Αρχική Αναπτυξιακό ΠολυνομοσχέδιοΜΕΡΟΣ Θ΄ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ – Άρθρο 15Σχόλιο του χρήστη ΕΛΕΤΑΕΝ | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 09:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΕΤΑΕΝ' | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 09:03

    Άρθρο 15, παρ. 1 και 2 Η παράγραφος 1 του άρθρου 15 τροποποιεί την παρ. 5 του άρ. 3 του ν. 4014/2011 και καθορίζει ότι στην εκεί περιγραφόμενη περίπτωση (ΚΕΣΠΑ), η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων γίνεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Σημειώνεται ότι η παρ. 1 του άρ. 3 του ν.4014/2011 (που δεν τροποποιείται) καθορίζει ότι τη σχετική αρμοδιότητα έχει ούτως ή άλλως ο Υπουργός ΠΕΝ. Όμως σύμφωνα με το πρόσφατο ν.4622/2019 για το επιτελικό κράτος και ειδικότερα το άρ. 109, παρ. 1 αυτού, ανατέθηκε (και ορθώς) «(…) στους Προϊσταμένους Γενικών Διευθύνσεων των Υπουργείων που επιλέγονται και τοποθετούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως ισχύει, καθώς και στους νόμιμους αναπληρωτές αυτών, η αρμοδιότητα τελικής υπογραφής σε κάθε ατομική διοικητική πράξη για τα θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των υπηρεσιών των οποίων προΐστανται (…)». Θα αναμενόταν λοιπόν πιθανά να τροποποιηθεί με την ευκαιρία, η παρ. 1 του άρ. 3 του ν. 40114/2011. Ως προς δε την αρμοδιότητα έκδοσης της ΑΕΠΟ έπειτα από γνωμοδότηση του ΚΕΣΠΑ από τον Υπουργό ΠΕΝ, σύμφωνα με την εισαγόμενη με το υπό διαβούλευση Πολυνομοσχέδιο, διάταξη δημιουργείται σύγχυση λόγω πιθανής σύγκρουσής της με την παρ. 1 του αρ. 109 του ν.4622/2019. Η σύγχυση μάλλον επιτείνεται με την παρ. 2 του άρ. 15 του Πολυνομοσχεδίου. Με τη διάταξη αυτή, τροποποιείται η παρ. 1 του άρ. 4 του ν.4014/2011 και καθορίζεται ρητώς ότι την αρμοδιότητα για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων (της κατηγορίας των έργων που αφορά η συγκεκριμένη διάταξη) έχει ο προϊστάμενος της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και όχι πια ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης (όπως ήταν στην προηγούμενη διατύπωση της τροποποιούμενης διάταξης). Δηλαδή εδώ, έχουμε εναρμόνιση με την μεταγενέστερη παρ. 1 του άρ. 109 του ν.4622/2019 (κάτι που δεν συμβαίνει με την παρ. 1 του άρ. 3 του ν. 40114/2011). Άρθρο 15, παρ. 3 Με τη διάταξη καθορίζεται ότι για την έκδοση της ΑΕΠΟ έπειτα από γνωμοδότηση του ΠΕΣΠΑ παύει να έχει αρμοδιότητα ο προϊστάμενος της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και την αποκτά πλέον ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Τίθεται και πάλι το ερώτημα αν αυτό είναι συμβατό με την παρ. 1 του άρ. 109 του ν.4622/2019. