. Υπάρχει αλλαγή του νόμου λειτουργίας του ΣΑΕ, δεν
υπάρχει κατάργηση του οργάνου. Όπως σε κάθε δημοκρατικά εκλεγμένο
όργανο, το Προεδρείο οφείλει να παραδώσει στο επόμενο Προεδρείο. Ας
μην ξεχνάμε ότι κάποια μέλη του Προεδρείου – Συντονιστές Περιφερειών
-, παρέμειναν στη θέση τους και πράττοντας ορθά, συνεχίζουν τη
λειτουργία του ΣΑΕ στις Περιφέρειές τους έως και σήμερα. Το Προεδρείο
του ΣΑΕ οφείλει να παραμείνει στη θέση του έως ότου προκηρυχθούν νέες
εκλογές για το όργανο. Έχει χρέος να κάνει απολογισμό έργου προς την
Ομογένεια και ενημέρωση προς το νέο Προεδρείο ΣΑΕ.
4.Οι οικονομικοί απολογισμοί των μελών του Προεδρείου ΣΑΕ να δοθούν
στη δημοσιότητα από την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού. Εάν
υπάρχουν τυχόν ασἀφειες ή εγείρονται ερωτήματα ως προς την οικονομική
διαχείριση του ΣΑΕ, και παρατεθούν αποδείκτικά στοιχεία, οι τυχόν
υπεύθυνοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Υπάρχουν άνθρωποι που
εργάστηκαν στο Προεδρείο του ΣΑΕ με φιλότιμο και αγάπη γι αυτό που
δεσμεύτηκαν να πράξουν. Η οποιαδήποτε αναιτιολόγιτη εμπλοκή τους σε
τυχόν οικονομική κακοδιαχείριση του ΣΑΕ είναι τουλάχιστον άδικη και
καταδικαστέα. Αν δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία και αποδείξεις
κακοδιαχείρισης θα πρέπει να εκλείψει οποιαδήποτε αμφισβήτηση
διατυπώθηκε και από Έλληνες αξιωματούχους σχετικά με το έργο και την
πορεία του ΣΑΕ.
5.Εάν το νέο ΣΑΕ δημιουργείται στη βάση της αυτοοργάνωσης και της
αυτοχρηματοδότησης, θα έπρεπε να προσκληθεί η ομογένεια να συμμετέχει
στη διαμόρφωση του νόμου – όχι μόνο στη διαβούλευση αυτού. Σημειωτέο
ότι έως σήμερα Τρίτη 7 Μαΐου μόνο τέσσερις παρεμβάσεις έχουν γίνει στη
διαβούλευση.
6.Εφόσον το ΣΑΕ θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο, τότε δεν μπορεί να
καθορίζεται η λειτουργία του αποκλειστικά από την Ελληνική Πολιτεία.
7.Η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού δεν μπορεί να παρέχει
γραμματειακή υποστήριξη στο ΣΑΕ, διότι ένα όργανο αυτοχρηματοδοτούμενο
δεν μπορεί να υποστηρίζεται γραμματειακά από το ελληνικό δημόσιο.
8.Έδρα ΣΑΕ: Στο σχέδιο νόμου ορίζεται η Θεσσαλονίκη ως η έδρα της
Γενικής Συνέλευσης ΣΑΕ και όχι ως η έδρα του οργάνου. Να υπάρξει σαφής
ορισμός πού θα στεγάζεται και ποια θα είναι η έδρα.
9.Η νομική μορφή του ΣΑΕ στην Ελλάδα, το Ίδρυμα Απόδημου Ελληνισμού,
έχει ακόμη και σήμερα ενεργά συμβόλαια με τις δύο εναπομείνασες
διοικητικές υπαλλήλους του στην έδρα του ΣΑΕ στη Θεσσαλονίκη. Οι
υπάλληλοι τελούν υπό πλήρη εργασιακή ομηρία, παραμένουν απλήρωτες από
το 2012, ενώ υπηρετούν το ΣΑΕ από την έναρξη λειτουργίας του το 1998.
Προτείνεται να αξιοποιηθούν και να συνεχίσουν να παρέχουν τις
υπηρεσίες τους στο ΣΑΕ, λόγω και της πολύχρονης εμπειρίας τους.
10.Η στέγαση του οργανισμού: προτείνεται το ΣΑΕ να επιστρέψει στο
κτίριο της Δωρεάς Μακρίδη (το ΣΑΕ εκεί στεγαζόταν από το 2000 έως τον
Ιούνιο του 2013 . Στον χώρο αυτό έχουν αφεθεί ο χώρος συνεδριάσεως του
Προεδρείου πλήρως εξωπλισμένος, το γραφείο του Προέδρου πλήρως
επιπλωμένο, η αιθουσα υποδοχής, καθώς επίσης, ολος ο κινητός
εξωπλισμός: φωτοτυπικό μηχάνημα, εξοπλισμός κουζίνας κλπ. Ολα αυτά
παρέμειναν ουσιαστικά υπό την κατοχή του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Ιωάννη
Μπουτάρη οταν τον Απρίλιο του 2013 διέταξε αναιτιολόγιτα την «βίαιη»
έξωση του ΣΑΕ από τα γραφεία του). Με παρέμβαση του τότε υφυπουργού
εξωτερικών αρμόδιο για τον απόδημο Ελληνισμό, τα γραφεία του ΣΑΕ
μεταφέρθηκαν σε χώρο εντός του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης. Εκεί
λειτούργησαν πλήρως εξοπλισμένα γραφεία με ολο το αρχείο του ΣΑΕ και
τίς δυο διοικητικές υπαλλήλους από τον Ιούνιο του 2013 έως τον
Νοέμβριο του 2016, οπότε κατόπιν ανακατάταξης του χώρου λόγου
δημιουργίας πρωθυπουργικού γραφείου στην Θεσσαλονίκη , το ΣΑΕ υπέστη
για δεύτερη φορά έξωση . (τον χώρο επισκέφθηκα τουλάχιστον δύο φορές
και είχα σχετικές συνομιλίες και με την τότε Υπουργό Μακεδονίας-Θράκης
κα Κόλλια-Τσαρουχά), Αν δεν δύναται να επιστρέψει το ΣΑΕ στο κτίριο
δωρεάς Μακρίδη τοτε προτείνεται να εγκατασταθεί είτε στο Κυβερνείο
(πρόταση Δημάρχου Θεσ/νίκης κ. Μπουτάρη) είτε σε άλλον πρόσφορο
δημόσιο χώρο. Η υλική υποδομή στη Θεσσαλονίκη υπάρχει, καθώς επίσης
και το ανθρώπινο δυναμικό.
11. Καμία αναφορά δεν γίνεται στην νομική μορφή που θα λάβει το
όργανο. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ΣΑΕ ήταν η έλλειψη
νομικής μορφής (στην Ελλάδα υποκαταστάθηκε από το Ίδρυμα Απόδημου
Ελληνισμού – νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου). Το ΣΑΕ θα πρέπει να
έχει μία τέτοια νομική μορφή, η οποία να του εξασφαλίζει το δικαίωμα
της χρηματοδότησης από οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, Οργανισμός
Ηνωμένων Εθνών, κ.α.
12.Στο άρθ. 165 «Καταργούμενες διατάξεις» μνημονεύεται ότι «… το ΣΑΕ
του παρόντος νόμου, ουδεμία νομική, διοικητική ή οικονομική συνάφεια,
σχέση ή υποχρέωση έχει με οιασδήποτε νομικής μορφής νομικά πρόσωπα που
είχαν συσταθεί πριν από τη θέση σε ισχύ του νόμου αυτού με παρεμφερείς
σκοπούς με αυτό».
Υπάρχουν εκκρεμότητες που άφησε πίσω του το Ίδρυμα Απόδημου
Ελληνισμού, το νομικό πρόσωπο του ΣΑΕ στην Ελλάδα. Οι οποιεσδήποτε
εκκρεμότητες του Ιδρύματος θα πρέπει να λυθούν, προτού λειτουργήσει
και πάλι, με το νέο νόμο, το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού. Ως προς
αυτό οφείλουν να κινητοποιηθούν τα αρμόδια υπουργεία – Εξωτερικών και
Οικονομικών -, τα οποία σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα, ΦΕΚ αριθ.
Φύλλου 1297, 31 Δεκεμβρίου 1998, Άρθρο μόνο, εποπτεύουν το Ίδρυμα
Απόδημου Ελληνισμού: «… Το Ίδρυμα υπάγεται στην εποπτεία και τον
έλεγχο των Υπουργών Οικονομικών και Εξωτερικών …».
Επιπλέον, με τη διάταξη αυτή απεμπολείται όλη η ιστορία του ΣΑΕ,
καταργούνται πρόσωπα και καταστάσεις. Το ΣΑΕ που θα υπάρξει με τον
νέο νόμο δεν συστήνεται τώρα στην Ελληνική Ομογένεια και στην Ελληνική
Πολιτεία. Δεν κάνει τώρα την εμφάνισή του για πρώτη φορά. Είναι η
συνέχεια του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού που συγκροτήθηκε σε Σώμα
τον Δεκέμβριο του 1995 στα πλαίσια μιας πολυήμερης Παγκόσμιας
Συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, που συντάραξε
συθέμελα – για όσους έχουν μνήμη – τον απόδημο Ελληνισμό και έδωσε
ελπίδες με το όραμα που αντιπροσώπευε. Είναι η συνέχεια του οργάνου
που με Ηγέτη τον πρώτο Πρόεδρό του Ανδρέα Άθενς έβαλε στον χάρτη την
παγκόσμια – και εν πολλοίς ανεκμετάλλευτη – δύναμη του Ελληνισμού όπου
γης.
13.Συμφωνώ γενικά με τις κατ´ άρθρον παρεμβάσεις που έγιναν στην
παρούσα διαβούλευση από τους κ.Γιώργο Αμαραντίδη, Συντονιστή ΣΑΕ
Περιφέρειας Ευρώπης και κ.Αγγελο Ασλανίδη, πρ.Συντονιστή ΣΑΕ
Περιφέρειας Ευρώπης, κ.Γιώργο Αγγελοπουλο, Συντονιστή ΣΑΕ Περιφέρειας
Ωκεανίας (5 Μαΐου 2019) και του κ. Διαμαντή Γκίκα (27 Απριλίου 2019)
Πρόεδρο της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Θεσσαλικών Συλλόγων Ασκληπειός.
14.Εν κατακλείδι, ζητείται οπως δοθεί παράταση τουλἀχιστον κατα 10
ημέρες σε αυτήν την διαβούλευση, ώστε να έχουν την ευκαιρία να
τοποθετηθοὐν περισσότερες ομογενειακές οργανώσεις ,από διάφορα μέρη
του κόσμου που δεν εχουν ενημερωθεί για το παρόν νομοσχέδιο.
Αναλυτικές προτάσεις κατ´αρθρον του νομοσχεδίου θα ακολουθήσουν τις
επόμενες ημέρες.
Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου
7 Μαΐου 2019
Στο άρθρο 73 (Μεταθέσεις), η παράγραφος 12 εξαιρεί τους έχοντες πρεσβευτικό βαθμό από τους περιορισμούς των παραγράφων «5 έως 10». Με το να μην περιλαμβάνεται και η παράγραφος 11 του άρθρου 73 στις εξαιρέσεις της παραγράφου 12, θεσπίζεται ανώτατο χρονικό όριο παραμονής στην Κεντρική ή Περιφερειακή Υπηρεσία για τους έχοντες πρεσβευτικό βαθμό, τη στιγμή που δεν υφίστανται χρονικά όρια για την παραμονή τους στην Εξωτερική Υπηρεσία και στις αρχές ειδικών συνθηκών, αλλά ούτε και ελάχιστο όριο πραμονής στην Κεντρική Υπηρεσία.
Προτείνεται συνεπώς η παράγραφος 12 του άρθρου 73 να διορθωθεί ως εξής: «Oι περιορισμοί των παραγράφων 5 έως 11 δεν ισχύουν για τους έχοντες πρεσβευτικό βαθμό υπαλλήλους του Διπλωματικού Κλάδου … και υπαλλήλους του Κλάδου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων.»
Παρέμβαση της εκλεγμένης Παγκόσμιας Γραμματέως ΣΑΕ Δρ. Όλγας Σαραντοπούλου σχετικά με το σχέδιο νόμου για την «Επανασυγκρότηση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού».
Ανάρτηση στο http://www.opengov.gr/ypex/
Περίοδος διαβούλευσης: 24 Απριλίου 2019 – 7 Μαΐου 2019
Αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών προς διαβούλευση το νέο σχέδιο νόμου που αφορά στην ανασυγκρότηση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, εντός ενός πολυνομοσχεδίου που αφορά στον εκσυγχρονισμό της εξωτερικής πολιτικής. Το σ/ν αναρτήθηκε στις 24 Απριλίου 2019 και η περίοδος διαβούλευσης λήγει την 7η Μαΐου 2019.
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο, που η ομογένεια αναμένει εδώ και 8 χρόνια για την καλύτερη λειτουργία ενός θεσμικού οργάνου, για την απαξίωση του οποίου, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης φέρει η ίδια η Ελληνική Πολιτεία. Και ενώ αρμόδιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έκαναν επί χρόνια αλλεπάληλες δηλώσεις για την σύνταξη του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, καλείται σήμερα η ομογένεια να διαβουλευτεί και να παρέμβει εντός ολίγων ημερών, και μάλιστα εν μέσω διακοπών του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς. Δυστυχώς, κατ΄ αυτόν τον τρόπο υποβιβάζεται ένα τόσο σοβαρό και εθνικό ζήτημα όπως είναι οι δεσμοί, οι σχέσεις και η συνεργασία του απόδημου Ελληνισμού με την πατρίδα Ελλάδα.
Παραθέτονται απόψεις και παρεμβάσεις:
1.Τα μέλη του απερχόμενου Προεδρείου ΣΑΕ δεν εκλήθησαν να εκφράσουν τη γνώμη τους, ούτε από την Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για τον Ελληνισμό της Διασποράς ούτε από το ΥΠΕΞ. Η εμπειρία τους είναι βέβαιο ότι θα ήταν χρήσιμη στην εκπόνηση του νομοσχεδίου.
2.Δεν υπήρξε συνέχεια στην επιτροπή διαβούλευσης για την «Οργάνωση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού», η οποία είχε συνέλθει σε Σώμα με εκπροσώπους όλων των κομμάτων, της Ομογένειας, του ΣΑΕ και προσωπικοτήτων και συνεδρίασε πολλάκις την περίοδο 2012-2013 στο Υπουργείο Εξωτερικών για το νομοσχέδιο περι ΣΑΕ υπό την αιγίδα του Υφυπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για τον απόδημο Ελληνισμό. Η ομογένεια είχε καταθέσει τότε τις προτάσεις της σε ανοιχτή διαβούλευση. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μία καλή βάση για την σύνταξη του παρόντος νομοσχεδίου, παρά πάλι με νέες κυβερνήσεις να γίνονται νέες προτάσεις – και αυτή τη φορά μάλιστα με προχειρότητα και στενότητα χρόνου. Αυτό αποκαρδιώνει την Ομογένεια.
3.Το ΣΑΕ δεν καταργήθηκε ποτέ. Οπότε ο όρος «επανασυγκρότηση» δεν είναι ο αρμόζων. Υπάρχει αλλαγή του νόμου λειτουργίας του ΣΑΕ, δεν υπάρχει κατάργηση του οργάνου. Όπως σε κάθε δημοκρατικά εκλεγμένο όργανο, το Προεδρείο οφείλει να παραδώσει στο επόμενο Προεδρείο. Ας μην ξεχνάμε ότι κάποια μέλη του Προεδρείου – Συντονιστές Περιφερειών -, παρέμειναν στη θέση τους και πράττοντας ορθά, συνεχίζουν τη λειτουργία του ΣΑΕ στις Περιφέρειές τους έως και σήμερα. Το Προεδρείο του ΣΑΕ οφείλει να παραμείνει στη θέση του έως ότου προκηρυχθούν νέες εκλογές για το όργανο. Έχει χρέος να κάνει απολογισμό έργου προς την Ομογένεια και ενημέρωση προς το νέο Προεδρείο ΣΑΕ.
4.Οι οικονομικοί απολογισμοί των μελών του Προεδρείου ΣΑΕ να δοθούν στη δημοσιότητα από την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού. Εάν υπάρχουν τυχόν ασἀφειες ή εγείρονται ερωτήματα ως προς την οικονομική διαχείριση του ΣΑΕ, και παρατεθούν αποδείκτικά στοιχεία, οι τυχόν υπεύθυνοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Υπάρχουν άνθρωποι που εργάστηκαν στο Προεδρείο του ΣΑΕ με φιλότιμο και αγάπη γι αυτό που δεσμεύτηκαν να πράξουν. Η οποιαδήποτε αναιτιολόγιτη εμπλοκή τους σε τυχόν οικονομική κακοδιαχείριση του ΣΑΕ είναι τουλάχιστον άδικη και καταδικαστέα. Αν δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία και αποδείξεις κακοδιαχείρισης θα πρέπει να εκλείψει οποιαδήποτε αμφισβήτηση διατυπώθηκε και από Έλληνες αξιωματούχους σχετικά με το έργο και την πορεία του ΣΑΕ.
5.Εάν το νέο ΣΑΕ δημιουργείται στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αυτοχρηματοδότησης, θα έπρεπε να προσκληθεί η ομογένεια να συμμετέχει στη διαμόρφωση του νόμου – όχι μόνο στη διαβούλευση αυτού. Σημειωτέο ότι έως σήμερα Τρίτη 7 Μαΐου μόνο τέσσερις παρεμβάσεις έχουν γίνει στη διαβούλευση.
6.Εφόσον το ΣΑΕ θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο, τότε δεν μπορεί να καθορίζεται η λειτουργία του αποκλειστικά από την Ελληνική Πολιτεία.
7.Η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού δεν μπορεί να παρέχει γραμματειακή υποστήριξη στο ΣΑΕ, διότι ένα όργανο αυτοχρηματοδοτούμενο δεν μπορεί να υποστηρίζεται γραμματειακά από το ελληνικό δημόσιο.
8.Έδρα ΣΑΕ: Στο σχέδιο νόμου ορίζεται η Θεσσαλονίκη ως η έδρα της Γενικής Συνέλευσης ΣΑΕ και όχι ως η έδρα του οργάνου. Να υπάρξει σαφής ορισμός πού θα στεγάζεται και ποια θα είναι η έδρα.
9.Η νομική μορφή του ΣΑΕ στην Ελλάδα, το Ίδρυμα Απόδημου Ελληνισμού, έχει ακόμη και σήμερα ενεργά συμβόλαια με τις δύο εναπομείνασες διοικητικές υπαλλήλους του στην έδρα του ΣΑΕ στη Θεσσαλονίκη. Οι υπάλληλοι τελούν υπό πλήρη εργασιακή ομηρία, παραμένουν απλήρωτες από το 2012, ενώ υπηρετούν το ΣΑΕ από την έναρξη λειτουργίας του το 1998. Προτείνεται να αξιοποιηθούν και να συνεχίσουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο ΣΑΕ, λόγω και της πολύχρονης εμπειρίας τους.
10.Η στέγαση του οργανισμού: προτείνεται το ΣΑΕ να επιστρέψει στο κτίριο της Δωρεάς Μακρίδη (το ΣΑΕ εκεί στεγαζόταν από το 2000 έως τον Ιούνιο του 2013 . Στον χώρο αυτό έχουν αφεθεί ο χώρος συνεδριάσεως του Προεδρείου πλήρως εξωπλισμένος, το γραφείο του Προέδρου πλήρως επιπλωμένο, η αιθουσα υποδοχής, καθώς επίσης, ολος ο κινητός εξωπλισμός: φωτοτυπικό μηχάνημα, εξοπλισμός κουζίνας κλπ. Ολα αυτά παρέμειναν ουσιαστικά υπό την κατοχή του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Ιωάννη Μπουτάρη οταν τον Απρίλιο του 2013 διέταξε αναιτιολόγιτα την «βίαιη» έξωση του ΣΑΕ από τα γραφεία του). Με παρέμβαση του τότε υφυπουργού εξωτερικών αρμόδιο για τον απόδημο Ελληνισμό, τα γραφεία του ΣΑΕ μεταφέρθηκαν σε χώρο εντός του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης. Εκεί λειτούργησαν πλήρως εξοπλισμένα γραφεία με ολο το αρχείο του ΣΑΕ και τίς δυο διοικητικές υπαλλήλους από τον Ιούνιο του 2013 έως τον Νοέμβριο του 2016, οπότε κατόπιν ανακατάταξης του χώρου λόγου δημιουργίας πρωθυπουργικού γραφείου στην Θεσσαλονίκη , το ΣΑΕ υπέστη για δεύτερη φορά έξωση . (τον χώρο επισκέφθηκα τουλάχιστον δύο φορές και είχα σχετικές συνομιλίες και με την τότε Υπουργό Μακεδονίας-Θράκης κα Κόλλια-Τσαρουχά), Αν δεν δύναται να επιστρέψει το ΣΑΕ στο κτίριο δωρεάς Μακρίδη τοτε προτείνεται να εγκατασταθεί είτε στο Κυβερνείο (πρόταση Δημάρχου Θεσ/νίκης κ. Μπουτάρη) είτε σε άλλον πρόσφορο δημόσιο χώρο. Η υλική υποδομή στη Θεσσαλονίκη υπάρχει, καθώς επίσης και το ανθρώπινο δυναμικό.
11. Καμία αναφορά δεν γίνεται στην νομική μορφή που θα λάβει το όργανο. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ΣΑΕ ήταν η έλλειψη νομικής μορφής (στην Ελλάδα υποκαταστάθηκε από το Ίδρυμα Απόδημου Ελληνισμού – νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου). Το ΣΑΕ θα πρέπει να έχει μία τέτοια νομική μορφή, η οποία να του εξασφαλίζει το δικαίωμα της χρηματοδότησης από οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, κ.α.
12.Στο άρθ. 165 «Καταργούμενες διατάξεις» μνημονεύεται ότι «… το ΣΑΕ του παρόντος νόμου, ουδεμία νομική, διοικητική ή οικονομική συνάφεια, σχέση ή υποχρέωση έχει με οιασδήποτε νομικής μορφής νομικά πρόσωπα που είχαν συσταθεί πριν από τη θέση σε ισχύ του νόμου αυτού με παρεμφερείς σκοπούς με αυτό».
Υπάρχουν εκκρεμότητες που άφησε πίσω του το Ίδρυμα Απόδημου Ελληνισμού, το νομικό πρόσωπο του ΣΑΕ στην Ελλάδα. Οι οποιεσδήποτε εκκρεμότητες του Ιδρύματος θα πρέπει να λυθούν, προτού λειτουργήσει και πάλι, με το νέο νόμο, το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού. Ως προς αυτό οφείλουν να κινητοποιηθούν τα αρμόδια υπουργεία – Εξωτερικών και Οικονομικών -, τα οποία σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα, ΦΕΚ αριθ. Φύλλου 1297, 31 Δεκεμβρίου 1998, Άρθρο μόνο, εποπτεύουν το Ίδρυμα Απόδημου Ελληνισμού: «… Το Ίδρυμα υπάγεται στην εποπτεία και τον έλεγχο των Υπουργών Οικονομικών και Εξωτερικών …».
Επιπλέον, με τη διάταξη αυτή απεμπολείται όλη η ιστορία του ΣΑΕ, καταργούνται πρόσωπα και καταστάσεις. Το ΣΑΕ που θα υπάρξει με τον νέο νόμο δεν συστήνεται τώρα στην Ελληνική Ομογένεια και στην Ελληνική Πολιτεία. Δεν κάνει τώρα την εμφάνισή του για πρώτη φορά. Είναι η συνέχεια του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού που συγκροτήθηκε σε Σώμα τον Δεκέμβριο του 1995 στα πλαίσια μιας πολυήμερης Παγκόσμιας Συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, που συντάραξε συθέμελα – για όσους έχουν μνήμη – τον απόδημο Ελληνισμό και έδωσε ελπίδες με το όραμα που αντιπροσώπευε. Είναι η συνέχεια του οργάνου που με Ηγέτη τον πρώτο Πρόεδρό του Ανδρέα Άθενς έβαλε στον χάρτη την παγκόσμια – και εν πολλοίς ανεκμετάλλευτη – δύναμη του Ελληνισμού όπου γης.
13.Συμφωνώ γενικά με τις κατ´ άρθρον παρεμβάσεις που έγιναν στην παρούσα διαβούλευση από τους κ.Γιώργο Αμαραντίδη, Συντονιστή ΣΑΕ Περιφέρειας Ευρώπης και κ.Αγγελο Ασλανίδη, πρ.Συντονιστή ΣΑΕ Περιφέρειας Ευρώπης, κ.Γιώργο Αγγελοπουλο, Συντονιστή ΣΑΕ Περιφέρειας Ωκεανίας (5 Μαΐου 2019) και του κ. Διαμαντή Γκίκα (27 Απριλίου 2019) Πρόεδρο της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Θεσσαλικών Συλλόγων Ασκληπειός.
14.Εν κατακλείδι, ζητείται οπως δοθεί παράταση τουλἀχιστον κατα 10 ημέρες σε αυτήν την διαβούλευση, ώστε να έχουν την ευκαιρία να τοποθετηθοὐν περισσότερες ομογενειακές οργανώσεις ,από διάφορα μέρη του κόσμου που δεν εχουν ενημερωθεί για το παρόν νομοσχέδιο.
Αναλυτικές προτάσεις κατ´αρθρον του νομοσχεδίου θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες.
Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου
7 Μαΐου 2019
Άρθρο 20 Διεύθυνση Εθιμοτυπίας
Στην παράγραφο 4, η αναφορά στις δέκα έξι (16) θέσεις μονίμων διοικητικών υπαλλήλων με καθήκοντα ΔΕ Οδηγών είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τα περιγραφόμενα καθήκοντα στο άρθρο 125.
Άρθρο 32 Μεταφραστική Υπηρεσία
Στην παράγραφο 8, θεωρούμε ότι η κάλυψη των δέκα θέσεων (10) Διοικητικών Γραμματέων από τους υπηρετούντες στη Μεταφραστική Υπηρεσία σε προσωποπαγείς θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου πρέπει να πραγματοποιηθεί κατόπιν γραπτής διαγωνιστικής διαδικασίας, σύμφωνα με τους πρόσφατα πραγματοποιηθέντες διαγωνισμούς εσωτερικών μετατάξεων.
Άρθρο 36 Υπηρεσιακό Συμβούλιο
Προτείνεται η διαγραφή του εδαφίου γ΄ της παραγράφου 1 και η μεταβίβαση του δικαιώματος ψήφου στον Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους στο ΥΠΕΞ.
Άρθρο 74 Μετατάξεις
Προτείνεται η διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος που διέπει τη λειτουργία του Υπουργείου Εξωτερικών και η απαγόρευση των μετατάξεων από και προς το ΥΠΕΞ, λόγω του ιδιαίτερου ρόλου λειτουργίας του.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
1.Γενικά
Η Ελλάδα, βρίσκεται σε ένα χώρο (Βαλκάνια – Μ. Ανατολή – Β. Αφρική) όπου κυριαρχεί η αστάθεια και η ανασφάλεια και σε μια μακροχρόνια παρατεταμένη αντιπαράθεση με την Τουρκία, τα οποία παράγουν διαρκώς ζητήματα Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας. Επίσης είναι επιτακτική η υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων. Αυτά για την αντιμετώπιση τους απαιτούν μακροπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και βραχυπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό, αλλά και ικανότητα ταχείας και ποιοτικής λήψεως αποφάσεως για την αντιμετώπιση των καταστάσεων εντάσεως και κρίσεως, οι οποίες είναι δυνατόν να ανακύψουν εντελώς αιφνιδιαστικά και να κλιμακωθούν με υψηλή ένταση και να οδηγήσουν ακόμη και στη σύγκρουση.
Η Ελλάδα προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των ζητημάτων ασφάλειας και άμυνας έχει συστήσει, στο Πολιτικο-στρατηγικό επίπεδο, ένα συλλογικό κυβερνητικό όργανο, το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) (ΠΔ 63/2005, άρθρο 18, ΦΕΚ Α΄ 98/2005 Κωδικοποίηση Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση). Το ΚΥΣΕΑ διαχρονικά (ακόμη και με την προηγούμενη ονομασία του ΑΣΕΑ), δυστυχώς δεν έχει ανταποκριθεί αποτελεσματικά, στις στρατηγικές απαιτήσεις της Ελλάδος. Για την αντιμετώπιση αυτών των αδυναμιών έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις, είτε για βελτίωση της αποτελεσματικότητας του ΚΥΣΕΑ ή για τη μετεξέλιξη αυτού ή τη δημιουργία ενός άλλου οργάνου του Συμβούλιου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ). Η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητα, αξιολογείται ως θετική, καθώς οδήγησε στην παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία.
2. ΣΕΑ – ΚΥΣΕΑ. Φύση του Σχήματος
Το παρόν νομοσχέδιο προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις διαπιστωμένες αδυναμίες του ΚΥΣΕΑ με τη δημιουργία ενός συλλογικού συμβουλευτικού οργάνου, υπό τον Πρωθυπουργό, του ΣΕΑ, διατηρώντας ωστόσο άθικτο σε επίπεδο λήψεως αποφάσεως το ΚΥΣΕΑ, για θέματα εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας και άμυνας, χωρίς βεβαίως καμία βελτίωση.
Δηλαδή στο πεδίο της ασφάλειας, προστίθεται μια παράλληλη συμβουλευτική δομή, το ΣΕΑ, του οποίου οι εισηγήσεις κατευθύνονται προς λήψη αποφάσεως σε ένα αποδεδειγμένα αναποτελεσματικό όργανο, το ΚΥΣΕΑ.
Ο νομοθέτης έχει χρησιμοποιήσει ως μοντέλο αυτό του ΣΕΑ των ΗΠΑ, δηλαδή ως πεδίο διαβούλευσης, το οποίο ανταποκρίνεται σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες διακυβερνήσεως (Πρόεδρος, Γερουσία, Βουλή, Υπουργεία, Υπηρεσίες Πληροφοριών κτλ) αλλά και στρατηγικές συνθήκες, από αυτές της Ελλάδος.
Ενώ το ΣΕΑ έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, υφέρπουν και εκτελεστικές αρμοδιότητες όπως συντονισμού (άρθρο 154, παρ. 2, άρθρο 156, παρ. 1. β) και άρθρο 157, παρ. 2. β)) και διαχείρισης κρίσεων (άρθρο 156, παρ. 3. α) και άρθρο 157, παρ. 2. α)). Για τη διαχείριση κρίσεων έχει σχετικές αρμοδιότητες και το ΚΥΣΕΑ, όπως έκτακτες εκτιμήσεις και οργάνωση συστήματος χειρισμού κρίσεων ( ΠΔ 63/2005, άρθρο 19, παρ. δ))
Το σχήμα ΣΕΑ – ΚΥΣΕΑ, οδηγεί σε ένα γραφειοκρατικό, χρονοβόρο και δύσκαμπτο συνδυασμό, ο οποίος είναι αδύνατο να ανταποκριθεί ποιοτικά σε ταχέως κλιμακούμενες καταστάσεις, οι οποίες είναι κάτι το σύνηθες στο χώρο γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος της Ελλάδος, όπως επίσης με επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες και ενίοτε συγκρουόμενες και το κυριότερο με ασαφή χαρακτήρα κάθε οργάνου. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο μοντέλο εμπεριέχει εγγενώς το σπέρμα της αποτυχίας. Η αποτελεσματικότερη, αποδοτικότερη και η πλέον ευέλικτη λύση είναι η δημιουργία ενός μόνο οργάνου Εθνικής Ασφαλείας στο επίπεδο αυτό. Ως προσφορότερη λύση κρίνεται η μετεξέλιξη του ΚΥΣΕΑ σε ΣΕΑ.
3.ΣΕΑ και Στρατηγική Εκτίμηση Πληροφοριών
Το ΣΕΑ θεωρείται υπεύθυνο για την «… έγκαιρη διάγνωση των απειλών για την ασφάλεια της χώρας σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο…» (άρθρο 154, παρ. 2), πράγμα που το φέρνει σε αντίθεση με την αποστολή του θεσμικά υπευθύνου οργάνου, δηλαδή της ΕΥΠ (Ν. 3649/2008, άρθρο 2, ΦΕΚ 39 Α΄/2008). Επίσης αυτό είναι έξω από τις δυνατότητες του ΣΕΑ, το οποίο ως ολιγομελές και μάλιστα συμβουλευτικού χαρακτήρα όργανο, δεν έχει δυνατότητες αναζητήσεως, συλλογής, επεξεργασίας, αναλύσεως και παραγωγής προϊόντων πληροφοριών. Αυτό δημιουργεί επικάλυψη και αντίθεση αρμοδιοτήτων και πολλαπλασιασμό προσπαθειών.
Υπεύθυνη για την εκτίμηση των κινδύνων και απειλών εναντίον της Χώρας, είναι η κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών της Χώρας με επικεφαλής την ΕΥΠ, η οποία μπορεί να απεικονισθεί σε μια «Στρατηγική Εθνική Εκτίμηση Πληροφοριών». Το συγκεκριμένο προϊόν μπορεί να παραχθεί από το Συμβούλιο Πληροφοριών της ΕΥΠ (Ν. 3649/2008, άρθρο 8, ΦΕΚ 39 Α΄/2008), να εγκριθεί από το Συντονιστικό Συμβούλιο Διαχείρισης Πληροφοριών της ΕΥΠ (Ν. 3649/2008, άρθρο 7, ΦΕΚ 39 Α΄/2008) και να εκτιμά τις μακροπρόθεσμες απειλές και κινδύνους εναντίον της Χώρας σε εσωτερικό, περιφερειακό αλλά και διεθνές επίπεδο. Η «Στρατηγική Εθνική Εκτίμηση Πληροφοριών» πρέπει να αναθεωρείται περιοδικά π.χ. ανά τριετία και εκτάκτως αν απαιτείται και να αποτελεί την τυπική αφετηρία όλων των ενεργειών και δράσεων της Εθνικής Ασφάλειας.
4.Επιτελικά Προϊόντα Εθνικής Ασφαλείας
Το ΣΕΑ «…υποβάλει … προς τον Πρωθυπουργό ετήσια έκθεση στρατηγικού σχεδιασμού με την ονομασία «Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας»»(άρθρο 156, παρ. γ)) η οποία παρουσιάζεται και «… σε ειδική συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ)» (άρθρο 158, παρ. 3). Επίσης «… υποβάλλει στον Πρωθυπουργό ετήσια απόρρητη έκθεση με παρουσίαση, ανάλυση και αξιολόγηση των κρισίμων ζητημάτων εθνικής ασφάλειας καθώς και στην υποβολή προτάσεων σχεδίου αντιμετώπισης της στην οποία περιλαμβάνεται επίσης ετήσια ανάλυση των στρατηγικών προτεραιοτήτων της χώρας» (άρθρο 157, παρ. 2. γ)).
Από την περιγραφή προκύπτει ότι τα δύο αυτά έγγραφα είναι παρόμοιας φύσεως και είναι δύσκολο να διαχωρισθεί τι περιλαμβάνει έκαστο. Γενικώς «Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας» δεν αποτελεί ένα βραχυπρόθεσμο έγγραφο (ετήσιας βάσης) αλλά μακράς πνοής, με ορίζοντα περίπου δεκαετίας και αποτελεί το θεμελιώδες κείμενο και τη βάση σχεδιάσεως της Εθνικής Ασφάλειας. Η ετήσια έκθεση κινείται προς της σωστή κατεύθυνση. Και τα δύο έγγραφα είναι εντελώς εσωστρεφή και δεν τροφοδοτούν δυναμικά τη διαδικασία της Εθνικής Ασφάλειας.
Μια τυπική διαδικασία παραγωγής βασικών επιτελικών προϊόντων Εθνικής Ασφάλειας, δυνατόν να είναι η ακόλουθη:
Με βάση τους κινδύνους και τις απειλές που προκύπτουν την «Στρατηγική Εθνική Εκτίμηση Πληροφοριών», το ΣΕΑ εκπονεί τη «Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας» για την αντιμετώπιση τους, όπως και για την υποστήριξη και επίτευξη των εθνικών αντικειμενικών σκοπών. Η «Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας» πρέπει να εγκρίνεται, από το ΚΥΣΕΑ, να αναθεωρείται περιοδικά ή και εκτάκτως αν απαιτείται και να διανέμεται στους καθ’ ύλη αρμοδίους φορείς για εφαρμογή.
Από αυτή, οι εμπλεκόμενοι φορείς είναι απαραίτητο να εκπονήσουν επιμέρους στρατηγικές για την υποστήριξη της και στη συνέχεια προγράμματα και σχέδια για την εφαρμογή τους. Ειδικότερα, Στρατηγική Εξωτερικής Πολιτικής (ΥΠΕΞ), Στρατηγική Εθνικής Αμύνης (ΥΠΕΘΑ), Στρατηγική Εσωτερικής Ασφάλειας (ΥΠΠΡΟΠΟ – ΥΠΕΝ), Στρατηγική Πολιτικής Προστασίας (ΥΠΕΣ), Στρατηγική Κυβερνοάμυνας (ΥΠΨΠ) κτλ, οι οποίες πρέπει να εγκριθούν από το ΚΥΣΕΑ. Το ΣΕΑ για την εκπόνηση των «κλαδικών» στρατηγικών πρέπει να εκδώσει κατευθυντήριες και συντονιστικές οδηγίες, για τη συνεργασία και την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος μεταξύ των εμπλεκομένων. Οι υπεύθυνοι φορείς των επιμέρους στρατηγικών πρέπει να υποβάλουν ετησίως μέχρι 15 Ιανουάριου έκθεση εφαρμογής και αξιολόγησης των επιμέρους στρατηγικών και στη συνέχεια το ΣΕΑ μέχρι 15 Φεβρουαρίου την «Ετήσια Έκθεση Προόδου και Αξιολόγησης της Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας» στο πνεύμα του άρθρου 157, παρ. 2. γ), προς το ΚΥΣΕΑ. Η τελευταία μετά την έγκρισή της πρέπει να διανεμηθεί στους αρμόδιους φορείς για διορθωτικές ενέργειες και επανασχεδιασμό αν απαιτείται.
Προβλέπεται η «…εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης κρίσεων» (άρθρο 156, παρ. 1. α)). Το ΣΕΑ είναι όργανο ενασκήσεως υψηλής στρατηγικής και όχι επιχειρησιακό. Ως εκ τούτου δεν εκπονεί σχέδια. Τα σχέδια είναι αρμοδιότητα των κατωτέρων οργάνων του Συστήματος Εθνικής Ασφαλείας και έχουν διαφορετική φιλοσοφία και δομή. Το ΣΕΑ είναι προσανατολισμένο σε εκπόνηση στρατηγικών, στρατηγικών κατευθύνσεων και οδηγιών συντονισμού και εκθέσεων αξιολογήσεως της καταστάσεως Εθνικής Ασφαλείας. Όπως έχει προαναφερθεί και εδώ το ΣΕΑ διολισθαίνει προς τον εκτελεστικό τομέα.
Επίσης ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας «… μπορεί να ζητά πληροφορίες ή να εισηγείται στον αρμόδιο Υπουργό την υποβολή εκθέσεων ή αναλύσεων για ζητήματα που άπτονται της Εθνικής Ασφάλειας». Το ΣΕΑ εκπροσωπεί τον Πρωθυπουργό δεν είναι δυνατόν να γίνονται εισηγήσεις (δηλαδή αν επιθυμούν και εφόσον πεισθούν) προς υπουργούς για την υποβολή εγγράφων για την Εθνική Ασφάλεια. Αυτή πρέπει να είναι υποχρεωτική και απορρέουσα υποχρέωση εκ του νόμου, χωρίς εισηγήσεις ή αιτήσεις και αυτοπεριορισμούς.
Το νομοσχέδιο αποτυγχάνει να απεικονίσει μια συνεκτική διαδικασία παραγωγής επιτελικών προϊόντων Εθνικής Ασφαλείας και αυτή που περιγράφεται είναι περιορισμένου ορίζοντα και εντελώς εσωστρεφής αδυνατούσα να πυροδοτήσει και να συντονίσει μια δυναμική διαδικασία αμοιβαίας και αμφίδρομης (εκ των άνω προς τα κάτω και αντιστρόφως), αλλά και οριζόντιας αλληλεπίδρασης μεταξύ των οργάνων και των φορέων Εθνικής Ασφαλείας. Επίσης το ΣΕΑ διολισθαίνει προς το έργο κατωτέρων κλιμακίων και αυτοπεριορίζεται.
5. Αρχιτεκτονική Εθνικής Ασφαλείας
Είναι πρόδηλο, εκ του περιεχομένου του σχεδίου νόμου αλλά και των προανφερθέντων, ότι δεν απεικονίζεται μια συνεκτική αρχιτεκτονική ασφαλείας, η οποία να αντικατοπτρισθεί σε μια σαφή ιεραρχική σχέση οργάνων, παραγωγής βασικών επιτελικών προϊόντων αλλά και διαδικασιών Εθνικής Ασφαλείας.
6.Σύνθεση ΣΕΑ
Το σώμα της βασικής συνθέσεως του ΣΕΑ (άρθρο 158, παρ.2) δημιουργεί προβληματισμό ως προς τη σύστασή του. Αποτελείται από τέσσερα μέλη της Κυβερνήσεως, οι οποίοι συμμετέχουν και στο ΚΥΣΕΑ (ΦΕΚ Α΄26/2015), απουσιάζει ο υπουργός οικονομικών, ένα εκπρόσωπο της Βουλής, δηλαδή της νομοθετικής εξουσίας και πέντε υπηρεσιακούς παράγοντες. Δηλαδή στο κορυφαίο όργανο Εθνικής Ασφαλείας, του οποίου οι αποφάσεις είναι κατ’ εξοχήν κυβερνητικές και πολιτικές, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους Νόμους, οι εκπρόσωποι της Κυβερνήσεως είναι μειοψηφία. Είναι απαραίτητο να διαχωρισθούν τα τακτικά μέλη, με δικαίωμα ψήφου, από τα έκτακτα, χωρίς σχετικό δικαίωμα. Η καλύτερη λύση είναι τα τακτικά μέλη να είναι τα αυτά με το ΚΥΣΕΑ.
Βεβαίως αυτό όπως έχει προαναφερθεί δημιουργεί πολλαπλασιασμό προσπαθειών, γραφειοκρατία και δυσλειτουργία.
7. Λήψη Αποφάσεως στο ΣΕΑ
Από το πνεύμα του νόμου, επειδή δεν υπάρχει η εισηγητική έκθεση από την οποία να αντληθούν διευκρινιστικά στοιχεία και επειδή το ΣΕΑ έχει χαρακτηρισθεί ως «συμβουλευτικό» διαφαίνεται ότι αυτό θεωρείται απλώς ως ένα forum ανταλλαγής απόψεων και όχι λήψεως αποφάσεως. Ωστόσο επειδή παράλληλα χαρακτηρίζεται και ως « … ειδικό συλλογικό…» (άρθρο 154, παρ. 1), μάλλον ισχύουν οι προβλέψεις για τα συλλογικά όργανα της Κυβερνήσεως (ΠΔ 63/2005 άρθρο 15 και 16), κατ’ αντιστοιχία με το ΚΥΣΕΑ και δεν θα μπορούσαν να μην ισχύουν για το κορυφαίο όργανο Εθνικής Ασφαλείας, το οποίο εκπονεί και τη σχετική στρατηγική. Δηλαδή λήψη αποφάσεως με φανερή ψηφοφορία και πλειοψηφία, ενισχυμένη ψήφος του προέδρου σε περίπτωση ισοψηφίας και τήρηση απορρήτων πρακτικών.
Προκύπτει ανάγκη όλα αυτά να αποσαφηνισθούν.
8. Οργάνωση του ΣΕΑ
Περιγράφεται μια δομή του ΣΕΑ (άρθρο 156, παρ. 3 και 4) η οποία είναι εντελώς επιφανειακή και ανεπαρκής για την εκπλήρωση του έργου και της αποστολής του. Ενδεικτικά αναφέρεται η απουσία νομικού τμήματος, με έμφαση στο διεθνές δίκαιο, το οποίο είναι ζωτικό για τη λειτουργία του συγκεκριμένου οργάνου. Επίσης ο καθορισμός της οργάνωσης με το νόμο είναι ανελαστικός και δεν είναι εύκολη η τροποποίηση αν προκύψουν λειτουργικές ανάγκες. Η οργάνωση είναι απαραίτητο να αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής ανάλυσης και μελέτης, ώστε να καθορισθούν τα ποσοτικά και τα ποιοτικά στοιχεία, οι υποδομές και η υποστήριξη για τη λειτουργία του. Είναι αποδοτικότερο, η οργάνωση και οι αρμοδιότητες των επιμέρους δομικών τμημάτων του ΣΕΑ, να καθορισθούν με προεδρικό διάταγμα, ώστε να συμπεριληφθούν όλα τα απαραίτητα στοιχεία και η τροποποίηση ή η αναπροσαρμογή, αν απαιτείται, να είναι ευκολότερη.
9.Λειτουργικότητα του ΣΕΑ
Η σύνοδος του ΣΕΑ με τη συμμετοχή πολιτικών προσώπων για την παραγωγή επιτελικών προϊόντων, αλλά και άλλων διαδικασιών είναι πολύ δύσκολη. Είναι απαραίτητο να προβλεφθεί ένα λειτουργικό όργανο με επικεφαλής τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας και εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους των φορέων Εθνικής Ασφαλείας π.χ. οι Γενικοί Γραμματείς των υπουργείων κτλ με την ονομασία π.χ. «Ομάδα Εργασίας ΣΕΑ» η οποία να διεκπεραιώνει την καθημερινότητα να προετοιμάζει και να εκπονεί τα τελικά προϊόντα τα οποία να εγκρίνονται από το ΣΕΑ. Επίσης για λόγους ταχύτητας και αποτελεσματικότητας είναι σκόπιμο να υιοθετηθεί και η διαδικασία της «σιωπηράς αποδοχής», τόσο στο επίπεδο της Ομάδας Εργασίας όσο και σε αυτό της ολομελείας του ΣΕΑ.
10. Λοιπά
Είναι απαραίτητο να επανεξετασθεί η ορολογία η οποία χρησιμοποιείται στο σχέδιο νόμου και να εναρμονισθεί σε γενικό πλαίσιο με αυτή της άμυνας και ασφαλείας, προκειμένου να υπάρχει σαφήνεια, πληρότητα, συντομία και πλήρης κατανόηση μεταξύ των εμπλεκομένων.
11. Συμπεράσματα
Οι γεωστρατηγικές συνθήκες του περιφερειακού και διεθνούς περιβάλλοντος αλλά και αυτού του εσωτερικού της Ελλάδος, επιβάλουν την ταχεία και ποιοτική λήψη αποφάσεως στο πεδίο της Εθνικής Ασφάλειας.
Το υπάρχον όργανο στο Πολιτικο-στρατηγικό επίπεδο, δηλαδή το ΚΥΣΕΑ, έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα αναποτελεσματικό.
Η ανάληψη της νομοθετικής πρωτοβουλίας κρίνεται θετική, καθώς αναγνωρίζει το υπάρχον κενό στο πεδίο αυτό της Εθνικής Ασφάλειας.
Η επιλογή της συγκροτήσεως ΣΕΑ ως συμβουλευτικού οργάνου και η διατήρηση ΚΥΣΕΑ χωρίς ουδεμία βελτίωση, δηλαδή ενός διδύμου μοντέλου, οδηγεί σε μια γραφειοκρατική, χρονοβόρα, δύσκαμπτη και δυσλειτουργική, διαδικασία λήψεως αποφάσεως, με υψηλό βαθμό κίνδυνου αποτυχίας.
Το ΣΕΑ, παρότι χαρακτηρίζεται ως συμβουλευτικό όργανο, περιλαμβάνει και εκτελεστικές εξουσίες, δημιουργώντας επικάλυψη με το ΚΥΣΕΑ, αλλά και λοιπά όργανα του Κράτους.
Τα παραγόμενα επιτελικά προϊόντα από το ΣΕΑ είναι περιορισμένου ορίζοντα, εσωστρεφή και δεν πυροδοτούν τις απαραίτητες ιεραρχικές διαδικασίες Εθνικής Ασφαλείας.
Το σχέδιο νόμου σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες δομές και λειτουργίες Εθνικής Ασφαλείας δεν επιτυγχάνει να διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη συνεκτική, αποτελεσματική, εξωστρεφή και αποδοτική αρχιτεκτονική Εθνικής Ασφαλείας.
Η σύνθεση του ΣΕΑ είναι επισφαλής, σε ότι αφορά στην ποιότητα της λήψεως αποφάσεως.
Η διαδικασία λήψεως αποφάσεως στο ΣΕΑ απαιτεί αποσαφήνιση.
Η οργάνωση του ΣΕΑ είναι ανεπαρκής και ανελαστική, για την εκπλήρωση του έργου και της αποστολής του.
Υπάρχει ανάγκη δημιουργίας συμπληρωματικής δομής του ΣΕΑ και η εισαγωγή νέων διαδικασιών, προς επίτευξη ταχείας και αποδοτικής λειτουργίας.
12. Προτάσεις
Η συγκρότηση ενός και μόνο οργάνου Εθνικής Ασφαλείας στο Πολιτικο-στρατηγικό επίπεδο, με την μετεξέλιξη του ΚΥΣΕΑ σε ΣΕΑ.
Η διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης, συνεκτικής και λειτουργικής αρχιτεκτονικής Εθνικής Ασφαλείας, η οποία να απεικονισθεί στο σχέδιο νόμο, ικανής να ανταποκριθεί στις γεωστρατηγικές ανάγκες και απαιτήσεις της Ελλάδος, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω.
Κωνσταντίνος Γκίνης
Στρατηγός ε.α. – Επίτιμος Α/ΓΕΣ
Μέλος ΙΔΙΣ / Πάντειο Πανεπιστήμιο
Στο άρθρο 73 περί Μεταθέσεων, η παράγραφος 12 αναφέρει ότι οι περιορισμοί των παραγράφων «5 έως 10 » δεν ισχύουν για τους έχοντες πρεσβευτικό βαθμό υπαλλήλους. Παραλείπεται συνεπώς η παράγραφος 11 από τις εξαιρέσεις στους περιορισμούς του άρθρου 73 για τους έχοντες πρεσβευτικό βαθμό, με αποτέλεσμα να τίθεται ανώτατο χρονικό όριο παραμονής στην Κεντρική ή Περιφερειακή Υπηρεσία και για τους έχοντες πρεσβευτικό βαθμό, τη στιγμή που δεν προβλέπονται όρια παραμονής τους ούτε στην εξωτερική υπηρεσία, ούτε στις αρχές ειδικών συνθηκών αλλά ούτε και ελάχιστο όριο παραμονής στην Κεντρική Υπηρεσία.
Προκειμένου να διορθωθεί αυτή η αναντιστοιχία, προτείνεται η επαναδιατύπωση της παραγράφου 12 του άρθρου 73 «Μεταθέσεις» ως εξής:
» Οι περιορισμοί των παραγράφων 5 έως 11 του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν για τους έχοντες πρεσβευτικό βαθμό υπαλλήλους του Διπλωματικού Κλάδου…και υπαλλήλους του κλάδου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων».
Το άρθρο 69 παρ.2 στοιχ. δ. με την εισαγωγή στον ατομικό φάκελο του υπαλλήλου «εγγράφων θετικού ή αρνητικού περιεχομένου, που αφορούν στην υπηρεσιακή δραστηριότητα του υπαλλήλου και τα οποία εντάσσονται σε αυτόν με απόφαση του προϊσταμένου του ή του Υπουργού», αποτελεί την πλέον επικίνδυνη διάταξη του ΣΝ που θα οδηγήσει σε βιομηχανία εκφοβισμού με την εισαγωγή στο φάκελο αναφορών σε βάρος υπαλλήλων από άτομα άσχετα με τις Δ/νσεις που υπηρετούν και τα οποία θα προχωρούν σε αξιολογήσεις αρνητικές χωρίς μάλιστα να επωμίζονται το βάρος και τη διαδικασία απόδειξης μιας επώνυμης καταγγελίας, που απαιτεί ο νομικός μας πολιτισμός. Ο προϊστάμενος ό,τι έχει να πει για τον υφιστάμενο του το γράφει στην έκθεση αξιολόγησης την οποία υπογράφει και κρίνεται γι’ αυτήν, όπως ο κρινόμενος, οι δε υπουργικές αποφάσεις λαμβάνονται κατόπιν νομοθετικής εξουσιοδότησης για αφηρημένο αριθμό προσώπων κατά ίδιο τρόπο προς αποφυγή μεροληψίας και πολιτικών σκοπιμοτήτων. (Πρόταση: ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 73 παρ.3 ΤΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΠΕΞ)
Στο άρθρο 73 παρ.4 με την εισαγωγή της διάταξης «Οι υπάλληλοι του Κλάδου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων δεν δύνανται να τοποθετούνται ως Προϊστάμενοι Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων, εάν δεν έχουν υπηρετήσει συνολικά έξι (6) τουλάχιστον έτη σε Αρχή της Εξωτερικής Υπηρεσίας» καταργείται στην πράξη και η μοναδική θέση ευθύνης που αναλάμβανε αποκλειστικά υπάλληλος ΟΕΥ λόγω αντικειμένου δεδομένου ότι η υπηρεσία στο εξωτερικό λαμβάνει πολλάκις σε μονομελή γραφεία. Πλέον ο νέος υπάλληλος ΟΕΥ στα μονομελή γραφεία θα είναι υφιστάμενος του εκάστοτε Πρέσβυ ή Προξένου χωρίς να φέρει δικαίωμα υπογραφής για έγγραφα που στην πράξη ο ίδιος θα συντάσσει, όπως γίνεται συνήθως στην Κεντρική Υπηρεσία. Και τίθεται το ερώτημα γιατί πρέπει να προετοιμάζονται ως στελέχη υπάλληλοι ενός κλάδου μέσω ΕΣΔΔΑ με κόστος εκπαίδευσης δεκάδων χιλιάδων ευρώ ο καθείς όταν δεν έχουν στην ουσία λόγο επιτελικής στελέχωσης στο Υπουργείο Εξωτερικών ούτε καν στα Γραφεία ΟΕΥ; Με τη νέα διάταξη η πλειοψηφία των εισαχθέντων από τη δεκαετία 2010 και εντεύθεν θα συνταξιοδοτούνται από το ΥΠΕΞ ως υπάλληλοι όπως εισάγονται καθόσον ούτε στο εξωτερικό θα έχουν 6 έτη εμπειρίας για να γίνουν προϊστάμενοι, αλλά και στο εσωτερικό έχουν ελάχιστες δυνατότητες εξέλιξης αφού καμία Γ.Δ/νση και κάποιες από τις 8 Β’Δ/νσεις έχουν ΟΕΥ σε θέση προϊσταμένου αυτήν την στιγμή. (Πρόταση: ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 61 παρ. 2 ΤΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΠΕΞ)
Να καταργηθεί περαιτέρω η διακριτική μεταχείριση που εισάγεται στο άρθρο 75 παρ.5 α)»Επιτρέπεται η απόσπαση διπλωματικών υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών στη Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού, καθώς και η διάθεση υπαλλήλων στην Προεδρία της Δημοκρατίας και στη Βουλή των Ελλήνων, κατά τις κείμενες διατάξεις. Με ειδική αιτιολόγηση επιτρέπεται η απόσπαση ενός (1) υπαλλήλου σε καθένα από τα Υπουργεία καθώς και ενός (1) υπαλλήλου σε κάθε ένα από τα πολιτικά κόμματα, τα οποία εκπροσωπούνται στη Βουλή των Ελλήνων, χωρίς τους περιορισμούς της παραγράφου 1. Οι αποσπάσεις στα πολιτικά κόμματα ενεργούνται μόνον εφόσον το επιτρέπουν οι υπηρεσιακές ανάγκες του Υπουργείου.» (Πρόταση: ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 74 παρ. 4 ΤΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΠΕΞ «Επιτρέπεται η απόσπαση υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών στην Προεδρία της Δημοκρατίας, στο Γραφείο Πρωθυπουργού, καθώς και η διάθεση υπαλλήλων στη Βουλή των Ελλήνων, κατά τις κείμενες διατάξεις. Επιτρέπεται, επίσης, η απόσπαση έως τριάντα (30), συνολικώς, υπαλλήλων όλων των κλάδων, εκ των οποίων έως πέντε (5) από το Διπλωματικό Κλάδο, σε πολιτικά κόμματα, τα οποία εκπροσωπούνται στη Βουλή των Ελλήνων, σε γραφεία Βουλευτών του Κοινοβουλίου και Ελλήνων Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, χωρίς τους περιορισμούς της παραγράφου 1.» ΓΙΑ ΔΕ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΤΙΣ ΚΕΙΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν.4440/2016 ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ). Δεν επιβάλλεται ούτε numerus clausus ούτε απαιτείται ειδική αιτιολόγηση για να εξηγηθεί η άσκηση του δικαιώματος του δημοσίου υπαλλήλου να συμμετάσχει στην κινητικότητα, αντιθέτως αποτελεί πρόκληση για την κάθε Υπηρεσία να βελτιώσει το δικό της εργασιακό περιβάλλον για να μην έχουν λόγους οι υπάλληλοι της να αναζητούν σε άλλους φορείς του Δημοσίου καλύτερη επαγγελματική σταδιοδρομία.
Σχετικά με το άρθρο 73 επισημαίνω ότι δεν θα πρέπει να υφίσταται όριο παραμονής στην Κεντρική Υπηρεσία για τους κατέχοντες πρεσβευτικό βαθμό, αφού δεν υφίσταται όριο ελάχιστης/μέγιστης παραμονής στην Ε.Υ., ούτε ελάχιστο όριο παραμονής στην Κ.Υ.
Υποθέτω ότι η παράλειψη της παραγράφου 11 από τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στην παρ.12 δεν είναι σκόπιμη, δημιουργεί πάντως την εντύπωση ότι είναι φωτογραφική, αφού επί συνόλου 195 υπαλλήλων (των κλάδων Διπλωματικού και ΟΕΥ) που κατέχουν ανώτατο βαθμό, η παράγραφος αυτή αφορά έναν και μόνον ένα διπλωματικό υπάλληλο, ήτοι το συνεργάτη μου στην ΥΔΑΣ ΠΥΒ’ κ. Ανδρέα Καντιάνη.
Αρθρο 153 παράγραφος 8β
Η αναφορά της μεταβατικής αυτής διάταξης ότι το νέο σύστημα προαγωγών που προβλέπεται κατά τις διατάξεις των άρθρων 93, 100, 105 και 111 εφαρμόζεται όταν θα έχουν συνταχθεί τουλάχιστον τρεις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης κατά τα
προβλεπόμενα στο άρθρο 72 θα ήταν σκόπιμο, για λόγους σαφήνειας, να συνοδεύεται από ρητή αναφορά ότι, έως τότε, θα εφαρμόζεται το ισχύον σύστημα προαγωγών.
Αρθρο 35
Έχει απαλειφθεί η πρόβλεψη ότι οι ομόφωνες γνωμοδοτήσεις του Ανωτάτου υπηρεσιακού Συμβουλίου είναι δεσμευτικές για τον Υπουργό Εξωτερικών. Για λόγους διαφύλαξης της ανεξαρτησίας και αξιοκρατίας της υπηρεσιακής ιεραρχίας και αποτελεσματικής λειτουργίας του ΥΠΕΞ, η πρόβλεψη αυτή είναι απαραίτητο να επανέλθει.
Αρθρο 73 Μεταθέσεις
Στη παράγραφο 12 αναφέρεται, προφανώς εκ παραδρομής, ότι οι περιορισμοί των παραγράφων 5 έως 10 δεν ισχύουν για τους έχοντες πρεσβευτικό βαθμό υπαλλήλων του Διπλωματικού Κλάδου ενώ η σωστή αναφορά θα ήταν για όλες τις προηγούμενες παραγράφους δηλαδή από 5 έως 12.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Παραθέτουμε παρατηρήσεις του Συλλόγου μας, κατ΄ άρθρο, επί του σχεδίου νόμου:
Άρθρο 3: Παράγραφος 1 αυτονόητη, παράγραφος 2 αόριστη και εκτός αρμοδιοτήτων Υπουργείου Εξωτερικών (αποτελεί αρμοδιότητα της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού και της Γενικής Γραμματείας Κυβέρνησης).
Άρθρο 7: Παράγραφος 2 ξέφυγε η διόρθωση του προηγούμενου σχεδίου για τον ανύπαρκτο βαθμό των υπαλλήλων των Κλάδων Εμπειρογνωμόνων και Ο.Ε.Υ, η οποία έγινε στα άρθρα 5 και 6.
Άρθρο 9: Παράγραφος 3 δίνεται η δυνατότητα με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών η σύσταση διυπουργικών επιτροπών συνεργασίας, οι οποίες όμως θα έπρεπε να συστήνονται είτε με απόφαση του Πρωθυπουργού είτε με κοινές υπουργικές αποφάσεις.
Άρθρο 12: Παράγραφος 1γ, μέχρι τώρα η εποπτεία του Ινστιτούτου Βενετίας ήταν από κοινού με το Υπουργείο Παιδείας. Παράγραφος 1δ περιττή. Παράγραφος 3 ανοίγει τεράστιο παράθυρο υπερχρηματοδότησης σε διάφορους φορείς (Πανεπιστήμια και του εξωτερικού εφόσον δεν περιορίζεται και Ερευνητικά Κέντρα). Παράγραφος 4 προβληματική καθώς η Γενική Επιθεώρηση μέχρι σήμερα δεν έχει αρμοδιότητα ελέγχου της Κεντρικής Υπηρεσίας και των περιφερειακών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εξωτερικών και ως εκ τούτου δεν έχει γνώση των κανόνων οικονομικής διαχείρισης Ν.Π.Ι.Δ. Εξάλλου, η οικονομική διαχείριση των Ν.Π.Ι.Δ. διέπεται από ειδικές διατάξεις.
Άρθρο 15: Παράγραφος 1 Δεν υπάρχει αναφορά σε αρμοδιότητα ελέγχου της Κεντρικής Υπηρεσίας και των Περιφερειακών Υπηρεσιών. Παράγραφος 3 δίνεται αόριστη αρμοδιότητα επί της Κεντρικής Υπηρεσίας σε Αναπληρωτή Γενικό Επιθεωρητή χωρίς περαιτέρω εξειδίκευση. Παράγραφος 11 συστήνεται το γραφείο οικονομικού ελέγχου με αποστολή του τον έλεγχο νομιμότητας (?) των δημοσιονομικών πράξεων του Υπουργείου λειτουργώντας εισηγητικά και επιβοηθητικά και για αυτό τον λόγο είναι αναγκαία η σύσταση τεσσάρων θέσεων λογιστών, για να επικουρούν τον έλεγχο νομιμότητας, γεγονός που αντιβαίνει στις κείμενες διατάξεις.
Άρθρο 17: Παράγραφος 3 εισάγει εξαίρεση σε ότι αφορά την μισθοδοσία των νομικών συμβούλων με έμμισθη εντολή. Παράγραφος 5 η Γραμματεία του Γραφείου δεν αποτελεί αρμοδιότητα υπαλλήλου του Κλάδου Πτυχιούχων Διοικητικών
Άρθρο 18: Παράγραφος 2 προσπαθεί να νομιμοποιήσει δαπάνη αποδελτίωσης τύπου, η οποία κρίθηκε μη νόμιμη από την Υπηρεσία Παρέδρου Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Άρθρο 20: Για πρώτη φορά οι αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Εθιμοτυπίας περιλαμβάνονται στον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών και όχι στο Προεδρικό Διάταγμα για την διάρθρωση της Κεντρικής Υπηρεσίας. Η αιτία για αυτή την καινοτομία είναι η αναφορά στους 16 μονίμους διοικητικούς υπαλλήλους, οι οποίοι έχουν ειδικότητα οδηγού (ΔΕ ΟΔΗΓΩΝ) οι οποίοι αποκτούν με την μετονομασία τους την δυνατότητα μετάθεσης σε Αρχές της Εξωτερικής Υπηρεσίας.
Άρθρο 21: Παράγραφος 6 (μισθοδοσία ακολούθων) έρχεται σε αντίθεση με την παράγραφο 8 (μισθοδοσία αποσπασμένων) και με την μισθοδοσία των σπουδαστών του Τμήματος ΟΕΥ, οι οποίοι λαμβάνουν μισθοδοσία Ενιαίου Μισθολογίου. Επιπλέον η αναφορά για την κάλυψη των δαπανών μισθοδοσίας των σπουδαστών του Τμήματος Διπλωματικής Κατεύθυνσης από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εξωτερικών έρχεται σε αντίθεση με την ακολουθούμενη μέχρι σήμερα πρακτική, καθώς η μισθοδοσία των σπουδαστών της ΕΣΔΔΑ γίνεται από κοινοτικούς πόρους.
Άρθρο 22: Παράγραφος 7 συστήνει 4 επιπλέον θέσεις διοικητικών υπαλλήλων. Παράγραφος 10 αμφίβολης πρακτικής εφαρμογής η δυνατότητα είσπραξης τελών, προτιμότερη η θέσπιση ηλεκτρονικού παραβόλου.
Άρθρο 31: Η Επιτροπή της παραγράφου 3 έχει κωλύματα ως προς την σύνθεσή της. Ο ΣΤ΄ Γενικός Διευθυντής ως ΓΔΟΥ του Υπουργείου έχει ασυμβίβαστο ως εκκαθαριστής της δαπάνης να συμμετέχει σε επιτροπές ανάθεσης δαπανών, ο προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας δεν μπορεί να είναι τακτικό μέλος της, ο δε προϊστάμενος της Διεύθυνσης Προμηθειών εισηγητής των θεμάτων, αφού δεν έχει τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις. Εξάλλου και στο άρθρο του ισχύοντος Οργανισμού περί Τεχνικού Συμβουλίου ο προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας έχει θέση εισηγητή για όλα τα θέματα αρμοδιότητας Τεχνικής Υπηρεσίας, ενώ δεν μετέχει στην σύνθεση του Τεχνικού Συμβουλίου.
Άρθρο 48: Παράγραφος 1 δεν είναι δυνατή η εφαρμογή της καθώς δεν είναι δυνατή η καταβολή ταυτόχρονης μισθοδοσίας σε απερχόμενο και νέο Πρέσβυ λόγω έλλειψης οργανικών θέσεων.
Άρθρο 67: Προβληματική η εφαρμογή του από την αρχή έως το τέλος. Ποια κοινοτική χώρα δεν δέχεται το έντυπο Ε112 ώστε εκεί να εφαρμόζονται οι διατάξεις περί τρίτων χωρών? Τι ισχύει σε περίπτωση που υπάρχει διαφορά στο ποσό που καταβάλει ο ΕΟΠΠΥ και αυτό που έχει καταβληθεί από τις προξενικές εισπράξεις?
Άρθρο 70: Απίθανη η δυνατότητα εφαρμογής του στο Υπουργείο Εξωτερικών, λόγω έλλειψης οργανικών θέσεων στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών .
Άρθρο 75:Η παρ.5 προτείνουμε να παραμείνει ως έχει στον ισχύοντα Οργανισμό
Άρθρο 79: Πρέπει να τεθεί όριο στον αριθμό των ειδικών αποστολών ειδάλλως παρακάμπτεται κάθε έννοια νομιμότητας.
Άρθρο 83: Οι υπόλογοι των διπλωματικών και προξενικών αρχών επίσης θα πρέπει να υποβάλλουν δήλωση πόθεν έσχες πέραν των οικονομικών διαχειριστών
Άρθρο 88: οι υπόλοιποι Γενικοί Γραμματείς πέραν του Υπηρεσιακού δεν έχουν δυνατότητα επιβολής πειθαρχικής ποινής?
Άρθρο 93: Παράγραφος 2γ να διαγραφεί ο όρος «εφόσον υπάρχει κενή οργανική θέση», καθώς θέσεις Γραμματέων Πρεσβείας Β΄ και Α΄ είναι ενιαίες
Άρθρο 101: Παράγραφος 2 η προβλεπόμενη αποζημίωση από το 1994 έχει καταργηθεί στην πράξη καθώς τυχόν καταβολή της προϋποθέτει αναστολή καταβολής της σύνταξης του υπαλλήλου.
Άρθρο 119: Επαναδιατύπωση, καθώς τα τμήματα των ΣΤ1, ΣΤ3, Ε1, Ε2, Ε3 Διευθύνσεων και της Γενικής Επιθεώρησης δεν είναι θεσμοθετημένα. Τι προβλέπεται επίσης για τις Διευθύνσεις και τα Τμήματα της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού, που είναι όσα και ο αριθμός των εκεί υπηρετούντων υπαλλήλων? Επιπλέον επιβάλλεται η σύσταση Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εξωτερικών η οποία θα έχει τις αρμοδιότητες των αντίστοιχων ΓΔΟΥ του υπόλοιπου Δημόσιου Τομέα, θα έχει προϊστάμενο του κλάδου Πτυχιούχων Διοικητικών ώστε να απεμπλέξει από τα σημερινά αδιέξοδα και ασυμβίβαστα την ΣΤ΄ Γενική Διεύθυνση.
Άρθρο 128. Παράγραφος 2ε έρχεται σε αναντιστοιχία αναφέροντας τους οδηγούς της παραγράφου 4 του άρθρου 20, όπου όμως γίνεται αναφορά σε διοικητικούς υπαλλήλους.
Άρθρο 129: Το απολυτήριο Γυμνασίου είναι περιττολογία, αφού αφορά υποχρεωτική εκπαίδευση, το δε επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης δεν περιλαμβάνεται στο προσοντολόγιο του κλάδου Επιμελητών, αλλά του κλάδου Οδηγών.
Άρθρο 131: Παράγραφος 2α και 2γ υπάρχει αντίφαση αφού η (α) μιλά για Έλληνες πολίτες, η δε (γ) για πολίτες της χώρας που εδρεύει η Αρχή
Άρθρο 136: Παράγραφος 7 να καταργηθεί το όριο του 80% επί της αποζημίωσης του Πρέσβυ για τους επικεφαλής Προξενικών Γραφείων.
Άρθρα 137, 138 και 139: Τροποποιούν μνημονιακό νόμο.
Άρθρο 144: Παράγραφος 3 περί δυνατότητας χρήσης αδιαθέτων υπολοίπων καταστρατηγεί πλήρως τις ρυθμίσεις του δημόσιου λογιστικού και την αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων του Προϋπολογισμού και είναι μη εφαρμόσιμη. Παράγραφος 4 υπάρχει ασυμβίβαστο της ιδιότητας του ΣΤ Γενικού Διευθυντή και του ΓΔΟΥ του Υπουργείου Εξωτερικών
Άρθρο 149: Πρέπει να τεθούν επικαιροποιημένοι οι ΚΑΕ σύμφωνα με την νέα οικονομική ταξινόμηση
Άρθρο 153: παράγραφος 12 δεν έχει νόημα ούτε δυνατότητα εφαρμογής
Άρθρο 153 παράγραφος 12α:
Γίνεται λάθος παραπομπή στο νόμο 4369/2016. Η σστή αναφορά είναι στον νόμο 4336/2015.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Το σχέδιο οργανισμού αποτελεί κατά βάση επανάληψη του Ν. 2594/1998 και 3566/2007, ενώ δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις οργάνωσης των οικονομικών και διοικητικών υπηρεσιών του Υπουργείου Εξωτερικών τόσο στην Κεντρική Υπηρεσία όσο και στις Αρχές Εξωτερικού.
Επιπλέον δεν λαμβάνει υπόψη και δεν ενσωματώνει τις τεράστιες αλλαγές στο Δημόσιο. Ενδεικτικά αναφέρεται η νέα Διοικητική και Οικονομική Ταξινόμηση (Ν. 4270/2014 και ΠΔ 54/2018) και το Ενιαίο Λογιστικό Πλαίσιο
• Προς ενιαία αντιμετώπιση του νέου περιβάλλοντος και την ορθολογική οργάνωση των διοικητικών υπηρεσιών, λόγω της ιδιαιτερότητας του Υπουργείου Εξωτερικών, προτείνουμε την ένταξη του Κλάδου μας στο Ειδικό Μισθολόγιο.
Αυτό επιβάλλεται λόγω της φύσης του έργου του ΥΠΕΞ, και των καθηκόντων των υπαλλήλων και με δεδομένο ότι η προκαλούμενη δημοσιονομική επιβάρυνση δεν φαίνεται να είναι εμπόδιο, όπως προκύπτει εξάλλου από τις υπόλοιπες επιβαρύνσεις του σχεδίου.
Στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού του Υπουργείου προτείνουμε την αναβάθμιση του Κλάδου μας σε Κλάδο Υπαλλήλων Προξενικών – Διοικητικών Υποθέσεων και Δημοσιονομικής Διαχείρισης Κεντρικής και Εξωτερικής Υπηρεσίας. Η εισαγωγή θα πραγματοποιείται μέσω της σύστασης ειδικού τμήματος υπαλλήλων ΥΠΕΞ στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης.
Ο νέος Κλάδος διαρθρώνεται σε οκτώ βαθμούς, αντίστοιχους των υπολοίπων Κλάδων υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών που είναι ενταγμένοι στο ειδικό Μισθολόγιο
• Δεδομένου ότι, σε εφαρμογή του Ν. 4270/2014 άρθρο 24 «Προϊστάμενοι οικονομικών υπηρεσιών Υπουργείων {άρθρα 13(1) και 13(2) Οδηγίας 2011/85ΕΕ}, σε όλα τα Υπουργεία με εξαίρεση το Υπουργείο Εξωτερικών έχει συσταθεί Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών (Γ.Δ.Ο.Υ.) προτείνεται η σύσταση Γ.Δ.Ο.Υ. στο ΥΠΕΞ ως ακολούθως :
Οι αρμοδιότητες των ΣΤ4 και ΣΤ5 Δ/νσεων καθώς και του Αυτοτελούς Γραφείου Προϋπολογισμού και Δημοσιονομικών Αναφορών της ΣΤ΄ Γενικής Διεύθυνσης μεταφέρονται στη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών (Γ.Δ.Ο.Υ.)
Η Γ.Δ.Ο.Υ. περιλαμβάνει :
• Δ/νση Οικονομικής Διοίκησης και Δημοσιονομικού ελέγχου
• Δ/νση Προμηθειών και λειτουργικών δαπανών
• Διεύθυνση Προϋπολογισμού και Δημοσιονομικών Αναφορών
Στη θέση Γενικού Διευθυντή τοποθετείται υπάλληλος του κλάδου Π.Ε. Πτυχιούχων Διοικητικών σύμφωνα με τα ισχύοντα στο Δημόσιο
Η διάρθρωση της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών (Γ.Δ.Ο.Υ.) καθώς και οι αρμοδιότητες των επί μέρους οργανικών μονάδων καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα, έως την έκδοση του οποίου εφαρμόζονται οι ισχύουσες διατάξεις.»
• Τα κενά που έχουν δημιουργηθεί στον Κλάδο μας από τις αθρόες συνταξιοδοτήσεις συναδέλφων, καθώς ο τελευταίος διαγωνισμός προσλήψεων ολοκληρώθηκε το 2004, δεν είναι δυνατό να αναπληρωθούν από υπαλλήλους άλλων φορέων με εντάξεις/μετατάξεις. Το Υπουργείο χρειάζεται ανανέωση του στελεχιακού του δυναμικού. Η ιεραρχία του Κλάδου μας αυτή τη χρονική στιγμή παρουσιάζει τη μορφή αντεστραμμένης πυραμίδας, με ιδιαίτερα ευρεία κορυφή και ανύπαρκτη βάση.
Αρθρο 153 8α
Είναι ατελής η μεταβατική διάταξη που περιλαμβάνεται στο άρθρο αυτό, σύμφωνα με την οποία από τις προβλέψεις των διατάξεων των άρθρων 93, 100, 105 και 111 που αφορούν στον αναγκαίο χρόνο υπηρεσίας για την προαγωγή των υπαλλήλων, εξαιρούνται όσοι έχουν συμπληρώσει τον προβλεπόμενο χρόνο κατά τις αντίστοιχες διατάξεις του ν. 3712/2008 κατά την έναρξη ισχύος του νέου οργανισμού. Τούτο διότι όσοι υπάλληλοι δεν έχουν πλήρως συμπληρώσει τον προβλεπόμενο χρόνο για μικρό χρονικό διάστημα (πχ υπολείπεται δίμηνη υπηρεσία σε χώρα ειδικών συνθηκών για προαγωγή από ΣΠΑ σε ΠΥΒ) θα υποστούν δυσανάλογη και αναίτια κύρωση με καθυστέρηση προαγωγής ενδεχομένως και ετών σε σχέση με τους συναδέλφους τους που πρόλαβαν συγκυριακά να πληρώσουν την προβλεπόμενη προϋπόθεση. Πρέπει συνεπώς να εισαχθεί πρόσθετη διευκρίνιση ώστε να δοθεί δυνατότητα συμπλήρωσης του προβλεπόμενου χρόνου, σύμφωνα με τα ήδη ισχύοντα, σε όλους τους συναδέλφους που υπηρετούν στο εξωτερικό.
Αρθρο 103
Παράγραφος 3 να διαγραφεί η δυνατότητα τοποθέτησης υπαλλήλου του κλάδου Εμπειρογνωμόνων ως επί κεφαλής της Ε1 Διευθυνσης Μορφωτικών και Πολιτιστικών Υποθέσεων, καθώς η ευρύτητα του αντικειμένου καθιστά εξ ορισμού ασύμβατη την τοποθέτηση αυτή με την ιδιότητα του Εμπειρογνώμονα.
Παράγραφος 5: Να διαγραφεί η πρόβλεψη ότι οι υπάλληλοι του κλάδου Εμπειρογνωμόνων δύνανται να αποσπώνται επίσης σε Αρχές της Εξωτερικής Υπηρεσίας για όσο διάστημα είναι αναγκαίες οι υπηρεσίες τους, κατά παρέκκλιση από τις γενικές διατάξεις περί αποσπάσεων. Αυτό δημιουργεί ένα παράλληλο σύστημα μεταθέσεων Εμπειρογνωμόνων κατά παρέκκλιση του συνόλου των συναφών διαδικασιών και στην απόλυτη ευχέρεια του εκάστοτε Υπουργού.
Άρθρο 93, παράγραφος στ΄:
Η πρόβλεψη ότι για να προαχθεί ένας υπάλληλος από τον βαθμό Συμβούλου Πρεσβείας Α΄ στον βαθμό του Πληρεξουσίου Υπουργού Β΄ είναι υπερβολική και δημιουργεί πληθωριστική πίεση στη διαδικασία της αξιολόγησης. Ο μέσος βαθμός αξιολόγησης «πολύ καλός» για την προαγωγή στον βαθμό του Πληρεξουσίου Υπουργού Β΄ επαρκεί για τις ανάγκες της Υπηρεσίας. Η αξιολόγηση σε βαθμό «άριστος¨ θα πρέπει να αποτελεί τυπικό κριτήριο προαγωγής μόνο για τους βαθμούς Πληρεξουσίου Υπουργού Α΄ και Πρέσβυ.
Άρθρο 89:
Η πρόβλεψη του Άρθρου αυτού ότι για όσο διάστημα εκκρεμεί η ποινική ή πειθαρχική κατηγορία, ο υπάλληλος δεν προτείνεται για προαγωγή, αντίκειται στο τεκμήριο της αθωότητας και θα πρέπει να διαγραφεί.
Άρθρο 79, Ειδικές Αποστολές:
Πρέπει να διαγραφεί η δυνατότητα του Υπουργού Εξωτερικών να αποστέλλει με όλως αδιευκρίνιστα κριτήρια υπαλλήλους στο εξωτερικό για Ειδικές Αποστολές για χρονικό διάστημα έως και 2 ετών. Η έννοια της Ειδικής Αποστολής είναι εξ ορισμού για ιδιαίτερα περιορισμένο χρονικό διάστημα και όχι για διετία, ενώ και η έλλειψη περιοριστικού αριθμητικού ορίου Ειδικών Αποστολών είναι προβληματική και ενέχει τον κίνδυνο δημιουργίας παράλληλου συστήματος μεταθέσεων με πολιτικά κριτήρια.
Άρθρο 74, Μετατάξεις:
Μέχρι στιγμής, απαγορεύονται οι μετατάξεις υπαλλήλων από άλλους φορείς του Δημοσίου στο ΥΠΕΞ λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας και της ευαισθησίας των θεμάτων που καλούνται να χειριστούν. Αυτό δεν πρέπει να αλλάξει για ευνόητους λόγους που άπτονται και της ασφάλειας πληροφοριών.
Άρθρο 72, παράγραφος 7:
Πρέπει να εισαχθεί πρόβλεψη που θα δίνει τη δυνατότητα στον κρινόμενο υπάλληλο να μπορεί εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος να προσφύγει κατά της Έκθεσης Αξιολόγησης. Αυτήν τη στιγμή, η μόνη δυνατότητα που έχουν οι υπάλληλοι είναι να προσφύγουν δικαστικά, διαδικασία ιδιαίτερα χρονοβόρα και οικονομικά ασύμφορη.
Παράγραφος 17:
Η παράγραφος αυτή που δίδει τη δυνατότητα στον Υπουργό Εξωτερικών να συστήνει Επιτροπή η οποία θα ανατρέπει τις αξιολογήσεις των υπηρεσιακών προϊσταμένων των υπαλλήλων και θα κινεί την πειθαρχική διαδικασία εναντίον τους, θα πρέπει να διαγραφεί, καθώς δημιουργεί συνθήκες πολιτικών παρεμβάσεων στη διαδικασία αξιολόγησης.
Αποχώρηση λόγω ορίου ηλικίας, άρθρο 63:
Θα ήταν σκόπιμο να προβλεφθεί αυτοδίκαιη αποχώρηση από την υπηρεσία με θέσπιση ανώτατου ορίου συνολικής υπηρεσίας στο Δημόσιο και όχι μόνο στο ΥΠ.ΕΞ., π.χ. 37-40 έτη υπηρεσίας σε συνδυασμό με ελάχιστο όριο ηλικίας, π.χ. 62ο -65ο έτος. Περαιτέρω, θα μπορούσε να θεσπισθεί και οικειοθελής αποχώρηση με συγκεκριμένες διατάξεις και όχι με αόριστη (και αμφισβητούμενη) αναφορά στις γενικές διατάξεις περί πολιτικών συντάξεων του Δημοσίου.
Επιπροσθέτως, θα ήταν χρήσιμο να εξετασθεί η αποσυμφόρηση της επετηρίδας, τόσο στους πρεσβευτικούς βαθμούς όσο και στο βαθμό του Συμβούλου Πρεσβείας Α΄, με παροχή κινήτρων για οικειοθελή αποχώρηση. Παρεμφερής διάταξη είχε θεσπισθεί το 1996.
Συναφώς, πρότυπο θα μπορούσε να αποτελέσει ο Νόμος 3630/2008 (ΦΕΚ Α΄ 4), βάσει του οποίου απεχώρησαν συνταξιοδοτούμενοι 100 δικαστικοί λειτουργοί από το βαθμό του Ειρηνοδίκη μέχρι και το βαθμό του Προέδρου Εφετών (και αντιστοίχων) με ελάχιστο χρόνο πραγματικής δικαστικής υπηρεσίας τα δώδεκα έτη.
Διπλωματικά Διαβατήρια, άρθρο 64, παρ. 2, εδάφιο ιε΄:
Με την κατάταξη των υπαλλήλων στους βαθμούς του Ν. 4369/2016 (ΦΕΚ Α΄ 33) αυξάνεται υπερβολικά ο αριθμός των υπαλλήλων, που δικαιούνται διπλωματικό διαβατήριο. Αυτό δε, θα έχει και έμμεσες δημοσιονομικές συνέπειες, αφού η ανακοίνωσή τους στην αλλοδαπή διπλωματική επετηρίδα τους απαλλάσσει από πληρωμές ΦΠΑ κλπ. Αυτό, βεβαίως, θα εφαρμοσθεί, επ’ αμοιβαιότητι, και στους υπηρετούντες στην Ελλάδα αλλοδαπούς διπλωματικούς/προξενικούς υπαλλήλους.
Συγκεκριμένα:
– από τους 265 Π.Ε. Διοικητικού δικαιούνται διπλωματικού διαβατηρίου οι 262
– από τους 28 Τ.Ε. Διοικητικού δικαιούνται και οι 28
– από τους 74 Π.Ε. Πληροφορικής δικαιούνται οι 70
– από τους 74 Τ.Ε. Πληροφορικής δικαιούνται οι 71
– από τους 448 Δ.Ε. Διοικητικού δικαιούνται οι 443.
Δηλαδή από τους 889 υπαλλήλους του Ενιαίου Μισθολογίου του ΥΠ.ΕΞ., που έχουν δικαίωμα να υπηρετήσουν στην αλλοδαπή, οι 874 δικαιούνται διπλωματικό διαβατήριο και οι 15 υπηρεσιακό.
Διπλωματικά διαβατήρια, άρθρο 64, παρ. 2, εδάφιο κ΄:
Ως προς την διάταξη του άρθρου 64, παρ. 2 εδ. κ΄ σε συνδυασμό με την παράγραφο 4, θεωρούμε ότι πρέπει να τεθούν περιορισμοί με την θέσπιση εδαφίου γ΄ στην παράγραφο 8 του ιδίου άρθρου.
Συναφώς, επισημαίνεται, ότι τόσο στους στρατιωτικούς υπαλλήλους όσο και στους δικαστικούς λειτουργούς απαγορεύεται η εμπορική δραστηριότητα σε τομείς σχετικούς με την υπηρεσία τους για ορισμένο χρονικό διάστημα μετά την αφυπηρέτησή τους.
Επί τη ευκαιρία, θα ήταν χρήσιμο να επισημανθεί και άλλη μία συνιστώσα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που αναλαμβάνουν μετά τη συνταξιοδότησή τους υπάλληλοι (κατά κύριο λόγο διπλωματικοί υπάλληλοι με επί τιμή Πρεσβευτικό βαθμό), οι οποίοι εξακολουθούν να κατέχουν διπλωματικό διαβατήριο.
Συγκεκριμένα, δεν είναι κατανοητό για ποιο λόγο συνταξιούχοι επί τιμή πρεσβευτικοί υπάλληλοι καθώς και ο/η σύζυγος και τα ανήλικα τέκνα τους θα πρέπει να εξακολουθούν να κατέχουν διπλωματικό διαβατήριο, ενώ ασχολούνται με επικερδείς δραστηριότητες στην αλλοδαπή και, μάλιστα, σε χώρες, όπου η διάκριση μεταξύ διπλωματικών ασυλιών και προνομίων και κατοχής διπλωματικού διαβατηρίου δεν είναι σαφής.
Περαιτέρω, αυτή καθεαυτή η δραστηριότητα των συνταξιούχων επί τιμή πρεσβευτικών υπαλλήλων μπορεί να απάδει προς τον τίτλο τους, π.χ. όταν απασχολούνται ως μεσάζοντες στην πώληση οπλικών συστημάτων ή διαμεσολαβούν στη χορήγηση θεωρήσεων εισόδου Σένγκεν.
Θεωρούμε ότι και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να προστεθεί διάταξη στο σχέδιο Οργανισμού, ώστε να αφαιρείται το διπλωματικό διαβατήριο για όσο χρόνο ισχύουν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ως επιχειρηματικές δραστηριότητες νοούνται όχι μόνο η συμμετοχή σε εταιρικά σχήματα αλλά και η σύμβαση έργου ή η σύμβαση εργασίας σε εταιρικά σχήματα με σκοπό το κέρδος. Δραστηριοποίηση σε κοινωφελή έργα μέσω σωματείων ή ΜΚΟ δεν υπάγεται στην απαγόρευση. Ως εκ τούτου εισηγούμεθα την τροποποίηση του άρθρου 64 παράγραφος 2 εδάφιο κ και παράγραφος 4 του σχεδίου Οργανισμού και την προσθήκη σχετικού εδαφίου στην παράγραφο 8 εδάφιο α΄ του άρθρου 64 του σχεδίου Οργανισμού ΥΠΕΞ.
Αξιολόγηση, άρθρο 72:
Το προτεινόμενο σύστημα θα αποδειχθεί ατελέσφορο, όπως εξάλλου απεδείχθη και εκείνο που είχε εισαχθεί με το άρθρο 60 του παλαιού Οργανισμού (Ν.2594/1998, ΦΕΚ Α΄ 62) και του εφαρμοστικού Π.Δ. 208/1998 (ΦΕΚ Α΄ 167), με το οποίο είχαν θεσπισθεί επτά τυποποιημένες εκθέσεις αξιολογήσεως, με τέσσερις βαθμούς αξιολογήσεως (Άριστα, Πολύ Καλά, Ικανοποιητικά, Μη Ικανοποιητικά) καθώς και η αυτοαξιολόγηση του υπαλλήλου. Το σύστημα αυτό προκάλεσε δυσλειτουργία και έπαυσε να εφαρμόζεται βάσει του άρθρου 2 του Ν.3072/2002 (ΦΕΚ Α΄ 294).
Πέραν αυτού, δεν είναι σαφές εάν το σύστημα αξιολογήσεως των υπαλλήλων του ΥΠΕΞ που ανήκουν στα ειδικά μισθολόγια θα εφαρμοσθεί και σε εκείνους που ανήκουν στο ενιαίο μισθολόγιο (άρθρο 117). Αλλά και ποιό νόημα θα είχε να εφαρμοσθεί, αφού από τους 1025 υπαλλήλους του ενιαίου μισθολογίου, οι 845 ευρίσκονται στον καταληκτικό βαθμό και οι 130 στον προ-καταληκτικό βαθμό.
Μεταθέσεις, άρθρο 73:
Ενδεχομένως από παραδρομή, στην παράγραφο 12, που αφορά στην εξαίρεση των ανωτάτων υπαλλήλων (Πρέσβεων, ΠΥΑ΄, ΠΥΒ΄, Γενικών Συμβούλων ΟΕΥ Α΄ και Β΄), έχουν περιληφθεί οι παράγραφοι 5 έως και 10 και δεν έχει περιληφθεί η παράγραφος 11, περί ανώτατου ορίου παραμονής στην Κεντρική Υπηρεσία.
Άλλωστε και η λογική επιβάλλει, να μην υφίσταται όριο παραμονής στην Κεντρική Υπηρεσία για τους κατέχοντες πρεσβευτικό βαθμό, αφού δεν υφίσταται όριο ελάχιστης/μέγιστης παραμονής στην Εξωτερική Υπηρεσία ούτε ελάχιστο όριο παραμονής στην Κεντρική Υπηρεσία.
Εάν πάντως η παράλειψη της παραγράφου 11 από τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στην παρ.12 είναι σκόπιμη, τότε επί συνόλου 195 υπαλλήλων (των κλάδων Διπλωματικού και ΟΕΥ) που κατέχουν ανώτατο βαθμό, η παράγραφος αυτή αφορά μόνο τον υπογράφοντα, συνιστώντας ατομική διοικητική ρύθμιση με τη μορφή διατάξεως νόμου, κατά παράβαση του άρθρου 4 του Συντάγματος.
Πέραν αυτών, πάσχει και η νομοτεχνική διατύπωση του άρθρου. Εάν επρόκειτο η παρ. 11, σε αντίθεση με τις παρ.5 έως και 10, να εξαιρεθεί από τις διατάξεις της παρ. 12, τότε θα ήταν λογικό η παρ. 11 να τεθεί μετά την παρ. 12 ή να τεθεί πριν από την παρ.5, γεγονός που υποδηλώνει ότι στην αρχική διατύπωση η παρ. 11 είχε περιληφθεί στις εξαιρέσεις της παρ.12.
Πειθαρχικά θέματα, άρθρο 83, παρ. 2, εδάφιο θ΄:
Με το εδάφιο θ΄ απαγορεύεται η άσκηση έργου ή δραστηριότητας, που είναι ασυμβίβαστη προς την ιδιότητα ή τα καθήκοντα του υπαλλήλου. Θα ήταν σκόπιμο η απαγόρευση να επεκταθεί, όταν ο υπάλληλος υπηρετεί στη αλλοδαπή, και στο/στη σύζυγο και στους ανιόντες-κατιόντες του. Ακολουθεί το ιστορικό ανάλογης διατάξεως, που ίσχυσε στο παρελθόν:
Με το Νόμο 3196/2003 (ΦΕΚ Α274) αποφασίσθηκε η τροποποίηση του ισχύοντος τότε Οργανισμού ΥΠΕΞ (Ν.2594/1998 ΦΕΚ Α62) και η μεταφορά στο ΥΠ.ΕΞ. της Γενικής Γραμματείας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας καθώς και η λειτουργία Γραφείων Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων σε πόλεις του εξωτερικού, τα οποία αποτελούν τμήματα των διπλωματικών ή έμμισθων προξενικών αρχών (άρθρο 3 με το οποίο προστίθεται το Άρθρο 49Α στον Οργανισμό).
Περαιτέρω, με το άρθρο 10, παράγραφος 4 του Νόμου 3196/2003 προστέθηκε παράγραφος 2 στο Άρθρο 62Α του τότε ισχύοντος Οργανισμού του ΥΠΕΞ, ως ακολούθως:
«Στο άρθρο 62Α του Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, όπως αυτό προστέθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 4 του Ν. 3072/2002, προστίθεται παράγραφος 2 ως εξής:
Στους υπαλλήλους που έχουν τοποθετηθεί στα Γραφεία Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων και στους συζύγους και συγγενείς πρώτου βαθμού αυτών απαγορεύεται στην περιοχή αρμοδιότητας τους οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση, για το δικό τους λογαριασμό ή άλλων, άσκηση εμπορίας, ή συμμετοχή σε ημεδαπές ή αλλοδαπές επιχωριάσεις, καθώς και η επ’ αμοιβή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες ή επιχειρήσεις. Παράβαση της διάταξης αυτής συνεπάγεται την άμεση ανάκληση του υπαλλήλου στην Κεντρική Υπηρεσία με αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών, ενώ παράλληλα κινείται η νόμιμη πειθαρχική διαδικασία. Το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο συνέρχεται μέσα σε τριάντα ημέρες από την έκδοση διαταγής ανάκλησής του και γνωμοδοτεί για τη μετάθεση ή μη του υπαλλήλου. Στον μετακινούμενο κατά τα ανωτέρω χορηγούνται και οι δαπάνες μεταφοράς της οικοσκευής».
Με τον ισχύοντα Οργανισμό ΥΠΕΞ και συγκεκριμένα με το άρθρο 171 του Νόμου 3566/2007 (ΦΕΚ Α47) καταργήθηκε τόσο ο προισχύσας Οργανισμός ΥΠΕΞ όσο και οι Νόμοι που τον τροποποίησαν, δηλαδή και ο Νόμος 3196/2003. Η καταργηθείσα διάταξη δεν ενσωματώθηκε στο κείμενο του ισχύοντος Οργανισμού, αλλά και σε κάθε περίπτωση ακόμα και αν ίσχυε, θα αφορούσε μόνο τους υπαλλήλους ΟΕΥ, ενώ βεβαίως ίδιοι κίνδυνοι υπάρχουν και για επιχειρηματικές δραστηριότητες στην αλλοδαπή, όλων των κλάδων υπάλληλων του ΥΠΕΞ αλλά και υπαλλήλων άλλων Υπουργείων όπως τα γραφεία Τύπου, Άμυνας, ΕΟΤ, Συντονιστών Εκπαίδευσης και Προξενικών Λιμεναρχείων.
Θεωρούμε, ότι αυτή η διάταξη θα πρέπει να επανέλθει στον Οργανισμό του ΥΠΕΞ και να αφορά πλέον όλους τους υπαλλήλους που υπηρετούν στην αλλοδαπή και υπάγονται στη δικαιοδοσία των Προϊσταμένων των διπλωματικών και των έμμισθων προξενικών αρχών της Ελλάδος, όπως αυτή καθορίζεται στο άρθρο 40 παρ. στ του σχεδίου Οργανισμού ΥΠΕΞ (στο άρθρο 40 παρ. στ, αν και η παράθεση είναι ενδεικτική, θα ήταν σκόπιμο να προστεθούν και τα Προξενικά Λιμεναρχεία τα οποία έχουν μετονομασθεί σε Έδρες Ναυτιλιακών Ακολούθων. Άλλωστε και στη παράγραφο α του άρθρου 40 μνημονεύονται οι ναυτιλιακές σχέσεις).
Θα μπορούσε επίσης να προστεθεί, ότι η άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων στην αλλοδαπή επιτρέπεται από το/τη σύζυγο και τους συγγενείς του υπαλλήλου, μετά από άδεια του Υπηρεσιακού Συμβουλίου ή εφόσον αυτό προβλέπεται από διμερή σύμβαση με το κράτος υποδοχής (π.χ. Η.Π.Α.)
Προαγωγές, άρθρο 94:
Με το άρθρο 94 παρ. 3 του σχεδίου Οργανισμού ορίζεται ότι διπλωματικός υπάλληλος που παραλείπεται των προαγωγών τρεις συνεχόμενες φορές, παραμένει στον βαθμό που κατέχει, μέχρι τη συνταξιοδότησή του.
Στον ισχύοντα Οργανισμό, η διάταξη αυτή αφορούσε διπλωματικούς υπαλλήλους μέχρι και τον βαθμό του Συμβούλου Πρεσβείας Α΄. Τώρα αφορά και τους Πληρεξουσίους Υπουργούς Β΄ και Α΄.
Είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν οι πρεσβευτικοί (ανώτατοι) βαθμοί και να παραμείνει το άρθρο ως έχει στον ισχύοντα Οργανισμό.
Πέραν αυτού, παρατηρείται διαφορετική μεταχείριση των υπαλλήλων του ΥΠ.ΕΞ., που ανήκουν στα ειδικά μισθολόγια. Συγκεκριμένα:
-Ε.Ν.Υ., άρθρο 100, παρ.5:
δεν προβλέπεται παρόμοια διάταξη σε κανέναν από τους βαθμούς
-Εμπειρογνώμονες, άρθρο 106, παρ.5:
προβλέπεται ανάλογη ρύθμιση, αλλά δεν αφορά τους ανώτατους βαθμούς, δηλαδή η διάταξη ισχύει μέχρι και το βαθμό του Εμπειρογνώμονα Συμβούλου Α΄ και όχι για το βαθμό του Εμπειρογνώμονα Πρεσβευτή Συμβούλου Β΄.
-Ο.Ε.Υ., άρθρο 112, παρ.5:
η διάταξη προβλέπεται μέχρι και το βαθμό του Συμβούλου Ο.Ε.Υ. Α΄. Δεν προβλέπεται για τον ανώτατο βαθμό του Γενικού Συμβούλου Ο.Ε.Υ. Β΄.
Άρθρο 69, παράγραφος 2δ):
Είναι απαραίτητο να διαγραφεί η νεοεισαχθείσα πρόβλεψη ότι στο Μητρώο Υπαλλήλων θα καταχωρούνται έγγραφα θετικού ή αρνητικού περιεχομένου, που αφορούν στην υπηρεσιακή δραστηριότητα του υπαλλήλου και τα οποία εντάσσονται σε αυτόν με απόφαση του προϊσταμένου του ή του Υπουργού. Αυτό διότι, οι υπάλληλοι του ΥΠΕΞ είναι εκτεθειμένοι σε ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας που τους καθιστούν δυνητικά ευάλωτους σε ποικίλες πιέσεις, εξ ου άλλωστε και η Διπλωματική Ασυλία. Συνεπώς, η δυνατότητα καταχώρησης εγγράφων αγνώστου προέλευσης και αξιοπιστίας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα για την εκτέλεση των καθηκόντων των υπαλλήλων. Άλλωστε, υπάρχει κανονική διαδικασία καταχώρησης και αφαίρεσης εγγράφων από τον φάκελο των υπαλλήλων, σύμφωνα με τις πάγιες πειθαρχικές διαδικασίες. Η πρόβλεψη αυτή θα μειώσει τη δυνατότητα των υπαλλήλων να ανθίστανται σε πολιτικές πιέσεις, αθέμιτες πιέσεις των προϊσταμένων τους ή και ατόμων από τη χώρα στην οποία υπηρετούν.
Άρθρο 67, παράγραφος 3:
Πρέπει να εισαχθεί πρόβλεψη ότι στο εξωτερικό τα νοσήλια των υπαλλήλων και των μελών της οικογενείας τους σε κράτος μη μέλος της ΕΕ ή σε κράτος-μέλος της ΕΕ που δεν δέχεται το Κοινοτικό Έγγραφο Ε112, θα καλύπτονται από τις προξενικές εισπράξεις και ότι ο ενδιαφερόμενος υπάλληλος θα υποβάλει εμπρόθεσμα τα σχετικά αποδεικτικά δαπανών νοσηλείας στο ΕΟΠΥΥ με αίτηση να επιστραφούν τα χρήματα απευθείας στο ΥΠΕΞ. Σε αντίθετη περίπτωση, οι υπάλληλοι του ΥΠΕΞ θα παραμείνουν, όπως συμβαίνει σήμερα, ουσιαστικά ανασφάλιστοι, καθώς αναγκάζονται στην πράξη, να καταβάλλουν εξ ιδίων τα νοσήλια των οικογενειών τους και να λάβουν, μετά από πολλά χρόνια αναμονής, ένα περιορισμένο ποσοστό επιστροφής από τον ΕΟΠΥΥ. Αυτό είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι υπάλληλοι όλων των Κλάδων του ΥΠΕΞ.
Άρθρο 37 Πειθαρχικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο:
Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο πειθαρχικές υποθέσεις των οποίων επιλαμβάνεται το ΠΥΣ να διαρκούν έως και 2-3 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων, πέραν της ηθικής απαξίωσης που υφίστανται, οι κρινόμενοι πειθαρχικώς υπάλληλοι στερούνται de facto της δυνατότητας προαγωγής ή μετάθεσης. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να εισαχθεί ρητή πρόβλεψη ότι το ΠΥΣ θα αποφασίζει για την υπόθεση εντός 4 μηνών από την ημέρα περιέλευσης σε αυτό, του πλήρους φακέλου της πειθαρχικής διαδικασίας. Η ανάγκη αυτή καθίσταται επιτακτικότερη από το γεγονός ότι το σχέδιο οργανισμού δημιουργεί και δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο.
Ως γνωστό, τα θέματα Ασφάλειας και Άμυνας της Χώρας μας διαχειρίζεται το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας (ΚΥ.Σ.Ε.Α.), σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο 1266/82 και όπως αυτός τροποποιήθηκε με νεώτερους νόμους, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό και συμμετέχοντες τους αρμόδιους, από το νόμο, Υπουργούς κι` άλλους Διοικητικούς παράγοντες.
Παρατηρείται ωστόσο η απουσία αρμόδιας Υπηρεσίας, Γραμματείας, η οποία εκ των προτέρων θα έχει συγκεντρώσει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες επεξεργασμένες και εισηγήσεις, ώστε να είναι σε θέση να ενημερώνει υπεύθυνα και έγκαιρα τον Πρωθυπουργό της χώρας και να κάνει την εισήγηση στο ΚΥ.Σ.Ε.Α.
Σήμερα για την Εθνική Ασφάλεια και Άμυνα της χώρας μας χρησιμοποιούνται πληροφορίες οι οποίες συγκεντρώνονται, ταξινομούνται, αναλύονται και αξιοποιούνται από τα εξής Υπουργεία:
α. Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (Γ.Ε.ΕΘ.Α., Γενικά Επιτελεία Στρατού,
Ναυτικού και Αεροπορίας).
β. Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (ΕΛ.ΑΣ., Ε.Υ.Π.).
γ. Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (Λιμενικό Σώμα).
δ. Υπουργείο Τύπου (Διεθνή και Ελληνικά Πρακτορεία ειδήσεων και εκπρόσωποι τύπου στις Ελληνικές Πρεσβείες).
ε. Υπουργείο Εξωτερικών (Πρεσβείες και υπηρεσίες τους).
στ. Υπουργείο Ανάπτυξης (εκπρόσωποι εμπορίου στις Ελληνικές Πρεσβείες).
Σε μερικά από τα παραπάνω υπουργεία υπάρχουν και Κέντρα Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσης χωρίς όμως να υπάρχει ο αναγκαίος και κατάλληλος συντονισμός τους.
Αυτή η ανάγκη διαπιστώθηκε πολλές φορές κατά το παρελθόν και βέβαια κατά την διάρκεια της κρίσης στα Ίμια. Ύστερα από την κρίση αυτή η τότε κυβέρνηση . προσπάθησε να δημιουργήσει την Γραμματεία του ΚΥ.Σ.Ε.Α. με τις εξής αρμοδιότητες:
α. Την μέριμνα για την εν γένει γραμματειακή υποστήριξη του ΚΥ.Σ.Ε.Α με την διαμόρφωση κατάλληλης υποδομής.
β. Την συνεχή έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση και υποστήριξη του έργου του Πρωθυπουργού και του ΚΥ.Σ.Ε.Α.
γ, Την συγκέντρωση όλων των επεξεργασμένων πληροφοριών από όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών που καταγράφηκαν παραπάνω.
δ. Την παραγωγή σε συνεργασία με τα Υπουργεία Άμυνας, Εξωτερικών και άλλων δημόσιων φορέων, κατάλληλου ενημερωτικού υλικού για την προβολή των ελληνικών θέσεων και την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης.
Αυτή η προσπάθεια αν και προχώρησε αρκετά, τελικά δεν τελεύτησε γιατί πιθανόν δεν κατέληξαν σε συμφωνία το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο Εξωτερικών.
Αργότερα, την 1η Φεβρουαρίου 2011 ο τότε Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δημιούργησε την Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού με αρμοδιότητες που κάλυπταν τις ανάγκες πολιτικής, συντονισμού, αντίδρασης και δράσης σε θέματα εξωτερικών σχέσεων, άμυνας και ασφάλειας,
Δυστυχώς οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν την Γενική Γραμματεία του Πρωθυπουργού για άλλα θέματα. Έτσι προέκυψε η ανάγκη για την δημιουργία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, (Σ.Ε.Α).
Αυτή την υπηρεσία που λείπει έρχεται, καλώς, να καλύψει το άρθρο 154 του σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Εκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις».
Όμως όταν δημιουργείται μία υπηρεσία λαμβάνονται υπόψη οι σχετικές υπηρεσίες και τα σχετικά κείμενα που υπάρχουν, για να σχεδιασθεί, οργανωθεί, στελεχωθεί κατάλληλα. Ώστε να καθοριστεί με ακρίβεια η αποστολή της και να καλύψει τα κενά που υπάρχουν.
Το Σ.Ε.Α πρέπει να παράγει Πολιτική Εθνικής Άμυνας – Ασφάλειας κι` όχι Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας. Η Εθνική Στρατηγική Ασφάλεια πηγάζει από την Εθνική Πολιτική Άμυνας – Ασφάλειας της Κυβέρνησης και είναι έργο άλλων Υπουργείων. Ακόμη πρέπει να συγκεντρώνει έτοιμες προς αξιοποίηση πληροφορίες από άλλες εθνικές πηγές βάσει των οποίων θα καθορίζεται η Πολιτική Εθνικής Άμυνας – Ασφάλειας. Τέλος παραλαμβάνει τις θέσεις , εισηγήσεις των άλλων κρατικών φορέων άμυνας – ασφάλειας της χώρας και ετοιμάζει την εισήγηση του Πρωθυπουργού στο ΚΥ.Σ.Ε.Α.
Με την ξεκάθαρη αποστολή και λειτουργία του Σ.Ε.Α θα αποφεύγονται: α. Επικαλύψεις αρμοδιοτήτων με τα σχετικά υπουργεία και υπηρεσίες. β. Θέματα ιεραρχίας. γ. Θέματα ανταγωνισμού . δ. Θέματα έλλειψης εμπιστοσύνης και ζήλειας. ε. Και τέλος θέματα μη κακού συντονισμού, κακής λειτουργίας και κακού αποτελέσματος.
Άρθρο 21, παράγραφος 2β):
Η πρόβλεψη για προαγωγή υπαλλήλων του Διπλωματικού Κλάδου από τον βαθμό του Γραμματέα Πρεσβείας Α΄ στο βαθμό του Συμβούλου Πρεσβείας Β΄ μέσω εξετάσεων που αντικαθιστούν την πολυετή θητεία και την τακτική ετήσια αξιολόγηση των υπαλλήλων αυτών είναι λανθασμένη και αντιπαραγωγική και πρέπει να διαγραφεί. Βλέπε ειδικότερα σχόλια Νομικού Συμβούλου ΕΔΥ.
Άρθρο 93, παράγραφος 2δ): Να διαγραφεί για τους ίδιους λόγους.
Άρθρο 5, παράγραφος 2:
να διαγραφεί η δυνατότητα τοποθέτησης υπαλλήλου του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων ή του Κλάδου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων στη θέση του Γενικού Γραμματέα Ευρωπαικών Υποθέσεων.
Άρθρο 6, παράγραφος 3:
να διαγραφεί η δυνατότητα τοποθέτησης υπαλλήλου του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων ή του Κλάδου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων στη θέση του Γενικού Γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας.
Άρθρο 7, παράγραφος 2:
να διαγραφεί η δυνατότητα τοποθέτησης υπαλλήλου του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων ή του Κλάδου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων στη θέση του Γενικού Γραμματέα Αποδήμου Ελληνισμού.
Αιτιολογία: όπως ίσχυε στους όλους τους οργανισμούς μέχρι τώρα, μόνο Διπλωματικοί Υπάλληλοι με Πρεσβευτικό Βαθμό μπορούσαν να τοποθετηθούν στις θέσεις αυτές λόγω της ευρύτητας των θεμάτων που αντιμετωπίζουν.
ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΚΛΑΔΩΝ
ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΝ
Τα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων των Κλάδων Πτυχιούχων Διοικητικών Υπαλλήλων, Μηχανικών Επικοινωνιών Πληροφορικής και Διοικητικών Γραμματέων αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη επιφύλαξη το σχέδιο Νόμου που έχει τεθεί σε διαβούλευση. Το κατατεθέν σχέδιο νόμου δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά τα φλέγοντα ζητήματα λειτουργίας του Υπουργείου, προκειμένου αυτό να επιτελέσει την ιδιαίτερη και σημαντική αποστολή του, αλλά περιορίζεται σε μια στείρα αναπαραγωγή διατάξεων.
Με την πρόφαση του εκσυγχρονισμού διαιωνίζεται ο διαχωρισμός των υπαλλήλων του ΥΠΕΞ σε προνομιούχους και μη, η ισοπέδωση του ανθρωπίνου δυναμικού και η έλλειψη αξιοποίησης των υψηλών δυνατοτήτων και της διάθεσης για προσφορά. Αντί να προκριθεί η λύση της ανανέωσης του στελεχιακού δυναμικού, μέσω αξιοκρατικών διαδικασιών, όπως ήδη έχουμε προτείνει, επιλέγεται για ευνόητους λόγους η «λύση» των εντάξεων/μετατάξεων γερασμένων από κάθε άποψη υπαλλήλων, ξένους προς τη λειτουργία του Υπουργείου.
Με απογοήτευση διαπιστώνουμε ότι το «εκσυγχρονιστικό» νέο σχέδιο Οργανισμού αναπαράγει σκοπιμότητες παλαιοτέρων Οργανισμών που αποπνέουν πελατειακή λογική και παλαιοκομματική νοοτροπία. Το παρόν σχέδιο, το οποίο συντάχθηκε ερήμην των ενδιαφερομένων φορέων, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση για το Υπουργείο και ως εκ τούτου ζητάμε την διακοπή της διαδικασίας και την άμεση απόσυρσή του.
Από τα Διοικητικά Συμβούλια
ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ – ΜΕΤΑΦΟΡΑ (ΕΝ ΜΕΡΕΙ) ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΚΛΑΔΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΣΤΟ ΥΠΕΞ
Αξίζει να επισημανθεί ότι η υφιστάμενη δομή άσκησης Δημόσιας Διπλωματίας δεν ήταν πάντα ανέφελη και χωρίς προβλήματα, καθώς απαιτείται συντονισμός και συνεργασία μεταξύ του ΥΠΕΞ και της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης-Επικοινωνίας. Τα προβλήματα αυτά έχουν επισημανθεί επανειλημμένως από τον Κλάδο Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας με παράλληλη υποβολή προτάσεων προς την κατεύθυνση του εξορθολογισμού και της ενδυνάμωσης της Δημόσιας Διπλωματίας της Χώρας, αλλά δυστυχώς χωρίς καμία ανταπόκριση και πραγματικό ενδιαφέρον από το νομοθέτη για την επίλυση τους.
Ωστόσο, οι προβλέψεις του νέου Οργανισμού του ΥΠΕΞ (άρθρο 40, παρ. στ΄, άρθρο 18 παρ. 1, παρ. 2 & παρ. 3, εδάφιο δ΄, παρ. 3, εδάφιο ε΄, άρθρο 2, παρ. 1, εδάφιο στ., Άρθρο 2 παρ. 1, εδάφιο κ΄,) πλήττουν καίρια την άσκηση της Δημόσιας Διπλωματίας, αποδεκατίζουν κάθε έννοια συνεργασίας μεταξύ δύο φορέων της δημόσιας Διοίκησης και δυναμιτίζουν το εργασιακό κλίμα εντός των Πρεσβειών.
Η Ένωση Ακολούθων Τύπου (ΕΝΑΤ) καλεί τον Υπουργό Εξωτερικών και τον Υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης να προχωρήσουν:
1)Σε μία ριζοσπαστική μεταρρύθμιση, με την υπαγωγή του Κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας (ΣΓΕ) στον φορέα που είναι υπεύθυνος για τις δραστηριότητες της χώρας στο εξωτερικό, ήτοι το Υπουργείο Εξωτερικών, ως διακριτού Κλάδου, με συγκεκριμένες αρμοδιότητες στο αντικείμενο της Διεθνούς Επικοινωνίας και της Δημόσιας Διπλωματίας.
2)Στη δημιουργία εντός του ΥΠΕΞ μιας σύγχρονης δομής με τη μορφή Γενικής Γραμματείας, που θα αποτελεί την αιχμή του δόρατος στον τομέα της Δημόσιας Διπλωματίας και της Διεθνούς Επικοινωνίας της χώρας, στελεχωμένη από τον Κλάδο Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας.
Τα ανωτέρω προκρίνονται ως η μοναδική λύση προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, που θα εξασφαλίζει συντονισμό πολιτικής, ενιαία δράση, αύξηση αποτελεσματικότητας, βελτίωση της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό και σημαντική εξοικονόμηση πόρων.
Η ενσωμάτωση του Κλάδου ΣΓΕ και του δικτύου των ΓΤΕ στο ΥΠΕΞ υπαγορεύεται προεχόντως από λόγους δημοσίου συμφέροντος και τούτο διότι θα επιτευχθεί η διασύνδεση όλων των επιμέρους μορφών διπλωματικής δράσης σε μία ενιαία οργανική μονάδα, η οποία θα αποτελέσει το στρατηγικό κέντρο για την ανάπτυξη μιας μεθοδικής, συντονισμένης και αποτελεσματικής διεθνούς επικοινωνιακής πολιτικής που θα ενισχύσει ουσιαστικά την προβολή της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό. Παράλληλα, η προτεινόμενη ενσωμάτωση στο ΥΠΕΞ κρίνεται επωφελής και θα συμβάλλει καθοριστικά στην ανασυγκρότηση και διεθνή προβολή της «εθνικής επωνυμίας» της Ελλάδας (nation branding), με το μικρότερο κόστος για τον πολίτη, αναδεικνύοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας (πολιτισμός, ιστορία, τουρισμός, προνομιούχος γεωπολιτική θέση κ.ά.).
Με αυτόν τον τρόπο:
-Η Δημόσια Διπλωματία εντάσσεται και ασκείται ορθολογικά στον φυσικό και θεσμικά αρμόδιο φορέα της, που είναι το ΥΠΕΞ, στο πλαίσιο ενός πιο ευέλικτου και ορθολογικού διοικητικού σχήματος.
-Αναπτύσσεται αποτελεσματικότερη πολιτική για την αποκατάσταση της δημόσιας εικόνας της Ελλάδας, η οποία πρέπει να αποτελέσει εφεξής βασική προτεραιότητα της διπλωματίας και της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
-Ακολουθείται η διεθνής πρακτική, καθώς στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα κράτη της διεθνούς κοινότητας έχουν ενσωματωμένους στο ΥΠΕΞ τη Δημόσια διπλωματία και τον αντίστοιχο κλάδο
-Διευκολύνεται η στρατηγική και η επαρκής ενίσχυση των ΓΤΕ εξωτερικού σε χώρες με ειδικό βάρος για την Ελλάδα (π.χ. Γερμανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα), αλλά και η δημιουργία ΓΤΕ σε χώρες που αποτελούν αναδυόμενους πόλους οικονομικής και πολιτικής ισχύος (χώρες Mercosur, Ινδία κ.λπ.) και στις οποίες διαπιστώνεται η πλήρης επικοινωνιακή απουσία της χώρας μας.
-Εξαλείφεται μια δομική στρέβλωση δεκαετιών που αποτελούσε την πηγή του υφιστάμενου προβλήματος της δυαρχίας.
-Εξασφαλίζεται καλύτερος κεντρικός σχεδιασμός και συντονισμός με τις άλλες πτυχές της διπλωματίας.
-Αποφεύγεται εν τέλει η λογική των διπλών δομών και επιτυγχάνεται μείωση και ορθολογική κατανομή του κόστους των διοικητικών δομών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Η υπαγωγή του Κλάδου στο ΥΠΕΞ διασφαλίζει τον εξορθολογισμό του συστήματος, που θα εγγυάται το συντονισμό πολιτικής, την ενιαία δράση, την αύξηση αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας των διοικητικών υπηρεσιών και, εν τέλει, την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
******
Ωστόσο, στην περίπτωση που δεν επικρατήσει o εξορθολογισμός και η εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, έστω και την ύστατη στιγμή, παραμένοντας ο Κλάδος Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, η Ένωση Ακολούθων Τύπου, το συνδικαλιστικό όργανο εκπροσώπησης του Κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας ζητά την απαλοιφή των διατάξεων (άρθρο 40, παρ. στ΄, άρθρο 18 παρ. 1 εδάφιο α και γ, παρ. 2 & παρ. 3, εδάφιο δ΄, παρ. 3, εδάφιο ε΄, άρθρο 2, παρ. 1, εδάφιο στ, άρθρο 2 παρ. 1, εδάφιο κ΄,) του σχεδίου νόμου του νέου Οργανισμού του ΥΠΕΞ.
Συγκεκριμένα, η ΕΝΑΤ ζητά απαλοιφή κατά προτεραιότητα των κάτωθι παραγράφων:
άρθρο 40, παρ. στ΄: «Για θέματα που αφορούν στην προβολή της Ελλάδας στην κοινή γνώμη του κράτους διαπίστευσης, ο επικεφαλής της πρεσβευτικής αρχής ορίζει εκπρόσωπο της Πρεσβείας, στον οποίο αναθέτει τα καθήκοντα ενημέρωσης του τύπου αλλά και δημόσιας διπλωματίας. Εκπρόσωπος της Πρεσβείας μπορεί να αναλαμβάνει είτε ο επικεφαλής του οικείου Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας, είτε υπάλληλος του διπλωματικού κλάδου που υπηρετεί στην πρεσβευτική αρχή. Εφόσον οι επιτόπιες συνθήκες το επιβάλλουν, τα καθήκοντα μπορούν να ανατίθενται σε επικεφαλής Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας που εδρεύει σε άλλη πόλη της χώρας διαπίστευσης ή σε υπάλληλο του διπλωματικού κλάδου που υπηρετεί σε προξενική αρχή ή σε άλλη πόλη της χώρας διαπίστευσης».
Άρθρο 18 παρ. 1. Η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών έχει ως σκοπό: «α. την ενημέρωση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΞ για θέματα αρμοδιότητάς του και διεθνείς εξελίξεις που προβάλλονται στον Τύπο.[…] γ. τον συντονισμό των ενεργειών όλων των συναρμόδιων εξωστρεφών μονάδων του ευρύτερου δημόσιου τομέα για την προβολή της Ελληνικής Δημοκρατίας στο εξωτερικό».
Άρθρο 18, παρ. 2. Η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας δύναται να προβαίνει σε εξωτερική ανάθεση συμπληρωματικών δραστηριοτήτων αποδελτίωσης και παρακολούθησης εντύπων και ψηφιακών ΜΜΕ σε τρίτους.
Άρθρο 18, παρ. 3, εδάφιο δ΄. Η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας είναι αρμόδια για την εκπόνηση οδηγιών για τον επικοινωνιακό χειρισμό θεμάτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη διεθνή κοινή γνώμη και τον συντονισμό των ενεργειών συναρμόδιων κρατικών φορέων για την έγκαιρη αντίκρουση και ανασκευή ψευδών ειδήσεων για την Ελλάδα στα διεθνή ΜΜΕ ή την αποστολή οδηγιών για τη διαχείριση των αρνητικών εντυπώσεων που προκαλούνται από ειδήσεις σχετικές με την Ελλάδα.
Άρθρο 18, παρ. 3, εδάφιο ε΄: Η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας είναι αρμόδια τη διαχείριση των λογαριασμών του ΥΠΕΞ στα κοινωνικά δίκτυα και τη διατύπωση εισηγήσεων ως προς τη στρατηγική δημόσιας διπλωματίας στα ψηφιακά περιβάλλοντα……».
Άρθρο 2, παρ. 1, εδάφιο στ. Η παρακολούθηση, ο συντονισμός και η προαγωγή των οικονομικών, εμπορικών, ναυτιλιακών, μορφωτικών, πολιτιστικών και τουριστικών σχέσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας, τόσο σε διμερές, όσο και σε πολυμερές επίπεδο, με σκοπό την προώθηση της εξωστρέφειας, της επιχειρηματικότητας και τη θετική προβολή της χώρας στο εξωτερικό.
Άρθρο 2 παρ. 1, εδάφιο κ΄. «η διεθνής ενημέρωση επί θεμάτων ελληνικού ενδιαφέροντος στο πλαίσιο ενιαίας εκπροσώπησης και άσκησης δημόσιας διπλωματίας».
ΠΟΛΥΕΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Οι αρμοδιότητες της Δημόσιας Διπλωματίας ασκούνται, επί σειρά δεκαετιών, από τον Κλάδο Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας. Το στελεχιακό δυναμικό του Κλάδου διαθέτει υψηλά προσόντα, και στην μεγάλη πλειοψηφία τους (97%) είναι απόφοιτοι του αντιστοίχου Τμήματος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, η οποία έλαβε την απόφαση ίδρυσης του από εικοσιπενταετίας και πλέον, αντιλαμβανόμενη πολύ έγκαιρα την ανάγκη να εντάξει στο πρόγραμμα της την εξειδίκευση στελεχών στο τομέα της Δημόσιας Διπλωματίας.
Πέραν αυτού, η άσκηση των καθηκόντων του εν λόγω Κλάδου βασίζεται επίσης στις επί σειρά ετών εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις που κατοχυρώνουν διαχρονικά την αρμοδιότητα του κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας. Η άσκηση της Δημόσιας Διπλωματίας αποτελούσε και αποτελεί το κύριο αντικείμενο των Γραφείων Τύπου και Επικοινωνίας, τα οποία στελεχώνονται από τον εξειδικευμένο Κλάδο Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας. Παρατηρούμε, όμως, ότι στο εν θέματι Σχέδιο Νόμου περιλαμβάνονται διατάξεις (άρθρο 40, παρ. στ΄, άρθρο 18 παρ. 1, παρ. 2 & παρ. 3, εδάφιο δ΄) οι οποίες όχι μόνο δεν λαμβάνουν υπόψη το ήδη υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο το οποίο ορίζει σαφώς πως και από ποιον ασκείται η Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική της Χώρας καθώς και η Δημόσια Διπλωματία, αλλά ούτε και το γεγονός της πολυετούς άσκησης των αρμοδιοτήτων αυτών από συγκεκριμένο ειδικό κλάδο.
Προκύπτει, λοιπόν, ότι με τις προς ψήφιση διατάξεις του Οργανισμού του ΥΠΕΞ για τη Δημόσια Διπλωματία, απαξιώνεται και παραβλέπεται η συσσωρευμένη εμπειρία που έχει αποκτηθεί από την πολυετή άσκηση της εν λόγω αρμοδιότητας από τα εξειδικευμένα στελέχη του Κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας.
Τίθενται λοιπόν τα ερωτήματα:
Σε τι αποσκοπεί το Σχέδιο του Νέου Οργανισμού του ΥΠΕΞ περιλαμβάνοντας διατάξεις, οι οποίες αποτελούν μέρος των αρμοδιοτήτων της Δημόσιας Διπλωματίας που ασκούνται από άλλο Κρατικό φορέα και από εξειδικευμένο κλάδο επί σειρά ετών;
Από την εποχή της ειδίκευσης θα οδηγηθούμε στην εποχή της αποειδίκευσης; Αυτό έχει ανάγκη η Ελλάδα στην παρούσα συγκυρία;
Γιατί δεν αξιοποιούνται και δεν αναβαθμίζονται περαιτέρω οι Σύμβουλοι και Γραμματείες Επικοινωνίας, των οποίων η εξειδίκευση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως στρατηγικό πλεονέκτημα για την ενδυνάμωση της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό;
Αποσπασματικές διατάξεις άσκησης Δημόσιας Διπλωματίας
Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι τo Σχέδιο του Νέου Οργανισμού του ΥΠΕΞ περιέχει διατάξεις σχετικές με την άσκηση της Δημόσιας Διπλωματίας (άρθρο 40, παρ. στ΄, άρθρο 18 παρ. 1, παρ. 2 & παρ. 3, εδάφιο δ΄), γεγονός το οποίο, καταρχήν, μπορεί να χαρακτηρισθεί θετικό, υπό την έννοια ότι αρχίζει να γίνεται αντιληπτή η θετική και απαραίτητη συνεισφορά της άσκησης της Δημόσιας Διπλωματίας προς την κατεύθυνση της υλοποίησης των επιδιώξεων, στόχων και προώθησης των συμφερόντων της Χώρας στο διεθνές πεδίο.
Τίθεται, όμως, το ερώτημα εάν πράγματι οι συντάκτες του υπό ψήφιση Νομοσχεδίου θεωρούν ότι οι προτεινόμενες διατάξεις ενδυναμώνουν και εξορθολογίζουν τον τρόπο άσκησης της Δημόσιας Διπλωματίας προς όφελος του Δημοσίου συμφέροντος.
Η εισαγωγή αποσπασματικών διατάξεων περί Δημόσιας Διπλωματίας και, κυρίως, η παρατηρούμενη αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ των φορέων της Δημόσιας Διοίκησης και συγκεκριμένα με διατάξεις της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης & Επικοινωνίας που ορίζουν επακριβώς το αντικείμενο και την άσκηση της Δημόσιας Διπλωματίας, θα δημιουργήσουν μια σειρά από προβλήματα:
-θα αποσυντονίσουν και θα διασπάσουν το έργο της Δημόσιας Διπλωματίας
-θα αποδυναμώσουν την εικόνα της Ελλάδας και την ενιαία φωνή της χώρας στο εξωτερικό
-θα διαιωνίσουν την πρακτική που ήταν και παραμένει η Αχίλλειος πτέρνα της Δημόσιας Διοίκησης, δηλαδή η αποσπασματική εφαρμογή πολιτικών χωρίς σχεδιασμό.
