Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 4. Σχέδιο Διευθέτησης ΟφειλώνΣχόλιο του χρήστη Ευάγγελος Στοϊκός | 1 Νοεμβρίου 2009, 17:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Στοϊκός' | 1 Νοεμβρίου 2009, 17:23

    Αγαπητοί κύριοι, συγχαρητήρια για την τόλμη να φέρετε προς ψήφιση άμεσα το νομοσχέδιο που είχε υποσχεθεί προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ. Οι ρυθμίσεις του, τουλάχιστον οι ουσιαστικές, είναι προς την ορθή κατεύθυνση. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι και οι καλύτερες προθέσεις και ρυθμίσεις κινδυνεύουν να αποδειχθούν αναποτελεσματικές, εάν δεν συνοδεύονται από εύκαμπτο, γρήγορο και οικονομικό διαδικαστικό πλαίσιο εφαρμογής. Κατά την άποψη μου, που στηρίζω σε 22 χρόνια μάχιμης δικηγορίας, στο σημείο αυτό πάσχει το νομοσχέδιο. Πρέπει να γίνουν οι εξής βελτιώσεις, δε, ώστε ο νόμος που θα ψηφισθεί να είναι εύκολα εφαρμόσιμος, για να ενταχθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι από αυτούς που συγκεντρώνουν τις σχετικές προϋποθέσεις: α)Όπως διδάσκει η εμπειρία και από την μέχρι σήμερα απόλυτα αποτυχη-μένη εφαρμογή του άρθρου 214Α ΚΠολΔ, η ανάλωση χρόνου και χρήματος σε εξωδικαστικές απόπειρες συμβιβασμών, μέσω διατάξεων αναγκαστικού δικαίου, είναι ατελέσφορη και προβληματική. Εξάλλου, όπως επίσης διδά- σκει η ανωτέρω εμπειρία, εάν υπάρχει δυνατότητα εξεύρεσης συμβιβα- στικής λύσης, δεν χρειάζεται η σχετική παρέμβαση του νομοθέτη με τέτοιες διατάξεις. Εάν, δε, η πρόβλεψη αυτή του νομοσχεδίου,καθώς και η αντίστοιχη για τον διαχωρισμό της συζήτησης της αίτησης από την προσπάθεια συμβιβασμού με βάση το σχέδιο διευθέτησης οφειλών, εισήχθησαν με πρόταση των τραπεζών, είναι γιατί η πολυπλοκότητα τους (που θα οδηγήσει κατ' ανάγκην και σε μεγάλη αύξηση των αμοιβών των δι-κηγόρων και των λοιπών διαδικαστικών εξόδων) θα εμποδίσει πολλούς οφειλέτες να ενταχθούν στις ρυθμίσεις του νόμου. Για τον λόγο αυτόν πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη στους δικαστές μας και να προχωρά κατευθείαν η συζήτηση της αίτηης, χωρίς να απαιτείται καμία προηγούμενη απόπειρα εξώδικου συμβιβασμού. β) Για τους ίδιους λόγους με παραπάνω δεν πρέπει να προηγείται και η απόπειρα συμβιβασμού με βάση το σχέδιο διευθέτησης οφειλών και γενικά ο διαχωρισμός αυτής της διαδικασίας από την εξέταση της αίτησης για απαλλαγή από τα χρέη. Αντίθετα, πρέπει σε μια ενιαία διαδικασία και σε μια ενιαία συζήτηση της αίτησης, που θα ολοκληρώνεται σε μια δικάσιμο, στην οποία θα μπορούν να παρεμβαίνουν όλοι οι πιστωτές, να λαμβάνεται απόφαση από το δικαστήριο που θα ορίζει τον τρόπο, τον χρόνο και το ποσοστό ικανοποίησης των πιστωτών και την αντίστοιχη απαλλαγή του οφειλέτη. Μάλιστα, πρέπει να υπάρξει σχετική βελτίωση και στην §1 του άρθρου 4 του νόμου, που να ορίζει ότι δεν απαιτείται η ξεχωριστή προσκόμιση των εγγράφων του άρθ. 4 §1 στοιχ. β και γ (αφού του στοιχ. α δεν θα απαιτείται λόγω του ότι δεν θα υπάρχει η προϋπόθεση της προηγούμενης απόπειρας συμβιβασμού), εφόσον τα στοιχεία των εγγράφων αυτών περιέχονται στην ίδια την αίτηση. γ)Θα πρέπει στο άρθρο 6 §3 επίσης να ορισθεί ότι προστατεύεται υποχρεωτικά η κύρια κατοικία του οφειλέτη και αυτό οδηγεί στην αυτόματη εφαρμογή των προβλέψεων της §3 του άρθρου 6 του νόμου, εφόσον η εμπορική της αξία, κατά το δικαστήριο, είναι χαμηλότερη του υπολοίπου του οφειλόμενου στεγαστικού ή επισκευαστικού δανείου, που εξασφαλίζεται με πρώτη ή δεύτερη προσημείωση ή υποθήκη επ' αυτής ή υπερβαίνει κατά ποσοστό 20% το υπόλοιπο αυτό. Στην περίπτωση αυτή, η δικαστική απόφαση θα προβλέπει, ειδικά, για την ικανοποίηση των πιστωτών που έχουν εμπράγματη ασφάλεια για την εξασφάλιση του στεγαστικού ή επισκευαστικού δανείου της πρώτης κατοικίας του οφειλέτη και μόνο αυτοί θα μπορούν να επιδιώξουν την είσπραξη των απαιτήσεων τους από την πρώτη κατοικία του οφειλέτη είτε αυτός τηρήσει τους όρους της απαλλαγής του είτε όχι έναντι τόσο αυτών, όσο και των λοιπών πιστωτών. Με άλλα λόγια, εφόσον η αξία της κύριας κατοικίας του οφειλέτη καλύπτει την ανωτέρω προϋπόθεση, τότε η δικαστική απόφαση θα δημιουργεί δύο κατηγορίες πιστωτών (τους λοιπούς και αυτούς που έχουν χορηγήσει στεγαστικό ή επισκευαστικό δάνειο για την κύρια κατοικία και έχουν εμπράγματο προνόμιο επ΄ αυτής). Επίσης, θα πρέπει να συμπληρωθεί στην ίδια διάταξη, ότι προστατεύεται η κατοικία του οφειλέτη, ακόμη και εάν αυτή είναι μισθωμένη σε άλλο πρόσωπο, εφόσον συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις της διάταξης και εφόσον ο οφειλέτης, η σύζυγος του και τα ανήλικα τέκνα του δεν διαθέτουν άλλο διαμέρισμα (προϋπόθεση που θα αποδεικνύεται με τον ίδιο τρόπο, όπως και κατά την απόκτηση πρώτη κατοικίας με απαλλαγή, δηλαδή με την προσκόμιση Ε9 επικυρωμένου από την αρμοδία ΔΟΥ και την κατάθεση στο δικαστήριο σχετικής υπεύθυνης δήλωσης του οφειλέτη και της συζύγυ του). δ) Τέλος, συμμεριζόμενος και εγώ τις απόψεις που έχουν και άλλοι εκφράσει, για τη δυνατότητα των Ειρηνοδικείων να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντα του μελλοντικού νόμου, θα έλεγα ότι ορθότερο θα ήταν οι σχετικές διαφορές να δικάζονται από το Μονομελές Πρωτοδικείο και κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ώστε να επιτυγχάνεται η ταχύτερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή του κρίσιμου αυτού νομοθετήματος. Συνοπτικά: α) απλή διαδικασία σε μια δικάσιμο, β) ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου και με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, γ) όχι απόπειρα εξώδικου ή "δικαστικού" συμβιβασμού ως αναγκαία προϋπόθεση για την εκδίκαση της αίτησης, δ) δυνατότητα παρέμβασης σε οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον χωρίς την τήρηση προδικασίας, ε)οι πιστωτές που δεν κλήθηκαν στη διαδικασία να μην καλύπτονται από την απόφαση και σε περίπτωση που επιδιώξουν αναγκαστική εκτέλεση επί της κύριας κατοικίας του οφειλέτη, να συμμετέχουν στη διανομή του πλειστηριάσματος οι εμπραγμάτων ασφαλισμένοι πιστωτές για τη χορήγηση του στεγαστικού ή επισκευαστικού δανείου, με τις απαιτήσεις τους, όπως θα ήταν χωρίς την έκδοση απόφασης ρύθμισης των χρεών του οφειλέτη, στ) η προστασία του άρθρου 6§3 να παρέχεται ακόμη και εάν η κύρια κατοικία είναι μισθωμένη σε άλλον με την προϋπόθεση ότι ο οφειλέτης, η σύζυγος του και τα ανήλικα τέκνα του δεν διαθέτουν άλλο διαμέρισμα, ζ) η προστασία του άρθρου 6§3, εφόσον η εμπορική αξία της κατοικίας του οφειλέτη, κατά το δικαστήριο, είναι χαμηλότερη του υπολοίπου του οφειλόμενου στεγαστικού ή επισκευαστικού δανείου, που εξασφαλίζεται με πρώτη ή δεύτερη προσημείωση ή υποθήκη επ' αυτής ή υπερβαίνει κατά ποσοστό 20% το υπόλοιπο αυτό, να οδηγεί σε δύο ομάδες πιστωτών, από τις οποίες αυτή των λοιπών πιστωτών (δηλαδή πλην αυτών που έχουν χορηγήσει το εμπραγμάτως ασφαλιζόμενο στεγαστικό ή επισκευαστικό δάνειο) να μην μπορούν να επιληφθούν της κύριας κατοικίας του οφειλέτη για την ικανοποίηση των απαιτήσεων τους, ακόμη και εάν αυτός δεν μπορέσει να τηρήσει τους όρους εξόφλησης τους που θέτει η δικαστική απόφαση. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, οι παρατηρήσεις μου αφορούν και τα τρία άρθρα (4, 5 και 6) του σχεδίου νόμου. Σας ευχαριστώ, Δρ. Ε. Στοϊκός δικηγόρος