Αρχική Αναπτυξιακό ΠολυνομοσχέδιοΜΕΡΟΣ ΣΤ’ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ – Άρθρο 11Σχόλιο του χρήστη ΜΑΡΚΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΒΙΟΠΑ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ Α.Ε. | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:12
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Προτάσεις επί της Δημόσιας Διαβούλευσης Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου 11/09/2019 Πρόταση 1: Παρ. 4 άρθρου 11 του ΣΤ’ Μέρους Στο άρθρο 11, Παράγραφος 4., στο 2ο εδάφιο προτείνεται να εισαχθεί η φράση «ή και λοιπών οντοτήτων (όπως Δημοσίων Υπηρεσιών, ΝΠΔΔ, Ιδιωτών κ.λπ., που προβλέπονται στους Κανονισμούς Πολεοδόμησης και Λειτουργίας των Επιχειρηματικών Πάρκων)» και συγκεκριμένα: «Οι επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στα Επιχειρηματικά Πάρκα αποκτούν δικαίωμα επι του χώρου εγκατάστασής τους είτε με τη μεταβίβαση σε αυτές από τον ιδιοκτήτη της κυριότητας οικοπέδων και οικοδομημάτων που βρίσκονται σε αυτά είτε με τη σύσταση επ` αυτών άλλου εμπράγματου δικαιώματος είτε με την εκμίσθωση αυτών ή με άλλη ενοχική σχέση. Επιπροσθέτως με τα οριζόμενα στο προηγούμενο εδάφιο καθώς και στις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 4458/1965 και στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 ν. 2545/1997, η εγκατάσταση επιχείρησης ή και λοιπών οντοτήτων ( όπως Δημοσίων Υπηρεσιών, ΝΠΔΔ, Ιδιωτών κ.λπ. που προβλέπονται στους Κανονισμούς Πολεοδόμησης και Λειτουργίας των Επιχειρηματικών Πάρκων) μπορεί να γίνει και με σύσταση δικαιώματος επιφάνειας, όπως αυτό ορίζεται και ρυθμίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 18 έως 26 Ν. 3986/2011. …». ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ Η ρητή αυτή προσθήκη διευκολύνει την ανάπτυξη εντός των Επιχειρηματικών Πάρκων και κοινόχρηστων-κοινωφελών δραστηριοτήτων, προς βέλτιστη οργάνωση και παροχή κοινωφελών υπηρεσιών προς τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις, με την εγκατάσταση και οντοτήτων, όπως Δημόσιες Υπηρεσίες, ΝΠΔΔ ή και λοιποί Ιδιώτες σε προοριζόμενες για αυτό “κοινωφελείς” εκτάσεις. Ενδεικτικά στους Κανονισμούς Πολεοδόμησης και Κανονισμούς Λειτουργίας των Πάρκων/Περιοχών προβλέπεται η εγκατάσταση δραστηριοτήτων – οντοτήτων, όπως γραφείο των ΕΛ.ΤΑ., Καταστήματα Τραπεζών, Πυροσβεστική Υπηρεσία – Σώματα Ασφαλείας, Ιατρείο και Σταθμός Πρώτων Βοηθειών, Γραφεία Εξυπηρέτησης και Υποστήριξης των Εγκατεστημένων Επιχειρήσεων, Κτήρια Εκπαίδευσης και Εκδηλώσεων, Νηπιαγωγείο, Παιδικός σταθμός κ.λ.π. καθώς και επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών (εστιατόριο, αναψυκτήριο) κ.α. . Πρόταση 2 Παρ.14, άρθρου 11 του ΣΤ' Μέρους Προσθήκη και εδαφίων δ. και ε. στην παράγραφο 2. του άρθρου 52 του Ν. 3982/2011 (ΦΕΚ 143Α), ως εξής: “δ. Ο υποχρεωτικά ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου δεν είναι απαραίτητο να φυτευτεί για τις βιοτεχνικές χρήσεις, ενώ για τις λοιπές χρήσεις πρέπει να παραμένει χωρίς επίστρωση και να φυτεύεται, όπως προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις, τουλάχιστον κατά το 1/12 του. Η φύτευση δώματος/στέγης επιτρέπεται αλλά δεν είναι υποχρεωτική. ε. Για οικόπεδα μικρότερα των 2.000 τ.