Τίθενται, λοιπόν, τα ερωτήματα:
Ποιους ακριβώς εθνικούς στόχους και ποιο δημόσιο συμφέρον εξυπηρετούν οι εν λόγω προβλέψεις (άρθρο 40, παρ. στ΄, άρθρο 18 παρ. 1, παρ. 2 & παρ. 3, εδάφιο δ΄) του Οργανισμού;
Πιο συγκριτικό πλεονέκτημα θα αποκτήσει η Δημόσια Διπλωματία από την εν λόγω αποσπασματική ρύθμιση με αλληλοεπικαλύψεις διατάξεων άλλου δημόσιου φορέα;
Η σύσταση τμήματος Διπλωματικής Κατεύθυνσης στην ΕΣΔΔΑ (άρθρο 21, παράγραφος 6) αποτελεί δείγμα αναγνώρισης της συνεισφοράς της ΕΣΔΔΑ στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης μέσω της εκπαίδευσης στελεχών ικανών να ανταποκριθούν στις σύγχρονες προκλήσεις, καθώς και επιβεβαίωση της βούλησης του ΥΠΕΞ για αξιοκρατία. Εντύπωση, όμως, προκαλεί το γεγονός ότι, ενώ με αυτή τη διάταξη αναγνωρίζεται το υψηλό επίπεδο της ΕΣΔΔΑ, με άλλες διατάξεις του σχεδίου του νέου οργανισμού (άρθρο 40, παρ. στ΄, άρθρο 18 παρ. 1, παρ. 2 & παρ. 3, εδάφιο δ΄) απαξιώνεται η εξειδίκευση που η ΕΣΔΔΑ επί 25 χρόνια προσφέρει μέσω του ειδικού Τμήματος των στελεχών του κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας.
Στο άρθρο 11, στην παρ. 2 και στο εδάφιο ββ στο οποίο προβλέπονται τα προσόντα και το ποιος δύναται να γίνει Αναπληρωτής Διοικητής του Αγίου όρους, κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να προστεθεί και η δυνατότητα διαζευκτικά και αυτήν τη θέση να μπορεί να την καταλάβει προσωπικότητα εγνωσμένου κύρους.
Αναφορικά με το νέο σχέδιο Οργανισμού του ΥΠΕΞ, το οποίο αναρτήθηκε σε δημόσια διαβούλευση, η Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων παρατηρεί κατ’αρχήν ότι για μία χώρα όπως την Ελλάδα, που βρίσκεται εκτεθειμένη σε πολλαπλές προκλήσεις στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αντιμετωπίζει άμεσες απειλές κατά της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, το Υπουργείο Εξωτερικών αποτελεί την πρώτη γραμμή άμυνας και το αποτελεσματικότερο μέσο διαφύλαξης των εθνικών δικαιωμάτων και συμφερόντων. Συμβάλει επίσης σημαντικά στην αύξηση των συνολικών εσόδων του κράτους, σε βαθμό που ξεπερνά κατά πολύ το σύνολο δαπανών του προϋπολογισμού του ΥΠΕΞ, καθώς η οικονομική, πολιτιστική και δημόσια διπλωματία αποτελούν ισχυρό όπλο για την ενίσχυση του τουριστικού και επενδυτικού ρεύματος προς τη χώρα μας, αλλά και των ελληνικών εξαγωγών. Αντί όμως η Πολιτεία να λαμβάνει τη δέουσα μέριμνα για την ενίσχυση του ΥΠΕΞ, βλέπουμε ότι από 470 εκατομμύρια ευρώ το 2009, ο προϋπολογισμός του Υπουργείου μειώθηκε στα 278 εκατομμύρια το 2019, δηλαδή μείωση της τάξης του 42%. Μάλιστα, η μείωση αυτή είναι περίπου διπλάσια αυτής του γενικού προϋπολογισμού του κράτους, που μειώθηκε κατά 21% από 71 δισ. σε 56,1 δισ. ευρώ κατά το ίδιο διάστημα. Αποτέλεσμα είναι το Υπουργείο Εξωτερικών να αντιμετωπίζει κρίσιμα ελλείμματα σε ανθρώπινο δυναμικό (μόνο το 53% των οργανικών θέσεων διπλωματικών υπαλλήλων έχουν πληρωθεί) και υλικοτεχνική υποδομή, καθώς και χρονίζοντα διαρθρωτικά προβλήματα, που αναπόφευκτα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην εξωτερική πολιτική, την εικόνα και την ασφάλεια της χώρας. Υπό το φως αυτό, βασική παρατήρηση της ΕΔΥ είναι ότι το νέο σχέδιο οργανισμού του ΥΠΕΞ εκκινείται, για άλλη μια φορά, σε λάθος βάση, καθώς δεν εδράζεται σε συνολική θεώρηση μεταρρύθμισης και εκσυγχρονισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, αλλά επιχειρεί, αποσπασματικά, να επιφέρει εμβαλλωματικές αλλαγές σε ζητήματα δευτερεύουσας σημασίας, παραβλέποντας καίρια χρονίζοντα ζητήματα και λειτουργικές αδυναμίες του Υπουργείου Εξωτερικών. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό, αντί να επιλύει και ζωτικής σημασίας προβλήματα για τους υπαλλήλους του ΥΠΕΞ – με κυρίαρχο το γεγονός ότι παραμένουν ουσιαστικά ανασφάλιστοι όσοι υπάλληλοι υπηρετούν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης – δημιουργεί νέες στρεβλώσεις που θα επηρεάσουν αρνητικά τις συνθήκες εργασίας, το ηθικό και την αποδοτικότητα των υπαλλήλων . Για τον λόγο αυτόν, το νέο σχέδιο, αν και, ομολογουμένως, έχει βελτιωθεί συγκριτικά με το σχέδιο Οργανισμού που παρουσιάστηκε στους συλλόγους υπαλλήλων από την τότε πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ το 2018, δεν περιλαμβάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την αναβάθμιση και ενίσχυση του ΥΠΕΞ και της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Παραμένει συνεπώς ακέραιο το αίτημά της ΕΔΥ να αποσυρθεί το εν λόγω σχέδιο και να αρχίσει εκ νέου συνολική προσπάθεια εκσυγχρονισμού του ΥΠΕΞ στην ορθή βάση. Ειδικότερα, το νέο σχέδιο δεν περιλαμβάνει οποιαδήποτε ουσιαστική καινοτομία για την ενίσχυση της συνέχειας και συνέπειας της εξωτερικής πολιτικής, καθώς και για την ενίσχυση της οικονομικής, πολιτιστικής και δημόσιας διπλωματίας της χώρας. Υπάρχουν πολλές ιδέες και προτάσεις, που θα ενίσχυαν τις δυνατότητες κεντρικού σχεδιασμού και αποτελεσματικής εφαρμογής σε όλους τους προαναφερθέντες τομείς και η ΕΔΥ προσβλέπει στην ευκαιρία να συμμετάσχει σε μία ουσιαστική μεταρρυθμιστική διαδικασία προς την κατεύθυνση αυτή.
Παρατίθεται κείμενο γνωμοδότησης Νομικού Συμβούλου Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, κ. Σπυρόπουλου, επί σχεδίου νέου οργανισμού, σύμφωνα με την οποία υφίστανται ποικίλα νομοτεχνικά προβλήματα που παραβιάζουν τα δικαιώματα των υπαλλήλων του ΥΠΕΞ, φθάνοντας μέχρι του σημείου να καθιστούν τον νέο οργανισμό αντιβαίνοντα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Λόγω μεγέθους το κείμενο της γνωμοδότησης θα χωριστεί σε τμήματα:
Άρθρο 97: Πρέσβεις εκ προσωπικοτήτων
Το παρεχόμενο κατά την παρ. 3 του άρθρου αυτού δικαίωμα παραίτησης των Πρέσβεων εκ προσωπικοτήτων από τις αποδοχές τους, ενδεχομένως προσκρούει στο άρθρο 22 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος. Επιπλέον, θα πρέπει ρητώς να προβλεφθεί ότι κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διατάξεως, η παραίτηση του Πρέσβη εκ προσωπικοτήτων από τις αποδοχές του, συνεπάγεται την μη εφαρμογή, σε αυτόν, της διάταξης του άρθρου 20 του ν. 4387/2016 (περί ολοσχερούς αναστολής καταβολής της σύνταξης στον συνταξιούχο που αναλαμβάνει εργασία ή αποκτά δραστηριότητα σε φορείς της γενικής Κυβέρνησης).
Άρθρα 100 (προαγωγές ΕΝΥ), 105 (Προαγωγές Εμπειρογνωμόνων), 111 (Προαγωγές ΟΕΥ): Ισχύουν οι παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν παραπάνω επί του άρθρου 93.
Άρθρο 104: Διαδικασία και ειδικά προσόντα διορισμού (Κλάδος Εμπειρογνωμόνων):
Η πρόσληψη Εμπειρογνωμόνων εναπόκειται, κατά το άρθρο αυτό, στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εξωτερικών, ο οποία α) προκηρύσσει τον διαγωνισμό, β) ορίζει τα μέλη της Επιτροπής Επιλογής Υποψηφίων, γ) ορίζει τον τρόπο διεξαγωγής του διαγωνισμού, την εξεταστέα ύλη, τον τρόπος βαθμολόγησης και κάθε άλλη λεπτομέρεια. Η διάταξη, προσκρούει ευθέως σε αυτή του άρθρου 103 παρ. 7 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία (πλην των περιπτώσεων των διοριζομένων απευθείας με Πρεσβευτικό βαθμό και άλλων, που εν προκειμένω δεν συντρέχουν), «Η πρόσληψη υπαλλήλων στο Δημόσιο … γίνεται με διαγωνισμό ή με επιλογή σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια και υπάγεται στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής, όπως νόμος ορίζει». Επιπλέον, η ίδια διάταξη προσκρούει – κατά την άποψή μου – και προς αυτή του άρθρου 43 παρ. 2 του Συντάγματος. Όπως έχει κριθεί (ΣΤΕ ΟΛ 235/12, βλ. και ΣτΕ Ολ. 1892/2010, 3973/2009), με την διάταξη αυτή παρέχεται μεν στον κοινό νομοθέτη η κατ’ εξαίρεση δυνατότητα να μεταβιβάζει στην εκτελεστική εξουσία την αρμοδιότητά του προς θέσπιση κανόνων δικαίου, θα πρέπει όμως η σχετική νομοθετική εξουσιοδότηση να είναι ειδική και ορισμένη, και να αφορά μόνον ειδικότερα θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό. Ως «ειδικότερα», δε, θέματα, νοούνται μερικότερες περιπτώσεις θεμάτων που ρυθμίζονται ήδη στον τυπικό νόμο σε γενικό έστω, αλλά πάντως ορισμένο πλαίσιο Κατά συνέπεια, δεν είναι επιτρεπτή η, δια της παραπάνω διάταξης, μεταβίβαση στον Υπουργό όλων των ως άνω εξουσιών με αόριστη νομοθετική εξουσιοδότηση που δεν ορίζει, έστω κατά γενικό τρόπο μεταξύ ποίων επιλέγονται τα μέλη της επιτροπής εξετάσεων, ποιά γνωστικά αντικείμενα αφορά κλπ.
Άρθρο 136: Αποδοχές προσωπικού
(α) Η παρ. 2 του εν λόγω άρθρου είναι πλήρως ασύντακτη και θέτει σε αμφιβολία την καταβολή τόσο αποζημίωσης υπηρεσίας αλλοδαπής όσο και μισθού στον υπάλληλο. Κατ’ αρχάς (εκ παραδρομής ;), στο σχέδιο αναφέρεται ότι: «Το προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών, που τοποθετείται ή αποσπάται στην αλλοδαπή, λαμβάνει, κατ’ επιλογήν του, ανά Αρχή, σε ευρώ ή στο καθορισθέν νόμισμα καταβολής αποζημίωσης υπηρεσίας αλλοδαπής, τις εκάστοτε αποδοχές ημεδαπής ή και αποζημίωση υπηρεσίας αλλοδαπής». Η λέξη «ή» θα πρέπει να απαλοιφθεί.
Περαιτέρω η καταβολή αποδοχών και Α.Υ.Α. – κατά την ίδια διάταξη – στο μέτρο που αντιστοιχούν «στο βαθμό ή στο μισθολογικό κλιμάκιο που κατέχει» δημιουργεί προβλήματα εφαρμογής της διάταξης. Ορθό είναι να έχει η διάταξη ως εξής: «Το προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών, που τοποθετείται ή αποσπάται στην αλλοδαπή, λαμβάνει, κατ’ επιλογήν του σε ευρώ ή στο καθορισθέν ανά Αρχή νόμισμα καταβολής αποζημίωσης υπηρεσίας αλλοδαπής, τις εκάστοτε αποδοχές ημεδαπής που αντιστοιχούν στο μισθολογικό κλιμάκιο το οποίο κατέχει και αποζημίωση υπηρεσίας αλλοδαπής που αντιστοιχεί στο βαθμό που κατέχει».
Άρθρο 153: Μεταβατικές Διατάξεις
(α) Με την παρ. 11 γίνεται απόπειρα να διορθωθεί η ανισότητα που είχε παρατηρηθεί ως προς τους υπηρετούντες στο εξωτερικό κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 4336/2015 (1.1.2016) οι οποίοι κατελήφθησαν από τις διατάξεις του νόμου αυτού με αποτέλεσμα, κατά τον επαναπατρισμό τους, να εισπράξουν πολύ μικρότερο ποσό απ’ ότι το πραγματικό κόστος μεταφοράς της οικοσκευής τους προς την Ελλάδα ή προς την νέα τους θέση στο Εξωτερικό χωρίς να μπορούν να διευθετήσουν διαφορετικά τις οικοσκευές τους. Όμως η διάταξη περιέχει δύο προφανείς αστοχίες, οι οποίες την καθιστούν ανεφάρμοστη:
Α) αναφέρεται ότι τα έξοδα μεταφοράς οικοσκευής καταβάλλονται στο ύψος και με τις προϋποθέσεις που ίσχυαν «κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του Ν. 4369/2016». Η παραπομπή είναι εσφαλμένη, διότι ο νόμος που προβλέπει τον νέο τρόπο αποζημιωσης της μεταφοράς των οικοσκευών είναι ο Ν. 4336/2015, ενώ ο ν. 4369/2016 απλώς προσθέτει, με την διάταξη του άρθρου 67 αυτού, μεταβατική διάταξη ως προς τα στρατιωτικά στελέχη και σε τίποτε δεν μεταβάλλει το καθεστώς των υπαλλήλων του Υπ.Εξ.,
Β) Η υποβολή των δικαιολογητικών όσων ήδη έχουν μετακινηθεί προβλέπεται να γίνει έως 31.12.2017. Προφανές σφάλμα.
(β) Στο νέο σχέδιο, τροποποιούνται οι τυπικές προϋποθέσεις προαγωγής των υπαλλήλων των «ειδικών» κλάδων, συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου που απαιτειται να διανυθεί στον προηγούμενο βαθμό, αλλά και οι ελάχιστοι και μέγιστοι χρόνοι παραμονής στην ίδια Αρχή της αλλοδαπής. Όπως ήδη ελέχθη, αμφότερα τα ζητήματα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με μεταβατικές διατάξεις. Ειδικά στην περίπτωση των προαγωγών, υφίσταται το ειδικότερο ζήτημα όσων έχουν ήδη συμπληρώσει ή πρόκειται σύντομα να συμπληρώσουν τα προσόντα προαγωγής στον επόμενο βαθμό υπό τα προβλεπόμενα στον ήδη εν ισχύ Οργανισμό, οι οποίοι κινδυνεύουν να καθυστερήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα να προαχθούν έναντι συναδέλφων τους που θα «προλάβουν» να προαχθούν υπό την ισχύ του Ν. 3566/2007, είτε να μην δύνανται να προαχθούν καθόλου όπου, για την προαγωγή τους, εισάγεται η προϋπόθεση εκτέλεσης συγκεκριμένου «είδους» υπηρεσίας (π.χ. για την προαγωγή σε Σύμβουλο Πρεσβείας Β’ η συμπλήρωση τριετούς υπηρεσίας σε αρχή δυσμενών συνθηκών κλπ.). Τα αποτελέσματα αυτά είναι – κατά την άποψή μου – αντίθετα προς την Αρχή της χρηστής διοίκησης. Το ζήτημα αντιμετωπίζεται εν μέρει μόνον με τις μεταβατικές διατάξεις των παρ. 5 και 7 του άρθρου 153 και προτείνονται οι κατωτέρω προσθήκες:
Άρθρο 153 παρ. 5: «Οι υπηρετούντες, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, σε Αρχές της Αλλοδαπής υπάλληλοι διέπονται ως προς την ελάχιστη και μέγιστη διάρκεια παραμονής τους στις Αρχές αυτές, από τις διατάξεις του Ν. 3566/2007. Για υπαλλήλους που μετατίθενται υποχρεωτικώς στην Κεντρική Υπηρεσία λόγω συμπλήρωσης συνεχούς 10ετούς υπηρεσίας στην αλλοδαπή, η ημερομηνία (10ήμερο) αναχώρησης δεν μπορεί να ορισθεί σε χρόνο που να απέχει ολιγότερο του ενός (1) έτους από την θέση σε ισχύ του παρόντος, εκτός αν οι υπάλληλοι αυτοί είχαν ήδη συμπληρώσει, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, τον μέγιστο χρόνο συνεχούς υπηρεσίας στην αλλοδαπή που προβλεπόταν, ανά κλάδο, από τις διατάξεις του Ν. 3566/2007 ως ίσχυε κατά την θέση του παρόντος σε ισχύ».
[Οι παρ. 5, 6 και 7 του υφιστάμενου Άρθρου 153 του σχεδίου αναριθμούνται σε 6, 7 και 8, αντίστοιχα]
Άρθρο 153 παρ. 9: «Ο απαιτούμενος χρόνος ελάχιστης υπηρεσίας στον κατώτερο βαθμό, που προβλέπεται ως τυπικό προσόν προαγωγής στον ανώτερο βαθμό, κατά τις διατάξεις των άρθρων 93, 100, 105 και 111 του παρόντος ισχύει για υπαλλήλους που θα προαχθούν στους κατώτερους βαθμούς που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος. Οι ήδη υπηρετούντες, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, στους βαθμούς αυτούς, υπάλληλοι προάγονται στον επόμενο βαθμό εφ’ όσον συμπληρώσουν τον απαιτούμενο χρόνο ελάχιστης υπηρεσίας που προβλέπεται από τις οικείες διατάξεις του Ν. 3566/2007».
Παρατίθεται κείμενο γνωμοδότησης Νομικού Συμβούλου Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, κ. Σπυρόπουλου, επί σχεδίου νέου οργανισμού, σύμφωνα με την οποία υφίστανται ποικίλα νομοτεχνικά προβλήματα που παραβιάζουν τα δικαιώματα των υπαλλήλων του ΥΠΕΞ, φθάνοντας μέχρι του σημείου να καθιστούν τον νέο οργανισμό αντιβαίνοντα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Λόγω μεγέθους το κείμενο της γνωμοδότησης θα χωριστεί σε τμήματα:
Άρθρο 83: Γενικές Πειθαρχικές Διατάξεις
(α) με την παρ. 2.ι. του εν λόγω άρθρου, επιχειρείται να οριοθετηθεί η πειθαρχική δίωξη του αξιολογούντος για την σύνταξη «μεροληπτικής» έκθεσης αξιολόγησης και για την σύνταξη έκθεσης αξιολόγησης «με κρίσεις ή χαρακτηρισμούς που δεν αιτιολογούνται ή που η υπηρεσιακή παρουσία και πορεία του αξιολογημένου υπαλλήλου δεν επαληθεύει», α) με την θέσπιση ειδικής βραχυχρόνιας παραγραφής των αδικημάτων αυτών και β) με την άσκηση της οικείας διωξης μόνον από τον ίδιο τον Υπουργό. Παρά την περί του αντιθέτου άποψη της ΕΔΥ επί των περιορισμών που τίθενται με την υπόψη διάταξη, διατηρώ την άποψή μου ότι, παρά τους ως άνω περιορισμούς (που κινούνται κατά την γνώμη μου προς την ορθή κατεύθυνση) η όλη φιλοσοφία της πειθαρχικής δίωξης αξιολογούντων για τους λόγους αυτούς είναι πολλαπλώς προβληματική, όπως – προς αποφυγή επαναλήψεων – αναφέρω ανωτέρω (παρατ. γ υπ’ άρθρο 72). Στα πλαίσια αυτά, θα αρκούσε ενδεχομένως να προστεθεί, στο άρθρο 69, λόγος ΑΚΥΡΩΣΗΣ της έκθεσης αξιολόγησης αν αυτή αποδειχθεί «μεροληπτική» ή αν περιέχει «κρίσεις ή χαρακτηρισμούς που δεν αιτιολογούνται ή που η υπηρεσιακή παρουσία και πορεία του αξιολογημένου υπαλλήλου δεν επαληθεύει». Μάλιστα, το γεγονός ότι η σύνταξη τέτοιας έκθεσης αξιολόγησης ΕΙΝΑΙ ΜΕΝ λόγος πειθαρχικής δίωξης του συντάκτη αυτής, ΟΧΙ ΟΜΩΣ και λόγος ακύρωσης της έκθεσης αξιολόγησης, απότελεί ένα από τα ΠΛΕΟΝ ΟΞΥΜΩΡΑ φαινόμενα του σχεδίου οργανισμού.
(β) Με την τελευταία παράγραφο (6) του εν λόγω άρθρου, ορίζεται ότι εφαρμόζεται αναλόγως στους υπαλλήλους του Υπ. Εξ. το δ’ εδάφιο της παρ. 9 του άρθρου 3 του ν. 3074/2002 ως ισχύει. Το εδάφιο αυτό έχει ως εξής: «Ο Ειδικός Γραμματέας, οι Επιθεωρητές-Ελεγκτές και οι Βοηθοί Επιθεωρητές-Ελεγκτές, εφόσον εξετάζονται ή διώκονται ενώπιον ποινικών δικαστηρίων για αποδιδόμενες σε αυτούς πράξεις ή παραλήψεις στις οποίες προέβησαν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους ή ενάγονται ενώπιον πολιτικών δικαστηρίων για την ίδια αιτία, μπορούν να παρίστανται και να εκπροσωπούνται ενώπιον των ποινικών ή πολιτικών δικαστηρίων από μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατόπιν αιτήματος του επικεφαλής του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης προς το ΝΣΚ, το οποίο γίνεται υποχρεωτικά δεκτό». Η εφαρμογή όμως της διάταξης αυτής στους Υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών είναι προβληματική, υπό την έννοια ότι το ΝΣΚ εν δυνάμει θα παρίσταται στις δίκες αυτές τόσο προς υπεράσπιση των υπαλλήλων αυτών όσο και ως πολιτική αγωγή υπέρ του Δημοσίου.
Άρθρο 84: Αργία
Η κατά την παρ. 3 παύση καταβολής ΑΥΑ προς τον Υπάλληλο που υπηρετεί σε Αρχή του Εξωτερικού, την ημέρα που κοινοποιείται σε αυτόν η διαπιστωτική πράξη περί θέσεώς του σε αργία, παρίσταται αντίθετη προς την αρχή της προστασίας της ιδιοκτησίας κατ’ άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, εν’ όψει και του ότι α) το ΑΥΑ έχει κριθεί ότι δεν αποτελεί μισθό, αλλά ποσό που καλύπτει διαπάνες διαβίωσης του υπαλλήλου στην αλλοδαπή και β) του ότι δεν προβλέπεται πουθενά η άμεση ανάκληση των υπαλλήλων που τίθενται σε αργία, στην Κ.Υ. Προτείνεται η αντικατάσταση του β’ εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 84 ως εξής: «Σε περίπτωση θέσεως σε αργία υπαλλήλου που υπηρετεί σε Αρχή της Εξωτερικής Υπηρεσίας, ο υπάλληλος ανακαλείται στην Κεντρική Υπηρεσία, και η καταβολή της αποζημίωσης υπηρεσίας αλλοδαπής παύει από την ημερομηνία επανόδου του στην Κεντρική Υπηρεσία και πάντως εντός 30 ημερών από την κοινοποίηση της ως άνω διαπιστωτικής πράξης σε αυτόν».
Άρθρο 88: Ο ορθός τίτλος του άρθρου είναι «Πειθαρχική Αρμοδιότητα»
Άρθρο 89: Αναδρομική Προαγωγή
Η στέρηση του δικαιώματος προς προαγωγή στον πειθαρχικώς διωκώμενο, και μάλιστα για οποιοδήποτε αδίκημα, οσοδήποτε «ελαφρά» και αν είναι η σε βάρος του κατηγορία, παρουσιάζει πολλαπλά προβλήματα: Η διάταξη ευθέως καταστρατηγεί το τεκμήριο αθωότητος του κατηγορουμένου, αλλά και – όσον αφορά τα αδικήματα που τιμωρούνται με ελαφρές ποινές – την αρχή της αναλογικότητος. Επιπλέον, η στέρηση του δικαιώματος προς προαγωγή σε υπαλλήλους που έχουν τιμωρηθεί με άλλη ποινή (πλην της στέρησης του δικαιώματος προς προαγωγή), αποτελεί στην ουσία δεύτερη καταδίκη του υπαλλήλου για το ίδιο αδίκημα για το οποίο τιμωρήθηκε και, αποστερώντας του αποδοχές που θα εισέπραττε αν είχε προαχθεί, αποτελεί παράβαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ (πρβλ. ΕΔΔΑ, απόφαση της 22.10.2009 στην υπόθεση αρ. 39574/2009 [Αποστολάκης κατά Ελλάδος], το σκεπτικό της οποίας έχει απαναληφθεί σε πολυάριθμες πρόσφατες αποφάσεις του Ελ. Συνεδρίου). Η διάταξη πρέπει, για το λόγο αυτό να καταργηθεί.
Άρθρο 93: Τυπικά προσόντα προαγωγής
(α) Η πρόβλεψη «εξετάσεων» για την προαγωγή στον βαθμό του ΣΠΒ’ και μάλιστα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο ατομικός φάκελος του υπαλλήλου, οι εκθέσεις αξιολόγησης αυτού κλπ. αντίκειται στην αρχή της ισότητος και της αναλογικότητος, υπό την έννοια ότι η προαγωγή του υπαλλήλου εξαρτάται αποκλειστικά από στιγμιαία δοκιμασία, δηλαδή την επιτυχή του δοκιμασία στις εξετάσεις αυτές και όχι από την συνολική του παρουσία και εικόνα έως τότε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Παραλλήλως, δεν γίνεται καμία απολύτως πρόβλεψη για την τύχη των λοιπών συμμετεχόντων στην εν λόγω διαδικασία και δη α) αν επιτύχουν στην δοκιμασία και εν τούτοις δεν προαχθούν ελλέιψει κενών οργανικών θέσεων θα χρειασθεί να επαναλάβουν την δοκιμασία την επόμενη φορά που θα υπάρξουν κενές οργανικές θέσεις; β) αν όχι, σε ποία «σειρά» θα καταταγούν την επόμενη φορά που θα υπάρξουν κενές οργανικές θέσεις; στην σειρά της ιεραρχίας που ήδη έχουν ή βάσει του αποτελέσματος των εξετάσεων που έχουν επιτύχει ήδη; γ) αν ναι, πόσες φορές μπορεί ο υπάλληλος να υποχρεωθεί να μετάσχει της διαδικασίας αυτής; δ) αν αποτύχουν στην δοκιμασία αλλά απομένουν κενές οργανικές θέσεις προάγονται;, ε) ποία η θέση και η κατάταξη υπαλλήλων, ο ένας των οποίων που επέτυχε στην δοκιμασία αλλά δεν προήχθη ελλείψει κενών οργανικών θέσεων και συναδέλφου του που απέτυχε στην δοκιμασία αλλά κατά το επόμενο έτος έλαβε υψηλότερη βαθμολογία απ’ ότι είχε λάβει ο πρώτος κατά την δοκιμασία προηγούμενου έτους;
(β) Με την παρ. 2 του νέου σχεδίου εισάγεται νέο τυπικό προσόν για την προαγωγή των διπλωματικών υπαλλήλων, και συγκεκριμένα η επίτευξη συγκεκριμένης βαθμολογίας στις εκθέσεις αξιολόγησης του προηγουμένου ή των προηγουμένων ετών. Η διάταξη αυτή είναι πολλαπλώς προβληματική και εμφανίζει τόσο νομοτεχνικές, όσο και νομικές αδυναμίες και συγκεκριμένα:
ι) Από νομοτεχνικής απόψεως δεν αντιμετωπίζεται η περίπτωση είτε να μην έχει συνταχθεί Ε.Α. (Έκθεση Αξιολόγησης) για τον υπάλληλο μέσα στο διάστημα που προβλέπεται (π.χ. γιατί ο προϊστάμενός του αδράνησε), ούτε η περίπτωση να έχει ασκηθεί και να εκκρεμεί προσφυγή κατά μία ή περισσοτέρων Ε.Α., ούτε, τέλος η περίπτωση να έχει προσβληθεί η Ε.Α. ή να έχει ασκηθεί πειθαρχική δίωξη για μεροληπτική σύνταξη αυτής. Στις περιπτώσεις αυτές, ο υπάλληλος – σύμφωνα με το παρόν σχέδιο – στερείται του δικαιώματος προς προαγωγή, αποτέλεσμα άδικο και αντίθετο προς την Αρχή της ισότητος και παρά το γεγονός ότι η Ε.Α. μπορεί εν συνεχεία να ακυρωθεί. Ακόμη πιο χαρακτηριστική είναι η ακόλουθη περίπτωση: Υπάλληλος προσφεύγει κατά Ε.Α. π.χ. για πραγματικά περιστατικά που δεν απηχούν την πραγματικότητα και η Ε.Α. ακυρώνεται από το αρμόδιο Υ.Σ. Εντός της τριετίας, ο υπάλληλος κρίνεται προς προαγωγή στον βαθμό ΣΠΑ’. Υπό την διάταξη ως υφίσταται ο υπάλληλος αυτός δεν δικαιούται να προαχθεί, διότι, παρά το γεγονός ότι ακυρώθηκε η δυσμενής γι’ αυτόν Ε.Α., ο υπάλληλος αυτός δεν έχει βαθμολογία τουλάχιστον «άριστος» κατά τα τελευταία τρία έτη. Επιπλέον, ουδεμία λαμβάνεται πρόνοια (με μεταβατική διάταξη) περί του πως θα αντιμετωπισθούν, για τις προσεχείς προαγωγές, τα μέχρι σήμερα συνταχθέντα Φ.Α. που δεν φέρουν βαθμολογία
ιι) Η διάταξη, επιπλέον, αντιφάσκει προς αυτή του άρθρου 94 παρ. 2, σύμφωνα με την οποία «Για την προαγωγή λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των στοιχείων όλων των φακέλων του υπαλλήλου». Με το να αναγάγει την βαθμολογία των τελευταίων χρονολογικά, εκθέσεων αξιολόγησης σε τυπικό προσόν προαγωγής, η διάταξη του άρθρου 93.2 του νέου σχεδίου αποκλείει την λήψη υπόψη όλων των ως άνω στοιχείων, οδηγεί σε αποτελέσματα που προδήλως αντίκεινται στην αρχή της ισότητος: Για παράδειγμα έστω ότι για θέση ΣΠΑ συμπληρώνουν όλα τα λοιπά προσόντα τρεις υπάλληλοι: Ο πρώτος, κατά την τελευταία τριετία έχει δύο Ε.Α. «άριστος» και μία «πολύ καλός» και άριστες Ε.Α. κατά τα προηγούμενα έτη. Ο δεύτερος, κατά την τελευταία τριετία έχει τρεις Ε.Α. «άριστος», αλλά κατά τα προηγούμενα έτη έχει περισσότερα του ενός δυσμενή Φ.Α. και ο τρίτος επίσης κατά την τελευταία τριετία έχει τρεις Ε.Α. «άριστος», πλην όμως για παρελθόντα παραπτώματα του έχουν προσφάτως επιβληθεί δύο πειθαρχικές ποινές, ενώ στο φάκελό του υπάρχουν και δυσμενή «έγγραφα». Υπό την ως άνω διάταξη η κρίση για προαγωγή θα περιοριστεί μεταξύ των δεύτερου και τρίτου εξ αυτών διότι ο πρώτος, που είναι εμφανώς καλύτερος από τους άλλους δύο, θα έχει τυπικά αποκλειστεί λόγω της μίας Ε.Α. όπου χαρακτηρίζεται «πολύ καλός».
ιιι) Όπως ορθά παρατηρείται από την ΕΔΥ, η διάταξη αυτή, επιπλέον, είναι τόσο αυστηρή που στην πράξη θα αποβεί ανεφάρμοστη, εν όψει των σοβαρών συνεπειών που επιφέρει, για τον αξιολογούμενο, η αξιολόγησή του με ο,τιδήποτε ολιγότερο από «άριστος». Ορθώς, επίσης, παρατηρείται ότι η διάταξη θα καταστεί κενό κέλυφος γιατί όλοι θα κρίνονται ως “άριστοι”, όχι μόνον λόγω της ως άνω συνέπειας αλλά και λόγω της επαπεικής πειθαρχικών διώξεων για «μεροληψία» σε περίπτωση αξιολογησης του υπαλλήλου με μικρότερο βαθμό. Το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό το οποίο υποτίθεται ότι επιδιώκει ο οργανισμός.
Εν όψει των παραπάνω, προτείνεται η κατάργηση της βαθμολογίας των εκθέσεων αξιολόγησης από τα τυπικά προσόντα προαγωγής. Θα μπορούσε όμως, να προστεθεί στο άρθρο 94 εδάφιο σύμφωνα με το οποίο «Για την προαγωγή λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των στοιχείων όλων των φακέλων του υπαλλήλου με έμφαση στις εκθέσεις αξιολόγησης της τελευταίας τριετίας».
(γ) Στα κυκλοφορούντα σχέδια του νέου οργανισμού έχει καταργηθεί η δεσμευτικότητα της «γνώμης» του Υ.Σ. και του Α.Υ.Σ., εφόσον ήταν ομόφωνη, για προαγωγή στον βαθμό του Π.Υ. Β’, καθώς και η «σύμφωνη» γνώμη που απαιτείτο για την προαγωγή στον βαθμό του Σ.Π. Β’ (προβλέπονται πλέον εξετάσεις για την προαγωγή στον βαθμό αυτό). Με τον τρόπο αυτό, όλες οι προαγωγές, ακόμη και στους κατώτερους διπλωματικούς βαθμούς (πλην Σ.Π. Β’), εναπόκεινται στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού. Βεβαίως, σύμφωνα με την νομολογία του ΣτΕ η απλή (και όχι «σύμφωνη») γνώμη, δεν δεσμεύει μεν τον Υπουργό (όπως η σύμφωνη γνώμη), όταν όμως ο Υπουργός επιλέξει να αποκλίνει από την γνώμη αυτή οφείλει να αιτιολογήσει ειδικά τη διαφοροποίησή του (ΣτΕ 3689/2013, 2450, 1303/2012, 3975, 625/2011, 2397, 1422/2010, 4154, 2792, 817/2009, 3897/2004). Παρά ταύτα, η παρεχόμενη, με τα νέα σχέδια οργανισμού, πλήρης δυνατότητα στον κο. Υπουργό Εξωτερικών να αποφαίνεται όπως ο ίδιος νομίζει δεν αιτιολογείται από αντικειμενικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος και, κατά την ημετέρα άποψη, ενδεχομένως αντίκειται στις Συνταγματικές αρχές της ισότητος, της αξιοκρατίας και της διαφάνειας.
(δ) Οι προϋποθέσεις που τίθενται, επιπλέον, για την προαγωγή στον Βαθμό του Π.Υ. Β’, (3 έτη σε αρχή δυσμενών συνθηκών ή 2 έτη σε αρχή επικίνδυνων συνθηκών διαβίωσης, 2 έτη σε προξενική αρχή ή προξενικό γραφείο, καθώς και 2 έτη σε Διεύθυνση, η οποία ασχολείται με θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση), έχουν μικρό νόημα εν όψει της παγιωμένης, πλέον, νομολογίας του ΣτΕ (265/1993) και του ΔΕΑ (1982/2013 κ.α.), ότι αν ο υπάλληλος ζήτησε να μετατεθεί σε θέση που να εκπληρώνει τα παραπάνω προσόντα και η Διοίκηση το αρνήθηκε, τότε τα παραπάνω τυπικά κωλύματα δεν μπορούν να εμποδίσουν την προαγωγή του.
(ε) Από προφανή αβλεψία, η νεοεισαγόμενη φοίτηση στην Ε.Σ.Δ.Δ. συνυπολογίζεται μεν, στο άρθρο 92.2 ως χρόνος δοκιμαστικής υπηρεσίας, αλλά όχι ως προϋπηρεσία για προαγωγή στον βαθμό του Γ.Π.Γ’. Το σχετικό εδάφιο του άρθρου 93.1.α θα πρέπει να διορθωθεί ως εξής: «α. από το βαθμό του Ακολούθου Πρεσβείας στο βαθμό του Γραμματέα Πρεσβείας Γ’ τουλάχιστον τριετής υπηρεσία στο βαθμό αυτό, στον οποίο συνυπολογίζεται και ο χρόνος φοίτησης στη Διπλωματική Ακαδημία και στην Ε.Σ.Δ.Δ.»
(στ) από το νέο Σχέδιο Οργανισμού απουσιάζουν πλήρως οι μεταβατικές διατάξεις όσον αφορά τις μεταβολές που επέρχονται στις τυπικές προϋποθέσεις προαγωγής των ειδικών κλάδων (Διπλωματικού, Ε.Ν.Υ., Εμπειρογνωμόνων, Ο.Ε.Υ.). Η απουσία τέτοιων διατάξεων είναι προβληματική και αντιμετωπίζεται κατωτέρω, στην τελευταία παρατήρηση υπό το άρθρο 153.
Παρατίθεται κείμενο γνωμοδότησης Νομικού Συμβούλου Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, κ. Σπυρόπουλου, επί σχεδίου νέου οργανισμού, σύμφωνα με την οποία υφίστανται ποικίλα νομοτεχνικά προβλήματα που παραβιάζουν τα δικαιώματα των υπαλλήλων του ΥΠΕΞ, φθάνοντας μέχρι του σημείου να καθιστούν τον νέο οργανισμό αντιβαίνοντα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Λόγω μεγέθους το κείμενο της γνωμοδότησης θα χωριστεί σε τμήματα:
Άρθρο 72: Αξιολόγηση των μη διοικητικών καθηκόντων υπαλλήλων
(α) Η μέθοδος αξιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο αυτό είναι ιδιαιτέρως περίπλοκη και χρονοβόρα, με αποτέλεσμα να τίθεται σε αμφιβολία η επιτυχής εφαρμογή της διάταξης, ιδίως όσον αφορά τις παρ. 8 και 9 του άρθρου αυτού, που προβλέπει την σύνταξη εκθέσεων αξιολόγησης από τον ίδιο τον Υπουργό για πλήθος υπαλλήλων
(β) Στην παρ. 7 του ίδιου άρθρου, είναι ορθή η παρατήρηση της ΕΔΥ ότι Θα πρέπει να υπάρχει μηχανισμός όπως, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, ο κρινόμενος να μπορεί να προσφύγει κατά τις έκθεσης αξιολόγησης και να ζητήσει από τη Διοίκηση να εξετάσει κατά πόσο περιέχει μεροληπτική έκθεση ή έκθεση με κρίσεις και χαρακτηρισμούς που δεν δικαιολογούνται. Προτείνεται μάλιστα να τεθεί ορισμένη, σύντομη και δεσμευτική προθεσμία και για την έκδοση απόφασης επί της προσφυγής, με την προσθήκη όρου που θα προβλέπει ότι «έκθεση αξιολόγησης η οποία έχει προβληθεί με προσφυγή από τον κρινόμενο δεν λαμβάνεται υπόψη κατά την κρίση περί προαγωγής του υπαλλήλου πριν το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο αποφανθεί επί της προσφυγής αυτής». Μια τέτοια πρόβλεψη, θα επιταχύνει την διαδικασία κρίσης των εκθέσεων αξιολόγησης από τα ανώτερα όργανα, με αποτέλεσμα τόσο την αποφυγή των «αναβολών» κατά τις περί προαγωγών κρίσεις, όσο και την ταχεία δίωξη του προϊσταμένου με τις πειθαρχικές επιπτώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 16β (οι οποίες όμως είναι προβληματικές όπως επισημαίνεται στην επόμενη παρατήρηση).
(γ) Στην παρ. 16 του ίδιου άρθρου, προβλέπεται η πειθαρχική τιμωρία του προϊσταμένου του υπαλλήλου για την μη σύνταξη ή την εκπρόθεσμη σύνταξη των εκθέσεων αξιολόγησης, αλλά και για την σύνταξη «μεροληπτικής» έκθεσης αξιολόγησης και για την σύνταξη έκθεσης αξιολόγησης «με κρίσεις ή χαρακτηρισμούς που δεν αιτιολογούνται ή που η υπηρεσιακή παρουσία και πορεία του αξιολογημένου υπαλλήλου δεν επαληθεύει». Η διάταξη αυτή είναι πολλαπλώς προβληματική, δεδομένου ότι αφενός μεν δημιουργεί κίνδυνο πειθαρχικών διώξεων για κάθε προϊστάμενο και κάθε φύλλο αξιολόγησης (αρνητικό ή και θετικό) που συντάσσεται, αφετέρου δε εξαρτά την πειθαρχική ευθύνη από απολύτως αόριστες αξιολογικές έννοιες, όπως είναι η «μεροληψία» και η ένταξη, στην έκθεση αξιολόγησης κρίσεων που «δεν επαληθεύονται από την υπηρεσιακή παρουσία και πορεία» (;;;) του υπαλλήλου. Σύμφωνα με την νομολογία του ΣτΕ, γεγονότα που αναφέρονται είτε στη συνήθη άσκηση των υπηρεσιακών καθηκόντων είτε στην έκφραση γνώμης για τον διοικούμενο, η οποία σχηματίσθηκε από την υπηρεσιακή επαφή μαζί του δεν συνιστούν την έννοια της οξείας έχθρας ή διάστασης που θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει κώλυμα μεροληψίας του οργάνου (αντί πολλών ΣτΕ 2068/86, 2263/1991 κλπ). Πάντοτε, η μεροληψία του οργάνου κρίνεται εκ των προτέρων, ουδέποτε δε εκ των υστέρων, δηλαδή βάσει του πορίσματος ή της έκθεσης αξιολόγησης που συνέταξε. Επιπλέον, τίποτε δεν αποκλείει μία έκθεση αξιολόγησης να απάδει της εν γένει «υπηρεσιακής παρουσίας» του υπαλλήλου και παρά ταύτα να είναι αληθής, όταν, π.χ. ο υπάλληλος επέδειξε πλημμελή υπηρεσιακή απόδοση σε μεμονωμένο περιστατικό ή περίοδο. Η νομολογία προβλέπει – εξάλλου – ότι οι μεμονωμένες αρνητικές κρίσεις δεν αρκούν για την περί μη προαγωγής κρίση του υπαλλήλου. Επομένως η διάταξη της παρ. 16 του άρθρου 72 όχι μόνον δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό αλλά, εν όψει της γενικότητος και της αοριστίας της κινδυνεύει να καταστεί «κενό γράμμα».
