Αρχική Αναπτυξιακό ΠολυνομοσχέδιοΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ – ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ – Άρθρο 42 – Εθνικό Πρόγραμμα Απλούστευσης ΔιαδικασιώνΣχόλιο του χρήστη Χρήστος Κλειώσης | 13 Σεπτεμβρίου 2019, 21:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Κλειώσης' | 13 Σεπτεμβρίου 2019, 21:37

    Στην παράγραφο 3 του Άρθρου 42 προτείνω να τεθούν τα εξής: "Ο προγραμματισμός της κατάρτισης των στελεχών της διοίκησης ή και των τρίτων πάνω στις διαδικασίες καθώς και η παροχή πιστοποίησης ως προς την ικανότητα χρήσης συγκεκριμένης διαδικασίας" "η διαρκής παροχή οδηγιών προς τη διοίκηση και τρίτους για την ανάπτυξη ομοιόμορφων διοικητικών πρακτικών όταν παρουσιάζονται περιπτώσεις διοικητικών συναλλαγών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά "η πρόσκληση φορέων για την υποβολή παρατηρήσεων αναφορικά με την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα των διαδικασιών ώστε να ληφθούν υπόψιν στις διαδικασίες αξιολόγησης των διαδικασιών" Υπάρχει ανάγκη να αναβαθμιστεί η σχέση νόμου και διοίκησης. Μέχρι τώρα ο μέσος δημόσιος υπάλληλος και χειριστής διαδικασιών γίνεται παθητικός δέκτης εγκυκλίων τις οποίες καλείται να χειριστεί χωρίς να έχει πλήρως ξεκαθαρίσει πως πρέπει να διεκπεραιώσει μια διαδικασία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αναπτύσσονται παράλληλα από ομοειδείς υπηρεσίες διαφορετικές και αντιφατικές πρακτικές. Παράλληλα ενδέχεται να αναπτυχθεί ευθυνοφοβία και έλλειψη λήψης πρωτοβουλιών λόγω της άγνοιας του αντικειμενου. Αυτά και άλλα παρεμφερή φαινόμενα μπορούν άνετα να εξαφανιστούν αν ο δημόσιος υπάλληλος και ο πολίτης έχουν απέναντί τους έχουν μια "αυθεντία" που θα λειτουργεί με 2 τρόπους: Θα επιμορφώνει (π.χ. με επιμορφωτικά βίντεο π.χ. για τη διαδικασία χορήγησης ενημερότητας ή επιστροφής ΦΠΑ) ενώ παράλληλα θα υπάρχει η δυνατότητα να γνωμοδοτεί (αυτόνομα ή ύστερα από εισήγηση του ΝΣΚ σε σύνθετα ζητήματα) όταν η διαδικασία ή η διάταξη βρίσκεται σε μια ιδιόμορφη πραγματική κατάσταση που φέρνει σε αμηχανία τον εφαρμοστή του νόμου. Παράλληλα όμως η παροχή πιστοποίησης δίνει μια δυνατότητα στην διοίκηση να γίνει πιο ευέλικτη στη διαχείριση του προσωπικού της. Οταν παρουσιάζεται ότι μια συγκεκριμένη διαδικασία παρουσιάζει αυξημένη χρήση, θα μπορούν να αναζητηθούν οι ήδη καταρτισμένοι σε αυτή τη διαδικασία υπάλληλοι, ενώ αν δεν υπάρχουν τέτοιοι διαθέσιμοι, θα μπορεί να κινηθεί μια διαδικασία κατάρτισής τους στην διαδικασία αυτή πριν αρχίσουν να κανουν συναλλαγές. Στο σημείο αυτό τέλος να τονίσω ότι χρειάζεται να υπάρχει διαρκής συνεργασία και λήψη απόψεων της κοινωνίας και διαφόρων κοινωνικών εταίρων όπως επαγγελματικοί σύλλογοι και επιμελητήρια, γιατί είναι αποδέκτες μεγάλου βαθμού αρρυθμιών της διοίκησης και είναι σε θέση να τα μαζεύουν και να τα θέτουν υπόψιν συνολικά, ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις συναλλαγές με τη διοίκηση τα μέλη τους με γενικότερες και όχι αποσπασματικές λύσεις.