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι με την αλλαγή της αρμοδιότητας, πιθανόν να δημιουργείται (έστω και ασυνείδητα) η τάση στα υπηρεσιακά στελέχη να προκρίνουν τη διαβίβαση των φακέλων των επενδύσεων στο ΠΕΣΠΑ προκειμένου την ευθύνη για την τελική αδειοδότηση να μην έχουν τα ίδια αλλά να την αποκτήσει ένα πολιτικό πρόσωπο, ήτοι ο Συντονιστής της ΑΠΔ (ο ίδιος φυσικά κίνδυνος υπάρχει και για τα έργα της ανώτερης κατηγορίας, στο βαθμό που η γνωμοδότηση του ΚΕΣΠΑ συνεπάγεται αλλαγή της αρμοδιότητας). Θεωρούμε λοιπόν ότι μια διοικητική διαδικασία που μεσολαβεί (όπως είναι η πιθανή ανάγκη να γνωμοδοτήσει το ΠΕΣΠΑ -ή το ΚΕΣΠΑ) δεν θα πρέπει να οδηγεί σε αλλαγή του οργάνου που έχει την αρμοδιότητα έκδοσης της ΑΕΠΟ. Άρθρο 15, παρ. 4 α) Είναι θετική η διάταξη για την υποβολή μόνο τεχνικής έκθεσης σε περίπτωση αλλαγής του σχεδιασμού ενός έργου. Θα πρέπει όμως, αν υπάρξει τέτοια αλλαγή, να καθορισθεί με σαφήνεια πότε ο επενδυτής θα πρέπει να υποβάλει αυτή την τεχνική έκθεση και πότε το Φάκελο Συμμόρφωσης Τελικού Σχεδιασμού (ΦΣΤΣ) του άρ. 7 του ν. 4014/2011. Με την εισαγόμενη διάταξη πιθανά να υπάρξει σύγχυση για το ποια από τις δύο διαδικασίες ακολουθείται κατά το χρόνο από την έκδοση της ΑΕΠΟ έως την έναρξη της κατασκευής και από το χρόνο από την έναρξη της κατασκευής και μετά. β) Είναι θετικό ότι τίθεται αποκλειστική προθεσμία ενός μηνός στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή για να αποφασίσει εάν απαιτείται υποβολή φακέλου τροποποίησης ΑΕΠΟ. Ανάλογη υποχρέωση απάντησης εντός όμοιας αποκλειστικής προθεσμίας πρέπει να υπάρξει και για την διαδικασία του ΦΣΤΣ του άρ. 7 του ν. 4014/2011. Άρθρο 15, παρ. 6 Θετική διάταξη ώστε οι πιστοποιημένοι αξιολογητές ΜΠΕ να μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και μέσω νομικών προσώπων. Η γενική μας παρατήρηση είναι ότι το μητρώο των πιστοποιημένων αξιολογητών ΜΠΕ πρέπει να ενεργοποιηθεί τάχιστα και κατά τρόπο που δεν θα καταλείπει πλήρη και υπερβολική ευθύνη στους δημόσιους λειτουργούς, διότι άλλως θα πρέπει και αυτοί να επαναλάβουν εκ τους μηδενός τους ελέγχους και την εργασία των αξιολογητών. Περαιτέρω για λόγους ταχύτερης ενεργοποίησης του μητρώου, θα μπορούσε ίσως να εξεταστεί η θέσπισή του να γίνει με υπουργική απόφαση αντί του Π.Δ. που προβλέπεται σήμερα με την παρ. 6 του άρ. 16 του ν. 4014/2011. Γενική παρατήρηση για το άρθρο 15 Τα ανωτέρω σχόλια δεν εξαντλούν τις παρατηρήσεις και προτάσεις μας για τις αλλαγές που πρέπει να επέλθουν στην διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης και το ν.4014/2011, αλλά περιορίζονται στα συγκεκριμένα θέματα που άγγιξαν οι διατάξεις του Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου. Προσδοκούμε στην στενή συνεργασία σας ώστε να εφαρμοσθούν διαδικασίες αδειοδότησης που θα ενσωματώνουν μερικές βασικές αρχές, ιδιαίτερα σημαντικές για τις αιολικές επενδύσεις όπως: • η ανάγκη ευελιξίας και απλοποίησης των διαδικασιών τροποποίησης του σχεδιασμού του αιολικού πάρκου μετά την ΑΕΠΟ, εντός τους ευρύτερου αδειοδοτημένου πολυγώνου, • η ανάγκη να υπάρχουν και να τηρούνται αποκλειστικές προθεσμίες, • η ανάγκη τυποποίησης των γνωμοδοτήσεων των επί μέρους υπηρεσιών που θα πρέπει να γνωμοδοτούν αποκλειστικά εντός των αρμοδιοτήτων τους.