(δ) Συναφώς, προβληματική παρίσταται και η κατά την παρ. 17 του ίδιου άρθρου σύσταση της «επιτροπής διενέργειας δειγματοληπτικών ελέγχων». Όπως ορθώς παρατηρείται από την ΕΔΥ, η παράγραφος αυτή διευρύνει τη δυνατότητα παρέμβασης της πολιτικής ηγεσίας στην διαδικασία αξιολόγησης των υπαλλήλων. Είναι άλλωστε ανεφάρμοστη η προβλεπόμενη διαδικασία «επαλήθευσης». Η ανωτέρω πρόταση για δυνατότητα άμεσης υποβολής αιτήματος επαναξιολόγησης από τον ίδιο τον κρινόμενο είναι επαρκής.
Άρθρο 73: Μεταθέσεις:
Με την διάταξη της παρ. 5 του άρθρου αυτού, μειώνεται ο μέγιστος χρόνος υπηρεσίας του υπαλλήλου στην ίδια αρχή σε πέντε (5) αντί έξι (6) έτη που προέβλεπε ο προηγούμενος Οργανισμός. Κατά την παρ. 7 του ίδιου άρθρου, ο συνολικός χρόνος παραμονής του υπαλλήλου στο εξωτερικό «βελτιώθηκε» σε δέκα (10) έτη (αντί επτά έτη που προέβλεπε το προηγούμενο σχέδιο) για όλους γενικά τους υπαλλήλους του Υπ. Εξωτερικών. Παρά ταύτα, ο μέγιστος χρόνος υπολείπεται αυτού που ίσχυε (12 έτη) για τους κλάδους ΠΕ & ΤΕ Διοικητικού, ΔΕ Δ. Γραμματέων και ΠΕ & ΤΕ ΕΠΛ. Εξακολουθεί να μην περιέχεται μεταβατική διάταξη για υπαλλήλους που υπηρετούν στιν ίδια αρχή επί 5ετία – χωρίς να έχουν συμπληρώσει 6ετία – καθώς και για υπαλλήλους παραπάνω κλάδων που ήδη υπηρετούν στο εξωτερικό κατά την έναρξη ισχύος του νόμου και έχουν συμπληρώσει 10, αλλά όχι 12 έτη υπηρεσίας, με συνέπεια οι υπάλληλοι αυτοί να κινδυνεύουν να μετατεθούν άμεσα είτε προς άλλη Αρχή, είτε προς την Κ.Υ., ενώ έχουν προγραμματίσει την ζωή τους, τις σπουδές των παιδιών τους και έχουν αναλάβει υποχρέωσεις με βάση τις προηγούμενες διατάξεις του ν. 3566/2007. Γι’ αυτό, και προς αποφυγή παράβασης της αρχής της χρηστής διοίκησης, αλλά και προς αποφυγή των τεράστιων εξόδων (οικοσκευές, έξοδα α’ εγκατάστασης, εισιτήρια) που θα προκληθούν απότ ην μαζική μετάθεση υπαλλήλων από την αλλοδαπή, θα πρέπει να εισαχθεί μεταβατική διάταξη, με την οποία να προβλεφθεί είτε α) ότι οι διατάξεις περί μέγιστης διάρκειας παραμονής ισχύουν για μεταθέσεις / τοποθετήσεις που θα γίνουν το πρώτον μετά την έναρξη ισχυος του νόμου, είτε β) ότι οι ήδη υπηρετούντες στην αλλοδαπή υπάλληλοι που έχουν συμπληρώσει κατά τις νέες διατάξεις την μέγιστη διάρκεια παραμονής παραμένουν στις θέσεις τους τουλάχιστον επί ένα (1) έτος μετά την έναρξη ισχύος του νόμου.
Άρθρο 75: Αποσπάσεις:
Υπάρχει εννοιολογική αντίφαση μεταξύ της διάρκειας των αποσπάσεων (3+6 μήνες κατά μέγιστο) και των ειδικών αποστολών (άρθρ. 79 – διάρκεια έως 3 έτη), διότι κατά τεκμήριο οι ειδικές αποστολές έχουν την έννοια της όλως προσωρινής μετακίνησης με ειδικό σκοπό ενώ οι αποσπάσεις μονιμότερη διάρκεια, με αποτέλεσμα η οριζόμενη εδώ διάρκεια να μην ανταποκρίνεται στην έννοια της κάθε λέξης.
Άρθρο 79: Ειδικές Αποστολές
(α) Ισχύουν τα αναφερθέντα ανωτέρω, υπό το άρθρο 74, ως προς την διάρκεια της απόσπασης σε σχέση με την διάρκεια των ειδικών αποστολών.
(β) Ορθώς παρατηρείται από την ΕΔΥ ότι το άρθρο αυτό ουσιαστικά δημιουργεί παράλληλο σύστημα μεταθέσεων παρακάμπτωντας τις θεσμοθετημένες διαδικασίες και κριτήρια. Ο ορισμός της ειδικής αποστολής είναι αποστολής που γίνεται για εξαιρετικούς λόγους και για σύντομο χρονικό διάστημα, ειδάλλως πρόκειται περί απόσπασης και πρέπει να αντιμετωπίζεται στο πλαίσιο εκείνο. Μάλιστα στο νέο σχέδιο το ως άνω «παράλληλο σύστημα μεταθέσεων» διευρύνεται κατά πολύ, αφού καταργείται και ο μέγιστος αριθμός επιτρεπόμενων ειδικών αποστολών (25 κατά το προηγούμενο σχέδιο).
(β) Εν όψει της αμφιταλάντευσης της νομολογίας, θα πρέπει άντως να διευκρινισθεί αν επιτρέπονται ειδικές απστολές και για υπαλλήλους που δεν ανήκουν στο Υπουργείο Εξωτερικών και, σε καταφατική περίπτωση, αν ο μέγιστος επιτρεπόμενος ειδικών αποστολών (εφ’ όσον τεθεί), αφορά και αυτούς.
Παρατίθεται κείμενο γνωμοδότησης Νομικού Συμβούλου Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, κ. Σπυρόπουλου, επί σχεδίου νέου οργανισμού, σύμφωνα με την οποία υφίστανται ποικίλα νομοτεχνικά προβλήματα που παραβιάζουν τα δικαιώματα των υπαλλήλων του ΥΠΕΞ, φθάνοντας μέχρι του σημείου να καθιστούν τον νέο οργανισμό αντιβαίνοντα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Λόγω μεγέθους το κείμενο της γνωμοδότησης θα χωριστεί σε τμήματα:
Άρθρο 46: Αναπλήρωση προϊσταμένων διπλωματικών αρχών
Σε σχετική, από 30.1.2019 Γνωμοδότησή μου προς του Σύλλογο των Υπαλλήλων του Κλάδου Ο.Ε.Υ., είχα διατυπώσει την άποψή μου επί της συγκεκριμένης διάταξης, την οποία επισυνάπτω στο παρόν, ως παράρτημα.
Άρθρο 65: Κανονικές Άδειες
Η διάταξη της παρ. 6, τελευταίο εδάφιο, αντίκειται στην αρχή της ισότητος που επιβάλλεται από την παρ. 4 του Συντάγματος, δεδομένου ότι δεν υφίσταται αποχρών λόγος αποστέρησης του αντιτίμου των εισιτηρίων αδείας από υπαλλήλους που επιστρέφουν στην ΚΥ το ίδιο έτος. Η διάταξη έχει βελτιωθεί έναντι του αρχικού σχεδίου, δεδομένου ότι η χορήγηση των εισιτηρίων γίνεται μετά την συμπλήρωση 6 μηνών (και όχι έτους) από την ανάληψη υπηρεσίας.
Άρθρο 67: Ιατροφαρμακευτική και Νοσοκομειακή Περίθαλψη:
Η διάταξη επιχειρεί να διορθώσει το ζήτημα των εξαιρετικά μεγάλων καθυστερήσεων στην εξόφληση των νοσηλείων υπαλλήλων που υπηρετούν σε χώρες που δεν δέχονται το έντυπο Ε112 (είτε ανήκουν είτε όχι στην Ε.Ε.), χωρίς όμως να το επιτυγχάνει.
Άρθρο 69: Μητρώο Υπαλλήλων
(α) Στην παράγραφο 2(δ) του άρθρου αυτού, ορίζεται ότι περιεχόμενο του φακέλου αυτού είναι και «δ. έγγραφα θετικού ή αρνητικού περιεχομένου, που αφορούν την υπηρεσιακή δραστηριότητα του υπαλλήλου». Παρότι παρέχεται δικαίωμα προσφυγής και κατά των εγγράφων αυτών (βλ. παρ. 7 ίδιου άρθρου), η διατύπωση αυτή είναι εξαιρετικά ευρεία και δημιουργεί προβλήματα συνταγματικότητος, καθώς δεν ορίζεται ούτε η προέλευση των εγγράφων αυτών, ούτε το αναγκαίο περιεχόμενό τους. Με τον τρόπο αυτό, παρίσταται δυνατή η αρνητική κρίση περί προαγωγής υπαλλήλου με άριστες εκθέσεις αξιολόγησης, μόνον και μόνον ως εκ του περιεχομένου αγνώστου και αμφίβολης προελεύσεως τέτοιων εγγράφων. Παρατηρητέο, επίσης, ότι όταν τα έγγραφα αυτά περιέχουν μόνον κρίσεις (και δη αρνητικές), αυτά δεν προσβάλλονται. Εξάλλου, όπως ορθά παρατηρείται από την ΕΔΥ, οι υπάλληλοι του ΥΠΕΞ είναι εκτεθειμένοι σε ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας που τους καθιστούν δυνητικά ευάλωτους σε ποικίλες πιέσεις – εξ ου άλλωστε και η διπλωματική ασυλία. Υπάρχει κανονική διαδικασία καταχώρησης ή αφαίρεσης εγγράφων από το φάκελο των υπαλλήλων που πρέπει να ακολουθείται. Η πρόβλεψη αυτή θα μειώσει τη δυνατότητα των υπαλλήλων να ανθίστανται σε πολιτικές πιέσεις, αθέμιτες πιέσεις των προϊσταμένων τους ή και ατόμων από την χώρα στην οποία υπηρετούν.
Επιπλέον, τα «έγγραφα θετικού ή αρνητικού περιεχομένου», που μπορεί να προέρχονται και από ιδιώτες, δεν αποτελούν διοικητικές πράξεις (όπως αντίθετα είναι και οι εκθέσεις αξιολόγησης και οι πειθαρχικές ποινές), με συνέπεια να είναι αμφίβολο αν το παρεχόμενο «δικαίωμα» του υπαλλήλου να προσφύγει κατ’ αυτών βρίσκει συνταγματικό έρεισμα και είναι λίαν αμφίβολο αν, κατόπιν τυχόν απόρριψης προσφυγής ενώπιον του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου, τα διοικητικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να τροποποιήσουν, κατά περιεχόμενο, τα «έγγραφα» αυτά.
Τέλος, δεδομένου ότι τέτοια έγγραφα προβλέπεται να συμπεριλαμβάνονται και στις εκθέσεις αξιολόγησης του υπαλλήλου, η ένταξή τους «αυτοτελώς» στον υπηρεσιακό φάκελο του υπαλλήλου παρίσταται άκρως προβληματική και περιττή.
Γι’ αυτό, προτείνεται η διαγραφή της περίπτωσης δ. Της παρ. 2 του άρθρου 69. Σε κάθε περίπτωση, και για να τηρείται η αρχή της ισότητος και η αρχή της αξιοκρατίας, αμφότερες των οποίων απορρέουν από το Σύνταγμα, θα πρέπει κατ’ ελάχιστον να προβλεφθεί ότι τα έγγραφα αυτά δεν λαμβάνονται υπόψη κατά την προαγωγή του υπαλλήλου αν, α) για την ίδια χρονική περίοδο που αφορούν υπάρχει συντεταγμένη και νομίμως κατατεθειμένη έκθεση αξιολόγησης του υπαλλήλου, β) δεν περιέχουν κρίσεις απολύτως τεκμηριωμένες από πραγματικά περιστατικά που πιστοποιούνται εγγράφως, ή γ) είναι ανώνυμα ή έχουν συνταχθεί από πρόσωπα που δεν προϊστανται, υπηρεσιακά του υπαλλήλου.
(γ) Στην παρ. 7 του ίδιου άρθρου, επαναλαμβάνεται όμοια διάταξη του προγενέστερου οργανισμού, σύμφωνα με την οποία ο υπάλληλος δικαιούται να προσφύγει κατά της έκθεσης αξιολόγησης «προς απάλειψη πραγματικών περιστατικών που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα καθώς και των συνδεομένων με αυτά αξιολογικών κρίσεων». Παρά την προσπάθεια βελτίωσης της διάταξης αυτής, παραμένει το πρόβλημα που τέθηκε με την προηγούμενη γνωμοδότησή μου, και το οποίο ήταν το ακόλουθο:
Ενώ – σύμφωνα με τις διατάξεις του Οργανισμού – οι κρίσεις των εκθέσεων αξιολόγησης θα πρέπει να είναι σαφείς και τεκμηριωμένες. Συνεπώς, οι μη τεκμηριωμένες και ασαφείς κρίσεις είναι παράνομες. Δεδομένου ότι η ατεκμηρίωτη κρίση δεν μπορεί να προσβληθεί καθεαυτή (γιατί δεν περιέχει πραγματικά περιστατικά), έχει κριθεί ότι μπορεί όμως, ο δυσμενώς κριθείς υπάλληλος να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του δυσμενούς φύλλου αξιολόγησης, βάσει του οποίου κρίθηκε μη προακτέος, με την αίτηση ακυρώσεως, την οποία ασκεί κατά της δυσμενούς κρίσεως του περί μη προαγωγής (ΔΕΑ 3232/2015 ad hoc, 2104/2014, πρβλ. ΣτΕ 2685/2005, 3256/2002, 786/1997). Στην περίπτωση όμως αυτή, η ακυρότητα της κρίσης που στηρίχθηκε σε τέτοια έκθεση αξιολόγησης είναι αυταπόδεικτη (γιατί αν δεν περιέχει πραγματικά περιστατικά είναι παράνομη, ως προελέχθη). Αποτέλεσμα, λοιπόν, του άρθρου αυτού, είναι να διαιωνίζεται η ύπαρξη άκυρων εκθέσεων αξιολόγησης στον φάκελο του υπαλλήλου και να ακυρώνονται οι περί προαγωγής κρίσεις λόγω λήψης υπόψη τέτοιων εκθέσεων.
Το πρόβλημα βεβαίως επιτείνεται, από το γεγονός ότι, πλέον, στις «προσβλητές» (?) πράξεις εντάσσονται και τα «έγγραφα θετικού ή αρνητικού περιεχομένου» τα οποία – κατά τεκμήριο – είναι πολύ λιγότερο τεκμηριωμένα από τις εκθέσεις αξιολογησης.
Γι’ αυτό προτείνεται μετ’ επιτάσεως να παρασχεθεί δικαίωμα προσφυγής του υπαλλήλου κατά εκθέσεων αξιολόγησης (αλλά και – πολύ περισσότερο – των «εγγράφων θετικού ή αρνητικού περιεχομένου») για οποιοδήποτε λόγο, δηλαδή είτε προς απάλειψη πραγματικών περιστατικών που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα είτε και προς απάλειψη κρίσεων που δεν τεκμηριώνονται ή δεν είναι σαφείς. Με τον τρόπο αυτό η τυχόν ακυρότητα του συνόλου της έκθεσης αξιολόγησης ή του εγγράφου διαγιγνώσκεται στο αρχικό στάδιο (της σύνταξής της) και αποκλείει την επίκληση ακυρότητος κατά το μεταγενέστερο στάδιο της περί προαγωγής κρίσης του υπαλλήλου.
Παρατίθεται κείμενο γνωμοδότησης Νομικού Συμβούλου Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, κ. Σπυρόπουλου, επί σχεδίου νέου οργανισμού, σύμφωνα με την οποία υφίστανται ποικίλα νομοτεχνικά προβλήματα που παραβιάζουν τα δικαιώματα των υπαλλήλων του ΥΠΕΞ, φθάνοντας μέχρι του σημείου να καθιστούν τον νέο οργανισμό αντιβαίνοντα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Λόγω μεγέθους το κείμενο της γνωμοδότησης θα χωριστεί σε τμήματα:
‘Αρθρο 18: Η νέα «Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας» που συνίσταται με το άρθρο αυτό εμφανίζει εν μέρει σύγκρουση αρμοδιοτήτων με αυτές της Γεν. Γραμματείας Ενημέρωσης του Υπ. Ψηφιακής Πολιτικής.
Άρθρο 35: Ανώτατο Υπηρεσιακό Συμβούλιο:
* (α) Στην συγκρότηση του Α.Υ.Σ. εξακολουθεί να παραλείπεται η συμμετοχή, με δικαίωμα ψήφου, του Νομικού Συμβούλου του Κράτους, για τον οποίο προβλέπεται ότι συμμετέχει χωρίς δικαίωμα ψήφου. Τίθεται, δε, το ερώτημα ποίος είναι ο ρόλος του τελευταίου, αφού γι’ αυτόν δεν προβλέπεται ούτε εισηγητικός ρόλος ούτε κάποια άλλη αρμοδιότητα από την ως άνω διάταξη.
(β) Επιπλέον, σκόπιμο είναι να διευκρινιστεί ότι η ιδιότητα του Πρέσβεως επί τιμή ως Προέδρου του Συμβουλίου δεν μπορεί να συντρέχει με οποιαδήποτε άλλη υπηρεσιακή ιδιότητα αυτού, αφού στην δεύτερη περίπτωση, η ιδιότητα του υπαλλήλου αυτού ως εν ενεργεία υπαλλήλου καταστρατηγεί τον σκοπό της διάταξης που είναι η προεδρία του οργάνου από άτομο χωρίς υπηρεσιακή εξάρτηση (συνταξιούχο, δηλαδή επί τιμή πρέσβυ).
(γ) Στην παρ. 5(β) του ίδιου άρθρου προβλέπεται ότι το Α.Υ.Σ. γνωμοδοτεί προς τον ΥΠΕΞ για τα θέματα προαγωγής των διπλωματικών υπαλλήλων στον βαθμό Π.Υ.Α’ και Π.Υ.Β’, των εμπειρογνωμόνων στον βαθμό του ΕΜΠΡΣ Α’ και Β’, των υπαλλήλων της ΕΝΥ στους βαθμούς του Νομ. Συμβούλου Α’ και Β’ και των Ο.Ε.Υ. στους βαθμούς των Γεν. Συμβ. ΟΕΥ Α’ και Β’. Αν και στο άρθρο 93 (Προαγωγές Διπλωματικών Υπαλλήλων) προστέθηκε η σχετική πρόβλεψη, από αβλεψία, εξακολουθεί να απουσιάζει από τα άρθρα 105.3.ε (Προαγωγές Εμπειρογνωμόνων στον βαθμο του ΕΜΠΡΣ Α’) και 111.3.στ (Προαγωγές Ο.Ε.Υ. στο βαθμό του Γ.Σ. ΟΕΥ Β’), με αποτέλεσμα οι διατάξεις αυτές να αντιφάσκουν προς αυτή του άρθρου 35 παρ. 5(β)..
Άρθρο 36: Υπηρεσιακό Συμβούλιο:
(α) Ισχύει η (α) παρατήρηση που διατυπώθηκε ανωτέρω, για το άρθρο 35.
(β) Στην παρ. 6.β., εξαιρείται η γνωμοδοτική αρμοδιότητα του Υ.Σ. ως προς τις προαγωγές από τους βαθμούς ι) Γ.Π.Α. σε Σ.Π.Β., ιι) Γρ. ΟΕΥ Α’ σε Σύμβουλο ΟΕΥ. Β’. Για τις προαγωγές αυτές, προβλέπεται, σε άλλα άρθρα η διενέργεια «εξετάσεων» από την Διπλωματική Ακαδημία. Οι εν λόγω «εξετάσεις» είναι προβληματικές από Συνταγματικής απόψεως, λόγος δε γι’ αυτές θα γίνει κατωτέρω, στις παρατηρήσεις υπό τα σχετικά άρθρα.
Άρθρο 38: Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο:
(α) Στο νέο σχέδιο, αν και έχουν ενσωματωθεί αρκετές από τις παρατηρήσεις της προηγούμενης γνωμοδότησης, εξακολουθεί να προβληματίζει η προβλεπόμενη συμμετοχή, με δικαίωμα ψήφου στο Δ.Π.Υ.Σ., του ΣΤ’ Γενικού Διευθυντή του Υπ. Εξωτερικών ο οποίος αφενός μεν έχει ευρύτατες αρμοδιότητες και καθήκοντα κατά την διάρκεια της προδικασίας, αφετέρου δε ως εκ της θέσεώς του εκπροσωπεί ex officio την διώκουσα Αρχή, με συνέπεια να στερείται, επίσης ex officio, του τεκμηρίου της αμεροληψίας.
(β) Εξαιρετικά προβληματική, επίσης, είναι και η διάταξη την παρ. 5.β. του ως άνω άρθρου, σύμφωνα με την οποία το ΔΠΥΣ «αποφασίζει για τις ενστάσεις που ασκεί κατά των αποφάσεων του Π.Υ.Σ. υπέρ της Διοίκησης ή υπέρ του υπαλλήλου, ο Υπουργός και κάθε πειθαρχικός προϊστάμενος. Στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να επιβάλει ελαφρότερη ποινή από αυτήν που επιβλήθηκε από το ΠΥΣ». Δεδομένου ότι κατά την παρ. 5.α του ίδιου άρθρου ο υπάλληλος δύναται να ασκήσει προσφυγή μόνον κατ’ αποφάσεων του ΠΥΣ που επιβάλλει ποινή προστίμου στέρησης αποδοχών άνω των 4 μηνών και ανωτέρων, η διάταξη του άρθρου 5.β αντίκειται στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, καθ’ ο μέτρο επιτρέπει να ασκηθεί ένσταση από τον Υπουργό και «κάθε πειθαρχικό προϊστάμενο», όχι όμως και στον τιμωρηθέντα υπάλληλο, κατά ποινής ακόμη και κατώτερης του προστίμου στέρησης αποδοχών 4 μηνών.
(γ) Η ίδια διάταξη, καθίσταται προβληματική από την ίδια άποψη, αφ’ ης στιγμής δεν τίθενται προϋποθέσεις για την άσκηση της «υπέρ της Διοίκησης» ενστάσεως, ούτε εξ απόψεως δυνάμενου να την ασκήσει οργάνου, ούτε εξ απόψεως του είδους της απόφασης (ομόφωνης ή κατά πλειοψηφία) που εκδόθηκε από το ΠΥΣ. Η γενική διατύπωση ότι την ένσταση αυτή μπορεί να ασκήσει «ο Υπουργός και κάθε πειθαρχικός προϊστάμενος», καθώς και ότι η ένσταση αυτή μπορεί να ασκηθεί πάντοτε, ακόμη δηλαδή και σε περίπτωση ομόφωνης απόφασης του Π.Υ.Σ. και ακόμη και αν αυτή έχει ληφθεί με σύμφωνη γνώμη του εισηγητή, είναι προβληματικές και κατά την άποψή μου αντιβαίνουν στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, δεδομένου ότι με την πρώτη διάταξη παρέχεται δικαίωμα ένστασης σε πρόσωπα που δεν μετέχουν της πειθαρχικής διαδικασίας, ενώ με την δεύτερη αχρηστεύεται, την ουσία, το ΠΥΣ, αφού κάθε απόφαση αυτού (ακόμη και αν είναι ομόφωνα απαλλακτική), δύναται να προσβληθεί με ένσταση. Πέραν, δε, της αντίφασής της προς την παραπάνω διάταξη της ΕΣΔΑ, η διάταξη της παρ. 6.β. του άρθρου 40 δεν εξυπηρετεί την ταχεία επίλυση των πειθαρχικών υποθέσεων και διαιωνίζει την ταλαιπωρία των πειθαρχικώς διωκωμένων σε βαθμό ανεπίτρεπτο. Το ελάχιστο ορθό, κατά την γνώμη μου, θα ήταν να παρέχεται δικαίωμα ένστασης μόνον στον Εισηγητή του Π.Υ.Σ. και μόνον κατά μη ομοφώνων αποφάσεων του Π.Υ.Σ.
(δ) Επιπλέον, κατά την παρ. 8 του ίδιου άρθρου, ή ένσταση ενώπιον του Δ.Π.Υ.Σ. επιτρέπεται εντός προθεσμίας 30 ημερών από την κοινοποίηση «ή την πλήρη γνώση της» από τον υπάλληλο ή «από την περιέλευσή της στα όργανα που δικαιούνται να ασκήσουν ένσταση». Και η διάταξη αυτή αντίκειται στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, αφού αφενός μεν εν προκειμένω πρόκειται για πειθαρχική ποινή με σοβαρές υπηρεσιακές συνέπειες και επιβάλλεται, για τον υπάλληλο, η κίνηση της προθεσμίας ένστασης μόνον από την κοινοποίηση της απόφασης σε αυτόν, και όχι από το αμφίβολο, σε κάθε περίπτωση, γεγονός της «πλήρους γνώσεως» αυτού, αφετέρου δε για την Υπηρεσία, η προθεσμία αυτή θα πρέπει να αρχίζει από την δημοσίευση της αποφάσεως του ΠΥΣ, δεδομένου ότι από τότε τεκμαίρεται ότι λαμβάνει γνώση αυτής το Υπ. Εξωτερικών – συνεπώς δε και κάθε όργανο δυνάμενο να ασκήσει ένσταση κατ’ αυτής.
Αρθρο 21 περι τροπου εισαγωγης Ακολουθων Πρεσβειας. Δεν εχουν, κατα την εκτιμηση μου, ερεισμα στην πραγματικοτητα διατυπωθεισες παρατηρησεις περι υποτιθεμενης «ιδιαιτεροτητας» της αποστολης του εν λογω κλαδου σε σχεση με τα υπολοιπα ανωτερα στελεχη της ΔΔ και, επομενως, οι ενστασεις εναντια στην επιστροφη του Διαγωνισμου στην ΕΣΔΔΑ. Ας θυμηθουμε οτι η καταργηση του Διπλ Τμηματος της τοτε ΕΣΔΔ εγινε με τον πλεον πραξικοπηματικο τροπο με …τροπολογια επι του …αναπτξιακου νομου 1892 στις 31.7.1990, μια μερα πριν κλεισει για διακοπες η Βουλη. Αυτο νομιζω τα λεει ολα ως προς τα κατεστημενα συμφεροντα που την επεβαλαν τοτε. Κορυφαιοι διπλωματες μας, οπως λ.χ. ο νυν πρεσβης μας στον Καναδα, εχουν αποφοιτησει απο την Εθνικη Σχολη. Συμπερασματικα, λογω συσταστης της Επιτροπης Εξετασεων της ΕΣΔΔΑ, ειναι προδηλως υπερτερες οι «θεσμικες εγγυησεις» αξιοκρατιας σε σχεση με το υφισταμενο συστημα. Και φυσικα, η σημερινη «δημοσιοτητα» της προφορικης διαδικασιας που αναφερθηκε καπου, ουδολως σωζει την κατασταση. Το γεγονος αλλωστε οτι και οι ΟΕΥ και οι Ακολουθοι Τυπου επισης αποφοιτουν με επιτυχια απο ΕΣΔΔΑ ειναι αλλος ενας λογος υπερ της επιστροφης του διαγωνισμου στη Σχολη, εστω και αν η ειδικοτερη διαδικασια λ.χ. η διαπιστωση της γλωσσομαθειας, επιδεχεται τυχον βελτιωσεις.
Γεώργιος Αμαραντίδης, Αγαθάγγελος Ασλανίδης
Επανασυγκρότηση
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Άρθρο 160 Επανασυγκρότηση και σκοπός του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού
Το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (Σ.Α.Ε), το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 108 παρ. 2 του Συντάγματος και έχει ως αποστολή του την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού ελληνισμού επανασυγκροτείται με τον παρόντα νόμο, ως συμβουλευτικό όργανο της Ελληνικής Πολιτείας για θέματα που αφορούν στον απόδημο και ομογενειακό Ελληνισμό. Σκοποί του ΣΑΕ είναι, ιδίως, η διατήρηση, προώθηση και προβολή της ελληνικής γλώσσας, του ελληνικού πολιτισμού και του φιλελληνισμού, η ενίσχυση της εθνικής και της πολιτιστικής ταυτότητας του απανταχού Ελληνισμού, η προώθηση των συμφερόντων και η σύσφιγξη των δεσμών του απανταχού Ελληνισμού τόσο στο εξωτερικό όσο και με την πατρίδα
ΣΗΜΕΊΩΣΗ: α)Το ΣΑΕ θα πρέπει να είναι Εισηγητικό, Γνωμοδοτικό,Συμβουλευτικό και Διεκδικητικό, όργανο της Ελληνικής Πολιτείας
β) Το ΣΑΕ μεριμνά και εισηγείται προς την Ελληνική Πολιτεία τρόπους βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης στους τόπους διαμονής τους.
γ) Το ΣΑΕ εισηγείται και γνωμοδοτεί για θέματα που αφορούν στην Ελληνική Πολιτεία και στους Αποδήμους
δ) Η Ελληνική Κυβέρνηση συνομιλεί υποχρεωτικά με το ΣΑΕ και απαντά στα ζητήματα που θέτει εντός δύο μηνών
Άρθρο 161 Σύνθεση και όργανα του Σ.Α.Ε.
1. Στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού συμμετέχουν εκπρόσωποι του απόδημου και ομογενειακού
ελληνισμού ανά Περιφέρεια.
Οι Περιφέρειες από τις οποίες εκλέγονται οι εκπρόσωποι στο Σ.Α.Ε. είναι:
α) Περιφέρεια Καναδά,
β) Περιφέρεια Η.Π.Α.,
γ) Περιφέρεια χωρών Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής,
δ) Περιφέρεια χωρών Ευρώπης,
ε) Περιφέρεια χωρών της Παρευξείνιας Ζώνης και Κεντρικής Ασίας,
στ) Περιφέρεια χωρών Ωκεανίας – Άπω Ανατολής και
ζ) Περιφέρεια χωρών Αφρικής – Εγγύς/Μέσης Ανατολής.
2. Οι εκπρόσωποι του απόδημου και ομογενειακού ελληνισμού ανά Περιφέρεια εκλέγονται μέσω διαδικασιών αυτό-οργάνωσης του απόδημου και ομογενειακού ελληνισμού από τις αντιπροσωπευτικές του οργανώσεις. Ο αριθμός των εκπροσώπων του απόδημου και ομογενειακού ελληνισμού στο Σ.Α.Ε. ανά Περιφέρεια καθορίζεται βάσει πληθυσμιακής κατανομής, ως εξής:
α) Περιφέρεια Καναδά: Έξι εκπρόσωποι
β) Περιφέρεια Η.Π.Α.: Δέκα εκπρόσωποι
γ) Περιφέρεια χωρών Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής: Πέντε εκπρόσωποι
δ) Περιφέρεια χωρών Ευρώπης: Εννέα εκπρόσωποι
ε) Περιφέρεια χωρών της Παρευξείνιας Ζώνης και Κεντρικής Ασίας: Έξι εκπρόσωποι
στ) Περιφέρεια χωρών Ωκεανίας – Άπω Ανατολής: Εννέα εκπρόσωποι
ζ) Περιφέρεια χωρών Αφρικής – Εγγύς/Μέσης Ανατολής: Πέντε εκπρόσωποι
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ανεξάρτητα από τους ποιο πάνω εκπροσώπους στην Συνέλευση του ΣΑΕ δύνανται να συμμετέχουν τουλάχιστον ένας εκπρόσωπος από κάθε χώρα, όχι όμως περισσότεροι των 20 εκπροσώπων.
α) Περιφέρεια Καναδά: μέχρι 144 εκπρόσωποι
β) Περιφέρεια Η.Π.Α.: μέχρι 240 εκπρόσωποι
γ) Περιφέρεια χωρών Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής: μέχρι 120 εκπρόσωποι
δ) Περιφέρεια χωρών Ευρώπης: μέχρι 216 εκπρόσωποι
ε) Περιφέρεια χωρών της Παρευξείνιας Ζώνης και Κεντρικής Ασίας: μέχρι 144 εκπρόσωποι
στ) Περιφέρεια χωρών Ωκεανίας – Άπω Ανατολής: μέχρι 216 εκπρόσωποι
ζ) Περιφέρεια χωρών Αφρικής – Εγγύς/Μέσης Ανατολής: μέχρι 120 εκπρόσωποι
Σύνολο 1200 μέλη που κατανέμονται στις περιφέρειες, ανάλογα προς τους αριθμούς 6:10:5:9:6:9:5
3. Η δομή του Σ.Α.Ε. σε εθνικό και περιφερειακό καθορίζεται με διαδικασίες αυτό-οργάνωσης του απόδημου και ομογενειακού ελληνισμού.
4. α. Όργανα του Σ.Α.Ε. είναι το Προεδρείο, η Γενική Συνέλευση του και όσα άλλα προβλέψει ο Κανονισμός Λειτουργίας του άρθρου 162 παρ. 4.
β. Το Προεδρείο εκπροσωπεί το Σ.Α.Ε. και ασκεί όσες άλλες αρμοδιότητες του προβλέψει για αυτό ο
Κανονισμός Λειτουργίας. Με τον Κανονισμό ορίζονται επίσης ο αριθμός των μελών, η σύνθεση και ο τρόπος εκλογής των μελών του Προεδρείου.
β. Η Γενική Συνέλευση είναι το ανώτατο όργανο του Σ.Α.Ε. και ασκεί όλες τις αρμοδιότητες για τις οποίες δεν προβλέπει διαφορετικά ο Κανονισμός Λειτουργίας. Στη Γενική Συνέλευση συμμετέχουν ως τακτικά μέλη με δικαίωμα ψήφου οι εκπρόσωποι των Περιφερειών της παραγράφου 2 του άρθρου αυτού.
5. α. Για να συγκροτηθεί για πρώτη φορά η Γενική Συνέλευση πρέπει να έχουν ορισθεί τουλάχιστον τριάντα μέλη της από τέσσερις τουλάχιστον περιφέρειες. Το γεγονός αυτό πιστοποιεί με απόφαση της η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων, η οποία έχει αρμοδιότητα να κρίνει και επί της αντιπροσωπευτικότητας της διαδικασίας επιλογής, βάσει στοιχείων που προσκομίζουν, σε περίπτωση αμφισβήτησης, τα αρμόδια προξενεία.
β. Η Γενική Συνέλευση συγκαλείται για πρώτη φορά από τον Πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων εντός τριμήνου από την απόφαση του προηγουμένου εδαφίου. Στην πρώτη συνεδρίαση της εκλέγει τον Πρόεδρο της και αποφασίζει τον προσωρινό κανονισμό λειτουργίας της, μέχρις ότου ψηφιστεί ο Κανονισμός Λειτουργίας του άρθρου 162 παρ. 4.
6. Λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου αυτού ορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα, κατόπιν πρότασης του Υπουργού Εξωτερικών και γνώμη της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων. Μετά τη συγκρότηση της Γενικής Συνέλευσης η τροποποίηση του Προεδρικού αυτού Διατάγματος γίνεται κατόπιν εισήγησης της τελευταίας.
ΣΗΜΕΊΩΣΗ: Από τα πρώην μέλη των προεδρείων του ΣΑΕ τα οποία δεν επιθυμούν να συμμετέχουν στις διαδικασίες, οι οποίοι ετοιμάζουν και τον προσωρινό Κανονισμό Λειτουργίας, δεν συνάδει η ιδιότητα του βουλευτή ως εντολοδόχου κάποιου έργου)
Άρθρο 162 Έδρα – Αμφικτυονία Απόδημου Ελληνισμού
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Να αντικατασταθεί όρος (Αμφικτυονία) με τον όρο ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ διότι είναι αδόκιμος όρος.
1. α. Η Γενική Συνέλευση του ΣΑΕ φέρει την επωνυμία «Αμφικτυονία Απόδημου Ελληνισμού», στο εξής «Αμφικτυονία» και έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη.
β. Ο αριθμός και ο χρόνος των συνεδριάσεων της Αμφικτυονίας, μετά την πρώτη σύγκληση της, καθορίζονται από την ίδια, βάσει των προβλέψεων του Κανονισμού Λειτουργίας που θα καταρτίσει.
γ. Γραμματειακή υποστήριξη στην Αμφικτυονία παρέχει η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, υπό την προϋπόθεση ότι έχει ενημερωθεί σχετικά τρεις τουλάχιστον μήνες πριν την προγραμματιζόμενη συνεδρίαση της.
2. Η Αμφικτυονία μπορεί να συγκαλείται εκτάκτως και από τον Υπουργό Εξωτερικών για ενημέρωση ή διαβούλευση επί θεμάτων εθνικού ενδιαφέροντος. στο Και στην περίπτωση αυτή την γραμματειακή υποστήριξη παρέχει η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού.
3. Στις συνεδριάσεις της Αμφικτυονίας μπορεί να συμμετέχουν ως μέλη χωρίς δικαίωμα ψήφου:
α. προσωπικότητες από τον χώρο του απόδημου ελληνισμού, οι οποίες διαπρέπουν ενδεικτικά στον
πολιτιστικό, επιστημονικό, οικονομικό και κοινωνικό τομέα. Οι ανωτέρω προτείνονται από την Ειδική μόνιμη επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων και την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού. Η επιλογή τους γίνεται με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών μετά από διαβούλευση με το Προεδρείο της Ειδικής μόνιμης επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων.
ΣΗΜΕΊΩΣΗ: α)Οι ανωτέρω προτείνονται από την Ειδική μόνιμη επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων, την Γενική Γραμματεία Απόδημου και το Προεδρείο του ΣΑΕ
Β) τα έξοδα των προσκληθέντων βαρύνουν την ΓΓΑΕ
β. διακεκριμένες προσωπικότητες, που δεν έχουν ελληνική καταγωγή αλλά έχουν διακριθεί για τις θέσεις τους υπέρ των εθνικών θεμάτων και για την συμβολή τους στην προώθηση του ελληνικού πολιτισμού, αναγνωριζομένης της διαχρονικής προσφοράς του φιλελληνικού κινήματος ανά τον κόσμο. Η επιλογή τους γίνεται με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών, μετά από διαβούλευση με το Προεδρείο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων,
γ. Από ένας εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων που ορίζονται από τον Υπουργό Εξωτερικών, μετά από εισήγηση του Οικουμενικού Πατριάρχη ή του οικείου Πατριάρχη.
δ. εκπρόσωποι των ΠΟΜΑΚ / ΠΣΕΚΑ που ορίζονται από τον Υπουργό Εξωτερικών μετά από εισήγηση των τελευταίων. Το σύνολο των μελών της παραγράφου αυτής δεν μπορούν να είναι περισσότερα από το ήμισυ των τακτικών μελών της Γενικής Συνέλευσης.
4. Η Αμφικτυονία αποφασίζει με απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των τακτικών μελών της και σε κάθε περίπτωση με όχι λιγότερες από εικοσιέξι ψήφους, τον Κανονισμό Λειτουργίας του Σ.Α.Ε. Με τον Κανονισμό ρυθμίζονται όλα τα θέματα για τα οποία δεν προβλέπει ειδικά ο νόμος, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού του τρόπου εκλογής των εκπροσώπων στο Σ.Α.Ε, των αρμοδιοτήτων και της λειτουργίας του Προεδρείου και της Αμφικτυονίας.
5. Για κάθε θέμα σχετικό με τη λειτουργία της Αμφικτυονίας που δεν ρυθμίζει ο Κανονισμός Λειτουργίας ή ο νόμος αυτός εφαρμόζονται αναλόγως οι γενικές διατάξεις περί σωματείων.
Άρθρο 163 Πόροι του Σ.Α.Ε.
Το Σ.Α.Ε. λειτουργεί με ίδιους πόρους, όπως ορίζει ο Κανονισμός Λειτουργίας του.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Θα πρέπει η Ελληνική πολιτεία να συμμετέχει με ένα συμβολικό ποσό στον προϋπολογισμό του ΣΑΕ για σκοπούς ισότιμης συνεργασίας, άλλως το Όργανο ΣΑΕ είναι ανεξέλεγκτο δράσεων, λόγων και έργων.
Επίσης η Ελληνική Πολιτεία βοηθά το ΣΑΕ στην εξεύρεση πόρων.
Άρθρο 164 Ασυμβίβαστα
1. Η ιδιότητα του εκλεγμένου εκπροσώπου στο Σ.Α.Ε. είναι ασυμβίβαστη με τα έργα ή την ιδιότητα μέλους του διοικητικού συμβουλίου ή των αναπληρωτών τους, οιασδήποτε νομικής μορφής νομικών προσώπων της ημεδαπής, τα οποία επιχορηγούνταν εν όλω ή εν μέρει από το Σ.Α.Ε. ή ενισχύονταν οικονομικά καθ’ οιονδήποτε τρόπο από αυτό.
2. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η συμμετοχή τους σε προσωρινές διοικήσεις προϋφιστάμενων νομικών προσώπων της ημεδαπής, τα οποία επιχορηγούνταν εν όλω ή εν μέρει από το Σ.Α.Ε ή ενισχύονταν οικονομικά καθ’ οιονδήποτε τρόπο από αυτό, οι οποίες ορίσθηκαν από δικαστικές αποφάσεις, και σε εκτέλεση αυτών, για το χρονικό διάστημα και τους σκοπούς και μόνον που αυτές επιτάσσουν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Να διαγραφεί το Αρθρο 164 είναι υβριστικό για τα πρώην μέλη του ΣΑΕ.τα οποία μπορεί να προσφύγουν για αυτήν την διάταξη στο Συμβούλιο Επικρατείας.
Άρθρο 165 Καταργούμενες διατάξεις
Από τη δημοσίευση του νόμου αυτού καταργούνται τα άρθρα 1 έως και 7 και 10 του ν. 3480/2006 (161/Α’) ‘’Οργάνωση, λειτουργία και αρμοδιότητες του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (Σ.Α.Ε.) και άλλες διατάξεις’’ και κάθε άλλη διάταξη που αντίκειται στις ρυθμίσεις. Το Σ.Α.Ε. του παρόντος νόμου, ουδεμία νομική, διοικητική ή οικονομική συνάφεια, σχέση ή υποχρέωση έχει με οιασδήποτε νομικής μορφής νομικά πρόσωπα που είχαν συσταθεί πριν από τη θέση σε ισχύ του νόμου αυτού με παρεμφερείς σκοπούς με αυτό.
