Αρχική Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία (ΕΕ) 2015/2436 του Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΆρθρο 38 – ( Άρθρο 10 και 13 της Οδηγίας 2004/48/ΕΕ) Αξιώσεις επί προσβολήςΣχόλιο του χρήστη INTA - Ms. Carolina Oliveira | 1 Φεβρουαρίου 2019, 12:34
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
According to settled case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU), the proprietor of a trademark has the right to prevent any third party from using, in the course of trade, signs identical with or similar to his mark including the right to prevent the use of a later registered trademark, without the need for that latter mark to have been declared invalid beforehand. This is also, confirmed by the wording of Article 18 of the Directive and the corresponding Article 48 of the draft Greek law. However, in Greece, some courts deny infringement claims, where the defendant has filed a later trademark application or has a later trademark registration and they tend to suspend the hearing, until the Administrative Trademark Commission or the Administrative Courts have ruled on the matter. For the avoidance of doubt and in order not to allow the continuation of such practice, it is recommended to include a new paragraph (11) to this provision, by virtue of which the filing of a later trademark application, that may infringe earlier trademark rights shall have no effect on the progress of the case. The proposed wording is as follows: “The filing of a trademark application by the person/entity against whom the proprietor of an earlier registered trademark or earlier trademark application has taken measures in order to prevent the use of the sign, comprising said application, shall not be detrimental to the progress of the proceedings”. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), ο δικαιούχος σήματος έχει το δικαίωμα να εμποδίζει τρίτο να χρησιμοποιεί, στις συναλλαγές, σημείο πανομοιότυπο ή όμοιο με το σήμα του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να εμποδίζει τη χρήση μεταγενεστέρως καταχωρισμένου σήματος, χωρίς να είναι απαραίτητο το μεταγενέστερο σήμα να έχει κηρυχθεί άκυρο. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το άρθρο 18 της Οδηγίας και το αντίστοιχο άρθρο 19 του σχεδίου νόμου. Παρ΄ όλα αυτά, στην Ελλάδα, κάποια δικαστήρια αρνούνται αξιώσεις από προσβολή, όταν ο εναγόμενος έχει καταθέσει μεταγενέστερη αίτηση σήματος ή έχει καταχωριστεί μεταγενέστερο σήμα του, και έχουν την τάση να αναστέλλουν την συζήτηση έως ότου η Διοικητική Επιτροπή Σημάτων ή η Υπηρεσία Σημάτων εκδώσουν απόφαση επί του ζητήματος. Για την αποφυγή αμφιβολίας και προκειμένου να μην επιτραπεί η συνέχιση αυτής της πρακτικής, συστήνεται να περιληφθεί στο άρθρο αυτό νέα παράγραφος (11), με βάση την οποία η κατάθεση μεταγενέστερης δήλωσης σήματος, η οποία προσβάλλει προγενέστερα δικαιώματα επί σήματος, δεν θα επηρεάζει την πρόοδο της υπόθεσης. Η προτεινόμενη διατύπωση έχει ως εξής: «Η κατάθεση δήλωσης σήματος από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο κατά του οποίου ο δικαιούχος προγενέστερου καταχωρισμένου σήματος έχει λάβει μέτρα προκειμένου να αποτρέψει τη χρήση του σημείου στο οποίο συνίσταται η εν λόγω δήλωση, δεν επηρεάζει την συνέχιση της διαδικασίας».