Αρχική Περί Ανωνύμων ΕταιρειώνΆρθρο 01 – Έννοια της ανώνυμης εταιρείας – Πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμουΣχόλιο του χρήστη ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ | 30 Μαΐου 2018, 19:40
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Υπήρξα μέτοχος μειοψηφίας κατέχοντας το 30% των μετοχών της Ελληνικής Βιομηχανίας Έξυπνων Καρτών (ΕΒΕΚ ΑΕ) από τον Αύγουστο του 1999 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007. Ακόμη υπήρξα ιδρυτής της ΕΒΕΚ ΑΕ, με βασικό μέτοχο τη Γερμανική εταιρία Cardfactory ΑG, και Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος από τον Αύγουστο του 1999 μέχρι τον Αύγουστο του 2006. Τον Ιανουάριο του 2006 οι μέτοχοι της Cardfactory ΑG μεταβίβασαν τα ποσοστά τους στο επιχειρηματικό κεφάλαιο VENTIZZ . Η VENTIZZ που εξαγόρασε την Cardfactory ΑG απαίτησε όπως τα μέλη των Δ.Σ. της μητρικής και των θυγατρικών, οι οποίοι ήσαν και μέτοχοι, να μην πουλήσουν τις μετοχές τους αλλά να παραμείνουν στην διοίκηση της μητρικής και των θυγατρικών ως μέτοχοι μειοψηφίας. Για να είναι κατανοητές οι σχέσεις Γερμανικής μητρικής εταιρίας με την θυγατρική της στην Ελλάδα θα πρέπει να εξεταστεί το πώς λειτουργούν οι Ανώνυμες Εταιρίες στην Ελλάδα και πως στην Γερμανία. Η ΕΒΕΚ ΑΕ λειτουργούσε σαν εγκατεστημένη επιχείρηση στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας περί Ανωνύμων Εταιριών. (Ν.2190/1920 με τις αναθεωρήσεις) Η Cardfactory AG η οποία ήταν μέτοχος πλειοψηφίας στην ΕΒΕΚ ΑΕ και η οποία κατείχε την καταστατική πλειοψηφία του 70%, είναι εγκατεστημένη στην Γερμανία και λειτουργεί σύμφωνα με την ισχύουσα γερμανική νομοθεσία περί Ανώνυμων Εταιριών. Το κυρίαρχο όργανο της Ανώνυμης Εταιρίας, στην Ελλάδα είναι, ως γνωστόν, η Γενική Συνέλευση, η οποία και εκλέγει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου. Στην συνέχεια τα μέλη του ΔΣ συγκροτούνται σε σώμα και εκλέγουν τον Πρόεδρο και τον Διευθύνοντα σύμβουλο. Ο Πρόεδρος, ως μέλος του ΔΣ, εκλέγεται από την Γενική Συνέλευση. Ο Διευθύνων Σύμβουλος μπορεί να είναι μέλος του ΔΣ μπορεί και όχι, αλλά εκλέγεται από το ΔΣ και λογοδοτεί σε αυτό. Σύμφωνα με τα ισχύοντα στην Γερμανία, η Γενική Συνέλευση των μέτοχων μιας Ανωνύμου Εταιρίας δεν εκλέγει το ΔΣ, αλλά το Εποπτικό Συμβούλιο, το οποίο σύμφωνα με το καταστατικό λογοδοτεί στην Γενική Συνέλευση των Μετόχων. Το Εποπτικό Συμβούλιο εκλέγει τον Πρόεδρο του και στην συνέχεια διορίζει το ΔΣ. Τα μέλη του ΔΣ μπορεί να είναι και μέτοχοι ή και όχι. Όλες οι ενέργειες του ΔΣ συζητούνται και εγκρίνονται από το Εποπτικό Συμβούλιο. Στην περίπτωση μας, μετά την εξαγορά της Cardfactory AG, η Ventizz, η οποία είναι και βασικός μέτοχος αφού κατείχε πέραν από το 85% της Cardfactory AG, ήταν βασικός κυρίαρχος και επέλεξε το Εποπτικό Συμβούλιο το οποίον και εκπροσωπούσε τα