μ. ή με βάθος μικρότερο των 20 μ. επιτρέπεται η δόμηση ως το πίσω όριό τους, ακόμα και αν το όμορο οικόπεδο είναι αδόμητο. Στην περίπτωση δε που αφεθεί απόσταση από το πίσω όριο, αυτή μπορεί κατ'ελάχιστον να είναι Δ/2” ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ Κατά την έκδοση των οικοδομικών αδειών έχει εμφανιστεί η απαίτηση του Ν.Ο.Κ. για φύτευση των 2/3 του ακάλυπτου χώρου των οικοπέδων (ή εναλλακτικά δημιουργία πράσινης στέγης και μείωση της απαιτούμενης φύτευσης ισόποσα) ακόμα και εντός Επιχειρηματικών Πάρκων, ενώ στην πράξη οι βιοτεχνίες χρειάζονται τον περιβάλλοντα χώρο για ασφαλή είσοδο – έξοδο, για φορτοεκφόρτωση κλπ. Υπάρχει ήδη το προηγούμενο τροποποίησης του Νόμου, ως προς τα πρατήρια υγρών καυσίμων (μείωση στο 1/4 του “γενικού” ποσοστού, δηλ. 2/12=1/6). Σημειώνουμε ότι οι βιοτεχνικές περιοχές του 2545/1997 έχουν κοινόχρηστους χώρους – πράσινο >30% (και οι του 3982/2011 >25%), οπότε εξυπηρετείται άρτια η προστασία του περιβάλλοντος από το Πάρκο συνολικά, χωρίς να υπάρχει ανάγκη τόσο εκτεταμένης φύτευσης του περιβάλλοντος χώρου της κάθε μίας επιχείρησης χωριστά. Θεωρούμε ότι η φύτευση το πολύ του 1/12 του ακαλύπτου χώρου είναι (σε συνδυασμό με το κοινόχρηστο πράσινο) υπεραρκετή ως περιβαλλοντική πρόνοια για τις λοιπές επιτρεπόμενες χρήσεις, που εγκαθίστανται εντός ΒΕΠΕ/ Επιχειρηματικών Πάρκων, ενώ για τις χρήσεις βιοτεχνίας/ βιομηχανίας η φύτευση δεν πρέπει να είναι υποχρεωτική, ούτε κατά αυτό το μικρό ποσοστό. Διαφορετικά οδηγούμαστε ουσιαστικά στην ακύρωση της βιοτεχνικής-επαγγελματικής χρήσης των οικοπέδων ή σε καταστρατήγηση του ποσοστού φύτευσης στην πράξη. Ως προς τη δυνατότητα οικοδόμησης ως το πίσω όριο ή κοντύτερα στο πίσω όριο σε σχέση με τα προβλεπόμενα κατά κανόνα στο Ν.Ο.Κ. (Δ/2 και όχι Δ), αυτή προκύπτει από την ανάγκη δημιουργίας κατά το δυνατόν μεγαλυτέρων ισογείων χώρων στα βιοτεχνικά κτίρια και την αξιοποίηση του Συντελεστή Κάλυψης 70%, ακόμα και στα “μικρότερα” ή με μικρό βάθος οικόπεδα. Χωρίς αυτήν την πρόνοια, η κάλυψη του 70% είναι νεκρό γράμμα, λόγω των μεγάλων απαιτουμενων αποστάσεων από το πίσω όριο, που προβλέπονται κατά κανόνα από το Ν.Ο.Κ. Πρόταση 3 Παρ. 15, άρθρου 11 του ΣΤ’ Μέρους Προσθήκη και 2ης νέας παραγράφου 14. στο άρθρο 52 του Ν. 3982/2011 (ΦΕΚ 143Α), ως ακολούθως: “14. Τα προβλεπόμενα στο παρόν άρθρο Πολεοδομικά Μεγέθη (ενδεικτικά, μέγιστο ποσοστό κάλυψης, μέγιστος συντελεστής δόμησης, ελάχιστη επιφάνεια φύτευσης, φύτευση δώματος, ελάχιστη απόσταση από πίσω όριο) ορίζονται και ισχύουν για τα Επιχειρηματικά Πάρκα ως Ειδικές Περιοχές, ακόμα και αν είναι διαφορετικά από τα κατά κανόνα προβλεπόμενα στο Νέο Οικοδομικό Κανονισμό Ν. 4067/2012, όπως αυτός εκάστοτε ισχύει. Επίσης η Πολεοδομική Μελέτη Επιχειρηματικού Πάρκου μπορεί να έχει διαφορετικές προβλέψεις-απαιτήσεις από αυτές του ν. 4067/2012 και για τους λοιπούς όρους δόμησης, όπως η θέση του κτιρίου εντός του οικοπέδου, οι αποστάσεις από τα πίσω και πλαϊνά όρια, το ελάχιστο μήκος κτιρίου κ.