Αρχική Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία (ΕΕ) 2015/2436 του Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΆρθρο 47 – ΔικαιοδοσίαΣχόλιο του χρήστη INTA - Ms. Carolina Oliveira | 1 Φεβρουαρίου 2019, 12:31
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Further to the comments submitted in relation to Article 38, in our opinion, the practice of some Courts that suspend hearings until the later trademark application has either been registered or rejected is not correct. For this reason, it should be emphasized that Civil Courts are exclusively competent in deciding trademark infringement cases as well as for ruling on the scope of use of trademarks. INTA therefore recommends that the wording of paragraph 2 be amended as follows: “Civil courts have exclusive jurisdiction for disputes concerning infringements of trademark applications and/or registrations, as well as for disputes concerning their use and/or the scope of use”. For the sake of clarity, we suggest a third paragraph be introduced, specifying which decisions of the Administrative Trademark Commission or the Administrative Courts are binding for Civil Courts. This way, Civil Courts will not be able to suspend hearings until the registration or invalidation procedures have been concluded. We recommend that the following wording be introduced: “Decisions of the Administrative Trademark Commission or of the Administrative Courts that have ruled on matters mentioned in paragraph 1 and on the condition that they have become final, are binding for the Civil Courts only as of the moment they become final”. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Σε συνέχεια των παρατηρήσεων που υποβλήθηκαν σχετικά με το άρθρο 38, κατά την άποψή μας, η πρακτική ορισμένων δικαστηρίων, τα οποία αναστέλλουν τη δίκη, έως ότου καταχωριστεί ή απορριφθεί η αίτηση καταχώρισης μεταγενέστερου σήματος είναι λανθασμένη. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να τονιστεί ότι τα Πολιτικά δικαστήρια είναι αποκλειστικά αρμόδια για να αποφασίζουν επί υποθέσεων προσβολής σήματος όπως επίσης και να αποφασίζουν επί του εύρους της χρήσης των σημάτων. Η ΙΝΤΑ επομένως προτείνει να τροποποιηθεί η διατύπωση της παραγράφου 2 ως εξής: «Τα Πολιτικά Δικαστήρια έχουν αποκλειστική αρμοδιότητα για την εκδίκαση διαφορών που αφορούν προσβολές καταχωρισμένων σημάτων ή αιτήσεων καταχώρισης σημάτων, καθώς και για την εκδίκαση διαφορών σχετικές με τη χρήση ή/και το εύρος της χρήσης αυτών». Για λόγους σαφήνειας, θα προτείναμε να προστεθεί μια τρίτη παρ. που θα καθορίζει ποιες αποφάσεις της Δοικητικής Επιτροπής Σημάτων ή των Διοικητικών Δικαστηρίων είναι δεσμευτικές για τα Πολιτικά Δικαστήρια. Με τον τρόπο αυτό, τα Πολιτικά Δικαστήρια δεν θα μπορούν να αναστείλουν τις εκκρεμείς ενώπιόν τους δίκες, έως ότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες καταχώρισης ή διαγραφής σήματος. Προτείνουμε την ακόλουθη διατύπωση: «Οι αποφάσεις της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων ή των Διοικητικών Δικαστηρίων που έχουν αποφανθεί επί των θεμάτων που αναφέρονται στην παρ. 1 και υπό την προϋπόθεση ότι έχουν καταστεί τελεσίδικες, δεσμεύουν τα Πολιτικά Δικαστήρια μόνο από το χρόνο της τελεσιδικίας τους».