συμφέροντά του. (Το Εποπτικό Συμβούλιο ήταν τριμελές) Η εταιρία Ventizz ήταν επενδυτής και τα μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου, τα οποία επέλεξε, δεν είχαν εξειδικευμένες γνώσεις για την λειτουργία εταιριών με δραστηριότητα την παραγωγή και εμπορεία καρτών, αντικείμενο των εταιριών Cardfactory AG και ΕΒΕΚ ΑΕ και γι’ αυτό υποχρέωσε, βάσει της σχετικής συμφωνίας, τα μέλη του ΔΣ της Cardfactory AG που είχαν διοριστεί πριν την εξαγορά, οι οποίοι ήσαν και μέτοχοι μειοψηφίας, να παραμείνουν στην εταιρία με τον ίδιο αριθμό μετοχών και μετά την εξαγορά. Στην περίπτωση αυτή ανήκουν δύο μέλη. Με αυτούς το Εποπτικό Συμβούλιο υπέγραψε τετραετή συμβόλαια συνεργασίας. Εάν αποχωρούσαν από την εταιρία, βάσει την συμφωνίας, θα έπρεπε υποχρεωτικά να μεταβιβάζουν τις μετοχές τους στον βασικό μέτοχο. Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι τα δύο μέλη του ΔΣ της Cardfactory AG, τα οποία ήσαν και μέλη του ΔΣ της ΕΒΕΚ ΑΕ, είχαν άμεση εξάρτηση από τον βασικό μέτοχο. Αργότερα σε αυτούς προστέθηκε τρίτο μέλος το οποίο εξαγόρασε τις μετοχές άλλου μετόχου ο οποίος δεν ήταν μέλος του ΔΣ της προηγουμένης διοίκησης πριν την εξαγορά και έγινε μέλος του ΔΣ της Cardfactory AG και του ΔΣ της ΕΒΕΚ ΑΕ. Πριν την εξαγορά, δηλαδή τον Ιανουάριο του 2006, της Cardfactory AG από την Ventizz, η ΕΒΕΚ ΑΕ λειτουργούσε κανονικά με Διευθύνοντα Σύμβουλο τον γράφοντα και με επιχειρηματική επιτυχία. Μετά την εξαγορά προέκυψαν διενέξεις του γράφοντος, ως μετόχου μειοψηφίας και Διευθύνοντος Συμβούλου, οι οποίες αφορούσαν βασικά την εκπόνηση επιχειρηματικού πλάνου για την ΕΒΕΚ ΑΕ, μεταξύ αυτού και των δύο μελών οι οποίοι ήσαν μέλη του ΔΣ της Cardfactory AG και μέλη του ΔΣ της ΕΒΕΚ ΑΕ. Οι διενέξεις αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα οι αρμόδιοι της Cardfactory AG που ήταν και μέλη του ΔΣ της ΕΒΕΚ ΑΕ και την εκπροσωπούσαν στην Γενική Συνέλευση να ανακαλέσουν τον Αύγουστο του 2006 τον γράφοντα από Διευθύνοντα Σύμβουλο και μέλος του Δ.Σ. , να αναλάβουν με ευθύνη τους την διοίκηση της ΕΒΕΚ ΑΕ και να αποφασίσουν μονομερώς, τον Απρίλιο του 2007, την λύση και εκκαθάριση της ΕΒΕΚ ΑΕ. Ο γράφων και μέτοχος μειοψηφίας πίστευε ότι η εταιρία είχε μέλλον και επέτυχε να βρει αγοραστή, παρόλο ότι η ΕΒΕΚ ΑΕ είχε τεθεί σε λύση και εκκαθάριση, ο οποίος μετά την αναβίωση της εταιρίας τον Ιούλιο του 2007 εξαγόρασε τις μετοχές της Cardfactory AG και τον Δεκέμβριο του 2007 εξαγόρασε και τις μετοχές του γράφοντος. Ενώ η ΕΒΕΚ ΑΕ μέχρι τον Ιανουάριο του 2006 είχε επιτυχή επιχειρηματική πορεία, στην συνέχεια οδηγήθηκε σε αρνητικά αποτελέσματα με ευθύνη των αρμοδίων της Cardfactory AG. Επειδή η ΕΒΕΚ ΑΕ απαξιώθηκε, ο γράφων προχώρησε σε Αγωγή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο και διεκδίκησε ποσό το οποίον βάσει της Αγωγής ανέρχεται