Άρθρο 166 Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός όπου ορίζεται διαφορετικά από τις διατάξεις του.
Παρατηρήσεις
α)Απαγορεύεται ρητώς η εκπροσώπηση του μέλους μέσω αντιπροσώπου αυτού
β) Είναι ασυμβίβαστη η ιδιότητα του μέλους κατοίκου της Ελλάδας ή φορολογικού κατοίκου της Ελλάδας.
γ) Η εκλογή αντιπροσώπων μελών γίνεται με καθολική ψηφοφορία στα Ελληνικά Προξενεία, εφ’ όσον ένα μήνα πριν συνταχθούν οι Εκλογικοί Κατάλογοι. Οι εκλογικοί κατάλογοι αποστέλλονται στην Οργανωτική Επιτροπή στο ΥΠΕΞ και στην Μόνιμη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων. Για τα μέλη των ΔΣ των Ομοσπονδιών η ψήφος μετρά τρεις φορές, των απλών Φορέων η ψήφος θα μετρά δύο φορές, ενώ των φυσικών προσώπων μία.
δ)Ποιος φορέας αναλαμβάνει τα έξοδα συγκρότησης;;
ε)Η ΓΓΑΕ αναλαμβάνει να τακτοποιήσει τυχόν εκκρεμότητες που προκύπτουν από το προηγούμενο Προεδρείο του ΣΑΕ.
στ)Το ΣΑΕ θα πρέπει να έχει νομική προσωπικότητα για να μπορεί να λειτουργήσει ως νομικό πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου
ζ)Το ΣΑΕ διαβουλεύεται με την Ελληνική Πολιτεία για το θέμα της ψήφου των Αποδήμων Ελλήνων
η) Το ΣΑΕ δραστηριοποιείται σε διάφορα προγράμματα προς όφελος του και συμμετέχει σε επιτροπές της Ελληνικής Πολιτείας
θ)ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΎ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ:
Από εμπειρία μας δεν υποχρεούται η Ελληνική Κυβέρνηση σε έκδοση προεδρικού διατάγματος, διότι και στον προηγούμενο Νόμο προβλεπόταν η έκδοση ΠΔ το οποίο δεν εκδόσανε ποτέ οι κυβερνήσεις
ι)Εκπροσώπηση: Η Τακτική Συνέλευση του ΣΑΕ έχει τόσα μέλη όσα η προηγούμενη διοίκηση αυτού ορίζει. Σε καμιά περίπτωση δεν ξεπερνούν τα 1,200. διότι δημοκρατία σημαίνει συμμετοχή. Τα οποία κατανέμονται στις περιφέρειες ανάλογα προς τους αριθμούς 6:10:5:9:6:9:5
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΌ ΣΩΜΑ (Ή ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΊΑ) ΤΟΥ ΣΑΕ: αποτελείται από 50-100 μέλη επιπλέον τα μέλη του προεδρείου ΣΑΕ τα μέλη εκλέγονται κατά την Τακτική Συνέλευση του ΣΑΕ Καλείται από τον ΥΠΕΞ με δαπάνες της ΓΓΑΕ ή από το Προεδρείο ΣΑΕ με δαπάνες των Αποδήμων ή από ¾ των μελών του. Ο ρόλος είναι συμβουλευτικός και εισηγητικός προς το προεδρείο ΣΑΕ και γνωμοδοτεί αν του ζητηθεί. Εκλέγει επιτροπή Οικονομικών και Εξεύρεσης Πόρων για το ΣΑΕ. Τα μέλη του συμμετέχουν σε επιτροπές που σχηματίζονται από το ΣΑΕ. Πρόεδρος του ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΌΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (Ή ΤΗΣ ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΊΑΣ) ΤΟΥ ΣΑΕ είναι ο Πρόεδρος του ΣΑΕ κλπ
ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: ‘’Ωδινεν όρος και έτεκεν μυν’’ που είναι το Τέλειο ΣΑΕ που υποσχόταν οι κυβερνήσεις;
Φενάκη το κατατεθέν Νομοσχέδιο από την Κυβέρνηση.
Το ΣΑΕ είναι φορέας εκπροσώπησης των Αποδήμων Ελλήνων θα πρέπει να αφεθεί και να βοηθηθεί ελεύθερα να αναπτυχθεί!
Όσο ποιο μεγάλο πλήθος αντιπροσώπων υπάρχει τόσο ποιο πολύ θα αναπτυχθούν οι σχέσεις της Ελλάδας με τον Απόδημο Ελληνισμό!
Στο άρθρο 139 παρ.8 προστίθεται παράγραφος:
Περισσότεροι του ενός μετακινούμενοι δύνανται προαιρετικά με αιτήσεις τους να ζητήσουν εναλλακτικά, τουλάχιστον 3 μειωμένες προσφορές για ομαδοποιημένη μεταφορά των οικοσκευών τους σε κοινή συνολικά οριζόμενη διαδρομή μετ΄επιστροφής από και προς την Κεντρική Υπηρεσία βάσει αναλυτικών καταστάσεων οικοσκευών τους και επί μέρους διαδρομών αυτών από και προς την Κεντρική Υπηρεσία, έτσι ώστε να μειωθεί το συνολικό κόστος των οικοσκευών και να μην επιβαρύνεται με αυτό ο υπάλληλος η και η υπηρεσία.
Η καταβολή της δαπάνης λαμβάνει χώρα με συνολικό τακτικό χρηματικό ένταλμα
που εκδίδεται βάσει της συνολικής διαδρομής.
Γενική Παρατήρηση
Το σχέδιο νόμου για το ΣΑΕ αφήνει και πάλι αδιευκρίνιστα τα εξής θέματα :
Α) της ύπαρξης/ανυπαρξίας νομικής προσωπικότητας του ΣΑΕ. Έστω και με δικούς του πόρους θα έχει δικαίωμα το ΣΑΕ να διατηρεί π.χ. γραφεία , υπαλλήλους, ιστοσελίδα, προϋπολογισμό, περιουσιακά στοιχεία, τηλεφωνικές συνδέσεις ? Αν όχι ( όπως φαίνεται από το σχέδιο νόμου) , πως θα επιτελεί τον, έστω, συμβουλευτικό του ρόλο? Η λύση της Γ.Γ.Α.Ε. αφορά μόνον τη Συνέλευση και όχι το Προεδρείο.
Β) της ένταξης του ή μη στη διοικητική ιεραρχία της Ελληνικής Πολιτείας . Το τελευταίο αυτό θέμα έχει απασχολήσει το Συμβούλιο Επικρατείας ( ΣτΕ 1313/09) λόγω της ασάφειας του προηγούμενου νόμου και εάν και πάλι αφεθεί εκκρεμές είναι βέβαιο θα απασχολήσει εκ νέου τα δικαστήρια. Δεν είναι θεωρητικό θέμα μόνον αλλά και πρακτικό : π.χ. θα μπορεί να προσβληθεί στα δικαστήρια η διαδικασία εκλογής του Προεδρείου από τη Συνέλευση ή η διαδικασία συγκρότησης της Γενικής Συνέλευσης ?
Επαναφέρεται η πρόταση να συσταθεί το ΣΑΕ ως ν.π.ι.δ. όπως ακριβώς η συμβουλευτική της Ελληνικής Πολιτείας Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή ( Ο.Κ.Ε.) που έχει σκοπό να συμβουλεύει σε οικονομικά και εργατικά θέματα και είναι επιτυχημένος θεσμός στα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες.
Αρθρο 160
Όπως προαναφέρθηκε, με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου το Σ.Α.Ε. περιορίζεται στον (διακοσμητικό) συμβουλευτικό ρόλο της Ελληνικής Πολιτείας και δεν του επιτρέπεται η εκτέλεση προγραμμάτων κλπ προς όφελος της Ομογένειας. Είναι κατά συνέπεια αντιφατική και παραπλανητική η β παράγραφος που ορίζει ότι «Σκοπός του ΣΑΕ είναι η διατήρηση , προώθηση , προβολή ………………» . Τούτο δε διότι διατήρηση , προώθηση και προβολή οποιουδήποτε θέματος δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατόν να γίνει με άπλες συμβουλές προς την Ελληνική Πολιτεία, αλλά μόνον με εκτέλεση προγραμμάτων. Η πείρα έχει δείξει ότι ένα μόνο συμβουλευτικό ΣΑΕ γρήγορα θα απαξιωθεί στη συνείδηση των Αποδήμων, επειδή δεν θα έχει να επιδείξει κάποιο χειροπιαστό έργο. Άλλωστε το Σύνταγμα κάνει λόγο για οργάνωση , λειτουργίες και αρμοδιότητες του ΣΑΕ και όχι αρμοδιότητα δηλαδή μόνον να συμβουλεύει. Τα ανωτέρω σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν ότι η Πολιτεία θα χρηματοδοτήσει τα έργα. Θα μπορούσε να ορισθεί ρητά ότι αποκλείεται κάθε χρηματοδότηση τους (όπως ακριβώς θα γίνεται και για τα λειτουργικά έξοδα)
Αν η βούληση του νομοθέτη παραμείνει να περιοριστεί το ΣΑΕ σε συμβουλευτικό / γνωμοδοτικό ρόλο , τότε :
Α) θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η β παράγραφος ως εξής :
Σκεπός του ΣΑΕ είναι να συμβουλεύει την Ελληνική Πολιτεία σε σχέση με τη διατήρηση, προώθηση, προβολή κλπ.
Β) να ορισθεί τουλάχιστον ότι είναι υποχρεωτική η διαβούλευση της Ελληνικής Πολιτείας με το ΣΑΕ ( Προεδρείο?) σε θέματα που αφορούν τον Απόδημο Ελληνισμό ( πχ ψήφος αποδήμων, στράτευση αποδήμων, φορολογία αποδήμων κλπ )πριν την έκδοση οποιουδήποτε νομοθετικού κειμένου. Άλλως το ΣΑΕ δεν θα έχει καμία χρησιμότητα, σπουδαιότητα και σημασία. Ας σημειωθεί ότι ουδέποτε μέχρι σήμερα οποιοσδήποτε κυβερνητικός παράγων ή στέλεχος της διοίκησης κλπ ζήτησε επίσημα τη συμβουλή του ΣΑΕ για οποιοδήποτε θέμα. Άρα, είναι πρόδηλη η σημασία της υποχρεωτικής διαβούλευσης με το ΣΑΕ που θα διασφαλίσει το λόγο ύπαρξης του.
Περαιτέρω το ΣΑΕ θα πρέπει να έχει σκοπό τη σύσφιξη των σχέσεων όχι μόνον των Αποδήμων με την Ελλάδα αλλά και των Αποδήμων μεταξύ τους. Και αυτό το τελευταίο πάλι μόνο με την εκτέλεση προγραμμάτων μπορεί να καταστεί εφικτό.
Αρθρο 161
Η αυτοοργάνωση εγκυμονεί κινδύνους ερίδων στους Ομογενείς, κάτι που ο νομοθέτης πρέπει να αποφύγει για προφανείς λόγους. Σκοπός είναι η ένωση και όχι ο διχασμός. Ναι μεν η εμπειρία έχει δείξει ότι κάθε Περιφέρεια μπορεί ή πρέπει να έχει διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης πλην όμως η παραπομπή του όλου θέματος της Σύγκλησης της Α Συνέλευσης σε Προεδρικό Διάταγμα (παρ. 6) δεν είναι σκόπιμη και μάλλον μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση του θεσμού. Πολύ περισσότερο που η Εισήγηση της Συνέλευσης για τροποποίηση του αρχικού Π.Δ. δεν είναι δεσμευτική για τον Υπουργό Εξωτερικών. Έτσι είναι ορατό το ενδεχόμενο να μην εκδοθεί ποτέ το σχετικό ΠΔ που θα τροποποιεί το αρχικό ΠΔ ( το οποίο θα εκδοθεί ερήμην των Αποδήμων) , παρότι θα το έχει ζητήσει η Συνέλευση.
Κανονισμός Λειτουργίας : Υπάρχει άραγε 1 κανονισμός λειτουργίας για όλα ? ( Συνέλευση, Προεδρείο, τυχόν αλλά Όργανα του ΣΑΕ ?) Δεν κρίνεται σκόπιμο τον κανονισμό λειτουργίας του Προεδρείου να τον ορίζει η Συνέλευση αλλά να τον ορίζει το ίδιο το Προεδρείο και βέβαια να τον τροποποιεί μόνο το ίδιο το Προεδρείο, όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε συλλογικό όργανο αφού μόνον αυτό έχει τη σχετική εμπειρία της δυσλειτουργίας που καθιστά αναγκαία την όποια τροποποίηση.
Δεν ορίζονται σαφώς οι αρμοδιότητες της Γενικής Συνέλευσης. Προκύπτει εμμέσως ότι είναι η εκλογή του Προεδρείου και ψήφιση του Κανονισμού.
Δεν γίνεται κατανοητό γιατί θα πρέπει η Συνέλευση να μπορεί να συνεδριάσει για πρώτη φορά με 30 μέλη από τις 4 Περιφέρειες. Ασφαλώς τίθεται θέμα αντιπροσωπευτικότητας και νομιμοποίησης της εκλογής του Προεδρείου.
(161 παρ. 5α). Δεν είναι σαφές ποιος , που , πότε μπορεί να αμφισβητήσει την αντιπροσωπευτικότητα της διαδικασίας της επιλογής ώστε να προσκομιστούν στοιχεία από τα Προξενεία. Εδώ επανέρχεται το θέμα της δυνατότητας προσβολής της σχετικής απόφασης της Ε.Μ.Ε.Ε.Δ.Β.Ε. σε κάποιο δικαστήριο ή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως είχε γίνει πριν από 13 έτη.
Αρθρο 162
Παρ. 1 . Κατά το σχέδιο νόμου μόνον η ΓΣ πρέπει να συνεδριάζει στη Θεσσαλονίκη. Για το Προεδρείο και τα άλλα τυχόν Όργανα ουδεμία υποχρέωση υπάρχει για τον τόπο συνεδρίασης τους. Έμμεσα δηλαδή καταργείται ως έδρα του ΣΑΕ η Θεσσαλονίκη.
Παρ. 2 Είναι αξιοπερίεργο να συγκαλεί ο ΥπΕξ Έκτακτη Συνέλευση αλλά με έξοδα των Αποδήμων. Στην περίπτωση αυτή της Έκτακτης Σύγκλησης θα πρέπει η Πολιτεία να επωμίζεται τα έξοδα.
Παρ. 3 Είναι επίσης αξιοπερίεργο να καλεί ο ΥπΕξ Προσωπικότητες επιλογής του αλλά με έξοδα των Αποδήμων. Και στην περίπτωση αυτή θα πρέπει η Πολιτεία να επωμίζεται τα έξοδα.
Ασφαλώς θα πρέπει οι Απόδημοι να μπορούν και αυτοί να καλέσουν πρόσωπα που θεωρούν σημαντικά. Άλλωστε κατά τεκμήριο αυτοί πρώτα τους γνωρίζουν αφού προέρχονται από αυτούς.
Εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: Αν δεν γνωμοδοτεί/συμβουλεύει η Συνέλευση αλλά το Προεδρείο, τότε τι νόημα έχει η πρόσκληση στη ΓΣ αφού δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου ?
Αρθρο 163
Ειδικά για την πρώτη Συνέλευση θα πρέπει να προβλεφτεί χρηματοδότηση της Πολιτείας έστω κατ εξαίρεση ώστε να μην υπάρχουν απευκταίες καταστάσεις ( π.χ. χρήση του ονόματος του ΣΑΕ με εμπορικά κριτήρια)
Επίσης δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί απολύτως η χρηματοδότηση του ΣΑΕ αλλά να είναι δυνητικά επιτρεπτή υπό προϋποθέσεις π.χ. με αυξημένη πλειοψηφία της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Αποδήμων.
Αρθρο 164
Παρ 1. Προκαλεί εντύπωση η διχαστική διάταξη για τους διατελέσαντες ήδη εκλεγμένους εκπροσώπους του Ιδρύματος Απόδημου Ελληνισμού. Θα μπορούσε να κριθεί αντισυνταγματική. Προτιμότερη θα ήταν η απαγόρευση επανεκλογής για πάνω από 2 η 3 θητείες.
Παρ. 2 Από τη διατύπωση αυτής της παραγράφου προκύπτει ότι αυτή δεν εισάγει εξαίρεση στην παρ. 1 που απαγορεύει στα ανωτέρω πρόσωπα να επανεκλεγούν αλλά απλώς επιτρέπει τη συμμετοχή των ανωτέρω προσώπων στην προσωρινή διοίκηση του Ιδρύματος . Άρα οι λέξεις «κατ εξαίρεση» πρέπει να διαγραφούν εκτός και εάν πρόκειται για αδόκιμη διατύπωση και ο νομοθέτης απλώς ήθελε να εξαιρέσει από την απαγόρευση αυτή όσους μετείχαν σε προσωρινές διοικήσεις του Ιδρύματος Απόδημου Ελληνισμού.
Χωρίς να καταργηθεί το ΚΥΣΕΑ, με το σχέδιο νόμου που έχει μπει σε διαβούλευση με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Εξωτερικής Πολιτικής» ιδρύεται το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) με θεματολογία ανάλογη με αυτήν του ΚΥΣΕΑ. Βασική διαφορά το ΣΕΑ είναι όργανο συμβουλευτικό προς τον Πρωθυπουργό ενώ το ΚΥΣΕΑ όργανο λήψης αποφάσεων. Η σύνθεση του ΣΕΑ είναι κατά βάση ίδια με το ΚΥΣΕΑ αφού και στα δύο όργανα συμμετέχουν, πέραν των άλλων, ο Πρωθυπουργός (Πρόεδρος), οι Υπουργοί εξωτερικών, άμυνας και Προστασίας του Πολίτη, ο Α/ΓΕΕΘΑ και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού.
Στο δια ταύτα:
1) Το ένα εκ των δύο οργάνων είναι περιττό. Η ίδρυση του ΣΕΑ επιβάλλει την κατάργηση του ΚΥΣΕΑ.
2) Στη βασική σύνθεση του ΣΕΑ πρέπει να συμμετέχουν μόνο ο Πρωθυπουργός ως Πρόεδρος, οι Υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας και Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας. Όλοι οι άλλοι θα καλούνται ως έκτακτα μέλη ανάλογα με το αντικείμενο της συνεδρίασης.
3) Ορθώς αναφέρεται στο σχέδιο νόμου πως το όργανο αυτό είναι συμβουλευτικό προς τον Πρωθυπουργό. Ήταν λάθος που στο ΚΥΣΕΑ οι αποφάσεις λαμβάνονταν με ψηφοφορία. Ο τελικά υπεύθυνος για την χάραξη και εφαρμογή της πολιτικής στο εσωτερικό και στο εξωτερικό δεν μπορεί, με βάση το Σύνταγμα, να είναι άλλος από τον Πρωθυπουργό της Χώρας, ο οποίος άλλωστε έχει και την εξουσία επιλογής των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου (εξίσωση εξουσίας και ευθύνης), στο οποίο ο ίδιος προεδρεύει. Και, βέβαια, όταν υπάρχει διαφωνία μεταξύ του Πρωθυπουργού και ενός Υπουργού, ο τελευταίος παραιτείται ή παύεται και αντικαθίσταται με άλλον της επιλογής και πάλι του Πρωθυπουργού. Το ΚΥΣΕΑ (ή Συμβούλιο Εθνικής Στρατηγικής) αποτελεί το βασικό-θεσμικό συμβουλευτικό όργανο του Πρωθυπουργού στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων
4) Απαιτείται η υποστήριξή του με μια μεγάλη επιστημονική ομάδα (αντί της μικρής Γραμματείας των έξι επιστημόνων που προβλέπει το προσχέδιο) αποτελούμενη από αξιόλογους διπλωμάτες πρέσβεις ε.τ., κορυφαίους νομικούς διεθνούς δικαίου, συνταγματολόγους, απόστρατους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων με σχετικά qualifications, περιβαλλοντολόγους, διεθνολόγους, οικονομολόγους, ιστορικούς, ειδικούς στα ενεργειακά κ.ά., που θα μελετούν σε μόνιμη βάση το διεθνές περιβάλλον, θα προσδιορίζουν ευκαιρίες και απειλές και θα υποβάλλουν στο ΣΕΑ την εισήγησή τους για τον προσδιορισμό των εθνικών συμφερόντων και την διαμόρφωση ενός οδικού χάρτη σε στρατηγικό επίπεδο για την προώθηση και την υποστήριξή τους στο διεθνές περιβάλλον. Επικεφαλής της επιστημονικής αυτής ομάδας θα είναι ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας και πρέπει να συμμετέχει οπωσδήποτε ικανός manager, με γνώσεις και μεγάλη εμπειρία στο Στρατηγικό Σχεδιασμό (Η εθνική Στρατηγική είναι Στρατηγικός Σχεδιασμός). Κρίνεται επίσης απαραίτητη η κατάλληλη οργάνωση αυτής της επιστημονικής ομάδας σε υποομάδες ανάλογα με τη θεματολογία.
5) Υπό κανονικές συνθήκες, η επιστημονική αυτή ομάδα (θα μπορούσε να ονομαστεί επιτελείο ή γραμματεία) θα ήταν της επιλογής της εκάστοτε κυβέρνησης (όπως προβλέπει το σχέδιο νόμου), όμως θεωρώ ότι οι ιδιαιτερότητες – παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος των πελατειακών σχέσεων στο πλαίσιο δημιουργίας κομματικών στρατών θα το καθιστούσαν σύντομα αναποτελεσματικό μετατρέποντάς το σε έναν ακόμη χώρο βολέματος κομματικών φίλων, με αποτέλεσμα την απαξίωσή του και την παραγωγή εκθέσεων ιδεών αντί σοβαρών προτάσεων. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που καθιστά αναγκαία την θεσμική θωράκιση αυτού του επιτελείου, το οποίο πρέπει είναι υπερκομματικό (η στελέχωσή του να μην αποτελεί αντικείμενο της εκάστοτε κυβέρνησης), η θητεία των μελών του να είναι ανεξάρτητη της αντίστοιχης Κυβερνητικής θητείας ώστε πέρα των άλλων να εξασφαλίζεται η συνέχεια και να λειτουργεί σε μόνιμη βάση, καθόσον η προσπάθεια αυτή εμπεριέχει δυναμική ειδικά στο σύγχρονο διεθνές περιβάλλον, το οποίο αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και απαιτεί ευκαμψία, ήτοι ταχεία προσαρμογή στις εναλλαγές των καταστάσεων. Οι αποφάσεις όπως έχει ήδη αναφερθεί λαμβάνονται από την εκάστοτε εκλεγμένη από το λαό Κυβέρνηση.
Τέλος μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου θα πρέπει να υπάρξει ένα κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο με λεπτομέρειες σε ότι αφορά στις ακολουθούμενες διεργασίες-διαδικασίες και position description. Κι αυτό αποτελεί ένα ξεχωριστό project που πρέπει να ανατεθεί σε ικανό project manager για να καταλήξει σε ένα αποτελεσματικό και λειτουργικό θεσμικό πλαίσιο. Στη δημόσια διοίκηση όλων των κρατών της δύσης έχουν μπει τα εργαλεία του σύγχρονου management και στην Ελλάδα συνεχίζουν να ασχολούνται με τα ζητήματα οργάνωσης και γενικά management γραφειοκράτες.
Αναλυτική παρουσίαση με πλήρη επιχειρηματολογία γι όλα τα παραπάνω στο βιβλίο μου «Εθνική Στρατηγική-Πρόταση για ένα νέο Θεσμικό Πλαίσιο» Β’ Έκδοση των Εκδόσεων «Ι.ΣΙΔΕΡΗ».
Χαιρετίζω εδώ το απαραίτητο δημοκρατικό δικαίωμα της διαβούλευσης και την πρωτόγνωρη απόφαση του κ. Υπουργού να την εφαρμόσει, η οποία βρήκε όμως τους πάντες απροετοίμαστους και ανενημέρωτους εν μέσω εορτών.
Για ευνόητους λόγους που ανέπτυξε και ο κ. Αναστάσιος Μπασαράς, Αντιπρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών στις 30/04/2019 στις 12:20 στο σχόλιο του και όχι μόνο, και οι οποίοι βρίσκουν σύμφωνους τους πάντες υποθέτω, πρέπει να δοθεί 1 με 2 μήνες παράταση ώστε να συνεδριάσουν ξανά οι σύλλογοι, δεδομένου ότι οι παλαιότερες προτάσεις τους για τον οργανισμό έχουν εξαφανισθεί. Να υπάρξει ξεχωριστή εν ανάγκη διαβούλευση και διαχωρισμός του Σχεδίου Νόμου σε δύο η περισσότερα κομμάτια για τα θέματα του Οργανισμού, από τα θέματα για τα Σ.Ε.Α., Σ.Α.Ε. και άλλες διατάξεις, εφόσον αυτά επείγουν περισσότερο και πρέπει να τους δοθεί προτεραιότητα η να γίνουν οι επείγουσες μεταρρυθμίσεις και να παραμείνει ο εκσυγχρονισμός για το μέλλον. Εκσυγχρονισμός, πλουραλισμός ιδεών, πολυφωνία και αναμόρφωση τόσων άρθρων δεν γίνεται με την διαβούλευση μερικών αποσπασματικών σχολίων επί άρθρων και προσωπικών απόψεων, χωρίς συγκλήσεις Γενικών Συνελεύσεων Κλάδων ΥΠ.ΕΞ. και παντός είδους φορέων.
Για παράδειγμα, οι παλαιότερες προτάσεις των υπαλλήλων του κλάδου Μ.Ε.Π. προς συζήτηση στις Γενικές Συνελεύσεις που έγιναν μέσω ιστοσελίδας smep η υπηρεσιακών e-mails στο server mfa.gr χάθηκανh.
Δεν είναι δυνατόν το ελληνικό δημόσιο να δίνει 3-4 μήνες για μία απλή φορολογική δήλωση και να μην δίνει μια γενναία παράταση για τέτοιο εύρος θεμάτων και μάλιστα εν μέσω αργιών.
Επομένως βάσει και των ανωτέρω παρακαλούμε – αιτούμεθα την μέγιστη δυνατή παράταση.
Μετά τιμής
Βασίλειος Ραπτάκης
κλάδου Μηχανικών Επικοινωνιών και Πληροφορικής του ΥΠ.ΕΞ.
βαθμού Α΄
εκπροσώπου του κλάδου στην Συνομοσπονδία Υπαλλήλων ΥΠ.ΕΞ.
Αρθρο 90 (παρα 4) : Νομίζω ότι πρέπει να επανέλθει η διάταξη προηγουμένων Σχεδίων, για κατοχή από υποψηφίους Ακολούθους Πρεσβείας και μεταπτυχιακού τίτλου (σ.σ. συναφούς με τα αντικείμενα του διπλωματικού λειτουργήματος). Κατά τη γνώμη μου, αν ο μεταπτυχιακός τίτλος απαιτείται για άλλες κατηγορίες στελεχών του ΥΠΕΞ (έστω για λόγους ειδικότερου αντικειμένου), λόγος επίσης υπάρχει για τον διπλωματικό κλάδο, ο οποίος είναι συνολικά επιφορτισμένος με την εφαρμογή της εξωτερικής πολιτικής.
Αρθρο 96 : Κατά την αφυπηρέτηση τους, στους Διπλωματικούς Υπαλλήλους πρεσβευτικού βαθμού, θα πρέπει να «μπορεί να τους απονέμεται» ο επόμενος βαθμός επί τιμή, χωρίς τη συνδρομή του όρου «λόγω εξαιρετικών υπηρεσιών», ο οποίος, κατά τη ταπεινή μου γνώμη, φαίνεται αόριστος και, εν τέλει, περττός και καταχρηστικός.
Συντονιστικό Συμβούλιο ΣΑΕ Ωκεανίας και Άπω Ανατολής
Συμμετοχή στη Διαβούλευση του Σχεδιου Νόμου για το ΣΑΕ
Γενική Παρατήρηση
Το σχέδιο νόμου αφήνει και πάλι αδιευκρίνιστα τα εξής θέματα :
Α) της ύπαρξης/ανυπαρξίας νομικής προσωπικότητας του ΣΑΕ. Έστω και με δικούς του πόρους θα έχει δικαίωμα το ΣΑΕ να διατηρεί π.χ. γραφεία , υπαλλήλους, ιστοσελίδα, προϋπολογισμό, περιουσιακά στοιχεία, τηλεφωνικές συνδέσεις ? Αν όχι ( όπως φαίνεται από το σχέδιο νόμου) , πως θα επιτελεί τον, έστω, συμβουλευτικό του ρόλο? Η λύση της Γ.Γ.Α.Ε. αφορά μόνον τη Συνέλευση και όχι το Προεδρείο.
Β) της ένταξης του ή μη στη διοικητική ιεραρχία της Ελληνικής Πολιτείας . Το τελευταίο αυτό θέμα έχει απασχολήσει το Συμβούλιο Επικρατείας ( ΣτΕ 1313/09) λόγω της ασάφειας του προηγούμενου νόμου και εάν και πάλι αφεθεί εκκρεμές είναι βέβαιο θα απασχολήσει εκ νέου τα δικαστήρια. Δεν είναι θεωρητικό θέμα μόνον αλλά και πρακτικό : π.χ. θα μπορεί να προσβληθεί στα δικαστήρια η διαδικασία εκλογής του Προεδρείου από τη Συνέλευση ή η διαδικασία συγκρότησης της Γενικής Συνέλευσης ?
Επαναφέρεται η πρόταση να συσταθεί το ΣΑΕ ως ν.π.ι.δ. όπως ακριβώς η συμβουλευτική της Ελληνικής Πολιτείας Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή ( Ο.Κ.Ε.) που έχει σκοπό να συμβουλεύει σε οικονομικά και εργατικά θέματα και είναι επιτυχημένος θεσμός στα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες.
Αρθρο 160
Όπως προαναφέρθηκε, με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου το Σ.Α.Ε. περιορίζεται στον (διακοσμητικό) συμβουλευτικό ρόλο της Ελληνικής Πολιτείας και δεν του επιτρέπεται η εκτέλεση προγραμμάτων κλπ προς όφελος της Ομογένειας. Είναι κατά συνέπεια αντιφατική και παραπλανητική η β παράγραφος που ορίζει ότι «Σκοπός του ΣΑΕ είναι η διατήρηση , προώθηση , προβολή ………………» . Τούτο δε διότι διατήρηση , προώθηση και προβολή οποιουδήποτε θέματος δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατόν να γίνει με άπλες συμβουλές προς την Ελληνική Πολιτεία, αλλά μόνον με εκτέλεση προγραμμάτων. Η πείρα έχει δείξει ότι ένα μόνο συμβουλευτικό ΣΑΕ γρήγορα θα απαξιωθεί στη συνείδηση των Αποδήμων, επειδή δεν θα έχει να επιδείξει κάποιο χειροπιαστό έργο. Άλλωστε το Σύνταγμα κάνει λόγο για οργάνωση , λειτουργίες και αρμοδιότητες του ΣΑΕ και όχι αρμοδιότητα δηλαδή μόνον να συμβουλεύει. Τα ανωτέρω σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν ότι η Πολιτεία θα χρηματοδοτήσει τα έργα. Θα μπορούσε να ορισθεί ρητά ότι αποκλείεται κάθε χρηματοδότηση τους (όπως ακριβώς θα γίνεται και για τα λειτουργικά έξοδα)
Αν η βούληση του νομοθέτη παραμείνει να περιοριστεί το ΣΑΕ σε συμβουλευτικό / γνωμοδοτικό ρόλο , τότε :
Α) θα πρέπει να αναδιατυπωθεί η β παράγραφος ως εξής :
Σκεπός του ΣΑΕ είναι να συμβουλεύει την Ελληνική Πολιτεία σε σχέση με τη διατήρηση, προώθηση, προβολή κλπ.
Β) να ορισθεί τουλάχιστον ότι είναι υποχρεωτική η διαβούλευση της Ελληνικής Πολιτείας με το ΣΑΕ ( Προεδρείο?) σε θέματα που αφορούν τον Απόδημο Ελληνισμό ( πχ ψήφος αποδήμων, στράτευση αποδήμων, φορολογία αποδήμων κλπ )πριν την έκδοση οποιουδήποτε νομοθετικού κειμένου. Άλλως το ΣΑΕ δεν θα έχει καμία χρησιμότητα, σπουδαιότητα και σημασία. Ας σημειωθεί ότι ουδέποτε μέχρι σήμερα οποιοσδήποτε κυβερνητικός παράγων ή στέλεχος της διοίκησης κλπ ζήτησε επίσημα τη συμβουλή του ΣΑΕ για οποιοδήποτε θέμα. Άρα, είναι πρόδηλη η σημασία της υποχρεωτικής διαβούλευσης με το ΣΑΕ που θα διασφαλίσει το λόγο ύπαρξης του.
Περαιτέρω το ΣΑΕ θα πρέπει να έχει σκοπό τη σύσφιξη των σχέσεων όχι μόνον των Αποδήμων με την Ελλάδα αλλά και των Αποδήμων μεταξύ τους. Και αυτό το τελευταίο πάλι μόνο με την εκτέλεση προγραμμάτων μπορεί να καταστεί εφικτό.
Αρθρο 161
Η αυτοοργάνωση εγκυμονεί κινδύνους ερίδων στους Ομογενείς, κάτι που ο νομοθέτης πρέπει να αποφύγει για προφανείς λόγους. Σκοπός είναι η ένωση και όχι ο διχασμός. Ναι μεν η εμπειρία έχει δείξει ότι κάθε Περιφέρεια μπορεί ή πρέπει να έχει διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης πλην όμως η παραπομπή του όλου θέματος της Σύγκλησης της Α Συνέλευσης σε Προεδρικό Διάταγμα (παρ. 6) δεν είναι σκόπιμη και μάλλον μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση του θεσμού. Πολύ περισσότερο που η Εισήγηση της Συνέλευσης για τροποποίηση του αρχικού Π.Δ. δεν είναι δεσμευτική για τον Υπουργό Εξωτερικών. Έτσι είναι ορατό το ενδεχόμενο να μην εκδοθεί ποτέ το σχετικό ΠΔ που θα τροποποιεί το αρχικό ΠΔ ( το οποίο θα εκδοθεί ερήμην των Αποδήμων) , παρότι θα το έχει ζητήσει η Συνέλευση.
Κανονισμός Λειτουργίας : Υπάρχει άραγε 1 κανονισμός λειτουργίας για όλα ? ( Συνέλευση, Προεδρείο, τυχόν αλλά Όργανα του ΣΑΕ ?) Δεν κρίνεται σκόπιμο τον κανονισμό λειτουργίας του Προεδρείου να τον ορίζει η Συνέλευση αλλά να τον ορίζει το ίδιο το Προεδρείο και βέβαια να τον τροποποιεί μόνο το ίδιο το Προεδρείο, όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε συλλογικό όργανο αφού μόνον αυτό έχει τη σχετική εμπειρία της δυσλειτουργίας που καθιστά αναγκαία την όποια τροποποίηση.
Δεν ορίζονται σαφώς οι αρμοδιότητες της Γενικής Συνέλευσης. Προκύπτει εμμέσως ότι είναι η εκλογή του Προεδρείου και ψήφιση του Κανονισμού.
Δεν γίνεται κατανοητό γιατί θα πρέπει η Συνέλευση να μπορεί να συνεδριάσει για πρώτη φορά με 30 μέλη από τις 4 Περιφέρειες. Ασφαλώς τίθεται θέμα αντιπροσωπευτικότητας και νομιμοποίησης της εκλογής του Προεδρείου.
(161 παρ. 5α). Δεν είναι σαφές ποιος , που , πότε μπορεί να αμφισβητήσει την αντιπροσωπευτικότητα της διαδικασίας της επιλογής ώστε να προσκομιστούν στοιχεία από τα Προξενεία. Εδώ επανέρχεται το θέμα της δυνατότητας προσβολής της σχετικής απόφασης της Ε.Μ.Ε.Ε.Δ.Β.Ε. σε κάποιο δικαστήριο ή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως είχε γίνει πριν από 13 έτη.
Αρθρο 162
Παρ. 1 . Κατά το σχέδιο νόμου μόνον η ΓΣ πρέπει να συνεδριάζει στη Θεσσαλονίκη. Για το Προεδρείο και τα άλλα τυχόν Όργανα ουδεμία υποχρέωση υπάρχει για τον τόπο συνεδρίασης τους. Έμμεσα δηλαδή καταργείται ως έδρα του ΣΑΕ η Θεσσαλονίκη.
Παρ. 2 Είναι αξιοπερίεργο να συγκαλεί ο ΥπΕξ Έκτακτη Συνέλευση αλλά με έξοδα των Αποδήμων. Στην περίπτωση αυτή της Έκτακτης Σύγκλησης θα πρέπει η Πολιτεία να επωμίζεται τα έξοδα.
Παρ. 3 Είναι επίσης αξιοπερίεργο να καλεί ο ΥπΕξ Προσωπικότητες επιλογής του αλλά με έξοδα των Αποδήμων. Και στην περίπτωση αυτή θα πρέπει η Πολιτεία να επωμίζεται τα έξοδα.
Ασφαλώς θα πρέπει οι Απόδημοι να μπορούν και αυτοί να καλέσουν πρόσωπα που θεωρούν σημαντικά. Άλλωστε κατά τεκμήριο αυτοί πρώτα τους γνωρίζουν αφού προέρχονται από αυτούς.
Εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: Αν δεν γνωμοδοτεί/συμβουλεύει η Συνέλευση αλλά το Προεδρείο, τότε τι νόημα έχει η πρόσκληση στη ΓΣ αφού δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου ?
Αρθρο 163
Ειδικά για την πρώτη Συνέλευση θα πρέπει να προβλεφτεί χρηματοδότηση της Πολιτείας έστω κατ εξαίρεση ώστε να μην υπάρχουν απευκταίες καταστάσεις ( π.χ. χρήση του ονόματος του ΣΑΕ με εμπορικά κριτήρια)
Επίσης δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί απολύτως η χρηματοδότηση του ΣΑΕ αλλά να είναι δυνητικά επιτρεπτή υπό προϋποθέσεις π.χ. με αυξημένη πλειοψηφία της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Αποδήμων.
Αρθρο 164
Παρ 1. Προκαλεί εντύπωση η διχαστική διάταξη για τους διατελέσαντες ήδη εκλεγμένους εκπροσώπους του Ιδρύματος Απόδημου Ελληνισμού. Θα μπορούσε να κριθεί αντισυνταγματική. Προτιμότερη θα ήταν η απαγόρευση επανεκλογής για πάνω από 2 η 3 θητείες.
Παρ. 2 Από τη διατύπωση αυτής της παραγράφου προκύπτει ότι αυτή δεν εισάγει εξαίρεση στην παρ. 1 που απαγορεύει στα ανωτέρω πρόσωπα να επανεκλεγούν αλλά απλώς επιτρέπει τη συμμετοχή των ανωτέρω προσώπων στην προσωρινή διοίκηση του Ιδρύματος . Άρα οι λέξεις «κατ εξαίρεση» πρέπει να διαγραφούν εκτός και εάν πρόκειται για αδόκιμη διατύπωση και ο νομοθέτης απλώς ήθελε να εξαιρέσει από την απαγόρευση αυτή όσους μετείχαν σε προσωρινές διοικήσεις του Ιδρύματος Απόδημου Ελληνισμού.
Στο 130 άρθρο αναφέρει ότι θυρωροί και κλητήρες της κεντρικής υπηρεσίας μπορούν να αποσπαστούν στο εξωτερικό για 8 χρόνια.
Στο 131 άρθρο τα καθήκοντα θυρωρού και κλητήρα αναλαμβάνει επιτόπιο προσωπικό με σύμβαση.
Δηλαδή ένας θυρωρός από την Αθήνα συμφέρει να αποσπασθεί στη Γερμανία ή τη Ρωσία ή όπου;
Μήπως έτσι συνεχίζεται το πελατειακό σύστημα;
Οι προβλέψεις του άρθρου 76 για την συνυπηρέτηση (οικογενειακή ενότητα) εισάγουν, κατά τη γραμματική τους ερμηνεία, έκδηλα αντισυνταγματική και ενάντια στην ΕΣΔΑ, άνιση μεταχείριση και άμεση διάκριση σε βάρος των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών. Πιο συγκεκριμένα, η πρόβλεψη στο υπό διαβούλευση σχέδιο νέου Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, ειδικής διάταξης συνυπηρέτησης, η οποία δεν περιλαμβάνει ρητά τις περιπτώσεις συζύγων, οι οποίοι αμφότεροι υπηρετούν στο Υπουργείο Εξωτερικών και για τον ένα εκ των οποίων δεν προβλέπεται θέση στην εξωτερική υπηρεσία, είναι συνταγματικώς διπλά μη ανεκτή: Αφενός δεν υποστηρίζει το θεσμό της οικογένειας των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών, και αφετέρου συνιστά δυσμενή διάκριση σε βάρος της οικογενειακής ενότητας των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών σε σχέση με τη ρυθμιζόμενη σε αυτή προστασία της οικογενειακής ενότητας των λοιπών υπαλλήλων του δημοσίου τομέα. Ειδικότερα, το υπό διαβούλευση σχέδιο ευνοεί και προστατεύει την συνοίκηση υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών στην εξωτερική υπηρεσία με υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά όχι με υπαλλήλους του ίδιου του Υπουργείου Εξωτερικών, καταδικάζοντάς τους (ενάντια στη συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας να υποστηρίξει το θεσμό της οικογένειας) σε βέβαιη οικογενειακή διάλυση λόγω και της ιδιαιτερότητας των συνθηκών άσκησης των καθηκόντων τους στις αρχές του εξωτερικού.
Συνεπώς, και σύμφωνα με τα ανωτέρω, η διάταξη χρήζει αναδιατύπωσης και συμπλήρωσης.
Το άρθρο 72&4β: Να απαλειφθεί η φράση «συγκριτικά υπέρτερου με το επίπεδο άλλων υπαλλήλων σε ανάλογη θέση» , καθώς ο στόχος της αξιολόγησης δε θα έπρεπε να είναι η σύγκριση των υπαλλήλων μεταξύ τους, αλλά η συνεχής προσπάθεια των υπαλλήλων να φτάσουν σε ένα υψηλότερο επίπεδο τόσο ατομικά όσο και συλλογικά προς όφελος της Υπηρεσίας και της χώρας. Μέτρο σύγκρισης δεν θα έπρεπε να είναι οι άλλοι υπάλληλοι (καθώς δεν τίθεται πλέον θέμα εξετάσεων ή επιλογής των μεν έναντι των δε), αλλά το ΑΡΙΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, δηλαδή το αποτέλεσμα κατά το οποίο θα έχουν επιτευχθεί οι περισσότεροι στόχοι.
