Αρχική Αναπτυξιακό ΠολυνομοσχέδιοΜΕΡΟΣ ΙΒ’ – ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ – ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Συλλογικές Εργασιακές Σχέσεις – Άρθρο 49 – Εξαιρέσεις από την εφαρμογή όρων συλλογικών ρυθμίσεωνΣχόλιο του χρήστη Eleni | 12 Σεπτεμβρίου 2019, 13:00
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Καταρχάς, η κοινωνική οικονομία αποτελεί προνομιούχο χώρο άσκησης πολιτικής απασχόλησης, καθώς μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία νέων και "ποιοτικών" θέσεων εργασίας και στη μείωση του κοινωνικού αποκλεισμού. Ταυτόχρονα, η κοινωνική οικονομία μπορεί να συνεισφέρει σε μια πολυδιάστατη αναπτυξιακή στρατηγική (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2013, Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα. Οδηγός για την Κοινωνική Ευρώπη. Τεύχος 4.). Το οικοσύστημα της Κ.Αλ.Ο. (Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας) στη χώρα μας βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο και χαρακτηρίζεται από μικρό κύκλο εργασιών και περιορισμένη βιωσιμότητα. Με βάση διεθνείς και ευρωπαϊκές μελέτες, η ενδυνάμωση του πεδίου της Κ.Αλ.Ο. απαιτεί υποστηρικτικές δημόσιες πολιτικές και σε καμία περίπτωση δημιουργία ανελαστικών εργασιακών σχέσεων και καταστρατήγηση θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων. Η παρ. 8 του αρ. 49 συνιστά απόλυτη καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (ΣΣΕ), με την επιβολή ατομικών όρων. Ο περιορισμός της αρχής της εύνοιας και της προστασίας των εργαζομένων σε φορείς Κ.Αλ.Ο., όπως αυτοί συνίστανται με βάση το Ν.4430/2016, αποτελεί προφανή καταστρατήγηση της προστασίας του κοινωνικού δικαιώματος της εργασίας, όπως αυτό προστατεύεται στην παρ. 1 του αρ. 22 του Συντάγματος, ενώ ταυτόχρονα προσκρούει στη θεμελιώδη συνταγματική αρχή της ισότητας της παρ. 1 του αρ. 4 του Συντάγματος, όπως αυτή έχει μετεξελιχθεί στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής ισότητας. Περαιτέρω, η εν λόγω νομοθετική διάταξη (παρ. 8 του αρ. 49) αγνοεί τα βασικά συστατικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν Φορέα Κ.Αλ.Ο. και έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής οικονομίας, όπως αυτά προβλέπονται από το κοινοτικό και εθνικό δίκαιο. Οι βασικές αρχές των συλλογικών αυτών εγχειρημάτων/κοινωνικών επιχειρήσεων, όπως οι ισότιμες και ΄ποιοτικές" θέσεις εργασίας, οι λιγότερο ιεραρχικές θέσεις εργασίας, η λιγότερο ιεραρχική μισθολογική διάρθρωση και η συλλογική εκπροσώπηση των φορέων αυτών, θα πρέπει να διαπνέουν τις εργασιακές σχέσεις τους (United Nations Research Institute for Social Development Flaghship Report (2016) Policy Innovations for Transformative change: implementing the 2030 agenda for sustainable development; Borgaza, C. and Defourny, J. (ed.) (2001) The emergence of social enterprise. London and New York: Routledge). ΕΙΔΙΚΑ στις κοινωνικές επιχειρήσεις είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να εφαρμοστεί οποιαδήποτε εξαίρεση από το ελάχιστο δίχτυ προστασίας που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις.