Αρχική Αναπτυξιακό ΠολυνομοσχέδιοΜΕΡΟΣ Β΄ ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ 4399/2016 (Α’ 117), 3908/2011 (Α’ 8), 3299/2004 (Α’ 261) ΚΑΙ 2601/1998 (Α’ 81) – Άρθρο 2Σχόλιο του χρήστη REDECON | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 16:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'REDECON' | 17 Σεπτεμβρίου 2019, 16:15

    Η διάταξη του άρθρου 2 του εν λόγω υπό διαβούλευση αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου είναι ορθή ως προς τον στόχο της που είναι η επιτάχυνση των διαδικασιών πιστοποίησης της προόδου υλοποίησης του φυσικού και οικονομικού αντικείμενου επενδυτικών σχεδίων, μέσω της δυνατότητας διενέργειας των εργασιών ελέγχου από εταιρείες του ιδιωτικού τομέα. Η ως άνω δυνατότητα διενέργειας των εργασιών ελέγχου από ορκωτό λογιστή ή ελεγκτική εταιρεία και πολιτικό μηχανικό και από πολιτικό μηχανικό, καθώς και, όπου απαιτείται από το είδος και τους όρους υπαγωγής της επένδυσης, από μηχανολόγο μηχανικό ή άλλης επαγγελματικής ειδικότητας πρόσωπο, δύναται να δημιουργήσει τα εξής ακόλουθα προβλήματα: - Η ευθύνη της ορθής πιστοποίησης της υλοποίησης και ολοκλήρωσης του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου δεν ανατίθεται σε έναν εξωτερικό οικονομικό φορέα αλλά τουλάχιστον σε δυο διακριτούς φορείς. Το γεγονός αυτό, ενδεχομένως δημιουργήσει κινδύνους προβληματικής συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών φορέων οι οποίοι θα πρέπει από κοινού να συμβάλλουν στο τελικό αποτέλεσμα. Μάλιστα δεδομένου ότι η πλειοψηφία των επενδυτικών σχεδίων περιλαμβάνει και δαπάνες απόκτησης μηχανολογικού εξοπλισμού, οι εξωτερικοί φορείς στους οποίους μεταβιβάζεται η ευθύνη για την ολοκλήρωση του ελέγχου θα είναι τις περισσότερες φορές τρεις, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος προβληματικής συνεργασίας να αυξάνεται. - Πέραν της πιστοποίησης του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου υπάρχουν περαιτέρω σημεία ελέγχου, όπως για παράδειγμα ο έλεγχος της επιλέξιμοτητα των δαπανών, η αύξηση των Ετήσιων Μονάδων Εργασίας κ.α., που απαιτούν στενή συνεργασία των στελεχών όλων των ειδικοτήτων που θα συμμετέχουν στον έλεγχο. Συνεπώς, η μη διασφάλιση της συνεργασίας των εμπλεκόμενων φορέων δύναται να γεννήσει περαιτέρω θέματα ως προς την ορθή ολοκλήρωση των διαδικασιών ελέγχου. Η συνήθης μέχρι σήμερα πρακτική που έχει εφαρμοστεί είναι η ανάθεση της συνολικής ευθύνης σε ένα ενιαίο όργανο ή σε έναν ενιαίο εξωτερικό οικονομικό φορέα. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η συμμετοχή στη διαδικασία του ελέγχου στελεχών που καλύπτουν όλες τις απαιτούμενες ειδικότητες (λογιστής, μηχανικοί κλπ).Επιπλέον, αποφεύγεται ο διαμοιρασμός ευθυνών καθώς και ο κίνδυνος προβληματικής συνεργασίας ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Τέλος, το άρθρο περιορίζει καταχρηστικά τη δυνατότητα εκτέλεσης των εργασιών πιστοποίησης της υλοποίησης και ολοκλήρωσης του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου, μόνο σε ορκωτό ελεγκτή-λογιστή ή ελεγκτική εταιρεία καθώς και σε πολιτικούς μηχανικούς και μηχανολόγους μηχανικούς. Δεν επιτρέπει την ανάθεση διενέργειας ελέγχων με αποδεδειγμένη σχετική εμπειρία, από το παρελθόν όπως τα Τραπεζικά Ιδρύματα και οι εταιρείες παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών. Σημειώνεται ότι κατά το παρελθόν, οι Τράπεζες είχαν την ιδιότητα του ελεγκτή από σε Προγράμματα της 3ης και 4ης Προγραμματικής Περιόδου (Γ ΚΠΣ 2000- 2006, ΕΣΠΑ 2007-2013, Intereg III κλπ.).