-Αρ. 63: Η αυτοδίκαιη απόλυση λόγω ορίου ηλικίας στα 67 (και μάλιστα χωρίς μεταβατικές διατάξεις), χωρίς «αντισταθμιστικά μέτρα», δημιουργεί συσσώρευση στα ανώτερα κλιμάκια της επετηρίδας και εμποδίζει την ομαλή υπηρεσιακή εξέλιξη των Συμβούλων και Γραμματέων. Προτείνεται η εισαγωγή – τουλάχιστον – διαζευκτικού ορίου 37 ή κατ’ ανώτατο 40 χρόνων υπηρεσίας, στα οποία να συμπεριληφθούν και τυχόν χρόνια προυπηρεσίας σε άλλο κλάδο του Υπουργείου. Επίσης, θα μπορούσε να εισαχθεί όριο ηλικίας μικρότερο ή ίσο του 65 για ανάληψη Πρεσβείας στο Εξωτερικό. Η διεύρυνση του αριθμού των Πρεσβευτών- Συμβούλων θα μπορύσε να αποτελέσει ένα ακόμη «αντισταθμιστικό».
-Αρ 69&2δ σε συνάφεια με αρ. 72&5δ: Να καταργηθεί η συμπερίληψη «εγγράφων θετικού ή αρνητικού περιεχομένου» από τον ατομικό φάκελο και την αξιολόγηση, διότι αποτελούν κερκόπορτα για την εισαγωγή οποιουδήποτε κακόπιστου εγγράφου προερχόμενου από παράγοντες εκτός πρεσβευτικής ή προξενικής Αρχής με πιθανό στόχο την άσκηση εκβιασμών και πιέσεων ένατι διπωματικών υπαλλήλων, για εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων.
– Αρ. 70: Δυστυχώς, η σημαντικότερη παράμετρος του συστήματος αξιολόγησης που θα έπερεπε να είναι η στοχοθεσία, παραπέμπεται για το μέλλον, ενώ οι νεοεισερχόμενες διατάξεις αποτελούν επιλεκτική αντιγραφή του Ν4369/2016 χωρίς π.χ. να προβλέπουν και αντίστροφη αξιολόγηση προισταμένου από υφιστάμενο.
-Αρ. 72&11β: Να καταργηθεί η παραγραφή του πειθαρχικού παραπτώματος μεροληπτικής σύνταξης έκθεσης αξιολόγησης, η οποία για ανεξήγητο λόγο έχει τεθεί στα 3 χρόνια. Είναι γνωστό ότι διαδικασίες τελεσιδικίας ενστάσεων επί εκθέσεων αξιολόγησης είναι υπερβολικά χρονοβόρες, με αποτέλεσμα να καθίστανται πιθανές ανάλογες παραγραφές.
-Αρ. 79: Παραμένει δυστυχώς, έστω και με όριο διάρκειας 2 ετών, ο χωρίς όριο αριθμός ειδικών αποστολών, ως εν δυνάμει παράλληλο σύστημα αδιαφανών μεταθέσεων. Προτείνεται να παραμείνει τουλάχιστον το σημαρινό όριο των 20 ειδικών αποστολών κατ΄έτος με ταυτόχρονη δημοσιοποίησή τους για εκδήλωση ενδιαφέροντος. Η αιτιολόγηση «για υπηρεσιακούς λόγους όταν δεν μπορούν οι θέσεις να καλυφθούν με άλλο τρόπο» είναι τουλάχιστον ατυχής και επιδέχεται κάθε παρερμηνίας. Η απόψη του Κλάδου εν προκειμένω, τουλάχιστον όπως έχει εκφραστεί με γενική ομοφωνία στις προηγούμενες Συνελεύσεις, είναι σαφής.
– Αρ. 93& ε και στ: Η αύξηση των κατώτατων ορίων παραμονής στους βαθμούς των Συμβούλων, δεν μας εξηγήθηκε ποτέ γιατί ήταν αναγκαία, αλλά είναι αυταπόδεικτο ότι αποτελεί συνέπεια της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης χωρίς τα αντισταθμιστικά που προανέφερα.
– Αρ. 103&β και δ: Δεν νομίζω ότι πρέπει να αποδεχτούμε την παραχώρηση διευθυντικού δικαιώματος του Κλάδου στην Ε1 Διεύθυνση και στη Γενική ΥΔΑΣ, προς όφελος του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων.
– Αρ. 139&10Αβ,γ: Να καταργηθεί η μείωση καταβολής δαπάνης οικοσκευής σε περίπτωση ημιεπιπλωμένης ή πλήρως επιπλωμένης κατοικίας διότι αφενός δεν μπορεί πάντα να διαπιστωθεί και αφετέρου καθιστά το τελικό ποσό ανεπαρκές σε σχέση με τις τιμές αγοράς μεταφοράς οικοσκευών, όπως έχει ως τώρα ήδη διαπιστωθεί από αριθμό συναδέλφων που έχουν αναγκαστεί να συνεισφέρουν εξ΄ιδίων, γεγονός απαράδεκτο για υπηρεσιακή μετακίνηση.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, καταρχάς και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Σχετικά με το ιδιαίτερης αξίας και σημασίας Σ/Ν »Εκσυγχρονισμός της Εξωτερικής Πολιτικής: Οργανισμός Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και άλλες διατάξεις», παραθέτω ορισμένα βασικά σχόλια/ παρατηρήσεις: Άρθρο 155 – Έννοια Εθνικής Ασφάλειας, απαιτείται πλήρης διασαφήνιση: ένας ορθός και αποτελεσματικός σχεδιασμός εθνικής ασφάλειας οφείλει να στηρίζεται σε τρεις (3) βασικές παραμέτρους: εξωτερική πολιτική (foreign policy), εθνική άμυνα (defence policy) και, εσωτερική ασφάλεια (internal security/ homeland defence). Άρθρο 156 – Αρμοδιότητες και Οργάνωση του Σ.Ε.Α- 2-α,β,γ: πέραν από τα όποια τυπικά προσόντα και την ‘σχετική πενταετή επαγγελματική (?) εμπειρία’, η επιλογή των προσώπων οφείλει να διενεργείται με εξαιρετική προσοχή, ευθύνη και απόλυτη συναίσθηση της κρισιμότητας του έργου/ ρόλου/καθηκόντων που ανατίθενται στο πλαίσιο ενός ΣΕΑ. Άρθρο 57 – Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας -1,α: η τετραετής θητεία Συμβούλου ΕΑ θεωρείται εκτεταμένη χρονικά.
Με ιδιαίτερη τιμή
Δρ. Ι. Αντ. Ραγιές, Αναπληρωτής Καθηγητής ΣΣΕ – πρ. Ειδικός Επιστήμων διαχείρισης κρίσεων, ΑΕΑ/ ΥΔΤ
Είναι λίαν ικανοποιητικό που δημιουργείται Συμβούλιο Ασφαλείας, τόσο αναγκαίο για την ασφάλεια της Χώρας μας.
Παρακαλώ, στα τμήματά του ας συμπεριληφθεί και ένα άλλο που να αφορά την συλλογή και εκμετάλλευση πληροφοριών Ψυχολογικών Επιχειρήσεων.
Διότι οι Ψυχολογικές Επιχειρήσεις καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων της Ελληνικής Πολιτείας καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.
Ευχαριστώ θερμά
Άρης Διαμαντόπουλος
Υποστράτηγος ε.α. / Δρ Φιλοσοφίας
Ορισμένες παρατηρήσεις αναφορικά με τις παραγράφους 6α και 6β του άρθρου 21 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου.
Στην παρ. 6α του άρθρου 21 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου χαρακτηρίζεται ως «τυπικό προσόν» η άριστη γνώση της αγγλικής και της γαλλικής ή άλλης γλώσσας της ΕΕ. Στον υφιστάμενο Οργανισμό του ΥΠΕΞ και ειδικότερα στο άρθρο 15 παρ. 6 ναι μεν προβλέπεται η άριστη γνώση της αγγλικής και κάποιας εκ των γαλλικής/αραβικής/γερμανικής/ρωσικής/ισπανικής/κινεζικής, εντούτοις χαρακτηρίζεται ως «ειδικό προσόν» που πρέπει να πληρεί ο υποψήφιος.
Γνωρίζουμε ότι με την υφιστάμενη διατύπωση οι υποψήφιοι Ακόλουθοι Πρεσβείας εξετάζονταν τόσο γραπτά όσο και προφορικά στις ξένες γλώσσες. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι υποψήφιοι για την ΕΣΔΔΑ αποδεικνύουν το «τυπικό προσόν» της ξένης γλώσσας με σχετικό πιστοποιητικό επιπέδου Γ2.
Αν με την αλλαγή της διατύπωσης επιχειρείται η κατάργηση των εξετάσεων στις ξένες γλώσσες για τους υποψήφιους Ακολούθους Πρεσβείας και στόχος είναι η απόδειξη της γλωσσομάθειας τους με τα ανάλογα πιστοποιητικά επιπέδου Γ2 τότε το σχέδιο νόμου στο συγκεκριμένο σημείο είναι προς την λάθος κατεύθυνση.
Η εξέταση της γλωσσομάθειας του υποψήφιου Ακολούθου Πρεσβείας οφείλει να είναι ενδελεχής και να μην εδράζεται σε αμφιβόλου ποιότητας πιστοποιητικά γλωσσομάθειας, τα οποία μεταξύ άλλων μπορεί και να έχουν χορηγηθεί σε παρελθόντα χρόνο με μεγάλη απόσταση από το σήμερα.
Επιπρόσθετα, η αναφορά στα μαθήματα που θα πρέπει να δώσει ο υποψήφιος είναι εξίσου ατυχής. Οι Διεθνείς Σχέσεις και το Διεθνές Δίκαιο προβλέπεται να εξετάζεται ως ένα μάθημα γεγονός ασύμβατο με το περιεχόμενο των δύο επιστημονικών πεδίων.
Περαιτέρω, ο υποψήφιος θα πρέπει να εξετάζεται και σε ένα από τα τρία εξεταζόμενα μαθήματα της ΕΣΔΔΑ, μία πρόβλεψη εντελώς αχρείαστη που επιβαρύνει έτι περαιτέρω χωρίς προφανή λόγω τις εξετάσεις Ακολούθων Πρεσβείας.
Συμπερασματικά, μεταξύ των στόχων του σχεδίου Νόμου είναι και η επιστροφή της διεξαγωγής του Διαγωνισμού στην Εθνική Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Η επιλογή του συντάκτη του σχεδίου νόμου να αναλάβει άλλος φορέας την διεξαγωγή του διαγωνισμού είναι εν μέρει δικαιολογημένη και αποτελεί απτό δείγμα της αδυναμίας των διπλωματικών υπαλλήλων να αντισταθούν σε μη αξιοκρατικές επιλογές κυρίως τέκνων συναδέλφων τους.
Εντούτοις και ο τρόπος διεξαγωγής των εξετάσεων όπως αυτός περιγράφεται στο σχέδιο Νόμου φαντάζει παρωχημένος. Ο διπλωματικός υπάλληλος επιτελεί εντελώς διαφορετικό ρόλο από αυτόν του δημοσίου υπαλλήλου που επανδρώνει την Δημόσια Υπηρεσία στην Ελλάδα και στο βαθμό που αυτό δεν γίνεται κατανοητό από τον νομοθέτη η παρούσα προσπάθεια στο συγκεκριμένο σκέλος της δεν συγκεντρώνει ιδιαίτερες πιθανότητες να ευδοκιμήσει.
Αρθρο 73 παρ 5 (μεταθεσεις). Ειναι λαθος και αντιθετο με το κοινο περι δικαιου αισθημα να διατηρηθει και στο Νεο Οργανισμο η απαραδεκτη ρυθμιση που εισηγαγε ο Ν.3566 του 2007 και που προβλεπει τη δυνατοτητα ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ του μεγιστου οριου παραμονης (5ετια) στα φυσιολογικα ποστα κατηγοριας Α, εστω και ματα απο γνωμη του ΥΣ. Μεχρι σημερα ειδαμε, δυστυχως, καταχρηστικη εφαρμογη του για χαρη υπαλληλων με ισχυρα «ερεισματα» στην εκαστοτε ηγεσια, εις βαρος των εννομων συμφεροντων εκεινων που υπηρετουσαν σε ποστα κατηγοριας Β και Γ και που ευλογα προσδοκουσαν να μετατεθουν και αυτοι σε καποιο ευμενες.
Άρθρο 74 – Μετατάξεις
Η ένταξη του Κλάδου Επικοινωνιών Πληροφορικής στον θεσμό της κινητικότητας (χωρίς κανένα περιορισμό) εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους που άπτονται της εθνικής ασφάλειας. Ευελπιστούμε ότι ένα τόσο κρίσιμο θέμα όπως η ασφάλεια και η προστασία της εθνικής πληροφορίας δεν θα υποβαθμισθεί, προκειμένου να ανοίξει διάπλατα παράθυρο εισόδου στο Υπουργείο Εξωτερικών, παρακάμπτοντας την απαιτητική, πολυήμερη και πολυεπίπεδη διαγωνιστική διαδικασία την οποία διαχρονικά διοργανώνει το ΥΠΕΞ.
Ο Κλάδος Επικοινωνιών Πληροφορικής του Υπουργείου Εξωτερικών εξαιρείτο από τον γενικό νόμο περί μετατάξεων και προσλήψεων λόγω της ιδιαίτερης φύσης των καθηκόντων του, που αφορούν την προστασία, διακίνηση και χειρισμό απόρρητης διαβαθμισμένης εθνικής, ευρωπαϊκής και νατοϊκής πληροφορίας. Η εξομοίωση τους, σε θεσμικό επίπεδο λόγω αντικειμένου, με το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και της ΕΥΠ (βλ. άρθρο 14 παρ. στ΄ του αρχικού νόμου σύστασης του ΑΣΕΠ ν.2190/3-3-1994) είχε πάντα ως πρωταρχικό σκοπό να διασφαλίσει από κάθε κίνδυνο τον απόρρητο χαρακτήρα της διαβαθμισμένης διπλωματικής αλληλογραφίας.
Η δικαιολογία του εκσυγχρονισμού του Υπουργείου Εξωτερικών (μέσω των μετατάξεων) δεν μπορεί να σταθεί σε σοβαρή συζήτηση. Είναι γνωστή στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ η πρόταση του Συλλόγου Μηχανικών Επικοινωνιών Πληροφορικής για αναβάθμιση του στελεχιακού δυναμικού του Κλάδου Επικοινωνιών Πληροφορικής μέσω του διορισμού αποφοίτων του νεοσύστατου Τμήματος Ψηφιακής Πολιτικής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Σ.Δ.Δ.Α.). Η συγκεκριμένη πρόταση μας είναι σύμφωνη με το πνεύμα που διέπει τις προσλήψεις των υπαλλήλων του Διπλωματικού Κλάδου και του Κλάδου ΟΕΥ. Επίσης είχαμε προτείνει οι υποψήφιοι για τον Κλάδο Επικοινωνιών Πληροφορικής να διαθέτουν υποχρεωτικά μεταπτυχιακό και άριστη γνώση τουλάχιστον της αγγλικής γλώσσας. Προσόντα απολύτως απαραίτητα για να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις, τα οποία ήδη διαθέτουν στην πλειοψηφία τους οι υπηρετούντες υπάλληλοι.
Αντιθέτως το Σχέδιο Νόμου υποβαθμίζει συνειδητά τα ειδικά προσόντα διορισμού του Κλάδου Επικοινωνιών Πληροφορικής (βλ. άρθρο 123), αφού θέτει ως αναγκαία ακαδημαϊκά προσόντα μόνο την ύπαρξη πτυχίου ΑΕΙ ή ΤΕΙ και την πολύ καλή γνώση της αγγλικής (επίπεδο Lower). Στόχος της εσκεμμένης υποβάθμισης των ειδικών προσόντων διορισμού είναι να επιτραπεί σε υπαλλήλους άλλων φορέων, οι οποίοι δεν διαθέτουν ούτε τα τυπικά αλλά κυρίως τα ουσιαστικά προσόντα που απαιτούνται, να μεταταχθούν στο Υπουργείο Εξωτερικών (βλ. άρθρο 74).
Θεωρούμε ότι οι μετατάξεις στο Κλάδο Επικοινωνιών Πληροφορικής δεν θα λύσουν το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού, ούτε θα συμβάλλουν στην συνεχή προσπάθεια εκσυγχρονισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, εξαιτίας του γερασμένου ηλικιακά ανθρώπινου δυναμικού στο Δημόσιο (βλ. στοιχεία Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου). Το Υπουργείο Εξωτερικών διαχειρίζεται μεγάλα πληροφοριακά συστήματα εθνικής σημασίας και οφείλει να παραμείνει στην αιχμή των τεχνολογικών εξελίξεων. Ο Κλάδος μας απαιτεί μια διαρκή ενίσχυση με νέους επιστήμονες, οι οποίοι θα συμβαδίζουν με την ταχεία πρόοδο της Πληροφορικής και των Νέων Τεχνολογιών. Απόδειξη όλων των ανωτέρω είναι ότι οι Υπηρεσίες του Δημοσίου που επιθυμούν να προχωρήσουν τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό τους και να εκσυγχρονισθούν, ακολούθησαν πρόσφατα το μοντέλο των μαζικών προσλήψεων νέων πτυχιούχων Πληροφορικής με αυξημένα ακαδημαϊκά προσόντα (βλ. Υπουργείο Δικαιοσύνης, ΑΑΔΕ, Υπουργείο Οικονομικών, ΕΥΠ κα.) και όχι το καταστροφικό μοντέλο των μετατάξεων υπαλλήλων με μειωμένα ακαδημαϊκά προσόντα, οι οποίοι έχουν αποφοιτήσει από Σχολές Πληροφορικής προ τριακονταετίας!!!
Άρθρο 122 – Καθήκοντα Κλάδου Επικοινωνιών Πληροφορικής
Θεωρούμε ότι στα καθήκοντα των υπαλλήλων του Κλάδου Επικοινωνιών και Πληροφορικής του Υπουργείου Εξωτερικών θα πρέπει να ανατεθεί η δυνατότητα πλήρωσης της θέσης Προϊσταμένου της ΣΤ2 Διεύθυνσης Μηχανογράφησης, Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής, όπως προβλέπεται στο νόμο για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση ν.3979/2011 (ΦΕΚ 138Α/16-6-2011).
Συγκεκριμένα, στο άρθρο 34 παρ. 2 του Ν.3979/2011 για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, αναφέρεται ότι «Στις Γενικές Διευθύνσεις ή Διευθύνσεις Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης προΐστανται υπάλληλοι του κλάδου ΠΕ Πληροφορικής. Στη Γενική Διεύθυνση ή στη Διεύθυνση του Υπουργείου Εξωτερικών προΐσταται Υπάλληλος του Κλάδου Επικοινωνιών-Πληροφορικής με βαθμό Α΄.». Το Υπουργείο Εξωτερικών αποτελεί την μοναδική περίπτωση στην Δημόσια Διοίκηση, όπου μία Διεύθυνση Πληροφορικής διοικείται από υπαλλήλους που δεν έχουν καμία εξειδίκευση ή τυπικά προσόντα που να πλησιάζουν ως προς το αντικείμενο.
Ο Κλάδος Επικοινωνιών και Πληροφορικής απαρτίζεται από πτυχιούχους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, υψηλά καταρτισμένους, με ειδικές γνώσεις και δεξιότητες, ικανούς να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα σύνθετα προβλήματα της Πληροφορικής. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών διαθέτουν σχετικούς με το αντικείμενο μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους και είναι σε θέση πέραν από τα αμιγώς τεχνικά θέματα, να επιληφθούν επί θεμάτων διοίκησης πληροφορικής. Το πλήθος προσοντούχων υπαλλήλων θα διευκολύνει την ηγεσία του Υπουργείου να επιλέξει τον κατάλληλο Προϊστάμενο, που θα κληθεί να εφαρμόσει τις πολιτικές της στον Τομέα Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών του ΥΠΕΞ. Η επαγγελματική κατάρτιση, η επιστημονική επάρκεια, η εμπειρία και η συναίσθηση του καθήκοντος των υπαλλήλων του Κλάδου μας αποτελούν εγγύηση για την εύρυθμη λειτουργία του Υπουργείου.
Η υφιστάμενη οργανωτική δομή υστερεί σημαντικά στους τομείς της διοίκησης, λήψης αποφάσεων, προϋπολογισμού των έργων πληροφορικής, υλοποίησης και αξιοποίησης των πληροφοριακών συστημάτων. Η ανάληψη της θέσης του Διευθυντή της ΣΤ2 Διεύθυνσης Πληροφορικής από υπάλληλο του Κλάδου Επικοινωνιών Πληροφορικής, θα βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση που επικρατεί στους προαναφερόμενους τομείς. Παράλληλα, θα δώσει την δυνατότητα για σχεδιασμό και υλοποίηση μιας μακροπρόθεσμης πολιτικής του ΥΠΕΞ σε θέματα εκσυγχρονισμού και εισαγωγής νέων τεχνολογιών. Παραδοσιακά μέχρι σήμερα, οι Προϊστάμενοι της ΣΤ2 Διεύθυνσης παραμένουν στην θέση τους για περιορισμένο χρονικό διάστημα, αναγκασμένοι να ασχολούνται κυρίως με την διαχείριση της καθημερινότητας. Συνήθως δεν διαθέτουν τον απαιτούμενο χρόνο να κατανοήσουν πλήρως τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα της Διεύθυνσης. Το υπάρχον μοντέλο διοίκησης, έχει αποδειχθεί ότι εμποδίζει την επικοινωνία της ΣΤ2 Διεύθυνσης με αντίστοιχες Διευθύνσεις Πληροφορικής άλλων Υπουργείων, στερώντας από το ΥΠΕΞ ανταλλαγή τεχνογνωσίας καθώς και ενημέρωση σε θέματα υφιστάμενων συστημάτων, προμηθευτών, τιμών προϊόντων και υπηρεσιών. Σε μια περίοδο που η Κυβέρνηση προσπαθεί να εκσυγχρονίσει την Δημόσια Διοίκηση αξιοποιώντας τα στελέχη του Δημοσίου που διαθέτουν υψηλά προσόντα (βλ. ν.4369/2016), είναι σίγουρο ότι η επιλογή Προϊσταμένου της ΣΤ2 Διεύθυνσης από υπαλλήλους του Κλάδου Επικοινωνιών και Πληροφορικής θα συμβάλει θετικά προς αυτό τον στόχο.
Το ΣΑΕ ιδρύθηκε με τον Νόμο 1867/1989, άρθρο 17 (επί θητείας ως Γεν. Γραμματέα του κ. Δ, Φίλη). Στην πορεία προς την Α’ οργανωτική διάσκεψη 1995 παρατηρήθηκαν εκτροπές ανάγνωσης, παρερμηνείες και παραποίηση του ρόλου του ΣΑΕ, σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού (ΓΓΑΕ) και τον προαναφερόμενο ιδρυτικό Νόμο, ο οποίος καθόριζε τον ρόλο του ΣΑΕ ως συμβουλευτικό όργανο της Ελληνικής Πολιτείας . Οι παραποιήσεις αυτές σε βάρος του εξ ορισμού συμβουλευτικού ρόλου του ΣΑΕ οδήγησαν σε συγχύσεις με καταλυτικές αρνητικές επιδράσεις στην διαμόρφωση των δομών, των συντελεστών και του κόστους λειτουργίας του οργανισμού, συγκρινόμενου με αντίστοιχους συμβουλευτικούς οργανισμούς άλλων χωρών.
Οι συγχύσεις και παραποιήσεις αυτές είναι αποτέλεσμα:
1. Της εκπροσώπησης όλων των μορφών οργάνωσης του Απόδημου Ελληνικού με ειδικό βάρος στην εκπροσώπηση κοινοτήτων.
2. Στις πιέσεις της Εκκλησίας και τις ενστάσεις της για την συμμετοχή των αυτοτελών κοινοτήτων και ειδικά όσων δεν συντάσσονται με την Εκκλησία και δεν συμμετέχουν στις υπό αυτή κληρικολαϊκές συνελεύσεις. Ενστάσεις που, σημειωτέον, οδήγησαν μάλιστα στον αποκλεισμό της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Αυστραλίας.
Οι παραποιήσεις αυτές οδήγησαν
1. Στην πρόσληψη του ΣΑΕ, κατ` εξοχήν, ως ενός οργάνου εξουσίας για την εκπροσώπηση και τον έλεγχο της Ομογένειας, παρά συμβουλευτικού και την μεταβολή της λειτουργίας του σε παίγνιο ισχύος στη διαμόρφωση των κοινών της Ομογένειας.
2. Στην εκπροσώπηση και μάλιστα σε παραταξιακή βάση του οργανωμένου μόνον Απόδημου Ελληνισμού το οποίο αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση σήμερα το 4% του συνόλου του Ελληνισμού της Διασποράς.
3. Στην συγκρότηση ενός πολυπληθούς οργάνου που ξεπερνούσε και την Ελληνική Βουλή,
Στην πράξη, η εξέλιξη αυτή, νόθευσε τον συμβουλευτικό ρόλο που προέβλεπε ο αρχικός για τη λειτουργία του Νόμος 1867/1989, κατευθύνοντας το, υπό την κρατούσα σύγχυση αλλά και τις ευνοούμενες από τη σύγχυση φιλοδοξίες, σε ένα όργανο εξουσίας ολόκληρης της Ομογένειας, μη περιοριζόμενο στον συμβουλευτικό του ρόλο, που θα μπορούσε να εκπληρωθεί με σχετικά μικρό κόστος επιβάρυνσης του κράτους.
Η σύγχυση για το ρόλο του επιτάθηκε αργότερα, με την αντιφατική πρόβλεψη στο Ν. 3480/2006 ότι εκτός των άλλων αποτελεί όργανο «διεκδικητικό» και «υποστηριχτικό» προς την Ελληνική Πολιτεία. Πρόβλεψη, που προέκυψε από τις προτάσεις των οργανώσεων-μελών του ΣΑΕ. Επιπρόσθετα το ΣΑΕ εισήγαγε και υιοθέτησε προτάσεις και απαιτήσεις για την διενέργεια και την παροχή από το ΣΑΕ «υπεργολαβιών», προγραμμάτων και υπηρεσιών άσχετων με την εξυπηρέτηση του εξ ορισμού συμβουλευτικού του ρόλου του, εμπλεκόμενο με τις υπηρεσίες του κράτους. Αλλά και με την λειτουργία των παραδοσιακών ομογενειακών εκκλησιαστικών και λαϊκών οργανώσεων, που διενεργούν και παρέχουν ανέκαθεν προγράμματα και υπηρεσίες στην Ομογένεια.
Τα αίτια της παραποίησης του ρόλου του και της επιφόρτισης του με εξουσιαστικούς και άλλους ρόλους στα πράγματα της Ομογένειας, με πολλές επί μέρους «συνονθυλευματικές» ερμηνευτικές εκδοχές, στρατηγικές και τακτικές, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου είναι συνδυαστικά πολλά.
Η σύγχυση πάντως αυτή επιτάθηκε με την ατυχή «σιβυλλική» συνταγματική διάταξη ότι το ΣΑΕ «… έχει ως αποστολή την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού ελληνισμού» (άρθρο 108, παρ. 2). Διατύπωση, η οποία εκτρέπει σε ερμηνείες άσχετες με το συμβουλευτικό ρόλο της αποστολής του που είχε σχεδιαστεί, στους κόλπους της ΓΓΑΕ και αποκρυσταλλωθεί στον προαναφερόμενο ιδρυτικό του νόμο (Ν. 1867/1989, άρθρο 17), πολύ πριν από την εν λόγω συνταγματική διάταξη, αλλά και με την μεταγενέστερη σχετική νομοθεσία.
Η επικρατούσα σύγχυση έχει επιφέρει μια ζημιογόνα σειρά «κακοδαιμονιών». Αυτές είναι:
Πρώτο, η πληθωριστική και, ως εκ τούτου, μεγάλου λειτουργικού κόστους συγκρότηση του ΣΑΕ. Σύνθεση, διαμορφούμενη κυρίως βάσει ενός κατ` επίφαση «αναλογικού» μέτρου και εν μέρει βάσει επιλογής. Ακραία πληθωρική, χωρίς συγκεκριμένο όριο οροφής αριθμού εκπροσώπων, που έχει οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες αυξήσεις του αριθμού των εκπροσώπων. Ειδικά, η διαμόρφωση της σύνθεσης του με πολυμελείς εκπροσωπήσεις των ομοσπονδιών κοινοτήτων και των κληρικολαϊκών συνελεύσεων, και εκ παραλλήλου μεγάλου αριθμού οργανώσεων με την ιδιότητα των δήθεν «οργανώσεων στρατηγικής σημασίας».
Δεύτερο, οι παρουσιαζόμενες αποκλίσεις από τον συμβουλευτικό του ρόλο με την διενέργεια προγραμμάτων, άσχετων με τον συμβουλευτικό του ρόλο. Προγραμμάτων, όπως τα ιατρικά κέντρα σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, ή όπως τα γνωστά προγράμματα φιλοξενίας της ΓΓΑΕ και άλλα, που δεν συνάδουν με το συμβουλευτικό του ρόλο.
Τρίτο, οι παράγωγες παρενέργειες από τις παραπάνω άσχετες με το ρόλο του δραστηριότητες σε ότι έχει να κάνει με τον υπάρχοντα οργανωτικό ιστό της Ομογένειας, τις σχέσεις εξουσίας και τη κατανομή των ρόλων μεταξύ των μεγάλων παροικιακών οργανώσεων. Ο ρόλος των οποίων παρουσιάζεται να απαξιώνεται και υποκαθίσταται, κατά ένα μέρος, με τις δραστηριότητες και τα προγράμματα του ΣΑΕ.
Τέταρτο, και τέλος, οι προβλέψεις που εισήχθησαν στο Νόμο 3480/2006 μετά από προτάσεις των οργανώσεων-μελών του ΣΑΕ, ότι το ΣΑΕ εκτός των άλλων αποτελεί και «διεκδικητικό» αλλά και εντούτοις κατ` αντίφαση, «υποστηριχτικό» προς την Ελληνική Πολιτεία όργανο. Ρόλοι καθ` όλα αντιφατικοί, αντικρουόμενοι, εκτρέποντας το σε ρόλο «εκκρεμούς» προς τη μια ή στην άλλη κατεύθυνση, οι οποίοι για να υπηρετηθούν προϋποθέτουν και συνεπάγονται υπέρογκες δαπάνες για το κράτος.
Η επανασυγκρότηση του ΣΑΕ που επιχειρείται με το σχέδιο νόμου προσπαθεί να αποφύγει τις παθογένειες του παλιού ΣΑΕ. Είναι σημαντικό να παραμείνει ο ρόλος του ΣΑΕ συμβουλευτικός προς την Ελληνική Πολιτεία.
Στο νόμο αναφέρονται οι όροι Απόδημος και Ομογενειακός Ελληνισμός. Χρειάζεται περαιτέρω διευκρίνιση των όρων αυτών.
Προσωπικά εκλαμβάνω τον όρο “Απόδημος Ελληνισμός” ως το το τμήμα εκείνο του Ελληνισμού της Διασποράς, το οποίο διατηρεί ενεργή την πολιτική του σχέση με την Ελλάδα, είναι δηλ. Έλληνες πολίτες. Αντιλμβανομαι δε τον όρο “Ομογενειακός Ελληνισμός” ως το τμήμα εκείνο του Ελληνσιμού της Διασποράς το οποίο έχει σχέση μόνον καταγωγής, γένους με την Ελλάδα και την Κύπρο. Ως εκ τούτου θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο πως στον όρο “Ομογενειακός Ελληνισμός” συμπεριλαμβάνεται και ο Κυπριακός Ελληνισμός καθώς και ο Ελληνισμός άλλων εστιών Ελληνισμού άλλων επικρατειών, οι οποίοι διαβιούν εκτός των πατρογονικών του εστιών και εκτός των δύο ελληνικών κρατών Ελλάδας και Κύπρου.
Η Γενική Συνέλευση προτείνω αντί ”Αμφικτυονία Απόδημου Ελληνισμού” να ονομασθεί ”Αμφικτυονία Ελληνισμού της Διασποράς”
Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι υπάλληλοι που επιστρέφουν στην κεντρική
υπηρεσία και δεν έχουν μόνιμη κατοικία στην Αθήνα πρέπει να τους καταβάλλονται τα έξοδα πρώτης εγκατάστασης.
Σας ευχαριστώ
Σχεδίο νόμου σε σχέση με την σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και ειδικότερον επί
του άρθρου 158 παράγραφος 2α.
Πρόταση:
Στην σύνθεση του ΣΕΑ προτείνεται η συμμετοχή του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος-Ελληνική Ακτοφυλακή, λόγω της ιδιάζουσας σημασίας και σπουδαιότητας της αποστολής αυτού μέσω του Αρχηγού ή άλλου κατάλληλα προετοιμασμένου για τις ακροάσεις – εισηγήσεις αξιωματικού του Σώματος.
Η Ελληνική εμπορική ναυτιλία αριθμεί τουλάχιστον 4500 πλοία τα οποία τυγχάνουν πρέσβεις πολιτισμού αλλά και εν δυνάμει στόχοι τρομοκρατικών -πειρατικών ενεργειών.
Ταυτόχρονα η ακτογραμμή της χώρας και η αναβάθμιση των Λιμενικών εγκαταστάσεων αυτής με διεθνή προσανατολισμό και ενδιαφέρον, καθιστούν την συμμετοχή του Λιμενικού Σώματος -Ελληνική Ακτοφυλακή αναγκαία στην διαμόρφωση ικανοποιητικής εικόνας ευκαιριών , απειλών και κινδύνων προς τον πρωθυπουργό.
Θεωρώ απαραίτητη και Προτείνω την παρουσία εκπροσώπου του Σώματος στην βασική σύνθεση του ΣΕΑ.
Ευχαριστώ!
Σε διαβούλευση, λοιπόν, το νομοσχέδιο της συγκρότησης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) που για χρόνια ζωηρεύει τις συζητήσεις και κλείνει κάθε δράση – διάλεξη – ημερίδα – συνέδριο – για εθνικά και μεγάλα θέματα και θεωρείται πανάκεια επίλυσης όλων των αδυναμιών και αγκυλώσεων κάθε κυβέρνησης τα τελευταία χρόνια.
Ολα τα Ινστιτούτα, τα Κέντρα Μελετών και Αναλύσεων, Καθηγητές Πανεπιστημίων, Πρέσβεις ε.τ. Μεγάλοι Αναλυτές και Διεθνολόγοι, Νέοι Υποψήφιοι Δρες κλπ κλπ αναμασούν, συζητούν, προτείνουν, τονίζουν την αναγκαιότητα του ΣΕΑ της Ελλαδας, κατά μέσον όρο σχεδόν κάθε μέρα…
Το νομοσχέδιο πανάκεια σε διαβούλευση http://www.opengov.gr/ypex/?p=293
… και προσέξτε-προσέξτε-προσέξτε ΣΕ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ την 24/4/2019 ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ (1400)μέχρι την Τρίτη 7/5/2019 (0900)
https://www.mfa.gr/epikairotita/diloseis-omilies/anakoinose-tou-upourgeiou-exoterikon-gia-te-these-se-diabouleuse-tou-thesmikou-polunomoskhediou-eksugkhronismos-tes-exoterikes-politikes-organismos-upourgeiou-exoterikon-sumboulio-ethnikes-asphaleias-sumboulio-apodemou-ellenismou-kai-alles-diataxeis.html !!!
Μέσα στο Πάσχα, Μέσα στην Πρωτομαγιά, μέσα σε δύο εβδομάδες που περιλαμβάνουν επτά ΝΑΙ επτά Αργίες, 4 εβδομάδες πριν τις εκλογές…
Μα είμαστε κράτος, μα κάνουμε διαβούλευση, μα έχουμε μυαλό, μα …
Και τα σχόλια! -μέχρι τώρα κάποια λιγα για θέματα μικρής σημαντικότητας- που αφορούν οτιδήποτε άλλο εκτός από το ΣΕΑ!
Μα πού είναι Ολα τα Ινστιτούτα, τα Κέντρα Μελετών και Αναλύσεων, οι Καθηγητές Πανεπιστημίων, οι Πρέσβεις ε.τ., οι Μεγάλοι Αναλυτές και Διεθνολόγοι, οι Νέοι Υποψήφιοι Δρες κλπ κλπ που αναμασούσαν, συζητούσαν, πρότειναν, τόνιζαν το ‘περίφημο΄ και ΄πολυαναμενόμενο’ ΣΕΑ της Ελλαδας!!!
ΙΔΟΥ Η Ρόδος! Ιδού και το Πήδημα των Σχολίων, των Προτάσεων, των Βελτιώσεων, εκτός αν η θλίψη της Μεγάλης Παρασκευής, η Βαρυστομαχία του Πάσχα, Η διαμαρτυρία της Πρωτομαγιάς και το Σαββατοκύριακο το Θωμά δυσκολεύουν τη σκέψη….
κατά μέσον όρο σχεδόν κάθε μέρα…
Προσοχή, λοιπόν, ας δοθεί η δέουσα σοβαρότητα στο θέμα αυτό, αλλιώς το ΣΕΑ θα αποτελέσει άλλο ένα μηχανισμό αμφίβολης σκοπιμότητας στον τεράστιο και αναποτελεσματικό κρατικό ιστό που αντί να καλύψει θεσμικά και λοιπά κενά, θα εξελιχθεί σε θεσμικό χώρο αποκατάστασης ‘μπαγιάτικων’ Πρέσβεων, Καθηγητών, Στρατηγών και Αναλυτών-Διεθνολόγων!
Αναστάσιος Μπασαράς Αντιπρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών!
– Η προβλεπόμενη από το άρθρο 48 υποχρεωτική συνυπηρέτηση, για το σκοπό παράδοσης μεταξύ απερχομένου και διαδόχου, Προισταμένου Διπλωματικής Αρχής στο εξωτερικό (σ.σ. έστω και για μία ημέρα), πέραν πιθανού κωλύματος να θεωρηθεί διπλή διαπίστευση από τη χώρα υποδοχής, από ότι από την εμπειρία μου γνωρίζω, δεν απαντάται ως κανόνας στη διεθνή διπλωματική πρακτική. Νομίζω δε, ότι δεν κρίνεται απαραίτητη αφού ο Επιτετραμμένοε ad interim δέχεται νομοτύπως τη παράδοση από τον απερχόμενο και παραδίδει την Αρχή στον διάδοχο του.
– Από τον συνδυασμό των άρθρων 63 και 153 δεν διαπιστώνεται διευκρίνιση στο πρώτο ή μεταβατική διάταξη στο δεύτερο, για μη υπέρβαση ορίου (37) ή, εν πάση περιπτώσει, (40) ετών πραγματικής υπηρεσίας.
– Η αναφορά σε στοχοθεσία του άρθρου 70, με (αρχική) παραπομπή στο Ν.4369/2016, σημειώνω ιδιαίτερα άρθρο 22 (παρα 4), δεν νομίζω ότι πρέπει νσ τύχει συγκεκριμένης εφαρμογής, λόγω της ιδιαίτερης φύσης του διπλωματικού λειτουργήματος. Θα τείνει νσ καταστεί μηχανιστική διαδικασία, ασφυκτικών χρονικών ορίων για τις Διπλωματικές Αρχές και σε «βιαστικό» χειρισμό θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, τα οποία απαιτούν χρόνο και, συνήθως υπομονετική συνεργασία και με τις Αρχές των χωρών υποδοχής.
– Η προβλεπόμενη στο άρθρο 48 υποχρεωτική συνυπηρέτηση για το σκοπό παράδοσης, μεταξύ απερχομένου και διαδόχου Προισταμένου Διπλωματικής Αρχής (σ.σ. έστω και για μία ημέρα), πέραν του κωλύματος να θεωρηθεί διπλή διαπίστευση από τη χώρα υποδοχής, από ότι εκ της μακρόχρονης εμπειρίας μου γνωρίζω, δεν απαντάται ως κανόνας στη διεθνή διπλωματική πρακτική. Νομίζω δε, ότι δεν έχει και ουσιαστική σημασία, αφού ο εκάστοτε Επιτετραμμένος ad interim (αυτός είναι ο ρόλος του) δέχεται νομοτύπως τη παράδοση από τον απερχόμενο και παραδίδει την Αρχή στον διάδοχο του.
– Από τον συνδυασμό των άρθρων 63 και 153, δεν διαπιστώνεται διευκρίνιση στο πρώτο ή μεταβατική διάταξη στο δεύτερο, για μη υπέρβαση ορίου (37) ή , εν πάση περπτώσει, (40) ετών πραγματικής υπηρεσίας.
– Η αναφορά σε στοχοθεσία του άρθρου 70, με (αρχική) παραπομπή στο Ν.4369/2016, σημειώνω ιδιαίτερα άρθρο 22 (παρα 4), δεν νομίζω ότι πρέπει να τύχει εφαρμογής με το συγκεκριμένο τρόπο, λόγω της ιδιαίτερης φύσης του διπλωματικού λειτουργήματος. Θα τείνει να καταστεί μηχανιστική διαδικασία, ασφυκτικών χρονικών ορίων για τις Διπλωματικές Αρχές και σε «βιαστικό» χειρισμό θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, τα οποία, πλην των άλλων, απαιτούν χρόνο και υπομονετική συνεργασία και με τις Αρχές των χωρών υποδοχής.
Να προστεθεί το ακόλουθο άρθρο
Άρθρο 2
Αρμοδιότητες του Σ.Α.Ε.
1.) To ΣΑΕ επιτελεί γνωμοδοτικό, συμβουλευτικό ρόλο προς την Ελληνική Πολιτεία αλλά και επιτελικό, στρατηγικό και συντονιστικό ρόλο για την προώθηση και υλοποίηση δράσεων και προγραμμάτων, που εντάσσονται στους σκοπούς και τις αρχές του, σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.
2.) Το Σ.Α.Ε. δια των εκτελεστικών οργάνων του (Προεδρείο, Συντονιστικά Συμβούλια Περιφερειών) εισηγείται και προτείνει προς την Ελληνική Πολιτεία, διεκδικώντας λύσεις, σε θέματα που αφορούν στον απανταχού Ελληνισμό, όπως:
α) Η διατήρηση, προώθηση και προβολή της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού καθώς και η ενίσχυση της εθνικής και της πολιτιστικής ταυτότητας του απανταχού Ελληνισμού.
