Αρχική Αναπτυξιακό ΠολυνομοσχέδιοΜΕΡΟΣ Ε’ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ – Άρθρο 10Σχόλιο του χρήστη Χρήστος Κουριέρης, τοπογράφος - πολεοδόμος | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Κουριέρης, τοπογράφος - πολεοδόμος' | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 14:15

    Σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 25 του Ν.2508/97 οι διατάξεις της παρ. 10 του άρθρου 43 του Ν.1337/83, όπως ισχύει, καθώς και όλες οι διατάξεις του Ν.1337/83 που αναφέρονται σε διάκριση πυκνοδομημένων, αραιοδομημένων και αδόμητων περιοχών, εφαρμόζονται μόνο σε εκκρεμείς διαδικασίες πολεοδόμησης, που διέπονται από τον παραπάνω Ν.1337/83. Ειδικά για τη διάταξη της παρ.10 του Αρθ-43 του Ν-1337/83, που αφορά τη χορήγηση οικοδομικής άδειας μετά την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης και προ των πράξεων εφαρμογής, προτείνουμε να εφαρμόζεται τόσο σε εκκρεμείς διαδικασίες πολεοδόμησης, που διέπονται από το Ν. 1337/83, όσο και σε περιοχές που εντάσσονται στο σχέδιο βάσει του Νόμου Ν. 2508/97. Η παρ. 10 του Άρθρου 43 του Ν. 1337/1983 είναι μια διάταξη, η οποία θέτει συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την έκδοση άδειας σε περιοχή με εγκεκριμένη Πολεοδομική Μελέτη και χωρίς κυρωμένη Πράξη Εφαρμογής. Οι σημαντικότερες αφορούν το αντικείμενο της άδειας (αλλαγή χρήσης, επισκευές για λόγους χρήσεως και υγιεινής), την πρότερη διαμόρφωση των κοινόχρηστων χώρων, τη μη παρεμπόδιση, κατά την κρίση της αρχής, της πραγματοποίησης της υποχρέωσης της ιδιοκτησίας για εισφορά σε γη και της καταβολής από τον ιδιοκτήτη προκαταβολής ποσού ίσου προς το 20% της υποχρέωσής του για εισφορά σε χρήμα. Ωστόσο, το πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης, όπως καθορίζεται από τη διατύπωσή της, αλλά και από την παρ. 8 του άρθρου 25 του Ν. 2508/1997, περιορίζεται αποκλειστικά στις «διαδικασίες πολεοδόμησης που διέπονται απ’ το Ν. 1337/1983» και όχι από το μεταγενέστερο Ν. 2508/1997. Εκτιμούμε ως επιβεβλημένη τη χρονική διεύρυνση – επέκταση του πεδίου εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης, με διατήρηση κατά τα υπόλοιπα, του πνεύματος και της ουσίας της, ώστε να περιλαμβάνει και περιοχές που πολεοδομήθηκαν με το Ν. 2508/1997 (που διαδέχθηκε το Ν. 1337/1983) – Νόμος βάσει του οποίου πολεοδομήθηκε η πλειοψηφία των περιοχών που εντάχθηκαν στο σχέδιο τις τελευταίες δεκαετίες. Ως βάσιμοι λόγοι για την παραπάνω τροποποίηση, αναφέρονται οι εξής: -Απουσιάζει από την ελληνική νομοθεσία αντίστοιχη, νεώτερη διάταξη που να ρυθμίζει με ποιο τρόπο μπορεί να εκδοθεί οικοδομική άδεια σε ένα ακίνητο που εντάχθηκε στο σχέδιο βάσει μεταγενέστερων του Ν. 1337/83 νομοθετημάτων, χωρίς κυρωμένη Πράξη Εφαρμογής (έστω μεμονωμένης). -Παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση (κατά πλειοψηφία, πέραν της δεκαετίας) στο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της θεσμοθέτησης μιας Πολεοδομικής Μελέτης και στην κύρωση της Πράξης Εφαρμογής. Κατά συνέπεια των δύο ανωτέρω στοιχείων, μεγάλο πλήθος επαγγελματικών ακινήτων, με υφιστάμενες, νόμιμες κτιριακές εγκαταστάσεις, καθίστανται επί της ουσίας ανενεργά, με πλήρη αδυναμία υλοποίησης οποιασδήποτε επένδυσης, καθώς η περιοριστική ισχύς της παρ. 10 του Άρθρου 43 του Ν. 1337/1983 αποκλειστικά σε περιοχές που εντάχθηκαν στο σχέδιο με τον ανωτέρω Νόμο, καταργεί τη δυνατότητα έκδοσης οποιασδήποτε οικοδομικής άδειας, ακόμα και για τις πιο περιορισμένες εργασίες, σε ακίνητο περιοχής που εντάχθηκε στο σχέδιο μεταγενέστερα του Ν. 1337/1983, χωρίς κυρωμένη Πράξη Εφαρμογής (έστω μεμονωμένης). Τέλος, σε ό,τι αφορά την περιβαλλοντική διάσταση του ζητήματος, εκτιμούμε ότι συγκεκριμένες προϋποθέσεις που τίθενται από την ίδια τη διάταξη (και προτείνουμε να διατηρηθούν), όπως είναι η διαμόρφωση των κοινόχρηστων χώρων και η μη παρεμπόδιση της πραγματοποίησης της υποχρέωσης της ιδιοκτησίας για εισφορά σε γη, διασφαλίζουν ότι δεν θα προκύψουν αρνητικές επιπτώσεις σε πολεοδομικό επίπεδο από την εφαρμογή της.