• Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος Χριστοφιλίδης' | 2 Νοεμβρίου 2009, 15:51

    To πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου αμβλύνεται αισθητά εφόσον αποκλείονται οι κύριες επαγγελματικές δραστηριότητες και εφόσον η ρύθμιση θα γίνεται μόνο μία φορά για τον οφειλέτη-φυσικό πρόσωπο. Είναι προφανές ότι εάν το πεδίο δεν περιοριζόταν με αυτόν τον τρόπο, η ύλη για τα Ειρηνοδικεία θα ήταν δυσβάσταχτη (και αδύνατον να διεκπεραιωθεί). Ερώτηση: Τι γίνεται ωστόσο στις περιπτώσεις όπου ο οφειλέτης βρίσκεται αντιμέτωπος με μιαν αλυσίδα οφειλών; Δηλαδή στην περίπτωση όπου κατά την προσπάθειά του να ανταποκριθεί στην οφειλή Νο 1 αναγκάζεται να λάβει δάνειο από άλλον πιστωτή, οπότε προκύπτει οφειλή Νο 2; Και εάν υποθέσουμε ότι στην περίπτωση αυτή και οι 2 πιστωτές είναι τραπεζικά ιδρύματα, θα ήταν δυνατόν οι 2 αυτές αλυσιδωτές οφειλές να εκληφθούν ως μέρη της ίδιας περίπτωσης; Παρακαλώ να εξετάσετε την περίπτωση αυτή, ώστε πίσω από τη διατύπωση "μία φορά" να εννοείται ξεκάθαρα εάν πρόκειται για μία και μόνο χρονική δυνατότητα που θα μπορούσε όμως να ενσωματώσει 2 διαδοχικές οφειλές.