σε 503.293,30€. Ο Νόμος 2190/1920, άρθρο 22β προβλέπει, ως γνωστόν, ότι μόνο η εταιρία νομιμοποιείται να εγείρει Αγωγή κατά των μελών της Διοίκησης και όχι κατ’ ιδίαν οι μέτοχοι της Ανώνυμης Εταιρίας, οι οποίοι υφίστανται έμμεση ζημία (για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε). Το Πολυμελές Πρωτοδικείο διεύρυνε την ερμηνεία του Ν. 2190/1920, άρθρο 22β, και αποδέχτηκε ότι και οι μέτοχοι έχουν αυτοτελή αξίωση, εφόσον παραβιάζονται οι διατάξεις του Α.Κ. 914 και Α.Κ. 919 , σύμφωνα με τα οποία υφίστανται θέμα πράξεων και συμπεριφοράς οι οποίες είναι αντίθετες προς τα Χρηστά ήθη. Ενώ, λοιπόν, το Πρωτοδικείο αποδέχτηκε την διευρυμένη ερμηνεία, δεν αποδέχτηκε την παραβίαση των χρηστών ηθών και της υποχρέωσης πίστης και απέρριψε την αγωγή, αποδεχόμενο ότι οι αντίδικοι ενήργησαν στα πλαίσια επιχειρηματικών επιλογών και μόνο. Ο γράφων προσέφυγε στο Εφετείο, το οποίο όμως με απόφαση του εμμένει στην στενή ερμηνεία του νόμου 2190/1920, άρθρο 22Β και αποδέχεται ότι ο ενάγων δεν είχε ενεργητική νομιμοποίηση να αξιώσει αποζημίωση. Το Εφετείο προχωρεί ακόμη παραπέρα και εξαφανίζει την εκκαλουμένη απόφαση και απορρίπτει την αγωγή. Η όλη υπόθεση αυτή την στιγμή βρίσκεται, κατόπιν αιτήσεως του γράφοντος, στον Άρειο Πάγο, η εκδίκαση της οποίας προβλέπεται να γίνει τον Φεβρουάριο του 2019. Σύμφωνα με την αίτηση μου, αιτούμαι την αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης κατά το άρθρο 599 αρ. 1 ΚΠολΔ για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 914 και 919 Αστικού Κώδικος σε συνδυασμό με τα άρθρα 22α και 22β κ.ν. 2190/1920 και μη εφαρμογή των άρθρων 17 του Συντάγματος και 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της Σύμβασης της Ρώμης, επί τω τέλει α] αποδοχής ουσία τής εφέσεώς μου κατά της απόφασης 1037/2014 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, β] εξαφάνισης της τελευταίας και γ] αποδοχής της εφ’ ης αύτη αγωγής μου. Την καταδίκη των αναιρεσιβλήτων στα δικαστικά έξοδά μου. Στο άρθρο αυτό του νέου Νόμου αναφέρεται ότι η Ανώνυμη Εταιρία είναι κεφαλαιουχική εταιρία με νομική προσωπικότητα, για τα χρέη της οποίας ευθύνεται μόνο η ίδια με την περιουσία της. Το κεφάλαιο της διαιρείται σε μετοχές. Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι και στον νέο Νόμο δεν προβλέπεται όπως οι μέτοχοι να έχουν δικαίωμα αυτοτελούς αξίωσης αποζημίωσης κατά των μελών της διοίκησης της εταιρείας, όταν η ζημιογόνος πράξη των τελευταίων, αυτοτελώς θεωρούμενη, συνιστά συγχρόνως και παράνομη επέμβαση στην υπόσταση του μετοχικού δικαιώματος, συνιστά δηλαδή και ως προς τους μετόχους αδικοπραξία, από την οποία απορρέει άμεση και αυτοτελής υποχρέωση προς αποζημίωση (ΑΠ 1298/2006 ΕΕμπΔ 2006.597 , ΕφΑθ 4457/2007 ΑλλΔνη 2010.207). Επιπλέον, κατά τη διάταξη του άρθρου 919 ΑΚ. όποιος με πρόθεση ζημιώνει