β) Η σύσφιγξη των δεσμών του απανταχού Ελληνισμού τόσο στο εξωτερικό όσο και με την Ελλάδα.
γ) Η σύσφιγξη των σχέσεων των χωρών διαμονής του αποδήμου Ελληνισμού με την Ελλάδα.
δ) Τα οικονομικά, στρατολογικά, και κοινωνικής ασφαλίσεως θέματα του απανταχού Ελληνισμού.
3.) Το Σ.Α.Ε. μεριμνά για την προώθηση των θεμάτων που αφορούν στον απανταχού Ελληνισμό στις οικείες χώρες διαμονής του και στις γεωγραφικές Περιφέρειές του.
Να προστεθεί το ακόλουθο άρθρο
Σκοποί του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού
Το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού στο εξής Σ.Α.Ε., κατά το άρθρο 108 παρ. 2 του Συντάγματος έχει ως αποστολή την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού Ελληνισμού.
ΜΕΡΟΣ 3 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Άρθρο 162 Έδρα – Αμφικτυονία Απόδημου Ελληνισμού
3 Οι ανωτέρω προτείνονται από την Ειδική μόνιμη επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων και την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού.
Να τροποποιηθεί ως εξής
Οι ανωτέρω προτείνονται από την Ειδική μόνιμη επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής των Ελλήνων, την Γενική Γραμματεία Απόδημου
Ελληνισμού καθώς και από το ΣΑΕ
ΜΕΡΟΣ 3 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Άρθρο 162 Έδρα – Αμφικτυονία Απόδημου Ελληνισμού
1β Να οριστεί ότι η πρόσκληση για την Γενική Συνέλευση θα πρέπει να σταλεί τουλάχιστον τρεις μήνες πριν την διεξαγωγή της
ΜΕΡΟΣ 3 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Άρθρο 162 Έδρα – Αμφικτυονία Απόδημου Ελληνισμού
1β Να οριστεί ότι η Γενική Συνέλευση πρέπει να διεξαχθεί υποχρεωτικά τουλάχιστον μια φορά το έτος
ΜΕΡΟΣ 3 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Άρθρο 162 Έδρα – Αμφικτυονία Απόδημου Ελληνισμού
1γ Γραμματειακή υποστήριξη στην Αμφικτυονία παρέχει η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, υπό την προϋπόθεση ότι έχει ενημερωθεί σχετικά τρεις τουλάχιστον μήνες πριν την προγραμματιζόμενη συνεδρίαση της.
Να διαγραφεί η πρόταση «υπό την προϋπόθεση ότι έχει ενημερωθεί σχετικά τρεις τουλάχιστον μήνες πριν την προγραμματιζόμενη συνεδρίαση της.»
ΜΕΡΟΣ 3 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Άρθρο 162 Έδρα – Αμφικτυονία Απόδημου Ελληνισμού
Ορίζει μόνο την έδρα της Γενικής Συνέλευσης της Αμφικτυονίας χωρίς να ορίζει την έδρα του ΣΑΕ
Να ενταχθεί στο νομοσχέδιο ότι η έδρα του ΣΑΕ είναι η Θεσσαλονίκη με ταυτόχρονη αναφορά και ορισμό που βρίσκεται η έδρα π.χ. Υπουργείο ή άλλος κρατικός φορέας στη Θεσσαλονίκη
ΜΕΡΟΣ 3 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Άρθρο 161 Σύνθεση και όργανα του Σ.Α.Ε.
Άρθρο 2
Δεν προσδιορίζεται ο τρόπος εκλογής των αντιπροσώπων ανά περιφέρεια.
Δεν προσδιορίζεται ο υπεύθυνος φορέας για την εκλογή των αντιπροσώπων ανά περιφέρειας
Να διορθωθεί το νομοσχέδιο και να ορίσει τον τρόπο εκλογής των αντιπροσώπων καθώς και τον υπεύθυνο φορέα για την εκλογή των αντιπροσώπων
Στο άρθρο 18, παρ. 2. προβλέπεται για πρώτη φορά ότι «2. ….. Η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας δύναται να προβαίνει σε εξωτερική ανάθεση συμπληρωματικών δραστηριοτήτων αποδελτίωσης και παρακολούθησης εντύπων και ψηφιακών ΜΜΕ σε τρίτους».
Σημειώνεται ότι στο ΥΨΗΠΤΕ υπάρχει ειδική υπηρεσία που ασχολείται με αυτά τα θέματα και ενημερώνει το σύνολο της Ελληνικής Κυβέρνησης. Επί πάρα πολλά χρόνια, η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας του ΥΠΕΞ ενημερώνεται άμεσα από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης – Επικοινωνίας και από τα Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας Εξωτερικού για δημοσιεύματα ξένων έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ.
Επιπλέον, σύμφωνα με το ΠΔ 82/10.08.2017 (Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ), άρθρο 26 παρ.3., λειτουργεί ειδικό Τμήμα για τέτοιες ανάγκες.
Το ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ – που στελεχώνεται από Συμβούλους και Γραμματείς Επικοινωνίας – για την επιτυχή επιτέλεση του έργου του λειτουργεί σε 24ωρη βάση και είναι αρμόδιο για:
α. τη συλλογή και επεξεργασία στοιχείων και πληροφοριών από ποικίλες πηγές (ενδεικτικά ξένος Τύπος και διεθνή ΜΜΕ, Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας εξωτερικού, δεξαμενές σκέψης) για διεθνή ή ειδικά θέματα που αφορούν διακρατικές και διεθνείς σχέσεις, για ευρωπαϊκά θέματα ή εν γένει για θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος,
β. την αρχειοθέτηση των ως άνω πληροφοριών σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων στη Βιβλιοθήκη της υπηρεσίας, ώστε να εξασφαλίζεται η ταχεία ανεύρεση και η πρόσβαση στις ζητούμενες πληροφορίες και η μεταξύ τους συσχέτιση,
γ. την αξιοποίηση των ανωτέρω για την έκδοση σχετικών δελτίων προς ενημέρωση των υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας, των οργάνων του κράτους και των καθ` ύλην αρμόδιων φορέων του δημόσιου τομέα,
δ. την παραγωγή στατιστικών στοιχείων για τη δημοσιότητα, την αρχειοθέτηση και την τήρηση των σχετικών στοιχείων και την ενημέρωση των αρμοδίων υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας και των κρατικών φορέων,
ε. την παρακολούθηση του ομογενειακού Τύπου και των ομογενειακών ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών, όπως και την καλλιέργεια και διατήρηση πνευματικών και πολιτιστικών δεσμών με τους ομογενείς και τις οργανώσεις τους, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών.
Στο άρθρο 18, παρ. 3, εδάφιο ε΄, προβλέπεται για πρώτη φορά ότι η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας είναι αρμόδια για: ε)… τη διαχείριση των λογαριασμών του ΥΠΕΞ στα κοινωνικά δίκτυα και τη διατύπωση εισηγήσεων ως προς τη στρατηγική δημόσιας διπλωματίας στα ψηφιακά περιβάλλοντα……».
Η πρόβλεψη αυτή θα δημιουργήσει επικαλύψεις και συγρούσεις με υφιστάμενο πλαίσιο ΥΨΗΠΤΕ και θα δημιουργήσει ανακολουθίες και δυσλειτουργία στις Πρεσβείες στο εξωτερικό.
Σημειώνεται ότι το νομοθετικό πλαίσιο του ΥΨΗΠΤΕ, που είναι σε ισχύ, προβλέπει και ρυθμίζει λεπτομερέσστατα όλα τα θέματα της ψηφιακής διπλωματίας.
Συγκεκριμένα, προβλέπονται τα εξής:
ΠΔ 82/10.08.2017 9Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ), άρθρο 28, παρ.1 εδ. γ
Οι επιχειρησιακοί στόχοι της Διεύθυνσης Διπλωματίας Μέσων Ενημέρωσης είναι «η ανάπτυξη, συντήρηση και εν γένει διαχείριση της ψηφιακής παρουσίας της χώρας και η προσαρμογή της στα συνεχώς μεταβαλλόμενα παγκόσμια πρότυπα καθώς και στις ανάγκες, στόχους και προτεραιότητες της Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής.»
Ειδικότερα, σύμφωνα με το ΠΔ 82/10.08.2017 Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ, άρθρο 28, παρ.5, το Τμήμα Ψηφιακής Πολιτικής της ανωτέρω Διεύθυνσης είναι αρμόδιο για:
α. την ανάπτυξη και συντήρηση της ψηφιακής παρουσίας της χώρας μέσω κεντρικού ιστοτόπου-ενιαίας διαδικτυακής πύλης για τη χώρα και λοιπών άλλων ιστοτόπων που λειτουργούν υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, σε συνεργασία και με το Τμήμα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης,
β. τον καθορισμό των στόχων, όρων, προδιαγραφών και εν γένει τρόπων άσκησης της ψηφιακής επικοινωνίας της χώρας,
γ. τη συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Πολιτικής για τη διασφάλιση της ομοιογένειας των ιστοτόπων των Υπουργείων, δημοσίων φορέων και οργανισμών και λοιπών κρατικών υπηρεσιών με στόχο τη βελτίωση της αναγνωσιμότητας και χρηστικότητάς τους, την κοινή προσέγγιση των φορέων ως προς τη διαδικτυακή τους παρουσία και τη διαμόρφωση ενιαίας επικοινωνιακής εικόνας του κράτους,
δ. την υποστήριξη, συντονισμό και αξιοποίηση της λειτουργίας άλλων ψηφιακών μέσων εξωστρέφειας, προβολής και υποστήριξης της χώρας όπως ενδεικτικά ιστοτόπων, ιστολογίων, μέσων κοινωνικής δικτύωσης,
ε. την οργάνωση και διαχείριση της διαδικτυακής παρουσίας της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας για την προβολή του εν γένει έργου της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ιδίως μέσω της ανάπτυξης, συνεχούς ενημέρωσης και υποστήριξης του επίσημου ιστοτόπου της και των ιστοσελίδων των Γραφείων Τύπου και Επικοινωνίας εξωτερικού καθώς και της δημιουργίας, διαχείρισης και εν γένει υποστήριξης λογαριασμών χρήστη των υπηρεσιών της σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.»
Υπογραμμίζεται ότι ο χειρισμός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αποτελεί μέρος της Ψηφιακής Διπλωματίας, η οποία ασκείται από το καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης και τον Κλάδο Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας.
Οι ιστοσελίδες των Ελληνικών Πρεσβειών έχουν δημιουργηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη συνεργασία του ΥΠΕΞ με τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης-Επικοινωνίας και τα κοινωνικά δίκτυα οφείλουν τη δημιουργία και τη διαχείρισή τους στα Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας Εξωτερικού. Σημειώνεται ότι όλα τα ξενόγλωσσα διαδικτυακά ενημερωτικά δελτία, που αναρτώνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των Πρεσβειών, παράγονται από στελέχη του Κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας του Τμήματος Ψηφιακής Επικοινωνίας του ΥΨΗΠΤΕ.
Η επιλογή των υποψήφιων ακολούθων, σύμφωνα με το άρθρο 21 του παρόντος σχεδίου, απομακρύνεται από τις επιταγές της σύγχρονης πραγματικότητας που είναι η εξειδίκευση του προσωπικού του δημόσιου τομέα ανάλογα με τον ρόλο που επιτελούν και συνεπώς της διαδικασίας επιλογής τους.
Οι διπλωματικοί υπάλληλοι διαφέρουν ως προς την αποστολή τους από τα επιτελικά στελέχη του δημοσίου που επιλέγει και εκπαιδεύει η ΕΣΔΔ. Είναι δυνατόν στην αιτιολογική έκθεση να αιτιολογείται το αντίθετο; Η ρύθμιση είχε ισχύσει και στο παρελθόν και επανέρχεται χωρίς να έχει εξετασθεί η αποτελεσματικότητά της ώστε να περιλαμβάνεται στην έκθεση αξιολόγησης των συνεπειών της ρύθμισης.
Άλλωστε η παρούσα είναι η μόνη διαδικασία επιλογής προσωπικού που είναι ανοιχτή σε παρακολούθηση από το κοινό ώστε να μπορεί να ελέγχεται για την ποιότητα και την αξιοκρατία της.
Ο εξορθολογισμός του δημοσίου τομέα είναι δίκαιος, ας γίνει πράξη!
Άρθρο 40, παρ. στ΄. Στα καθήκοντα των πρεσβευτικών αρχών προστίθεται (για πρώτη φορά) ότι «Προΐστανται του προσωπικού και όλων των τμημάτων, γραφείων και υπηρεσιών της πρεσβείας και των διπλωματικών αρχών της περιφέρειας αρμοδιότητάς τους. Συντονίζουν τις ενέργειες όλων των λοιπών κρατικών υπηρεσιών που υπάγονται στην περιοχή δικαιοδοσίας τους, όπως τα Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας, τα Γραφεία Ακολούθων Άμυνας, τα Γραφεία ΕΟΤ και τα Γραφεία Συντονιστών Εκπαίδευσης. Για θέματα που αφορούν στην προβολή της Ελλάδας στην κοινή γνώμη του κράτους διαπίστευσης, ο επικεφαλής της πρεσβευτικής αρχής ορίζει εκπρόσωπο της Πρεσβείας, στον οποίο αναθέτει τα καθήκοντα ενημέρωσης του τύπου αλλά και δημόσιας διπλωματίας. Εκπρόσωπος της Πρεσβείας μπορεί να αναλαμβάνει είτε ο επικεφαλής του οικείου Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας, είτε υπάλληλος του διπλωματικού κλάδου που υπηρετεί στην πρεσβευτική αρχή. Εφόσον οι επιτόπιες συνθήκες το επιβάλλουν, τα καθήκοντα μπορούν να ανατίθενται σε επικεφαλής Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας που εδρεύει σε άλλη πόλη της χώρας διαπίστευσης ή σε υπάλληλο του διπλωματικού κλάδου που υπηρετεί σε προξενική αρχή ή σε άλλη πόλη της χώρας διαπίστευσης».
Αυτό το άρθρο έρχεται σε πλήρη αντιθεση με το υφιστάμενο καθεστώς και ισχύον νομοθετικό πλαίσιο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης-Επικοινωνίας και του ΥΨΗΠΤΕ, δημιουργώντας επικαλύψεις και συγκρούσεις.
Συγκεκριμένα:
Σύμφωνα με το Ν. 4339/2015, άρθρο 30
Τα Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας είναι αρμόδια για:
α) Την προβολή της εικόνας της Ελλάδας στην περιφέρεια της έδρας τους και την ενημέρωση της κοινής γνώμης και των μέσων μαζικής ενημέρωσης για τις πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές εξελίξεις στην ελληνική επικράτεια μεταξύ άλλων μέσω της αρθρογραφίας των στελεχών των Γραφείων σε έντυπα μέσα μαζικής ενημέρωσης και της συμμετοχής τους σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.
β) Την προβολή των θέσεων της Ελλάδας σε θέματα διεθνούς ενδιαφέροντος.
γ) Την ενημέρωση της ελληνικής διπλωματικής αρχής της έδρας τους, καθώς και των κατά περίπτωση αρμόδιων οργανικών μονάδων της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας για κάθε ζήτημα ελληνικού ενδιαφέροντος, καθώς και για τον αντίκτυπο της εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής της Ελλάδας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στην κοινή γνώμη της περιφέρειας της έδρας τους.
δ) Την ενημέρωση των κατά περίπτωση αρμοδίων οργανικών μονάδων της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας για τις σημαντικές πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές εξελίξεις στην περιφέρεια της έδρας τους.
ε) Την επικοινωνία της ελληνικής διπλωματικής αρχής της έδρας τους με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς και την παρακολούθηση του θεσμικού πλαισίου, το οποίο διέπει τη λειτουργία των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην περιφέρεια της έδρας τους.
στ) Την ανάπτυξη και τήρηση επαφών με τους εκπροσώπους του Τύπου και των ηλεκτρονικών μέσων μαζικής ενημέρωσης της περιφέρειας της έδρας τους.
……….
Το άρθρο 40 παρ. στ, εντείνει το θέμα της διαρχίας και οδηγεί σε δημιουργία παράλληλων δομών Δημόσιας Διπλωματίας εντός των Ελληνικών Πρεσβειών στο εξωτερικό. Τέτοια μέτρα δημιουργούν διχασμό, κατακερματισμό πόρων, ανακόλουθη και μη ενιαία εικόνα προς τα διεθνή κοινά, αυξάνουν το δημοσιονομικό κόστος και συνιστούν εθνικά επιζήμιες πολιτικές για τη χώρα. Υπενθυμίζουμε ότι το σύστημα δυϊσμού και διαρχίας στις Αρχές Εξωτερικού, που έχει επικρατήσει επί πολλά χρόνια, έχει δημιουργήσει προβλήματα λειτουργίας και συντονισμού σε θέματα Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής. Η ρύθμιση που επιδιώκεται με την προσθήκη των εν λόγω παραγράφων στον νέο Οργανισμό του ΥΠΕΞ θα επιτείνει τη δυσλειτουργία του συστήματος διαχείρισης της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Στην εποχή της εξειδίκευσης, το μοντέλο του Διπλωμάτη Γενικών Καθηκόντων, που ασχολείται με όλα, έχει ξεπεραστεί και δεν ενδείκνυται στην σύγχρονη εποχή των αυξημένων απαιτήσεων. Χρειάζεται αξιοποίηση του υπαρχοντος εξειδικευμένου Κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας, που εκπαιδεύτηκε με χρήματα του ελληνικού λαού από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Ο Κλάδος ΣΓΕ αποτελεί ανθρώπινο κεφάλαιο που διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα στην εποχή της εξειδίκευσης για την αποτελεσματική άσκηση της Δημόσιας Διπλωματίας στο πλαίσιο μίας εθνικής επικοινωνιακής στρατηγικής.
Τίθεται σοβαρό θέμα εσωτερικής έννομης τάξης, διότι προβλέπονται διατάξεις στο νέο Οργανισμό του ΥΠΕΞ που δημιουργούν επικαλύψεις και συγκρούσεις με διατάξεις Νόμων της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης-Επικοινωνίας και του ΥΨΗΠΤΕ που είναι σε ισχύ.
Για παράδειγμα: Άρθρο 18, παρ. 3, εδάφιο δ΄. Προστίθεται για πρώτη φορά ότι η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας είναι αρμόδια για:
«δ. την εκπόνηση οδηγιών για τον επικοινωνιακό χειρισμό θεμάτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη διεθνή κοινή γνώμη και τον συντονισμό των ενεργειών συναρμόδιων κρατικών φορέων για την έγκαιρη αντίκρουση και ανασκευή ψευδών ειδήσεων για την Ελλάδα στα διεθνή ΜΜΕ ή την αποστολή οδηγιών για τη διαχείριση των αρνητικών εντυπώσεων που προκαλούνται από ειδήσεις σχετικές με την Ελλάδα.
Στο νομοθετικό πλαίσιο του ΥΨΗΠΤΕ, που είναι σε ισχύ, συμπεριλαμβάνονται τα εξής:
1. ΠΔ 82/10.08.2017 Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ , άρθρο 26 παρ.3, εδ. ζ . Το Τμήμα Διεθνούς Ενημέρωσης είναι αρμόδιο για τη «μέριμνα, σε συνεργασία με το Τμήμα Υποστήριξης Γραφείων Τύπου και Επικοινωνίας Εξωτερικού, για την ανασκευή, μέσω των Γραφείων, ανακριβών ή δυσμενών δημοσιευμάτων και πληροφοριών των ξένων ΜΜΕ.»
2. ΠΔ 82/10.08.2017 Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ , άρθρο 26, παρ.5, εδ. γ Το Τμήμα Υποστήριξης Γραφείων Τύπου και Επικοινωνίας Εξωτερικού είναι αρμόδιο για «τη μέριμνα, σε συνεργασία με το Τμήμα Διεθνούς Ενημέρωσης, για την ανασκευή μέσω των Γραφείων Τύπου και Επικοινωνίας στο εξωτερικό ανακριβών ή δυσμενών δημοσιευμάτων ή εκπομπών και γενικά πληροφοριών των ξένων ΜΜΕ και του Τύπου»
3. Ν.4339/2015, άρθρο 30, εδ. ιβ Τα Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας είναι αρμόδια για τη σύνταξη και αποστολή ανασκευαστικών επιστολών προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην περιφέρεια της έδρας τους.
1)Στο άρθρο 55 εξακολουθεί να υφίσταται μια παγιωμένη αντινομία εξ’ επόψεως Αρχών Διοικητικού Δικαίου. Η αναπλήρωση του επικεφαλής Προξενικής Αρχής παρακάμπτει τους υπηρετούντες υπαλλήλους κλάδου ΟΕΥ. Τούτο προδήλως, λαμβανομένων υπόψη και των άρθρων 46 και 108 του σχεδίου του Οργανισμού, οδηγεί σε εκτροπή νομίμων διαδικασιών αντικατάστασης η οποία προφανώς αφορά και αυτή την έκδοση διοικητικών πράξεων της Προξενικής Αρχής. Απαιτείται ρύθμιση ώστε να αποκατασταθεί η ιεραρχική τάξη και η ευθύγραμμη εφαρμογή των Αρχών του Διοικητικού Δικαίου.
Σύμφωνα με το άρθρο 108 παρ. 2 προτεινόμενου σχεδίου του νέου Οργανισμού Υπ. Εξωτερικών, προβλέπεται η αύξηση των οργανικών θέσεων Γενικών Συμβούλων ΟΕΥ από 15 σε 30, των Συμβούλων ΟΕΥ από 70 σε 90. Για τις ενιαίες θέσεις των Γραμματέων και Ακολούθων ΟΕΥ προβλέπεται η μείωση από 104 σε 90.
2) Εκτιμάται ότι, σύμφωνα με το χρόνο υπηρεσίας των υπηρετούντων ΟΕΥ, ανά βαθμό που τώρα κατέχουν, κατά την πρώτη εφαρμογή του νέου Οργανισμού θα προκύψει η εξής αντινομία: υπάλληλοι ΟΕΥ που θα έχουν τις τυπικές και ουσιαστικές κατά νόμο προϋποθέσεις για την προαγωγή τους στον αμέσως επόμενο βαθμό, θα εμφανίζουν πλεονάζοντα αριθμό ετών που δεν θα μπορεί να προσμετρηθεί για την προαγωγή τους και στον αμέσως επόμενο βαθμό.
Τούτο θα συμβεί καθώς οι πρόνοιες του άρθρου 111 ορίζουν, κατά κανόνα, την προαγωγή σε επόμενο βαθμό μόνον εφόσον έχει διανυθεί υπηρεσία ορισμένου χρονικού διαστήματος στον πρότερο βαθμό. Συνεπώς θα πρέπει να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, ως μεταβατική διάταξη κατά την πρώτη εφαρμογή του νόμου, ώστε κατά την πρώτη εφαρμογή του νέου Οργανισμού να μην προκύψει άνιση μεταχείριση για τους έχοντες πλεονάζοντα χρόνο προαγωγής και για τον επόμενο βαθμό, μετά την προαγωγή τους, σύμφωνα με τις νέες διατάξεις του Οργανισμού για την αύξηση των οργανικών θέσεων.
Ως ως εκ τούτου σκόπιμο είναι να προστεθεί η παρακάτω διάταξη.
Άρθρο 111-Παρ. ζ.
Κατά την πρώτη εφαρμογή του παρόντος άρθρου, οι έχοντες τα τυπικά και ουσιαστικά προς προαγωγή προσόντα, κρίνονται αμελλητί και συνακόλουθα, σύμφωνα με τον πλεονάζοντα χρόνο που προκύπτει, μετά την προαγωγή τους και για τον αμέσως επόμενο βαθμό, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 111 -1.
Με τιμή
Κων. Δασκαλόπουλος
Γραμματέας Α΄ ΟΕΥ
Άρθρο 18 παρ. 1. Η Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών έχει ως σκοπό:
«α. την ενημέρωση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΞ για θέματα αρμοδιότητάς του και διεθνείς εξελίξεις που προβάλλονται στον Τύπο.[…] γ. τον συντονισμό των ενεργειών όλων των συναρμόδιων εξωστρεφών μονάδων του ευρύτερου δημόσιου τομέα για την προβολή της Ελληνικής Δημοκρατίας στο εξωτερικό».
Οι ανωτέρω διατάξεις δημιουργούν αλληλοεπικαλύψεις και συγφκρούσεις με υφιστάμενο νομοθεςτικό πλαίσιο ΥΨΗΠΤΕ.
4339/2015 Άρθρο 30
Αρμοδιότητα των Γραφείων
Τύπου και Επικοινωνίας
Τα Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας είναι αρμόδια για:
α) Την προβολή της εικόνας της Ελλάδας στην περιφέρεια της έδρας τους και την ενημέρωση της κοινής γνώμης και των μέσων μαζικής ενημέρωσης για τις πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές εξελίξεις στην ελληνική επικράτεια μεταξύ άλλων μέσω της αρθρογραφίας των στελεχών των Γραφείων σε έντυπα μέσα μαζικής ενημέρωσης και της συμμετοχής τους σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.
β) Την προβολή των θέσεων της Ελλάδας σε θέματα διεθνούς ενδιαφέροντος
Στην αρμοδιότητα του ΥΠΕΞ ανήκουν, ιδίως:
Άρθρο 2, παρ. 1, εδάφιο στ.
Η παρακολούθηση, ο συντονισμός και η προαγωγή των οικονομικών, εμπορικών, ναυτιλιακών, μορφωτικών, πολιτιστικών και τουριστικών σχέσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας, τόσο σε διμερές, όσο και σε πολυμερές επίπεδο, με σκοπό την προώθηση της εξωστρέφειας, της επιχειρηματικότητας και τη θετική προβολή της χώρας στο εξωτερικό.
Άρθρο 2 παρ. 1, εδάφιο κ΄.
«κ. η διεθνής ενημέρωση επί θεμάτων ελληνικού ενδιαφέροντος στο πλαίσιο ενιαίας εκπροσώπησης και άσκησης δημόσιας διπλωματίας».
Οι διατάξεις του νέου Οργανισμού του ΥΠΕΞ που δημιουργούν επικαλύψεις και συγκρούσεις με ισχύουσες διατάξεις του νομοθετικού πλαισίου της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης-Επικοινωνίας και του ΥΨΗΠΤΕ.
ΠΔ 82/10.08.2017 Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ, άρθρο 24 παρ.1. Η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας έχει ως αποστολή της […] το στρατηγικό σχεδιασμό και την υλοποίηση της Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής, όπως αυτή καθορίζεται από την Κυβέρνηση και τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα, με στόχο το συντονισμό και την αποτελεσματική διαχείριση της επικοινωνίας της Κυβέρνησης με την εσωτερική και διεθνή κοινή γνώμη, την προβολή της εικόνας της χώρας και των ελληνικών θέσεων στο εξωτερικό […]
ΠΔ 82/10.08.2017 Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ, άρθρο 24 παρ.2. εδ. δ. […] την επικοινωνία των ελληνικών θέσεων και απόψεων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό μέσω των δράσεων επικοινωνιακής διπλωματίας.
Ν.4339/2015, άρθρο 22, εδ. ε.
Επικοινωνιακή διπλωματία είναι η διαδικασία, με την οποία επιδιώκεται: α) η προβολή της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό με τη χρήση νεωτερικών και εξειδικευμένων τεχνικών πολιτικής επικοινωνίας και β) η αμοιβαία κατανόηση του ελληνικού λαού με λαούς άλλων κρατών για κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος.
Ν.4339/2015, άρθρο 22, εδ. στ.
Δημόσια διπλωματία είναι η διαδικασία επικοινωνίας της Κυβέρνησης με την κοινή γνώμη άλλων κρατών, προκειμένου να καταστούν κατανοητά οι ιδέες και τα ιδανικά, οι θεσμοί και ο πολιτισμός, οι εθνικές επιδιώξεις και οι τρέχουσες πολιτικές του ελληνικού κράτους. Σκοπός της δημόσιας διπλωματίας είναι η αμοιβαία κατανόηση του ελληνικού λαού με τους λαούς άλλων κρατών.
ΠΔ 82/10.08.2017 Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ, άρθρο 26 παρ.1. εδ. α. και β.
Οι επιχειρησιακοί στόχοι της Διεύθυνσης Διεθνούς Επικοινωνίας είναι:
α) η παρακολούθηση των εξελίξεων στη διεθνή σκηνή και του αντίκτυπού τους στη διεθνή κοινή γνώμη και στα διεθνή ΜΜΕ, η χαρτογράφηση και ανάλυση του διεθνούς επικοινωνιακού περιβάλλοντος και της επικοινωνιακής θέσης της χώρας και των κρατικών φορέων σε αυτό και η σχετική ενημέρωση των κρατικών υπηρεσιών και φορέων στην κατεύθυνση της χάραξης και εφαρμογής επικοινωνιακής πολιτικής και δράσεων επικοινωνιακής διπλωματίας για τη χώρα και τους φορείς,
β) η μέριμνα, σε συνεργασία με τους (συν)αρμόδιους φορείς, για την επικοινωνία των ελληνικών θέσεων και απόψεων στη διεθνή κοινή γνώμη, για την προβολή της χώρας και την αναβάθμισή της εικόνας της στο εξωτερικό, με τη χρήση και αξιοποίηση κάθε πρόσφορου μέσου και διαύλου επικοινωνίας.
Τίθεται σοβαρό θέμα εσωτερικής έννομης τάξης, διότι προβλέπονται διατάξεις στο υπό επεξεργασία ρυθμιστικό κείμενο του νέου Οργανισμού του ΥΠΕΞ που δημιουργούν επικαλύψεις και συγκρούσεις με διατάξεις Νόμων της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης-Επικοινωνίας και του ΥΨΗΠΤΕ που είναι σε ισχύ. Επισημαίνεται ότι η άσκηση και οργάνωση της Επικοινωνιακής και Δημόσιας Διπλωματίας καθορίζεται από τον Ν. 4339/2015, που ρυθμίζει την Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική.
• Ο εν θέματι Οργανισμός καταστρατηγεί και καλύπτει μερικώς αρμοδιότητες του εξειδικευμένου Κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας, που ασκεί τις αρμοδιότητες της Δημόσιας Διπλωματίας κατ’ αποκλειστικότητα βάσει: α) της φοίτησής του στο εξειδικευμένο Τμήμα Ακολούθων Τύπου (νυν Τμήμα Γραμματέων και Συμβούλων Επικοινωνίας) της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, β) της άσκησης των καθηκόντων του για πολλές δεκαετίες από ιδρύσεως του Κλάδου και γ) τού επί σειρά ετών ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου (Ν. 3166/2003, Ν. 4339/2015, Π.Δ 82/A/2017).
• Υφίστανται Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας Εξωτερικού (ΓΤΕΕ), που λειτουργούν εντός των Πρεσβειών αλλά αποτελούν οργανικές μονάδες του ΥΨΗΠΤΕ, στα οποία ασκούνται οι αρμοδιότητες της Δημόσιας Διπλωματίας, ψήγματα των οποίων συμπεριλαμβάνονται, εντελώς αποσπασματικά, στις διατάξεις του νέου Οργανισμού του ΥΠΕΞ.
• Υπάρχει πλήρες νομικό πλαίσιο που καθορίζει τις αρμοδιότητες και το ρόλο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης-Επικοινωνίας και των ΓΤΕ Εξωτερικού στο πεδίο της άσκησης Δημόσιας Διπλωματίας (Ν. 4339/2015 και ΠΔ 82/10.08.2017 Οργανισμός ΥΨΗΠΤΕ). Η αποσπασματική κάλυψη αρμοδιοτήτων στον Οργανισμό του ΥΠΕΞ, πέραν από το ότι δεν εξυπηρετεί κανένα εθνικό στόχο, δημιουργεί προβλήματα στην εσωτερική έννομη τάξη.
Στο άρθρο 21 παρ. 6α »Αντί της Γαλλικής μπορεί να ορισθεί ως τυπικό προσόν η άριστη γνώση και άλλης γλώσσας από τις επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ ή της
Ευρωπαϊκής Ένωσης ή όποια άλλη οριστεί με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών..» θα μπορούσε να προστεθεί και το προσόν της κατοχής Διδακτορικού Διπλώματος της ημεδαπής ή της αλλοδαπής κυρίως στον τομέα νομικών, πολιτικών επιστημών ή διεθνών σχέσεων και να τροποποιηθεί το άρθρο ως ακολούθως:
6α. »…..Αντί της Γαλλικής μπορεί να ορισθεί ως τυπικό προσόν η άριστη γνώση άλλης γλώσσας από τις επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ ή της Ε.Ε. ή όποια άλλη οριστεί με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών ή η κατοχή Διδακτορικού Διπλώματος της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, αναγνωρισμένο από το ΔΟΑΤΑΠ, επί των τομέων των νομικών, πολιτικών επιστημών ή διεθνών σχέσεων…»
Ο λόγος βασίζεται στην Αρχή της ίσης μεταχείρισης και απόδοσης ευκαιριών σε εκείνους τους υποψήφιους οι οποίοι διάλεξαν να εμβαθύνουν τις γνώσεις τους προς την περαιτέρω εξειδίκευση στους ανωτέρω τομείς, λαμβάνοντας έναν διδακτορικό τίτλο ειδίκευσης, αντί της κατοχής μίας δεύτερης άριστης γλώσσας η οποία μπορεί να επέλθει και κατά τη διάρκεια της πορείας τους στο Διπλωματικό Σώμα.
Στο άρθρο 21 παρ. 8 »Όσοι σπουδαστές έχουν την ιδιότητα υπαλλήλου του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) ή οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) ή νομικού προσώπου του ευρύτερου δημόσιου τομέα ή
μέλους διδακτικού προσωπικού Πανεπιστημίων ή εκπαιδευτικού προσωπικού Τ.Ε.Ι., τελούν, αυτοδικαίως, σε απόσπαση από την έναρξη του χρόνου φοίτησης τους στη Διπλωματική Ακαδημία και συνεχίζουν να λαμβάνουν τις αποδοχές της θέσης του φορέα στον οποίο ανήκουν», θα πρέπει να τροποποιηθεί η φράση με την ένταξη της ΕΣΔΔ ως ακολούθως:
»….από την έναρξη του χρόνου φοίτησής τους στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης Τμήμα Διπλωματικής Κατεύθυνσης και για τη μετέπειτα φοίτησή τους στη Διπλωματική Ακαδημία….΄΄
Οι υπάλληλοι της ΓΓΑΕ, που εντάσσονται στους υπάρχοντες κλάδους του ΥΠΕΞ θα συνεχίσουν να υπηρετούν στη ΓΓΑΕ ή θα μπορούν να μετακινηθούν στις Πρεσβείες και τα Προξενεία; Η μέχρι τώρα υπηρεσιακή τους εμπειρία είναι εντελώς διαφορετική σε σχέση με το υπαλληλικό προσωπικό του ΥΠΕΞ.
Ποια θέση θα καταλάβουν στις επετηρίδες των κλάδων του ΥΠΕΞ;
Η επανασύσταση μετά από πολλά χρόνια του Τμήματος Διπλωματικής Κατεύθυνσης στην ΕΣΔΔΑ, όπως προβλέπει το άρθρο 21, συνιστά απαραίτητη-αξιέπαινη θεσμική τομή. Επανεισάγει τη χαμένη «συναντίληψη» μεταξύ όλων των επιτελικών στελεχών της Δ.Δ., ενώ παράλληλα αυξάνει τη «νομιμοποίηση» του ΥΠΕΞ στην ελληνική κοινωνία, καθώς ο Διαγωνισμός της ΕΣΔΔΑ χαρακτηρίζεται από θεσμικές εγγυήσεις απόλυτης αξιοκρατίας. Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη!
Στο άρθρο 104, «Διαδικασία και ειδικά προσόντα διορισμού» του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων, υιοθετήθηκε, εν μέρει μόνον, η διάταξη που είχα εισηγηθεί στο Δ.Σ. του Κλάδου του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων, δηλαδή η διπλή γραπτή και προφορική δοκιμασία.
Εν τούτοις επανέρχομαι διατυπώνοντας, εκ νέου, την πλήρη πρόταση που είχα υποβάλει, ως εξής: «Η πρόσληψη διενεργείται βάσει α) Γραπτής διαδικασίας εξέτασης με καλυμμένα τα στοιχεία των υποψηφίων κατά την εξέταση και την αξιολόγηση των γραπτών και β) με Προφορική συνέντευξη-διαδικασία η οποία είναι ανοιχτή στο κοινό. Μόνον όσοι υποψήφιοι έχουν λάβει βαθμολογία ίση ή μεγαλύτερη του 6, με άριστα το 10, στο πρώτο σκέλος του διαγωνισμού, ήτοι τη γραπτή διαδικασία, δύνανται να συμμετέχουν στον δεύτερο στάδιο της διαδικασίας, ήτοι την προφορική συνέντευξη.
Η διαδικασία της προφορικής συνέντευξης μαγνητοσκοπείται. Το μαγνητοσκοπημένο αυτό υλικό διατηρείται στην αρμοδία Διεύθυνση Προσωπικού τουλάχιστον για δύο χρόνια και μέχρι τη μονιμοποίηση του υπαλλήλου και μετά καταστρέφεται. Σε περίπτωση προσφυγής κατά της θέσης του υπαλλήλου, το μαγνητοσκοπημένο υλικό διατηρείται στην αρμοδία Διεύθυνση Προσωπικού μέχρι τελεσιδικίας της υποθέσεως και μετά καταστρέφεται. Δύνανται επίσης να χρησιμοποιηθεί σε δικαστικές αίθουσες, πάντα σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής νομοθεσίας προς υπεράσπιση του υπαλλήλου και μέχρι τελεσιδικίας της υποθέσεως».
Η εισαγωγή του βαθμού έξι (6) ως ελάχιστου βαθμού επιτυχίας στη γραπτή διαδικασία για την συμμετοχή ενός υποψηφίου στο δεύτερο σκέλος της αξιολόγησης ήτοι, την προφορική βαθμολογία, γίνεται γιατί, εξ όσων γνωρίζω, ο βαθμός έξι είναι ο ελάχιστος βαθμός που απαιτείται στις γραπτές εξετάσεις και του Διπλωματικού Σώματος.
Τέλος, είμαι κατά της εισαγωγής του Διδακτορικού διπλώματος ως, επί της ουσίας, ελάχιστου προσόντος για την εισαγωγή στον Κλάδο των Εμπειρογνωμόνων καθώς πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα μειώσει τη «δεξαμενή» των υποψηφίων για τον Κλάδο των Εμπειρογνωμόνων και μπορεί να λειτουργήσει ως αντικίνητρο για την προσέλκυση υποψηφίων. Στο Δ.Σ. του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων είχα προτείνει, ως ελάχιστο προσόν για την εισαγωγή στον Κλάδο, την κατοχή μεταπτυχιακού διπλώματος με αυξημένη αποδεδειγμένη εργασιακή εμπειρία τουλάχιστον επτά ετών, πάντα συναφή με την προκηρυσσόμενη θέση ή (διαζευκτικά) την κατοχή διδακτορικού διπλώματος και πενταετή αποδεδειγμένη εργασιακή εμπειρία συναφή με την προκηρυσσόμενη θέση.
Στο άρθρο 104, «Διαδικασία και ειδικά προσόντα διορισμού» του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων, υιοθετήθηκε, εν μέρει μόνον, η διάταξη που είχα εισηγηθεί στο Δ.Σ. του Κλάδου του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων, δηλαδή η διπλή γραπτή και προφορική δοκιμασία.
Εν τούτοις επανέρχομαι διατυπώνοντας, εκ νέου, την πλήρη πρόταση που είχα υποβάλει, ως εξής: «Η πρόσληψη διενεργείται βάσει α) Γραπτής διαδικασίας εξέτασης με καλυμμένα τα στοιχεία των υποψηφίων κατά την εξέταση και την αξιολόγηση των γραπτών και β) με Προφορική συνέντευξη-διαδικασία η οποία είναι ανοιχτή στο κοινό. Μόνον όσοι υποψήφιοι έχουν λάβει βαθμολογία ίση ή μεγαλύτερη του 6, με άριστα το 10, στο πρώτο σκέλος του διαγωνισμού, ήτοι τη γραπτή διαδικασία, δύνανται να συμμετέχουν στον δεύτερο στάδιο της διαδικασίας, ήτοι την προφορική συνέντευξη.
Η διαδικασία της προφορικής συνέντευξης μαγνητοσκοπείται. Το μαγνητοσκοπημένο αυτό υλικό διατηρείται στην αρμοδία Διεύθυνση Προσωπικού τουλάχιστον για δύο χρόνια και μέχρι τη μονιμοποίηση του υπαλλήλου και μετά καταστρέφεται. Σε περίπτωση προσφυγής κατά της θέσης του υπαλλήλου, το μαγνητοσκοπημένο υλικό διατηρείται στην αρμοδία Διεύθυνση Προσωπικού μέχρι τελεσιδικίας της υποθέσεως και μετά καταστρέφεται. Δύνανται επίσης να χρησιμοποιηθεί σε δικαστικές αίθουσες, πάντα σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής νομοθεσίας προς υπεράσπιση του υπαλλήλου και μέχρι τελεσιδικίας της υποθέσεως».
Η εισαγωγή του βαθμού έξι (6) ως ελάχιστου βαθμού επιτυχίας στη γραπτή διαδικασία για την συμμετοχή ενός υποψηφίου στο δεύτερο σκέλος της αξιολόγησης ήτοι, την προφορική βαθμολογία, γίνεται γιατί, εξ όσων γνωρίζω, ο βαθμός έξι είναι ο ελάχιστος βαθμός που απαιτείται στις γραπτές εξετάσεις και του Διπλωματικού Σώματος.
Τέλος, είμαι κατά της εισαγωγής του Διδακτορικού διπλώματος ως, επί της ουσίας, ελάχιστου προσόντος για την εισαγωγή στον Κλάδο των Εμπειρογνωμόνων καθώς πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα μειώσει τη «δεξαμενή» των υποψηφίων για τον Κλάδο των Εμπειρογνωμόνων και μπορεί να λειτουργήσει ως αντικίνητρο για την προσέλκυση υποψηφίων. Στο Δ.Σ. του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων είχα προτείνει, ως ελάχιστο προσόν για την εισαγωγή στον Κλάδο, την κατοχή μεταπτυχιακού διπλώματος με αυξημένη αποδεδειγμένη εργασιακή εμπειρία τουλάχιστον επτά ετών, πάντα συναφή με την προκηρυσσόμενη θέση ή (διαζευκτικά) την κατοχή διδακτορικού διπλώματος και πενταετή αποδεδειγμένη εργασιακή εμπειρία συναφή με την προκηρυσσόμενη θέση.