λπ. Για ό,τι δεν προβλέπεται στον παρόντα νόμο και στην Πολεοδομική Μελέτη του κάθε Επιχειρηματικού Πάρκου (αρχική ή και μετά από τροποποίηση), ισχύουν οι αντίστοιχες διατάξεις του ν. 4067/2012” ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ: Κατά την έκδοση Οικοδομικών Αδειών, κάποιες Υπηρεσίες Δόμησης ΔΕΝ δέχονται ότι υπερισχύουν οι ειδικοί όροι δόμησης, που έχουν προβλεφθεί για τα Βιοτεχνικά Πάρκα- Περιοχές (π.χ. ποσοστό κάλυψης 70%) αλλά επιμένουν να κάνουν χρήση αδιακρίτως του Άρθρου 12 του ν. 4067/2012 και να περιορίζουν το Ποσοστό Κάλυψης στο 60%. Καθώς οι βιοτεχνίες και οι λοιπές σχετικές δραστηριότητες έχουν ανάγκη από κατά το δυνατόν μεγαλύτερους ισόγειους χώρους, ο περιορισμός αυτός προφανώς δημιουργεί πρόβλημα στην ανάπτυξη των μονάδων και αυξάνει αφενός το κόστος κατασκευής, αφετέρου το λειτουργικό κόστος, στην περίπτωση ανάγκης χωροθέτησης παραγωγικών δραστηριοτήτων σε όροφο.. Άλλωστε τα βιοτεχνικά και λοιπά κτίρια εντός των Επιχειρηματικών Πάρκων χαρακτηρίζονται a priori ως Ειδικά Κτίρια και δεν θα έπρεπε να υπόκεινται στις γενικές διατάξεις του Ν.Ο.Κ. Ως εκ των ανωτέρω ζητούμε την μη ισχύ του Ν.Ο.Κ. για ό,τι ειδικότερα ορίζεται αφενός στον ν. 3982/2011, όπως εκάστοτε ισχύει και αφετέρου στις κατά περίπτωση Πολεοδομικές Μελέτες – Κανονισμούς. Πρόταση 4: Παρ. 11, άρθρου 11 του ΣΤ’ Μέρους Προτείνεται η τροποποίηση και της Παρ. 6. του Άρθρου 62 του Ν. 3982/2011, ως εξής: “6. Για τις δραστηριότητες, που είναι εγκατεστημένες σε περιοχή, όπου σύμφωνα με τις πολεοδομικές διατάξεις έχει επέλθει μεταβολή της χρήσης γης ή, για οποιονδήποτε λόγο, επιβάλλεται η απομάκρυνσή τους (είτε διαθέτουν είτε όχι άδεια λειτουργίας), οι δαπάνες μετεγκατάστασης ....... ..... ..... της Χώρας. Στις δαπάνες αυτές περιλαμβάνεται το κόστος .................................................... το κόστος αποσυναρμολόγησης, μεταφοράς και συναρμολόγησης αυτού.” Προτείνεται δε παράλληλα, για να έχει πράγματι εφαρμογή η ως άνω Παρ.6 του Άρθρου 62 του Ν. 3982/2011, η τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του ισχύοντος Ν. 4399/2016 για την Ενίσχυση Ιδιωτικών Επενδύσεων (και φυσικά τυχόν αντίστοιχου νέου νόμου), ως εξής: Προσθήκη περίπτωσης «στ.» μετά την περίπτωση ε. της παρ. 3 του άρθρου 5 του Ν. 4399/2016 (Όροι και Προϋποθέσεις Υπαγωγής) , ως εξής : “στ. Μετεγκατάσταση υφιστάμενης Επιχείρησης από περιοχή εκτός ΒΕΠΕ (με ή και χωρίς άδεια λειτουργίας σε ισχύ) προς ΒΕΠΕ, με ανέγερση νέου κτιρίου ή/και κτιριακό εκσυγχρονισμό υφισταμένου κτιρίου, με ή χωρίς αντικατάσταση - εκσυγχρονισμό μηχανολογικού και λοιπού εξοπλισμού” Προσθήκη περιεχομένου στο τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης α. της παρ. 3 του άρθρου 8 του Ν. 4399/2016 (Επιλέξιμες δαπάνες περιφερειακών ενισχύσεων), ως εξής: “Ο ως άνω συντελεστής διαμορφώνεται στο 80% για επενδυτικά σχέδια που υλοποιούνται σε κτήρια, τα οποία είναι χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα, όπως επίσης και στην περίπτωση Μετεγκατάστασης υφιστάμενης Επιχείρησης από περιοχή εκτός ΒΕΠΕ σε ΒΕΠΕ” Προσθήκη περίπτωσης στ. στην παρ. 3 του άρθρου 8 του Ν. 4399/2016 (Επιλέξιμες δαπάνες περιφερειακών ενισχύσεων), ως εξής: “στ. το κόστος αποσυναρμολόγησης, μεταφοράς και συναρμολόγησης του από μετεγκατάσταση υφιστάμενου εξοπλισμού επιχειρήσεων, που μετεγκαθίστανται από περιοχή εκτός ΒΕΠΕ προς ΒΕΠΕ” ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ: Σημαντικό μέρος των επιχειρήσεων, που προβλέπεται να εγκασταθούν εντός των Βιοτεχνικών Πάρκων και Βιομηχανικών Περιοχών (όπως π.χ. το ΒΙΟ.ΠΑ. Αγίου Νικολάου), είναι υφιστάμενες και στεγάζονται σήμερα σε κτίρια, που δεν τους εξυπηρετούν και στα οποία, αρκετές φορές, δεν μπορούν να εκδώσουν καν τις απαιτούμενες άδειες λειτουργίας. Οι επιχειρήσεις αυτές επιθυμούν ουσιαστικά να μετεγκατασταθούν εντός των Βιοτεχνικών Πάρκων, δημιουργώντας κυρίως Νέο Κτίριο κατάλληλο για την επιθυμητή χρήση, στο οποίο θα μεταφέρουν - εγκαταστήσουν το σύνολο ή μέρος (μικρότερο ή μεγαλύτερο) του υφιστάμενου εξοπλισμού τους (Συνήθως βέβαια προβλέπεται η αγορά και νέου εξοπλισμού παραγωγής ή/και μηχανοργάνωσης, προς εκσυγχρονισμό των παραγωγικών διαδικασιών). Αναμένεται όμως το κόστος της δημιουργίας του νέου κτιρίου να είναι η κύρια συνιστώσα του συνολικού κόστους της αρχικής αυτής, εντός των ΒΕΠΕ, επένδυσης, ξεπερνώντας και το 80% του συνολικού προϋπολογισμού. Ως εκ των ανωτέρω, προκειμένου να διευκολυνθεί η λειτουργία των Βιοτεχνικών Επιχειρηματικών Περιοχών, με προφανή οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη (τόσο για τις επιχειρήσεις όσο για τις περιοχές από τις οποίες “φεύγουν” - συνήθως αστικός ιστός και ζώνες τουριστικής και γεωργικής ανάπτυξης) και να επιτευχθεί η αξιοποίηση των κεφαλαίων, που έχει επενδύσει σε αυτές τις υποδομές τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας, ζητούμε να περιληφθεί ρητά στα Επενδυτικά Σχέδια, που έχουν το Χαρακτήρα Αρχικής Επένδυσης (άρθρο 5 παρ. 3 του 4399/2016 Αναπτυξιακού Νόμου) και η περίπτωση της Μετεγκατάστασης Επιχείρησης προς Β.Ε.ΠΕ., στην περίπτωση δημιουργίας νέων εγκαταστάσεων / κτιρίων, με ή χωρίς εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού τους. Επίσης προτείνεται στα ζητούμενα δικαιολογητικά ένταξης στον αναπτυξιακό νόμο, να μην είναι απαραίτητη η ύπαρξη άδειας λειτουργίας της προς Μετεγκατάσταση Επιχείρησης, ώστε να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν και να αποκτήσουν σύγχρονες νόμιμες εγκαταστάσεις και οι υφιστάμενες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν διαθέτουν άδεια λειτουργίας (συνήθως για λόγους περιβαλλοντικούς ή πολεοδομικούς, που αρκετές φορές έχουν προκύψει εκ των υστέρων, καθιστώντας τη χρήση ασύμβατη στην αρχική της θέση και καθιστώντας ουσιαστικά απαραίτητη τη μετεγκατάσταση).