άλλον κατά τρόπο αντίθετο προς τα χρηστά ήθη έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει. Με τη διάταξη αυτή, που αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της διάταξης του άρθρου 914 ΑΚ, ανάγεται σε αυτοτελή αδικοπραξία, που γεννά υποχρέωση προς αποζημίωση, καθώς επίσης και προς καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, η κατά τρόπο αντίθετο προς τα χρηστά ήθη συμπεριφορά του υπαίτιου προσώπου, εφόσον αυτή έγινε με πρόθεση επαγωγής ζημίας. Ως κριτήριο των χρηστών ηθών, η έννοια των οποίων είναι νομική, χρησιμεύουν οι ιδέες του εκάστοτε κατά τη γενική αντίληψη χρηστά και με φρόνηση σκεπτόμενου μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Στην περίπτωση που η κρινόμενη συμπεριφορά σχετίζεται με ορισμένη κατηγορία συναλλαγών και συναλλασσομένων, οι αντίστοιχες στην κατηγορία αυτή των συναλλασσομένων κρατούσες αντιλήψεις λαμβάνονται υπόψη, εκτός αν κατά το κοινό συναίσθημα του πιο πάνω κοινωνικού ανθρώπου δεν συμβιβάζονται με την κοινωνική ηθική. Προκειμένου να κριθεί, αν στη συγκεκριμένη περίπτωση συμπεριφοράς υπάρχει αντικειμενική αντίθεση, με την πιο πάνω έννοια, προς τα χρηστά ήθη, συνεκτιμώνται τα κίνητρα, ο σκοπός του υποκειμένου της συμπεριφοράς, το είδος των μέσων που χρησιμοποιήθηκαν για την επίτευξη του σκοπού, έστω και θεμιτού, καθώς και όλες οι λοιπές περιστάσεις πραγμάτωσης της συμπεριφοράς, θετικής ή αρνητικής (ΑΠ 1298/2006 ό.π., ΕφΑθ 4457/2009 ό.π. ). Στην Αγωγή μου γίνεται αναλυτική παρουσίαση των γεγονότων, βάσει των οποίων αποδεικνύεται ότι οι αντίδικοι, δηλαδή ο μέτοχος πλειοψηφίας (Cardfactory AG) και τα μέλη του ΔΣ της ΕΒΕΚ ΑΕ, τα οποία είχαν διοριστεί από τον μέτοχο πλειοψηφίας, προχωρούσαν σε επιχειρηματικές επιλογές, οι οποίες ήταν αντίθετες με το εταιρικό συμφέρον της εταιρίας και ως εκ τούτου και της μειοψηφίας. Οι επιχειρηματικές επιλογές αυτές ήταν αντίθετες προς τα χρηστά ήθη, όπως αποδεικνύεται με σειρά ισχυρών και ακλόνητων επιχειρημάτων τα οποία παρουσιάζονται στην Αγωγή μας. Για το θέμα της υποχρέωσης πίστης θα επανέλθουμε. Υφίσταται, λοιπόν, το ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν τα μέλη του ΔΣ, οι οποίοι εκπροσωπούν και τον βασικό μέτοχο, να προβαίνουν σε πράξεις οι οποίες ζημιώνουν την εταιρία; Αυτό, εξηγείται από το γεγονός ότι ο βασικός μέτοχος Ventizz είχε αποφασίσει να αποεπένδυσει την ΕΒΕΚ ΑΕ από την Ελλάδα για λόγους που ήταν προς το συμφέρον του, δηλαδή ήθελε να επενδύσει αλλού και όχι στην Ελλάδα, αδιαφορώντας για την ζημία που προκαλούνταν στην ΕΒΕΚ ΑΕ. Για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε. Το αίτημα μας, λοιπόν, είναι όπως στο άρθρο αυτό να προβλέπεται ότι και οι μέτοχοι έχουν αυτοτελή αξίωση αποζημίωσης κατά των μελών της διοίκησης της εταιρίας, εφόσον συντρέχουν οι λόγοι που αναφέραμε παραπάνω.